Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPP3.4512.649.2016.1.SR
z 23 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 20 września 2016 r. (data wpływu 23 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT czynności przekazania synowi w formie darowizny całego przedsiębiorstwa oraz braku obowiązku dokonania przez Wnioskodawcę korekty naliczonego podatku VAT od zakupionych wcześniej środków trwałych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 września 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT czynności przekazania synowi w formie darowizny całego przedsiębiorstwa oraz braku obowiązku dokonania przez Wnioskodawcę korekty naliczonego podatku VAT od zakupionych wcześniej środków trwałych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od 1 września 1990 r. Oprócz prowadzenia jednoosobowej działalności gospodarczej jest wspólnikiem spółki jawnej. W ramach jednoosobowej działalności gospodarczej wykonuje czynności ujęte w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług pod numerem 23.70.1 to jest: kamienie cięte, formowane i wykończone. Wpisany w CEIDG numer PKD to 23.70.Z Cięcie, formowanie i wykańczanie kamienia.

W skład majątku firmy wchodzą między innymi:

• oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo,
• nieruchomości,
• urządzenia stanowiące środki trwałe,
• pojazdy samochodowe,
• elementy wyposażenia,
• materiały,
• wierzytelności oraz zobowiązania,
• środki pieniężne w kasie i na rachunku bankowym.
  
  

W prowadzonej przez Wnioskodawcę jednoosobowej działalności gospodarczej (dalej: JDG Wnioskodawca zatrudnia pracowników.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Od zakupionych składników majątku firmy przysługiwało mu odliczenie VAT i z takiego odliczenia korzystał.

Z tytułu prowadzonej działalności Wnioskodawca opłaca podatek dochodowy w formie liniowej.

W najbliższym czasie Wnioskodawca zamierza przekazać swojemu synowi całą firmę poprzez przekazanie mu jej w formie darowizny. Darowizna zostanie przekazana przed datą zakończenia prowadzonej działalności. Umowa przekazania darowizny zostanie sporządzona aktem notarialnym. Syn w dniu otrzymania darowizny będzie miał zarejestrowaną jednoosobową działalność gospodarczą, będzie również zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT.

Zakres świadczonych usług będzie niezmienny, ponieważ syn dalej będzie prowadził usługi pogrzebowe i pokrewne. Ponadto przejmie wszystkie zobowiązania oraz należności firmy. Wszystkie dotychczasowe umowy zawarte dotychczas z kontrahentami przepisane zostaną na nowy podmiot czyli firmę syna, a ten zobowiąże się do prowadzenia firmy w dotychczasowym zakresie. Również dotychczas zatrudnieni pracownicy przejdą w pełnym składzie osobowym na podstawie przepisów Kodeksu Pracy ze wszystkimi przysługującymi im uprawnieniami do nowego przedsiębiorstwa. Wnioskodawca niezwłocznie po przekazaniu całego przedsiębiorstwa dokona formalnego wyrejestrowania jednoosobowej działalności gospodarczej z odpowiedniego rejestru oraz powiadomi o tym fakcie Urząd Skarbowy w odpowiedni sposób.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy przekazanie przez Wnioskodawcę darowizną przedsiębiorstwa, dokonując darowizny całego przedsiębiorstwa, będzie na Wnioskodawcy ciążył obowiązek w zakresie należnego podatku VAT?
2. Czy dokonując darowizny całego przedsiębiorstwa będzie na Wnioskodawcy ciążył obowiązek korekty naliczonego podatku VAT od zakupionych wcześniej środków trwałych?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad 1. W związku z przekazaniem darowizną synowi przedsiębiorstwa na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek w zakresie należnego podatku VAT.

Ad 2. W związku z dokonaniem darowizny całego przedsiębiorcy na rzecz syna ani Wnioskodawca ani jego syn nie będą zobowiązani do korekty naliczonego podatku VAT od zakupionych wcześniej środków trwałych.

Uzasadnienie:

Zdaniem Wnioskodawcy prowadzona przez niego jednoosobowa działalność gospodarcza (dalej: JDG) spełnia definicję przedsiębiorstwa określoną w art. 55₁ Kodeksu cywilnego. Przedsiębiorstwo posiada nazwę, nieruchomości, ruchomości, prawa wynikające z umów, wierzytelności oraz tajemnice przedsiębiorstwa, które dzięki swojemu zorganizowaniu zdolne jest do prowadzenia działalności gospodarczej. Firma posiada również księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności.

W ocenie Wnioskodawcy ustawodawca w ww. przepisie wskazał, jakiego rodzaju elementy wchodzą w skład kompleksu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, czyli przedsiębiorstwa, które może być przedmiotem czynności prawnej. Przy czym, powyższe wyliczenie jest katalogiem otwartym, więc wymienione elementy składowe przedsiębiorstwa mają jedynie charakter przykładowy. Sformułowanie przepisu tworzy domniemanie prawne, w myśl którego przedsiębiorstwo obejmuje każdy składnik zespołu, a zatem wszelkie dobra materialne i niematerialne podlegające ochronie prawnej i służące wykonywaniu celów gospodarczych. Nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa są na tyle istotne, by bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa. O tym, jakie konkretne składniki muszą być przeniesione na nabywcę, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują okoliczności faktyczne, których nie można określić apriorycznie.

W ocenie Wnioskodawcy prowadzona przez niego jednoosobowa działalność gospodarcza stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu Kodeksu cywilnego.

Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej. W myśl art. 155 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. u. Nr 16, poz. 93 ze zm.), umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły. Jak wynika z art. 888 § 1 cyt. kodeksu, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Z powołanych przepisów prawa cywilnego wynika zatem, iż umowa darowizny należy do umów cywilnoprawnych przenoszących prawo własności na nabywcę określonych towarów (rzeczy).

W ocenie Wnioskodawcy przekazanie synowi w formie darowizny całego prowadzonego przedsiębiorstwa na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dajej: u.p.t.u) nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, jak również nie będzie się wiązać z obowiązkiem dokonania przez Wnioskodawcę korekty podatku naliczonego. Obowiązek ewentualnej korekty wyrażony w art. 91 ust. 2 u.p.t.u. zgodnie z ustępem 9 tego samego artykułu będzie leżał po stronie nabywcy, co w tej sytuacji oznacza osobę syna Wnioskodawcy. Wynika to z faktu, iż w świetle art. 91 ust. 9 powołanej ustawy w przypadku zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o których mowa w art. 6 pkt 1, korekta określona w ust. 1-8 cytowanego artykułu jest dokonywana odpowiednio przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Z uwagi na to, że darowizna dokonana zostanie przed zgłoszeniem przez Wnioskodawcę zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, nie zajdzie konieczność opodatkowania podatkiem VAT, tzw. „spisu z natury” (art. 14 u.p.t.u.), który Wnioskodawca złoży po zakończeniu działalności wykazując w nim kwotę „0” zł. Zgodnie ze stanem faktycznym po dokonaniu darowizny przedsiębiorstwa osoba Wnioskodawcy nie będzie posiadała żadnego majątku w związku ze swoją jednoosobową działalnością gospodarczą.

Zasady korekt podatku naliczonego przez nabywcę przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa są odbiciem zasad dotyczących korekt podatku naliczonego przez zbywcę. Wynika to z przyjęcia na gruncie ustawy o VAT oraz w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (która zastąpiła VI Dyrektywę) reguły, iż nabywca przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa traktowany jest w zakresie odliczeń jak następca prawny zbywcy.

W momencie przekazania darowizną przedsiębiorstwa, przekazane zostaną m.in. środki trwałe stanowiące majątek firmy, wykorzystywane wyłącznie do działalności opodatkowanej, które następnie po przekazaniu w formie darowizny syn nadal będzie wykorzystywał do wykonywania wyłącznie czynności opodatkowanych.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy przekazanie w formie darowizny całego przedsiębiorstwa wyłączone jest spod działania ustawy o podatku od towarów i usług oraz nie będzie się dla Wnioskodawcy z obowiązkiem skorygowania podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ustawodawca w ww. przepisie nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem „transakcji zbycia”. Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. zbycie przedsiębiorstwa obejmuje wszelkie czynności w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem tych czynności, jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aport). Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, zatem dla potrzeb regulacji podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 55₁ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 380 ze zm.).

Zgodnie z tym przepisem, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
   
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
   
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
   
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
   
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
   
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
   
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
   
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
   
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   
   

Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy zbywany majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Zatem składniki materialne i niematerialne, wchodzące w skład przedsiębiorstwa, powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Jeżeli warunki, o których mowa w art. 55₁ Kodeksu cywilnego, zostaną spełnione, to zbycie takiego przedsiębiorstwa do innego podmiotu, nie będzie podlegało przepisom ustawy.

Należy tu wskazać również art. 55₂ Kodeksu cywilnego, w którym ustawodawca wprowadza zasadę, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Wobec powyższego, przedsiębiorstwem w rozumieniu Kodeksu cywilnego jest takie przedsiębiorstwo, które jest zorganizowane i wyposażone w składniki zapewniające realizowanie celów gospodarczych, jest samodzielnym podmiotem prawa funkcjonującym w obrocie gospodarczym.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Jak wynika z okoliczności sprawy, Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. W skład majątku firmy wchodzą między innymi: oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo, nieruchomości, urządzenia stanowiące środki trwałe, pojazdy samochodowe, elementy wyposażenia, materiały, wierzytelności oraz zobowiązania, środki pieniężne w kasie i na rachunku bankowym. Wnioskodawca w najbliższym czasie zamierza przekazać swojemu synowi całą firmę przez przekazanie mu jej w formie darowizny. Zakres świadczonych usług będzie niezmienny, ponieważ syn dalej będzie prowadził usługi pogrzebowe i pokrewne. Ponadto przejmie wszystkie zobowiązania oraz należności firmy. Wszystkie dotychczasowe umowy zawarte dotychczas z kontrahentami przepisane zostaną na nowy podmiot czyli firmę syna, a ten zobowiąże się do prowadzenia firmy w dotychczasowym zakresie. Również dotychczas zatrudnieni pracownicy przejdą w pełnym składzie osobowym na podstawie przepisów Kodeksu Pracy ze wszystkimi przysługującymi im uprawnieniami do nowego przedsiębiorstwa. Wnioskodawca niezwłocznie po przekazaniu całego przedsiębiorstwa dokona formalnego wyrejestrowania jednoosobowej działalności gospodarczej z odpowiedniego rejestru oraz powiadomi o tym fakcie Urząd Skarbowy w odpowiedni sposób.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treść powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że przedmiotem darowizny na rzecz syna będzie cała firma (przedsiębiorstwo) – Wnioskodawca wskazuje to wprost w opisie sprawy podając również, że firma syna zobowiąże się jednocześnie do prowadzenia firmy w dotychczasowym zakresie. Zatem czynność ta – zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług – będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT. W konsekwencji przekazanie przez Wnioskodawcę synowi w formie darowizny całego przedsiębiorstwa spełniającego wymogi określone w art. 55₁ Kodeksu cywilnego wyłączona jest spod działania ustawy o podatku od towarów i usług, nie podlega więc opodatkowaniu tym podatkiem.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym przekazanie synowi w formie darowizny całego prowadzonego przedsiębiorstwa, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, jest prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również kwestii obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego związanego z wcześniej zakupionymi środkami trwałymi.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Stosownie do dyspozycji art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 – art. 90 ust. 2 tej ustawy.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2–10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2–6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 9 ustawy, w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1–8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Jak więc wynika z ww. przepisów zbycie przedsiębiorstwa – spełniającego wymogi art. 55₁ Kodeksu cywilnego – wyłączone jest spod działania ustawy o podatku od towarów i usług tj. nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem oraz nie wiąże się dla zbywcy z obowiązkiem skorygowania podatku naliczonego, odliczonego w związku z nabyciem składników majątkowych wchodzących w skład przedsiębiorstwa. Jednakże czynność ta nakłada obowiązek dokonywania stosownych korekt w zakresie podatku naliczonego na nabywcę, co wynika z art. 91 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym skoro przedmiotem darowizny będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55₁ Kodeksu cywilnego, czynność ta wyłączona będzie spod działania ustawy o podatku od towarów i usług, tj. nie będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, a darczyńca tj. Wnioskodawca, nie będzie zobowiązany do skorygowania podatku naliczonego odliczonego w związku z nabyciem składników majątkowych wchodzących w skład przedsiębiorstwa.

Obowiązek ewentualnej korekty podatku naliczonego od zakupionych składników majątkowych wchodzących w skład przedsiębiorstwa, zgodnie z art. 91 ust. 1-8 ustawy o VAT, zostanie przeniesiony na nabywcę (obdarowanego).

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy, w myśl którego przekazanie synowi w formie darowizny całego prowadzonego przedsiębiorstwa nie będzie się wiązać z obowiązkiem dokonania przez Wnioskodawcę korekty podatku naliczonego, jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytanń) Wnioskodawcy. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Wskazać należy, że niniejsza interpretacja wywołuje skutki prawne wyłącznie dla Wnioskodawcy, nie dotyczy natomiast syna Wnioskodawcy, na rzecz którego Wnioskodawca zamierza dokonać darowizny przedsiębiorstwa.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.