Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPB-2-1.4515.360.2016.1.PM
z 7 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14 września 2016 r. (data wpływu do Biura – 15 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie zwolnienia z opodatkowania darowizny pieniężnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 września 2016 r. do Biura wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie zwolnienia z opodatkowania darowizny pieniężnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 7 września 2016 r. Wnioskodawczyni otrzymała od ojca darowiznę w wysokości powyżej 10.000,00 zł. Pieniądze zostały przekazane w formie gotówkowej "z ręki do ręki". Pomiędzy Wnioskodawczynią i ojcem została sporządzona pisemna umowa darowizny. Tuż po podpisaniu przedmiotowej umowy, jeszcze tego samego dnia, Wnioskodawczyni dokonała wpłaty kwoty darowizny na swój rachunek bankowy.

W najbliższym czasie, tj. przed upływem sześciu miesięcy od dnia przyjęcia darowizny, Wnioskodawczyni planuje złożyć we właściwym urzędzie skarbowym zgłoszenie SD-Z2.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni przysługuje zwolnienie podatkowe, o którym mowa w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadku i darowizn? Czy w niniejszej sprawie spełnione zostały warunki uprawniające do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania?

W ocenie Wnioskodawczyni, in concreto spełnione zostały przesłanki skutkujące nabyciem ulgi (zwolnienia), o której mowa w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Wnioskodawczyni wskazała, że stosownie do art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, zwolnienie od podatku w przypadku nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwa, ojczyma i macochę występuje, jeżeli zostaną spełnione dwa warunki:

1. zgłoszenie nabycie własności lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-8 i ust. 2 (..),
2. w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku (...) – udokumentowanie ich otrzymania dowodem przekazania na rachunek bankowy albo jego rachunek prowadzony przez spółdzielczą kasę oszczędnościowo- kredytową lub przekazem pocztowym.
   
   

Biorąc zatem pod uwagę przedstawiony powyżej stan faktyczny, jak również treść wskazanego przepisu, w przekonaniu Wnioskodawczyni, w niniejszej sprawie został spełniony warunek określony w art. 4a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, gdyż fakt dokonania darowizny został potwierdzony przelewem na rachunek bankowy obdarowanego.

Zdaniem Wnioskodawczyni, analiza wyżej wymienionego przepisu nie daje podstaw do stwierdzenia, że dla uzyskania zwolnienia konieczne jest wpłacenie kwoty darowizny jedynie przez darczyńcę.

Wnioskodawczyni przywołując wyroki NSA z 12 kwietnia 2013 r., sygn. akt II FSK 1628/11, 8 grudnia 2010 r., sygn. akt II FSK 1394/09, oraz 9 marca 2011 r., sygn. akt II FSK 1953/09, wskazała, że w świetle ugruntowanego orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nie może ulegać wątpliwości, iż obdarowany sam może wpłacić sobie darowiznę na rachunek bankowy. Przy czym, co należy podkreślić, ustawa o podatku od spadków i darowizn nie wymaga, by z dowodu wpłaty lub przekazu pocztowego miało wynikać, iż wpłacającym darowiznę winien być darczyńca. W tej sytuacji uznać należy, iż w niniejszej sprawie przesłanki z art. 4a ustawy od podatku od spadków i darowizn uprawniające do zwolnienia podatkowego zostały spełnione.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2016 r., poz. 205, ze zm.) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.

Art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn stanowi, że obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje – przy nabyciu w drodze darowizny – z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy – z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej kwotę wolną w wysokości 9.637 zł, jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej.

W myśl art. 14 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy do I grupy podatkowej zalicza się: małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

Stosownie do art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

1. zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia – w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz
2. w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 – udokumentują ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym.
   
   

W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1-2, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej (art. 4a ust. 3 cyt. ustawy).

Z kolei z art. 4a ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn wynika, że obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy:

1. wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, nie przekracza kwoty określonej w art. 9 ust. 1 pkt 1 lub
2. nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego albo w tej formie zostało złożone oświadczenie woli jednej ze stron.
   
   

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że 7 września 2016 r. Wnioskodawczyni otrzymała od ojca darowiznę w wysokości powyżej 10.000,00 zł. Pieniądze zostały przekazane w formie gotówkowej "z ręki do ręki". Pomiędzy Wnioskodawczynią i ojcem została sporządzona pisemna umowa darowizny. Tuż po podpisaniu przedmiotowej umowy, jeszcze tego samego dnia, Wnioskodawczyni dokonała wpłaty kwoty darowizny na swój rachunek bankowy. W najbliższym czasie, tj. przed upływem sześciu miesięcy od dnia przyjęcia darowizny, Wnioskodawczyni planuje złożyć we właściwym urzędzie skarbowym zgłoszenie SD-Z2.

W celu ustalenia, czy w opisanej we wniosku sytuacji spełnione są warunki do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania należy przeanalizować przesłanki wskazane w przepisach prawa.

Z treści przepisu art. 4a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn wynika, że w przypadku gdy przedmiotem darowizny są środki pieniężne, dla skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania konieczne jest spełnienie trzech warunków:

• otrzymania darowizny od jednej z osób wymienionych w tym przepisie;
• złożenia zgłoszenia o nabyciu własności środków pieniężnych (poza sytuacją przewidzianą w zacytowanym art. 4a ust. 4 ustawy);
• udokumentowania ich otrzymania dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym.
  
  

Wobec powyższego, w przypadku darowizny środków pieniężnych warunkiem niezbędnym do skorzystania z omawianego zwolnienia – jak już wyżej wskazano – jest m. in. fakt udokumentowania przez obdarowanego ich otrzymania dowodem przekazania na swój rachunek bankowy albo rachunek prowadzony przez spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową lub przekazem pocztowym.

Skoro w analizowanej sprawie środki pieniężne zostały przekazane Wnioskodawczyni w formie gotówkowej "z ręki do ręki", które następnie Wnioskodawczyni sama wpłaciła na swój rachunek bankowy, stwierdzić należy, iż nie został spełniony warunek określony w art. 4a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W opisanej we wniosku sytuacji nie można udokumentować otrzymania przedmiotowych środków pieniężnych w sposób określony w art. 4a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, tj. dowodem przekazania na rachunek bankowy nabywcy albo jego rachunek prowadzony przez spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową lub przekazem pocztowym, gdyż środki te – jak wynika z wniosku – zostały przekazane Wnioskodawczyni w gotówce. To dopiero sama Wnioskodawczyni – będąca już właścicielem środków – dokonała ich wpłaty na rachunek bankowy. Taki sposób działania nie wyczerpuje norm omawianego przepisu. Podkreślenia wymaga, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

W konsekwencji, otrzymana darowizna środków pieniężnych podlega opodatkowaniu na ogólnych zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej.

Odnosząc się do powołanych we wniosku wyroków sądów administracyjnych – wskazać należy, iż orzeczenia te dotyczą konkretnych spraw podatników osądzonych w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią one materialnego prawa podatkowego.

Organ przeanalizował przywołane przez Wnioskodawczynię orzecznictwo. Nie podziela jednak zawartego w nim stwierdzenia, że spełnienie warunku do zwolnienia ma również miejsce wówczas, gdy to obdarowany – otrzymując gotówkę „do ręki” – sam wpłaca ją na rachunek bankowy. Powołany przepis stanowi bowiem jednoznacznie jakie są warunki zwolnienia. Jest w nich mowa o udokumentowaniu dowodem przekazania na rachunek bankowy. W analizowanej sytuacji, to Wnioskodawczyni dokonała wpłaty, a więc to ona przekazała środki na swój rachunek. Nie może więc udokumentować, że otrzymała środki dowodem przekazania na swój rachunek bankowy, gdyż przekazanie w jej przypadku odbyło się „z ręki do ręki”.

Za takim rozumieniem analizowanego przepisu, jak zaprezentował Organ przemawia także stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego zwarte w wyroku z 26 listopada 2013 r., sygn. akt II FSK 2967/11.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) – w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.