2016.11.21 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462-IPPP2.4512.702.2016.2.AO
z 21 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z 13 września 2016 r. (data wpływu 19 września 2016 r.) uzupełnionym pismem z 20 października 2016 r. (data wpływu 24 października 2016 r.) na wezwanie Organu z 11 października 2016 r. znak sprawy 1462.IPPP2.4512.792.2016.1.AO (skutecznie doręczone 17 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 8% opłat uzyskiwanych od użytkowników za korzystanie z systemu Rower Miejski - jest prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 19 września 2016 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 8% opłat uzyskiwanych od użytkowników za korzystanie z systemu Rower Miejski. Niniejszy wniosek uzupełniony został pismem z 20 października 2016 r. (data wpływu 24 października 2016 r.) na wezwanie Organu z 11 października 2016 r. znak sprawy 1462.IPPP2.4512.792.2016.1.AO (data doręczenia 17 października 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

X Sp. z o.o. [dalej: Wnioskodawca lub Spółka] jest spółką powołaną aby szerzyć ideę systemów bezobsługowych wypożyczalni rowerowych. Do głównych działalności Wnioskodawcy należy zaliczyć kompleksową obsługę polegającą na dostarczaniu, montowaniu oraz świadczeniu usługi wsparcia i utrzymania systemów rowerów miejskich. Wnioskodawca działa w Polsce od 2014 roku.

Wnioskodawca w dniu 14 lipca 2016 roku zawarł Umowę koncesji z Zarządem Infrastruktury Komunalnej i Transportu [dalej: Umowa]. Przedmiot tej Umowy obejmuje koncesję na wdrożenie i uruchomienie wypożyczalni rowerów miejskich pod nazwą Rower Miejski [dalej: RM] na terenie Gminy, która ma składać się co najmniej ze 150 stacji (lokalizacji) i 1500 rowerów. Umowa obejmuje dostawę, instalację i uruchomienie systemu RM, obejmującego rowery, stojaki na rowery, oprogramowanie, system elektronicznej komunikacji, oraz zarządzenie i obsługę kompleksowej eksploatacji systemu RM w taki sposób, aby każdy uprawniony klient (indywidualny użytkownik) przez całą dobę w okresie funkcjonowania systemu mógł korzystać z roweru.

Co więcej, system wypożyczalni rowerów funkcjonujący pod nazwą RM, wchodzi w skład systemu transportu zbiorowego. System ten jest jednym z elementów transportu miejskiego działającego na terenie Gminy, stanowiąc znaczące wsparcie w transporcie miejskim tej gminy, co zostało potwierdzone przez Zarząd Infrastruktury Komunalnej i Transportu. Jak można przeczytać w piśmie z dnia 8 września 2016 roku, skierowanego do X Sp. z o.o. od Zarządu Infrastruktury Komunalnej i Transportu, system samoobsługowych wypożyczani rowerowych jest traktowany jako element systemu transportu publicznego na terenie Gminy Miejskiej i stanowi intermodalne uzupełnienie oferty „klasycznego” transportu z wykorzystaniem trakcji autobusowej i tramwajowej oferowanej mieszkańcom pod marką „Komunikacja Miejska”. Co więcej, jak wynika z tego pisma, system RM jest realizacją celu szczegółowego przewidzianego w uchwale Rady Miasta z dnia 8 czerwca 2016 roku w sprawie przyjęcia Polityki Transportowej dla Miasta na lata 2016-2025, według której do zadań mających na celu realizację Celu Szczegółowego II.3 - Poprawa standardów podróży i poprawa warunków podróży w transporcie zbiorowym z uwzględnieniem osób o ograniczonej mobilności należy kontynuacja systemu roweru miejskiego.

Jak wynika z Umowy, Wnioskodawca będzie między innymi uzyskiwać przychody z opłat od użytkowników systemu RM, czyli osób, które będą wypożyczały rowery. Opłaty od użytkowników rowerów, będą uiszczane bezpośrednio przez indywidualnych użytkowników systemu RM, za pomocą przelewów lub platform internetowych, między innymi PayU oraz PayPaL. Opłaty te nie będą w żadnym przypadku rozliczane w gotówce. System rozliczeniowy będzie się opierał na zasadzie przedpłaconych kont konkretnych użytkowników systemu RM. W przyszłości planuje się również zintegrowanie Karty Miejskiej z systemem RM. Zarząd Infrastruktury Komunalnej i Transportu planuje, aby w ramach biletu miesięcznego, za dodatkową opłatą, istniała możliwość zakupu abonamentu na rower miejski.

W piśmie uzupełniającym złożony wniosek Wnioskodawca doprecyzował zdarzenie przyszłe poprzez wskazanie następujących grupowań Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) wg klasyfikacji z 2008 roku:

49.31 Transport lądowy pasażerski, miejski i podmiejski;
49.39 Pozostały transport lądowy pasażerski, gdzie indziej niesklasyfikowany

jako tych, do których należą wykonywane przez Niego usługi, za które użytkownicy systemu pod nazwą Rower Miejski wypożyczający rowery będą uiszczać opłaty.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy na potrzeby podatku od towarów i usług [dalej: podatek VAT] wpłacone przez użytkowników systemu RM opłaty za korzystanie z tego systemu (obejmujące abonament za rower oraz wszelkie inne opłaty związane z użytkowaniem systemu RM) można opodatkować obniżoną, 8% stawką podatku VAT przewidzianą dla usług związanych z transportem lądowym pasażerskim?

Stanowisko Wnioskodawcy,

W ocenie Wnioskodawcy, opłaty wnoszone przez użytkowników systemu RM powinny korzystać z preferencyjnej, obniżonej stawki podatku VAT, ponieważ stanowią one opłatę za usługę związaną z transportem lądowym pasażerskim.

Zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 i 2a ustawy o podatku VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1, zaś dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. Obecnie stawki te wynoszą odpowiednio 23% i 8%.

Usługi transportu osób są opodatkowane stawką 8%. Pod poz. 142-144 załącznika nr 3 do ustawy o podatku VAT wymienione zostały:

transport lądowy pasażerski, miejski i podmiejski - PKWiU 49.31,
usługi taksówek osobowych - PKWiU 49.32,
pozostały transport lądowy pasażerski, gdzie indziej niesklasyfikowany - PKWiU 49.39.

Stanowisko takie potwierdził również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w piśmie z dnia 6 stycznia 2010 r., IPPP2/443-1079/09-4/AN/KOM, w którym czytamy: „(…) Zastosowanie zaś do przedmiotowych usług (w zakresie części transportu przebiegającej przez terytorium Polski) 7% [aktualnie 8%] stawki podatku od towarów i usług uzależnione jest od klasyfikacji statystycznej świadczonych usług, preferencyjna stawka obowiązuje wyłącznie przy usługach sklasyfikowanych PKWiU 60.21 poz. 142 Załącznika 3 do ustawy usługi pasażerskiego transportu rozkładowego lądowego pozostałe lub też PKWiU 60.23 poz. 144 Załącznika nr 3 do ustawy o podatku VAT - usługi pasażerskiego transportu lądowego pozostałe. W przeciwnym razie (innej klasyfikacji) zastosowanie znajdzie podstawowa stawka podatku od towarów i usług”.

W ocenie Wnioskodawcy, usługi przez niego świadczone powinny być uznane dla potrzeb stosowania podatku VAT za element transportu lądowego pasażerskiego o charakterze miejskim. Wynika to przede wszystkim z samego przeznaczenia sieci rowerów w ramach systemu RM, którego bezpośrednim celem jest umożliwienie oraz ułatwienie poruszania się po gminie osobom indywidualnym – pasażerom. Innymi słowy, wprowadzenie systemu rowerów miejskich ma na celu wzbogacenie oferty środków transportu oferowanych, w tej gminie dla pasażerów indywidualnych o rowery.

Z definicyjnego punktu widzenia transport polega na odpłatnym świadczeniu usług, których rezultatem jest najczęściej przemieszczenie osób i ładunków. Stąd też bierze się podstawowy podział transportu na transport pasażerski (komunikację) i transport towarowy (ładunków) (Włodzimierz Rydzkowski (red.), Krystyna Wojewódzka-Król (red.), aut; Henryk Babis [et al.]; Transport, Warszawa; Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008, s. 1. ISBN 9788301142605). W opisanym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym spełnione są przesłanki dotyczące uznania jego usług za świadczenie transportu lądowego pasażerskiego; usługa jest bowiem odpłatna, a jej efektem jest przemieszczanie się osób indywidualnych (pasażerów) w środowisku lądowym. Zauważyć należy ponadto, że jak wspomniano cechą charakterystyczną usług transportowych jest przemieszczanie osób bądź ładunków (transport to bowiem pokonywanie pewnych odległości). Z braku definicji ustawowej transportu, w ocenie Wnioskodawcy posiłkować należy się słownikowym rozumieniem tego pojęcia. Zgodnie z internetowym Słownikiem języka polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN SA (http://sjp.pwn.pl/) transport to: „przewóz ludzi i ładunków różnymi środkami lokomocji”; „środki lokomocji służące do przewozu ludzi i ładunków”; „ogół środków i działań związanych z przewozem ludzi i ładunków”: „konwojowana grupa ludzi”; „ładunek wysłany dokądś”. Potrzebę stosowania wskazanej definicji potwierdzają także organy skarbowe np. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 14 lutego 2012 r. (nr IPPP3/443-1499/11-2/SM).

Należy zwrócić uwagę, że głównym celem wykonywanych przez Wnioskodawcę, opisanych usług jest przemieszczenie pasażerów z jednego miejsca do drugiego na terenie gminy. Dlatego też, w ocenie Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę przytoczoną definicję oraz stanowiska organów skarbowych uznać należy, że Wnioskodawca świadczy usługę transportu miejskiego.

Fakt, że transport w opisanym przypadku będzie dokonywany za pomocą rowerów, a nie pojazdów mechanicznych jak to dotychczas miało miejsce w gminie, nie może mieć, w ocenie Wnioskodawcy, wpływu na ocenę opisywanego stanu faktycznego dla potrzeb podatku VAT. Obecnie funkcjonujący system transportu, oraz system rowerów miejskich organizowany przez Wnioskodawcę, z punktu widzenia użytkowników będzie pełnić analogiczne funkcje, stąd też dla potrzeb podatku VAT należy obecny system oraz system rowerów za usługi podobne, które muszą być analogicznie traktowane na gruncie ustawy o podatku VAT. W praktyce oznacza to, że zastosowanie stawki obniżonej 8% w stosunku do funkcjonującego systemu transportu powinno znaleźć również zastosowanie do systemu rowerów miejskich.

Należy podkreślić, że odmienne traktowanie dla potrzeb stosowania stawek podatku VAT środków transportu z uwagi na ich cechy (w tym przypadku co do zasady posiadanie silnika) stanowiłoby bezpośrednie zaprzeczenie zasadzie neutralności podatkowej oraz zasadzie konkurencyjności. Nie ma bowiem wątpliwości co do tego, że obecnie funkcjonujący transport miejski na terenie gminy korzysta z preferencyjnej stawki podatku VAT 8%.

W myśl wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 października 2012 roku o sygnaturze I FSK 1125/12 „przewidziane w prawie krajowym warunki zastosowania obniżonej stawki muszą być zgodne z zasadą neutralności podatkowej - nie mogą powodować odmiennego traktowania pod względem podatkowym podobnych usług lub towarów”. Opodatkowanie towarów podobnych różnymi stawkami VAT jako potencjalne naruszenie zasady neutralności podatkowej było przedmiotem rozważań Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej [dalej Trybunał], który np. w wyrokach C-94/09 oraz C-442/05 uznał, że państwo członkowskie może skorzystać z przewidzianych unijnymi przepisami możliwości stosowania obniżonej stawki VAT w określonych i swoistych aspektach kategorii wskazanych w załączniku III do Dyrektywy VAT, przy czym musi to być dokonane z poszanowaniem zasady neutralności VAT. W wyrokach w sprawach C-48/93 i C-384/01 Trybunał potwierdził, że „nie można wykluczyć selektywnego stosowania obniżonej stawki, pod warunkiem, że nie spowoduje ono ryzyka zakłócenia konkurencji”. W celu oceny, czy dwa towary lub dwie usługi można uznać za podobne do siebie, Trybunał wyjaśnił, że w celu ustalenia, czy dwie usługi są podobne należy przede wszystkim uwzględnić punkt widzenia przeciętnego konsumenta (C-349/96), unikając sztucznych rozróżnień opartych na nieznaczących różnicach. Dwie usługi są podobne, gdy wykazują analogiczne właściwości i spełniają te same potrzeby konsumenta, i gdy istniejące różnice nie wpływają w znaczący sposób na decyzję konsumenta o skorzystaniu z jednej lub drugiej usługi (wyroki Trybunału: C-367/93 do C-377/93 oraz C-367/93).

Analizując powyższe, należy stwierdzić, że z punktu widzenia przeciętnego użytkownika transportu miejskiego, organizowany system rowerów miejskich spełnia takie same funkcje jakie posiada obecnie już funkcjonujący system transportu, stąd też nie można dokonywać sztucznego podziału tych systemów dla potrzeb podatku VAT. Podkreślić również należy, że w miastach i gminach, w których funkcjonują już systemy rowerów miejskich, przyjmuje się, że stanowią one element transportu miejskiego, opodatkowany preferencyjną stawką podatku VAT. Fakt ten potwierdza również przytoczone w opisie stanu faktycznego, i załączone do niniejszego wniosku pismo z Zarządu Infrastruktury Komunalnej i Transportu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju

Z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Towary to według art. 2 pkt 6 ww. ustawy rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W świetle powyższych przepisów, definicja świadczenia usług ma charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej.

Stosownie do treści art. 5a ustawy o VAT towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych i zwolnień przedmiotowych odwołują się do grupowań PKWiU. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do towarów i usług, dla których przepisy powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Na mocy § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. z 2015 r. poz. 1676) do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, do dnia 31 grudnia 2017 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.). Niniejsza klasyfikacja stosowana jest na potrzeby podatku od towarów i usług od dnia 1 stycznia 2011 r.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku.

Jak stanowi art. 41 ust. 2 cyt. ustawy dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Przy czym, stosownie do treści art. 146a pkt 1 i 2 ww. ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W załączniku nr 3 do ustawy o VAT stanowiącym wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7% (w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. 8%) pod pozycją 155 wymieniono usługi zgrupowane pod symbolem PKWiU 49.31 „Transport lądowy pasażerski, miejski i podmiejski”.

Natomiast w pozycji 157 załącznika nr 3 do tej ustawy wymieniono usługi zgrupowane pod symbolem PKWiU 49.39 „Pozostały transport lądowy pasażerski, gdzie indziej niesklasyfikowany”.

Zgodnie z pkt 1 objaśnień do załącznika nr 3 wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik.

Z kolei w pkt 2 objaśnień do ww. załącznika wskazano, że usługi pasażerskiego transportu obejmują przewóz osób oraz ich podręcznego bagażu (zwierzęcia), za który nie jest pobierana dodatkowa opłata; przewożony pojazd podróżnego nie jest traktowany jako podręczny bagaż.

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że do głównych działalności Wnioskodawcy należy zaliczyć kompleksową obsługę polegającą na dostarczaniu, montowaniu oraz świadczeniu usługi wsparcia i utrzymania systemów rowerów miejskich. Wnioskodawca w dniu 14 lipca 2016 roku zawarł Umowę koncesji z Zarządem Infrastruktury Komunalnej i Transportu. Przedmiot tej Umowy obejmuje koncesję na wdrożenie i uruchomienie wypożyczalni rowerów miejskich pod nazwą Rower Miejski na terenie Gminy, która ma składać się co najmniej ze 150 stacji (lokalizacji) i 1500 rowerów. Umowa obejmuje dostawę, instalację i uruchomienie systemu RM, obejmującego rowery, stojaki na rowery, oprogramowanie, system elektronicznej komunikacji, oraz zarządzenie i obsługę kompleksowej eksploatacji systemu RM w taki sposób, aby każdy uprawniony klient (indywidualny użytkownik) przez całą dobę w okresie funkcjonowania systemu mógł korzystać z roweru. System wypożyczalni rowerów funkcjonujący pod nazwą RM, wchodzi w skład systemu transportu zbiorowego. System ten jest jednym z elementów transportu miejskiego działającego na terenie Gminy, stanowiąc znaczące wsparcie w transporcie miejskim tej gminy.

Wykonywane przez Wnioskodawcę usługi, za które użytkownicy systemu pod nazwą Rower Miejski wypożyczający rowery będą uiszczać opłaty Wnioskodawca zakwalifikował do grupowań Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) wg klasyfikacji z 2008 roku: 49.31 - Transport lądowy pasażerski, miejski i podmiejski oraz PKWiU 49.39 - Pozostały transport lądowy pasażerski, gdzie indziej niesklasyfikowany.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą opodatkowania obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 8% opłat za korzystanie z systemu Rower Miejski uiszczanych przez jego użytkowników.

Jak wskazano wyżej, towary i usługi, co do zasady, opodatkowane są podstawową stawką podatku od towarów i usług. Stosowanie stawki podstawowej ma charakter reguły ogólnej. W związku z charakterem stawki podstawowej należy więc uznać, że stawki obniżone (preferencyjne) mają charakter wyjątkowy.

W świetle przedstawionej treści wniosku i przywołanych przepisów należy stwierdzić, że skoro świadczone przez Wnioskodawcę usługi, za które użytkownicy systemu pod nazwą Rower Miejski wypożyczający rowery będą uiszczać opłaty, mieszczą się w grupowaniu PKWiU 49.31 i PKWiU 49.39 to czynności te opodatkowane będą obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 8%, o której mowa w art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz poz. 155 i 157 załącznika nr 3 do tej ustawy. W konsekwencji, opłaty za ww. usługi wnoszone przez użytkowników systemu Rower Miejski należy opodatkować obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 8%.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy zaznaczyć, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa. Zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - załącznik do Rozporządzenia Rady Ministrów zaliczenie określonego produktu do właściwego grupowania PKWiU należy do obowiązków producenta (usługodawcy) tego produktu. Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi. Zatem interpretację indywidualną wydano na podstawie wskazanych przez Wnioskodawcę klasyfikacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności; oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy; określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego; w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin