Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462-IPPB1.4511.1074.2016.2.KS
z 16 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. 2015, poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 12 października 2016 r. (data wpływu 17 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych z tytułu rozwiązania/likwidacji spółek komandytowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 października 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych z tytułu rozwiązania/likwidacji spółek komandytowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej:) jest osobą fizyczną, posiada status polskiego rezydenta podatkowego. Wnioskodawca planuje zostać wspólnikiem (komandytariuszem) w spółkach komandytowych (dalej: Spółki), posiadających siedzibę w Polsce i prowadzących działalność na terenie Polski. Na dzień złożenia niniejszego wniosku o interpretację indywidualną Wnioskodawca prowadzi m.in. działalność inwestycyjną, konstrukcyjną i budowlaną (w tym w wykonaniu działalności gospodarczej).

W ramach jednej z przyszłych inicjatyw, Wnioskodawca przystąpi do Spółek w roli komandytariusza. Nie jest wykluczone, że przedsięwzięcie to zostanie zrealizowane wraz z jednym z darzonych zaufaniem kontrahentów biznesowych, który również może przystąpić do Spółek w roli komandytariusza. Powyższe działanie podyktowane będzie potrzebą dywersyfikacji ryzyka biznesowego związanego z poszczególnymi obszarami działalności Wnioskodawcy. Ponadto Wnioskodawca planuje wdrożenie poszczególnych struktur biznesowych dla potrzeb przyszłego przekazania określonych składników majątkowych swoim sukcesorom, w tym dzieciom.

W skład majątku Spółek będą wchodzić aktywa nabyte przez Spółki w dowolnej, dopuszczonej prawem formie, w szczególności: udziały, akcje, certyfikaty inwestycyjne wyemitowane przez Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Aktywów Niepublicznych (dalej: Fundusz) lub inne instrumenty finansowe, dalej łącznie: Aktywa. Fundusz będzie posiadał rezydencję podatkową w Polsce. Celem inwestycyjnym Funduszu będzie osiągnięcie w długim horyzoncie czasowym wzrostu wartości aktywów Funduszu w wyniku wzrostu wartości lokat. Dla realizacji celu inwestycyjnego Fundusz będzie lokować swoje aktywa m.in. w zagraniczne papiery wartościowe, w tym w papiery wartościowe emitowane przez luksemburskie spółki.

Fundusz będzie emitować certyfikaty inwestycyjne celem pozyskania środków na prowadzone przez siebie działania inwestycyjne. Statut Funduszu stanowi, że Fundusz może wykupywać certyfikaty inwestycyjne, które wyemitował, co jest zgodne z art. 139 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (j.t. Dz.U. z 2014 r., poz. 157 ze zm.).

Wnioskodawca dopuszcza, że mogą zajść pewne okoliczności powodujące, iż nie wszystkie z planowanych inicjatyw biznesowych zostaną pomyślnie zrealizowane, a tym samym Wnioskodawca dopuszcza możliwość wcześniejszego rozwiązania Spółek na skutek wypowiedzenia udziału w nich bądź podjęcia w tym zakresie stosownej uchwały. Możliwość rozwiązania Spółek bez likwidacji przewidziana zostanie w ich umowach. Krok taki związany może być m.in. z niską rentownością podjętego przedsięwzięcia, planami koncentracji określonych aktywów w wybranym podmiocie, zmianą sytuacji finansowej Wnioskodawcy bądź pogorszeniem relacji z pozostałymi wspólnikami Spółek. W umowie każdej ze Spółek wskazane zostanie, jaki (określony) procent majątku polikwidacyjnego będzie przysługiwać Wnioskodawcy. Tym samym, w przypadku rozwiązania Spółek, ich majątek w proporcji odpowiadającej udziałowi w majątku polikwidacyjnym zostanie przekazany Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie obejmie w ramach majątku polikwidacyjnego składników, których wartość nie będzie odpowiadać określonej w uchwale o rozwiązaniu Spółek proporcji przysługującego mu udziału w majątku polikwidacyjnym. W konsekwencji Wnioskodawca w następstwie objęcia majątku polikwidacyjnego Spółek nabędzie do majątku osobistego (niezwiązanego z prowadzoną działalnością gospodarczą) przypadające na niego Aktywa.

Po rozwiązaniu Spółek i przejęciu przez Wnioskodawcę Aktywów, w tym certyfikatów inwestycyjnych w Funduszu, nie jest wykluczone, że podjęta zostanie decyzja o dokonaniu umorzenia certyfikatów. Krok taki podyktowany może być np. koniecznością pozyskania środków pieniężnych na kolejne inwestycje. Umorzenie traktowane będzie jako zbycie certyfikatów w rozumieniu u.p.d.o.f. Zbycie takie nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy objęcie określonej części majątku polikwidacyjnego Spółek, która będzie przysługiwać Wnioskodawcy na podstawie stosownych postanowień umów Spółek, spowoduje po stronie Wnioskodawcy powstanie dochodu opodatkowanego u.p.d.o.f.?
2. Czy w sytuacji zbycia przez Wnioskodawcę Aktywów otrzymanych w związku z likwidacją Spółek, w tym w szczególności certyfikatów inwestycyjnych wchodzących w skład majątku polikwidacyjnego, które to zbycie nastąpiłoby po co najmniej sześciu latach licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano likwidacji danej Spółki i przy założeniu, że zbycie to nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej, prawidłowym jest zastosowanie art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b) u.p.d.o.f., co skutkować będzie brakiem powstania po stronie Wnioskodawcy przychodu z działalności gospodarczej, a co za tym idzie także brakiem powstania przychodu z innych źródeł przychodu na gruncie u.p.d.o.f.?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie oznaczone nr 2. W zakresie pytania oznaczonego nr 1, wydana zostanie odrębna interpretacja indywidualna.

Zdaniem Wnioskodawcy, odpłatne zbycie przez Wnioskodawcę Aktywów, w tym w szczególności certyfikatów inwestycyjnych w Funduszu otrzymanych w związku z likwidacją Spółek, które to zbycie będzie miało miejsce po upływie sześciu lat, licząc od miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpi rozwiązanie Spółek, oraz z uwagi na fakt, że zbycie nie będzie czynnością dokonaną w wykonaniu działalności gospodarczej, nie będzie powodować dla Wnioskodawcy powstania przychodu podatkowego w p.d.o.f.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b) u.p.d.o.f,, do przychodów z działalności gospodarczej zalicza się przychody z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki. Z tego też względu, uznać należy, że źródłem przychodu Wnioskodawcy ze zbycia certyfikatów inwestycyjnych Funduszu (z zastrzeżeniem, że w ogóle on powstanie), a także zbycia innych Aktywów objętych w ramach majątku polikwidacyjnego rozwiązanych Spółek, będzie działalność gospodarcza.

W tym miejscu, w celu doprecyzowania stanowiska Wnioskodawcy wskazać należy, że podstawową zasadą systemu podatku dochodowego od osób fizycznych w Polsce, wyrażoną w art. 10 ust. 1 u.p.d.o.f., jest zasada konieczności przypisania wszystkich poszczególnych przychodów uzyskanych przez osobę fizyczną do odpowiedniego źródła ich uzyskania. Przypisanie przychodu (dochodu) do odpowiedniego źródła determinuje sposób jego opodatkowania, a także ewentualne wyłączenia z opodatkowania (przepisy zawierające formułę „do przychodów nie zalicza się ...”) i zwolnienia z podatku. Każdy przychód musi zostać przypisany do jednego (i tylko jednego) ze źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 u.p.d.o.f. - przypisanie danego przychodu (dochodu) do określonego źródła uniemożliwia przypisanie tego samego przychodu do innego źródła. Oznacza to w szczególności, że w przypadku przypisania danej kategorii przychodów do źródła „działalność gospodarcza” nie można przypisać danego przysporzenia do przychodów ze źródła „kapitały pieniężne”, ani też jakiegokolwiek innego źródła.

Prawidłowe rozumienie zasady „jeden przychód - jedno źródło” ma znaczenie dla prawidłowego określenia finalnych skutków podatkowych zbycia certyfikatów Funduszu bądź innych Aktywów wchodzących w skład majątku otrzymanego przez Wnioskodawcę w wyniku likwidacji Spółek.

Przepis art. 14 ust. 2 pkt 17 u.p.d.o.f. stanowi, że do kategorii przychodu z działalności gospodarczej należy zakwalifikować przychód ze zbycia składników majątku niepieniężnego otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną. To przyporządkowanie pozostaje niezmienne bez względu na to, kiedy (jak długo po likwidacji spółki osobowej) następuje owo zbycie składnika majątku otrzymanego w ramach likwidacji. Nie istnieją zatem podstawy prawne wskazujące na to, aby przychód ten „przekwalifikować” do innego źródła, zwłaszcza w przypadku, gdy ustawodawca decyduje się wyłączyć z katalogu czynności opodatkowanych jakieś zdarzenie przy zastrzeżeniu spełnienia określonych przesłanek.

Powyższe rozważania mają znaczenie z uwagi na treść art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b) u.p.d.o.f., który stanowi, że do przychodów z działalności gospodarczej nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną, jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja (...) spółki niebędącej osobą prawną, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Z kolei z przychodów z działalności gospodarczej, na mocy art. 14 ust. 3 pkt 10 u.p.d.o.f., w sposób wyraźny wyłączono środki pieniężne otrzymane przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną.

W przedmiotowym stanie faktycznym. Wnioskodawca obejmie do swojego majątku osobistego Aktywa, w tym w szczególności certyfikaty inwestycyjne Funduszu, w momencie rozwiązania Spółek w ramach majątku polikwidacyjnego. W dalszej kolejności Wnioskodawca może dokonać zbycia objętych składników, w tym zbycia certyfikatów inwestycyjnych w celu umorzenia na rzecz Funduszu. Powyższe zbycie, w odniesieniu do każdego z objętych składników majątku, nastąpi jednak po (co najmniej) sześciu latach licząc od miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonane zostanie rozwiązanie danej Spółki oraz zbycie nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej Wnioskodawcy. W konsekwencji powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż lub jakiekolwiek inne odpłatne zbycie Aktywów (w tym certyfikatów w celu umorzenia) nie będzie powodowało powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu na gruncie u.p.d.o.f.

Należy bowiem przypomnieć, że w myśl art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b) u.p.d.o.f., do przychodów z działalności gospodarczej nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną, jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie, likwidacja spółki niebędącej osobą prawną lub nastąpiło wystąpienie wspólnika z takiej spółki, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej. Innymi słowy, art. 14 ust. 3 pkt 12 lit, b) u.p.d.o.f stanowi, że zbycie majątku polikwidacyjnego po spełnieniu wskazanych w przepisie warunków (warunek temporalnego oraz warunek realizacji zbycia poza działalnością gospodarczą) nie powoduje konieczności opodatkowania podatkiem dochodowym Wnioskodawcy na gruncie jakiegokolwiek innego przepisu u.p.d.o.f. Inna interpretacja art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b) u.p.d.o.f. pozostawałaby w sprzeczności ze wskazaną wcześniej zasadą jednoznaczności przyporządkowania przychodu do jego źródła.

W tym miejscu trzeba podkreślić, że planowane przez Wnioskodawcę zbycie Aktywów w tym w szczególności certyfikatów inwestycyjnych w Funduszu, będzie realizować wszystkie przesłanki wymagane dla zastosowania powyższego przepisu:

• Wnioskodawca dokona odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną (zbyciu podlegać będzie określony majątek jednej, bądź kilku z likwidowanych Spółek),
• zbycie nastąpi po sześciu latach licząc od miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja danej Spółki,
• zbycie objętych w ramach majątku polikwidacyjnego Aktywów nie nastąpi w ramach działalności gospodarczej.
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy, mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego, jak i wskazane przepisy u.p.d.o.f., w przedstawionym zdarzeniu przyszłym zastosowanie znajdzie wspomniany przepis art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b) u.p.d.o.f. i w konsekwencji zbycia Aktywów w tym w szczególności umorzenia certyfikatów inwestycyjnych w Funduszu, nie dojdzie do powstania przychodu wobec Wnioskodawcy z jakiegokolwiek innego źródła.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego – jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1030) spółka osobowa to - spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

W myśl art. 58 ww. ustawy, rozwiązanie spółki powodują:

1. przyczyny przewidziane w umowie spółki,
2. jednomyślna uchwała wszystkich wspólników,
3. ogłoszenie upadłości spółki,
4. śmierć wspólnika lub ogłoszenie jego upadłości,
5. wypowiedzenie umowy spółki przez wspólnika lub wierzyciela wspólnika,
6. prawomocne orzeczenie sądu.
   
   

Zgodnie z art. 67 § 1 omawianej ustawy, w przypadkach określonych w art. 58 tejże ustawy należy przeprowadzić likwidację spółki jawnej, chyba, że wspólnicy uzgodnili inny sposób zakończenia działalności spółki.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ww. ustawy działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza to działalność zarobkowa:

1. wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,
2. polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

- prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

W myśl art. 5a pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - ilekroć w ustawie jest mowa o papierach wartościowych oznacza to papiery wartościowe, o których mowa w art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. nr 211, poz. 1384 oraz z 2011 r. nr 106, poz. 622, Nr 131, poz. 763 i nr 234, poz. 1391).

Stosownie do treści art. 5a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną - oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.

Jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną - w myśl art. 5b ust. 2 ww. ustawy - przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawodawca dokonał podziału przysporzeń majątkowych uzyskiwanych przez podatników na różne źródła przychodów. Zgodnie z tym przepisem odrębnymi źródłami przychodów są m.in.:-

• pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3),
• kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit a)-c) (art. 10 ust. 1 pkt 7).
  
  

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy za przychód z działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b) ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są przychody z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki.

Z treści art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b) ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2015 r.) wynika natomiast, że do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki - jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja: prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej, prowadzonych samodzielnie działów specjalnych produkcji rolnej, spółki niebędącej osobą prawną lub nastąpiło wystąpienie wspólnika z takiej spółki, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że w przypadku gdy w wyniku likwidacji/rozwiązania spółki osobowej, podatnik otrzyma określone składniki majątku (np. certyfikaty inwestycyjne, akcje, udziały) na moment ich otrzymania, nie powstanie przychód z działalności gospodarczej. Przychód ten, powstanie dopiero w momencie, ewentualnego odpłatnego zbycia otrzymanych w wyniku likwidacji/rozwiązania spółki składników majątku, jeżeli zbycie to nastąpi przed upływem 6 lat licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja spółki niebędącej osobą prawną.

Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że w sytuacji gdy od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja/rozwiązanie spółek komandytowych, do dnia odpłatnego zbycia składników majątku upłynie 6 lat, wówczas Wnioskodawca nie uzyska przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W takim przypadku nie zostanie bowiem wypełniona dyspozycja art. 14 ust. 2 pkt 17 w związku art. 14 ust. 3 pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

A zatem w zakresie w jakim powołane regulacje prawne dotyczą zbycia składników majątku otrzymanych w wyniku likwidacji/rozwiązania spółek komandytowych, nie zachodzą okoliczności zanalizowane powyżej. Wówczas odpłatne zbycie wskazanych wyżej składników majątku w związku z likwidacją/rozwiązaniem spółek komandytowych, w których Wnioskodawca zamierza zostać komandytariuszem, nie spowoduje powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 10 maja 2016 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.