Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/4512-611/16-2/KOM
z 4 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z 10 sierpnia 2016 r. (data wpływu 16 sierpnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 8% dla dostawy preparatu biobójczego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 sierpnia 2016 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 8% dla dostawy preparatu biobójczego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (zwany dalej również Spółką) jest spółką jawną. Spółka jest zarejestrowana jako podatnik od towarów i usług czynny.
Towarami sprzedawanymi przez Spółkę są produkty X. i Y. (zwane dalej łącznie Produktem) będące preparatem biobójczym służącym do dezynfekcji klimatyzacji samochodowej o składzie: etanol - 44,79%, izopropanol - 7,34%, grapefruit spash - 0,37%, bronopol - 0,07%, DDAC (50%) - 1,76%, inhibitor L1 - 0,22%, woda - 4,04%, BCA (50%) - 1,03%, propan butan - 40,38%.

Produkt mieści się w grupowaniu PKWIU 20.20.14.0 - „Środki odkażające”, zarówno zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r., jak i zgodnie Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (klasyfikacja ta ma zastosowanie dla celów podatkowych do dnia 31 grudnia 2017 r.). Prawidłowość przyporządkowania Produktu do powyższych grupowań została potwierdzona, w odpowiedzi na wniosek Spółki, przez Urząd Statystyczny.

Produkt ma postać aerozolu do dezynfekcji klimatyzacji samochodowej, o działaniach grzybobójczych i bakteriobójczych, odpowiednio w czasie 5 i 15 minut. Spółka wprowadza Produkt do obrotu z przeznaczeniem do wykorzystania go jako środka dezynfekującego, chroniącego ludzkie zdrowie, nie przewidując innych zastosowań.

Niezdezynfekowana klimatyzacja samochodowa może wywołać choroby typu: grzybicze zapalenie dróg oddechowych, grzybice skóry, astma oskrzelowa, tularemia, gorączka nawilżaczowa, legionelloza.

Produkt, jako produkt biobójczy udostępniany na rynku i stosowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jest wpisany do Wykazu Produktów Biobójczych prowadzonego przez Prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych.

Spółka posiada decyzję z dnia 11 kwietnia 2016 r. Prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych w sprawie pozwolenia na obrót Produktem, wydaną na podstawie art. 16 ust. 2 i art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 9 października 2015 r. o produktach biobójczych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Ile wynosi stawka podatku od towarów i usług dla dostawy Produktu na terytorium kraju?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2014 roku o podatku od towarów i usług (dalej ustawa o VAT) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dalej VAT) podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 5a ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych i klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zgodnie z art. 41 ust.2 ustawy o VAT dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy o VAT stawka VAT wynosi 7%. Zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 roku do dnia 31 grudnia 2016 roku stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy o VAT, wynosi 8%.

W poz. 83 załącznika nr 3 do ustawy VAT wskazano, że stawka, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o VAT w związku z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT ma zastosowanie do towarów oznaczonych symbolem PKWiU 20.20.14.0, tj. środków odkażających, ale wyłącznie o właściwościach bakteriobójczych, grzybobójczych i wirusobójczych, mające zastosowanie wyłącznie w ochronie zdrowia, na które zostało wydane pozwolenie tymczasowe albo dokonany wpis do rejestru produktów biobójczych w rozumieniu przepisów ustawy o produktach biobójczych.

Biorąc pod uwagę powyższe, środki odkażające, mieszczące się w grupowaniu PKWiU 20.20.14.0, wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (klasyfikacja ta ma zastosowanie dla celów podatkowych do dnia 31 grudnia 2017 roku) są opodatkowane do dnia 31 grudnia 2016 r. stawką 8%, o ile: (i) środek odkażający ma właściwości bakteriobójcze, grzybobójcze i wirusobójcze, (ii) środek ma zastosowanie wyłącznie w ochronie zdrowia, (iii) dla środka zostało wydane pozwolenie tymczasowe albo został on wpisany do rejestru produktów biobójczych.

Nie budzi wątpliwości, że Produkt jest środkiem odkażającym, mieści się w grupowaniu PKWiU wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (klasyfikacja ta ma zastosowanie dla celów podatkowych dnia 31 grudnia 2017 r.).

Nie budzi wątpliwości, że Produkt ma działania grzybobójcze i bakteriobójcze. Produkt nie ma właściwości wirusobójczych, niemniej wystarczające by środek odkażający miał przynajmniej jedną cechę wskazaną w poz. 83 załącznika nr 3 do ustawy o VAT (tj. miał właściwości grzybobójcze i/albo bakteriobójcze i/albo wirusobójcze). Podobne stanowisko zaaprobował Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 8 czerwca 2016 r. IPPP2/4512-388/16-2/KOM (towar, o którym mowa we wniosku o wydanie tej interpretacji, tj. produkt będący środkiem dezynfekującym do zwalczania pleśni w łazienkach miał podobnie jak Produkt Spółki tylko właściwości grzybobójcze i bakteriobójcze).

Podkreślić także należy, że Produkt ma zastosowanie wyłącznie w ochronie zdrowia. Mając na uwadze fakt, że ustawa VAT nie definiuje pojęcia „w ochronie zdrowia” należy odwołać się do wykładni językowej tego pojęcia. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN, Warszawa 2006, „ochrona” oznacza: „zabezpieczenie przed czymś niekorzystnym, złym lub niebezpiecznym” oraz „to, co przed czymś ochrania”. Z kolei przez „zdrowie” rozumieć należy „stan żywego organizmu, w którym wszystkie funkcje przebiegają prawidłowo; stan w jakim znajduje się żywy organizm”.

Analiza zwrotu „wyłącznie w ochronie zdrowia” zawartego w poz. 83 załącznika nr 3 do ustawy, dokonana w oparciu o wykładnię językową prowadzi do wniosku, że określone środki, by móc korzystać z preferencyjnego opodatkowania muszą m.in. znajdować zastosowanie tylko w ochronie zdrowia, a więc w celu zabezpieczenia żywych organizmów przed czymś, co jest niekorzystne dla ich prawidłowego funkcjonowania. Ochrona ta dotyczy zatem wszelkich organizmów żywych, bez względu na ich gatunek lub rodzaj. Ochrona może być ponadto realizowana na wiele sposobów, m.in. poprzez zapobieganie rozwojowi oraz likwidację szkodliwych dla zdrowia bakterii czy grzybów. Zastosowanie Produktu w samochodowych systemach klimatyzacyjnych zapobiega rozwojowi oraz likwiduje szkodliwe bakterie i grzyby, a w konsekwencji zabezpiecza ludzi przed chorobami typu: grzybicze zapalenie dróg oddechowych, grzybice skóry, astma oskrzelowa, tularemia, gorączka nawilżaczowa, legionelloza.

Identycznej wykładni tej części przepisu dokonał również DIS w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 2 marca 2016 r., 1061-IPTPP1.4512.7.2016.2.MGo wskazując: „należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „w ochronie zdrowia”. W procesie stosowania prawa organ podatkowy dokonuje interpretacji norm prawnych zawartych w ustawach i rozporządzeniach za pomocą różnych wykładni. Jednakże w przypadku prawa podatkowego dominującą wykładnią jest wykładnia literalna, gdyż w prawie tym obowiązuje prymat wykładni gramatycznej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.) „ochrona” oznacza „zabezpieczenie przed czymś niekorzystnym, złym lub niebezpiecznym”, „to, co przed czymś ochrania”. Z kolei przez „zdrowie” zgodnie z ww. słownikiem należy rozumieć „stan żywego organizmu, w którym wszystkie funkcje przebiegają prawidłowo”, „stan, w jakim znajduje się żywy organizm”, „dobre funkcjonowanie jakiegoś systemu”.

Wobec powyższego, analiza treści zapisu „wyłącznie w ochronie zdrowia” - zawartego w poz. 83 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług - dokonana w oparciu o wykładnię językową prowadzi do wniosku, że przedmiotowe preparaty muszą być przeznaczone tylko do ochrony zdrowia, a więc w celu zabezpieczenia żywych organizmów przed czymś co jest niekorzystne dla ich prawidłowego funkcjonowania. Zatem „ochrona” ta dotyczy wszelkich organizmów żywych bez względu na ich gatunek lub rodzaj. Preparaty te powinny mieć za zadanie obronić daną jednostkę przed czymś co może stanowić dla jej zdrowia zagrożenie.

Podkreślić należy, że istotny z punktu widzenia „zastosowania” tych preparatów jest cel ich sprzedaży do wyłącznego stosowania w ochronie zdrowia, a nie ich dalsze, faktyczne wykorzystanie przez nabywcę. Ponadto ustawodawca w żaden sposób nie wskazuje, że przedmiotowe preparaty muszą być wykorzystywane wyłącznie przez podmioty zajmujące się ochroną zdrowia. Zatem nie ma podstaw prawnych aby uznać, że produkty te muszą być nabywane przez placówki z zakresu opieki zdrowia, tj. przychodnie, gabinety zabiegowe, stomatologiczne, kosmetyczne, hurtownie farmaceutyczne. Ważnym elementem jest sprzedaż tych produktów jako środków do zastosowania wyłącznie w ochronie zdrowia, a nie charakter miejsca, w którym zostaną one „użyte”, co w konsekwencji pozwoliło na przyjęcie, że produkty typu chusteczki do dezynfekcji rąk i powierzchni, płyn do dezynfekcji rąk, spray do dezynfekcji powierzchni, spray do dezynfekcji stóp mogą mieć zastosowanie wyłącznie w ochronie zdrowia. Podobnie wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 8 czerwca 2016 r. IPPP2/4512-388/16-2/KOM w odniesieniu do produktu dezynfekującego służącego do usuwania pleśni w łazienkach oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 17 czerwca 2015 r. IBPP2/4512-310/15/ICz.

Wątpliwości może budzić tylko ostatni warunek (wydanie pozwolenia tymczasowego albo wpis do rejestru produktów biobójczych). W ocenie Spółki nie powinien stać na przeszkodzie zastosowaniu stawki 8% fakt, że Produkt jest wpisany do Wykazu Produktów Biobójczych prowadzonego przez Prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, a Spółka posiada decyzję Prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów - Medycznych i Produktów Biobójczych w sprawie pozwolenia na obrót Produktem wydaną na podstawie art. 16 ust. 2 i art. 19 ust.1 ustawy z dnia 9 października 2015 r. o produktach biobójczych. Produkt Spółki nie został wpisany do rejestru produktów biobójczych w rozumieniu przepisów ustawy o produktach biobójczych (taki wymóg przewidziano w poz. 83 załącznika nr 3 do ustawy o VAT) tylko dlatego, że ustawa z dnia 9 października 2015 r. o produktach biobójczych (weszła w życie 5 grudnia 2015 r.) nie zna już instytucji rejestru produktów biobójczych, a decyzja dla Spółki wydana została w kwietniu 2016 r. Instytucja ta znana była pod rządami poprzednio obowiązującej ustawy o produktach biobójczych, tj. ustawy 13 września 2002 r. (obowiązywała, gdy ustawodawca ustalał treść załącznika nr 3 do ustawy o VAT w obecnym brzmieniu).

Rejestr prowadzony na podstawie tej ustawy, zgodnie z jej art. 22 ust. 3 składał się z trzech części: 1) części I - zawierającej wykaz produktów biobójczych, na które wydano pozwolenia albo pozwolenia tymczasowe; 2) części II - zawierającej wykaz produktów biobójczych niskiego ryzyka, na które wydano wpis do rejestru; 3) części III - zawierającej wykaz produktów biobójczych, na które wydano pozwolenie na obrót.

Istotne znaczenie ma także fakt, że zgodnie z art. 55 ust. 1 ustawy z dnia 9 października 2015 r. o produktach biobójczych z dniem wejścia w życie tej ustawy Rejestr Produktów Biobójczych, prowadzony na podstawie przepisów dotychczasowych (tj. ustawy z dnia 13 września 2002 r.), stał się Wykazem Produktów Biobójczych.

Wskazać także należy, że w słowniku języka polskiego wskazano także, że rejestr to uporządkowany według jednego kryterium spis lub wykaz czegoś. Rejestr i wykaz są więc w istocie synonimami. Dlatego też niezastosowanie poz. 83 załącznika nr 3 do ustawy tylko dlatego, że ustawa o produktach biobójczych nie zna już instytucji rejestru nie znajduje uzasadnienia, zwłaszcza, że Spółka dopełniła wszystkich warunków niezbędnych do uznania Produktu za produkt biobójczy w rozumieniu aktualnie obowiązujących przepisów (Spółka uzyskała pozwolenie na obrót Produktem, Produkt został wpisany do wykazu).

Mając na względzie powyższe, w ocenie Spółki dostawa Produktu na terytorium kraju powinna być opodatkowana stawką 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że interpretację wydano przy założeniu, że wskazana przez Wnioskodawcę klasyfikacja PKWiU jest prawidłowa. Należy bowiem zaznaczyć, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Wynika to z tego, że właśnie usługodawca posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące charakteru usługi. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania rodzaju prowadzonej działalności, wyrobu lub usługi, towaru, środka trwałego lub obiektu budowlanego zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Urzędu Statystycznego, który udziela informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności; oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy; określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego; w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.