Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/4512-505/16-4/RD
z 21 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 7 lipca 2016 r. (data wpływu 11 lipca 2016 r.), w uzupełnieniu złożonym za pośrednictwem kuriera w dniu 9 września 2016 r. (data wpływu 12 września 2016 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 31 sierpnia 2016 r. (skutecznie doręczone w dniu 5 września 2016 r.) oraz uzupełnionym w dniu 13 października 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rejestracji Wnioskodawcy jako podatnika VAT w związku z dostawą towarów na rzecz sił Zbrojnych Stanów Zjednoczonych stacjonujących w Polsce - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lipca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rejestracji Wnioskodawcy jako podatnika VAT w związku z dostawą towarów i usług na rzecz sił Zbrojnych Stanów Zjednoczonych stacjonujących w Polsce.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 9 września 2016 r., złożonym za pośrednictwem kuriera w dniu 9 września 2016 r. (data wpływu 12 września 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 31 sierpnia 2016 r. oraz uzupełnionym w dniu 13 października 2016 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca – Spółka A. z siedzibą w USA, wygrała przetarg na dostawę paliw ciekłych (ON) dla potrzeb sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych Ameryki, stacjonujących na terytorium Polski. Umowa na te dostawy jest ważna od 15 czerwca 2016 do zakończenia kontraktu. Ramkę prawną tych kontraktów określa porozumienie międzyrządowe NATO - SOFA i zarządzenia wykonawcze do tej umowy, Ministra Finansów RP.

Firma ma zarejestrowaną filię na terytorium Unii Europejskiej, w Bułgarii, z odpowiednią rejestracją podatkową Bulstat i rejestracją VAT.

Do chwili obecnej Wnioskodawca dokonuje dostawy paliw ciekłych dla sił zbrojnych USA na terytorium Bułgarii, Rumunii oraz Łotwy, korzystając z bułgarskich rejestracji podatkowych bez wymaganych od Wnioskodawcy odpowiednich takich przez każdy poszczególny kraj.

Wnioskodawca chciałby zaznaczyć, że dostawy paliw ciekłych dla sił zbrojnych USA w bazie w Polsce będą się odbywały z magazynów akcyzowych na terytorium Polski, własności firm X i Y, a także z magazynów akcyzowych firmy Z, położonych na terytorium Łotwy i Finlandii.

W uzupełnieniu z dnia 9 września 2016 r. Spółka poinformowała, że dostawy oleju napędowego będą wykonywane na bazie umowy kontraktowej pomiędzy Spółką A., przedstawiany przez A - oddział Bułgaria i DLA (Defence Logistic Agency) USA i na bazie umowy między rządowej NATO – SOFA US-PL. Dostawy te będą wykonywane cysternami samochodowymi, dostosowanymi do transportu paliw ciekłych. Paliwa będą ekspediowane z odpowiednich magazynów akcyzowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, będących własnością firm X lub Y. Ekspedycje mogą być również realizowane z magazynów akcyzowych firmy Z z Finlandii, Litwy lub Estonii. Wybór magazynu akcyzowego dla każdej dostawy będzie zależał od warunków finansowych. Dostawy będą wykonywane zgodnie z wymaganiami Ministra Finansów i z odpowiednimi dokumentami przewozowymi.

Ponadto Wnioskodawca nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. Wnioskodawca wskazał również, że jest wykonawcą kontraktowym sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych o którym mowa w art. 2 lit. f umowy między rządem Rzeczypospolitej Polskiej a rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 2010 r. poz. 422). Poinformował również, że oprócz dostawy paliw ciekłych na rzecz sił Zbrojnych Stanów Zjednoczonych nie będzie dokonywał innych czynności opodatkowanych na terenie Rzeczypospolitej Polskiej.

Natomiast w uzupełnieniu z dnia 13 października 2016 r. Wnioskodawca poinformował, że paliwo jest dostarczane bezpośrednio z magazynów akcyzowych (polskich lub z krajów UE) do bazy sił zbrojnych USA w Polsce. Paliwo jest ładowane w magazynie akcyzowym (w Polsce lub kraju UE) i jest transportowane bezpośrednio do bazy w Polsce.

Transport paliwa jest organizowany przez firmę A – oddział Bułgaria, poprzez, priorytetowo, polskie firmy przewozowe kiedy ładowanie odbywa się w Polsce lub firmy przewozowe w krajach w których będzie się ładowanie odbywać.

Wnioskodawca poinformował, że nabywa paliwo od kontrahentów z Polski oraz UE i dopiero następnie jako jego właściciel sprzedaje je siłom zbrojnym USA. Prawa właścicielskie następują w momencie załadowania cysterny w magazynie akcyzowym.

Każdy dostawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT.

Na dokumencie e-AD oraz innych dokumentach transportowych jako odbiorca z magazynu akcyzowego będzie wpisany A – oddział Bułgaria. Jako destynacja końcowa – DLA (Defence Logistic Agency) of USA, baza Polska.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy niezbędna jest rejestracja VAT na terytorium Polski, firmy posiadającej taką rejestrację na terytorium Unii Europejskiej (Bułgaria), aby mogła ta firma dostarczać towary i usługi siłom zbrojnym Stanów Zjednoczonych Ameryki, stacjonujących w bazie w Polsce?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Z wiedzy i dotychczasowych doświadczeń w realizacji kontraktów dla armii USA, rozlokowanych w bazach na terytorium krajów członkowskich UE wynika że firma, bądź jej oddział lub filia, posiadająca status samodzielnego podmiotu gospodarczego z odpowiednimi rejestracjami i licencjami na terytorium Unii Europejskiej nie potrzebuje dodatkowych rejestracji podatkowych na terytoriach krajów członkowskich ze względu na warunki regulujące tego typu dostawy.

Wnioskodawca realizuje z powodzeniem kontrakty na dostawę paliw ciekłych do baz wojskowych armii USA na terytorium krajów członkowskich UE, w tym w Bułgarii, Rumunii i Łotwy. W żadnym z tych krajów nie jest wymagana dodatkowa rejestracja podatkowa i taka VAT, skoro firma ma taką już w jednym z krajów członkowskich.

Powodem takiego rozwiązania jest fakt, że realizowanie dostaw towarów i usług do baz wojskowych sił zbrojnych USA, rozlokowanych na terytorium krajów UE nie jest traktowane jako dostawa na terytorium kraju, lecz jako eksport poza UE.

Baza sił zbrojnych USA w Polsce ma status jednostki exterytorialnej i wszelka działalność gospodarcza na jej terytorium jest wyłączona z polskiej jurysdykcji podatkowej, bowiem przychody z takiej działalności nie są realizowane w Rzeczypospolitej Polskiej. Tym samym, faktury wydawane przez sprzedającego mają zerową stawkę podatkową (VAT) a akcyza nie jest naliczana przy wyjściu towarów z magazynu akcyzowego. Warunki te są bardzo kategoryczne i nie podlegają interpretacji.

Regulacje te wynikają z postanowień porozumień międzyrządowych, NATO - SOFA wedle których wszelkie dostawy towarów i usług dla sił zbrojnych USA na terytoriach krajów - członkowskich w NATO, są zwolnione ze wszelkich płatności akcyzowych i podatkowych.

Podatkowa rejestracja w Polsce, spowodowałaby obciążenie firmy dodatkową sprawozdawczością i kosztami obróbki dokumentacji z zerową wartością dla Izby Skarbowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 stawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016 r. poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Ponadto, zgodnie z art. 97 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, podlegający obowiązkowi zarejestrowania jako podatnicy VAT czynni, są obowiązani przed dniem dokonania pierwszej wewnątrzwspólnotowej dostawy lub pierwszego wewnątrzwspólnotowego nabycia zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96, o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Przy tym w myśl art. 15 ust. 2 ustawy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Stosownie zaś do art. 2 pkt 6 ustawy, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zaś przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy (…).

Natomiast stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W myśl ust. 2 tego przepisu, ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
   
   1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
      
   2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a
      
      - z zastrzeżeniem art. 10;
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.
   
   

Z przywołanej wyżej definicji ustawowej wynika, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru ma miejsce wówczas, gdy towar będący przedmiotem dostawy jest wysłany bądź przetransportowany z jednego państwa członkowskiego do drugiego państwa członkowskiego, po spełnieniu warunków odnośnie podmiotów biorących udział w danej transakcji.

W przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów opodatkowaniu podatkiem VAT podlega czynność nabycia towarów. Należny podatek z tytułu obrotu rozliczany jest przez nabywcę towaru w państwie, do którego następuje dostawa towarów. Transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów towarzyszy zawsze lustrzana czynność, wykonywana przez drugą stronę transakcji, tj. dostawa towarów (co do zasady mająca charakter dostawy wewnątrzwspólnotowej).

Trzeba przy tym zaznaczyć, że niewłaściwe rozpoznanie przez kontrahenta zagranicznego jego dostawy nie powoduje braku wystąpienia u nabywcy wewnątrzwspólnotowego nabycia. O potraktowaniu transakcji jako wewnątrzwspólnotowej decydują okoliczności faktyczne, a nie wola kontrahentów. Warto też zauważyć, że powołane wyżej przepisy nie wymagają, aby podmioty, między którymi odbywa się transakcja, miały różną rezydencję podatkową, czy też były zarejestrowane dla celów VAT w różnych państwach członkowskich.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca z siedzibą w USA, wygrał przetarg na dostawę paliw ciekłych (ON) dla potrzeb sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych Ameryki, stacjonujących na terytorium Polski. Umowa na te dostawy jest ważna od 15 czerwca 2016 do zakończenia kontraktu. Ramkę prawną tych kontraktów określa porozumienie międzyrządowe NATO - SOFA i zarządzenia wykonawcze do tej umowy, Ministra Finansów RP. Firma ma zarejestrowaną filię na terytorium Unii Europejskiej, w Bułgarii. Do chwili obecnej Wnioskodawca dokonuje dostawy paliw ciekłych dla sił zbrojnych USA na terytorium Bułgarii, Rumunii oraz Łotwy, korzystając z bułgarskich rejestracji podatkowych bez wymaganych od Wnioskodawcy odpowiednich takich przez każdy poszczególny kraj. Wnioskodawca jest wykonawcą kontraktowym sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych o którym mowa w art. 2 lit. f umowy między rządem Rzeczypospolitej Polskiej a rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 2010 r. poz. 422). Wnioskodawca wskazuje, że dostawy paliw ciekłych dla sił zbrojnych USA w bazie w Polsce będą się odbywały z magazynów akcyzowych na terytorium Polski, własności firm X i Y, a także z magazynów akcyzowych firmy Z, położonych na terytorium Łotwy, Estonii i Finlandii. Każdy dostawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT. Paliwo jest dostarczane bezpośrednio z magazynów akcyzowych (polskich lub z krajów UE) do bazy sił zbrojnych USA w Polsce. Paliwo jest ładowane w magazynie akcyzowym (w Polsce lub kraju UE) i jest transportowane bezpośrednio do bazy w Polsce. Transport paliwa jest organizowany przez firmę A – oddział Bułgaria, poprzez polskie firmy przewozowe kiedy ładowanie odbywa się w Polsce lub firmy przewozowe w krajach w których będzie się ładowanie odbywać. Wnioskodawca nabywa paliwo od kontrahentów z Polski oraz UE i następnie jako jego właściciel sprzedaje je siłom zbrojnym USA. Prawa właścicielskie następują w momencie załadowania cysterny w magazynie akcyzowym.

Wątpliwości Wnioskodawcy odnoszą się do obowiązku rejestracji w Polsce w związku z dostawą towarów (paliwa) na rzecz sił zbrojnych stacjonujących w Polsce.

Jak wynika z wyżej cytowanego art. 96 ust. 1 ustawy zobowiązane do rejestracji jako podatnicy VAT czynni są podmioty, o których mowa w art. 15 ustawy, które wykonują czynności określone w art. 5 ustawy.

Wśród czynności wymienionych w art. 5 ustawy podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wskazano m.in. odpłatną dostawę towarów na terytorium kraju oraz wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju. Z art. 5 ust. 1 ustawy, regulującego zakres przedmiotowy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, wynika, że dla opodatkowania danej transakcji rozstrzygające znaczenie ma ustalenie miejsca dostawy (świadczenia). Miejsce świadczenia to nic innego jak miejsce opodatkowania danej czynności. Zatem, jego określenie ma istotne znaczenie dla prawidłowego ustalenia państwa, w którym powstanie obowiązek podatkowy z tytułu danej czynności.

Podatek od towarów i usług jest bowiem podatkiem o charakterze terytorialnym. Opodatkowaniu w danym państwie podlegają tylko te czynności, które zostaną uznane za wykonane w tym państwie, a ściślej te czynności, które zostaną uznane za wykonane w danym miejscu. W tym wypadku określenie miejsca świadczenia determinuje miejsce opodatkowania.

Wnioskodawca wskazał, że nabywa paliwo od kontrahentów z Polski oraz z krajów UE i następnie jako jego właściciel sprzedaje je siłom zbrojnym USA. Przy tym prawa właścicielskie następują w momencie załadowania cysterny w magazynie akcyzowym. Natomiast paliwo jest dostarczane bezpośrednio z magazynów akcyzowych (polskich lub z krajów UE) do bazy sił zbrojnych USA w Polsce. Paliwo jest ładowane w magazynie akcyzowym (w Polsce lub kraju UE) i jest transportowane bezpośrednio do bazy w Polsce. Transport paliwa jest organizowany przez Wnioskodawcę poprzez firmy przewozowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 7 ust. 8 ustawy w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Jednocześnie w myśl art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

W myśl art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

Ponadto zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru są przyporządkowane tylko jednej dostawie; jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport są przyporządkowane dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba że z warunków dostawy wynika, że wysyłkę lub transport towaru należy przyporządkować jego dostawie.

Na podstawie regulacji art. 22 ust. 3 ustawy w przypadku, o którym mowa w ust. 2, dostawę towarów, która:

1. poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;
2. następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów.
   
   

Jednocześnie miejsce świadczenia dla nabyć wewnątrzwspólnotowych określają przepisy art. 25 i art. 26 ustawy. Zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu

Z przepisu art. 22 ust. 2 ustawy (zdanie pierwsze) wynika, że w przypadku transakcji łańcuchowych, kiedy ten sam towar jest przedmiotem kolejnych dostaw, lecz faktycznie jest przemieszczany od pierwszego dostawcy do finalnego nabywcy, wówczas przyjmuje się, że ma miejsce tylko jedna wysyłka (transport). Z uwagi na to, że dokonywane jest tylko jedno przemieszczenie towarów, to tylko jedna dostawa może być uznana za dostawę „ruchomą” towarów, pozostałe zaś są dostawami „nieruchomymi”. Omawiany przepis - zdanie drugie - odnosi się wprost do sytuacji, kiedy towar jest wysyłany (transportowany) przez nabywcę dokonującego również jego dostawy, czyli podmiot kupujący towar i sprzedający ten sam towar. W takiej sytuacji ustawodawca wskazał, że transport (wysyłka) przyporządkowane są dostawie realizowanej dla tego nabywcy.

Mając na uwadze wyżej cytowane przepisy oraz przedstawione zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że w przypadku gdy Wnioskodawca nabywa paliwo od kontrahentów z Polski a następnie jako jego właściciel sprzedaje je siłom zbrojnym USA do bazy sił zbrojnych USA w Polsce to Wnioskodawca bez wątpienia dokonuje odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Natomiast w przypadku gdy Wnioskodawca nabywa paliwo od kontrahentów z krajów UE a następnie jako jego właściciel sprzedaje je siłom zbrojnym USA do bazy sił zbrojnych USA w Polsce należy zauważyć, że Wnioskodawca będzie drugim w kolejności podmiotem w tym łańcuchu dostaw. Wnioskodawca jako wykonawca kontraktowy dla sił zbrojnych dostarcza przedmiotowe paliwo (transport jest organizowany przez Wnioskodawcę poprzez firmy przewozowe) przy czym paliwo to jest dostarczane bezpośrednio z magazynów kontrahentów z Finlandii, Litwy lub Estonii do bazy sił zbrojnych USA w Polsce. W świetle powyższego transport towarów (paliwa) należy przyporządkować dostawie dokonanej przez kontrahentów z Finlandii, Litwy lub Estonii na rzecz nabywcy (Wnioskodawcy), który będzie dokonywał również jego dostawy finalnemu odbiorcy tj. siłom zbrojnym Stanów Zjednoczonych stacjonujących w Polsce. W konsekwencji, miejscem świadczenia opisanych transakcji dostawy towarów pomiędzy kontrahentami z Finlandii, Litwy i Estonii a Wnioskodawcą, będzie miejsce, w którym towary te znajdują się w momencie rozpoczęcia transportu, tj. Finlandia, Litwa lub Estonia. Zatem z uwagi, że towary (paliwo) będą transportowane z krajów UE do Polski u podmiotów sprzedających paliwo na rzecz Wnioskodawcy wystąpi wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów natomiast Wnioskodawca winien w Polsce rozpoznać wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Z kolei dostawa towarów następująca po niniejszej dostawie, tj. dostawa paliwa przez Wnioskodawcę na rzecz sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych, będzie uznana na podstawie art. 22 ust. 3 pkt 2 ustawy za dokonaną w miejscu zakończenia transportu towarów, czyli w Polsce.

Tym samym w analizowanym przypadku gdy Wnioskodawca nabywa paliwo od kontrahentów z krajów UE a następnie jako jego właściciel sprzedaje je siłom zbrojnym USA do bazy sił zbrojnych USA w Polsce u Wnioskodawcy najpierw wystąpi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium kraju, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy a następnie odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W konsekwencji skoro Wnioskodawca wykonuje czynności określone w art. 5 ustawy należy stwierdzić, że stosownie do art. 96 ust. 1 ustawy, jest zobowiązany do rejestracji jako podatnik VAT czynny w Polsce. Ponadto Wnioskodawca, zgodnie z art. 97 ust. 1 ustawy, winien zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96, o zamiarze rozpoczęcia wykonywania wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Jednocześnie należy zauważyć, że uregulowania Umowy między Rządem Rzeczpospolitej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o statusie sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych Ameryki na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podpisanej w Warszawie 11 grudnia 2009 r. (Dz.U. nr 66, poz. 422) dalej „Umowa”, oraz Porozumienie Wykonawcze do ww. Umowy podpisane 27 kwietnia 2015 r. (Dz. U z 2015 r. poz. 817) na które powołuje się Wnioskodawca nie zawierają przepisów dotyczących rejestracji dla celów VAT.

Żaden z artykułów Umowy nie dotyczy obowiązku rejestracji podatnika w związku z przedmiotową dostawą towarów. Ani art. 3 Umowy mówiący o korzystaniu z uzgodnionych obiektów i terenów, ani art. 4 i 5 Umowy odnoszący się do własności mienia i ćwiczeń wojskowych jak również art. 18 i 19 Umowy o zwolnieniu podatkowym dla celów oficjalnych i celów osobistych a także art. 20 i 21 Umowy o imporcie i eksporcie dla celów oficjalnych i osobistych nie wskazuje przesłanek o braku obowiązku rejestracji podatnika dla celów podatku VAT.

Ponadto trzeba odróżnić zastosowanie zwolnienia dla dostawy towarów i świadczenia usług od obowiązku rejestracji jako podatnika danego podatku. Zwolnienia z opodatkowania nie można rozszerzać na zwolnienie z obowiązku rejestracji.

Jednocześnie art. 33 ust. 4 Umowy stanowi, że z zastrzeżeniem art. 7 i 9 wykonawcy kontraktowi Stanów Zjednoczonych zwolnieni są z obowiązku rejestracji i uzyskiwania zezwoleń na prowadzenie działalności odnoszącej się do dostarczania towarów i usług siłom zbrojnym Stanów Zjednoczonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Rejestracja jest wymagana wyłącznie dla celów identyfikacji podatkowej i celnej. Rejestracja taka nie oznacza „rejestracji” w rozumieniu artykułu 2 litera f niniejszej Umowy.

Zatem w okolicznościach przedmiotowej sprawy Wnioskodawca zobowiązany jest do rejestracji VAT na terytorium Polski, mimo posiadania rejestracji na terytorium Unii Europejskiej (Bułgaria).

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego tj. obowiązku rejestracji Wnioskodawcy jako podatnika VAT w związku z dostawą towarów na rzecz sił Zbrojnych Stanów Zjednoczonych stacjonujących w Polsce. Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. 2016, poz. 718, z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną” (art. 57a ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.