Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP3/4512-413/16-2/PB
z 3 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 2 sierpnia 2016 r. (data wpływu 3 sierpnia 2016 r.), uzupełnionym w dniu 17 października 2016 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania planowanej sprzedaży gruntów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 17 października 2016 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania planowanej sprzedaży gruntów.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 30 marca 2004 r. nabył Pan w drodze spadku po zmarłej w 1998 r. matce 4/12 części gospodarstwa rolnego położonego w miejscowości D.G., w skład którego wchodziły: dom mieszkalny na działce 0,04 ha znajdujący się w miejscowości D.G. przy ul. N….; działka o powierzchni 0,26 ha położona w miejscowości D.G. przy ul. M.K. oraz działka o powierzchni 0,6939 ha położona w miejscowości D.G. - (karta m. 5xx, nr rejestr. 2xxx, działka nr 1xx) przyległa do ul. C.

W dniu 27 września 2006 r. uchwałą Rady Miasta w miejscowości D.G. zatwierdzono nowy miejscowy plan przestrzennego zagospodarowania zgodnie, z którym teren obejmujący ww. działkę (nr 13 o pow. 0,6939 ha) został przeznaczony na tereny zabudowy usługowej z dopuszczeniem funkcji mieszkaniowej (symbol planu 1um i 2um) oraz pod tereny dróg publicznych o funkcji dróg dojazdowych.

W 2007 r. wspólnie z resztą współwłaścicieli sprzedał Pan mniejszą z działek o powierzchni 0.26 ha.

Ponieważ próby zbycia nieruchomości w całości na rzecz większego inwestora (ogłoszenia w Internecie i biurze nieruchomości) nie powiodły się (działka o niepraktycznych gabarytach 30x250 m.b. i kiepska dojeździe z wąskiej lokalnej drogi do węższej strony działki), w październiku 2009 r. dokonał Pan wraz z pozostałymi współwłaścicielami podziału większej działki (karta m. xx, nr rejestr. xxx, działka nr 1x o pow. 0,6939 ha) na dziewięć działek (działki budowlane: nr x/x, x/x, xx/x, x/x, x/x, x/x oraz trzy działki stanowiące drogi wewnętrzne: nr x/x, x/x, x/x). Celem podziału było wyznaczenie nieruchomości o racjonalnych kształtach i stworzenie w ten sposób jakiejkolwiek możliwości zbycia oraz ewentualne dokonanie podziału między współwłaścicieli poprzez zniesienie współwłasności.

Do podziału do chwili obecnej nie doszło ze względu na brak zgody, co do sposobu rozdzielenia („które działki dla kogo?”). Oprócz ww. działań nie były wykonywane żadne inne czynności czyli np. uzbrojenie terenu, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy, ogrodzenie czy działania marketingowe w celu sprzedaży wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia w Internecie czy biurze nieruchomości. Ani Pan ani żaden ze współwłaścicieli nie prowadził i nie prowadzi działalności deweloperskiej oraz innej o podobnym charakterze. Od chwili nabycia spadku działka ta (karta m. xxx, nr rejestr. xx, działka nr xx o pow. 0,6939 ha) przed i po podziale nie była przez współwłaścicieli wykorzystywana do jakiejkolwiek działalności gospodarczej, ani w żaden inny sposób, nie była również dzierżawiona oraz podnajmowana.

Zamierza Pan wraz z pozostałymi współwłaścicielami dalej poszukiwać nabywcy ww. działki, powstałe po podziale w sposób podobny do poprzedniego.

Mieszka Pan w miejscowości S. ok. 500 km od miejscowości D.G., jedyną formą znalezienia nabywcy jest ogłoszenie w Internecie lub miejscowym biurze nieruchomości.

W 2010 r. dokonał Pan sprzedaży domu znajdującego się w miejscowości D.G. przy ul. N. ...

W uzupełnieniu wskazał Pan, że przedmiotowy wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy wyłącznie dziewięciu działek (mapa ewidencyjna xx obręb miejscowość D.G.: xxx, xx, xx, xx, xx, xx, xx, xx, xx). Powstałe w wyniku podziału działki nr xx o powierzchni 0,6939 ha (mapa ewidencyjna xx obręb miejscowość D.G.) otrzymanej w spadku po zmarłej matce.

Nie prowadzi Pan działalności gospodarczej i nie jest Pan czynnym podatnikiem VAT. Powyższy wniosek nie dotyczy uzyskania interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego braku opodatkowania transakcji zbycia w 2007 r. działki o powierzchni 2,26 ha. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym działka nr xx o powierzchni 0,63939 ha (mapa ewidencyjna xx obręb miejscowość D.G.) została przeznaczona na cele zabudowy usługowej z dopuszczeniem funkcji mieszkaniowej oraz pod tereny dróg publicznych nie został uchwalony na Pana wniosek ani innego właściciela lecz z inicjatywy Rady Miasta D.G.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

• Czy w obecnej sytuacji sprzedaż działek w sposób opisany wyżej będzie podlegała opodatkowaniu VAT?
• Czy po ewentualnym podziale poprzez zniesienie współwłasności sprzedaż w ww. sposób przypadających Panu dwóch działek z udziałami w drogach wewnętrznych będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, działania podjęte przez niego oraz pozostałych współwłaścicieli należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem osobistym i mieszczą się w przysługującym prawie do rozporządzania własnym majątkiem. W związku z powyższym, sprzedaż taka nie może być traktowana jako działalność gospodarcza i opodatkowana podatkiem VAT.

Sprzedaż poprzez ogłoszenie w Internecie lub biurze nieruchomości działek przypadających na Pana po ewentualnym zniesieniu współwłasności również należy do zakresu zwykłego zarządu majątkiem osobistym i mieści się w przysługującym prawie do rozporządzania własnym majątkiem. Sprzedaż taka nie może być traktowana jako działalność gospodarcza i opodatkowana podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 ustawy. W myśl tego przepisu, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380, z późn. zm.), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

W myśl art. 46 § 1 ww. Kodeksu, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ww. ustawy, podlega opodatkowaniu, ale tylko taka, która wykonana jest przez podmiot, który w związku z jej realizacją występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zdefiniowane zostały w art. 15 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy. Podatnikami - według zapisu art. 15 ust. 1 - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że sprzedawane towary zostały nabyte w celu wykorzystania ich w działalności gospodarczej. Warunkiem opodatkowania danej czynności – w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Jeśli natomiast osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego (np. działek gruntu), a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że nie można uznać Pana za podatnika podatku od towarów i usług w związku z planowaną sprzedażą przedmiotowych działek. Pomimo, że grunty spełniają definicję towarów, o których mowa w art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, nie można uznać, że przy dokonywaniu ich sprzedaży będzie działał Pan w charakterze handlowca. W treści wniosku wskazał Pan bowiem, że nabycie przedmiotowego gruntu nastąpiło w 1998 r., w drodze spadku – nie było zatem dokonane w celu dalszej odsprzedaży. Ponadto stwierdził, że na gruncie przeznaczonym do sprzedaży nie podejmował żadnych czynności mających na celu przygotowanie działek do sprzedaży (tzn.: nie uzbrojono terenu, nie uzyskano decyzji o warunkach zabudowy, nie ogrodzono terenu). Plan zagospodarowania przestrzennego został uchwalony uchwałą Rady Miasta – nie zaś na Pana wniosek lub innego właściciela. Przy sprzedaży ww. działek nie zostaną podjęte żadne działania marketingowe wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia.

W konsekwencji, należy stwierdzić, że – o ile przed sprzedażą działki nie będą przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze – dokonując sprzedaży będzie Pan korzystał z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Taka sprzedaż oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie znajdą zastosowania. Będzie Pan dokonywał zbycia gruntów należących do majątku prywatnego, dlatego ich sprzedaż nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując należy stwierdzić – przy uwzględnieniu aktualnego orzecznictwa sądowego, w tym wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby (C-180/10) i Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć (C-181/10) – że planowana przez Pana sprzedaż nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest normatywnych przesłanek, aby uznać Pana za podatnika tego podatku.

Podkreślić należy, że powołane orzeczenie TSUE wyznacza aktualnie kierunki interpretacyjne i stanowi podstawę orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkich Sądów Administracyjny, np. NSA z dnia 23 stycznia 2014 r. (sygn. akt I FSK 143/13), z dnia 17 grudnia 2013 r. (sygn. akt I FSK 114/13), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt. I FSK 1656/11 i 1658/11) oraz WSA z dnia 10 października 2013 r. (sygn. akt I SA/Po 379/13), z dnia 14 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 730/11), które zapadły na tle wyroku Trybunału.

Z powyższych wyroków wynika, że podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki, uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, wykonywanie czynności marketingowych świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną), a ponieważ w rozpatrywanej sprawie nie mamy do czynienia ze zbiorem tych zorganizowanych działań –planowana sprzedaż działek, należących do majątku prywatnego, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy wskazać, iż niniejsza interpretacja nie ma mocy wiążącej dla pozostałych właścicieli gruntu, którzy chcąc uzyskać interpretacje indywidualne winni wystąpić z odrębnymi wnioskami o ich udzielenie.

W konsekwencji regulacje zawarte w art. 14k-14n ustawy Ordynacja podatkowa nie będą miały zastosowania dla pozostałych współwłaścicieli.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa(art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.