2016.12.05 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPP1.4512.773.2016.2.MG
z 5 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 29 września 2016 r. (data wpływu 5 października 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

opodatkowania podatkiem VAT wniesienia aportem do Nowej Spółki 1, Nowej Spółki 2 i Nowej Spółki 3 wyodrębnionych w obrębie struktur Spółki: Zakładu 1, Zakładu 2 i Zakładu 3 – jest prawidłowe,
obowiązku rocznej korekty podatku VAT w przypadku wykorzystywania przez Nową Spółkę 1 składników majątku przejętych w ramach aportu Zakładu 1, w przypadku wykorzystywania przez Nową Spółkę 2 składników majątku przejętych w ramach aportu Zakładu 2 oraz w przypadku wykorzystywania przez Nową Spółkę 3 składników majątku przejętych w ramach aportu Zakładu 3 do działalności zwolnionej z podatku VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 października 2016 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT wniesienia aportem do Nowej Spółki 1, Nowej Spółki 2 i Nowej Spółki 3 wyodrębnionych w obrębie struktur Spółki: Zakładu 1, Zakładu 2 i Zakładu 3 oraz obowiązku rocznej korekty podatku VAT w przypadku wykorzystywania przez Nową Spółkę 1 składników majątku przejętych w ramach aportu Zakładu 1, w przypadku wykorzystywania przez Nową Spółkę 2 składników majątku przejętych w ramach aportu Zakładu 2 oraz w przypadku wykorzystywania przez Nową Spółkę 3 składników majątku przejętych w ramach aportu Zakładu 3 do działalności zwolnionej z podatku VAT.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Stan faktyczny

G.S.A. (zwane dalej „Spółką” lub „Wnioskodawcą”) jest producentem najwyższej jakości materiałów budowlanych z polichlorku winylu oraz polietylenu, przeznaczonych głównie na potrzeby budownictwa infrastrukturalnego oraz użyteczności publicznej. Wnioskodawca prowadzi działalność w trzech różnych segmentach rynku. Jest to: (i) produkcja i sprzedaż profili (systemy rynnowe i okładziny listwowe systemy rynnowe metalowe z zakupu i odwodnienia liniowe z zakupu), (ii) produkcja i sprzedaż rur i kształtek z PVC i PE, (iii) produkcja i sprzedaż deski tarasowej WPC, węży i przewodów elastycznych oraz sprzedaż wykładzin z zakupu. Ze względu na odrębną specyfikę produkcji wyrobów z poszczególnych segmentów ich produkcja odbywa się w 3 odrębnych zakładach Spółki: Zakładzie 1, Zakładzie 2 oraz Zakładzie 3 (produkcja Deski Tarasowej WPC i Węży oraz sprzedaż wykładzin z zakupu). Każdy z zakładów ma odrębną lokalizację, odrębne budynki i budowle, maszyny i urządzenia, a także pracowników. Ponadto w strukturze organizacyjnej Spółki znajdują się wyodrębnione obszary zwane centrami w postaci Centrum E. i M. (stanowiące Zorganizowaną Część Przedsiębiorstwa i świadczące usługi w zakresie mediów) oraz Centrum J. prowadzące działalność pomocniczą niezbędną do prowadzenia działalności podstawowej.

W celu poprawienia efektywności działania Spółki została podjęta decyzja o przeprowadzeniu reorganizacji jej działalności, której celem jest przeniesienie do nowoutworzonych polskich spółek z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej „Nowa Spółka 1”), wydzielonej części działalności zajmującej się produkcją oraz dystrybucją profili (systemy rynnowe i okładziny listwowe systemy rynnowe metalowe z zakupu i odwodnienia liniowe z zakupu), („Nowa Spółka 2”) wydzielonej części działalności zajmującej się produkcją i dystrybucją rur (rury PE, PVC, łuki i kształtki rurowe) oraz („Nowa Spółka 3”) wydzielonej części działalności zajmującej się produkcją i dystrybucją deski tarasowej WPC, węży i przewodów elastycznych oraz dystrybucją wykładzin podłogowych pochodzących z zakupu. W efekcie restrukturyzacji cała działalność związana z produkcją i dystrybucją profili prowadzona aktualnie w Zakładzie 1, który w swojej strukturze organizacyjnej posiada wyodrębniony Dział produkcyjny, Dział Sprzedaży oraz magazyny będzie prowadzona przez Nową Spółkę 1, cała działalność związana z produkcją dystrybucją i sprzedażą rur prowadzona aktualnie w Zakładzie 2, który w swojej strukturze organizacyjnej posiada wyodrębniony Dział produkcyjny, Dział Sprzedaży oraz magazyny będzie prowadzona przez Nową Spółkę 2 a cała działalność związana z produkcją, dystrybucją i sprzedażą deski tarasowej WPC, węży i przewodów elastycznych oraz wykładzin podłogowych pochodzących z zakupu prowadzona aktualnie w Zakładzie 3, który w swojej strukturze organizacyjnej posiada wyodrębniony Dział produkcyjny, Dział Sprzedaży oraz magazyny będzie prowadzona przez Nową Spółkę 3.

Zarówno Zakład 1 jak i Zakład 2 powstały w latach 70-tych ubiegłego wieku jako wydziały produkcyjne przedsiębiorstwa państwowego pod nazwą Zakłady …. Natomiast Zakład 3 w obecnym kształcie został wyodrębniony w 2015 roku. W 1997 r. po procesie komercjalizacji przedsiębiorstwa państwowego (w 1996 r.), w ramach G. S.A, stworzono nową strukturę organizacyjną Spółki - w ramach której wydzielono centra zysku (w tym m in. Zakład 1 i Zakład 2) oraz centra kosztów. W ciągu 19 lat prowadzenia działalności gospodarczej od procesu wydzielania centrów kształt struktury organizacyjnej zarówno Zakładu 1 jak i Zakładu 2 ulegała niewielkim modyfikacjom, które nie miały wpływu na prowadzoną działalność produkcyjną.

Bieżące wyodrębnienie organizacyjne zarówno Zakładu 1, Zakładu 2 oraz Zakładu 3 znajduje swoje odzwierciedlenie w zatwierdzonej Uchwałą Zarządu G. S.A. nr … dnia … sierpnia 2016 oraz Uchwałą nr … Rady Nadzorczej „G.” S.A. z dnia … sierpnia 2016 r. strukturze organizacyjnej Spółki. Działalnością zajmują się pracownicy alokowani wyłącznie do tych wydzielonych obszarów, którzy posiadają niezbędną wiedzę i doświadczenie konieczne do prowadzenia tej działalności, W każdym z ww. zakładów którymi kierują Dyrektorzy Zakładów znajdują się dział produkcji, dział sprzedaży oraz magazyny. W Zakładzie 1 zatrudnionych jest obecnie ok. 102 pracowników, w Zakładzie 2 ok. 69 pracowników a w Zakładzie 3 ok. 38 pracowników.

Każdy z ww. zakładów posiada odrębnie wydzielone składniki majątkowe niezbędne do prowadzenia działalności, m in. środki trwałe (nieruchomości, budynki i budowle, maszyny i urządzenia, meble, telefony i pozostałe wyposażenie biura, etc.) oraz wartości niematerialne i prawne. Zobowiązania z tytułu dostaw i usług, podatków, wynagrodzeń oraz należności są możliwe do wyodrębnienia z ewidencji księgowej prowadzonej przez Wnioskodawcę.

W zakresie działalności wydzielonych organizacyjnie obszarów prowadzona jest ewidencja rachunkowa, na podstawie wydzielonych kont w systemie finansowo-księgowym Spółki, która umożliwia szczegółowe określenie ich sytuacji finansowej (w tym przychodów i kosztów). Należności i zobowiązania są możliwe do wyodrębnienia z ewidencji finansowo-księgowej prowadzonej przez Wnioskodawcę, natomiast nie są one na bieżąco wyodrębniane. Powyższe umożliwia badanie efektywności działalności każdej z tych jednostek organizacyjnych, ustalanie budżetu, rozliczanie z wykonania budżetu.

Zatem każdy z ww. zakładów których własność zamierza Wnioskodawca przenieść aportem odpowiednio na Nową Spółkę 1, Nową Spółkę 2 i Nową Spółkę 3, będzie na moment wniesienia zespołem składników majątkowych (materialnych i niematerialnych), oraz zobowiązań, przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, wyodrębnionym finansowo poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych dzięki której możliwe będzie przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa i oddzielenie finansów przedsiębiorstwa od finansów jego zorganizowanej części za wyjątkiem kredytów bankowych. Każdy z zakładów których własność zamierza Wnioskodawca przenieść aportem odpowiednio na Nową Spółkę 1, Nową Spółkę 2 i Nową Spółkę 3 będzie na moment przeniesienia aportem wyodrębnioną organizacyjnie całością, która będzie w stanie samodzielnie funkcjonować na rynku i posiadać potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy zajmujący się produkcją i dystrybucją dotychczas wytwarzanych i sprzedawanych produktów.

Wobec powyższego wyjaśnienia wszystkie trzy zorganizowane części przedsiębiorstwa mogą potencjalnie stanowić niezależne przedsiębiorstwa samodzielnie wykonujące zadania gospodarcze, których realizacji służą obecnie w istniejącym przedsiębiorstwie.

Przedmiotem aportu zarówno do Nowej Spółki 1, Nowej Spółki 2 jak i Nowej Spółki 3 będą składniki materialne i niematerialne konieczne do prowadzenia działalności, a w szczególności:

tytuł prawny do nieruchomości;
budynki i budowle usytuowane na tych działkach,
maszyny i sprzęt związane z działalnością,
prawa własności intelektualnej związane z działalnością,
pracownicy alokowani do tych zakładów,
podlicencje informatyczne, prawa i obowiązki z umów z klientami,
know-how biznesowe,
prawa i obowiązki z umowy z projektantami i specifiers, związane z działalnością,
prawa i obowiązki z umów z dostawcami,
części zamienne niezbędne do prowadzenia działalności,
zapas surowców, materiałów do wytwarzania produktów, niezbędne do prowadzenia działalności,
zapasy wyrobów gotowych i towarów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Pytanie 3

Czy stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy o VAT wniesienie przez Wnioskodawcę aportem do Nowej Spółki 1, Nowej Spółki 2 i Nowej Spółki 3, wyodrębnionych w obrębie struktur Spółki Zakładu 1, Zakładu 2 i Zakładu 3 będzie czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w związku z tym, iż działy te będą stanowiły zorganizowaną część przedsiębiorstwa?

Pytanie 4

Czy w świetle art. 91 ust. 9 ustawy o VAT, na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek dokonania ewentualnej rocznej korekty podatku VAT w przypadku wykorzystywania przez Nową Spółkę 1 składników majątku przejętych w ramach aportu Zakładu 1, w przypadku wykorzystywania przez Nową Spółkę 2 składników majątku przejętych w ramach aportu Zakładu 2 oraz w przypadku wykorzystywania przez Nową Spółkę 3 składników majątku przejętych w ramach aportu Zakładu 3 do działalności zwolnionej z podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 3:

W ocenie Spółki, na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o VAT opisany powyżej wkład niepieniężny w postaci Zakładu 1, Zakładu 2 i Zakładu 3, które zostaną wniesione do nowoutworzonych spółek w zamian za udziały, nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT, bowiem działy te stanowią zorganizowane części przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Definicja „zbycie” użyta w ustawie o VAT jest pojęciem szerszym niż sprzedaż i obejmuje każde rozporządzenie przedmiotem skutkujące przeniesieniem własności, tj. prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W szczególności pod pojęciem „zbycie” rozumie się także zamianę, darowiznę czy każdą inną czynność skutkującą przeniesieniem własności przedsiębiorstwa.

Zważywszy na to, że przedmiotem aportu będą działy przedsiębiorstwa spełniające definicje zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT (zgodnie z argumentacją przedstawioną w niniejszym wniosku o interpretację), przedmiotowe transakcje nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

W świetle powyższego, zdaniem Spółki, transakcja wniesienia przez Spółkę wkładu niepieniężnego w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa w zamian za udziały w Nowej Spółce 1, Nowej Spółce 2 i Nowej Spółce 3 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 4:

Zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy o VAT, w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta kwoty podatku naliczonego określona w ust.

1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W świetle powyższego przepisu należy uznać, iż przyjmujący aport jest beneficjentem praw i obowiązków zbywcy w zakresie korekty podatku VAT odliczonego, jeżeli w wyniku aportu uległo zmianie przeznaczenie otrzymanych przez nabywcę składników majątkowych stanowiących zapasy lub środki trwałe w szczególności w przypadku, gdy będą ona użytkowane przez nabywcę do wykonywania czynności zwolnionych z podatku VAT.

W związku z powyższym, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji, gdyby zmieniło się przeznaczenie przekazanych w ramach zorganizowanych części przedsiębiorstwa składników majątku, np. na związany ze sprzedażą zwolnioną z VAT obowiązek korekty rocznej podatku naliczonego VAT, będzie spoczywać na nabywcy danego składnika majątku, będącym nabywcą przedsiębiorstwa, na zasadach określonych w art. 91 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa Oznacza to, że na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, wniesienie aportem zorganizowanej części przedsiębiorstwa traktuje się jako niepodlegającą opodatkowaniu.

W ocenie Wnioskodawcy, przyjęta w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, opcja wyłączenia z opodatkowania zbycia przedsiębiorstwa wymaga jednak uznania, jak wskazuje art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 roku w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (wcześniej art. 5 (8) VI Dyrektywy), że w przypadku zbycia przedsiębiorstwa jego nabywca jest traktowany jako następca prawny podatnika dokonującego zbycia. Zgodnie bowiem z art. 19 Dyrektywy, w przypadku zbycia całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać. Ze dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego.

W ustawie o VAT, w art. 91 ust. 9 przewidziano takie następstwo prawne. Przepis ten bowiem stanowi, że w przypadku zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, korekta (podatku naliczonego) określona w art. 91 ust. 1-9 tej ustawy jest dokonywana odpowiednio przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Powyższy przepis oznacza, iż zbycie przedsiębiorstwa lub zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie skutkuje w sferze wcześniejszych odliczeń podatku dokonanych przez zbywcę, co pozostaje w zgodzie z zasadą neutralności. Powyższe oznacza, że jeżeli w chwili nabycia składników majątku, zbywcy przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z uwagi na związek ze sprzedażą opodatkowaną to należy uznać, że późniejsza sprzedaż przedsiębiorstwa nie zmienia prawa zbywcy do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem tych składników Odmienna interpretacja, w ocenie Wnioskodawcy, podważałaby sens art. 91 ust. 9 ustawy o VAT.

Oznacza to, że zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, pozostaje bez wpływu na wcześniejsze odliczenia podatku naliczonego dokonane przez zbywcę na podstawie art. 86 ust 1 ustawy o VAT w związku z zakupami, które służyły mu do wykonywania czynności opodatkowanych w zbywanym przedsiębiorstwie. Tym samym, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany dokonać korekty podatku naliczonego, związanego z nabyciem składników majątkowych i niemajątkowych stanowiących wkład w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Natomiast obowiązek ewentualnej korekty podatku naliczonego od tych składników, zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy o VAT, zostanie przeniesiony na nabywcę, jako beneficjenta praw i obowiązków zbywcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na ścisłe powiązanie ze sobą tematyki poruszanej we wniosku, tut. organ udzielił odpowiedzi w jednej interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Dostawa towaru mieści się w definicji sprzedaży określonej w art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, zgodnie z którym przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy o VAT wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie bowiem do art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ustawodawca w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, wskazując, że jej przepisów nie stosuje się m.in. do transakcji zbycia przedsiębiorstwa nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem „transakcji zbycia”.

Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, tzn. zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem tych czynności, jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aport).

Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy, w którym wskazano, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”.

Zgodnie z zasadami wykładni systemowej zewnętrznej, skoro dane pojęcie nie jest definiowane w danym akcie normatywnym, a jest ono określone w innym akcie normatywnym to właśnie z uwagi na konieczność zachowania jednoznaczności systemu prawnego, przy interpretacji tego zwrotu należy odwołać się do znaczenia tego pojęcia na gruncie innego aktu normatywnego, wiodącego w danej dziedzinie.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują terminu „przedsiębiorstwo”. Z tej przyczyny dla celów określenia zakresu pojęcia „przedsiębiorstwo” wykorzystuje się regulację zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 380, ze zm.), zwana dalej k.c.

Stosownie do przepisu art. 55¹ Kodeksu cywilnego przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Definicja ta określa przedsiębiorstwo w sensie przedmiotowym. Użyte w powyższym przepisie sformułowanie „w szczególności” oznacza, iż wymienione w pkt 1-9 składniki mają znaczenie decydujące dla uznania danego zespołu składników za przedsiębiorstwo. Przy czym, powyższe wyliczenie jest katalogiem otwartym, więc wymienione elementy składowe przedsiębiorstwa mają jedynie charakter przykładowy. Jednakże sformułowanie przepisu tworzy domniemanie prawne, w myśl którego przedsiębiorstwo obejmuje każdy składnik zespołu, a zatem wszelkie dobra materialne i niematerialne podlegające ochronie prawnej i służące wykonywaniu celów gospodarczych.

Należy tu wskazać również art. 55² Kodeksu cywilnego, w którym ustawodawca wprowadza zasadę, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Jednocześnie w myśl art. 2 pkt 27e ustawy o VAT przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby obejmowała ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Przesłanki takiego wyodrębnienia są spełnione w sytuacji organizacyjnego wyodrębnienia w wewnętrznej strukturze przedsiębiorstwa oraz ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych w sposób pozwalający na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z tą częścią przedsiębiorstwa.

Jednocześnie zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna być gospodarczo samodzielna, zanim dojdzie do transakcji zbycia. Zatem wydzielona jednostka jeszcze przed jej zbyciem powinna uzyskać samodzielność gospodarczą i realizować ją w praktyce. Skutki prawne po stronie zbywcy nie powinny bowiem zależeć od zdarzeń przyszłych i niepewnych (samodzielne realizowanie zadań gospodarczych) powstałych już w innym podmiocie (u nabywcy).

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, że nie wystarczy zatem zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym. W przeciwnym razie nie można bowiem uznać, że dojdzie do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Podsumowując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy natomiast zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Z opisu sprawy wynika, że w celu poprawienia efektywności działania Spółki została podjęta decyzja o przeprowadzeniu reorganizacji jej działalności, której celem jest przeniesienie do nowoutworzonych polskich spółek z ograniczoną odpowiedzialnością: Nowa Spółka 1 – wydzielonej części działalności zajmującej się produkcją oraz dystrybucją profili (systemy rynnowe) i okładziny listwowe systemy rynnowe metalowe z zakupu i odwodnienia liniowe z zakupu, Nowa Spółka 2 – wydzielonej części działalności zajmującej się produkcją i dystrybucją rur (rury PE, PVC, łuki i kształtki rurowe) oraz Nowa Spółka 3 – wydzielonej części działalności zajmującej się produkcją i dystrybucją deski tarasowej WPC, węży i przewodów elastycznych oraz dystrybucją wykładzin podłogowych pochodzących z zakupu. W efekcie restrukturyzacji cała działalność związana z produkcją i dystrybucją profili prowadzona aktualnie w Zakładzie 1 będzie prowadzona przez Nową Spółkę 1, cała działalność związana z produkcją, dystrybucją i sprzedażą rur prowadzona aktualnie w Zakładzie 2 będzie prowadzona przez Nową Spółkę 2 a cała działalność związana z produkcją, dystrybucją i sprzedażą deski tarasowej WPC, węży i przewodów elastycznych oraz wykładzin podłogowych pochodzących z zakupu prowadzona aktualnie w Zakładzie 3 będzie prowadzona przez Nową Spółkę 3. Zakład 1 i Zakład 2 powstały w latach 70-tych ubiegłego wieku jako wydziały produkcyjne przedsiębiorstwa państwowego pod nazwą Zakłady …. Natomiast Zakład 3 został wyodrębniony w 2015 roku. W każdym ww. zakładów którymi kierują Dyrektorzy Zakładów znajdują się dział produkcji, dział sprzedaży oraz magazyny. Każdy z ww. zakładów posiada odrębnie wydzielone składniki majątkowe niezbędne do prowadzenia działalności m.in. środki trwałe (nieruchomości, budynki i budowle, maszyny i urządzenia, meble, telefony i pozostałe wyposażenie biura, etc.) oraz wartości niematerialne i prawne. Zobowiązania z tytułu dostaw i usług, podatków, wynagrodzeń oraz należności są możliwe do wyodrębnienia z ewidencji księgowej prowadzonej przez Wnioskodawcę. W zakresie działalności wydzielonych organizacyjnie obszarów prowadzona jest ewidencja rachunkowa, na podstawie wydzielonych kont w systemie finansowo-księgowym Spółki, która umożliwia szczegółowe określenie ich sytuacji finansowej (w tym przychodów i kosztów). Należności i zobowiązania są możliwe do wyodrębnienia z ewidencji finansowo-księgowej prowadzonej przez Wnioskodawcę. Każdy z ww. zakładów, których własność zamierza Wnioskodawca przenieść aportem odpowiednio na Nową Spółkę 1, Nową Spółkę 2 i Nową Spółkę 3 będzie na moment wniesienia zespołem składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) oraz zobowiązań przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, wyodrębnionym finansowo poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych, dzięki której możliwe będzie przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa i oddzielenie finansów przedsiębiorstwa od finansów jego zorganizowanej części.

Przedmiotem aportu zarówno do Nowej Spółki 1, Nowej Spółki 2 i Nowej Spółki 3 będą składniki materialne i niematerialne konieczne do prowadzenia działalności, a w szczególności:

tytuł prawny do nieruchomości,
budynki i budowle,
maszyny i sprzęt związany z działalnością,
prawa własności intelektualnej związane z działalnością,
pracownicy alokowani do tych zakładów,
podlicencje informatyczne, prawa i obowiązki z umów z klientami,
know-how biznesowe,
prawa i obowiązki z umowy z projektantami i specifiers, związane z działalnością,
prawa i obowiązki z umów z dostawcami,
części zamienne niezbędne do prowadzenia działalności,
zapas surowców, materiałów do wytwarzania produktów, niezbędne do prowadzenia działalności,
zapasy wyrobów gotowych i towarów.

Każdy z zakładów, których własność zamierza Wnioskodawca przenieść aportem odpowiednio na Nową Spółkę 1, Nową Spółkę 2 i Nową Spółkę 3 będzie na moment przeniesienia aportem wyodrębnioną organizacyjnie całością, która będzie w stanie samodzielnie funkcjonować na rynku i posiadać potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy zajmujący się produkcją i dystrybucją dotychczas wytwarzanych i sprzedawanych produktów.

Biorąc zatem pod uwagę przywołane przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca dokonując wniesienia aportem Zakładu 1 do Nowej Spółki 1, Zakładu 2 do Nowej Spółki 2 oraz Zakładu 3 do Nowej Spółki 3 dokonuje zbycia trzech zorganizowanych części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. Powyższe wynika z faktu, że spełnione są przesłanki wyodrębnienia organizacyjnego, finansowego oraz funkcjonalnego, które przesądzają o istnieniu zorganizowanych części przedsiębiorstwa. Wnioskodawca wskazał bowiem, że każdy z wymienionych zakładów będzie na moment wniesienia aportem zespołem składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) oraz zobowiązań przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, wyodrębnionym finansowo oraz wyodrębnioną organizacyjnie całością, która będzie w stanie samodzielnie funkcjonować na rynku i posiadać potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy zajmujący się produkcją i dystrybucją dotychczas wytwarzanych i sprzedawanych produktów.

Zatem w analizowanej sprawie znajdzie zastosowanie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. Tym samym wniesienie aportem Zakładu 1 do Nowej Spółki 1, Zakładu 2 do Nowej Spółki 2 oraz Zakładu 3 do Nowej Spółki 3 nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, że wkład niepieniężny w postaci Zakładu 1, Zakładu 2 i Zakładu 3, które zostaną wniesione do nowoutworzonych spółek w zamian za udziały, nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT, bowiem działy te stanowią zorganizowane części przedsiębiorstwa, należało uznać za prawidłowe.

W przedmiotowej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy budzi również kwestia obowiązku dokonania rocznej korekty podatku VAT w przypadku wykorzystywania przez Nową Spółkę 1 składników majątku przejętych w ramach aportu Zakładu 1, wykorzystywania przez Nową Spółkę 2 składników majątku przejętych w ramach aportu Zakładu 2 oraz wykorzystywania przez Nową Spółkę 3 składników majątku przejętych w ramach aportu Zakładu 3 do działalności zwolnionej od podatku VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast reguły dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekty podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do dokonania korekty zostały określone w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy o VAT po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy o VAT w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Stosownie do art. 91 ust. 3 ustawy o VAT korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Na mocy art. 91 ust. 4 ustawy o VAT w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Jak stanowi art. 91 ust. 5 ustawy o VAT w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Zgodnie do art. 91 ust. 6 ustawy o VAT w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

W myśl art. 91 ust. 7 ustawy o VAT przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Na mocy art. 91 ust. 7a ustawy o VAT w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Stosownie do art. 91 ust. 7b ustawy o VAT w przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

Przepis art. 91 ust. 7c ustawy o VAT stanowi, że jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje – korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

W świetle art. 91 ust. 7d ustawy o VAT w przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.

Na mocy art. 91 ust. 8 ustawy o VAT korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania.

Stosownie do art. 91 ust. 9 ustawy o VAT w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Z powyżej powołanych przepisów wynika, że korekta podatku naliczonego, dotyczy podatku naliczonego od zakupów związanych jednocześnie z czynnościami, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego oraz z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, jeżeli podatnik nie jest w stanie wyodrębnić całości lub części kwot podatku, które posłużyłyby tylko czynnościom opodatkowanym oraz gdy zmianie uległo przeznaczenie towaru, od którego podatek został odliczony lub nieodliczony w całości. Ponadto, jak wynika z przywołanego art. 91 ust. 9 ustawy obowiązek dokonania ewentualnej korekty podatku naliczonego spoczywa na nabywcy, który w tym zakresie przejmuje, wynikające z art. 91 ust. 1-8 ustawy, obowiązki swojego poprzednika. Nabywca jest zatem beneficjentem praw i obowiązków zbywcy w zakresie korekty podatku VAT odliczonego. Prawo to będzie kontynuowane w kolejnych latach do zakończenia okresu korekty, przy jednoczesnym uwzględnieniu art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy zaznaczyć, że w niniejszej interpretacji stwierdzono już, że czynność wniesienia aportem Zakładu 1 do Nowej Spółki 1, Zakładu 2 do Nowej Spółki 2 oraz Zakładu 3 do Nowej Spółki 3 stanowi zbycie trzech zorganizowanych części przedsiębiorstwa i na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Mając zatem na uwadze art. 91 ust. 9 ustawy o VAT należy stwierdzić, że w przypadku wniesienia aportem Zakładu 1 do Nowej Spółki 1, Zakładu 2 do Nowej Spółki 2 i Zakładu 3 do Nowej Spółki 3 Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego od zakupu materiałów, towarów, wyposażenia i środków trwałych, które były wykorzystywane w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Natomiast obowiązek ewentualnej korekty podatku naliczonego zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy o VAT zostanie przeniesiony na nabywcę poszczególnych zorganizowanych części przedsiębiorstwa, jako beneficjenta praw i obowiązków zbywcy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

W pozostałym zakresie objętym wnioskiem zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie zgodnie z art. 57a skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin