Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-2/4511-688/16-3/MMA
z 14 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 12 lipca 2016 r. (data otrzymania 14 lipca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty kwot za udostępnienie powierzchni reklamowych na stronach internetowych osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 lipca 2016 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty kwot za udostępnienie powierzchni reklamowych na stronach internetowych osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca będący spółką z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa (dalej: „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą w sektorze nowych technologii.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca prowadzi platformę internetową (dalej: „Platforma”), na której odbywa się tzw. sprzedaż ruchu domenowego. Ruchem domenowym są wejścia użytkowników sieci internet na domeny (strony) internetowe.

Sposób działania Platformy.

Platforma umożliwia dokonywanie transakcji między:

• posiadaczami domen internetowych (osobami fizycznymi, osobami prawnymi lub jednostkami nieposiadającymi osobowości prawnej posiadającymi prawo do domeny internetowej lub prawo do wyświetlenia na tej domenie, bądź poprzez tę domenę określonego komunikatu w formie np. barteru, dalej: „Posiadacze domen”),
• a podmiotami zainteresowanymi wyświetlaniem określonych treści (np. treści reklamowych, informacyjnych, etc.) na komputerach lub innych urządzeniach użytkowników (dalej: „Nabywcy”).
  
  

Rolą Wnioskodawcy (wykonywaną poprzez Platformę) jest przekierowanie użytkownika z domeny należącej do Posiadacza domeny do strony internetowej Nabywcy (w celu wyświetlenia określonej treści/komunikatu Nabywcy) lub wyświetlenie komunikatu Nabywcy na odwiedzanej stronie bezpośrednio (np. w formie banneru lub nowego okna z informacją tzw. pop-up).

Rozliczenia finansowe użytkowników.

W ramach działania Platformy Posiadacz domeny otrzymuje wynagrodzenie od Nabywcy z tytułu udostępnienia swojej domeny/strony na potrzeby wyświetlenia komunikatu Nabywcy.

Wnioskodawca pobiera jednak prowizję, będącą wynagrodzeniem Spółki z tytułu udostępnienia Platformy. Prowizja wynika z faktu, że Nabywca uiszcza wynagrodzenie wyższe niż kwota należna Posiadaczowi domeny.

Spółka odpowiada za przekazanie części kwoty (wynagrodzenie od Nabywcy pomniejszone o marżę Spółki) na rzecz Posiadacza domeny.

Posiadacze domen.

Posiadaczami domen mogą być osoby fizyczne, osoby prawne czy też inne jednostki nieposiadające osobowości prawnej, którym – pod różnym tytułem – przysługuje prawo do domen internetowych. Domeny mogą być zarejestrowane na rzecz Posiadaczy domen lub innych osób (wtedy prawo do domeny wynikać będzie z innego tytułu prawnego, np. dzierżawy). Podmiotom tym może także przysługiwać prawo do wyświetlenia na danej domenie komunikatu w formie banneru łub okienka pop-up.

Posiadacze domeny mogą być zarówno polskimi rezydentami podatkowymi, jak i mieć status nierezydenta w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (zarówno z kraju z którym Polska posiada zawartą umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania, jak i z innych krajów).

Ze względu na specyfikę transakcji (zawarcie umowy przez sieć internetową) mogą zaistnieć obiektywne przeszkody w uzyskaniu certyfikatów rezydencji Posiadaczy domen, stąd zastosowanie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, nawet gdyby zaistniała taka konieczność, może być niemożliwe.

Poza udostępnieniem swojej domeny (a mówiąc ściślej – przekazaniem ruchu internetowego) Posiadacze domen nie wykonują innych czynności na rzecz Spółki.

Klasyfikacja GUS.

Zgodnie z uzyskaną przez Spółkę klasyfikacją statystyczną – nadaną przez Ośrodek Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego (dalej: „GUS”) – w zakresie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), udostępnianie Platformy, w celu umożliwienia dokonania transakcji między Posiadaczami domen, a Nabywcami, mieści się w grupowaniu:

• PKWiU 63.11.20.0 „Sprzedaż czasu lub miejsca na cele reklamowe w Internecie”.
  
  

Dodatkowo w niniejszej klasyfikacji, Ośrodek Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego wskazał, że pobieranie opłat i prowizji od użytkowników serwisu nie jest odrębnie klasyfikowane i mieści się w zakresie tych grupowań.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano m.in. następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca, przekazując na rzecz Posiadacza domeny będącego nierezydentem wynagrodzenie od Nabywcy (pomniejszone o marżę Wnioskodawcy), ma obowiązek pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych, zgodnie z art. 29 w zw. z art. 42 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w sytuacji gdy kontrahent jest osobą fizyczną)? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazując na rzecz Posiadacza domeny będącego nierezydentem wynagrodzenie od Nabywcy (pomniejszone o marżę Wnioskodawcy), nie ma obowiązku pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych, zgodnie z art. 29 w zw. z art. 42 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w sytuacjach gdy kontrahent jest osobą fizyczną lub wspólnikiem w podmiocie niebędącym podatnikiem podatku dochodowego).

Zarówno ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych jak i ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zawierają regulacje dotyczące opodatkowania nierezydentów. I tak, zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – podatnicy; jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Natomiast stosownie do treści art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 2b ww. ustawy – za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
2. działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
3. działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
4. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.
   
   

Uwagi ogólne – instytucja płatnika podatku.

Uwzględniając powyższe przepisy, z perspektywy działalności Wnioskodawcy istotne jest jednak, że w przypadku obu rodzajów podatników podatku dochodowego (osób prawnych i osób fizycznych) w przypadku niektórych (ściśle określonych tytułów płatności) może powstać obowiązek poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłacanych kwot.

Ustawa o podatku dochodowym do osób prawnych obowiązek taki statuuje w art. 26, zgodnie z którym jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej (a zatem Wnioskodawca), które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych m.in. w art. 21 ust. 1 są obowiązane jako płatnicy pobierać w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat.

W przypadku osób fizycznych kwestia uregulowana jest w art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodne z którym płatnicy (w tym jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej) są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29.

Uwagi ogólne – katalog płatności opodatkowanych zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

Jak wskazano powyżej, jedynie niektóre rodzaje płatności za usługi (i świadczenia podobnego rodzaju) podlegają opodatkowaniu na zasadzie obowiązku poboru podatku przez płatnika.

Zgodnie z art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych są to przychody:

1) z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego łub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),

2) z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze,

Podobny katalog zawiera art. 29 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym obowiązek poboru podatku dotyczy przychodów:

1) z działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 6-9 oraz z odsetek innych niż wymienione w art. 30a ust. 1, z praw autorskich lub z praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, w tym także środka transportu, oraz za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how);

2) z opłat za usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania za granicą, a organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
(…)

5) z tytułu świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze.

Przy czym z porównania przepisów art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych można wskazać, że katalog z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera szerszy zakres opodatkowania, gdyż włącza, m.in. wymienione w art. 13 pkt 8 ustawy przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej (z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej …).

Charakter prawny wypłat dokonywanych przez Wnioskodawcę na rzecz Posiadaczy domen.

Zdaniem Wnioskodawcy, jak zostało wskazane w treści opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) Spółka pośredniczy w przekazaniu wynagrodzenia należnego Posiadaczom domen od Nabywców, sama otrzymując z tego tytułu marżę.

Wynagrodzenie Posiadacza domeny wynika natomiast z faktu, że ten udostępnia ją (za pomocą umożliwienia dokonania przekierowania na inny adres internetowy lub wyświetlenia komunikatu np. w formie baneru) Nabywcy. Co ważne, jak wskazano poza udostępnieniem swojej domeny (a mówiąc ściślej – przekazaniem ruchu internetowego) Posiadacze domen nie wykonują innych czynności na rzecz Spółki.

Konieczne jest więc ustalenie, czy płatność dokonywana przez Spółkę w powyższej konfiguracji może podlegać pod którykolwiek tytuł płatności wymieniony w art. 21 lub art. 29 odpowiednio ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Skutki w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z perspektywy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy wskazać, że płatności dokonywane przez Spółkę (która przekazuje część wynagrodzenia od Nabywcy) na rzecz Posiadaczy domen nie są jakąkolwiek z płatności (tytułów) wymienionych w art. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W opinii Wnioskodawcy, za istotną wskazówkę w procesie wykładni należy uznać interpretację ogólną wydaną przez Ministra Finansów z 5 września 2014 r. (znak DD2/033/55/KBF/14/RD-75000), w której Minister wskazał (powołując się na jednolitą linię orzeczniczą sądów administracyjnych), że: „(...) wynagrodzenie otrzymywane przez osobę fizyczną Zarządzającą stroną internetową należy zakwalifikować do źródła przychodów – najem, dzierżawa tub inne umowy o podobnym charakterze (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Sądy orzekają, że umowa, na podstawie której jeden podmiot udostępnia innemu podmiotowi możliwość wyświetlania na stronie internetowej określonych treści (najczęściej reklamowych), jest umową nienazwaną o charakterze podobnym do najmu lub dzierżawy. Wprawdzie przedmiotem takiej umowy nie jest ani najem rzeczy, ani dzierżawa rzeczy lub prawa, jednakże następuje oddanie do używania bytu wirtualnego, jakim jest część powierzchni strony internetowej.”

Dalej, Minister wskazał, że: „uwzględniając orzecznictwo sądów administracyjnych stwierdzam, że osoba fizyczna udostępniająca na strome internetowej miejsce w celu zamieszczenia treści o charakterze m.in. reklamowym za wynagrodzeniem uzyskuje przychód z tytułu umowy o podobnym charakterze do umowy najmu lub dzierżawy. Przychody z tego tytułu należy zakwalifikować do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy PIT, pod warunkiem, że nie są uzyskiwane w ramach działalności gospodarczej.”

Wnioskodawca wskazuje, że art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera ogólny (precyzowany w kolejnych artykułach) katalog przychodów, obejmujący w szczególności: 1) stosunek pracy; 2) działalność wykonywaną osobiście; 3) pozarolniczą działalność gospodarczą; (...); 6) najem, podnajem i dzierżawę (oraz podobne), a także inne (wymienione w pozostałych punktach).

Minister, dokonując kwalifikacji „wynagrodzenia z tytułu udostępniania, poza działalnością gospodarczą, powierzchni na stronie internetowej zarządzanej przez osobę fizyczną” jednoznacznie więc przesądził, że przychód ten nie jest m.in. przychodem z działalności wykonywanej osobiście, a zatem jakimkolwiek przychodem wymienionym w art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Pomijając więc rodzaje przychodów niemające znaczenia dla rozpatrywanej sprawy (np. przychód z pracy, działów specjalnych produkcji rolnej, itd.) kwalifikacja przychodu uzyskiwanego przez Posiadacza domeny musiałaby zostać dokonana o pozostałe punkty wymienione w art. 29 ww. ustawy.

Niemniej, zdaniem Wnioskodawcy, także w zakresie pozostałych, wymienionych w art. 29 ustawy, tytułów płatność przekazywana przez Wnioskodawcę nie spełnia wymogu opodatkowania jej podatkiem zryczałtowanym.

W szczególności bowiem Spółka nie uiszcza jakiegokolwiek wynagrodzenia z tytułu: praw autorskich lub z praw pokrewnych, znaków towarowych, należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej. Z pewnością bowiem nie można zakwalifikować udostępnienia strony internetowej (przekazanie ruchu z tej strony) na cele wyświetlania reklam i komunikatów, jako jakiegokolwiek z wymienionych świadczeń.

Płatność nie ma także charakteru dokonywanej z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze. Ze wskazanych powyżej w szczególności należy wskazać, że Posiadacz domeny z pewnością, w ramach przekazania ruchu internetowego:

• nie wykonuje jakiegokolwiek doradztwa, w tym na rzecz Wnioskodawcy oraz Nabywcy, gdyż jego świadczenie jest w rzeczywistości ograniczone do umożliwienia Nabywcy wyświetlenia komunikatu (Posiadacz domeny nie dokonuje, na rzecz innych podmiotów, analiz i badań, celem jego aktywności nie jest doradzenie komukolwiek przy podejmowaniu jakiejkolwiek decyzji, w tym w zakresie wyświetlania reklam);
• nie dokonuje jakichkolwiek badań rynku, a efektowych tych badań nie przedstawia ani Wnioskodawcy ani też Nabywcy;
• nie wykonuje usług reklamowych, gdyż z pewnością samego udostępnienia miejsca na potencjalną reklamę (na stronie, w okienku pop-up lub bauerze) nie można uznać za świadczenie usługi reklamy, gdyż takowa usługa mogłaby być zidentyfikowana, jeżeli już, jedynie w zakresie działalności Nabywcy;
• nie przetwarza danych, gdyż potencjalnie to świadczenie wykonywane jest przez Wnioskodawcę (w pewnym ograniczonym zakresie).
  
  

Z pewnością nie można także uznać, że wynagrodzenie wypłacane Posiadaczowi domeny jest którymkolwiek z innych tytułów wymienionych powyżej.

Potwierdza to także, przytoczona w opisie stanu taktycznego (zdarzenia przyszłego) interpretacja uzyskana przez Wnioskodawcę z GUS, zgodnie z którą w opisanych schemacie mamy do czynienia z kwalifikacją PKWiU 63.11.20.0 „Sprzedaż czasu lub miejsca na cele reklamowe w Internecie”, a zatem z kwalifikacją jako usługa inna niż wszystkie wymienione w art. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym oraz uwzględniając jednoznaczne stanowisko Ministra Finansów (wyrażone we wspomnianej interpretacji ogólnej), należy przyjąć, że Wnioskodawca, przekazując na rzecz Posiadacza domeny będącego nierezydentem wynagrodzenie od Nabywcy (pomniejszone o marżę Wnioskodawcy), nie ma obowiązku pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych.

Dodatkowe uwagi – zakres opodatkowania w Polsce.

Jednocześnie Wnioskodawca pragnie wskazać, że niniejszy wniosek (w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) nie ma na celu wyłączenia potencjalnego opodatkowania Posiadaczy domen w Polsce, gdyby zaszły inne okoliczności uzasadniające opodatkowanie w Polsce. Niemniej, z uwagi na charakter płatności dokonywanych przez Spółkę nie można mówić o obowiązku poboru podatku zryczałtowanego przez podmiot wypłacający – Wnioskodawcę.

Spółka uważa jednak za istotne podkreślenie, że niezależnie od kwalifikacji płatności w ramach art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – obowiązek podatkowy (a zatem także obowiązek poboru podatku) nie powstanie w przypadku, gdy dochód Posiadacza domeny nie zostanie „uzyskany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W tym zakresie należy wskazać, że w przypadku gdy (i) Posiadacz domeny jest nierezydentem, który nie przebywa (lub nie prowadzi działalności np. poprzez stały zakład) w Polsce oraz (ii) domeny należące do Posiadaczy domen nie znajdują się na serwerach zlokalizowanych w Polsce nie można przyjąć, że mamy do czynienia z dochodem (przychodem) powstającym w Polsce.

Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 4 marca 2015 r. sygn. akt II FSK 346/3 (dalej: „NSA”): „(...) by dana kategoria podmiotów była w świetle prawa podatkowego zobowiązana do ponoszenia ciężaru podatkowego musi być w jakiś sposób związana z krajowym systemem prawa podatkowego (…).

Naczelny Sąd Administracyjny zauważa, że przychód jest osiągnięty przez nierezydenta na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak tego wymaga przepis ort. 3 ust. 2b u.p.d.o.f. w szczególności wtedy gdy pochodzi (…) z działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia; z działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; z położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości. Uzależnianie opodatkowania nierezydentów od wystąpienia rezultatu usługi u ich kontrahenta formułuje warunek, który nie został przez ustawodawcę zawarty w przepisie art. 3 ust. 2b u.p.d.o.f.

Pod pojęciem >>terytorium, z którym wiąże się osiąganie dochodów<< należy rozumieć miejsce, gdzie faktycznie podejmowane są czynności zmierzające do osiągnięcia dochodu, tj. obszar, na którym urządzenie jest wykorzystywane.”

Przy czym, co Wnioskodawca pragnie jednoznacznie podkreślić, analiza kwestii miejsca osiągnięcia przychodu przez Posiadacza domeny nie będzie miała znaczenia w przypadku przyjęcia (jak to wskazuje Wnioskodawca w swojej argumentacji), że charakter świadczeń na rzecz Posiadaczy domen nie daje podstaw do przyjęcia, że Wnioskodawca jest zobowiązany do poboru podatku dochodowego od osób fizycznych i podatku dochodowego od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy dotycząca podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty kwot za udostępnienie powierzchni reklamowych na stronach internetowych osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

W związku z tym, że opisane we wniosku przychody z tytułu odstąpienia powierzchni reklamowych na stronach internetowych nie są objęte regulacją art. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie na Wnioskodawcy nie ciążą w opisanej sytuacji obowiązki płatnika rozważania na temat zakresu obowiązku podatkowego nierezydentów nie przebywających w Polsce są bezprzedmiotowe i nie były przedmiotem niniejszej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę

i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.