Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/4512-462/16/RS
z 17 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 28 czerwca 2016 r. (data wpływu 30 czerwca 2016 r), uzupełnionym w dniu 12 sierpnia 2016 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania dostawy gruntu zabudowanego przed jak i po jego podziale – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 12 sierpnia 2016 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania dostawy gruntu zabudowanego przed jak i po jego podziale.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Dnia 27 listopada 1997 r., na podstawie aktu notarialnego repertorium A nr (…), nabyła Pani wraz z mężem od syndyka masy upadłościowej nieruchomość w postaci budynków gospodarczych położonych na działkach nr 96 i 97/1 o łącznej powierzchni gruntów 2,4180 ha w miejscowości B. Kwota transakcji wynosiła 62.000 zł. Akt notarialny zawiera oświadczenie, że kupione budynki będą związane z działalnością gospodarczą prowadzoną pod nazwą PPHU W.-P., wpisaną w Urzędzie Miasta B. w dniu 25 września 1996 r. Firma zajmowała się hurtowym handlem artykułów spożywczych, warzyw i owoców. Paragraf 5 aktu notarialnego zawiera informację, że „Syndyk masy upadłości oświadcza, że sprzedaż wolna jest od podatku VAT”. W 2002 r. ww. firma została zamknięta. Aktem notarialnym z dnia 15 maja 2003 r. repertorium A nr (…) zostaje podpisana przez Panią i męża umowa majątkowa wprowadzająca ustrój rozdzielności majątkowej oraz akt notarialny repertorium A nr (…) umowa zniesienia współużytkowania wieczystego gruntu działki nr 96/1 i 97/3 i współwłasności budynków. Na podstawie zawartych aktów notarialnych stała się Pani jedynym właścicielem nieruchomości. Od 2002 r. nie prowadzi Pani działalności gospodarczej, w związku z czym nie jest „płatnikiem” VAT. W dniu 9 lutego 2012 r. Urząd Miasta B., w związku z uchwaleniem planu zagospodarowania przestrzennego, dokonał na Pani wniosek zmian funkcji działki nr 96/1 z usługowej (3U) na teren zabudowy mieszkaniowej, drogi wewnętrznej, z pozostawieniem części działki jako teren usług nieuciążliwych. Zmiany w palnie zagospodarowania zostały wykonane na koszt Miasta B. Decyzja o zmianie w planach została przez Panią podjęta ze względu na dużą powierzchnię działki, 2.4180 m², która od dnia nabycia nieruchomości stanowiła nieużytki. Do dnia złożenia wniosku o pisemną interpretację podatkową nie doszło do geodezyjnego podziału gruntu. Prawo użytkowania wieczystego gruntu zostało przekształcone w prawo własności nieruchomości dla działki nr 97/3 decyzją Burmistrza Miasta B. z dnia 12 lutego 2013 r., natomiast decyzją z dnia 6 maja 2013 r. dla działki nr 96/1. Nieruchomość zabudowana do końca 2002 r. była wykorzystywana przez Pani firmę do prowadzenia działalności gospodarczej. Firma dokonywała rozliczeń na podstawie KPiR, a czynności podlegały opodatkowaniu VAT. Na dzień złożenia wniosku nie poniosła Pani żadnych kosztów związanych z podziałem gruntu, wybudowaniem drogi dojazdowej, uzbrojeniem terenu w media. Nie zostały też zawarte żadne wstępne umowy sprzedaży nieruchomości, a także nie podjęto aktywnych działań marketingowych w zakresie sprzedaży nieruchomości. Remonty bieżące budynku nie przekroczyły 30% wartości początkowej nieruchomości. Akt notarialny nabycia nieruchomości z dnia 27 listopada 1997 r., repertorium A nr (…) zawiera oznaczenie działek nr 96 i 97/1, natomiast akt notarialny umowy zniesienia współużytkowania wieczystego gruntu i współwłasności budynków, repertorium A nr (…), opisuje działki jako 96/1 i 97/3. Przedmiotowe działki dotyczą tej samej nieruchomości. Różnice oznaczenia numerów działek wynikają ze zmiany oznaczenia położenia działki względem wjazdu na posesje pierwotnie z ul. O. na ul. K. D. 13 oraz zmianę powierzchni całkowitej gruntu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

• Czy w przypadku sprzedaży całej nieruchomości, łącznie z budynkami, dla osoby fizycznej lub prawnej będzie Pani zwolniona z naliczenia VAT?
• Czy w przypadku podziału gruntu na część terenów usługowych, łącznie z zabudowaniami, i część terenów przeznaczonych pod zabudowę jednorodzinną i sprzedaż na podstawie dwóch odrębnych transakcji dla osoby fizycznej lub prawnej będzie Pani zwolniona z naliczenia VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, wyrażonym w uzupełnieniu wniosku, podatek od towarów i usług, przy sprzedaży nieruchomości nie wystąpi, ponieważ sprzedaż prywatnego majątku pozostaje nieopodatkowana ww. podatkiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest nieprawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści art. 7 ust. 1 powołanej ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Towarami – w świetle art. 2 pkt 6 powołanej ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza - na podstawie ust. 2 ww. artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z treści ww. przepisy wynika, że aby można mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli) lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

W myśl art. 22g ust. 17 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1, 3–9 i 11–15, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Należy wskazać, że Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 maja 2015 r., sygn. akt I FSK 382/14 stwierdził, że pojęcie pierwszego zasiedlenia należy rozumieć szeroko jako używanie przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu.

W świetle art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego przepisu jednoznacznie wynika, że – co do zasady – grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Według art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane – stosownie do treści art. 2 pkt 33 ustawy – rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Na podstawie regulacji art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Analiza przedstawionych zdarzeń przyszłych oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że charakter budynków mających być przedmiotem sprzedaży świadczy o tym, że po zakończeniu prowadzonej uprzednio działalności gospodarczej nie były/nie są wykorzystywane na cele osobiste, a więc nie stanowiły/nie stanowią majątku prywatnego służącego zaspokojeniu potrzeb osobistych. Wobec tego - pomimo zakończenia przez Panią uprzednio wykonywanej działalności gospodarczej, na potrzeby której nabyła i wykorzystywała te obiekty – ich sprzedaż, niezależnie od tego czy nastąpi podział gruntu przed zbyciem, czy nie, będzie stanowiła działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w której wystąpi Pani w charakterze podatnika tego podatku. W związku z powyższym, planowana czynność – wbrew stanowisku wyrażonemu we wniosku - nie będzie wyłączona z opodatkowania, lecz będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem. Należy jednak zaznaczyć, że sprzedaż ta będzie zwolniona od podatku od towarów i usług, ponieważ dokonana będzie po pierwszym zasiedleniu w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy i po upływie 2 lat od tego zasiedlenia. Przy uwzględnieniu zapisów art. 29a ust. 8 ustawy, zwolniona od podatku będzie również dostawa gruntu, na którym przedmiotowe budynki są posadowione.

Natomiast dostawa działki gruntu niezabudowanego - o ile zostanie wydzielona przed dokonaniem sprzedaży – będzie opodatkowana stawką 23%, ponieważ dotyczyć będzie terenu budowlanego w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy, który nie był wykorzystywany wyłącznie na cele działalności zwolnionej.

Niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionych we wniosku zdarzeń przyszłych co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostaną określone odmienne stany faktyczne, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę opinii zabezpieczającej, może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.