2016.12.02 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPP3.4512.644.2016.2.MN
z 2 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 22 kwietnia 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 15 września 2016 r. (data wpływu 20 września 2016 r.) uzupełnionym pismem z 22 listopada 2016 r. (data wpływu 30 listopada 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zespołu składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa wyłączoną z opodatkowania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 września 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zespołu składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa wyłączoną z opodatkowania. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 22 listopada 2016 r. (data wpływu 30 listopada 2016 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie z 14 listopada 2016 r. znak: 2461-IBPP3.4512.644.2016.1.MN.

W przedmiotowym wniosku uzupełnionym wnioskiem z 22 listopada 2016 r., przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarcza, której przedmiotem jest sprzedaż detaliczna produktów techniki rolniczej, ciągników rolniczych, maszyn rolniczych oraz ich serwis. Wykonywana działalność obejmuje działalność oznaczoną następującymi kodami PKD 45.31.Z, 45.20.Z, 45.32.Z, 45.40.Z, 46.19.Z, 46.61.Z, 46.75.Z, 46.76.Z, 46.77.Z, 46.90.Z, 47.30.Z, 47.76.Z, 47.78.Z, 47.79.Z, 68.20.Z, 70.22.Z, 77.31.Z.

Całość przychodów z prowadzonej działalności podlega rozliczeniu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w formie księgi handlowej (pełna księgowość). Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT i wykonuje czynności w całości opodatkowane podatkiem VAT.

Na prowadzone przez wnioskodawcę przedsiębiorstwo w formie jednoosobowej działalności gospodarczej składają się następujące składniki majątkowe:

Nieruchomości (powierzchnia handlowa, magazyny, powierzchnia biurowa);
Znak towarowy;
Ruchomości, w tym samochody dostawcze, ciężarowe, osobowe, wózki widłowe, urządzenia, materiały, towary oraz wyposażenie;
Prawa majątkowe autorskie i prawa pokrewne, oprogramowanie użytkowe;
Inne prawa na dobrach niematerialnych, np. know-how związane z zarządzaniem;
Umowy z dostawcami;
Umowy z klientami i związane z nimi prawa i obowiązki, bazy klientów;
Należności i zobowiązania;
Opracowane procedury, regulaminy, instrukcje;
Strategie marketingowe i sprzedażowe;
Doświadczenie w sprzedaży;
Umowy z pracownikami;
Tajemnice przedsiębiorstwa;
Księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności;
Umowy kredytowe.

Działalność przedsiębiorstwa prowadzona jest w dwóch oddziałach: w W. i we Wł.. Oddział we Wł. prowadzi sprzedaż maszyn, części oraz serwis natomiast oddział w W. zajmuje się wyłącznie sprzedażą części zamiennych.

Wnioskodawca prowadzi jedną księgę handlową dla całego przedsiębiorstwa, jednak znaczną część składników przedsiębiorstwa, zarówno materialnych jak i niematerialnych można przypisać do jego poszczególnych oddziałów. Składniki przedsiębiorstwa są powiązane funkcjonalnie i mogą stanowić samodzielne przedsiębiorstwo, prowadzące odrębną działalność gospodarczą.

Każdy oddział przedsiębiorstwa Wnioskodawcy jest faktycznie wyodrębniony organizacyjnie. Składniki materialne każdego z oddziałów są wydzielone terytorialnie, tj. każdy z oddziałów pod adresem prowadzonej działalności we Wł. lub w W., posiada przypisany sobie zestaw środków trwałych, wyposażenia, towarów, pracowników.

Oddziały nie prowadzą odrębnej, wewnętrznej ewidencji sprzedaży jednak ewidencja taka może zostać stworzona, na jej podstawie mogą zostać przypisane do poszczególnych oddziałów konkretne koszty i przychody oraz należności i wierzytelności.

Wnioskodawca zamierza przeprowadzenie szeregu zmian, których celem jest reorganizacja prowadzonego przedsiębiorstwa.

Wnioskodawca planuje wnieść część prowadzonego przedsiębiorstwa rozumianego jako składniki majątkowe przypisane do oddziału we Wł., do nowo utworzonej spółki z o.o. w postaci aportu.

W skład części przedsiębiorstwa, wnoszonej aportem do mającej powstać spółki z o.o., będzie wchodziła cała działalność oddziału przedsiębiorstwa we Wł. czyli: towary handlowe, należności, wyposażenie – sprzęt komputerowy, meble biurowe, itp.: wartości niematerialne i prawne w postaci programów komputerowych, umów z kontrahentami handlowymi, bazy klientów, pracownicy, którzy świadczą pracę na rzecz Wnioskodawcy oraz środki trwałe. Wraz z Oddziałem nie będą przenoszone zobowiązania, które do Oddziału można przypisać ani nieruchomość na której prowadzona jest działalność oddziału. Zarówno zobowiązania jak i nieruchomość pozostanie składnikiem przedsiębiorstwa prowadzonego dalej jako jednoosobowa działalność gospodarcza. Nowopowstała Spółka z o.o. na bazie nabytego majątku będzie kontynuowała dotychczasową działalność oddziału Wnioskodawcy przy wykorzystaniu towarów, sprzętu, wartości niematerialnych i prawnych, w sposób ciągły do celów zarobkowych jako działalność gospodarczą. Siedzibą spółki z o.o. będzie nieruchomość w Wł., która będzie przedmiotem umowy najmu pomiędzy Wnioskodawcą (wnoszącym aport), a spółką z o.o. Nieruchomość na której funkcjonuje oddział we Wł. pozostanie własnością Wnioskodawcy i nie będzie przedmiotem aportu. W ramach transakcji dojdzie także do przejęcia pracowników w trybie art. 231 kodeksu pracy.

W efekcie przeprowadzonej transakcji nowo utworzona spółka z o.o. prowadzić będzie działalność gospodarczą odpowiadającą działalności prowadzonej przez oddział wnioskodawcy we Wł., zaś wnioskodawca w dalszym ciągu będzie prowadził w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej oddział w W..

W odpowiedzi na wezwanie Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach do uzupełnienia opisu zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca wskazał, że zmienia opis zdarzenia przyszłego w ten sposób, iż dokonując zamierzonej transakcji Wnioskodawca będzie przenosił wraz z Oddziałem we Wł. zobowiązania związane z tym Oddziałem. W opisie stanu faktycznego błędnie wskazano, że zobowiązania te nie będą przenoszone, w rzeczywistości jednak zamierzona transakcja zakłada przeniesienie zobowiązań wraz z oddziałem we Wł.. Jedynym składnikiem Oddziału we Wł., który zostanie wyłączony z aportu (tj. nie będzie wnoszony do spółki z o.o.) jest nieruchomość.

Wnioskodawca nie prowadzi odrębnego rachunku bankowego dla Oddziału przedsiębiorstwa we Wł..

Wraz z oddziałem we Wł. będą przenoszone zobowiązania które można do tego Oddziału przypisać.

Wraz z Oddziałem we Wł. będą przenoszone zobowiązania a w zbywanym zespole składników majątkowych zachowane zostaną funkcjonalne związki pomiędzy jego poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie przez nabywcę dotychczasowej działalności gospodarczej.

Część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, która zostanie wniesiona aportem do nowo utworzonej spółki, stanowi zespół funkcjonalnie ze sobą połączonych składników materialnych i niematerialnych, który na dzień dokonania tego aportu będzie w stanie funkcjonować na rynku jako samodzielne przedsiębiorstwo.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy wniesienie aportem do nowo utworzonej spółki z o.o., części przedsiębiorstwa zgodnie z opisanym stanem faktycznym będzie stanowiło transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa a w konsekwencji będzie podlegało wyłączeniu ze stosowania ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług („ustawa VAT”) na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy (przedstawione w piśmie z 22 listopada 2016 r.):

Zdaniem Wnioskodawcy, wniesienie ww. składników aportem do spółki osobowej nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy VAT Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zaś przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 – w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do postanowień art. 6 pkt 1 ustawy VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Termin „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy VAT ilekroć w przepisach ustawy VAT jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa - rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W świetle zacytowanej regulacji zorganizowana część przedsiębiorstwa musi przede wszystkim spełniać warunki wyodrębnienia organizacyjnego, finansowego i funkcjonalnego. Są to elementy, które w myśl zacytowanej definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa, przesądzają o wydzieleniu zespołu składników majątkowych w istniejącym przedsiębiorstwie.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, oddział, wydział itp. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązanie do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Nadto istotne jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej (tak np. Wojewódzki Sad Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 15 października 2009 r. sygn. I SA/Po 490/09). Jest to kryterium podstawowe dla uznania, iż transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa (tak np. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 21 czerwca 2012 r. sygn. III SA/Wa 2836/11). Zaznaczenia wymaga, że fakt wyłączenia z przenoszonej części przedsiębiorstwa niektórych składników majątku – w przedmiotowym stanie faktycznym nieruchomości, nie wpływa na kwalifikację Oddziału jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy VAT. Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 czerwca 2012 r. sygn. I FSK 1586/11 „należy uznać, że przedmiotem oceny organu winno być nie to, co zostało wyłączone, ale to, co jest przedmiotem wniesienia aportem do nowopowstałego podmiotu. Sam tylko fakt wyłączenia jakiegokolwiek składnika majątku nie pozwala na stwierdzenie, że już z tego powodu przedmiotem zbycia nie jest zorganizowana część przedsiębiorstwa, bowiem decydującą jest okoliczność, czy przy użyciu tej części można samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą”. Należy zaznaczyć, że judykatura prezentuje jednolitą linię orzeczniczą i w zakresie zorganizowanej części przedsiębiorstwa stoi na stanowisku, iż nieruchomość nie są koniecznym i przesądzającym elementem dla uznania, że dane składniki majątkowe stanowią zorganizowaną cześć przedsiębiorstwa. Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 maja 2011 r. sygn. III SA/Wa 2982/10 „brak nieruchomości wśród będącego przedmiotem obrotu zorganizowanego zespołu składników materialnych i niematerialnych nie wyklucza a limine istnienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.”

Zdaniem Wnioskodawcy, oddział we Wł. stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, składa się bowiem z odmiennego zespołu składników materialnych i niematerialnych posiadających cechy określone we wskazanym powyżej art. 2 pkt 27e ustawy VAT.

W ocenie wnioskodawcy, oddział we Wł. jest w stanie funkcjonować jako niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, a zespół składników majątkowych lub niemajątkowych będący przedmiotem aportu będzie w stanie funkcjonować (prowadzić działalność gospodarczą) w nowo powstałej spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. Przedstawiony w opisie stanu faktycznego zespół składników będzie zatem wyodrębniony na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczonej do realizacji określonych zadań gospodarczych). W zbywanym zespole składników majątkowych zachowane zostaną funkcjonalne związki pomiędzy jego poszczególnymi składnikami, tak żeby aportowana masa majątkowa (oddział we Wł.) służyła spółce z o.o. do kontynuowania działalności gospodarczej w zakresie w jakim była ona realizowana dotychczas w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy, w części odpowiadającej zbywanemu oddziałowi.

Wobec powyższego przedmiotem zbycia będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa spełniająca kryteria określone w art. 2 pkt 27e ustawy VAT i do czynności tej na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy VAT przepisy ustawy VAT nie będą miały zastosowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 710, ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Natomiast, w świetle art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ustawodawca w ww. przepisie nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem „transakcji zbycia”. Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie, które winno zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Oznacza to, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące w takich wzajemnych relacjach, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów.

Mając na uwadze powyższe orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia „przekazania całości lub części majątku”, wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych. Tym samym, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

W wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 19 października 2011 r. (sygn. akt I SA/Gd 761/11) Sąd stwierdził: „Sąd w składzie rozpoznającym niniejszą sprawę podziela pogląd wyrażony w wyroku z dnia 24 listopada 2009 r., I SA/Gd 494/09 (http://orzeczenia.nsa.gov.pl), że zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, niezawierający praw do nieruchomości, może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie wykonujące te zadania. Również zorganizowana część przedsiębiorstwa nie musi w dniu jej wniesienia jako aportu mieć lokalizacji wynikającej z prawa do dysponowania nieruchomością. Możliwe jest ponadto uzupełnienie tego zespołu składników w drodze kolejnych (odrębnych) czynności prawnych (…).”

Wnioskodawca w opisie sprawy wskazał, że jest czynnym podatnikiem VAT i wykonuje czynności w całości opodatkowane podatkiem VAT. Działalność przedsiębiorstwa prowadzona jest w dwóch oddziałach: w W. i we Wł.. Oddział we Wł.prowadzi sprzedaż maszyn, części oraz serwis natomiast oddział w W. zajmuje się wyłącznie sprzedażą części zamiennych. Każdy oddział przedsiębiorstwa Wnioskodawcy jest faktycznie wyodrębniony organizacyjnie. Każdy z oddziałów pod adresem prowadzonej działalności we Wł. lub w W., posiada przypisany sobie zestaw środków trwałych, wyposażenia, towarów, pracowników. Wnioskodawca zamierza przeprowadzenie szeregu zmian, których celem jest reorganizacja prowadzonego przedsiębiorstwa. Wnioskodawca planuje wnieść część prowadzonego przedsiębiorstwa rozumianego jako składniki majątkowe przypisane do oddziału we Wł., do nowo utworzonej spółki z o.o. w postaci aportu.

W skład części przedsiębiorstwa, wnoszonej aportem do mającej powstać spółki z o.o., będzie wchodziła cała działalność oddziału przedsiębiorstwa we Wł. czyli: towary handlowe, należności, wyposażenie – sprzęt komputerowy, meble biurowe, itp.: wartości niematerialne i prawne w postaci programów komputerowych, umów z kontrahentami handlowymi, bazy klientów, pracownicy, którzy świadczą pracę na rzecz Wnioskodawcy oraz środki trwałe. Nieruchomość pozostanie składnikiem przedsiębiorstwa prowadzonego dalej jako jednoosobowa działalność gospodarcza. Nowopowstała Spółka z o.o. na bazie nabytego majątku będzie kontynuowała dotychczasową działalność oddziału Wnioskodawcy przy wykorzystaniu towarów, sprzętu, wartości niematerialnych i prawnych, w sposób ciągły do celów zarobkowych jako działalność gospodarczą. Siedzibą spółki z o.o. będzie nieruchomość w Wł., która będzie przedmiotem umowy najmu pomiędzy Wnioskodawcą (wnoszącym aport), a spółką z o.o. Nieruchomość na której funkcjonuje oddział we Wł. pozostanie własnością Wnioskodawcy i nie będzie przedmiotem aportu. W ramach transakcji dojdzie także do przejęcia pracowników w trybie art. 231 kodeksu pracy.

Na dzień dokonania opisanej transakcji (wniesienia aportem części przedsiębiorstwa Wnioskodawcy), Oddział przedsiębiorstwa we Wł. będzie stanowił zespół składników wyodrębnionych finansowo tzn. wnioskodawca będzie prowadził odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych, która pozwoli mu w ramach prowadzonej działalności na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa (tj. tej części, która będzie wnoszona aportem do nowo utworzonej spółki z o.o.). Wraz z oddziałem we Wł. będą przenoszone zobowiązania., które można do tego Oddziału przypisać, a w zbywanym zespole składników majątkowych zachowane zostaną funkcjonalne związki pomiędzy jego poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie przez nabywcę dotychczasowej działalności gospodarczej.

Na podstawie powołanych przepisów prawa w kontekście przedstawionego zdarzenia przyszłego należy wskazać, że składniki majątkowe, przyporządkowane do oddziału we Wł., stanowią zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, gdyż – jak wynika z okoliczności sprawy – są wyodrębnione organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie oraz niezbędne i wystarczające dla kontynuacji działalności.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku zespół składników majątku związanego z działalnością oddziału we Wł., który ma być przedmiotem aportu, spełnia warunki dla uznania go za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, zdefiniowaną w art. 2 pkt 27e ustawy. Konsekwentnie, sprzedaż ww. składników majątkowych stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa – na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy – nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym przedmiotem zbycia będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa spełniająca kryteria określone w art. 2 pkt 27e ustawy VAT i do czynności tej na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy VAT przepisy ustawy VAT nie będą miały zastosowania, jest prawidłowe.

Organ wskazuje, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że odpowiedzi na pytania zawarte we wniosku udzielono na podstawie przedstawionego opisu sprawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin