Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPP1.4512.686.2016.1.KJ
z 26 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 5 sierpnia 2016 r. (data wpływu 11 sierpnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z 16 sierpnia 2016 r. (data wpływu 22 sierpnia 2016 r.) oraz pismem z 1 września 2016 r. (data wpływu 2 września 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek zabudowanych o numerach 2809/12, 2809/13 i 2809/15 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 sierpnia 2016 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek zabudowanych o numerach 2809/12, 2809/13 i 2809/15.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 16 sierpnia 2016 r. (data wpływu 22 sierpnia 2016 r.) oraz pismem z 1 września 2016 r. (data wpływu 2 września 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 25 sierpnia 2016 r. znak: 2461.IBPP1.4512.615.2016.1.KJ.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT od 1 września 2011 roku. Gmina zamierza dokonać sprzedaży następujących nieruchomości:

2. działki zabudowane:

• nr 2809/12 o powierzchni 0,0018 ha zabudowana drogą dojazdową,
  
• nr 2809/13 o powierzchni 0,0196 ha zabudowana drogą dojazdową,
  
• nr 2809/15 o powierzchni 0,0404 ha zabudowana parkingiem i drogą dojazdową.
  
  

Wskazane powyżej nieruchomości Gmina nabyła na własność nieodpłatnie z mocy prawa na podstawie:

1. Przepisów art. 18 ust. 1 w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 9 i art. 20, art. 17a ust. 3 ustawy z dnia 10 maja 1990 roku Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz.U. Nr 32, poz. 191 z późn. zm.) stanowiących podstawę prawną wydania decyzji Wojewody z dnia 4 grudnia 2009 roku nr … . Na mocy tej decyzji Gmina nabyła nieruchomości gruntowe Skarbu Państwa położone w jej obrębie, zabudowane m.in. Ośrodkiem … . Nieruchomości te w dniu wejścia w życie cytowanej ustawy Przepisy wprowadzające (...) tj. w dniu 27 maja 1990 r., stanowiły mienie ogólnonarodowe (własność Skarbu Państwa) i jednocześnie należały do terenowego organu administracji państwowej stopnia podstawowego, gdyż nie zostały rozdysponowane na rzecz innej, niż państwo, państwowej jednostki organizacyjnej. Tym samym zostały spełnione przesłanki wynikające z art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy i z mocy prawa z dniem 27 maja 1990 r. stały się własnością Gminy.

W skład nabytych nieruchomości gruntowych wchodziły m.in. działki nr 2809/7 i 2809/10, które zostały podzielone w następujący sposób:

1. działka nr 2809/7 na działki nr 2809/12 i nr 2809/13; działka 2809/7 miała przed podziałem powierzchnię 0,0213 ha, po podziale łączna powierzchnia obu działek wynosi 0,0214 ha; różnica powierzchni plus 1 m² wynikła z nowego pomiaru i analitycznego obliczenia powierzchni,
   
2. działka nr 2809/10 na działki nr 2809/14 i nr 2809/15; działka 2809/10 miała przed podziałem powierzchnię 0,3275 ha, po podziale łączna powierzchnia obu działek wynosi 0,3217 ha; różnica powierzchni minus 58 m² wynikła z nowego pomiaru i analitycznego obliczenia powierzchni.
   
   

Podziału dokonano w celu wydzielenia działki budowlanej 2809/14 i dostępu do drogi publicznej po działce 2809/15 oraz działce 2809/13 jako dojazdu do byłego „…” na podstawie decyzji Burmistrza Miasta nr 33/2015 z dnia 10 września 2015 r. … w sprawie zatwierdzenia projektu podziału nieruchomości położonych przy ul. … w obrębie … z wniosku Gminy. Decyzja stała się ostateczna z dniem 25 września 2015 r.

Pozostałe nieruchomości, które Gmina nabyła na mocy przywołanej decyzji Wojewody nie są przedmiotem niniejszego zapytania.

W obowiązującym miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego ww. działki są oznaczone następującymi symbolami:

• działka 2809/15 - A4.34 KG tereny kolei górskich: podstawowe przeznaczenie - stacje kolei górskich wraz z budynkami, obiektami inżynierskimi z przynależnym zagospodarowaniem terenu, PKB - strefa ochrony otuliny Parku Krajobrazowego.
• działki 2809/12 i 2809/13 - … - droga publiczna, lokalna, gminna (ul. …) odcinek istniejący od skrzyżowania z ul. … do skrzyżowania z ulicą nowoprojektowaną … o szerokości w liniach rozgraniczających nie mniejszej niż 12,0 m

Ww. działki posiadają bezpośredni dostęp do drogi publicznej.

Ponadto:

• Gmina nabyła działki wraz z istniejącymi już budowlami i nie ponosiła żadnych wydatków na ich remonty czy też jakiekolwiek ulepszenie i nakładów takich ponosić nie będzie,
• nabycie wszystkich działek wraz z budowlami będących przedmiotem zapytania nie dawało Gminie prawa do obniżenia podatku należnego VAT o podatek naliczony z uwagi na sposób nabycia,
• część działki 2809/10, odpowiadająca po podziale części działki 2809/15, była przedmiotem dzierżawy w okresie od 1 lipca 2010 do 31 sierpnia 2011 r. (plac manewrowy szkoły nauki jazdy o pow. 210 m²). Wydzierżawiającym było Miasto, a z tytułu dzierżawy był odprowadzany należny podatek VAT przez Urząd Miejski, który w tym okresie był zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Zarówno dzierżawca, jak i wydzierżawiający nie ponosili żadnych nakładów na przedmiotową nieruchomość.
• dla pozostałych nieruchomości, będących przedmiotem zapytania, nie były zawierane umowy dzierżawy ani inne umowy o podobnym charakterze; Gmina nie zamierza zawierać takich umów w przyszłości jako że planuje zbycie tych nieruchomości,
• od momentu nabycia do nadal nieruchomości są wykorzystywane zgodnie z ich przeznaczeniem tj. jako drogi dojazdowe i parking.
  
  

W uzupełnieniu Wnioskodawca poinformował, że:

1. • Działka nr 2809/12 została zabudowana drogą dojazdową w okresie budowy ośrodka tj. w latach 1968-1976 (brak informacji o dokładnej dacie budowy).
   • Działka nr 2809/13 została zabudowana drogą dojazdową w okresie budowy ośrodka tj. w latach 1968-1976 (brak informacji o dokładnej dacie budowy).
   • Działka nr 2809/15 została zabudowana drogą dojazdową w okresie budowy ośrodka tj. w latach 1968-1976 (brak informacji o dokładnej dacie budowy).
   • Działka nr 2809/15 została zabudowana parkingiem w okresie budowy ośrodka tj. w latach 1968-1976 (brak informacji o dokładnej dacie budowy).
2. Drogi dojazdowe stanowią budowle, natomiast parking (place postojowe) to - urządzenie budowlane związane z obiektem budowlanym w rozumieniu obowiązujących przepisów ustawy Prawo Budowlane.
   
3. Droga dojazdowa stanowi budowlę, symbol PKOB - 2112. 
   
4. Budowle na dz. 2809/12, 2809/13, 2809/15 są trwale związane z gruntem, posiadają utwardzone podłoże.
   
5. Na pytanie tyt. Organu „Kiedy (proszę o podanie daty) wystąpiło pierwsze zajęcie (używanie) budowli lub ich części mających być przedmiotem sprzedaży dla potrzeb działalności Wnioskodawcy (proszę wskazać odrębnie dla każdej budowli lub ich części)?” Wnioskodawca odpowiedział, że:
   
   • Zajęcie budowli (droga dojazdowa) na działce nr 2809/12 przez Wnioskodawcę nastąpiło z dniem 30 grudnia 2009 r.
   • Zajęcie budowli (droga dojazdowa) na działce nr 2809/13 przez Wnioskodawcę nastąpiło z dniem 30 grudnia 2009 r.
   • Zajęcie budowli (droga dojazdowa) na działce nr 2809/15 przez Wnioskodawcę nastąpiło z dniem 30 grudnia 2009 r.
6. 
   
   • Gmina nie używała budowli znajdującej się na działce nr 2809/12 tj. drogi dojazdowej na potrzeby działalności gospodarczej gdyż Gmina nie prowadzi działalności gospodarczej.
   • Gmina nie używała budowli znajdującej się na działce nr 2809/13 tj. drogi dojazdowej na potrzeby działalności gospodarczej gdyż Gmina nie prowadzi działalności gospodarczej.
   • Gmina nie używała budowli znajdującej się na działce nr 2809/15 tj. drogi dojazdowej na potrzeby działalności gospodarczej gdyż Gmina nie prowadzi działalności gospodarczej. Przedmiotowa budowla była dzierżawiona w okresie od 1 lipca 2010 r. do dnia 31 sierpnia 2011 r.
   
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku nr 2):

Czy sprzedaż działek o numerach 2809/12, 2809/13 i 2809/15 wraz z usytuowanymi na niej budowlami będzie korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż działek o numerach 2809/12, 2809/13 i 2809/15 wraz z usytuowanymi na nich drogami i parkingiem będzie zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl ww. przepisu ustawy o podatku od towarów i usług, zwolniona od podatku jest dostawa budynków, budowli lub ich części gdy dostawa jest dokonywana w okresie przekraczającym 2 lata od pierwszego zasiedlenia. Budowle te wraz z działkami zostały nabyte przez Wnioskodawcę z dniem 27 maja 1990 roku, a zatem warunek dotyczący upływu okresu uprawniający do zastosowania zwolnienia jest zachowany.

Drogi i parking spełniają także drugi warunek określony w tym przepisie, a mianowicie są budowlami. Zarówno drogi, jak i parking mają nawierzchnię asfaltową trwale związaną z gruntem. Stanowią obiekty budowlane połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będących wynikiem prac budowlanych. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji budowli dlatego należy odwołać się do regulacji prawnych zwierających taką definicję. Zgodnie z przepisami art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 290), budowla to każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową. Obiektem liniowym jest obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego (art. 3 pkt 3a) cytowanej ustawy Prawo budowlane.

Stosownie do przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz.U. z 1999 r. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) drogi i parkingi zostały zaklasyfikowane do obiektów inżynierii lądowej i wodnej, infrastruktura transportu, ulice i drogi pozostałe PKOB 2112. Do klasy tej zalicza się drogi na obszarach miejskich i zamiejskich, w tym: skrzyżowania, węzły komunikacyjne i parkingi, np.: drogi, ulice, aleje, ronda, drogi gruntowe, drogi boczne, drogi dojazdowe, drogi wiejskie i leśne, ścieżki dla pieszych, ścieżki rowerowe, ścieżki do jazdy konnej, drogi i strefy dla pieszych, wraz z: instalacjami do oświetlenia dróg i sygnalizacji, nasypami, rowami, słupkami bezpieczeństwa, przepustami pod drogami i urządzeniami odwadniającymi drogi.

Rozporządzenie to zostało wydane na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej i służy przede wszystkim potrzebom statystyki działalności budowlanej, sporządzania sprawozdań budowlanych, spisów budowli i mieszkań, statystyki cen obiektów budowlanych oraz rachunków narodowych, a ponadto do klasyfikowania obiektów budowlanych. Niemniej jednak przepisy regulujące zobowiązania podatkowe także odwołują się do tej klasyfikacji, chociażby art. 2 pkt 12, art. 41 ust. 12a ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z treścią art. 29a ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak dla dostawy budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Zatem dla dostawy gruntów, na których posadowione są opisane powyżej budowle, zastosowanie będzie miało zwolnienie z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przedstawiając powyższe Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie przedstawionego stanowiska bądź o wskazanie prawidłowego postępowania w przedstawionej sprawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Ze względu na ścisłe powiązanie tematyki poruszonej we wniosku, tut. organ postanowił ująć kwestie dotyczące trzech zdarzeń przyszłych (dostawy trzech działek zabudowanych) w jednej interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Według art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle przedstawionych przepisów, grunt oraz budowle spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 446) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszelkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych Gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy). W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Gmina planuje sprzedać działki zabudowane o numerach 2809/12, 2809/13 i 2809/15.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy planowana sprzedaż działek o numerach 2809/12, 2809/13 i 2809/15 wraz z usytuowanymi na niej budowlami będzie korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Kwestię wysokości opodatkowania reguluje art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

Na mocy art. 146a pkt 1 ww. ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o VAT.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Zatem z powyższych przepisów wynika, iż dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia upłynął okres krótszy niż dwa lata.

Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku również dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Przy czym wskazać należy, iż zgodnie z art. 43 ust. 7a, warunku o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Stosownie natomiast do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w ww. przepisie dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy dostawie budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny tych obiektów w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Zgodnie z art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 290 ze zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym – należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Zgodnie z art. 3 pkt 3 ww. ustawy Prawo budowlane przez budowle należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Natomiast zgodnie z art. 3 pkt 9 ustawy Prawo budowlane przez urządzenia budowlane należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

Zgodnie z unormowaniem zawartym w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych wprowadzonej do stosowania rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz.U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), przez obiekty budowlane rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych. Zaś budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów. Według PKOB pojęcie „budynek” obejmuje również samodzielne podziemne obiekty budowlane (takie jak: centra handlowe, warsztaty, garaże podziemne itp.).

Obiekty budowlane niebędące budynkami Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych zalicza do obiektów inżynierii lądowej i wodnej stanowiąc, iż obiekty inżynierii lądowej i wodnej są to wszystkie obiekty budowlane niesklasyfikowane jako budynki, tj.: drogi kołowe, drogi kolejowe, mosty, autostrady, drogi lotniskowe, zapory wodne, itp.

Według podziału obiektów budowlanych na sekcje, działy i grupy w PKOB dział 21 obejmuje m. in. grupy 211 – Autostrady, drogi ekspresowe, ulice i drogi pozostałe. Grupa ta obejmuje m.in. klasę 2112 – Ulice i drogi pozostałe.

Biorąc zatem pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę opis zdarzenia przyszłego oraz przedstawione przepisy prawa, w celu ustalenia czy dostawa dróg dojazdowych oraz parkingu może korzystać ze zwolnienia, koniecznym jest zbadanie przesłanek określonych przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

W celu ustalenia czy w analizowanej sprawie zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć czy względem ww. obiektów nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Sąd krajowy celem zapewnienia skuteczności normom dyrektywy 112 stwierdził zatem częściową niezgodność art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT z art. 12 ust. 1 lit. a) i 2 dyrektywy 112, jak też art. 135 ust. 1 lit. j) dyrektywy 112. Mowa tu o części dotyczącej użytego w treści art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT warunku »w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu«. Warunek ten w istocie doprowadza do sztucznego różnicowania sytuacji podmiotu gospodarczego, który po wybudowaniu budynku część oddał w najem a część budynku wykorzystywał na potrzeby własnej działalności gospodarczej albowiem w obydwóch przypadkach doszło do korzystania z budynku.

W pozostałym zaś zakresie należy dokonać wykładni prounijnej art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT i skorygować treść w następujący sposób: pod pojęciem pierwszego zasiedlenia – rozumie się przez to użytkowanie przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu”.

Należy w tym miejscu zauważyć, że takie rozumienie pojęcia „pierwszego zasiedlenia” odnosi się do art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT tj. do użytkowania przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części po ich wybudowaniu.

Mając na uwadze okoliczności przedmiotowej sprawy, należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku względem mających być przedmiotem sprzedaży dróg dojazdowych doszło już do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Z opisu sprawy wynika bowiem, że Gmina nabyła działki wraz z istniejącymi już budowlami i nie ponosiła żadnych wydatków na ich remonty czy też jakiekolwiek ulepszenie i nakładów takich ponosić nie będzie.

Działka nr 2809/12 została zabudowana drogą dojazdową w okresie budowy ośrodka tj. w latach 1968-1976 (brak informacji o dokładnej dacie budowy).

Działka nr 2809/13 została zabudowana drogą dojazdową w okresie budowy ośrodka tj. w latach 1968-1976 (brak informacji o dokładnej dacie budowy).

Działka nr 2809/15 została zabudowana drogą dojazdową w okresie budowy ośrodka tj. w latach 1968-1976 (brak informacji o dokładnej dacie budowy).

Działka nr 2809/15 została zabudowana parkingiem w okresie budowy ośrodka tj. w latach 1968-1976 (brak informacji o dokładnej dacie budowy).

Zajęcie budowli (dróg dojazdowych) znajdujących się na działkach nr 2809/12, 2809/13 i 2809/15 przez Wnioskodawcę nastąpiło z dniem 30 grudnia 2009 r. Gmina nie używała budowli znajdujących się na działkach nr 2809/12, 2809/13 i 2809/15 tj. dróg dojazdowych na potrzeby działalności gospodarczej gdyż Gmina nie prowadzi działalności gospodarczej. Od momentu nabycia do nadal nieruchomości są wykorzystywane zgodnie z ich przeznaczeniem tj. jako drogi dojazdowe i parking.

Droga znajdująca się na działce nr 2809/15 była dzierżawiona w okresie od 1 lipca 2010 r. do dnia 31 sierpnia 2011 r.

Odnosząc zatem powołane przepisy prawa do przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku względem mających być przedmiotem sprzedaży dróg dojazdowych doszło już do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Tym samym dostawa ww. dróg dojazdowych nie będzie dokonana ani w ramach pierwszego zasiedlenia ani w okresie krótszym niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia zatem będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Z wniosku wynika również, że działka nr 2809/15 zabudowana jest także parkingiem. Parking ten (plac postojowy) to, jak podał Wnioskodawca, urządzenie budowlane związane z obiektem budowlanym w rozumieniu obowiązujących przepisów ustawy Prawo Budowlane.

Mając zatem na uwadze, że jak wskazał Wnioskodawca przedmiotowy parking jest w rozumieniu przepisów ustawy Prawo budowlane urządzeniem budowlanym, tj. zgodnie z art. 3 pkt 9 tej ustawy urządzeniem technicznym związanym z obiektem budowlanym, zapewniającym możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, a nie samodzielną budowlą zdefiniowaną w art. 3 pkt 3 ww. ustawy, którą uznaje się za odrębny towar na gruncie podatku od towarów i usług, zatem ww. urządzenie należy traktować jako element przynależny do obiektu budowlanego (drogi dojazdowej) i opodatkować łącznie z obiektem z którym jest powiązane, a tym samym należy przypisać stawkę właściwą dla obiektu budowlanego, z którym urządzenie jest związane.

Zatem sprzedaż przedmiotowego parkingu (placu postojowego) związanego z drogą dojazdową będzie mogła również korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Ponadto zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, skoro dostawa ww. dróg dojazdowych i parkingu będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, również dostawa gruntu, na którym są one posadowione będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym sprzedaż działek o numerach 2809/12, 2809/13 i 2809/15 wraz z usytuowanymi na nich drogami i parkingiem będzie zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.