2016.11.16 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPP1.4512.627.2016.1.AL
z 16 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 9 sierpnia 2016 r. (data wpływu 17 sierpnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących zakupy dokonane w związku z budową obiektu realizowaną ramach projektu pn.: „(…)”, w sytuacji nieodpłatnego użyczenia lub też darowizny tego obiektu Spółce - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 sierpnia 2016 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących zakupy dokonane w związku z budową obiektu realizowaną ramach projektu pn.: „(…)”, w sytuacji nieodpłatnego użyczenia lub też darowizny tego obiektu Spółce.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina Miejska - Urząd Miasta wystąpiła z wnioskiem do Urzędu Marszałkowskiego Województwa o dofinansowanie z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 (PRO) zamierzenia inwestycyjnego pn.: „(…)”, działanie 4.5 Niskoemisyjny transport miejski, typ projektu B: Integracja różnych środków transportu oraz obsługa podróżnych.

Wnioskodawca jest beneficjentem projektu i będzie stroną umowy o dofinansowanie.

Głównym celem projektu jest zwiększenie udziału przyjaznego środowisku transportu publicznego w obsłudze mieszkańców OM poprzez zwiększenie dostępności Szybkiej Kolei, co pozwoli poprawić jakość usług w zakresie kolejowego transportu regionalnego, m.in. poprzez nowe punkty przesiadkowe, podniesienie komfortu podróżowania oraz skrócenie czasu podróży pasażerów, przyczyniając się do zwiększenia atrakcyjności gospodarczej kraju i regionu. Projekt przyczynia się do redukcji emisji substancji szkodliwych na obszarze miasta i aglomeracji, m.in. zanieczyszczeń gazowych i cząstek stałych: CO (tlenek węgla), HC (węglowodory), Nox (tlenki azotu), PM (cząstki stałe) oraz gazów cieplarnianych: CO2 (dwutlenek węgla) dzięki przejęciu części podróżnych z transportu indywidualnego przez kolej.

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Ponadto Wnioskodawca wykonuje działalność, która nie podlega regulacji ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. z 2011 r. nr 177 poz. 1054 z późn.zm.) m.in. działając jako organ władzy publicznej. Wnioskodawca podlega regulacji ustawy o finansach publicznych z dnia 27 sierpnia 2009 r. (Dz.U. z 2013 r. Nr. 0 poz. 885 z póżn.zm.). Realizacja omawianej inwestycji należy do zadań własnych Gminy, co wynika z zapisów art. 7 ustawy z dnia 08 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity Dz.U. z 2016 r. poz. 446), które nie skutkują prowadzeniem działalności opodatkowanej podatkiem VAT.

Inwestycja służy przede wszystkim do wypełnienia zadań publicznoprawnych Gminy nałożonych przepisami ustawy o samorządzie gminnym, dla realizacji których Gmina została powołana.

Zgodnie z art. 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym „Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy:

gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego;
lokalnego transportu zbiorowego.

Wnioskodawca zawarł w dniu 8 października 2015 r. umowę z „P.” w sprawie określenia zasad współdziałania przy realizacji zadania „(…)”. Umowa ta powierza funkcję inwestora zastępczego spółce „P”., a jego wyboru dokonano kierując się przepisami ustawy z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego „P” (Dz.U.2000 nr 84 poz. 948 z póź.zm.), które jest podmiotem powołanym do wyłącznego zarządzania liniami kolejowymi na terenie Polski (por. art. 15 ust. 1 ww. ustawy) - monopolista. Celem działania Spółki jest utrzymanie sieci dróg kolejowych w stanie zapewniających możliwość udostępniania tras przewozowych i świadczenie usług dodatkowych wszystkim przewoźnikom kolejowym na różnych zasadach.

Biorąc pod uwagę fakt, iż „P” jest naturalnym monopolistą w przedmiotowym zakresie, zawarcie umowy współpracy z tą Spółką i powierzenie jej funkcji inwestora zastępczego było w pełni zasadne i pozostawało w zgodzie z obowiązującymi przepisami prawa.

Zgodnie z zapisami paragrafu 1 ust. 6, umowy z dnia 8 października 2015 r. pomiędzy Wnioskodawcą, a „P” w sprawie określenia zasad współdziałania przy realizacji zadania „(…)”, w terminie 5 lat na podstawie porozumienia zostaną określone zasady przekazania na rzecz „P” poniesionych nakładów na infrastrukturę znajdującą się w granicach pasa kolejowego.

Ponadto:

projekt nie jest realizowany w partnerstwie z „P” („P” nie będzie stroną umowy o dofinansowanie),
zarówno Wnioskodawca jak i „P” są czynnymi podatnikami podatku VAT,
faktury za roboty, usługi, dostawy realizowane w ramach projektu będą wystawiane na Gminę.

Grunty, na których zlokalizowane są perony stanowią część działek nr:

92/6 - teren jest własnością „P” i został użyczony Wnioskodawcy, zgodnie z umową użyczenia z dnia 31 marca 2016 r. do dnia 30 grudnia 2022 r.
1/142, 57/10 - teren był własnością Wnioskodawcy zanim podjęta została decyzja o budowie przystanku,
86/75, 86/76 - teren pozyskany zgodnie z decyzją ZRID nr xxx Prezydenta Miasta z dnia 8 grudnia 2015 r. dla inwestycji pn.: „Rozbudowa ul. (…).”
część działki 86/77 (zgodnie z umową z dnia 25 listopada 2015r. pomiędzy Gminą Miejską a „C” w sprawie określenia zasad przekazania nieruchomości na potrzeby realizacji zadania „(…)” przedmiotowy teren zostanie przejęty od „C” na podstawie umowy przeniesienia prawa własności w formie aktu notarialnego).

Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia gruntu.

Zgodnie z porozumieniem z dnia 13 maja 2016 r. pomiędzy Wnioskodawcą, a „P” (w imieniu której działa Zakład „P”), Zakład jako zarządca infrastruktury kolejowej nalicza opłaty za zatrzymywanie się pociągów na Przystanku zgodnie z przyjętymi stawkami jednostkowymi na podstawie decyzji Prezesa Urzędu Transportu. Wnioskodawca nie jest podmiotem uprawnionym do pobierania takich opłat. W zakresie zadań Wnioskodawcy nie leży również utrzymanie przystanków kolejowych.

Korzystanie z parkingu dla osób niepełnosprawnych oraz rowerowego, podobnie jak z infrastruktury pieszej i dróg dojazdowych, będzie bezpłatne.

W dniu 13 maja 2016 r. zawarte zostało porozumienie pomiędzy Wnioskodawcą, a „P” (w imieniu której działa Zakład „P”). Przedmiotem porozumienia jest przekazanie zarządzania Przystankiem, dla potrzeb realizacji przez Zakład zadań określonych w ustawie z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym.

Zakład jako zarządca infrastruktury kolejowej nalicza opłaty za zatrzymywanie się pociągów na Przystanku zgodnie z przyjętymi stawkami jednostkowymi na podstawie decyzji Prezesa Urzędu Transportu. Z uzyskanych środków finansowych pokrywane będą koszty związane m.in. z utrzymywaniem czystości i porządku w okresie letnim i zimowym, utrzymywaniem peronów oraz pozostałej infrastruktury w należytym stanie technicznym, bieżącą konserwacją wiat przystankowych. Z porozumienia tego nie wynikają żadne obowiązki dla Wnioskodawcy.

Wnioskodawca nie otrzymuje od „P” żadnych środków finansowych związanych z węzłem przesiadkowym. Przedmiotem użyczenia lub darowizny na rzecz „P” będzie w części infrastruktura wraz z gruntem będące własnością Gminy, a w części wyłącznie nakłady poniesione przez Gminę na gruncie będącym własnością „P” (teren został przekazany Wnioskodawcy na podstawie umowy użyczenia terenu).

Przekazanie na rzecz „P” poniesionych nakładów na infrastrukturę znajdującą się w granicach pasa kolejowego nie nastąpi na podstawie przepisów wynikających z ustawy z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego „P” (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 1160). Podstawą przekazania będzie ustawa o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446), w zależności od formy przekazania. Brane są pod uwagę dwa warianty przekazania powstałej infrastruktury: użyczenie lub darowizna.

W przypadku użyczenia, konieczne będzie przygotowanie zarządzenia Prezydenta Miasta w tym zakresie - podstawi prawna: art. 30 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r., o samorządzie gminnym (Dz. U, z 2015 r. poz. 1515, 1890).

W przypadku podjęcia decyzji o przekazaniu powstałej infrastruktury w formie darowizny, konieczne będzie podjęcie uchwały przez Radę Miasta - podstawa prawna: art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. „a” i art. 40 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2015 r. poz. 1515, 1890), uchwała Nr xxx Rady Miasta z dnia 7 maja 2003 r. w sprawie zasad gospodarowania nieruchomościami Miasta.

Zarówno użyczenie jak i darowizna będą bezpłatną formą przekazania infrastruktury.

Wnioskodawca nie będzie wykorzystywał powstałego węzła przesiadkowego do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Wnioskodawca nie będzie udostępniał odpłatnie budowanej infrastruktury.

Przekazanie majątku powstałego w wyniku realizacji projektu na rzecz „P”, nastąpi do 30 grudnia 2022 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z nieodpłatnym przekazaniem obiektu spółce „P”, w ramach projektu pn.: „(…)”, na podstawie umowy użyczenia istnieje możliwość odliczenia podatku od towarów i usług (VAT) od faktur zakupowych?
Czy w związku z nieodpłatnym przekazaniem obiektu spółce „P”, w ramach projektu pn.: „(…)”, na podstawie umowy darowizny istnieje możliwość odliczenia podatku od towarów i usług (VAT) od faktur zakupowych?

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje, gdy odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi przy nabyciu których podatek został naliczony są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W myśl art. 15 ust 1 ww. ustawy podatnikami podatku od towarów i usług są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W świetle art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły do celów zarobkowych. Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Na mocy art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność, a zgodnie z art. 6 ust.1 tejże ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

W świetle art. 7 ust. 1 ww. ustawy, zaspokojenie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy.W szczególności zadania własne obejmują sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej jak również sprawy lokalnego transportu zbiorowego (art. 7 ust.1 pkt 1 i 4 ustawy o samorządzie gminnym).

Z powyższych przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego nie są podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań własnych.

Z powołanego na wstępie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że warunkiem, który umożliwia podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z czynnościami opodatkowanymi.

Realizowany przez Wnioskodawcę projekt przewiduje budowę kolejowego przystanku osobowego - Sanktuarium stanowiącego element Szybkiej Kolei, w ramach zadań własnych gminy, środków unijnych RPO Województwa oraz wkładu własnego wnoszonego przez Gminę. Powstała w ramach projektu infrastruktura, po oddaniu do eksploatacji, będzie udostępniona bezpłatnie spółce „P”, która jako zarządca linii kolejowej, będzie pobierać opłaty za dostęp i korzystanie z peronów - stanowiące przychód „P”., ponosząc jednocześnie koszty jej utrzymania.

Wnioskodawca przekaże bezpłatnie obiekt „P” w formie użyczenia lub darowizny do 30 grudnia 2022 r.

Zgodnie z art. 710 § 1 Kodeksu cywilnego (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz.380, 585), przez umowę użyczenia, użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy. Majątek, którym jest w części infrastruktura wraz z gruntem będącym własnością Wnioskodawcy, a w części wyłącznie nakłady poniesione przez Wnioskodawcę na gruncie będącym własnością „P” (teren został przekazany Wnioskodawcy na podstawie umowy użyczenia terenu z dnia 31 marca 2016 r.) Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odzyskania podatku VAT w związku z poniesionymi nakładami na realizację inwestycji pn.: „(…)”, gdyż nie spełnia warunku wskazanego w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, z którego wynika, że warunkiem, umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z czynnościami opodatkowanymi. Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 380, 585), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Wnioskodawca nie będzie miał możliwości odzyskania w ramach ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, poniesionego kosztu podatku VAT ze względu na fakt nieodpłatnego przekazania infrastruktury. Obiekt nie będzie służył Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca w przypadku użyczenia przygotuje zarządzenie Prezydenta Miasta w tym zakresie zgodnie z art. 30 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity Dz.U. z 2016 r. poz. 446).

W przypadku podjęcia decyzji o przekazaniu powstałej infrastruktury w formie darowizny konieczne będzie podjęcie uchwały przez Radę Miasta zgodnie z art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a i art. 40 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity Dz.U. z 2016 poz. 446) oraz uchwałą nr xxx Rady Miasta z dnia 7 maja 2003 r. w sprawie zasad gospodarowania nieruchomościami Miasta.

Nieodpłatne przekazanie infrastruktury powstałej w trakcie realizacji przedmiotowego projektu, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT z uwagi na nieodpłatność tej czynności.

W związku z nieodpłatnym przekazaniem infrastruktury Wnioskodawca nie ma możliwości odzyskania w ramach przepisów art. 86 ust.1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, poniesionego kosztu podatku VAT.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odzyskania podatku VAT w związku z poniesionymi nakładami na realizację inwestycji pn.: „(…)”, gdyż nie spełnia warunku wskazanego w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - obiekt realizowany będzie w ramach wykonywania zadań własnych Wnioskodawcy,
Wnioskodawca nie będzie miał możliwości odzyskania w ramach przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, poniesionego kosztu podatku VAT ze względu na fakt nieodpłatnego przekazania infrastruktury- obiekt nie będzie służył Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych uznaje się za prawidłowe.

Ze względu na ścisłe powiązanie tematyki poruszonej we wniosku, tut. organ postanowił ująć kwestie dotyczącą obu zdarzeń przyszłych w jednej interpretacji.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z treści powołanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że za podatnika podatku VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Należy wskazać, że w świetle art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 446), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Jest jednostką zasadniczego podziału terytorialnego stopnia podstawowego, posiada osobowość prawną, a zatem zdolność do działania we własnym imieniu.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Z art. 7 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym wynika, że zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy.

W szczególności zadania własne obejmują sprawy:

gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego.
lokalnego transportu zbiorowego.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizowanym przez Wnioskodawcę projektem jest związek nabytych towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do takiego odliczenia czyli sprzedażą opodatkowaną podatkiem VAT.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca, będący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług wystąpił z wnioskiem do Urzędu Marszałkowskiego Województwa o dofinansowanie z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 (PRO) zamierzenia inwestycyjnego pn.: „(…)”, działanie 4.5 Niskoemisyjny transport miejski, typ projektu B: Integracja różnych środków transportu oraz obsługa podróżnych. Wnioskodawca jest beneficjentem projektu i będzie stroną umowy o dofinansowanie.

Realizacja omawianej inwestycji należy do zadań własnych Gminy, co wynika z zapisów art. 7 ustawy z dnia 08 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity Dz.U. z 2016 r. poz. 446), które nie skutkują prowadzeniem działalności opodatkowanej podatkiem VAT.

Inwestycja służy przede wszystkim do wypełnienia zadań publicznoprawnych Gminy nałożonych przepisami ustawy o samorządzie gminnym, dla realizacji których Gmina została powołana.

Wnioskodawca zawarł w dniu 8 października 2015 r. umowę z „P” w sprawie określenia zasad współdziałania przy realizacji zadania „Budowa przystanku osobowego (…)”. Umowa ta powierza funkcję inwestora zastępczego spółce „P”. Projekt nie jest realizowany w partnerstwie z „P” („P” nie będzie stroną umowy o dofinansowanie).

Gmina ma zamiar dokonać przekazania majątku powstałego w wyniku realizacji projektu na rzecz „P” do 30 grudnia 2022 r. Brane są pod uwagę dwa warianty przekazania powstałej infrastruktury: użyczenie lub darowizna. Przedmiotem użyczenia lub darowizny na rzecz „P” będzie w części infrastruktura wraz z gruntem będące własnością Gminy, a w części wyłącznie nakłady poniesione przez Gminę na gruncie będącym własnością „P”. Przekazanie na rzecz „P” poniesionych nakładów na infrastrukturę znajdującą się w granicach pasa kolejowego nastąpi na podstawie przepisów ustawy o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446), w zależności od formy przekazania. Zarówno użyczenie jak i darowizna będą bezpłatną formą przekazania infrastruktury.

Faktury za roboty, usługi, dostawy realizowane w ramach projektu będą wystawiane na Gminę.

Gmina nie będzie wykorzystywała powstałego węzła przesiadkowego dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.). Wnioskodawca nie będzie wykorzystywał powstałego węzła przesiadkowego do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Mając na uwadze opis sprawy i wskazany wyżej przepis art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, stwierdzić należy, że skoro, jak wskazał Wnioskodawca, roboty, usługi i towary nabywane w ramach projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, to w przedmiotowej sprawie nie zostanie spełniony podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku od towarów i usług – brak związku dokonanych zakupów ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem VAT. Wnioskodawca nabywając towary, usługi, roboty celem zrealizowania projektu, nie będzie nabywał ich do działalności gospodarczej i tym samym nie będzie działał w charakterze podatnika podatku VAT, zatem nie spełnia przesłanek z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących zakupów towarów i usług dokonywanych w związku z realizacją projektu pn.: „(…)”.

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-10a ustawy o VAT.

Wyjaśnić należy, że przepisy art. 87 ustawy o VAT regulują sposób dokonania przez podatnika rozliczenia w sytuacji, gdy w danym okresie rozliczeniowym deklaruje on nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym. Przepisy te umożliwiają otrzymanie przez podatnika rzeczywistego zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym. Warunkiem, który musi spełnić podatnik, by domagać się zwrotu, jest powstanie w okresie rozliczeniowym różnicy pomiędzy kwotą podatku naliczonego a kwotą podatku należnego. Powyższe wynika z generalnej zasady określonej w przywołanym powyżej art. 87 ust. 1 ustawy o VAT.

W związku z powyższym, skoro Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją przedmiotowego projektu, to nie będzie miał także możliwości otrzymania z tego tytułu zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy o VAT.

Należy również zauważyć, że w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz.U. z 2013 r., poz. 1656), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu. W § 8 ust. 3 i 4 tego rozporządzenia określono katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Wnioskodawca nie będzie miał jednak prawa do otrzymania zwrotu na podstawie wskazanego wyżej rozporządzenia z 16 grudnia 2013 r., gdyż środki, o których mowa we wniosku, nie są środkami wymienionymi w § 8 ust. 3 i 4 tego rozporządzenia.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że nie ma możliwości odzyskania poniesionego kosztu podatku VAT, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Należy dodatkowo zauważyć, iż pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie zgodnie z art. 57a skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin