Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1-1/4511-1-148/16-3/PP
z 5 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 22 sierpnia 2016 r. (data wpływu 25 sierpnia 2016 r.), uzupełnionym w dniu 4 listopada 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku odprowadzania podatku od przychodu uzyskanego z tytułu udzielania korepetycji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej:

• obowiązku zarejestrowania działalności gospodarczej,
• podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku odprowadzania podatku od przychodu uzyskanego z tytułu udzielania korepetycji.
  
  

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu pismem z dnia 24 października 2016 r. nr ILPB1-1/4511-1-148/16-2/PP wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie wysłano w dniu 24 października 2016 r., skutecznie doręczono w dniu 28 października 2016 r., natomiast w dniu 4 listopada 2016 r. wpłynęła do tut. Organu odpowiedź na ww. wezwanie.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany m.in. wskazał, że ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku odprowadzania podatku od przychodu uzyskanego z tytułu udzielania korepetycji.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, jako student jednolitych studiów magisterskich na Wydziale Lekarskim, chciałby udzielać korepetycji z przedmiotu chemia na poziomie gimnazjum i szkoły średniej.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany dodatkowo wskazał, że działalność ta byłaby prowadzona w sposób zorganizowany (stała ilość godzin w miesiącu, stałe terminy spotkań). Przychody z tego tytułu Wnioskodawca planuje rozliczać na zasadach ogólnych według skali podatkowej. W tym samym roku Wnioskodawca nie będzie uzyskiwał innych dochodów opodatkowanych również na zasadach ogólnych. Łączny dochód z tytułu udzielania korepetycji nie przekroczy kwoty wolnej od opodatkowania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy konieczne jest odprowadzenie podatku w innej formie niż wymieniona w opisie zdarzenia przyszłego od przychodu uzyskanego z tytułu udzielania korepetycji?

Powyższe pytanie wynika z uzupełnienia wniosku.

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, iż przychód z tytułu prowadzenia korepetycji nie będzie przekraczał kwoty wolnej od opodatkowania, możliwe jest zastosowania zasad ogólnych jako wiodącej formy opodatkowania takiego przychodu. Nieistotna w tym wypadku jest forma prowadzenia działalności, określona jako zorganizowana.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ponadto, stosownie do treści art. 11 ust. 1 ww. ustawy - przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl natomiast art. 27 ust. 1 ww. ustawy - podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 29-30e, pobiera się od podstawy jego obliczenia według następującej skali (skala podatkowa obowiązująca dla dochodów uzyskanych w 2016 r.):

Z powyższej skali podatkowej wynika, że ustawodawca określa poszczególne przedziały (szczeble) dochodowe. Do części dochodów znajdujących się w poszczególnych przedziałach zostaje zastosowana inna (wyższa) stawka podatkowa. Zatem stawka podatku dochodowego od osób fizycznych uzależniona jest od sumy dochodów ze wszystkich źródeł przychodów, opodatkowanych na tzw. zasadach ogólnych, uzyskanych przez podatnika w danym roku podatkowym.

Z ww. przepisu jednocześnie wynika, że dopiero powyżej kwoty 3091,49 zł dochodu podatek będzie większy od zera. Po jej zaokrągleniu do pełnych złotych, a więc do kwoty 3091 zł oraz obliczeniu podatku (18% * 3091 zł – 556,02 zł) otrzymujemy 0,36 zł podatku, co po ponownym zaokrągleniu do pełnego złotego daje kwotę podatku do zapłacenia w wysokości 0 zł. Gdyby jednak wziąć kwotę dochodu o 1 grosz wyższą, tj. 3091,50 zł, po zaokrągleniu do pełnych złotych wyjdzie kwota 3092 zł, a po wyliczeniu podatku (18% * 3092 zł – 556,02 zł) otrzymujemy kwotę podatku 0,54 zł, co po ponownym zaokrągleniu daje 1 zł podatku do zapłacenia.

Innymi słowy, jeśli suma dochodów ze wszystkich źródeł przychodów, opodatkowanych na tzw. zasadach ogólnych, nie przekroczy w danym roku podatkowym kwoty 3091,49 zł wówczas po stronie podatnika nie powstanie obowiązek uiszczenia podatku dochodowego od ww. przychodów.

Przy czym zauważyć należy, że stosownie do treści art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 1aa, 7 i 8.

Zatem powyższy obowiązek podatkowy, wynikający z cytowanego art. 45 ust. 1 ustawy, ma zastosowanie również w przypadku, gdy na podatniku nie ciąży obowiązek uiszczenia podatku dochodowego z powodu nieosiągnięcia w roku podatkowym sumy dochodów przekraczających ww. kwotę wolną od podatku.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca (student) planuje udzielać korepetycji z przedmiotu chemia na poziomie gimnazjum i szkoły średniej. Działalność ta byłaby prowadzona w sposób zorganizowany (stała ilość godzin w miesiącu, stałe terminy spotkań). Przychody z tego tytułu Wnioskodawca planuje rozliczać na zasadach ogólnych według skali podatkowej. W tym samym roku Wnioskodawca nie będzie uzyskiwał innych dochodów opodatkowanych na zasadach ogólnych, a łączny dochód z tytułu udzielania korepetycji nie przekroczy kwoty wolnej od opodatkowania.

Mając zatem na uwadze powyższe uregulowania prawne oraz przedstawiony we wniosku opis sprawy stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawca planuje wybrać formę opodatkowania, o której mowa w ww. art. 27 ust. 1 (tzw. zasady ogólne), a dochód Wnioskodawcy uzyskany z tytułu udzielania korepetycji nie przekroczy kwoty wolnej od podatku, przy jednoczesnym braku innych dochodów opodatkowanych na zasadach ogólnych – po stronie Wnioskodawcy nie będzie istniała konieczność odprowadzenia podatku w innej formie niż wymieniona w opisie zdarzenia przyszłego od przychodu uzyskanego z tytułu udzielania korepetycji.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.