Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
0461-ITPB1.4511.756.2016.1.DP
z 14 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 30 sierpnia 2016 r. (data wpływu 2 września 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 września 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca posiada miejsce zamieszkania na terytorium Polski i prowadzi działalność rolniczą w zakresie m.in. uprawy ziemi oraz działów specjalnych produkcji rolnej – produkcji pieczarek oraz podłoża z wsianą grzybnią.

W 2015 r. Wnioskodawca uzyskał przychody w wysokości przekraczającej równowartość 1.200.000 euro (przeliczanych na złote według średniego kursu NBP z dnia 1 października 2015 r.), w związku z tym – na podstawie art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U z 2013 r., poz. 330) – Wnioskodawca od dnia 1 stycznia 2016 r. zobowiązany był do prowadzenia ksiąg rachunkowych. Skutkiem czego, Wnioskodawca ustala w 2016 r. dochód z tytułu działów specjalnych produkcji rolnej na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych, zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca przewiduje, że przychód, który osiągnie w roku obrotowym 2016 nie przekroczy równowartości 1.200.000 euro (przeliczanych na złote według średniego kursu NBP z dnia 1 października 2016 r.). W związku z tym, Wnioskodawca w roku obrotowym rozpoczynającym się dnia 1 stycznia 2017 r. nie będzie zobowiązany do prowadzenia ksiąg rachunkowych i nie zamierza ich prowadzić.

Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy w przypadku, gdy nie osiągnie limitu obrotów w 2016 r. w kwocie równowartej 1.200.000 euro, będzie miał możliwość ustalania dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej w 2017 r. przy zastosowaniu norm szacunkowych określonych w art. 24 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w takim przypadku również obowiązek składania deklaracji, o której mowa w art. 43 ust. 1 ww. ustawy.

Wnioskodawca rozważa zaniechanie prowadzenia ksiąg rachunkowych według zasad wynikających z przepisów ustawy o rachunkowości, ograniczając się do uproszczonej księgowości (rejestrów VAT), jaką prowadził przed 2016 r., to jest ewidencji nie będącej księgą pozwalającą na ustalenie przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca w 2017 r. będzie miał prawo do ustalania dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej przy zastosowaniu norm szacunkowych określonych w art. 24 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli nie osiągnie limitu obrotów w 2016 r. w kwocie równowartej 1.200.000 euro przeliczonej wg średniego kursu NBP z dnia 1 października 2016 r. i zaniecha prowadzenia ksiąg rachunkowych?
2. Czy Wnioskodawca będzie miał obowiązek złożenia deklaracji PIT-6 w terminie do dnia 20 stycznia 2017 r., jeżeli nie osiągnie limitu obrotów w 2016 r. w kwocie równowartej 1.200.000 euro przeliczonej wg średniego kursu NBP z dnia 1 października 2016 r., zaniecha prowadzenia ksiąg rachunkowych i zdecyduje się na ustalanie dochodu w oparciu o normy szacunkowe?

Wnioskodawca uważa, że w 2017 r. będzie miał prawo do ustalania dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej przy zastosowaniu norm szacunkowych określonych w art. 24 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli nie osiągnie limitu obrotów w 2016 r. w kwocie równowartej 1.200.000 euro wg średniego kursu NBP z dnia 1 października 2016 r. i zaniecha prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Wnioskodawca uważa, że będzie miał obowiązek złożenia deklaracji PIT-6 w terminie do 20 stycznia 2017 r., jeżeli nie osiągnie limitu obrotów w 2016 r. w kwocie równowartej 1.200.000 euro wg średniego kursu NBP z dnia 1 października 2016 r., zaniecha prowadzenia ksiąg rachunkowych i zdecyduje się na ustalanie dochodu w oparciu o normy szacunkowe.

Z dniem 1 stycznia 2016 r. art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został zmieniony przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 kwietnia 2015 r. (Dz. U. z 2015 r. poz. 699). Nowelizacja ta polegała na dodaniu do treści przywołanego artykułu dodatkowego ustępu, stanowiącego, że „W przypadku gdy obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych wynika z przepisów o rachunkowości, przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych według zasad określonych w art. 14. W takim przypadku nie ma obowiązku zawiadamiania właściwego naczelnika urzędu skarbowego o założeniu ksiąg rachunkowych”. Niezmieniona, z zastrzeżeniem oczywiście odwołania się do ust. 2 jako wyjątku od zasady, natomiast pozostała treść art. 15 ust. 1 ww. ustawy, który stanowi, że przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się według zasad określonych w art. 14, jeżeli podatnik prowadzi księgi wykazujące te przychody. O zamiarze założenia ksiąg podatnik jest obowiązany zawiadomić właściwego naczelnika urzędu skarbowego przed rozpoczęciem roku podatkowego albo przed rozpoczęciem prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli nastąpiło ono w ciągu roku.

W świetle art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U z 2016 r. poz. 1047) przepisy ustawy o rachunkowości, stosuje się do osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 1.200.000 euro.

Art. 2 ust. 2 ustawy o rachunkowości przewiduje, że „Osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie mogą stosować zasady rachunkowości określone ustawą również od początku następnego roku obrotowego, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy są niższe niż równowartość w walucie polskiej 1.200.000 euro”.

Zgodnie z art. 3 ust. 3 ustawy o rachunkowości, powyższą kwotę przelicza się na walutę polską (PLN) po średnim kursie ogłoszonym przez Narodowy Bank Polski (NBP), na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok obrotowy.

W świetle powyższego, tylko podmioty (osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie) osiągające przychody wynoszące co najmniej równowartość 1.200.000 euro posiadają obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych, a w przypadku braku spełnienia przesłanki osiągania przychodów w tej wysokości mogą to robić fakultatywnie.

Potwierdzeniem, że podmiot, który raz przekroczył limit obrotów, a w kolejnych latach osiąga obrót poniżej wspomnianego limitu, może wrócić do wcześniejszych zasad ewidencjonowania przychodów jest m.in. treść § 10 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (t. j. Dz. U. z 2014 r. poz. 1037 ze zm.). Przepis ten wyraźnie przewiduje, że podatnicy, których obroty zmalały i nie osiągają już kwoty 1.200.000 euro, mogą wrócić do prowadzenia księgi przychodów i rozchodów (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 27 stycznia 2011 r., sygn. IPPB1/415-1084/10-2/MT).

W odniesieniu do norm szacunkowych podobnego przepisu nie wprowadzono. Zgodnie natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku gdy obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych wynika z przepisów o rachunkowości, przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych według zasad określonych w art. 14. W takim przypadku nie ma obowiązku zawiadamiania właściwego naczelnika urzędu skarbowego o założeniu ksiąg rachunkowych. Jeżeli jednak podatnik nie ma obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych na podstawie przepisów ustawy o rachunkowości, to ww. przepis art. 15 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie znajdzie do niego zastosowania. Zastosowanie natomiast znajdzie wówczas art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się według zasad określonych w art. 14 ww. ustawy, tj. wg zasad ogólnych dla przychodów z tytułu działalności gospodarczej, jeżeli podatnik prowadzi księgi wykazujące te przychody. Jeżeli natomiast podatnik takich ksiąg nie prowadzi, to wówczas nie ma obowiązku rozliczania przychodów w oparciu o zasady ogólne charakterystyczne dla działalności gospodarczej, tj. w oparciu o dane z ksiąg.

Treść art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych potwierdza więc, że jeżeli podatnik nie będzie prowadził oraz nie będzie zobowiązany prowadzić takich ksiąg, ponieważ jego obroty znacznie zmaleją (nie przekroczą w 2016 r. odpowiednika 1.200.000 euro), to od 2017 r. powinien mieć możliwość powrotu do norm szacunkowych. Za możliwością powrotu do norm szacunkowych przemawia także fakt, że przy ocenie obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych bierze się pod uwagę wyłącznie przychody netto osiągnięte w poprzednim roku obrotowym, czyli, co do zasady, w poprzednim roku kalendarzowym. Nie ma w ustawie o rachunkowości przepisu nakazującego dożywotnią kontynuację obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych, jeżeli podatnik jednorazowo przekroczy limit obrotów. Możliwość powrotu do norm szacunkowych pośrednio potwierdził także Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 20 maja 2016 r., sygn. IPPB1/4511-211/16-2/KS.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy rolnicy, którzy w 2016 r. nie przekroczą limitu obrotów, o którym mowa w ustawie o rachunkowości obligującego ich do prowadzenia ksiąg rachunkowych, będą mogli wrócić do płacenia podatku dochodowego w oparciu o normy szacunkowe.

W konsekwencji, w przypadku nieosiągnięcia limitu obrotów w 2016 r. w kwocie równowartej 1.200.000 euro wg średniego kursu NBP z dnia 1 października 2016 r., zaniechania prowadzenia ksiąg rachunkowych i zdecydowania się na ustalanie dochodu w oparciu o normy szacunkowe, zastosowanie do przychodów Wnioskodawcy z tytułu działów specjalnych produkcji rolnej znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczące norm szacunkowych.

W świetle art. 24 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochód z działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli podatnik nie prowadzi ksiąg, o których mowa w art. 15, ustala się przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej.

Stosownie do art. 24a ust. 1 ww. ustawy osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów albo księgi rachunkowe.

W myśl art. 24a ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązek prowadzenia księgi dotyczy również osób prowadzących działy specjalne produkcji rolnej, jeżeli osoby te zgłosiły zamiar prowadzenia tych ksiąg.

W związku z powyższym, wnioskując a contrario z treści art. 15 ust. 1 oraz art. 24a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jedynie w sytuacji gdy prowadzący działy specjalne produkcji rolnej zgłosi zamiar prowadzenia księgi przychodów i rozchodów, będzie do tego zobowiązany.

Zgodnie z powyższym, w sytuacji gdy Wnioskodawca przekroczy równowartość w walucie polskiej 1.200.000 euro przychodu, to w następnym roku zobligowany będzie do prowadzenia ksiąg rachunkowych, a co za tym idzie – przychód zostanie ustalony na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych, według zasad określonych w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód zostanie określony tak samo, gdy Wnioskodawca zadeklaruje prowadzenie księgi przychodów i rozchodów.

Natomiast w przypadku, gdy Wnioskodawca nie przekroczy pułapu przychodu i nie będzie prowadził ksiąg rachunkowych ani księgi pozwalającej na ustalenie przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to będzie posiadał prawo do ustalania dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej przy zastosowaniu norm szacunkowych.

W świetle art. 43 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy, ustalający dochody z działów specjalnych produkcji rolnej przy zastosowaniu norm szacunkowych obowiązani są wpłacać do kasy lub na rachunek urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości ustalonej decyzją naczelnika. Wysokość zaliczek jest ustalana poprzez decyzję wydawaną przez naczelnika urzędu skarbowego. Ta, wydawana jest na podstawie składanych przez podatników deklaracji zawierających informacje dotyczące rodzaju i rozmiarów zamierzonej produkcji w następnym roku. Dopiero po złożeniu takiej deklaracji, podatnik otrzymuje od naczelnika urzędu skarbowego decyzję ustalającą wysokość dochodu szacunkowego oraz wysokość zaliczek na podatek dochodowy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2016 r., podatnicy, którzy dochody z działów specjalnych produkcji rolnej ustalają przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu, powyższą deklaracją, są obowiązani składać w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego.

W związku z powyższym, Wnioskodawca:

• w 2017 r. będzie miał prawo do ustalania dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej przy zastosowaniu norm szacunkowych określonych w art. 24 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli nie osiągnie limitu obrotów w 2016 r. w kwocie równowartej 1.200.000 euro wg średniego kursu NBP z dnia 1 października 2016 r. i zaniecha prowadzenia ksiąg rachunkowych.
• będzie miał obowiązek złożenia deklaracji PIT-6 w terminie do dnia 20 stycznia 2017 r., jeżeli nie osiągnie limitu obrotów w 2016 r. w kwocie równowartej 1.200.000 euro wg średniego kursu NBP z dnia 1 października 2016 r., zaniecha prowadzenia ksiąg rachunkowych i zdecyduje się na ustalanie dochodu w oparciu o normy szacunkowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie podkreślić należy, że wskazany przez Wnioskodawcę przepis art. 43 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został uchylony przez art. 1 pkt 3 lit. b) ustawy z dnia 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r. poz. 699).

Natomiast w odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, tutejszy organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016, poz. 718 ze. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.