Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPB-1-3.4510.918.2016.2.SK
z 18 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 28 września 2016 r., który wpłynął do Urzędu Skarbowego w tym samym dniu (data wpływu do tut. BKIP 20 października 2016 r.), uzupełnionym 4 i 8 listopada 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów zobowiązania uregulowane w drodze kompensaty – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 września 2016 r. wpłynął do Urzędu Skarbowego (wpływ do tut. BKIP 20 października 2016 r.), wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów zobowiązania uregulowane w drodze kompensaty. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 31 października 2016 r. Znak: 2461-IBPB-1-3.4510.918.2016.1.SK, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 4 i 8 listopada 2016 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku z 4 listopada 2016 r. (data wpływu do tut Biura 8 listopada 2016 r.)):

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością korzysta w rozliczeniach z kontrahentami z możliwości dokonywania kompensat. W każdym miesiącu dokonuje się do czterech kompensat głównie z kontrahentami zagranicznymi. W tym dwie kompensaty, dokonywane są ze spółką powiązaną mającą siedzibę w Niemczech. Wartość każdej z tych kompensat mieści się
w granicy od 70.000 EUR do 300.000 EUR.

Od 1 stycznia 2017 r. zgodnie z ustawą o swobodzie działalności gospodarczej, przedsiębiorcy będą zobowiązani rozliczać się za pośrednictwem rachunku płatniczego w przypadku transakcji, w których jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności,
przekraczać będzie równowartość 15.000 zł (transakcje w walutach obcych przelicza się na złote
według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji). Nastąpi zatem zmniejszenie obecnie obowiązującego limitu 15.000 EUR na 15.000 PLN. Dodatkowo jednak, ustawodawca w ustawie o CIT oraz ustawie o PIT wprowadził przepis, zgodnie z którym podatnicy nie zaliczą do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność, o której mowa powyżej, zostanie dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 4 listopada 2016 r. (data wpływu do tut Biura 8 listopada 2016 r.)):

Czy obowiązek wprowadzony ustawą wchodzącą w życie z dniem 1 stycznia 2017 r. ustawa o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o swobodzie działalności gospodarczej z 13 kwietnia 2016 r. (Dz.U. z 2016 r., poz. 780 ze zm.), będzie miał wpływ na ograniczenie w zakresie rozliczania kosztów uzyskania przychodów w przypadku gdy Spółka będzie regulować swoje zobowiązania w drodze kompensaty, tj. czy Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów koszty w tej części w jakiej zostaną one skompensowane przy użyciu kompensaty?

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 4 listopada 2016 r. (wpływ do tut. Biura 8 listopada 2016 r.)), obowiązek wprowadzony ustawą wchodzącą w życie z dniem 1 stycznia 2017 r. nie będzie miał wpływu na ograniczenie w zakresie rozliczania kosztów uzyskania przychodów w przypadku, gdy Spółka będzie regulować swoje zobowiązania w drodze kompensaty. Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów koszty w tej części w jakiej skompensuje je przy użyciu kompensaty.

Spółka uważa że, ponieważ w uzasadnieniu do projektu zmian w ustawach Ministerstwo Finansów wskazuje, że obniżenie obecnie obowiązującego limitu będzie miało pozytywny wpływ na zwiększenie transparentności dokonywanych transakcji, wzrost uczciwej konkurencji między przedsiębiorcami, zmniejszanie szarej strefy i w konsekwencji przyczyni się to do zwiększenia dochodów budżetu państwa. Zmniejszenie tego limitu wraz z określeniem skutków w podatkach dochodowych dla działania niezgodnego z przepisami ustawy o swobodzie działalności gospodarczej powinno sprawić, że znacząco większa część transakcji pomiędzy podmiotami gospodarczymi będzie rejestrowana na rachunkach płatniczych, co powinno pozytywnie wpłynąć nie tylko na ograniczanie szarej strefy w gospodarce, ale również pełne realizowanie obowiązków podatkowych przedsiębiorców. Należy zauważyć przy tym, że proponowane działanie wpisuje się w tendencję widoczną w działaniach innych państw członkowskich Unii Europejskiej. Polega ona bowiem bądź na wprowadzaniu ograniczeń podobnych do istniejącego na gruncie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, tj. wskazywaniu obowiązku rozliczania transakcji dokonywanych między podmiotami profesjonalnymi (przedsiębiorcami) w formie bezgotówkowej, bądź systematycznym obniżaniu progu dokonywanych transakcji gotówkowych. Obecnie adekwatne regulacje istnieją w 16 państwach członkowskich Unii Europejskiej, przy czym maksymalne progi kwotowe dla płatności gotówkowych wynoszą m.in.: we Francji - 3000 euro, w Portugalii - 1000 euro, na Węgrzech - 5000 euro, w Hiszpanii - 2500 euro, w Bułgarii - 5000 euro, a w Grecji - 1500 euro. Działanie to jest związane zarówno ze zwalczaniem zjawiska unikania opodatkowania (tzw. tax avoidance) oraz ukrywania przychodów pochodzących z działalności gospodarczej (tzw. tax evasion), jak i przeciwdziałaniem praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu.

Według Spółki, powyższe uzasadnienie świadczy o tym, że obowiązek wprowadzony ustawą wchodzącą w życie z dniem 1 stycznia 2017 r. nie obejmuje rozliczeń pomiędzy kontrahentami w formie kompensat, a co za tym idzie nie będzie miał wpływu na ograniczenie w zakresie rozliczania kosztów uzyskania przychodów.

Uzasadnienie to wskazuje bowiem na kontynuację trendu panującego w krajach UE, dążącego do wyeliminowania zjawisk ukrywania przychodów, prania brudnych pieniędzy i finansowania terroryzmu poprzez stosowanie dwóch mechanizmów, tj.:

• systematyczne obniżanie progów dla transakcji gotówkowych i
• wskazywaniu obowiązku dokonywania transakcji pomiędzy podmiotami gospodarczymi w formie bezgotówkowej.
  
  

Nie ulega wątpliwości, że zapłata poprzez potrącenie jest bezgotówkowym rozliczeniem transakcji. Zawarte w ustawach o podatkach dochodowych odwołanie do ustawy o swobodzie działalności gospodarczej nie determinuje formy zapłaty. Odnosi się ono wyłącznie do płatności realizowanych w formie gotówkowej, do których potrącenie/kompensata niewątpliwie nie należy. W świetle cytowanego powyżej fragmentu uzasadnienia do zmian przepisów nie ulega zatem wątpliwości, że celem nowych regulacji jest zabezpieczenie przed płatnościami gotówkowymi, a nie bezgotówkowymi. Kompensata to potrącenie dwóch wzajemnych wierzytelności poprzez złożenie oświadczenia woli przez jednego wierzyciela drugiemu wierzycielowi lub w drodze dwustronnej umowy, które prowadzi do unicestwienia obu wierzytelności i w tym sensie stanowi ich zapłatę. W żadnym razie kompensata nie może być definiowana jako płatność (czynność związana z rozporządzeniem środkami pieniężnymi), o której mowa w przepisach zmienionych ustaw.

Brak wpływu zmian dotyczących ograniczenia limitów rozliczeń gotówkowych na rozliczenia poprzez kompensaty potwierdziło samo Ministerstwo Finansów już w trakcie konsultacji społecznych projektowanych zmian.

Na uwagi zgłoszone przez Związek Banków Polskich oraz kancelarię adwokacką, Ministerstwo Finansów dwukrotnie odpowiedziało w taki sam sposób:

• Uwaga: Doprecyzowanie treści proponowanych przepisów z uwagi na to, że rozliczenia pomiędzy przedsiębiorcami mogą być dokonywane w innych formach, np. drodze potrącęnia/kompensaty.
• Odpowiedź MF: (Uwaga niezasadna): Przepisy art. 22 ustawy SDG [ustawy o swobodzie działalności gospodarczej - red.] odnoszą się do płatności gotówkowych/bezgotówkowych, a nie do regulowania zobowiązań (które to pojęcie ma szerszy zakres). W przypadku płatności może ona być dokonana w formie gotówkowej lub bezgotówkowej. Jeżeli zatem ma miejsce uregulowanie lub wygaśnięcie zobowiązania z innych powodów niż dokonanie płatności, wówczas omawianych przepisów nie stosuje się.
  
  

Reasumując, powyższe zmiany, które wejdą w życie 1 stycznia 2017 r. nie obejmują kompensat w związku z czym, Spółka dokonując po 31 grudnia 2016 r. rozliczeń z kontrahentami w takiej właśnie formie, będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów koszty w części w jakiej skompensuje je przy użyciu kompensaty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.