Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
3063-ILPP1-1.4512.131.2016.1.SJ
z 30 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Miasta i Gminy reprezentowanego przez Doradcę Podatkowego, przedstawione we wniosku z 4 listopada 2016 r. (data wpływu 7 listopada 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania Nagród (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania Nagród (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina (dalej: Gmina, Wnioskodawca) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów usług (dalej: VAT).

Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego posiada osobowość prawną i samodzielność, co określa m.in. przepis art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.; zwanej dalej: ustawą o samorządzie gminnym) oraz realizuje zadania określone w ww. ustawie (dalej: zadania własne).

Zadania własne Gminy obejmują m.in. sprawy edukacji publicznej (art. 7 ust. 1 pkt 8 ustawy o samorządzie gminnym), kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami (art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym), kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym), promocji gminy (art. 7 ust. 1 pkt 18 ustawy o samorządzie gminnym). Gmina realizując zadania własne jest organizatorem bądź współorganizatorem różnych imprez, konkursów, zawodów i festynów w zakresie sportu, kultury, oświaty, utrzymania zieleni itp.

Gmina ma zamiar nabywać upominki, puchary, nagrody rzeczowe oraz inne temu podobne artykuły (dalej łącznie jako: Nagrody), w ramach zadań własnych Gminy. Nagrody te będą przekazywane nieodpłatnie (także za pośrednictwem szkół, przedszkoli itp., będących jednostkami budżetowymi Gminy) uczestnikom imprez sportowych, laureatom konkursów, wyróżniającym się uczniom itp., będących osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej.

W momencie nabycia przez Gminę konkretnych Nagród wiadomo, że jednostkowa cena nabycia towaru będzie przekraczała 10 zł i więcej. Gmina nie będzie prowadziła ewidencji przekazanych Nagród, o której mowa w art. 7 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej: ustawą. Ponadto Nagrody nie będą stanowiły próbek w rozumieniu przepisu art. 7 ust. 7 ustawy, czy też drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z przekazaniem Nagród, Gmina ma obowiązek naliczać VAT należny na tych przekazaniach?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma on obowiązku naliczania VAT należnego na tych przekazaniach, w związku z tym, że nie ma podstaw do traktowania tego nieodpłatnego przekazania jako odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ustawy.

Uzasadnienie

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

‒ jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika (art. 7 ust. 3 ustawy).

Zauważyć jednocześnie należy, że stosownie do przepisu art. 7 ust. 4 ustawy, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

• łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
• których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia. określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.
  
  

Z cytowanych wyżej przepisów (art. 7 ust. 2 i art. 7 ust. 3 ustawy) wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nie tylko nieodpłatne przekazanie towarów na cele niezwiązane z prowadzonym przedsiębiorstwem, ale także nieodpłatne przekazanie wszelkich towarów związanych bezpośrednio z prowadzonym przedsiębiorstwem, niestanowiących jednak próbek, prezentów o małej wartości, czy też drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych.

Dla opodatkowania danej czynności nieodpłatnego przekazania istotne jest to, czy podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności w całości lub w części.

Zgodnie ze stanowiskiem Wnioskodawcy wyrażonym w uzasadnieniu odpowiedzi na pytanie nr 1, w myśl powyższych przepisów oraz w oparciu o przedstawione zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że nabywane towary i usługi, związane z przekazywaniem Nagród, o których mowa we wniosku, nie będą służyły czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT, ponieważ Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego korzysta z wyłączenia z opodatkowania VAT w zakresie czynności związanych z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami. Tym samym nie będzie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących poniesione wydatki, bowiem nie zostanie w omawianym przypadku spełniona podstawowa przesłanka pozytywna jaką jest związek dokonanych zakupów ze sprzedażą opodatkowaną.

Odnosząc przedstawione zdarzenie przyszłe do wskazanych przepisów prawa podatkowego, stwierdzić należy, że nieodpłatne przekazanie przez Wnioskodawcę Nagród będzie miało jak najbardziej związek z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością.

Biorąc pod uwagę fakt, że wyżej opisana dostawa towarów będzie odbywała się w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością nieopodatkowaną VAT oraz Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z nieodpłatnym przekazaniem Nagród, to nie ma podstaw do traktowania tego nieodpłatnego przekazania jako odpłatnej dostawy towarów.

Zatem mając powyższe na uwadze należy uznać, że nieodpłatne przekazanie towarów w postaci Nagród, o którym mowa we wniosku, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż nie zostały spełnione przesłanki uznania tych czynności za odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ustawy.

Ponadto, nawet gdyby uznać, że przekazanie Nagród podlega opodatkowaniu VAT to, w ocenie Gminy, Nagrody nie mogą być tratowane jako towar w rozumieniu przepisów ustawy.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy przez towar rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Jak z powyższego wynika towarem jest rzecz ruchoma, będąca przedmiotem czynności opodatkowanej. Rzecz taka powinna podlegać sprzedaży, musi zatem wystąpić przysporzenie majątkowe z tytułu jej wykonania.

Odnosząc powyższą definicję towaru do Nagród przekazywanych nieodpłatnie w celach wykonania zadań własnych Gminy trzeba stwierdzić, że w odniesieniu do nich nie jest spełniony warunek przysporzenia majątkowego. Biorąc bowiem pod uwagę względy racjonalności i doświadczenia życiowego Nagród nie można uznawać za towar o charakterze konsumpcyjnym, przynoszącym nabywcy pewną korzyść ekonomiczną.

Reasumując powyższe rozważania, Gmina nie ma obowiązku naliczania VAT należnego na tych przekazaniach.

Wnioskodawca podkreśla, że podobne stanowisko do zajętego przez Gminę w uzasadnieniu jej pytania zostało wyrażone w interpretacjach indywidualnych:

• Dyrektora Izby skarbowej w Katowicach z 5 lutego 2016 r. (IBPP1/4512-914/15/ES),
• Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 13 stycznia 2014 r. (IPTPP2/443-845/13-2/PR),
• Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 27 listopada 2015 r. (IPTPP1/4512-493/15-5/MSU).
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte – w przypadku dostawy towarów – w art. 7 ust. 2 ustawy.

Do czynności traktowanych na równi z dostawą towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, ustawodawca – w myśl art. 7 ust. 2 ustawy – zaliczył również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Z art. 7 ust. 2 ustawy wynika zatem, że opodatkowaniu podlega, zgodnie z pkt 1, przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste ściśle wymienionych osób, a zgodnie z pkt 2 tego przepisu, wszelkie inne darowizny. Skutkiem tak sformułowanych norm prawnych jest przyjęcie, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w trybie art. 7 ust. 2 ustawy, podlega wszelkie przekazanie towarów, natomiast zużycie – tylko na rzecz podmiotów wymienionych w pkt 1 tego przepisu, tj. podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia.

Na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy – przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Zauważyć jednocześnie należy, że stosownie do przepisu art. 7 ust. 4 ustawy – przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób,
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.
   
   

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie podlega zatem przekazanie towarów, których jednostkowa cena nabycia towaru lub jednostkowy koszt wytworzenia nie przekracza 10 zł.

Nie jest również opodatkowane przekazanie prezentów, których wartość mieści się w przedziale od 10,01 zł do 100 zł, jednak pod warunkiem prowadzenia dodatkowej ewidencji osób obdarowanych. Jeżeli wartość przekazanego towaru przekracza 100 zł podatnik ma obowiązek opodatkować wartość nieodpłatnego świadczenia.

Opodatkowaniu VAT podlega więc, co do zasady, każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych, z wyjątkiem przekazania towarów spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki. Natomiast zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że przysługiwało prawo do odliczania podatku naliczonego.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina (zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów usług) realizując zadania własne jest organizatorem bądź współorganizatorem różnych imprez, konkursów, zawodów i festynów w zakresie sportu, kultury, oświaty, utrzymania zieleni itp. Gmina ma zamiar nabywać upominki, puchary, nagrody rzeczowe oraz inne temu podobne artykuły (Nagrody), w ramach zadań własnych Gminy. Nagrody te będą przekazywane nieodpłatnie (także za pośrednictwem szkół, przedszkoli itp., będących jednostkami budżetowymi Gminy) uczestnikom imprez sportowych, laureatom konkursów, wyróżniającym się uczniom itp., będących osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej. Jak wskazał Wnioskodawca, planowane zadania są zadaniami własnymi Gminy, co oznacza, że nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (czynności poza VAT). W momencie nabycia przez Gminę konkretnych Nagród wiadomo, że jednostkowa cena nabycia towaru będzie przekraczała 10 zł i więcej. Gmina nie będzie prowadziła ewidencji przekazanych Nagród, o której mowa w art. 7 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Ponadto, Nagrody nie będą stanowiły próbek w rozumieniu przepisu art. 7 ust. 7 ustawy, czy też drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych.

W świetle powyższego opisu sprawy wątpliwości Gminy budzi kwestia, czy nieodpłatne przekazanie Nagród uczestnikom imprez sportowych, laureatom konkursów, wyróżniającym się uczniom itp., podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Aby zatem wyjaśnić wątpliwości Wnioskodawcy w pierwszej kolejności należy wskazać na treść przepisu art. 15 ust. 1 ustawy, który stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy art. 15 ust. 6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z treści powołanych przepisów art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że za podatnika podatku VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem jednostka samorządu terytorialnego działa w charakterze podatnika wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określone w art. 15 ust. 2 ustawy. Będą to wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.) – gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

W myśl art. 6 ust. 1 powołanej ustawy – do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. Zadania własne obejmują m.in. sprawy:

• edukacji publicznej (art. 7 ust. 1 pkt 8 niniejszej ustawy),
• kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami (art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym),
• kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy),
• promocji gminy (art. 7 ust. 1 pkt 18 powołanej ustawy).
  
  

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane wyżej przepisy należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie Gmina, dokonując nieodpłatnego przekazania Nagród, działa jako jednostka samorządu terytorialnego w sprawach należących do zakresu zadań własnych Gminy, które nie są związane z prowadzoną przez Gminę działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W tym miejscu trzeba wyjaśnić, że z czynnością opodatkowaną mamy do czynienia wtedy, gdy podlega ona opodatkowaniu na podstawie art. 5 ustawy oraz jest dokonywana przez podmiot działający w charakterze podatnika podatku od towarów i usług (zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy) w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej (w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy).

Nieodpłatne przekazywane Nagród uczestnikom imprez sportowych, laureatom konkursów, wyróżniającym się uczniom itp., nastąpi w ramach władztwa publicznego – Gmina wykonując to zadanie działać będzie jako organ administracji publicznej i będzie mogła korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym. W takim ujęciu Gmina bez wątpienia nie będzie mogła być uznana za podatnika, gdyż realizuje ona w tym zakresie zadania własne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej.

Oznacza to, że nieodpłatne przekazywanie przez Wnioskodawcę Nagród w okolicznościach opisanych we wniosku stanowi czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż w zakresie tych czynności Wnioskodawca nie jest uznawany za podatnika stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług.

Podsumowując, w przedmiotowej sprawie nieodpłatne przekazanie towarów w postaci Nagród, których jednostkowa cena nabycia będzie przekraczała 10 zł i więcej, a Gmina nie będzie prowadziła ewidencji przekazywanych Nagród, o której mowa w art. 7 ust. 4 ustawy – nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji, w związku z przekazaniem Nagród, Gmina nie ma obowiązku naliczania VAT należnego w związku z tymi przekazaniami.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji rozpatrzono wniosek w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania Nagród (pytanie oznaczone we wniosku nr 2). Natomiast w pozostałym zakresie dotyczącym prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem Nagród (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) wniosek został rozpatrzony wydaną w dniu 30 listopada 2016 r. interpretacją indywidualną znak 3063-ILPP1-1.4512.130.2016.1.SJ.

Ponadto tut. Organ wskazuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.