Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPP4.4513.360.2016.1.LG
z 12 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z 17 października 2016 r. (data wpływu 20 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy do wyrobów przemieszczanych pomiędzy składami podatkowymi - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 października 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy do wyrobów przemieszczanych pomiędzy składami podatkowymi.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest podatnikiem podatku akcyzowego, zarejestrowanym na potrzeby akcyzy i podmiotem prowadzącym składy podatkowe na terenie kraju.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca zajmuje się m.in. produkcją lub dystrybucją wyrobów akcyzowych oznaczonych kodami CN 2710 11 21, 2710 11 25 oraz 2710 19 29. Spółka zamierza przesyłać wyżej wymienione wyroby w procedurze zawieszonego poboru akcyzy pomiędzy swoimi składami podatkowymi w opakowaniach jednostkowych m.in. w beczkach 205 oraz w luzie (w mauzerach 1000 l) po spełnieniu wszystkich wymaganych prawem warunków.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy na podstawie art. 40 ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym, Spółka może stosować procedurę zawieszenia poboru akcyzy w stosunku do wyrobów akcyzowych oznaczonych kodami CN 2710 11 21, 2710 11 25 oraz 2710 19 29 przemieszczanych pomiędzy składami podatkowymi w opakowaniach 1000 1 lub innych opakowaniach jednostkowych np. beczkach 205 l?

Zdaniem Wnioskodawcy.

W świetle przepisów akcyzowych, w tym zwłaszcza art. 40 ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym, można stosować procedurę zawieszenia poboru akcyzy w stosunku do wyrobów akcyzowych oznaczonych kodami CN 2710 11 21, 2710 11 25 oraz 2710 19 29 przemieszczanych pomiędzy składami podatkowymi w opakowaniach 1000 1 lub innych opakowaniach jednostkowych np. beczkach 205 1.

UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY

Poniżej Wnioskodawca przedstawia szczegółowe uzasadnienie swojego stanowiska.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy. W załączniku tym, pod pozycją 27 znajdują się wyroby o kodzie CN 2710 tj. oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów; oleje odpadowe.

Równocześnie w świetle uregulowań art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycją CN 2710.

Zatem wyroby o kodzie CN 2710 11 21, 2710 11 25 oraz 2710 19 29 są wyrobami akcyzowymi i zaliczają się do wyrobów energetycznych.

Wyroby te, w oparciu o treść art. 89 ust. 2 korzystają z zerowej stawki podatku akcyzowego w sytuacji gdy są przeznaczone do celów innych niż opalowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł, po spełnieniu wszystkich wymaganych prawem warunków.

W załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym został umieszczony wykaz wyrobów akcyzowych, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym, o którym mowa w dyrektywie Rady 92/12/EWG z dnia 25 lutego 1992 r. w sprawie ogólnych warunków dotyczących wyrobów objętych podatkiem akcyzowym, ich przechowywania, przepływu oraz kontrolowania (Dz.Urz.UE. L 1992 Nr 76, str. 1). W pozycji 20 ujęto wyroby z kodu CN od ex 2710 11 do ex 2710 19 69 - oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów.

W związku z powyższym uznać należy, że w stosunku do wyrobów o klasyfikacji CN 2710 11 21, 2710 11 25 oraz 2710 19 29 stosuje się procedurę zawieszonego poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku akcyzowym za skład podatkowy uznaje się miejsce, w którym określone wyroby akcyzowe są produkowane, magazynowane, przeładowywane lub do którego wyroby te są wprowadzane, lub z którego są wyprowadzane – z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy. Jak wynika z interpretacji powyższej definicji, w składzie podatkowym mogą być wykonywane określone czynności, które nie będą rodziły obowiązku zapłaty podatku akcyzowego, jeżeli zostaną wykonane w granicach składu podatkowego zgodnie z warunkami stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy.

Procedura zawieszenia poboru akcyzy jest zdefiniowana natomiast w art. 4 pkt 7 dyrektywy horyzontalnej jako procedura odnosząca się do produkcji, przetwarzania, przechowywania lub przemieszczania wyrobów akcyzowych w ramach zawieszenia poboru akcyzy. Podkreślić należy, aby zostały spełnione podstawowe warunki jej stosowania, tzn. wyroby były przemieszczane między podmiotami uprawnionymi do odbioru wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, wygenerowany został dokument e-AD w systemie EMCS, a także zostało złożone zabezpieczenie akcyzowe.

Zgodnie z art. 40 ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym, procedurę zawieszenia poboru akcyzy stosuje się do wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, w tym opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, z zastrzeżeniem art. 47 ust. 1. W przypadku wyrobów akcyzowych oznaczonych kodami CN 2710 11 21, 2710 11 25 oraz 2710 19 29 procedurę zawieszenia poboru akcyzy stosuje się, jeżeli wyroby te są przemieszczane luzem.

„Przepis ten stanowi wierną implementację art. 20 ust 1 dyrektywy w zakresie benzyn specjalnych. Celem tych przepisów jest wskazanie, iż w przypadku benzyn specjalnych, które już zostały rozlane w pojemniki przygotowane do obrotu handlowego, ryzyko ich wykorzystania do celów napędowych lub opalowych jest na tyle niskie, że brak jest konieczności stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy. Wprawdzie w przypadku obrotu na terenie kraju, stosowanie procedury zawieszenia poboru akcyzy jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika, jej zastosowanie w przypadku przemieszczania benzyn specjalnych luzem może okazać się korzystne, jeżeli zarówno dostawca jak i odbiorca prowadzą składy podatkowe (w ten sposób odbiorca zużywający benzyny specjalne do produkcji wyrobów akcyzowych w składzie podatkowym może uniknąć obowiązku uzyskania norm zużycia wyrobów energetycznych opodatkowanych stawką zero, jakimi są benzyny specjalne). (...) Niemniej jednak problematyczną kwestią jest precyzyjne wskazanie, kiedy możemy uznać, że dany wyrób nie jest przemieszczany luzem. W praktyce sytuacja taka wystąpi, kiedy dany wyrobów został przelany do największego pojemnika jednostkowego, który jest dystrybuowany na rynku. Problematyczne może natomiast być uznanie za taki pojemnik kontenera o pojemności 1000 lub więcej litrów, który bardzo często jest wykorzystywany wielokrotnie. W takim przypadku, w celu wyeliminowania wątpliwości bezpiecznym rozwiązaniem byłoby stosowanie procedury zawieszenia poboru akcyzy.” Szymon Parulski „Akcyza” komentarz 2 wydanie str. 351 i 352.

Z treści normy prawnej zawartej w art. 40 ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym oraz powyższego komentarza jednoznacznie wynika więc, że w stosunku do wyrobów oznaczonych kodami CN 2710 11 21, 2710 11 25 oraz 2710 19 29 przemieszczanych w opakowaniach 1000 l (mauzerach) należy stosować procedurę zawieszonego poboru akcyzy. Obowiązek ten występuje w sytuacji, gdy nie zostało ostatecznie nadane im przeznaczenie i nie powstało względem nich zobowiązanie podatkowe w związku z ich wyprowadzeniem poza procedurę zawieszenia poboru akcyzy.

Podkreślić przy tym należy, że powyższy przepis nie zabrania stosowania procedury zawieszonego poboru akcyzy w stosunku do przemieszczanych wyrobów oznaczonych wyżej wymienionymi kodami CN w innych opakowaniach jednostkowych np. w beczkach 205 L.

Przemieszczając pomiędzy składami podatkowymi wyroby o klasyfikacji CN 2710 11 21, 2710 11 25 oraz 2710 19 29 nie jest znane ostateczne przeznaczenie tych wyrobów. Wyroby te mogą być bowiem zużyte w składzie podatkowym do wyprodukowania innych wyrobów akcyzowych, zużyte w ramach prowadzonej działalności gospodarczej lub być przedmiotem sprzedaży do odbiorcy finalnego. Zastosowanie procedury zawieszonego poboru akcyzy (a więc również ich kontroli ze strony właściwych organów podatkowych) w stosunku do wyrobów o klasyfikacji CN 2710 11 21, 2710 11 25 oraz 2710 19 29 przemieszczanych w opakowaniach jednostkowych np. beczkach 205 l minimalizuje ryzyko nadużyć z wykorzystaniem ich do celów opałowych lub napędowych, z pominięciem podatku akcyzowego w należytej wysokości.

Mając na uwadze powyższe, Spółka stoi na stanowisku, iż w świetle przepisów akcyzowych możliwe jest przemieszczanie wyrobów akcyzowych o klasyfikacji CN 2710 11 21, 2710 11 25 oraz 2710 19 29 w procedurze zawieszenia pomiędzy składami podatkowymi w opakowaniach 1000 l lub innych opakowaniach jednostkowych (np. beczkach 205 l).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.