Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/4511-577/16-1/WM
z 30 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 20 czerwca 2016 r. (data wpływu 11 lipca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie amortyzacji znaku towarowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lipca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie amortyzacji znaku towarowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną podlegającą na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce (dalej jako: Spółka) podlegającej na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. W sierpniu 2015 r. Spółka nabyła w drodze umowy sprzedaży prawo na znak towarowy zarejestrowany w Urzędzie Patentowym Rzeczpospolitej Polskiej. Cena sprzedaży wynikająca z umowy sprzedaży i faktury została przez Wnioskodawcę uiszczona w całości. Przewidywany okres używania ww. znaku towarowego jest dłuższy niż rok.

Po wprowadzeniu przedmiotowego znaku towarowego do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych Spółka rozpoczęła dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od przyjętej wartości początkowej równej cenie nabycia znaku, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym wartość wprowadzono do ewidencji. Odpisy amortyzacyjne Spółka zalicza do kosztów uzyskania przychodu. Spółka przyjęła długość tj. okres dokonywania odpisów amortyzacyjnych uwzględniający fakt, że zgodnie z przepisami podatkowymi minimalny okres amortyzacji znaków towarowych wynosi 60 miesięcy.

Należy dodać, że Spółka - jako podmiot zarządzający markami - rozważa nabywanie dalszych znaków towarowych, jak również wytwarzanie znaków towarowych we własnym zakresie.

Spółka rozważa przekształcenie w spółkę komandytową.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy po przekształceniu Spółki w spółkę komandytową Wnioskodawca uprawniony będzie do zaliczenia w koszty uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych od znaku towarowego w części przypadającej proporcjonalnie do udziału Wnioskodawcy w zysku spółki przekształconej?

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie on uprawniony do zaliczenia w koszty uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych od znaku towarowego w części przypadającej proporcjonalnie do udziału Wnioskodawcy w zysku spółki przekształconej.

Zgodnie z art. 5b ust. 2 updof „Jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3."

Na postawie z art. 8 ust. 1 updof przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną u każdego jej wspólnika rozpoznaje się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku tej spółki. Po myśli art. 8 ust. 2 pkt 1 updof powyższą zasadę stosuje się analogicznie do „rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat". Jak wynika z powyższego w przypadku spółek osobowych (z zastrzeżeniem spółki komandytowo - akcyjnej), dochody uzyskiwane z tytułu udziału w zysku takich spółek podlegają opodatkowaniu nie na poziomie spółki osobowej, lecz wspólnika. Innymi słowy podatnikiem podatku dochodowego od dochodów osiąganych w spółkach osobowych (z zastrzeżeniem spółki komandytowo - akcyjnej) nie są same spółki lecz podmioty będące ich wspólnikami.

Zgodnie z art. 93a § 2 pkt 2 lit. b) Ordynacji podatkowej spółka osobowa powstała w następstwie przekształcenia spółki kapitałowej „wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki". Przyjąć zatem należy, że spółka komandytowa wstępuje w sytuację prawno - podatkową przekształcanej spółki kapitałowej - sp. z o.o. Z przytoczonych przepisów, wynika bowiem, że spółka przekształcona (spółka komandytowa) staje się sukcesorem generalnym spółki przekształcanej (spółki z ograniczoną odpowiedzialnością).

W ramach ww. sytuacji prawnej mieści się również prawo do (kontynuowania) amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, które podlegały amortyzacji w przekształcanej spółce kapitałowej - Spółce.

Zgodnie „ Art. 22 g. ust. 12 updof, w razie zmiany formy prawnej, a także połączenia albo podziału podmiotów dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów - wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji (wykazie) podmiotu o zmienionej formie prawnej, podzielonego albo połączonego. Zasadę tę stosuje się odpowiednio do spółek niebędących osobami prawnymi"

Zgodnie z art. 22h ust. 3 updof „Podmioty powstałe w wyniku zmiany formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, o których mowa w art. 22g ust. 12 lub 13, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot o zmienionej formie prawnej, podzielony albo połączony, z uwzględnieniem art. 22i ust. 2-7."

Stosownie do powołanych przepisów spółka komandytowa powstała w wyniku przekształcenia jako sukcesor generalny spółki przekształconej uprawniona jest do kontynuowania amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych - tutaj znaku towarowego - dokonywanej przez spółkę przekształcaną. Dokonywane zgodnie z ww. przepisami odpisy amortyzacyjne winny być po myśli art. 8 ust. 2 pkt 1 updof zaliczane przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodów tj. powinny one pomniejszać przychód Wnioskodawcy proporcjonalnie do jego udziału w zysku tej spółki przekształconej - spółki komandytowej.

Na potwierdzenie powyższego stanowiska należy wskazać m.in.: wyrok NSA z dnia 15 marca 2016 r. (sygn. II FSK 3541/13), wyrok NSA z dnia 18 grudnia 2015 r. (sygn. akt II FSK 2770/13), wyrok NSA z dnia 19 sierpnia 2015 r. II FSK 1898/13

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jeżeli opis przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego nie jest zgodny ze stanem rzeczywistym wydana interpretacja nie chroni Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 14na ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2016 r. poz. 846), przepis art. 14na ustawy zmienianej w art. 1 ma zastosowanie do interpretacji indywidualnych wydanych od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę wyroków należy stwierdzić, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.