Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
0461-ITPB3/4510.497.2016.1.JS
z 8 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 28 września 2016 r. (data wpływu 30 września 2016 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy wskazane wydatki inwestycyjne wynikające z umów zawartych przed dniem przekazania Inwestycji do użytkowania powinny zostać uwzględnione w wartości początkowej poszczególnych składników majątku wchodzących w skład Inwestycji, ustalanej na dzień przekazania Inwestycji do użytkowania - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 września 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wskazane wydatki inwestycyjne wynikających z umów zawartych przed dniem przekazania Inwestycji do użytkowania powinny zostać uwzględnione w wartości początkowej poszczególnych składników majątku wchodzących w skład Inwestycji, ustalanej na dzień przekazania Inwestycji do użytkowania.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono zaistniały stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Spółka realizowała inwestycję polegającą na budowie terminalu do odbioru i regazyfikacji skroplonego gazu ziemnego (dalej: „Inwestycja”) i poniosła szereg wydatków, które wykazują nierozerwalny związek ze zrealizowaną Inwestycją, w wyniku której m.in. zostały wytworzone środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne.

Przedmiotowe wydatki inwestycyjne są związane m.in. z:

1. wynagrodzeniem generalnego realizatora inwestycji (dalej: „GRI”) - zgodnie z ustaleniami umownymi określona z góry część tego wynagrodzenia będzie przysługiwała GRI po dniu przekazania Inwestycji do używania, ponieważ wiąże się z koniecznością finalnego rozliczenia całej Inwestycji (jest to tzw. „płatność końcowa”),
2. częścią wynagrodzenia GRI (wynikającą z umowy), której płatność zgodnie z ustaleniami umownymi została wstrzymana do określonego w umowie czasu i ma na celu zabezpieczenie wywiązania się przez GRI z określonych w umowie obowiązków. Zgodnie z postanowieniami umownymi, płatność tej części wynagrodzenia zostanie dokonana po dniu przekazania Inwestycji do używania,
3. wynagrodzeniem związanym z nadzorem inwestorskim - zgodnie z ustaleniami umownymi część tego wynagrodzenia przysługuje po sporządzeniu raportu końcowego podsumowującego działalność inspektorów nadzoru budowlanego w czasie realizowania Inwestycji, co ma nastąpić (tj. sporządzenie raportu) 6 miesięcy po dniu przekazania Inwestycji do używania i tym samym po zakończeniu prac nadzoru inwestorskiego,
4. wynagrodzeniem projektanta, który przygotował projekt budowlany Inwestycji – zgodnie z ustaleniami umownymi część tego wynagrodzenia zostanie zapłacona po uzyskaniu pozwolenia na używanie, a w konsekwencji po dniu przekazania Inwestycji do używania.

Wskazane powyżej wydatki są nierozerwalnie związane z realizowanym procesem inwestycyjnym i wytworzeniem w ramach tego procesu poszczególnych składników majątku. Niewątpliwie przedmiotowe wydatki inwestycyjne nie wystąpiłyby, gdyby Spółka nie realizowała Inwestycji.

Jednocześnie, Wnioskodawca chciałby podkreślić, że wydatki te stanowią wynagrodzenie za usługi, które zostały wykonane przed dniem przekazania Inwestycji do używania. Niemniej jednak zgodnie z postanowieniami umownymi ustalona część wynagrodzenia GRI, wynagrodzenia związanego z nadzorem inwestorskim oraz wynagrodzenia projektanta zostanie zapłacona przez Spółkę po dniu przekazania Inwestycji do używania. Umowy związane z Inwestycją, z których wynika obowiązek poniesienia przez Spółkę przedmiotowych wydatków, z uwagi na ich przedmiot oraz znaczenie dla Inwestycji były jednymi z pierwszych umów zawartych przez Spółkę. Umowy te zostały zawarte na długo przed dniem przekazania Inwestycji do używania i już wówczas zawierały zapisy wskazujące, że określona w nich część wskazanych powyżej wynagrodzeń zostanie zapłacona po dniu przekazania Inwestycji do używania. Ponadto, z uwagi na fakt, iż przedmiotowe umowy zawierały zapisy dotyczące wysokości należnego kontrahentom Spółki wynagrodzenia oraz wskazywały kiedy ma nastąpić jego płatność, przed dniem przekazania Inwestycji do używania Wnioskodawca znał wysokość tej części wynagrodzenia GRI, wynagrodzenia związanego z nadzorem inwestorskim oraz wynagrodzenia projektanta która zostanie zapłacona po dniu przekazania Inwestycji do używania.

Mając na uwadze wynikający z umów obowiązek poniesienia przez Spółkę przedmiotowych wydatków oraz możliwość ustalenia ich wysokości, na potrzeby bilansowe Spółka rozpoznała przedmiotowe wydatki jako koszty w korespondencji z kontem rozliczenie zakupu usług. Wydatki te powiększyły wartość początkową Inwestycji ustaloną zgodnie z przepisami prawa bilansowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wskazane powyżej wydatki inwestycyjne (tj. część wynagrodzenia GRI, część wynagrodzenia związanego z nadzorem inwestorskim oraz wynagrodzeniem projektanta) wynikające z umów zawartych przed dniem przekazania Inwestycji do używania powinny zostać uwzględnione w wartości początkowej poszczególnych składników majątku wchodzących w skład Inwestycji, ustalanej na dzień przekazania Inwestycji do używania?

Zdaniem Wnioskodawcy, wskazane powyżej wydatki inwestycyjne (tj. część wynagrodzenia GRI, część wynagrodzenia związanego z nadzorem inwestorskim oraz wynagrodzeniem projektanta) wynikające z umów zawartych przed dniem przekazania Inwestycji do używania powinny zostać uwzględnione w wartości początkowej poszczególnych składników majątku wchodzących w skład Inwestycji, ustalanej na dzień przekazania Inwestycji do używania.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 lit. b) ustawy o PDOP wydatki na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych są kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia. Z kolei zgodnie z art. 16a i 16b ustawy o PDOP środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne co do zasady podlegają amortyzacji. Odstępstwo od zasady amortyzacji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych zostało przewidziane w art. 16c ustawy o PDOP, który zawiera zamknięty katalog środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych niepodlegających amortyzacji w rozumieniu przepisów podatkowych.

Powyższe przepisy prowadzą do konkluzji, że kosztem uzyskania przychodów związanym z wykorzystywaniem środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji są odpisy amortyzacyjne dokonywane od ich wartości początkowej.

W myśl art. 16g ust. 1 pkt 2 ustawy o PDOP za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie wytworzenia we własnym zakresie koszt wytworzenia.

Stosownie do treści art. 16g ust. 4 ustawy o PDOP: „Za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.”

Mając na uwadze treść przytoczonych we wniosku regulacji należy uznać, że katalog wydatków składających się na wartość początkową wytworzonego środka trwałego / wartości niematerialnych i prawnych ma charakter otwarty - ustawodawca wskazał bowiem, że poza wydatkami na nabycie rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych oraz kosztów wynagrodzeń za prace, koszt wytworzenia obejmuje również „inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych”. W praktyce decydującym kryterium w zakresie uznania jakichkolwiek wydatków za powiększające koszt wytworzenia danego składnika majątku jest ich związek z procesem inwestycyjnym.

Tym samym, do kosztu wytworzenia, a w konsekwencji do wartości początkowej poszczególnych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych należy zaliczyć wydatki pozostające w bezpośrednim związku z wytworzeniem zdatnego do użytku środka trwałego lub wartości niematerialnych i prawnych, tj. wydatki:

• nierozerwalnie związane z wytworzeniem środka trwałego / wartości niematerialnych i prawnych,
• których poniesienie było konieczne w celu wytworzenia środka trwałego / wartości niematerialnych i prawnych,
• co do których nie ma wątpliwości, że nie wystąpiłyby, gdyby podatnik nie wytwarzał we własnym zakresie środka trwałego / wartości niematerialnych i prawnych,
• należne przed dniem przekazania środka trwałego / wartości niematerialnych i prawnych do używania, oraz
• które nie zostały wymienione w art. 16g ust. 4 ustawy o PDOP jako niestanowiące kosztu wytworzenia środka trwałego / wartości niematerialnych i prawnych.

Mając powyższe na uwadze zdaniem Wnioskodawcy, wydatki inwestycyjne będące przedmiotem niniejszego wniosku należy uwzględnić w wartości początkowej poszczególnych składników majątku wchodzących w skład Inwestycji.

W pierwszej kolejności Wnioskodawca chciałby wskazać, że wydatki inwestycyjne będące przedmiotem niniejszego wniosku pozostają w bezpośrednim, nierozerwalnym związku ze zrealizowanym przez Spółkę procesem inwestycyjnym, w wyniku którego doszło do wytworzenia środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Wnioskodawca chciałby podkreślić, że zrealizowanie Inwestycji polegającej na budowie terminala nie byłoby możliwe bez zaangażowania posiadającego odpowiednie kompetencje i uprawnienia projektanta, który przygotował projekt budowlany Inwestycji, podobnie jak bez udziału GRI, który odpowiadał za realizację procesu budowlanego oraz bez nadzoru inwestorskiego, który jest obligatoryjny w przypadku tego rodzaju inwestycji. Zatrudnienie osób posiadających odpowiednie kompetencje do pełnienia nadzoru inwestorskiego nie wynikało jedynie z chęci dbania o interesy Spółki, ale było realizacją obowiązku wynikającego z powszechnie obowiązujących przepisów prawa oraz z uzyskanej przez Spółkę decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego I udzielającej pozwolenia na budowę. Obowiązek ustanowienia inspektora nadzoru inwestorskiego wynika w szczególności z § 2 i § 3 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 19 listopada 2001 r. w sprawie rodzajów obiektów budowlanych, przy których realizacji jest wymagane ustanowienie inspektora nadzoru inwestorskiego.

Tym samym należy uznać, że wydatki będące przedmiotem niniejszego wniosku były konieczne w celu zrealizowania Inwestycji i wytworzenia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. Ponadto, przedmiotowe wydatki z całą pewnością nie wystąpiłyby, gdyby Spółka nie realizowała Inwestycji i nie zostały wymienione w art. 16g ust. 4 ustawy o PDOP jako niestanowiące kosztu wytworzenia środka trwałego lub wartości niematerialnych i prawnych.

Ponadto w ocenie Spółki została zrealizowana kolejna przesłanka, która powinna zostać spełniona, aby wydatek inwestycyjny mógł zostać uwzględniony w wartości początkowej środka trwałego / wartości niematerialnych i prawnych. To jest, wydatki inwestycyjne były należne przed dniem przekazania danego składnika majątku do używania. Przesłanka ta wynika z łącznej wykładni przepisów art. 16g ust. 3 i 4 ustawy o PDOP.

Jak już wskazano, zgodnie z art. 16g ust. 4 ustawy o PDOP: „Za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych (....)”. Do rozumienia terminu „cena nabycia” odnosi się natomiast przepis art. 16g ust. 3 ustawy o PDOP, zgodnie z którym „Za cenę nabycia uważa się kwotę należna, zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania (...)”.

Ustawa o PDOP nie definiuje terminu „kwota należna zbywcy”. W ocenie Spółki termin „kwota należna” nie może być utożsamiany z kwotą wymagalną czy też zapłaconą, szczególnie, że kwota należna jest powiększana o inne koszty, które są naliczone (a nie poniesione czy zapłacone) do dnia przekazania środka trwałego / wartości niematerialnej i prawnej do używania.

Odnosząc się zatem do wydatków będących przedmiotem niniejszego wniosku należy wskazać, że obowiązek ich zapłaty przez Spółkę wynikał z umów związanych z Inwestycją, które zostały zawarte na długo przed dniem przekazania Inwestycji do używania i które zawierały zapisy wskazujące, że określona część wynagrodzenia GRI, wynagrodzenia związanego z nadzorem inwestorskim i wynagrodzenia projektanta zostanie zapłacona po dniu przekazania Inwestycji do używania. Mając powyższe na uwadze zdaniem Spółki, nie budzi wątpliwości fakt, iż wydatki te stanowiły kwoty należne przed dniem przekazania Inwestycji do używania.

Ponadto, również wykładnia literalna przepisu art. 16g ust. 4 ustawy o PDOP prowadzi do wniosku, że nie wprowadza on jakiegokolwiek warunku czy ograniczenia dotyczącego momentu, w którym wskazane w nim koszty powinny zostać poniesione przez podatnika. Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie również w poglądach doktryny. Przykładowo należy wskazać na stanowisko R. Pęk wyrażone w Komentarzu „Podatek dochodowy od osób prawnych” (wyd. Oficyna Wydawnicza „UNIMEX”, Wrocław 2010, str. 787): „Faktycznie poniesione wydatki na wytworzenie środka trwałego, w postaci zużytych do wytworzenia rzeczowych składników majątku, wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za pracę, wraz z pochodnymi oraz inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych - zalicza się do kosztu wytworzenia, bez względu na termin otrzymania faktury lub datę jej zapłaty.”

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy dokonując ustalenia kosztu wytworzenia składnika majątku, a w konsekwencji jego wartości początkowej na potrzeby ustawy o PDOP, podatnik powinien uwzględnić kwoty należne kontrahentom w związku z wytworzeniem składnika majątku, a więc w praktyce kwoty wynikające z zawartych z nimi umów.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w prawomocnym wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 marca 2013 r. (sygn. III SA/Wa 2253/12), zgodnie z którym „Pojęcie kwoty należnej zbywcy nie może być utożsamiane z kwotą, która ma już przymiot wymagalności, czy też z kwotą faktycznie już zapłaconą. (...) Innymi słowy, jest to cena za określone dobro, co do której nabywca jest dłużnikiem zbywcy. Odrębną natomiast kwestią jest to, w jaki sposób i kiedy zbywca będzie mógł żądać zaspokojenia należnego mu świadczenia. W konsekwencji, w przypadku rozłożenia płatności na raty (bo taka sytuacja zachodzi w niniejszej sprawie), kwotą należną zbywcy będzie kwota wynikająca z zawartej umowy jako całkowita należność, której odpowiednikiem będzie suma rat przewidzianych w przyszłości do zapłaty”.

Dodatkowo, Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że analogiczne stanowisko zostało zaprezentowane również przez M. Wieczorek-Fronia i J. Zubrzycki w „Środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne” (wyd. Oficyna Wydawnicza „UNIMEX", Wrocław 2010, str. 106). W odniesieniu do sytuacji, w której do dnia przyjęcia środka trwałego do używania nie uiszczono sprzedającemu należnej mu kwoty autorzy publikacji uznali, że kwota należna sprzedającemu jest elementem wartości początkowej składnika majątkowego a „Fakt niedokonania zapłaty kwoty należnej sprzedającemu nie ma wpływu na ustalenie wartości początkowej środka trwałego”.

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro wydatki inwestycyjne będące przedmiotem niniejszego wniosku dotyczą usług wykonanych przed dniem przekazania Inwestycji do używania, stanowią wynagrodzenie, które zostało umownie ustalone przez strony przed dniem przekazania Inwestycji do używania, było należne kontrahentom Spółki również przed tym dniem i jest nierozerwalnie związane z procesem inwestycyjnym i wytworzonymi w jego ramach środkami trwałymi i wartościami niematerialnymi i prawnymi, to zdaniem Wnioskodawcy przedmiotowe wydatki, bez względu na moment ich poniesienia należy uwzględnić w wartości początkowej poszczególnych składników majątku wchodzących w skład Inwestycji.

Konkludując, mając na uwadze, iż wydatki inwestycyjne będące przedmiotem niniejszego wniosku:

• są nierozerwalnie związane z procesem inwestycyjnym i wytworzeniem w ramach tego procesu poszczególnych składników majątku,
• były konieczne w celu wytworzenia środków trwałych / wartości niematerialnych i prawnych, które pozwalają na generowanie przez Spółkę przychodów,
• nie wystąpiłyby, gdyby Spółka nie wytwarzała we własnym zakresie środków trwałych / wartości niematerialnych i prawnych,
• były należne przed dniem przekazania środków trwałych / wartości niematerialnych i prawnych do używania, w szczególności z uwagi na fakt, iż usługi zostały wykonane przed dniem przekazania Inwestycji do używania, oraz wynikały z umów zawartych przez Spółkę i jej kontrahentów na długo przed dniem przekazania Inwestycji i wchodzących w jej skład środków trwałych / wartości niematerialnych i prawnych do używania, oraz
• nie zostały wymienione w art. 16g ust. 4 ustawy o PDOP jako niestanowiące kosztu wytworzenia środka trwałego / wartości niematerialnych i prawnych,

to zdaniem Spółki, wydatki te (tj. część wynagrodzenia GRI, część wynagrodzenia związanego z nadzorem inwestorskim oraz wynagrodzeniem projektanta) należy uwzględnić w wartości początkowej poszczególnych składników majątku wchodzących w skład Inwestycji, ustalanej na dzień przekazania Inwestycji do używania.

W konsekwencji, zdaniem Spółki, zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o PDOP, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Wnioskodawca jest uprawniony do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od ich wartości początkowej ustalonej na dzień przekazania Inwestycji do używania (przy uwzględnieniu wyłączeń dotyczących składników majątku, które zgodnie z art. 16c ustawy o PDOP nie podlegają amortyzacji).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Ponadto wskazać należy, że zakres żądania wnioskodawcy wyznacza:

1. stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) przedstawiony we wniosku o indywidualną interpretację prawa podatkowego,
2. stan prawny (przepisy prawa) wskazany przez wnioskodawcę oraz
3. zagadnienie prawne, które ma być przedmiotem interpretacji, a które wskazuje pytanie (pytania) wnioskodawcy w kontekście jego wątpliwości interpretacyjnych w odniesieniu do przepisów prawa podatkowego oraz własne stanowisko wnioskodawcy.

Jednocześnie podkreślenia wymaga, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Wskazać bowiem należy, że w postępowaniu o wydanie interpretacji organ podatkowy nie przeprowadza dowodów w rozumieniu art. 180 i następnych Ordynacji podatkowej i nie ocenia ich w myśl art. 191 ustawy, gdyż nie jest to postępowanie podatkowe. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę wyroku, wskazać należy, że rozstrzygnięcie w nim zawarte dotyczy tylko konkretnej, indywidualnej sprawy podatnika, w określonym stanie faktycznym i w tej sprawie rozstrzygnięcie w nim zawarte jest wiążące. Natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych i sądów, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią materialnego prawa podatkowego i nie mają mocy powszechnie obowiązującej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.