2016.11.28 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie - 1462-IPPP1.4512.815.2016.2.IGo

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462-IPPP1.4512.815.2016.2.IGo
z 28 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2016 r. (data wpływu 3 października 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 listopada 2016 r. (data wpływu 8 listopada 2016 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 28 października 2016 r. (skutecznie doręczone w dniu 3 listopada 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku od towarów i usług za usługi związane z rekultywacją składowiska odpadów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 października 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku od towarów i usług za usługi związane z rekultywacją składowiska odpadów. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 3 listopada 2016 r., złożonym w dniu 7 listopada 2016 r. (data wpływu 8 listopada 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 28 października 2016 r.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 3 listopada 2016 r. przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka w chwili obecnej świadczy usługi w zakresie odbioru i zagospodarowania odpadów na rzecz miasta oraz podmiotów gospodarczych z terenu miasta i okolic. Usługa polega na odbiorze, segregacji i dostarczeniu odpadów do Regionalnej Instalacji Odpadów Komunalnych. Do dnia 31 marca 2013 r. odpady były gromadzone na użytkowanym przez Spółkę składowisku odpadów.

Spółka obecnie sprawuje również nadzór nad zamkniętym od dnia 31 marca 2013 r. składowiskiem odpadów, na którym do dnia 31 marca 2013 r. były gromadzone odbierane odpady komunalne. Nadzór polega na prowadzeniu monitoringu składowiska w fazie poeksploatacyjnej obejmującym badanie wód podziemnych i odciekowych, badanie gazu składowiskowego oraz badania osiadania gruntu.

Spółka zamierza przeprowadzić rekultywację składowiska odpadów w wykonaniu decyzji Marszałka Województwa z dnia 25 lipca 2016 r. Konieczność nadzorowania i rekultywacji zamkniętego składowiska wynika z przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2013 r. poz.21, z późn. zm.).

Proces rekultywacji składowiska odpadów podzielono na dwa etapy:

etap - rekultywacja techniczna:

Na etapie rekultywacji technicznej wyróżnia się dwie fazy:

faza - Przygotowanie składowiska do rekultywacji, która obejmuje:
- uporządkowanie terenu wokół kwatery na obszarze o szerokości 10 m od granic ogrodzenia, wycięcie i wykarczowanie krzewów i zarośli ruderalnych na terenie pola składowego, w celu umożliwienia formowania korony i skarp składowiska, wyznaczenie tymczasowych punktów niwelacyjnych.

faza - Rekultywacja właściwa zostanie wykonana poprzez:
- odspajanie odpadów do rzędnych zaprezentowanych na przekrojach składowiska, przemieszczanie, formowanie i jednoczesne zagęszczanie składowanych odpadów, uszczelnienie czaszy składowiska,
- zabezpieczenie uszczelnienia i przykrycie terenu rekultywowanego warstwą okrywową.

etap rekultywacja biologiczna:

Polegać ona będzie na wprowadzeniu na powierzchnię kwatery roślinności, która ograniczy szkodliwy wpływ obiektu na środowisko i stanowić będą podstawową ochronę rekultywowanego obiektu. Do zadarnienia powierzchni składowiska wysiana będzie mieszanka traw oraz wykonane będą nasadzenia wierzby wiciowej.

Na wyżej opisane czynności rekultywacji został ogłoszony przetarg nieograniczony w trybie ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych. Podmiot wyłoniony w drodze przetargu będzie wykonawcą wymienionej wyżej usługi na podstawie umowy o jej świadczenie.

Po zakończeniu rekultywacji Spółka będzie prowadziła nadzór zrekultywowanego składowiska polegający na: okresowej kontroli zrekultywowanych powierzchni składowiska i usuwaniu ewentualnych nieprawidłowości, podejmowaniu działań eliminujących przyczyny powstawania zanieczyszczeń, prowadzeniu monitoringu obejmującego badanie wód podziemnych i odciekowych, badanie gazu składowiskowego oraz badania osiadania gruntu przez okres do dnia 31 marca 2043 roku. Czynności te będą przedmiotem świadczonej na rzecz Miasta usługi związanej z rekultywacją i nadzorem składowiska, Miasto bowiem zobowiązuje się do pokrycia wartości tej usługi w zryczałtowanej wysokości wynikającej z kalkulacji kosztów obejmujących koszty rekultywacji oraz koszty nadzoru składowiska.

Spółka jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sprecyzowane w uzupełnieniu z dnia 3 listopada 2016 r.):

Czy stawka podatku od towarów i usług za usługi związane z rekultywacją składowiska odpadów obejmujące czynności wymienione w wyżej opisanych etapach I i II procesu rekultywacji składowiska będzie wynosiła 8% zgodnie ze stawką określoną w załączniku Nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług w poz. 153 załącznika?

Zdaniem wnioskodawcy, w pełni uzasadnione dla opisanej usługi jest zastosowanie stawki obniżonej zgodnie z ze stawką określoną w załączniku Nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług w poz. 153. W poz. 153 załącznika Nr 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług mieszczą się pod symbolem PKWiU 39.00.2 „Pozostałe usługi związane z rekultywacją oraz specjalistyczne usługi w zakresie kontroli zanieczyszczeń”. Kategoria 39.00.2 obejmuje podkategorię 39.00.21 oraz 39.00.22 „Pozostałe usługi związane z rekultywacją”.

Zakres prac objętych usługą rekultywacji wyszczególnionych w decyzjach administracyjnych stanowią różne czynności, których ostatecznym celem jest wykonanie świadczenia głównego - rekultywacji tj. powstrzymanie procesów degradacji środowiska i przywrócenia terenom ich pierwotnego charakteru. Wymienione w opisie czynności są ze sobą ściśle powiązane, a wykonanie ich odrębnie nie miałoby żadnego sensu w aspekcie ekonomicznym i w związku z wykonaniem obowiązków wynikających z wyżej wymienionych decyzji administracyjnych dlatego stanowią one kompleksową usługę uwzględniającą ostateczny charakter i cel wykonywanej usługi, objętą jednym symbolem PKWiU 39.00.22. Koncepcja świadczeń kompleksowych została wypracowana przez Trybunał Sprawiedliwości UE w orzeczeniach wydawanych zarówno na podstawie wcześniej obowiązującej Szóstej Dyrektywy Rady oraz aktualnie obowiązującej Dyrektywy VAT.

Biorąc pod uwagę art. 5a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług stanowiący, że „towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne” oraz powołane wcześniej argumenty dotyczące zaklasyfikowania opisanej usługi do podkategorii PKWiU 39.00.22 to na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, stawka dla opisanej usługi winna aktualnie wynieść 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7

W myśl przepisu art. 5a ustawy – towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Od dnia 1 stycznia 2011 r. na potrzeby podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

Według art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Od tej reguły ustawodawca ustanowił pewne wyjątki, tzn. przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie z opodatkowania.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W załącznika Nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, w poz. 153 mieszczą się „Pozostałe usługi związane z rekultywacją oraz specjalistyczne usługi w zakresie kontroli zanieczyszczeń” – PKWiU 39.00.2

Jednocześnie w objaśnieniach do ww. załącznika wskazano, że wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i świadczenia usług zwolnionych od podatku VAT lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik. Oznacza to, że jeżeli dany towar (lub usługa) wymieniony w załączniku nr 3, na podstawie innych regulacji podlega opodatkowaniu niższą stawką podatku VAT lub zwolnieniu – zastosowanie ma ta niższa stawka podatku lub zwolnienie od podatku.

W tym miejscu wskazać należy, że z wyjaśnień Głównego Urzędu Statystycznego do PKWiU wynika, że grupowanie PKWiU 39.00.2 obejmuje:

39.00.2 - Pozostałe usługi związane z rekultywacją oraz specjalistyczne usługi w zakresie kontroli zanieczyszczeń
39.00.21 - Usługi związane z odkażaniem, kontrolą i monitoringiem zakładów i terenów przemysłowych, włączając zakłady i tereny elektrowni jądrowych
39.00.21.0 - Usługi związane z odkażaniem, kontrolą i monitoringiem zakładów i terenów przemysłowych, włączając zakłady i tereny elektrowni jądrowych
39.00.22 - Pozostałe usługi związane z rekultywacją usługi dokonywania zasadzeń, pielęgnację i utrzymanie
39.00.22.0 – Pozostałe usługi związane z rekultywacją.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka zamierza przeprowadzić rekultywację składowiska odpadów w wykonaniu decyzji Marszałka Województwa z dnia 25 lipca 2016 r. Konieczność nadzorowania i rekultywacji zamkniętego składowiska wynika z przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2013 r. poz.21, z późn. zm.).

Proces rekultywacji składowiska odpadów podzielono na dwa etapy:

etap - rekultywacja techniczna:

Na etapie rekultywacji technicznej wyróżnia się dwie fazy:

faza - Przygotowanie składowiska do rekultywacji, która obejmuje:
- uporządkowanie terenu wokół kwatery na obszarze o szerokości 10 m od granic ogrodzenia, wycięcie i wykarczowanie krzewów i zarośli ruderalnych na terenie pola składowego, w celu umożliwienia formowania korony i skarp składowiska, wyznaczenie tymczasowych punktów niwelacyjnych.

faza - Rekultywacja właściwa zostanie wykonana poprzez:
- odspajanie odpadów do rzędnych zaprezentowanych na przekrojach składowiska, przemieszczanie, formowanie i jednoczesne zagęszczanie składowanych odpadów, uszczelnienie czaszy składowiska,
- zabezpieczenie uszczelnienia i przykrycie terenu rekultywowanego warstwą okrywową.

etap rekultywacja biologiczna:

We własnym stanowisku Wnioskodawca wskazał, że wymienione w opisie czynności są ze sobą ściśle powiązane, a wykonanie ich odrębnie nie miałoby żadnego sensu w aspekcie ekonomicznym i w związku z wykonaniem obowiązków wynikających z wyżej wymienionych decyzji administracyjnych dlatego stanowią one kompleksową usługę uwzględniającą ostateczny charakter i cel wykonywanej usług, objętą jednym symbolem PKWiU 39.00.22.

W przedmiotowej sprawie podkreślenia wymaga fakt, że najistotniejszym elementem jest dokonanie prawidłowej klasyfikacji towaru lub usługi wg Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. Jednocześnie należy wskazać, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem wykonywanych czynności.

Stosownie bowiem do Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Wynika to z faktu, że właśnie m.in. producent, bądź usługodawca posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu, czy usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania lub przeznaczenia wyrobu, bądź zakresu świadczonych usług.

Jednocześnie podkreślić należy, że aby móc wskazać, że dana usługa jest usługą złożoną (kompleksową), winna składać się z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu - do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez usługi pomocniczej.

Co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej.

Jeśli więc wykonywanych jest więcej czynności i są one ze sobą ściśle powiązane oraz stanowią całość pod względem ekonomicznym i gospodarczym, to wówczas dla potrzeb VAT należy potraktować je jako jedną czynność opodatkowaną. Skutkiem powyższego, świadczenie pomocnicze, co do zasady dzieli los prawny świadczenia głównego, w szczególności w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego, miejsca świadczenia oraz stawki podatku od towarów i usług. Stosownie do powyższego, świadczeniami powiązanymi ze sobą pod względem ekonomicznym i gospodarczym będą świadczenia pomocnicze oraz świadczenia główne uzasadniające ekonomiczne istnienie świadczeń pomocniczych.

Należy zauważyć, że koncepcję opodatkowania świadczeń kompleksowych wypracował Trybunał Sprawiedliwości UE, w wydanych orzeczeniach na podstawie pierwotnie obowiązującej Szóstej Dyrektywy Rady (77/388/EWG) oraz obecnie obowiązującej Dyrektywy VAT. W szczególności w wyroku w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd, Trybunał uznał, że jeżeli dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej. Pogląd ten znajduje również potwierdzenie w wyroku w sprawie C-2/95 Sparekassernes Datacenter (SDC), czy też w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV.

Zatem w przypadku usług o charakterze złożonym, o wysokości stawki podatku decydować będzie to, czy w danych okolicznościach mamy do czynienia z jedną usługą kompleksową, czy też z szeregiem jednostkowych usług. Ocena tej okoliczności winna odbywać się więc w oparciu o to, czy dokonywane czynności (świadczenia) wykazują ze sobą tak ścisłe powiązanie, że w sensie gospodarczym tworzą jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter.

W tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym, świadczenie wykonane przez Wnioskodawcę będzie stanowić usługę złożoną, składającą się z kombinacji różnych czynności. Wymienione we wniosku poszczególne świadczenia wchodzące w skład etapu I i II kompleksowej usługi służą bowiem wykonaniu czynności głównej, tj. procesu rekultywacji składowiska. W konsekwencji świadczone przez Wnioskodawcę usługi, opodatkowane winny być stawką właściwą dla świadczenia głównego.

Skoro zaś wykonywane czynności polegające na rekultywacji składowiska odpadów zostały zaklasyfikowane przez Zainteresowanego do grupowania PKWiU o symbolu 39.00.22, to na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy w związku z art. 146a pkt 2 ustawy oraz poz. 153 załącznika nr 3 do ustawy będą podlegały opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 8%.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za prawidłowe.

Ponadto, należy podkreślić, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania wskazanych we wniosku usług według PKWiU. Minister Finansów nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zgodnie bowiem z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 roku w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin