Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/4511-445/16-5/MG
z 8 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późń. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 10 czerwca 2016 r. (data wpływu 10 czerwca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 sierpnia 2016 r. (data wpływu 5 sierpnia 2016 r.) na wezwanie tut. organu z dnia 26 lipca 2016 r. Nr IPPB2/4511-445/16-2/MG i Nr IPPP5/4510-594/16-2/MK o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie stosowania postanowień właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania w związku z dokonywaniem wypłat odsetek lub dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych osobom uprawnionym będącym rezydentami państwa obcego w związku z prowadzeniem rachunków indywidualnych i rachunków zbiorczych papierów wartościowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie stosowania postanowień właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania w związku z dokonywaniem wypłat odsetek lub dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych osobom uprawnionym będącym rezydentami państwa obcego w związku z prowadzeniem rachunków indywidualnych i rachunków zbiorczych papierów wartościowych.

Wniosek obarczony był brakami formalnymi, w związku z tym pismem z dnia 26 lipca 2016 r. wezwano Wnioskodawcę do ich uzupełnienia poprzez uiszczenie stosownej kwoty opłaty za wydanie interpretacji indywidualnej.

Wnioskodawca uzupełnił braki formalne wniosku pismem z dnia 4 sierpnia 2016 r. (data wpływu 5 sierpnia 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.

Bank Oddział w Polsce oferuje m.in. usługi związane z rozliczeniami transakcji na papierach wartościowych i usługi powiernicze dla firm brokerskich, globalnych banków powierniczych oraz banków inwestycyjnych. Wnioskodawca prowadzi rachunki papierów wartościowych, na których zapisywane są zdematerializowane papiery wartościowe, w rozumieniu art. 4 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz.U. 2014.94, ze zm., „UOiF”). Wnioskodawca prowadzi zarówno rachunki indywidualne, jak i rachunki zbiorcze papierów wartościowych (w rozumieniu art. 4a pkt 15 updop oraz art. 8a UOIF). W przypadku, gdy z papierami wartościowymi wiążą się pożytki w postaci dywidend lub odsetek wypłacane przez dłużnika, wnioskodawca przekazuje takie pożytki osobom uprawnionym w świetle UOIF.

W przypadku rachunków indywidualnych, zgodnie z art. 7 ust. 1 UOIF prawa ze zdematerializowanych papierów wartościowych powstają z chwilą zapisania ich po raz pierwszy na rachunku papierów wartościowych i przysługują osobie będącej posiadaczem tego rachunku. W odniesieniu do pożytków ze zdematerializowanych papierów wartościowych, zgodnie z art. 7 ust. 2 UOIF, w przypadku gdy ustalenie prawa do pożytków ze zdematerializowanych papierów wartościowych nastąpiło w dniu, w którym w depozycie papierów wartościowych powinno zostać przeprowadzone rozliczenie transakcji, lub później, a papiery te są nadal zapisane na rachunku zbywcy, pożytki przypadają nabywcy w chwili dokonania zapisu na jego rachunku papierów wartościowych.

Z kolei zgodnie z art. 8 ust. 1 UOIF, mogą być prowadzone rachunki, na których mogą być rejestrowane zdematerializowane papiery wartościowe nienależące do osób, dla których rachunki te są prowadzone, ale należące do innej osoby lub osób (rachunki zbiorcze). Ustęp 3 tego artykułu stwierdza, że podmiot, dla którego prowadzony jest rachunek zbiorczy (posiadacz rachunku zbiorczego), nie jest uważany za uprawnionego z zapisanych na tym rachunku zdematerializowanych papierów wartościowych. Art. 8 ust. 4 UOIF przewiduje za to, że osoba wskazana podmiotowi prowadzącemu rachunek zbiorczy przez posiadacza tego rachunku jako osoba uprawniona z papierów wartościowych zapisanych na takim rachunku jest uważana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej za osobę uprawnioną ze zdematerializowanych papierów wartościowych zapisanych na tym rachunku w liczbie wynikającej z tego wskazania.

Natomiast w oparciu o art. 8b ust. 3 UOIF, podmiot prowadzący rachunek zbiorczy może żądać od posiadacza rachunku zbiorczego przekazania mu danych dotyczących osób uprawnionych z rejestrowanych na tym rachunku papierów wartościowych, w zakresie niezbędnym dla prawidłowego wykonania przez podmiot prowadzący rachunek zbiorczy przewidzianych w przepisach prawa podatkowego obowiązków związanych z powstałymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zobowiązaniami podatkowymi tych osób. Posiadacz rachunku zbiorczego, który nie posiada danych dotyczących takich osób, przekazuje podmiotowi prowadzącemu rachunek zbiorczy informację określającą odrębnie liczbę papierów wartościowych należących do osób fizycznych oraz do podatników podatku dochodowego od osób prawnych, według stanu na dzień określony przez podmiot prowadzący rachunek zbiorczy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy prawidłowym jest stanowisko, że Wnioskodawca działający w charakterze płatnika może zastosować zwolnienie z opodatkowania odsetek na podstawie art. 21 ust. 3 updop lub zwolnienie z opodatkowania dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych na podstawie art. 22 ust. 4 updop, pod warunkiem spełnienia wyłącznie przesłanek wynikających literalnie, odpowiednio, z art. 21 ust. 3 do 9 updop oraz art. 22b i art. 26 ust. 2d updop albo z art. 22 ust. 4 do 6 oraz art. 22a i art. 26 ust. 2d updop, które to przesłanki są elementem koniecznym i wystarczającym do zastosowania ww. zwolnień?
2. Czy prawidłowym jest stanowisko, że Wnioskodawca działający w charakterze płatnika, może zastosować zwolnienie z opodatkowania albo obniżoną (w stosunku do updop) stawkę podatku od odsetek lub dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, na podstawie postanowień odpowiedniej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, wyłącznie pod warunkiem spełnienia warunków wynikających literalnie z art. 26 ust. 2d updop lub art. 30a ust. 2 updof.
   
   

Interpretacja indywidualna wydana została w zakresie pytania Nr 2 w odniesieniu do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W zakresie pytania Nr 1 i 2 w odniesieniu do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wydana została odrębna interpretacja indywidualna.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 2

Wnioskodawca działający w charakterze płatnika, może zastosować zwolnienie z opodatkowania albo obniżoną (w stosunku do updop) stawkę podatku od odsetek lub dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, na podstawie postanowień odpowiedniej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, pod warunkiem spełnienia warunków wynikających literalnie z art. 26 ust. 2d updop lub art. 30a ust. 2 updof.

Zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 2 i 4 updof, 19% zryczałtowany podatek dochodowy pobiera się od odsetek i dyskonta od papierów wartościowych oraz z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych. Artykuł 30a ust. 2 updof stanowi, że przepisy ust. 1 pkt 1-5 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Natomiast zgodnie z art. 30 ust. 2a updof, od dochodów (przychodów) z tytułu należności, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 4 lub 5, przekazanych na rzecz podatników uprawnionych z papierów wartościowych zapisanych na rachunkach zbiorczych, których tożsamość nie została płatnikowi ujawniona w trybie przewidzianym w UOIF, podatek, o którym mowa w ust. 1, płatnik pobiera według stawki określonej w ust. 1 od łącznej wartości dochodów (przychodów) przekazanych przez niego na rzecz wszystkich takich podatników za pośrednictwem posiadacza rachunku zbiorczego.

Zgodnie z art. 41 updof, na Wnioskodawcy ciążą obowiązki płatnika podatku dochodowego pobieranego z tytułu wypłat niektórych świadczeń z papierów wartościowych zapisanych na rachunkach indywidualnych lub zbiorczych. Artykuł 41 ust. 4 updof stanowi, że „Płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.”

Na podstawie ust. 4d tego artykułu, zryczałtowany podatek dochodowy od dochodów (przychodów), o których mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4, w zakresie dywidendy oraz dochodów (przychodów) określonych w art. 24 ust. 5 pkt 1, 3 lub 6 a także zryczałtowany podatek dochodowy, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 2 i 5, pobierają, jako płatnicy, podmioty prowadzące rachunki papierów wartościowych dla podatników jeżeli dochody (przychody) te zostały uzyskane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i wiążą się z papierami wartościowymi zapisanymi na tych rachunkach, a wypłata świadczenia na rzecz podatnika następuje za pośrednictwem tych podmiotów.

Zgodnie z ust. 10 tego artykułu, w zakresie papierów wartościowych zapisanych na rachunkach zbiorczych płatnikami zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4, w zakresie dywidendy oraz dochodów (przychodów) określonych w art. 24 ust. 5 pkt 1, 3 lub 6, a także zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 2 i 5, są podmioty prowadzące rachunki zbiorcze, za pośrednictwem których należności z tych tytułów są wypłacane. Podatek pobiera się w dniu przekazania należności z danego tytułu do dyspozycji posiadacza rachunku zbiorczego.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 updop, podatek dochodowy od dochodów (przychodów) z dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu. Zgodnie z art. 22a updop, przepis art. 22 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Natomiast na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 updop, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek ustala się w wysokości 20% przychodów. Art. 21 ust. 2 updop stanowi, że przepis ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W zakresie obowiązków płatnika, zgodnie z art. 26 ust. 1 updop, osoby prawne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Z kolei zgodnie z art. 26 ust. 2c i 2d updop, w przypadku wypłat należności z tytułu:

1. odsetek od papierów wartościowych zapisanych na rachunkach papierów wartościowych albo na rachunkach zbiorczych, wypłacanych na rzecz podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2,
2. dywidend oraz dochodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 3 i 5 uzyskanych z papierów wartościowych zapisanych na rachunkach papierów wartościowych albo na rachunkach zbiorczych,

obowiązek, o którym mowa w ust. 1 (tj. poboru podatku) stosuje się do podmiotów prowadzących rachunki papierów wartościowych albo rachunki zbiorcze, jeżeli wypłata należności następuje za pośrednictwem tych podmiotów. Płatnicy pobierają zryczałtowany podatek dochodowy w dniu przekazania należności do dyspozycji posiadacza rachunku papierów wartościowych lub posiadacza rachunku zbiorczego. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

W przypadku gdy wypłata należności z tytułu określonego w art. 21 ust. 1 lub w art. 22 ust. 1 updop dokonywana jest na rzecz podatników będących osobami uprawnionymi z papierów wartościowych zapisanych na rachunkach zbiorczych, których tożsamość nie została płatnikowi ujawniona w trybie przewidzianym w UOIF, podatek płatnik pobiera w wysokości wynikającej z art. 21 ust. 1 albo art. 22 ust. 1 updop od łącznej wartości dochodów (przychodów) przekazanych przez niego na rzecz wszystkich takich podatników za pośrednictwem posiadacza rachunku zbiorczego. W tym przypadku przepisów art. 26 ust. 1a, 1c, 1d, 1f, 1g oraz 3b-3d nie stosuje się w zakresie dotyczącym podatników, których tożsamość nie została płatnikowi ujawniona.

Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania („UPO”) zawarte przez Polskę nie są jednolite w zakresie brzmienia przepisów regulujących opodatkowanie dywidend oraz odsetek. Niektóre z UPO przewidują wprost, że zwolnienie danego typu przychodów z opodatkowania albo zastosowanie obniżonej (w stosunku do updop) stawki podatku jest możliwe wyłącznie w odniesieniu do określonych podatników (np. banków) lub podatników, którzy są osobami uprawnionymi czy też rzeczywistymi właścicielami (ang. beneficial owner) takich przychodów. Należą do nich np. UPO zawarte z Austrią, Belgią, Francją w zakresie dywidend, Holandią, Singapurem).

W ramach opisanego w niniejszym wniosku stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Wnioskodawca może dokonywać wypłat na rzecz rezydentów podatkowych wszystkich Państw, z którymi Polska zawarła lub zawrze UPO. W szczególności mogą mieć zastosowanie następujące postanowienia UPO podpisanych przez Polskę: Art. 10 i art. 11 Umowy Polska-Austria, Art. 10 i art. 11 Umowy Polska-Belgia, Art. 10 Umowy Polska-Bułgaria, Art. 10 i art . 11 Umowy Polska-Chiny, Art. 10 i art. 11 Umowy Polska-Cypr, Art. 10 i art. 11 Umowy Polska-Czechy, Art. 10 i art. 11 Umowy Polska-Dania, Art. 10 i art. 11 Umowy Polska-Estonia, Art. 10 i art. 11 Umowy Polska-Finlandia, Art. 10 Umowy Polska-Francja, Art. 10 i art. 11 Umowy Polska-Grecja, Art. 10 i art. 11 Umowy Polska-Hiszpania, Art. 10 i art. 11 Umowy Polska-Holandia, Art. 10 i art. 11 Umowy Polska-Irlandia, Art. 10 i art. 11 Umowy Polska-Izrael, Art. 10 i art. 11 Umowy Polska-Japonia, Art. 10 i art. 11 Umowy Polska- Jugosławia, Art. 10 i art. 11 Umowy Polska-Kanada, Art. 10 i art. 11 Umowy Polska-Litwa, Art. 10 i art. 11 Umowy Polska-Luksemburg, Art. 10 i art. 11 Umowy Polska-Łotwa, Art. 10 i art. 11 Umowy Polska-Malta, Art. 10 i art. 11 Umowy Polska-Niemcy, Art. 10 i art. 11 Umowy Polska-Norwegia, Art. 10 i art. 11 Umowy Polska-Portugalia, Art. 7 i art. 8 Umowy Polska-Rosja, Art. 10 i art. 11 Umowy Polska-Rumunia, Art. 10 i art. 11 Umowy Polska-Singapur, Art. 10 i art. 11 Umowy Polska-Słowacja, Art. 10 i art. 11 Umowy Polska-Słowenia, Art. 10 i art. 11 Umowy Polska-Szwajcaria, Art. 10 i art. 11 Umowy Polska-Szwecja, Art. 10 i art. 11 Umowy Polska-Turcja, Art. 10 i art. 11 Umowy Polska-Ukraina, Art. 10 i art. 11 Umowy Polska-Węgry, Art. 10 i art. 11 Umowy Polska-Wietnam, Art. 10 i art. 11 Umowy Polska-UK, Art. 10 i art. 11 Umowy Polska-Włochy, Art. 10 i art. 11 Umowy Polska-ZEA.

Z analizy powyższych przepisów wynika, że Wnioskodawca działający w charakterze płatnika może zastosować zwolnienia z opodatkowania albo obniżoną stawkę podatku wynikającą z właściwej UPO pod warunkiem spełnienia warunków wynikających literalnie, odpowiednio, z art. 26 ust. 2d updop (art. 30a ust. 2 updof), które to warunki są elementem koniecznym i wystarczającym do zastosowania ww. zwolnień.

Przepisy art. 22a i art. 26 updop oraz art. 30a i art. 41 updof nie przewidują ani wymogu uzyskania przez płatnika dodatkowych dokumentów/oświadczeń ani niezależnego badania przez płatnika, czy podatnik otrzymujący dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych lub odsetki spełnia jakieś inne przesłanki niż wymienione w updop np. czy jest rzeczywistym właścicielem odsetek (ang. beneficial owner).

Przepisy te wymagają od płatnika wyłącznie:

• udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji (art. 26 ust. 2d zdanie drugie updop; art. 30 ust. 2 updof);
• dbania, aby certyfikat rezydencji był „ważny”, tzn. spełniał wymogi opisane w art. 26 ust. 1i-1l updop / art. 41 ust. 9a-9d updof.
  
  

Wnioskodawca nie ma zatem obowiązku żądania od podatników, aby ci składali Wnioskodawca inne dokumenty lub oświadczenia (bezpośrednio lub poprzez posiadacza rachunku zbiorczego). Co więcej, brak jest wyraźnej podstawy prawnej, na którą płatnik mógłby się powołać nawet, gdyby chciał takie oświadczenie uzyskać.

Należy podkreślić, że Wnioskodawca, jako podmiot prowadzący rachunki papierów wartościowych, opiera się w swoim działaniu na przepisach UOIF. Zgodnie z art. 7 ust. 1 UOIF prawa ze zdematerializowanych papierów wartościowych powstają z chwilą zapisania ich po raz pierwszy na rachunku papierów wartościowych i przysługują osobie będącej posiadaczem tego rachunku. Pożytki ze zdematerializowanych papierów wartościowych, zgodnie z art. 7 ust. 2 UOIF, „przypadają nabywcy w chwili dokonania zapisu na jego rachunku papierów wartościowych”. Ponadto art. 7 ust. 2 UOIF przewiduje, że „umowa zobowiązująca do przeniesienia zdematerializowanych papierów wartościowych przenosi te papiery z chwilą dokonania odpowiedniego zapisu na rachunku papierów wartościowych”. Z przepisu tego wynika, że podmiotem uprawnionym do papierów wartościowych i pożytków z nich, czyli podatnikiem podatku dochodowego, jest podmiot ujawniony jako posiadacz indywidualnego rachunku papierów wartościowych. Jak wskazuje się w literaturze przedmiotu: „Dokonanie wpisu na rachunek papierów wartościowych ma skutek konstytutywny w tym sensie, że stanowi konieczny, a zarazem co do zasady wystarczający element identyfikacji uprawnionego z papierów wartościowych. W konsekwencji emitent papierów wartościowych zobowiązany jest traktować „posiadacza” tego rachunku papierów wartościowych jako podmiot uprawniony z zapisanych tam papierów wartościowych. W literaturze ten stan rzeczy opisuje się za pomocą pojęcia legitymacyjnego skutku wpisu na rachunku papierów wartościowych. Wskazuje się, że wpis na rachunku papierów wartościowych przesadza o bycie praw z wpisanych papierów wartościowych, podmiocie tych praw oraz autonomicznym reżimie zbywalności tych praw” (Za: T. Sójka, Wpis na rachunek papierów wartościowych, M.Pr.Bank.2014.7-8.109).

Fakt ten jest rozpoznawany przez organy podatkowe, czego przykładem może być wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 września 2013 r. (II FSK 2576/11), w którym podkreślono znaczenie przepisu art. 7 UOIF dla oceny prawnopodatkowej stanów faktycznych, nazywając go nawet mianem „przepisem prawa podatkowego”: „W tym miejscu należy zauważyć, że ze słownika analizowanej ustawy (art. 5a pkt 11) wynika, iż papierami wartościowymi w rozumieniu tej ustawy są „papiery wartościowe, o których mowa w art. 3 pkt 1 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi”. Podobnie ustawa definiuje w art. 5a pkt 13 także pochodne instrumenty finansowe przez odwołanie się do art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi. Tym samym są to także przepisy prawa podatkowego. Konsekwencją tego będzie i to, że za taki przepis należy uznać też art. 7 ust. 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, skoro mówi on również o papierach wartościowych zdematerializowanych i o sposobie przenoszenia praw z nich.”

Z kolei zgodnie z art. 8a ust. 4 UOIF, osoba wskazana podmiotowi prowadzącemu rachunek zbiorczy przez posiadacza tego rachunku jako osoba uprawniona z papierów wartościowych zapisanych na takim rachunku „jest uważana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej za osobę uprawnioną ze zdematerializowanych papierów wartościowych zapisanych na tym rachunku”. Jak wskazuje się w literaturze przedmiotu: „Wpis na rachunek zbiorczy przesądza o bycie praw z wpisanych papierów wartościowych oraz autonomicznym reżimie zbywalności tych praw - jest on przesłanką powstania praw ze zdematerializowanych papierów wartościowych, ich nabycia w obrocie wtórnym, jak też uzyskania praw do pożytków z tych papierów wartościowych. Zasadnicza różnica polega natomiast na tym, że wpis zdematerializowanych papierów wartościowych na rachunek zbiorczy nie przesądza o podmiocie uprawnionym z tych papierów wartościowych. Posiadacz rachunku zbiorczego - zagraniczna instytucja, dla której prowadzony jest rachunek zbiorczy - nie jest podmiotem praw z zapisanych na rachunku zbiorczym papierów wartościowych. Innymi słowy, rachunek zbiorczy nie pozwala na identyfikację podmiotu praw wynikających z zapisanych na nim zdematerializowanych papierów wartościowych. Funkcję identyfikacji podmiotów praw wynikających z papierów wartościowych zapisanych na rachunku zbiorczym pełni czynność identyfikacji (wskazania) uprawnionych z papierów wartościowych dokonana przez posiadacza rachunku zbiorczego. Należy przyjąć, że wskazanie uprawnionego z papierów wartościowych zapisanych na rachunku zbiorczym stanowi oświadczenie wiedzy posiadacza rachunku zbiorczego skierowane do podmiotu prowadzącego rachunek papierów wartościowych. Pełni więc ono funkcję legitymacyjną, jeśli chodzi o podmiot praw zapisanych na rachunku zbiorczym. Jeśli natomiast chodzi o ustalenie kręgu „rzeczywistych” podmiotów praw z papierów wartościowych zapisanych na rachunku zbiorczym, to decydujące znaczenie ma stosunek prawny pomiędzy inwestorem oraz posiadaczem rachunku zbiorczego, który co do zasady podlega prawu obcemu właściwemu dla umowy łączącej te dwa podmioty (art. 8a ust. 3 zdanie drugie u.o.i.f.). Należy zatem przyjąć, że w przypadku instytucji rachunku zbiorczego podmiotami uprawnionymi z zapisanych na nim papierów wartościowych są wprawdzie nadal - podobnie jak w przypadku typowego rachunku papierów wartościowych - ostateczni inwestorzy, jednak mogą oni wykonywać swoje prawa wyłącznie za pośrednictwem obligatoryjnego pośrednika, jakim jest posiadacz rachunku zbiorczego” (Za: T. Sójka, Komentarz do art. 8(a) ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, Lex).

Zatem już z przepisów UOIF wynika jednoznacznie, że osobami posiadającymi prawo do pożytków (dywidend, odsetek) z papierów wartościowych zapisanych na rachunkach są posiadacz rachunku indywidualnego albo osoba uprawniona do papierów wartościowych zapisanych na rachunku zbiorczym (wskazana przez posiadacza rachunku zbiorczego). Wszelkie uprawnienia formalne oraz ekonomiczne do otrzymania należności wypłacanej na papiery wartościowe zapisane na rachunku indywidualnym lub zbiorczym oraz dysponowania tą należnością, mogą zatem przysługiwać wyłącznie osobie uprawnionej, czyli posiadaczowi rachunku indywidualnego albo osobie wskazanej przez posiadacza rachunku zbiorczego (którego rola ograniczona jest do technicznej obsługi procesu przekazania osobie uprawnionej należności wypłacanych z rachunku zbiorczego).

W oparciu o art. 8b ust. 3 UOIF, podmiot prowadzący rachunek zbiorczy może żądać od posiadacza rachunku zbiorczego przekazania mu danych dotyczących osób uprawnionych z rejestrowanych na tym rachunku papierów wartościowych, w zakresie niezbędnym dla prawidłowego wykonania przez podmiot prowadzący rachunek zbiorczy przewidzianych w przepisach prawa podatkowego obowiązków. Jak z tego wynika, Bank nie może żądać informacji o zakresie dowolnie przez siebie wybranym, lecz wyłącznie „danych dotyczących osób uprawnionych” i to wyłącznie w zakresie „niezbędnym” dla prawidłowego wykonania obowiązków płatnika przez Bank.

Ponieważ zakres podmiotowy żądania ogranicza się do „danych dotyczących osób uprawnionych”, zaś zgodnie z art. 8a ust. 4 UOIF, osobą uprawniona jest osoba wskazana podmiotowi prowadzącemu rachunek zbiorczy przez posiadacza tego rachunku jako osoba uprawniona, Wnioskodawca nie może domagać się od posiadacza rachunku informacji dotyczących innych podmiotów.

Zdaniem Wnioskodawcy, zakres „niezbędnych” danych dotyczących podatnika będącego osobą uprawnioną do papierów na rachunku zbiorczym (analogicznie należy podejść do żądania danych od posiadacza rachunku indywidualnego) obejmuje dane dotyczące tożsamości podatnika, certyfikat rezydencji, określone oświadczenia (wyłącznie, jeśli są wymagane przepisami).

Natomiast nie można, zdaniem Wnioskodawcy, wymagać od płatnika, aby prowadził niezależne badanie zagadnień niemożliwych do obiektywnego zweryfikowania przez płatnika biorąc pod uwagę środki formalne i faktyczne, jakimi płatnik dysponuje. Do takich obszarów niemożliwych do obiektywnego zweryfikowania przez płatnika należy przede wszystkim analiza kwestii, czy podatnik jest rzeczywistym właścicielem (beneficial owner) uzyskiwanych przychodów.

Klauzula rzeczywistego właściciela nie posiada definicji legalnej ani w updop/updof, ani w UPO. Natomiast zgodnie z Komentarzem OCED, doktryną i orzecznictwem, rzeczywistego właściciela określa się jako podmiot, którego prawo do dysponowania otrzymaną płatnością nie ma wyłącznie formalnego charakteru. Definicję „beneficial owner” spełnia zatem taki podmiot, który posiada tytuł prawny do poboru dywidendy lub odsetek na własny rachunek. Nie jest natomiast rzeczywistym właścicielem osoba, która nie ma prawa do pełnego decydowania o tym, kto i w jakim zakresie używa lub ma prawo dysponować danym majątkiem. W przypadku odsetek, rzeczywistym właścicielem może być osoba dysponująca kapitałem, którego udostępnienie warunkuje powstanie odsetek lub dysponująca prawem do zagospodarowania odsetek.

Reasumując, co do zasady, rzeczywistym właścicielem nie będzie zatem osoba działająca na rzecz innej osoby, a nie na własny rachunek. Stwierdzenie takiego stanu rzeczy jest jednak praktycznie niemożliwe z perspektywy płatnika. Podmiot prowadzący rachunki papierów wartościowych, zachowując standard należytej działalności profesjonalnej, nie dysponuje bowiem informacjami na temat ekonomicznych stosunków podatnika otrzymującego przychody z osobami trzecimi, które mogłyby wpływać na postrzegania podatnika jako rzeczywistego właściciela. Trzeba podkreślić, że funkcję płatnika w omawianym zakresie nie pełni podmiot będący ekonomicznym i prawnym źródłem odsetek lub dywidend (spółka wypłacająca takie pożytki z papierów wartościowych), czyli podmiot mający dostęp do dokumentacji źródłowej potwierdzającej charakter relacji między wypłacającym a odbiorcą należności, w tym wymagany udział w kapitałach, lecz Wnioskodawca, który jedynie pośredniczy w takiej wypłacie, tj. prowadzi rachunek papierów wartościowych, za pośrednictwem którego wypłata należności zostaje wykonana. Z racji charakteru swojego zaangażowania Wnioskodawca nie ma pełnej informacji o stanie i rozmiarze inwestycji swojego klienta.

Płatnik nie ma także prawa do żądania od podatnika, a tym bardziej od osób trzecich (potencjalnych rzeczywistych beneficjentów przychodów uzyskiwanych przez podatnika) informacji, dokumentów i danych, które mogłyby umożliwić taką analizę. Wszelkie dane, jakie miałyby służyć analizie zagadnienia „rzeczywistego właściciela” są z reguły danymi poufnymi, prywatnymi i objętymi tajemnicą handlową, których Wnioskodawca nie może otrzymać. Badanie kwestii rzeczywistego właściciela jest praktycznie możliwe wyłącznie przez organy podatkowe i sądy dysponujące zupełnie innymi możliwościami niż płatnik, w tym np. prawnym dostępem do wszelkich niezbędnych dokumentów i informacji oraz możliwością współpracy z zagranicznymi organami podatkowymi.

Warto tutaj przytoczyć orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego („TK”) dotyczące roli płatnika. W orzeczeniu P44/07 z 4 listopada 2010 r. TK analizując problem zgodności z Konstytucją określonych obowiązków płatnika (komorników jako płatników VAT) wskazał na konieczność zbadania, czy płatnik ma prawną i faktyczną możliwość wykonania nałożonego na niego obowiązku. Należy stwierdzić, że oczekiwanie od płatnika prowadzącego rachunki papierów wartościowych, że w stosunku do każdego podatnika (posiadacza rachunku indywidualnego albo osoby uprawnionej do papierów wartościowych zapisanych na rachunku zbiorczym) będzie dokonywał analizy, czy podatnik jest rzeczywistym odbiorcą wypłacanych mu przychodów, byłoby obowiązkiem nieproporcjonalnym i nadmiernym.

Reasumując, Wnioskodawca działający w charakterze płatnika może zastosować zwolnienie z opodatkowania albo obniżoną (w stosunku do updop) stawkę podatku od odsetek lub dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, na podstawie postanowień odpowiedniej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, pod warunkiem spełnienia przesłanek wynikających literalnie z art. 26 ust. 2d updop oraz art. 30a ust. 2 updof, które to przesłanki są elementem koniecznym i wystarczającym do zastosowania ww. zwolnień. Ponadto w celu zastosowania takiego zwolnienia lub obniżonej stawki podatku Wnioskodawcy nie musi dokonywać samodzielnej analizy, czy dany podatnik jest rzeczywistym właścicielem (beneficial owner) takich przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 30a ust. 1 ww. ustawy, od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a, z tytułów wymienionych w punktach:

2. z odsetek i dyskonta od papierów wartościowych;
4. z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych.
   
   

Jak stanowi art. 30a ust. 2 cytowanej ustawy, przepisy ust. 1 pkt 1-5 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Stosownie do treści ust. 2a art. 30a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodów (przychodów) z tytułu należności, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 4 lub 5, przekazanych na rzecz podatników uprawnionych z papierów wartościowych zapisanych na rachunkach zbiorczych, których tożsamość nie została płatnikowi ujawniona w trybie przewidzianym w ustawie, o której mowa w art. 5a pkt 11, podatek, o którym mowa w ust. 1, płatnik pobiera według stawki określonej w ust. 1 od łącznej wartości dochodów (przychodów) przekazanych przez niego na rzecz wszystkich takich podatników za pośrednictwem posiadacza rachunku zbiorczego.

Zgodnie z art. 41 ust. 4 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13-16 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

Natomiast w myśl art. 41 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zryczałtowany podatek dochodowy od dochodów (przychodów), o których mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4, w zakresie dywidendy oraz dochodów (przychodów) określonych w art. 24 ust. 5 pkt 1, 3 lub 6, a także zryczałtowany podatek dochodowy, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 2 i 5, pobierają, jako płatnicy, podmioty prowadzące rachunki papierów wartościowych dla podatników, jeżeli dochody (przychody) te zostały uzyskane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i wiążą się z papierami wartościowymi zapisanymi na tych rachunkach, a wypłata świadczenia na rzecz podatnika następuje za pośrednictwem tych podmiotów.

Artykuł 41 ust. 10 ww. ustawy, stanowi, że w zakresie papierów wartościowych zapisanych na rachunkach zbiorczych płatnikami zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4, w zakresie dywidendy oraz dochodów (przychodów) określonych w art. 24 ust. 5 pkt 1, 3 lub 6, a także zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 2 i 5, są podmioty prowadzące rachunki zbiorcze, za pośrednictwem których należności z tych tytułów są wypłacane. Podatek pobiera się w dniu przekazania należności z danego tytułu do dyspozycji posiadacza rachunku zbiorczego.

Z kolei art. 42 ust. 1 ustawy stanowi, że płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje działania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku, gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagraniczny wykonuje swoje zadania.

Zgodnie z art. 42 ust. 1a ww. ustawy, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Jednakże roczne deklaracje dotyczące podatku pobranego zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przesyłają do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio.

W art. 42 ust. 8 ww. ustawy, ustawodawca wskazał, że jeżeli płatnik, o którym mowa w art. 41 ust. 10, dokonał wypłaty należności z tytułu określonego w art. 30a ust. 1 pkt 2, 4 lub 5, na rzecz podatników będących osobami uprawnionymi z papierów wartościowych zapisanych na rachunkach zbiorczych, których tożsamość nie została płatnikowi ujawniona w trybie przewidzianym w ustawie, o której mowa w art. 5a pkt 11, przepisów ust. 2-7 nie stosuje się w zakresie dotyczącym takich podatników.

Powyższe regulacje prawne wskazują na fakt, że w przypadku podatników, którzy nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania a uzyskują dochody (przychody) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlegające tu opodatkowaniu, w kwestii opodatkowania pierwszeństwo mają postanowienia właściwej umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu. Przy czym należy podkreślić, że zastosowanie stawki podatku wynikającej z takiej umowy lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca zamieszkania podatnika dla celów podatkowych, uzyskanym od niego zaświadczeniem (certyfikatem rezydencji), wydanym przez właściwy organ administracji podatkowej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi rachunki papierów wartościowych, na których zapisywane są zdematerializowane papiery wartościowe w rozumieniu ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, zarówno rachunki indywidualne, jak i rachunki zbiorcze. Wnioskodawca, podmiot prowadzący rachunki indywidualne i zbiorcze, jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych dokonując wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 30a ust. 1 pkt 2 i 4 jest i będzie obowiązany pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłata na rzecz nierezydentów pochodzących z 39 państw, z którymi Rzeczpospolita Polska podpisała umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W przypadku dokonywania wypłat na rzecz osób fizycznych nierezydentów będących posiadaczami rachunku indywidualnego oraz osób uprawnionych z rachunku zbiorczego, których tożsamość zostanie Wnioskodawcy ujawniona zgodnie z ustawą o obrocie instrumentami finansowymi, Wnioskodawca będzie mógł uwzględnić postanowienia zawarte w stosownej umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania. Powyższe możliwe będzie pod warunkiem udokumentowania miejsca zamieszkania podatnika (tj. osoby będącej posiadaczem rachunku indywidualnego lub osoby uprawnionej z rachunku zbiorczego) dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2014 r., poz. 94 z późn. zm.), prawa ze zdematerializowanych papierów wartościowych powstają z chwilą zapisania ich po raz pierwszy na rachunku papierów wartościowych i przysługują osobie będącej posiadaczem tego rachunku.

Umowa zobowiązująca do przeniesienia zdematerializowanych papierów wartościowych przenosi te papiery z chwilą dokonania odpowiedniego zapisu na rachunku papierów wartościowych. W przypadku gdy ustalenie prawa do pożytków ze zdematerializowanych papierów wartościowych nastąpiło w dniu, w którym w depozycie papierów wartościowych powinno zostać przeprowadzone rozliczenie transakcji, lub później, a papiery te są nadal zapisane na rachunku zbywcy, pożytki przypadają nabywcy w chwili dokonania zapisu na jego rachunku papierów wartościowych (art. 7 ust. 2 ww. ustawy).

Rachunki zbiorcze charakteryzują się tym, że mogą być na nich rejestrowane zdematerializowane papiery wartościowe nienależące do osób, dla których rachunki te są prowadzone, ale należące do innej osoby lub osób.

Jak wynika z art. 8a ust. 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi rachunki zbiorcze mogą być prowadzone wyłącznie dla podmiotów zagranicznych.

W ramach opisanego w niniejszym wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, powyższy obowiązek wystąpi na podstawie następujących przepisów umów o unikaniu podwójnego opodatkowania podpisanych przez Polskę:

1. Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku z dnia 13 stycznia 2004 r. (Dz. U. 2005 r., Nr 224, poz. 1921) - zgodnie z art. 10 ust. 1 dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. W myśl ustępu 2 dywidendy takie mogą być opodatkowane także w Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do dywidend ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek tak ustalony nie może przekroczyć:
   
   1. 5% kwoty dywidend brutto, jeżeli osobą uprawnioną jest spółka (inna niż spółka osobowa), której bezpośredni udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi co najmniej 10%,
      
   2. 15% kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.
   
   Postanowienia tego ustępu nie dotyczą opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane.
   
   Stosownie natomiast do art. 11 ust. 1 odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże takie odsetki mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób wymierzony nie może przekroczyć 5% kwoty brutto tych odsetek. Właściwe organy Umawiających się Państw rozstrzygną, w drodze wzajemnego porozumienia, sposób stosowania tego ograniczenia.
   
2. Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania oszustwom podatkowym i uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 20 sierpnia 2001 r. (Dz. U. 2004 r., Nr 211, poz. 2139) - zgodnie z art. 10 ust. 1 dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże dywidendy te mogą być opodatkowane także w Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do dywidend ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek tak ustalony nie może przekroczyć:
   
   1. 5% kwoty dywidend brutto, jeżeli osobą uprawnioną jest spółka (inna niż spółka osobowa):
      • której bezpośredni udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi co najmniej 25%; lub
      • która posiada bezpośrednio co najmniej 10% udziału w spółce, która wypłaca dywidendy i gdy wartość inwestycji w spółce wynosi co najmniej 500 000 euro lub jest równa tej kwocie w innej walucie;
      
      
   2. 15% kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.
   
   Postanowienia tego ustępu nie dotyczą opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane (ust. 2).
   
   Stosownie do art. 11 ust. 1 i 2 odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże takie odsetki mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeśli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5% kwoty brutto tych odsetek.
   
3. Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Bułgarii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Warszawie dnia 11 kwietnia 1994 r. (Dz. U. 1995 r., Nr 137, poz. 679) - zgodnie art. 10 ust. 1 dywidendy wypłacane są przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednak takie dywidendy mogą być opodatkowane także w Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, jednakże wymierzony podatek nie może przekroczyć 10 procent kwoty dywidend brutto. Postanowienia niniejszego ustępu nie naruszają opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane.
   
4. Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Chińskiej Republiki Ludowej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodów z dnia 7 czerwca 1988 r. (Dz. U. 1989 r., Nr 13, poz. 65) - zgodnie z art. 10 ust. 1 i 2 Dywidendy, które płaci spółka mająca siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże dywidendy te mogą być również opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, podatek ten nie może przekroczyć dziesięciu procent kwoty dywidend brutto. Postanowienia niniejszego ustępu nie naruszają opodatkowania spółki od zysków, z których dywidendy są wypłacane. Stosownie do art. 11 ust. 1 Odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą podlegać opodatkowaniu w tym drugim Umawiającym się Państwie. Jednakże odsetki takie mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Umawiającego się Państwa, ale jeżeli odbiorca odsetek jest ich właścicielem, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć dziesięciu procent kwoty brutto tych odsetek (ust. 2).
   
5. Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Cypru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Warszawie dnia 4 czerwca 1992 r. (Dz. U. 1993 r., Nr 117, poz. 523) - zgodnie z art. 10 ust. 1 i 2 - Dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże dywidendy te mogą być również opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, to podatek wymierzony nie może przekroczyć 10 procent kwoty dywidend brutto. Postanowienia niniejszego ustępu nie naruszają opodatkowania spółki od zysku, z którego są wypłacane dywidendy. Natomiast w myśl art. 11 ust. 1 i 2 odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże odsetki takie mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, lecz gdy odbiorca jest ich właścicielem, podatek ustalony w ten sposób nie może przekroczyć 10% kwoty brutto tych odsetek.
   
6. Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Czeskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 13 września 2011 r. (Dz. U. 2012 r., poz. 991) - zgodnie z art. 10 ust. 1 i 2 - Dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże dywidendy takie mogą być również opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do dywidend ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty dywidend brutto. W myśl art. 11 ust. 1 i 2 - Odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże, takie odsetki mogą być również opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto tych odsetek.
   
7. Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Danii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 6 grudnia 2001 r. (Dz. U. 2003 r., Nr 43, poz. 368) - zgodnie z art. 10 ust. 1 i 2 dywidendy, wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże dywidendy te mogą być opodatkowane także w Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do dywidend ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek tak ustalony nie może przekroczyć:
   
   1. 0% kwoty dywidend brutto, jeżeli osobą uprawnioną jest spółka (inna niż spółka osobowa), której bezpośredni udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi co najmniej 25%, a udział ten znajduje się w posiadaniu tej osoby przez nieprzerwany okres nie krótszy niż jeden rok i w tym okresie dywidendy zostały zadeklarowane,
      
   2. 5% kwoty dywidend brutto, jeśli osobą uprawnioną jest fundusz emerytalny lub inna podobna instytucja prowadząca działalność w zakresie systemów emerytalnych, w których mogą uczestniczyć osoby fizyczne w celu zapewnienia sobie świadczeń emerytalnych, jeżeli taki fundusz emerytalny lub inna podobna instytucja jest utworzona, uznana dla celów podatkowych i kontrolowana zgodnie z ustawodawstwem drugiego Państwa,
      
   3. 15% kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.
   
   Właściwe organy Umawiających się Państw rozstrzygną, w drodze wzajemnego porozumienia, sposób stosowania tych ograniczeń. Postanowienia tego ustępu nie dotyczą opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane. Stosownie do art. 11 ust. 1 i 2 Odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże takie odsetki mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5% kwoty brutto tych odsetek.
   
8. Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Estońską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Tallinie dnia 9 maja 1994 r. (Dz. U. 1995 r., Nr 77, poz. 388) - zgodnie z art. 10 ust. 1 i 2 dywidendy, wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie. Dywidendy te mogą być opodatkowane także w Umawiającym się Państwie i zgodnie z prawem tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale gdy odbiorca dywidend jest ich właścicielem, to podatek ten nie może przekraczać:
   
   1. 5 procent kwoty dywidend brutto, jeżeli ich właścicielem jest spółka (inna niż spółka osobowa), której udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi co najmniej 5 procent,
      
   2. 15 procent kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.
   
   Właściwe władze Umawiających się Państw mogą, w drodze wzajemnego porozumienia rozstrzygnąć sposób stosowania tych ograniczeń. Postanowienia niniejszego ustępu nie naruszają opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane. Stosownie natomiast do art. 11 ust. 1 i 2 odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże takie odsetki mogą być również opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli odbiorca odsetek jest ich właścicielem, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto tych odsetek. Właściwe władze Umawiających się Państw mogą, w drodze wzajemnego porozumienia, rozstrzygnąć sposób stosowania tego ograniczenia.
   
9. Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Finlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu z dnia 8 czerwca 2009 r. (Dz. U. 2010 r., Nr 37, poz. 205) - zgodnie z art. 10 ust. 1 i 2 dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże dywidendy takie mogą być opodatkowane także w Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do dywidend ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek tak ustalony nie może przekroczyć:
   
   1. 5% kwoty dywidend brutto, jeżeli osobą uprawnioną jest spółka (inna niż spółka osobowa), której bezpośredni udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi co najmniej 25%;
      
   2. 15% kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.
   Postanowienia niniejszego ustępu nie dotyczą opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane. Stosownie natomiast do art. 11 ust. 1 i 2 odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże, takie odsetki mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto tych odsetek. Właściwe organy Umawiających się Państw mogą ustalić, w drodze wzajemnego porozumienia, sposób stosowania tego ograniczenia.
   
10. Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 20 czerwca 1975 r. (Dz. U. 1977 r., Nr 1, poz. 5) - zgodnie z art. 10 ust. 1 i 2 dywidendy, które płaci spółka mająca siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu w tym drugim Państwie. Dywidendy te mogą być jednak opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale gdy osoba, która pobiera dywidendy jest ich rzeczywistym odbiorcą, podatek ten nie może przekroczyć:
    
    1. 5% kwoty dywidendy brutto, jeżeli odbiorca jest spółką (z wyłączeniem spółek osobowych), rozporządzającą bezpośrednio co najmniej 10% kapitału spółki wypłacającej dywidendy,
       
    2. 15% kwoty dywidendy brutto we wszystkich innych przypadkach.
    
    
11. Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Greckiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Atenach z dnia 20 listopada 1987 r. (Dz. U. 1991 r., Nr 120, poz. 524) - zgodnie z art. 10 ust. 1 dywidendy, które płaci spółka mająca siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu w obu Umawiających się Państwach. Stosownie natomiast do art. 11 ust. 1 i 2 odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą podlegać opodatkowaniu w tym drugim Państwie. Jednakże odsetki takie mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli odbiorca odsetek jest ich właścicielem, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto tych odsetek. Właściwe władze Umawiających się Państw ustalą na drodze wzajemnego porozumienia sposób stosowania tego ograniczenia.
    
12. Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Hiszpanii o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisana w Madrycie 15 listopada 1979 r. (Dz. U. 1982 r., Nr 17, poz. 127) - zgodnie z art. 10 ust. 1 i 2 dywidendy, które płaci spółka mająca siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Dywidendy te mogą być jednak również opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę; podatek ten nie może jednak przekroczyć:
    
    1. 5% kwoty dywidendy brutto, jeżeli odbiorca jest spółką (inną niż współudział) rozporządzającą bezpośrednio co najmniej 25% kapitału spółki wypłacającej dywidendy;
       
    2. 15% kwoty dywidendy brutto we wszystkich innych wypadkach.
    
    Właściwe władze Umawiających się Państw uzgodnią sposób stosowania niniejszego ustępu. Postanowienia niniejszego ustępu nie naruszają opodatkowania spółki mającego związek z zyskami, z których dywidendy są wypłacane. W odniesieniu do odsetek umowa wskazuje w art. 11, iż odsetki, które powstają w jednym z Umawiających się Państw i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane tylko w tym drugim Państwie.
    
13. Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu z dnia 13 lutego 2002 r. (Dz. U. 2003 r., Nr 216, poz. 2120) - zgodnie z art. 10 ust. 1 i 2 - dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże dywidendy takie mogą być opodatkowane także w Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do dywidend ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek tak wymierzony nie może przekroczyć:
    
    1. 5 procent kwoty dywidend brutto, jeżeli osobą uprawnioną jest spółka (inna niż spółka osobowa), której bezpośredni udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi co najmniej 10 procent,
       
    2. 15 procent kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.
    
    Stosownie do art. 11 ust. 1 odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże takie odsetki mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto tych odsetek (ust. 2).
    
14. Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Irlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzona w Madrycie z dnia 13 listopada 1995 r. (Dz. U. 1996 r., Nr 29, poz. 129) - zgodnie z art. 10 ust. 1 i 2 dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Z uwzględnieniem postanowień ustępu 3, dywidendy takie mogą być opodatkowane także w Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, lecz jeśli odbiorca jest właścicielem dywidendy, to tak wymierzony podatek nie może przekroczyć 15 procent kwoty brutto dywidend. Właściwe władze Umawiających się Państw ustalą w drodze wzajemnego porozumienia sposób stosowania tych ograniczeń. Stosownie do art. 11 ust. 1 odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Ustęp 2 stanowi, iż odsetki, o których mowa w ustępie 1 tego artykułu, mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, lecz jeżeli odbiorca jest właścicielem odsetek, podatek w ten sposób wymierzony nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto tych odsetek. Właściwe władze Umawiających się Państw ustalą w drodze wzajemnego porozumienia sposób stosowania tego ograniczenia.
    
15. Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Państwa Izrael w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisana w Jerozolimie z dnia 22 maja 1991 r. (Dz. U. 1992 r., Nr 28, poz. 124) - zgodnie z art. 10 ust. 1 i 2 dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Dywidendy te mogą być jednak opodatkowane także w Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, podatek ten nie może przekroczyć:
    
    1. 5% kwoty dywidend brutto, jeżeli odbiorca dywidend posiada udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy w wysokości co najmniej 15%,
       
    2. 10% kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.
    
    Postanowienia niniejszego ustępu nie naruszają opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane.
    
    W myśl art. 11 ust. 1 odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże odsetki takie mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli odbiorca odsetek jest ich właścicielem, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5% kwoty brutto tych odsetek. Właściwe władze Umawiających się Państw w drodze wzajemnego porozumienia uregulują sposób stosowania tego ograniczenia (ustęp 2).
    
16. Umowy między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Japonią o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisana w Tokio z dnia 20 lutego 1980 r. (Dz. U. 1983 r., Nr 12, poz. 60) - stosownie do art. 10 ust. 1 dywidendy, wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże dywidendy te mogą być również opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę i zgodnie z prawem tego Umawiającego Państwa, a jeżeli odbiorcą dywidend jest uprawniony właściciel, to wymierzony podatek nie może przekroczyć 10% kwoty dywidend brutto (art. 10 ust. 2).
    
    W myśl art. 11 ust. 1 i 2 odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą podlegać opodatkowaniu w tym drugim Umawiającym się Państwie. Jednakże odsetki te mogą również podlegać opodatkowaniu w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Umawiającego się Państwa, lecz jeśli ich odbiorca jest uprawnionym właścicielem odsetek, podatek ustalony w ten sposób nie może przekroczyć 10% kwoty brutto tych odsetek.
    
17. Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Federalnym Rządem Federalnej Republiki Jugosławii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 12 czerwca 1997 r. (Dz. U. 2001 r., Nr 104, poz. 1137) - w myśl art. 10 ust. 1 dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Stosownie do ust. 2 takie dywidendy mogą być opodatkowane także w tym Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, lecz jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, podatek ten nie może przekroczyć:
    
    1. 5 procent kwoty dywidend brutto, jeżeli odbiorcą dywidend jest spółka (z wyłączeniem spółki osobowej), której udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi co najmniej 25 procent,
       
    2. 15 procent kwoty dywidendy brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.
    
    Właściwe władze Umawiających się Państw będą w drodze wzajemnego porozumienia rozstrzygać sposób stosowania tych ograniczeń. Postanowienia tego ustępu nie naruszają opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane.
    
    Stosownie do art. 11 ust. 1 odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i które są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże takie odsetki mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli odbiorca odsetek jest ich właścicielem, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto tych odsetek. Właściwe władze Umawiających się Państw będą w drodze wzajemnego porozumienia rozstrzygać sposób stosowania tych ograniczeń (art. 11 ust. 2).
    
18. Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Kanady w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 14 maja 2012 r. (Dz. U. 2013 r., poz. 1371) - zgodnie z art. 10 ust. 1 i 2 - Dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże, dywidendy te mogą być opodatkowane także w tym Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale jeżeli osoba uprawniona do dywidend ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć:
    
    1. 5 procent kwoty dywidend brutto, jeżeli osobą uprawnioną jest spółka posiadająca bezpośrednio co najmniej 10 procent kapitału w spółce wypłacającej dywidendy; oraz
       
    2. 15 procent kwoty dywidend brutto w pozostałych przypadkach.
    Postanowienia niniejszego ustępu nie dotyczą opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane.
    
    W myśl art. 11 ust. 1 i 2 - Odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże, takie odsetki mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto tych odsetek.
    
19. Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Litewskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Warszawie dnia 20 stycznia 1994 r. (Dz. U. 1995 r., Nr 51, poz. 277) - w myśl art. 10 ust. 1 i 2 dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie. Dywidendy te mogą być opodatkowane także w Umawiającym się Państwie i zgodnie z prawem tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, to podatek ten nie może przekroczyć:
    
    1. 5 procent kwoty dywidend brutto, jeżeli ich właścicielem jest spółka (inna niż spółka osobowa), której udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi co najmniej 25 procent,
       
    2. 15 procent kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.
    Właściwe władze Umawiających się Państw mogą w drodze wzajemnego porozumienia rozstrzygnąć sposób stosowania tych ograniczeń. Postanowienia niniejszego ustępu nie naruszają opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane. Stosownie do art. 11 ust. 1 i 2 odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże takie odsetki mogą być również opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli odbiorca odsetek jest ich właścicielem, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto tych odsetek. Właściwe władze Umawiających się Państw mogą w drodze wzajemnego porozumienia rozstrzygnąć sposób stosowania tego ograniczenia.
    
20. Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Wielkim Księstwem Luksemburga w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Luksemburgu dnia 14 czerwca 1995 r. (Dz. U. 1996 r., Nr 110, poz. 527) - zgodnie z art. 10 ust. 1 dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Stosownie do ust. 2 tego przepisu dywidendy te mogą być jednak opodatkowane także w Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, podatek ten nie może przekroczyć:
    
    1. 5 procent kwoty dywidend brutto, jeżeli odbiorcą dywidend jest spółka (inna niż spółka osobowa), której udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi co najmniej 25 procent,
       
    2. 15 procent kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.
    
    Właściwe władze Umawiających się Państw ustalą w drodze wzajemnego porozumienia sposób stosowania tych ograniczeń. Postanowienia niniejszego ustępu nie naruszają opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane. W kwestii wypłaty odsetek Konwencja wskazuje w art. 11 ust. 1 i ust. 2, iż odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże odsetki takie mogą być również opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli odbiorca odsetek jest ich właścicielem, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto tych odsetek. Właściwe władze Umawiających się Państw ustalą w drodze wzajemnego porozumienia sposób stosowania tego ograniczenia.
    
21. Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Łotewską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Warszawie dnia 17 listopada 1993 r. (Dz. U. 1995 r., Nr 53, poz. 285) - zgodnie z art. 10 ust. 1 i ust. 2 dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie. Dywidendy te mogą być opodatkowane także w Umawiającym się Państwie i zgodnie z prawem tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale jeżeli odbiorca dywidend jest osobą do nich uprawnioną, to podatek ten nie może przekroczyć:
    
    1. 5 procent kwoty dywidend brutto, jeżeli osobą uprawnioną do dywidend jest spółka (inna niż spółka osobowa), której udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi co najmniej 25 procent,
       
    2. 15 procent kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.
    
    Właściwe władze Umawiających się Państw mogą, w drodze wzajemnego porozumienia, rozstrzygnąć sposób stosowania tych ograniczeń. Postanowienia niniejszego ustępu nie naruszają opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane. Stosownie do art. 11 ust. 1 odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże takie odsetki mogą być również opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli odbiorca odsetek jest osobą do nich uprawnioną, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto tych odsetek. Właściwe władze Umawiających się Państw mogą, w drodze wzajemnego porozumienia, rozstrzygnąć sposób stosowania tego ograniczenia (art. 11 ust. 2).
    
22. Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Malty w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzona w La Valetta dnia 7 stycznia 1994 r. (Dz. U. 1995 r., Nr 49, poz. 256) - zgodnie z art. 10 ust. 1 dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże, takie dywidendy mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoja siedzibę, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale:
    
    1. jeżeli dywidendy są wypłacane przez spółkę, która ma siedzibę w Polsce, osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę na Malcie, Polska zwolni dywidendy z opodatkowania, jeśli właścicielem takich dywidend jest spółka mającą siedzibę na Malcie i posiada bezpośrednio w dniu wypłaty dywidend nie mniej niż 10 procent udziałów (akcji) w kapitale spółki wypłacającej dywidendy i posiadała lub będzie posiadać takie udziały (akcje) przez nieprzerwany 24 miesięczny okres, w którym dokonano wypłaty;
       
    2. z zastrzeżeniem punktu a), podatek w ten sposób ustalony przez Polskę nie może przekroczyć 10 procent kwoty dywidend brutto, jeśli właścicielem dywidend jest osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę na Malcie;
       
    3. jeżeli dywidendy są wypłacane przez spółkę, która ma siedzibę na Malcie, osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce, która jest ich właścicielem, podatek maltański nałożony na kwotę dywidend brutto nie może przekroczyć podatku nakładanego na zyski, z których dywidendy są wypłacane.
    Postanowienia niniejszego ustępu nie dotyczą opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane. W kwestii odsetek umowa wskazuje w art. 11, iż odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże, odsetki takie mogą być również opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli odbiorca odsetek jest ich właścicielem, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto tych odsetek.
    
23. Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku z dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. 2005 r., Nr 12, poz. 90) – zgodnie z art. 10 ust. 1 i 2 dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże dywidendy takie mogą być opodatkowane także w Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do dywidend ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek tak wymierzony nie może przekroczyć:
    
    1. 5 procent kwoty dywidend brutto, jeżeli osobą uprawnioną jest spółka (inna niż spółka osobowa), której bezpośredni udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi co najmniej 10 procent,
       
    2. 15 procent kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.
    Postanowienia niniejszego ustępu nie naruszają opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane.
    Stosownie do art. 11 ust. 1 i 2 odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże takie odsetki mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto tych odsetek. Właściwe organy Umawiających się Państw rozstrzygną w drodze wzajemnego porozumienia sposób stosowania tego ograniczenia.
    
24. Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Norwegii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu oraz Protokół do tej Konwencji z dnia 9 września 2009 r. (Dz. U. 2010 r., Nr 134, poz. 899) - stosownie do treści art. 10 ust. 1 dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Ustęp 2 tego przepisu stanowi, iż takie dywidendy:
    
    1. będą zwolnione z opodatkowania w Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma siedzibę, jeżeli osobą uprawnioną do dywidend jest spółka mająca siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, której bezpośredni udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi, w chwili wypłacania tych dywidend, przynajmniej 10 procent udziałów (akcji) i która posiada lub będzie posiadała te udziały (akcje) przez nieprzerwany 24 miesięczny okres, w którym dokonano wypłaty;
       
    2. z zastrzeżeniem punktu a) niniejszego ustępu, mogą także podlegać opodatkowaniu w Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę oraz zgodnie z przepisami obowiązującymi w tym Państwie, ale jeżeli osoba uprawniona do dywidend posiada miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 15% kwoty dywidend brutto.
    Postanowienia niniejszego ustępu nie dotyczą opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których wypłacane są dywidendy.
    
    W kwestii wypłaty odsetek Konwencja stanowi w art. 11 ust. 1 i 2, iż odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże, takie odsetki mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto tych odsetek. Właściwe organy Umawiających się Państw ustalą, w drodze wzajemnego porozumienia, sposób stosowania tego ograniczenia.
    
25. Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Portugalską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzona w Lizbonie z dnia 9 maja 1995 r. (Dz. U. 1998 r., Nr 48, poz. 304) - zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Stosownie zaś do ust. 2 dywidendy te mogą być jednak opodatkowane także w Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale jeżeli odbiorca dywidend jest uprawniony do ich otrzymania, pobierany podatek nie może przekroczyć 15 procent kwoty dywidend brutto. Właściwe władze Umawiających się Państw w drodze wzajemnego porozumienia ustalą sposób stosowania tego ograniczenia. Postanowienia tego ustępu nie naruszają opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane. W myśl art. 11 ust. 1 i 2 odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże odsetki takie mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli właściciel odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto tych odsetek. Właściwe władze Umawiających się Państw uzgodnią w drodze wzajemnego porozumienia sposób stosowania tego ograniczenia.
    
26. Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Federacji Rosyjskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 22 maja 1992 r. (Dz. U. 1993 r., Nr 125, poz. 569) - w myśl art. 7 ust. 1 dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie. Jednakże dywidendy te mogą być opodatkowane także w Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, lecz podatek ten nie może przekroczyć 10 procent kwoty dywidend brutto. Stosownie do art. 8 ust. 1 odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże odsetki takie mogą być również opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, lecz podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto tych odsetek.
    
27. Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Rumunii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Warszawie dnia 23 czerwca 1994 r. (Dz. U. 1995 r., Nr 109, poz. 530) – przepis art. 10 ust. 1 i ust. 2 wskazuje, iż dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Dywidendy mogą być jednak opodatkowane także w Umawiającym się Państwie i zgodnie z prawem tego Państwa, w którym spółka (inna niż spółka osobowa) wypłacająca dywidendy posiada swoją siedzibę, ale jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, podatek ten może przekroczyć:
    
    1. 5 procent kwoty dywidend brutto, jeżeli ich właścicielem jest spółka (inna niż spółka osobowa), której bezpośredni udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi co najmniej 25 procent,
       
    2. 15 procent kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.
    Postanowienia tego ustępu nie naruszają opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane. W myśl natomiast art. 11 ust. 1 i ust. 2 odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże odsetki, o których mowa w ustępie 1 tego artykułu, mogą być również opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli odbiorca odsetek jest ich właścicielem, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto tych odsetek.
    
28. Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Singapuru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzona w Singapurze dnia 4 listopada 2012 r. (Dz. U. 2014 r., poz. 443) - zgodnie art. 10 ust. 1-3 1 - Dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże, dywidendy takie mogą być opodatkowane także w Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli rzeczywisty beneficjent dywidend ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek tak ustalony nie może przekroczyć :
    
    1. 5% kwoty dywidend brutto, jeżeli rzeczywisty beneficjent jest spółką (nie będącą spółką osobową) i posiada bezpośrednio w dniu wypłaty dywidend nie mniej niż 10 procent udziałów (akcji) w kapitale spółki wypłacającej dywidendy i posiada lub będzie posiadał te udziały (akcje) przez nieprzerwany 24 miesięczny okres, w którym dokonano wypłaty;
       
    2. 10% kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.
    Postanowienia niniejszego ustępu nie dotyczą opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane. Bez względu na postanowienia ustępu 2, dywidendy wypłacane przez spółkę, która ma siedzibę w Umawiającym się Państwie na rzecz Rządu drugiego Umawiającego się Państwa, są zwolnione z opodatkowania w pierwszym wymienionym Państwie.
    W myśl art. 11 ust. 1-2 - Odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże, takie odsetki mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli rzeczywisty beneficjent odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto tych odsetek.
    
29. Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Słowacką w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 18 sierpnia 1994 r. (Dz. U. 1996 r., Nr 30, poz. 131) - stosownie do art. 10 ust. 1 dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. W myśl ust. 2 dywidendy mogą być jednak opodatkowane także w Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, podatek ten nie może przekroczyć:
    
    1. 5 procent kwoty dywidend brutto, jeżeli ich właścicielem jest spółka (inna niż spółka osobowa), której bezpośredni udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi co najmniej 20 procent,
       
    2. 10 procent kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.
    
    Postanowienia niniejszego ustępu nie naruszają opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane. Stosownie do art. 11 ust. 1 i 2 odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże odsetki, o których mowa w ustępie 1 tego artykułu, mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale gdy odbiorca odsetek jest ich właścicielem, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto tych odsetek.
    
30. Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Słowenii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Lublanie dnia 28 czerwca 1996 r. (Dz. U. 1998 r., Nr 35, poz. 198) - w myśl art. 10 ust. 1 dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże takie dywidendy mogą być opodatkowane także w tym Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, lecz jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, podatek ten nie może przekroczyć:
    
    1. 5 procent kwoty dywidend brutto, jeżeli właścicielem dywidend jest spółka (w przypadku Polski z wyłączeniem spółki osobowej), której udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi co najmniej 25 procent,
       
    2. 15 procent kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.
    
    Postanowienia tego ustępu nie naruszają opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane. Stosownie do art. 11 ust. 1 odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i które są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże takie odsetki mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli odbiorca odsetek jest ich właścicielem, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto tych odsetek (art. 11 ust. 2).
    
31. Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Bernie z dnia 2 września 1991 r. (Dz. U. 1993 r., Nr 22, poz. 92) - stosownie do art. 10 ust. 1 dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. W myśl ust. 2 dywidendy te mogą być jednak opodatkowane także w tym Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale – jeżeli osoba uprawniona do dywidend ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie - podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 15 procent kwoty dywidendy brutto. Stosownie do art. 11 odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże, takie odsetki mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto tych odsetek.
    
32. Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Szwecji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu z dnia 19 listopada 2004 r. (Dz. U. 2006 r., Nr 26, poz. 193) - w myśl art. 10 ust. 1 i ust. 2 dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże dywidendy takie mogą być opodatkowane także w Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do dywidend ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek tak ustalony nie może przekroczyć:
    
    1. 5% kwoty dywidend brutto, jeżeli osobą uprawnioną jest spółka (inna niż spółka osobowa), której bezpośredni udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi co najmniej 25%;
       
    2. 15% kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.
    
    Postanowienia tego ustępu nie dotyczą opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane. Stosownie zaś do art. 11 ust. 1 odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane tylko w tym drugim Państwie.
    
33. Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Tureckiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Warszawie dnia 3 listopada 1993 r. (Dz. U. 1997 r., Nr 11, poz. 58) - w myśl art. 10 ust. 1 dywidendy, wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże takie dywidendy mogą być opodatkowane również w tym Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale gdy odbiorca jest właścicielem dywidend, podatek tak wymierzony nie może przekroczyć:
    
    1. 10 procent kwoty dywidend brutto, jeżeli odbiorcą dywidend jest spółka (z wyłączeniem spółki osobowej), której bezpośredni udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi co najmniej 25 procent;
       
    2. 15 procent kwoty dywidend brutto we wszystkich innych przypadkach (ust. 2).
    Zgodnie z art. 11 ust. 1 i 2 odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże odsetki takie mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, lecz jeżeli odbiorca jest ich właścicielem, podatek ustalony w ten sposób nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto tych odsetek.
    
34. Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Ukrainy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 12 stycznia 1993 r. (Dz. U. 1994 r., Nr 63, poz. 269) - dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie (art. 10 ust. 1). Stosownie do art. 10 ust. 2 dywidendy te mogą być jednak opodatkowane także w Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale jeżeli odbiorca dywidend jest uprawniony do ich otrzymania, pobierany podatek nie może przekroczyć:
    
    1. 5 procent kwoty dywidend brutto, jeżeli odbiorcą dywidend jest spółka (inna niż spółka osobowa), której udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi co najmniej 25 procent,
       
    2. 15 procent kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.
    
    W myśl art. 11 ust. 1 i 2 odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie, jeżeli osoba ta jest uprawniona do ich otrzymania. Jednakże odsetki takie mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale - jeżeli odbiorca odsetek jest osobą uprawnioną do ich otrzymania - podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto tych odsetek.
    
35. Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Węgierską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Budapeszcie dnia 23 września 1992 r. (Dz. U. 1995 r., Nr 125, poz. 602) - stosownie do art. 10 ust. 1 dywidendy, wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie. Dywidendy te mogą być jednak opodatkowane także w Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, to podatek ten nie może przekroczyć 10 procent kwoty dywidendy brutto. Postanowienia niniejszego ustępu nie naruszają opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane (ustęp 2). W myśl natomiast art. 11 ust. 1 i 2 odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże odsetki takie mogą być również opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli odbiorca odsetek jest ich właścicielem, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto tych odsetek.
    
36. Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Socjalistycznej Republiki Wietnamu w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzona w Warszawie dnia 31 sierpnia 1994 r. (Dz. U. 1995 r., Nr 49, poz. 258) - dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie (art. 10 ust. 1). Dywidendy takie mogą być jednak opodatkowane także w Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, lecz gdy odbiorca dywidend jest ich właścicielem, podatek ten nie może przekroczyć:
    
    1. 10 procent kwoty dywidend brutto, gdy właścicielem dywidend jest spółka (inna niż spółka osobowa), której udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi co najmniej 25 procent;
       
    2. 15 procent kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach (art. 10ust. 2).
    
    Odsetki zaś w myśl art. 11 ust. 1, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Stosownie do art. 11 ust. 2 odsetki takie mogą być również opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli odbiorca odsetek jest ich właścicielem, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto tych odsetek.
    
37. Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych z dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. 2006 r., Nr 250, poz. 1840) - jak wskazuje art. 10 ust. 1 i ust. 2 dywidendy, wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże, takie dywidendy:
    
    1. będą zwolnione z opodatkowania w Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, jeśli osoba uprawniona do dywidend jest spółką mającą siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie i posiada w dniu wypłaty dywidend nie mniej niż 10 procent udziałów (akcji) w kapitale spółki wypłacającej dywidendy i posiadała lub będzie posiadać takie udziały (akcje) przez nieprzerwany 24 miesięczny okres, w którym dokonano wypłaty;
       
    2. z zastrzeżeniem punktu a) niniejszego ustępu, mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do dywidend ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10 procent kwoty dywidend brutto.
    
    Odsetki w myśl art. 11 ust. 1 , które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Zgodnie z ustępem 2 takie odsetki mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto tych odsetek.
    
38. Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Włoskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania z dnia 21 czerwca 1985 r. (Dz. U. 1989 r., Nr 62, poz. 374) - dywidendy zgodnie z art. 10 ust. 1, wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Stosownie do ustępu 2 dywidendy te mogą być również opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, to podatek wymierzony nie może przekroczyć 10 procent kwoty dywidendy brutto. Postanowienia niniejszego ustępu nie naruszają opodatkowania spółki od zysku, z którego są wypłacane dywidendy. Odsetki w myśl art. 11 ust. 1, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże odsetki takie mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, lecz jeżeli ich odbiorca jest ich właścicielem, podatek ustalony w ten sposób nie może przekroczyć 10% kwoty brutto tych odsetek.
    
39. Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Zjednoczonych Emiratów Arabskich w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu z dnia 31 stycznia 1993 r. (Dz. U. 1994 r., Nr 81, poz. 373) – zgodnie z art. 10 ust. 1 i 2 dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie. Dywidendy te mogą być jednak opodatkowane także w Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca ma swoją siedzibę, ale jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, to podatek ten nie może przekroczyć 5 procent kwoty dywidend brutto. Odsetki w myśl art. 11 ust. 1, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże odsetki, o których mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli odbiorca odsetek jest ich właścicielem, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto tych odsetek (ustęp 2).
    
    

Dokonując interpretacji ww. przepisów, należy zwrócić również uwagę na tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak i brzmienie Komentarza do niej. Zostały one wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień.

Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Zatem, obowiązki podatkowe podmiotów z siedzibą w odrębnych państwach należy rozpatrywać z uwzględnieniem postanowień umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz Modelowej Konwencji OECD wraz z Komentarzem.

Z Komentarza do Konwencji Modelowej OECD wynika tymczasem, że postanowienia umów (konwencji) o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie dotyczącym wypłat należności z tytułu odsetek czy też dywidend mają zastosowanie jedynie w przypadku, gdy to podmiot uzyskujący należności z tego tytułu posiada status rzeczywistego odbiorcy („beneficial owner”).

Zgodnie ze słowniczkiem OECD pod pojęciem beneficial owner należy rozumieć osobę (fizyczną lub prawną), która rzeczywiście korzysta z przywilejów wynikających z prawa własności, nawet gdy tytuł własności opiewa na inne nazwisko. Jak wskazuje się w Komentarzu do Modelowej Konwencji OECD, określenia beneficial owner nie należy także stosować w wąskim i technicznym znaczeniu. Określenie to należy rozumieć w jego kontekście i w świetle przedmiotu i celu Modelowej Konwencji OECD, a mianowicie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od płacenia podatków oraz oszustwom podatkowym. Innymi słowy, interpretacja pojęcia beneficial owner, zgodnie z duchem Modelowej Konwencji OECD, ma na celu zapobieganie wykorzystywaniu przepisów upo przez podmioty do tego nieuprawnione, które starają się uzyskać status beneficial owner na przykład poprzez wykorzystywanie podmiotów pośrednich.

Należy przyjąć, że omawiany termin odnosi się do każdego, kto posiada prawny tytuł do poboru określanych świadczeń (odsetek, dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach) na własny rachunek. Liczy się samo posiadanie przez daną osobę prawa poboru świadczeń, nie zaś fakt posiadania przez taką osobę tytułu prawnego do prawa bądź mienia, z którego świadczenie jest wypłacane.

Co do zasady, w sytuacji, gdy płatność dokonywana jest na rzecz pośrednika będącego rezydentem określonego państwa, który następnie przekazuje tę płatność ostatecznemu odbiorcy, państwo w którym powstaje dana płatność nie jest zobowiązane do zastosowania wobec tego pośrednika postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Podmiot działający w charakterze przedstawiciela lub zastępcy (pośrednika) nie może zostać uznany za „beneficial owner”, ponieważ takie działanie byłoby sprzeczne z przedmiotem i celem Konwencji.

Jak wynika z okoliczności sprawy Wnioskodawca jest podmiotem, który w myśl przepisów ustawy o obrocie instrumentami finansowymi prowadzi rachunki indywidualne i rachunki zbiorcze, na których zapisywane są zdematerializowane papiery wartościowe w rozumieniu ustawy o obrocie instrumentami finansowymi. W związku z prowadzeniem tych rachunków na Wnioskodawcy ciążą i ciążyć będą obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych pobieranego z tytułu wypłat świadczeń na rzecz posiadacza tego rachunku oraz osób uprawnionych z papierów wartościowych rejestrowanych na rachunkach zbiorczych, dokonywanych za pośrednictwem posiadaczy tych rachunków.

Jak wskazano powyżej art. 8a ust. 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi specyfikuje rodzaje podmiotów, dla których mogą być prowadzone rachunki zbiorcze (dalej jako „posiadacz rachunku” zbiorczego). Z przepisu tego wynika, że posiadaczami rachunków zbiorczych mogą być wyłącznie podmioty zagraniczne, które nie będą prowadzić działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a jeżeli będą taką działalność prowadzić, to nie poprzez utworzony w tym celu oddział. Jednakże, zgodnie z brzmieniem tej ustawy, posiadacz rachunku zbiorczego nie jest uważany za uprawnionego z zapisanych na tym rachunku zdematerializowanych papierów wartościowych; są nimi tzw. „osoby uprawnione”.

Do ustalania osób uprawnionych z takich papierów wartościowych nie stosuje się przepisów prawa polskiego, przy czym osoba wskazana podmiotowi prowadzącemu rachunek zbiorczy przez posiadacza tego rachunku jako osoba uprawniona z papierów wartościowych zapisanych na takim rachunku jest uważana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej za osobę uprawnioną ze zdematerializowanych papierów wartościowych zapisanych na tym rachunku w liczbie wynikającej z tego wskazania (art. 8a ust. 4 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 8a ust. 6 ww. ustawy, świadczenia wynikające ze zdematerializowanych papierów wartościowych zapisanych na rachunku zbiorczym, otrzymane bezpośrednio lub pośrednio od emitentów, podmiot prowadzący rachunek zbiorczy przekazuje lub stawia do dyspozycji wyłącznie posiadaczowi tego rachunku. Tym samym, osobom uprawnionym z papierów wartościowych zapisanych na rachunku zbiorczym nie przysługuje wobec podmiotu prowadzącego ten rachunek zbiorczy roszczenie o wydanie tych świadczeń.

Podmiot prowadzący rachunek zbiorczy może żądać od posiadacza rachunku zbiorczego przekazania mu danych dotyczących osób uprawnionych z rejestrowanych na tym rachunku papierów wartościowych, w zakresie niezbędnym dla prawidłowego wykonania przewidzianych w przepisach prawa podatkowego obowiązków związanych z powstałymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zobowiązaniami podatkowymi tych osób. Posiadacz rachunku zbiorczego, który nie posiada danych dotyczących takich osób, przekazuje podmiotowi prowadzącemu rachunek zbiorczy wyłącznie informację określającą odrębnie liczbę papierów wartościowych należących do osób fizycznych oraz do podatników podatku dochodowego od osób prawnych, według stanu na dzień określony przez podmiot prowadzący rachunek zbiorczy (art. 8b ust. 3 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi).

Zatem wszelkie należności, które będą przekazywane osobie uprawnionej za pośrednictwem posiadacza rachunku, to jednak sam fakt takiego przepływu środków do osoby uprawnionej (za pośrednictwem posiadacza rachunku) nie spowoduje, że posiadacz rachunku uzyska uprawnienie do swobodnego dysponowania przedmiotową należnością. Będzie on jedynie „pośrednikiem” pomiędzy podmiotem wypłacającym odsetki lub dywidendy (Wnioskodawcą) a ekonomicznym właścicielem odsetek (osoba uprawnioną).

Choć rachunek zbiorczy prowadzony jest dla posiadacza rachunku zbiorczego, to właścicielem prawnym i ekonomicznym zapisanych na tym rachunku papierów wartościowych pozostaną osoby uprawnione.

Posiadaczowi rachunku, który będzie uczestniczył jedynie w przekazaniu płatności na rzecz osoby uprawnionej nie można przyznać statusu osoby uprawnionej jako odbiorcy dywidend lub odsetek („beneficial owner”), o którym mowa w odpowiedniej umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania. Zatem, jeżeli osobie uprawnionej wskazanej podmiotowi prowadzącemu rachunek zbiorczy (Wnioskodawcy) przez posiadacza rachunku będzie przysługiwało uprawnienie do ekonomicznego władztwa w zakresie otrzymanych należności, to właśnie ta osoba powinna zostać uznana za faktycznego odbiorcę odsetek lub dywidend, o którym mowa w przepisach umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Określając zasady opodatkowania należności z tytułu odsetek lub dywidend wypłacanych osobom uprawnionym, tj. posiadaczom indywidualnego rachunku papierów wartościowych oraz za pośrednictwem posiadacza rachunku zbiorczego osobom uprawnionym, będącym rezydentem danego państwa obcego, Wnioskodawca, jako płatnik podatku dochodowego powinien kierować się zasadami zawartymi w odpowiedniej umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej przez Polskę z państwem rezydencji osoby uprawnionej, w sytuacji rachunku zbiorczego osobie wskazanej przez posiadacza rachunku zbiorczego, zgodnie z art. 8a ust. 4 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, po uzyskaniu certyfikatu rezydencji podatkowej osoby uprawnionej.

Zatem tylko i wyłącznie w sytuacji, gdy osoba uprawniona w rozumieniu art. 8a ustawy o obrocie instrumentami finansowymi jest ekonomicznym właścicielem wypłaconych odsetek lub dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, posiadającym wyłączne prawo do papierów wartościowych, z tytułu których należności te są wypłacane, jak również wyłączne prawo do „zagospodarowania” otrzymanej z rachunku zbiorczego kwoty należności, to nie ulega wątpliwości, że osoba taka spełnia definicję „beneficial owner”, o którym mowa w zawartych przez Polskę umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Tym samym, w tak zaistniałych okolicznościach należy stosować postanowienia stosownej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej pomiędzy Polską a krajem rezydencji osoby uprawnionej, pod warunkiem dysponowania certyfikatem rezydencji osoby uprawnionej. W przeciwnym wypadku, gdy osoba uprawniona w rozumieniu art. 8a ustawy o obrocie instrumentami finansowymi nie jest i nie będzie ekonomicznym właścicielem wypłaconych odsetek lub dywidend, Wnioskodawca zobowiązany jest do opodatkowania przekazywanych uprawnionym należności zgodnie z postanowienia ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. opodatkować je z zastosowaniem 19% stawki podatku, stosownie do treści art. 30a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, Wnioskodawca działający w charakterze płatnika, może zastosować zwolnienie z opodatkowania albo obniżoną stawkę podatku od odsetek lub dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, na podstawie postanowień odpowiedniej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, pod warunkiem spełnienia wymogów wynikających literalnie z treści art. 30a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy założeniu, że osoba uprawniona w rozumieniu art. 8a ustawy o obrocie instrumentami finansowymi jest ekonomicznym właścicielem wypłaconych odsetek lub dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, posiadającym wyłączne prawo do papierów wartościowych, z tytułu których należności te są wypłacane, jak również wyłączne prawo do „zagospodarowania” otrzymanej z rachunku zbiorczego kwoty należności.

Jednocześnie wskazać należy, że taka interpretacja przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie narusza prawa nierezydentów do zwolnień przedstawionych w sprawie. Każdy bowiem podatnik otrzymując rzeczone dochody może ujawnić swoja tożsamość i uruchomić tym samym wobec niego procedurę poboru podatku przewidzianą dla podatników o ujawnionej tożsamości. Praw tych podatnik może dochodzić również bezpośrednio przed właściwym urzędem skarbowym w indywidualnej sprawie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, natomiast w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.