2016.10.21 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPP2.4512.681.2016.1.JJ
z 21 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015r., poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 18 sierpnia 2016r. (data wpływu 30 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

prawa do składania deklaracji VAT-7K za okresy kwartalne w przypadku utraty statusu małego podatnika - jest nieprawidłowe,
utraty prawa do dokonywania wpłat za okresy kwartalne i wpłacania zaliczki według metody określonej w art. 103 ust. 2a – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 sierpnia 2016 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do składania deklaracji VAT za okresy kwartalne.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca będący małym podatnikiem (w rozumieniu art. 2 pkt 25 ustawy) wybrał możliwość składania kwartalnych deklaracji VAT na podstawie art. 99 ust. 3 ustawy. Zgodnie z art. 103 ust. 2 zapłata podatku dokonywana była kwartalnie, w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy. Podatnik nie dokonuje dostaw towarów, o których mowa w załączniku nr 13 do ustawy. Podatnik nie wybrał metody kasowej rozliczania podatku.

W 2014 roku u podatnika kwota sprzedaży (wraz z kwotą podatku) przekroczyła wyrażoną w złotych kwotę odpowiadającą równowartości 1.200.000 euro, co spowodowało, że stracił on status małego podatnika, począwszy od dnia 01 stycznia 2015 roku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy podatnik, wraz z utratą statusu małego podatnika utracił prawo do składania deklaracji VAT za okresy kwartalne?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem podatnika utrata statusu małego podatnika nie powoduje utraty prawa do składania deklaracji VAT7K za okresy kwartalne. Zgodnie z art. 103 ust. 2 i 2a podatnik będący innym podatnikiem niż mały podatnik, jest obowiązany, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do wpłacania zaliczek na podatek za pierwszy oraz za drugi miesiąc kwartału w wysokości 1/3 kwoty należnego zobowiązania podatkowego wynikającej z deklaracji podatkowej złożonej za poprzedni kwartał - w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po każdym z kolejnych miesięcy, za które jest wpłacana zaliczka.

W związku z powyższym, wraz z utratą statusu małego podatnika, podatnik traci prawo do dokonywania wpłat za okresy kwartalne, ale dalej może składać deklaracji kwartalne (w tym przypadku VAT-7D), wpłacając zaliczki wg metody określonej w art. 103 ust. 2a.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego w zakresie:

prawa do składania deklaracji VAT-7K za okresy kwartalne w przypadku utraty statusu małego podatnika - jest nieprawidłowe,
utraty prawa do dokonywania wpłat za okresy kwartalne i wpłacania zaliczki według metody określonej w art. 103 ust. 2a – jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2016r., poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem małego podatnika – na mocy art. 2 pkt 25 ustawy – rozumie się podatnika podatku od towarów i usług:

u którego wartość sprzedaży (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro,
prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami inwestycyjnymi, będącego agentem, zleceniobiorcą lub inną osobą świadczącą usługi o podobnym charakterze, z wyjątkiem komisu – jeżeli kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzenia za wykonane usługi (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 45 000 euro

-przy czym przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy – przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, aby podatnik podatku od towarów i usług spełniał definicję małego podatnika – wartość dokonanej przez niego sprzedaży (wraz z kwotą podatku) nie może przekroczyć, w poprzednim (do badanego okresu) roku podatkowym, wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro.

Stosownie do art. 99 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Zgodnie z art. 99 ust. 3 tej ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1, inni niż podatnicy rozliczający się metodą kasową, mogą również składać deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 2, po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego, najpóźniej do 25. dnia drugiego miesiąca kwartału, za który będzie po raz pierwszy złożona kwartalna deklaracja podatkowa. Podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu dokonuje zawiadomienia, o którym mowa w zdaniu pierwszym, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym rozpoczął wykonywanie tych czynności.

Zgodnie z art. 103 ust. 1 ustawy, podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 1a-4 oraz art. 33 i art. 33b.

W myśl art. 103 ust. 2 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 2 i 3, są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 2a-2g, 3 i 4 oraz art. 33.

Stosownie do art. 103 ust. 2a ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 3, inni niż mali podatnicy, są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do wpłacania zaliczek na podatek za pierwszy oraz za drugi miesiąc kwartału w wysokości 1/3 kwoty należnego zobowiązania podatkowego wynikającej z deklaracji podatkowej złożonej za poprzedni kwartał – w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym z kolejnych miesięcy, za które jest wpłacana zaliczka.

Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 25 lipca 2016 r. w sprawie wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016 r. poz. 1136), określa m.in. wzory:

deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7), o której mowa w art. 99 ust. 1 ustawy, stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia;
deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7K), o której mowa w art. 99 ust. 2 lub 3 ustawy, stanowiący załącznik nr 2 do rozporządzenia;
deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7D), o której mowa w art. 99 ust. 3 ustawy, stanowiący załącznik nr 3 do rozporządzenia.

Ww. rozporządzenie zawiera również objaśnienia do tych deklaracji, stanowiące załącznik nr 4 do rozporządzenia.

Jak wynika z załącznika nr 4 do ww. rozporządzenia, ilekroć w objaśnieniach jest mowa o okresie rozliczeniowym, należy przez to rozumieć: w przypadku deklaracji VAT-7 – miesiąc; w przypadku deklaracji VAT-7K i VAT-7D – kwartał. Deklaracje dla podatku od towarów i usług VAT-7 składają podatnicy, o których mowa w art. 15 ustawy, obowiązani do składania deklaracji za okresy miesięczne, zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy. Z kolei, deklaracje dla podatku od towarów i usług VAT-7K składają mali podatnicy, o których mowa w art. 2 pkt 25 ustawy, rozliczający podatek za okresy kwartalne, zgodnie z art. 99 ust. 2 lub 3 ustawy, niemający obowiązku płacenia zaliczek na podatek za okresy miesięczne. Natomiast, deklaracje dla podatku od towarów i usług VAT-7D składają podatnicy inni niż mali, rozliczający podatek za okresy kwartalne, zgodnie z art. 99 ust. 3 ustawy oraz podatnicy, którzy w ciągu roku podatkowego przekroczą kwoty, o których mowa w art. 2 pkt 25 ustawy.

Mając na względzie powyższe należy wyjaśnić, że istnieją dwie grupy podatników VAT, którzy mają możliwość kwartalnego rozliczania się z tego podatku poprzez deklarację VAT-7K. Są to:

mali podatnicy, którzy wybrali tzw. metodę kasową rozliczania podatku VAT (tj. uzależnili moment rozliczania podatku VAT od uregulowania płatności);
mali podatnicy, którzy nie wybrali metody kasowej, ale chcą rozliczać się z podatku VAT za okresy kwartalne.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będący małym podatnikiem (w rozumieniu art. 2 pkt 25 ustawy) wybrał możliwość składania kwartalnych deklaracji VAT na podstawie art. 99 ust. 3 ustawy. Zgodnie z art. 103 ust. 2 zapłata podatku dokonywana była kwartalnie, w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy. Podatnik nie dokonuje dostaw towarów, o których mowa w załączniku nr 13 do ustawy. Podatnik nie wybrał metody kasowej rozliczania podatku.

Na tle powyższego Wnioskodawca ma wątpliwości, czy wraz z utratą statusu małego podatnika utracił prawo do składania deklaracji VAT za okresy kwartalne.

Wskazać należy, że po przekroczeniu wartości sprzedaży przekraczającej kwotę odpowiadającą równowartości 1.200.000 euro, o której mowa w art. 2 pkt 25 ustawy Wnioskodawca przestał spełniać warunki określone w ustawie i utracił status małego podatnika w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 25 ustawy. Tym samym, Wnioskodawca utracił możliwość kwartalnego rozliczania się z podatku od towarów i usług poprzez składanie deklaracji VAT-7K.

Zatem Wnioskodawca, nie posiadając statusu małego podatnika z uwagi na to, że wartość sprzedaży (wraz z kwotą podatku) przekroczyła wyrażoną w złotych kwotę odpowiadającą równowartości 1.200.000 euro, mógł dokonać wyboru kwartalnego rozliczenia podatku od towarów i usług i rozliczać ten podatek poprzez składanie deklaracji VAT-7D.

Należy jednak zauważyć, że wybór kwartalnego składania deklaracji (VAT-7D) przez Wnioskodawcę niebędącego małym podatnikiem wiąże się z dodatkowymi obowiązkami, które ustawodawca nakłada na podatników w przepisach art. 103 ustawy.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym utrata statusu małego podatnika nie powoduje utraty prawa do składania deklaracji VAT-7K za okresy kwartalne jest nieprawidłowe.

Bowiem, Wnioskodawca – po przekroczeniu wartości obrotu, o której mowa w art. 2 pkt 25 ustawy – może w dalszym ciągu rozliczać podatek VAT za okresy kwartalne, jednakże utraci w tym momencie status małego podatnika i możliwość składania deklaracji VAT-7K, a właściwym formularzem stanie się deklaracja VAT-7D.

Odnosząc się natomiast do kwestii utraty przez Wnioskodawcę, w okolicznościach przedstawionych we wniosku, prawa do dokonywania wpłat za okresy kwartalne, należy wskazać, że w sytuacji gdy Wnioskodawca utracił status małego podatnika i nie rozlicza się metodą kasową lecz jednocześnie chce składać deklaracje kwartalne, to przy spełnieniu warunków z ww. art. 99 ust. 3 ustawy, może składać deklaracje kwartalne (VAT-7D), wpłacając zaliczki według metody określonej w art. 103 ust. 2a ustawy o VAT

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym wraz z utratą statusu małego podatnika, podatnik traci prawo do dokonywania wpłat za okresy kwartalne, ale dalej może składać deklaracje kwartalne (w tym przypadku VAT-7D), wpłacając zaliczki według metody określonej w art. 103 ust. 2a, jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zmiana któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiana stanu prawnego powoduje, że niniejsza interpretacja traci swoją ważność, a Wnioskodawca nie może korzystać z ochrony wynikającej z tej interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2016r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin