Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPP2.4512.732.2016.2.AZe
z 29 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 września 2016 r. (data wpływu 26 września 2016 r.), uzupełnionym pismem z 22 listopada 2016 r. (data wpływu 24 listopada 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania procedury VAT - marża - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 września 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania procedury VAT - marża. Wniosek ten został uzupełniony pismem z 22 listopada 2016 r. (data wpływu 24 listopada 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie z 14 listopada 2016 r. nr 2461-IBPP2.4512.732.2016.1.AZe.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące zdarzenia przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, czynnym podatnikiem VAT. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest wykonywanie robót budowlano-montażowych w zakresie urządzeń elektro-energetycznych. W tym celu na stanie środków trwałych Wnioskodawcy jest kilka samochodów używanych na potrzeby pozyskiwania zamówień oraz realizacji kontraktów. Samochody te są intensywnie eksploatowane i stosunkowo często następuje zakup i sprzedaż samochodów. Ze względów ekonomicznych Wnioskodawca zamierza w niedalekiej przyszłości kupić samochód używany bądź to od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, bądź to na fakturę VAT-MARŻA zgodnie z zapisami art. 120 ustawy o VAT. Mając na uwadze wspomniany charakter działalności Wnioskodawcy, a także politykę Zarządu w kwestii zakupów samochodów firmowych, już w momencie zakupu samochodu wiadomo będzie, że Zarząd ma na celu jego sprzedaż po upływie okresu dłuższego niż okres 12 miesięcy, co zostanie potwierdzone stosowną uchwałą Zarządu podjętą w momencie zakupu samochodu. Zakupiony samochód zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych i będzie wykorzystywany do działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Cała sprzedaż Wnioskodawcy jest sprzedażą opodatkowaną. Po kliku latach samochód zostanie sprzedany.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

1. Nabycie samochodu może nastąpić od:
   
   • Osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej (zgodnie z art. 120 ust. 10 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług).
     
   • Podatników, u których dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z art. 120 ust. 4 i 5 ustawy o VAT (zgodnie z art. 120 ust. 10 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług).
   Niemniej Wnioskodawca przyjmuje, że nabycie samochodu nastąpi od sprzedawcy, który będzie podatnikiem, o którym mowa w art. 120 ust. 10 ustawy o VAT.
   
2. Przedmiotowy samochód w momencie sprzedaży będzie spełniał definicję towaru używanego zawartą w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca będzie mógł sprzedać ten samochód traktując tę transakcję jako dostawę towarów używanych zgodnie z zapisami art. 120 ustawy o VAT, tym samym jako podstawę opodatkowania zastosować marże, tj. różnicę pomiędzy ceną sprzedaży, a ceną zakupu tego samochodu?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Artykuł 120 ustawy o VAT dopuszcza opodatkowanie sprzedaży na zasadzie marży, jeśli towar używany został nabyty od osoby prywatnej niebędącej podatnikiem, od podatnika zwolnionego z VAT lub od czynnego podatnika VAT, który do sprzedaży zastosował opodatkowanie na zasadzie marży. Drugim warunkiem koniecznym do spełnienia łącznie z pierwszym jest zaistnienie zamiaru odsprzedaży w momencie nabycia samochodu.

W przypadku Wnioskodawcy oba te warunki zostaną spełnione, dlatego Wnioskodawca uważa, że będzie miał prawo sprzedać samochód na podstawie art. 120 ustawy o VAT.

Formułując własne stanowisko Wnioskodawca oparł się m.in. na interpretacji indywidualnej z 23 października 2015 roku nr IBPP2/4512-827/15/EK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy - przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Podatnikami – w myśl art. 15 ust. 1 ustawy - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - stosownie do ust. 2 tego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi art. 120 ust. 4 ustawy, w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Przez kwotę sprzedaży rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7 (art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy).

Natomiast przez kwotę nabycia rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w pkt 5, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika (art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy).

Dla potrzeb stosowania szczególnej procedury w zakresie dostawy towarów używanych ustawodawca w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy określił, że przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

Opodatkowanie w systemie marży jest ograniczone do pewnej kategorii towarów używanych, oraz istotne jest przy tym, od kogo towary używane zostały nabyte.

I tak, stosownie do art. 120 ust. 10 ustawy, przepisy ust. 4 i ust. 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
   
2. podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
   
3. podatników, jeśli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
   
4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
   
5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.
   
   
   

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują, zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy - między innymi - towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży. Jest to wyjątek od ogólnej reguły opodatkowania obrotu, czyli kwoty stanowiącej zapłatę z tytułu sprzedaży, pomniejszonej o kwotę należnego podatku. Ta szczególna procedura dotyczy jednak tylko dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od określonej kategorii podmiotów. Należy podkreślić, że do stosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą uprawnieni są podatnicy, którzy dokonują dostawy towarów nabytych w okolicznościach wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy. Zatem, do sprzedaży samochodu może mieć zastosowanie szczególna procedura w zakresie dostawy towarów używanych zawarta w art. 120 ustawy, o ile spełnione zostaną m.in. warunki określone w art. 120 ust. 10 ustawy.

Jednak, jak wynika z przepisu art. 120 ust. 4 ustawy, warunkiem niezbędnym do zastosowania tej procedury jest określenie, że towar – samochód (także w sytuacji, gdy samochód ten przed odsprzedażą podatnik użytkował dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej) został jednak nabyty ostatecznie w celu odsprzedaży.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca zamierza w niedalekiej przyszłości kupić samochód używany przyjmując, że nabycie samochodu nastąpi od sprzedawcy, który będzie podatnikiem, o którym mowa w art. 120 ust. 10 ustawy o VAT. W momencie zakupu samochodu wiadomo będzie, że Wnioskodawca ma na celu jego sprzedaż po upływie okresu dłuższego niż okres 12 miesięcy, co zostanie potwierdzone stosowną uchwałą Zarządu podjętą w momencie zakupu samochodu. Zakupiony samochód zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych i będzie wykorzystywany do działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Cała sprzedaż Wnioskodawcy jest sprzedażą opodatkowaną. Po kliku latach samochód zostanie sprzedany i w momencie sprzedaży będzie spełniał definicję towaru używanego zawartą w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług.

Kwestią do rozstrzygnięcia w przedstawionym we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej zagadnieniu jest ustalenie, czy Wnioskodawca będzie mógł sprzedać ten samochód traktując tę transakcję jako dostawę towarów używanych zgodnie z zapisami art. 120 ustawy o VAT i tym samym jako podstawę opodatkowania zastosować marże tj. różnicę pomiędzy ceną sprzedaży, a ceną zakupu tego samochodu.

Analiza okoliczności faktycznych sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa pozwala stwierdzić, że skoro Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, samochód będący przedmiotem zapytania będzie nabyty, od sprzedawcy, który będzie podatnikiem, o którym mowa w art. 120 ust. 10 ustawy o VAT, z zamiarem dalszej jego odsprzedaży i wykorzystywany będzie przez Wnioskodawcę do wykonywania działalności gospodarczej, to Wnioskodawca ma prawo dokonując sprzedaży samochodu opisanego we wniosku do zastosowania procedury vat-marża określonej w art. 120 ust. 4 ustawy, a jako podstawę opodatkowania może zastosować marżę stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszoną o kwotę podatku.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzania przyszłego przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 powołanej w sentencji ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy, zatem zaznaczyć, że w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego wydana interpretacja traci swą aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.