Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPP3.4512.588.2016.3.MN
z 13 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 22 kwietnia 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 18 sierpnia 2016 r. (data wpływu 30 sierpnia 2016 r.) uzupełnionym pismem z 21 listopada 2016 r. (data wpływu 24 listopada 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• uznania nieodpłatnych świadczeń na rzecz uczestników imprez sportowych opisanych w pkt 1, pkt 2 i pkt 4.2 za działalność gospodarczą,
• uznania opisanych we wniosku nagród za prezenty małej wartości,
• opodatkowania nieodpłatnego przekazania nagród w związku z organizacją imprez opisanych w pkt 1 i 2,
• zastosowania proporcji wskazanej w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT w związku z utrzymaniem opisanych we wniosku obiektów,

-jest nieprawidłowe

• braku obowiązku opodatkowania zrabatowania wartości ceny biletów,
• braku obowiązku naliczenia podatku należnego z tytułu świadczenia czynności nieodpłatnego udostępnienia obiektów Wnioskodawcy na rzecz grup zorganizowanych przez placówki oświatowe, jednostki pomocy społecznej, spółdzielnie mieszkaniowe, organizacje pozarządowe oraz kluby sportowe z terenu Gminy

-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 sierpnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania nieodpłatnych świadczeń na rzecz uczestników imprez sportowych opisanych w pkt 1, pkt 2 i pkt 4.2 za działalność gospodarczą, uznania opisanych we wniosku nagród za prezenty małej wartości, opodatkowania nieodpłatnego przekazania nagród w związku z organizacją imprez opisanych w pkt 1 i 2, zastosowania proporcji z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT w związku z utrzymaniem opisanych we wniosku obiektów, braku obowiązku opodatkowania zrabatowania wartości ceny biletów oraz braku obowiązku naliczenia podatku należnego z tytułu świadczenia czynności nieodpłatnego udostępnienia obiektów Wnioskodawcy na rzecz grup zorganizowanych przez placówki oświatowe, jednostki pomocy społecznej, spółdzielnie mieszkaniowe, organizacje pozarządowe oraz kluby sportowe z terenu Gminy. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 21 listopada 2016 r. (data wpływu 24 listopada 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 9 listopada 2016 r. znak: 2461-IBPP3.4512.588.16.2.MN.

W przedmiotowym wniosku, uzupełnionym pismem z 21 listopada 2016 r., przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca – Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji (dalej: MOSiR/Wnioskodawca) jest jednostką organizacyjną Gminy, prowadzoną w formie jednostki budżetowej.

Zgodnie ze Statutem Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji w (dalej statut), przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest realizowanie zadań własnych Gminy z zakresu kultury fizycznej, sportu i rekreacji.

Do zadań MOSiR należy w szczególności:

1. upowszechnianie oraz propagowanie kultury fizycznej, sportu i rekreacji, w tym poprzez współpracę z podmiotami prowadzącymi oraz promującymi tego typu działalność lub aktywność;
   
2. zarządzanie przekazanymi przez gminę obiektami, terenami, urządzeniami oraz infrastrukturą o charakterze sportowym i rekreacyjnym, a także innymi obiektami o charakterze użyteczności publicznej;
   
3. udostępnianie bazy sportowej i rekreacyjnej dla potrzeb społeczności lokalnej;
   
4. prowadzenie działalności informacyjnej, reklamowej i promocyjnej w zakresie działania MOSiR;
   
5. dbanie o bazę i infrastrukturę sportową i rekreacyjną podległą MOSiR, w szczególności pełnienie funkcji inwestora przy realizacji zadań remontowych i inwestycyjnych;
   
6. organizowanie imprez sportowych i rekreacyjnych;
   
7. propagowanie i promowanie edukacji sportowej;
   
8. rozwijanie i popularyzowanie wszelkich form aktywnego wypoczynku i rekreacji dla dzieci, młodzieży oraz osób dorosłych, ze szczególnym uwzględnieniem potrzeb osób niepełnosprawnych;
   
9. promowanie i tworzenie warunków dla rodzinnego uczestnictwa w imprezach sportowych i rekreacyjnych;
   
10. prowadzenie zajęć gimnastyki korekcyjnej oraz badań podstawy ciała.
    
    

W myśl postanowień statutowych działalność MOSiR prowadzona jest na podstawie rocznych i wieloletnich planów finansowych zatwierdzonych uchwałą Rady Miejskiej. MOSiR prowadzi gospodarkę finansową według zasad określonych dla jednostek budżetowych. Dochody MOSiR odprowadzane są na rachunek dochodów budżetu Gminy, a wydatki MOSiR pokrywane są bezpośrednio z budżetu Gminy. MOSiR prowadzi rachunkowość i sprawozdawczość zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, przy uwzględnieniu zasad szczególnych dotyczących jednostek budżetowych.

MOSiR prowadzi działalność gospodarczą, polegającą na sprzedaży usług na rzecz podmiotów gospodarczych, szkół, przedszkoli, a także na rzecz osób fizycznych, w szczególności MOSiR świadczy usługi wstępu do obiektów sportowo- rekreacyjnych (kryte pływalnie, letnie baseny, lodowiska, korty tenisowe, siłownie, sauny, zajęcia fitness), najmu pomieszczeń, a sporadycznie dokonuje sprzedaży zlikwidowanych składników majątkowych (w tym również sprzedaż złomu).

Na gruncie dotychczasowego stanowiska organów podatkowych Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT, odrębnym od Gminy, jako jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Wskaźnik tzw. struktury sprzedaży (proporcja wynikająca z art. 90 ust. 2 ustawy o VAT) na rok 2016 wynosi 100% oraz prewskaźnik VAT (proporcja określona w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT) na ten rok wynosi 80%.

Przy wytworzeniu, nabyciu obiektów, w których podatnik prowadzi działalność gospodarczą Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z tym nabyciem/ wytworzeniem.

Obiekty, w których MOSiR wykonuje powierzone przez Gminę zadania własne w zakresie sportu i rekreacji, stanowiące również działalność gospodarczą Wnioskodawca otrzymał od Gminy w drodze Decyzji Prezydenta Miasta. Obiekty te są w trwałym zarządzie MOSiR.

W szczególności działalność gospodarcza wykonywana jest w następujących obiektach:

• Kompleks Piłkarski przy ulicy K. 1 (xxx),
• Kompleks Sportowy przy alei M.;
• Kompleks Sportowy przy ulicy O.;
• Kompleks Rekreacyjno-Sportowy przy ulicy M.;
• Hala Widowiskowo-Sportowa przy ulicy Ż.;
• Hala Widowiskowo-Sportowa przy ulicy B.,
• Hala Sportowa przy ulicy B.;
• Pływalnia Kryta i Siłownia przy ulicy Ż.;
• K. Centrum Aktywności R. (do 31 grudnia 2015 r. P.) przy ulicy H.;
• Pawilon Sportowy przy ulicy S.;
• Stadion Piłkarski przy ulicy G.;
• Stadion Zimowy przy ulicy Z.;
• Pływalnia Letnia przy ulicy M.;
• Pływalnia Letnia przy ulicy W.;
• Korty Tenisowe przy ulicy S.;
• Stadion Piłkarski przy ulicy D.;
• Kąpielisko S.przy ulicy K.;
• Lodowisko przy alei Z.;
  

oraz:

• Miejski Ośrodek Gimnastyki Korekcyjnej;
• Dział Rozwoju i Promocji Sportu;
• Siedziba Dyrekcji MOSiR.
  
  

W związku z prowadzeniem zarządu nad powierzonymi przez Gminę obiektami Wnioskodawca dokonuje też w tych obiektach szeregu działań inwestycyjnych: remontowych oraz modernizacyjnych. Ponadto, poza działalnością gospodarczą Wnioskodawca realizując zadania własne Gminy, wykonuje również działalność inną niż gospodarcza na takich obiektach jak:

• Skate Park przy ulicy B.,
• Skate Park przy ulicy Z.,
• Park D. przy ulicy Ż.,
• Skate Park przy ulicy J.,

do których dostęp jest otwarty dla ogółu wspólnoty mieszkańców tworzących Gminę bez pobierania odpłatności.

Ponadto, na podstawie polecenia Prezydenta Miasta uczestniczy w organizacji imprez masowych nastawionych na sport i rekreację, poprzez udostępnienie obiektów sportowych, w których prowadzona jest również działalność gospodarcza podlegająca opodatkowaniu VAT. Przykładem działalności „niegospodarczej" jest przekazywanie medali, statuetek, dyplomów zwycięzcom maratonu ulicznego, z którego Wnioskodawca nie uzyskuje żadnych przychodów, czy też udostępnienie obiektów sportowych na rzecz uczestników Światowych Dni Młodzieży.

Z tego też powodu przy ponoszeniu wydatków związanych z utrzymaniem obiektów lub ich modernizacją, na których prowadzona jest zarówno działalność gospodarcza opodatkowana i zwolniona VAT, Wnioskodawca obniża kwotę podatku VAT należnego o kwoty podatku VAT naliczonego dokumentującego wyżej wymienione wydatki stosując tzw. prewskaźnik VAT oraz strukturę sprzedaży. W stosunku zaś do obiektów, w których nie jest prowadzona działalność inna niż gospodarcza Wnioskodawca obniża kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego w pełnej wysokości lub z zastosowaniem struktury sprzedaży.

MOSiR w związku z prowadzeniem działalności informacyjnej, reklamowej i promocyjnej, a także upowszechnianiem oraz propagowaniem kultury fizycznej, sportu i rekreacji organizuje i zamierza organizować lub współorganizować w bieżącym roku podatkowym wydarzenia sportowe.

W szczególności MOSiR organizuje i zamierza organizować imprezy sportowe, w których udział uczestników jest nieodpłatny lub częściowo odpłatny. W związku z przedmiotowymi imprezami Wnioskodawca nabywa:

• medale,
• puchary,
• dyplomy,
• nagrody rzeczowe – drobny sprzęt sportowy, stroje tenisowe oraz puchary lub statuetki, koszulki z nadrukiem, piłeczki do tenisa oraz gadżety związane z tenisem.
  
  

Większość wyżej wymienionych nagród przekracza wartość 10 zł netto.

Wnioskodawca podkreśla, że nie prowadzi ewidencji pozwalającej na identyfikację osób, którym będą nieodpłatnie przekazywane nagrody oraz wartość przekazanych nagród poszczególnym osobom.

Przykładowo MOSiR jest lub będzie organizatorem lub współorganizatorem (z osobą trzecią) imprezy sportowej, której celem jest:

1. stworzenie możliwości nauki jazdy na rolkach, deskorolkach, BMX-ach i hulajnogach oraz doskonalenia umiejętności jazdy na rolkach, deskorolkach, BMX-ach i hulajnogach, popularyzacja biegania oraz sportów ekstremalnych, stworzenie możliwości współzawodnictwa sportowego, promocja efektów realizacji projektu dofinansowanego ze środków Funduszy Europejskich.

Powyższa impreza organizowana jest samodzielnie przez MOSiR, za udział w imprezie uczestnik nie ponosi odpłatności. Uczestnikami są osoby w różnych grupach wiekowych. Przewiduje się nagrody za zajęcie miejsc od 1 do 3.

2. popularyzacja tenisa ziemnego i aktywnych form spędzania wolnego czasu, zachęcenie do aktywnego uczestnictwa w sportowym życiu miasta, wzmocnienie więzi z regionem i lokalnym sportem.

Powyższe wydarzenie skierowane będzie do uczniów szkół gimnazjalnych oraz ponadgimnazjalnych z terenu miasta.

W związku z organizowaniem wydarzenia Wnioskodawca nie uzyska przychodów. Impreza sportowa organizowana będzie przez MOSiR samodzielnie. Przewiduje się nagrody za zajęcie miejsc od 1 do 3

3. umożliwienie i prowadzenie rywalizacji pomiędzy drużynami siatkarskimi, propagowanie siatkówki, jako aktywnej formy spędzania czasu i zachowań fair-play.

Wydarzenie jest organizowane tylko przez MOSiR. Drużyny uczestniczące w imprezie ponoszą odpłatność z tytułu wpisowego w wysokości 100 zł od drużyny oraz kaucji zwrotnej w wysokości 400 zł. Odbiorcą opłat jest MOSiR.

Wnioskodawca planuje ufundowanie nagród o wartości powyżej 10 zł netto za zajęcie miejsc od 1 do 3 w pierwszej I drugiej lidze SALS, tj.:

• I Liga SALS nagrody:
  
  1 miejsce - stroje siatkarskie oraz puchar i medale
  
  2 miejsce - koszulki z nadrukiem oraz medale
  3 miejsce - nagolenniki oraz medale
  
  
• II Liga SALS nagrody:
  
  1 miejsce - stroje siatkarskie
  
  2 miejsce - koszulki z nadrukiem
  
  3 miejsce – nagolenniki
  
  

4. umożliwienie aktywnego spędzenia czasu w trakcie wakacji, zachęcenie do uczestnictwa w sportowym życiu miasta, wzmocnienie więzi z regionem i lokalnym sportem w ramach programu pod nazwą „A.”.

„A.” skierowana jest do dzieci, młodzieży i dorosłych, polega na:

4.1. zrabatowaniu wartości ceny biletów za korzystanie z obiektów MOSiR w czasie wakacji, w tym w szczególności ustalenie ceny biletu za wejście: dzieci do lat 7 w ramach ceny biletu za wstęp opiekuna oraz opiekunów osób niepełnosprawnych w ramach ceny biletu za wstęp osoby niepełnosprawnej,

4.2. nieodpłatnych wejściach grup zorganizowanych przez placówki oświatowe, jednostki pomocy społecznej, spółdzielnie mieszkaniowe, organizacje pozarządowe oraz kluby sportowe z terenu miasta.

Do chwili obecnej Wnioskodawca uważał, iż organizacja imprez sportowych, z których nie uzyskuje przychodów, stanowi czynność realizowaną w ramach zadań własnych Gminy jako organu władzy publicznej, a zatem nie wykonywanych przez Wnioskodawcę jako podatnika VAT. Z kolei, w takim zakresie, w jakim Wnioskodawca uzyskuje jakikolwiek przychód (np. z tytułu udostępnienia obiektu sportowego współorganizatorowi) jako czynności realizowane zarówno jako podatnik VAT oraz jako organ władzy publicznej.

W zależności od powyższego przy wręczaniu nagród Wnioskodawca stosował następujący sposób rozliczenia podatku VAT:

1. w związku z działalnością „pozagospodarczą” rozumianą jako realizacja zadań własnych Gminy, w związku z którymi występuje Wnioskodawca jako „ramię” organu władzy publicznej, nie naliczał podatku VAT należnego i nie odliczał kwot podatku VAT naliczonego od wydatków dokumentujących wręczenie tych nagród;
2. w związku z częściowo wykonywaną działalnością gospodarczą oraz niegospodarczą naliczał podatek VAT należny od wręczanych nagród i jednocześnie korzystał z częściowego odliczenia VAT od wydatków związanych z realizacją imprez, z których uzyskiwał przychód, stosując zasady wynikające z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT oraz art. 90 ust. 2 tej ustawy.
   
   

W związku z tak przedstawionym stanem faktycznym, Wnioskodawca powziął wątpliwość w zakresie oceny:

• czy opisane w zdarzeniach przyszłych oraz stanach faktycznych czynności, polegające na organizacji imprez sportowych niegenerujących bezpośrednio przychodów MOSiR, podejmowane są lub będą w ramach działalności gospodarczej, a w związku z tym
• czy wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT od nabywanych na nagrody towarów, a także
• czy Wnioskodawca zobowiązany jest do naliczenia podatku VAT należnego od przekazanych nagród;
• czy nagrody w postaci medali, statuetek, dyplomów stanowią prezenty, o których mowa w art. 7 ust. 3 ustawy o VAT?.
  
  

Ponadto czy sposób rabatowania biletów osób towarzyszących (dzieci, opiekunów) i ustalenie dla nich oraz osób, które im towarzyszą jednej ceny za bilet stanowi nieodpłatne świadczenie.

W uzupełnieniu do wniosku odnośnie organizacji imprezy sportowej wskazanej w punkcie 1 wniosku wskazano, że Wnioskodawca nie uzyskuje przychodów z tytułu organizacji samodzielnie imprezy opisanej w punkcie 1 wniosku.

Realizacja imprezy opisanej w punkcie 1 nie przekłada się na zwiększenie obrotów z działalności opodatkowanej Wnioskodawcy i nie można wskazać konkretnego zakresu działalności opodatkowanej.

Organizowana przez Wnioskodawcę impreza opisana w punkcie 1 opisu sprawy wniosku polega na cyklu spotkań o charakterze rekreacyjnym i sportowym organizowanych na terenie Skate Parku. Zainteresowani mogą skorzystać z prowadzonych przez instruktorów warsztatów jazdy na rolkach, deskorolkach, BMX-ach oraz hulajnogach, kończących się konkursami. Uczestnicy mają również możliwość wzięcia udziału w biegach terenowych na orientację lub w rywalizacji tradycyjnych dyscyplin sportu, jak bieganie czy jazda na rowerze.

Celem imprezy jest również promocja projektu dofinansowanego ze środków Funduszy Unijnych. Tytuł projektu: „xxx.

Głównym efektem było:

• poszerzenie oferty rekreacyjno-turystycznej Parku im. J.;
• zwiększanie atrakcyjności turystycznej w skali miasta i regionu;
• przebudowa części istniejących alejek parkowych w infrastrukturę aktywnych form turystyki, tj. tras rolkowych, tras rowerowych;
• propagowanie form turystyki miejskiej;
• tworzenie nowych alternatyw aktywnego spędzania wolnego czasu;
• poprawa wizerunku obiektu oraz zwiększenie jego atrakcyjności turystycznej w skali miasta i regionu;
• racjonalizacja wykorzystania przestrzeni;
• wzbogacenie oferty imprez kulturalno-sportowych organizowanych na terenie miasta;
• w ujęciu długofalowym realizacja Projektu przyczyniła się do zwiększenia atrakcyjności przestrzeni miejskiej oraz jest istotnym elementem budowania oferty produktów miasta;
• Projekt przyczynił się do popularyzacji aktywności fizycznej wśród mieszkańców, a także wśród osób odwiedzających miasto. Poprzez stworzenie odpowiedniej infrastruktury i poszerzenie oferty aktywnych form turystki została również podniesiona atrakcyjność województwa.
  
  

Promocja polega na pokazaniu atrakcyjności miejsca i zachęcenia mieszkańców do odwiedzania obiektu, skorzystania z poszerzonej oferty rekreacyjno-turystycznej tj. tras rowerowych, rolkowych i alejek spacerowych.

Promocja projektu dofinansowanego ze środków Funduszy Europejskich nie ma związku z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy. Wskazana impreza finansowana jest z budżetu Gminy. Zasadniczym celem wskazanej imprezy jest realizacja zadań statutowych w zakresie upowszechniania sportu, czyli wykonywanie zadań publicznoprawnych Gminy w zakresie sportu. Brak jest przesłanek, które uzasadniają twierdzenie, że organizacja imprezy opisanej w punkcie 1 opisu sprawy, jest związana wyłącznie z prowadzeniem przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Wskazane nieodpłatne świadczenia służą promowaniu nieodpłatnej działalności statutowej.

W uzupełnieniu do wniosku odnośnie organizacji imprezy sportowej wskazanej w punkcie 2 wniosku wskazano, że uczniowie szkół gimnazjalnych oraz ponadgimnazjalnych z terenu miasta, do których skierowana jest wskazana impreza, biorą w niej udział nieodpłatnie. Wnioskodawca nie uzyskuje przychodów z tytułu organizacji samodzielnie imprezy opisanej w punkcie 2 wniosku. Realizacja imprezy opisanej w punkcie 2 przekłada się na zwiększenie obrotów z działalności opodatkowanej Wnioskodawcy przez popularyzację sportu, jakim jest gra w tenisa ziemnego, a w perspektywie zwiększenie liczby użytkowników obiektów sportowych Wnioskodawcy i finalnie zwiększenie sprzedaży. Realizacja wskazanej imprezy przyczynia się do zwiększenia obrotów z działalności opodatkowanej Wnioskodawcy w zakresie odpłatnego udostępniania kortów tenisowych i odpłatnej nauki gry w tenisa.

Organizowana przez Wnioskodawcę impreza opisana w punkcie 2 opisu sprawy wniosku polega na rozegraniu zawodów organizowanych na kortach tenisowych, przeprowadzeniu rywalizacji w kilku kategoriach wiekowych, wyłonieniu zwycięzców oraz obdarowanie ich pucharami i nagrodami. Wskazana impreza finansowana jest z budżetu Gminy. Celem wskazanej imprezy jest zarówno realizacja zadań statutowych w zakresie upowszechniania sportu, czyli wykonywanie zadań publicznoprawnych Gminy w zakresie sportu, jak i popularyzacja dyscypliny sportu (gry w tenisa), która stanowi element działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Brak jest przesłanek, które uzasadniają twierdzenie, że organizacja imprezy opisanej w punkcie opisu sprawy, jest związana wyłącznie z prowadzeniem przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Wskazane nieodpłatne świadczenia służą promowaniu działalności opodatkowanej Wnioskodawcy, jak również nieodpłatnej działalności statutowej.

W uzupełnieniu do wniosku odnośnie podejmowanych przez Wnioskodawcę działań wskazanych w punkcie 4.2 wniosku wskazano, że bilety dla grup zorganizowanych przez placówki oświatowe, jednostki pomocy społecznej, spółdzielnie mieszkaniowe, organizacje pozarządowe oraz kluby sportowe z terenu miasta zostaną sfinansowane z budżetu Gminy, tak jak wszystkie inne wydatki. Umożliwienie nieodpłatnego wejścia grup zorganizowanych przez placówki oświatowe, jednostki pomocy społecznej, spółdzielnie mieszkaniowe, organizacje pozarządowe oraz kluby sportowe z terenu miasta ma na celu zwiększenie obrotów z działalności opodatkowanej. Nieodpłatne wejścia dla określonych grup mają na celu zwiększenie obrotów z działalności opodatkowanej Wnioskodawcy. Umożliwienie nieodpłatnych wejść grup zorganizowanych przez opisane podmioty przekłada się na zwiększenia obrotów Wnioskodawcy z tytułu działalności odpłatnej przez wykształcenie w perspektywie potrzeby i chęci korzystania przez uczestników z propozycji obiektów MOSiR grupowa i indywidualnie, a także zachęcenia innych mieszkańców i nie tylko do korzystania z ofert wszystkich obiektów Wnioskodawcy. Jest to promocja działalności Wnioskodawcy, której elementem jest organizowanie w okresie letnim szczególnych upustów. Wnioskodawca decyduje sam oraz wspólnie z innymi podmiotami, kto może wejść na imprezę nieodpłatnie, np. w „A.” uczestniczy wiele podmiotów — są to działania wspólne wraz z Prezydentem Miasta mające na celu uatrakcyjnić mieszkańcom czas spędzony w mieście w czasie wakacji.

W odniesieniu do współorganizacji imprez Wnioskodawca wyjaśnił, że współorganizacja imprez sportowych polega na określeniu zasad wzajemnej współpracy, uprawnień oraz obowiązków współorganizatorów w zakresie organizacji imprez sportowych. Wnioskodawca organizuje imprezy z klubami sportowymi, szkołami, stowarzyszeniami, podmiotami gospodarczymi. Nie otrzymuje wynagrodzenia z tytułu współorganizacji imprez. Wnioskodawca w związku z współorganizacją imprez osiąga obroty opodatkowane z tytułu korzystania z obiektów przez Współorganizatora, jak również współorganizuje imprezy, z których nie osiąga obrotów opodatkowanych.

Celem organizacji i współorganizacji imprez jest zwiększenie obrotu z działalności opodatkowanej, jak również upowszechnianie oraz propagowanie kultury fizycznej, sportu i rekreacji, a więc realizacja nieodpłatnej działalności statutowej pozostającej poza zakresem VAT.

Organizacja i współorganizacja imprez sportowych to między innymi realizacja zadań statutowych Wnioskodawcy, a zarazem realizacja publicznoprawnych zadań własnych Gminy.

Wnioskodawca, będący jednostką organizacyjną Gminy, realizującą zadania własne gminy w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie kultury fizycznej i turystyki podejmowałaby opisane we wniosku działania nieodpłatne, gdyby nie prowadził działalności odpłatnej. Działania te podejmowane są nie tylko ze względu na publiczny charakter działalności Wnioskodawcy, a także ze względu na promocję działalności gospodarczej prowadzonej na terenie obiektów zarządzanych przez Wnioskodawcę.

Wskazane pytanie Wnioskodawcy (oznaczone numerem 7 – przypis Organu) dotyczy następujących obiektów:

• Kompleks Piłkarski przy ulicy K.(Stadion xxx),
• Kompleks Sportowy przy alei M.;
• Kompleks Sportowy przy ulicy O.;
• Kompleks Rekreacyjno-Sportowy przy ulicy M.;
• Hala Widowiskowo-Sportowa przy ulicy Ż.;
• Hala Widowiskowo-Sportowa przy ulicy B.,
• Hala Sportowa przy ulicy B.;
• Pływalnia Kryta i Siłownia przy ulicy Ż.;
• K. Centrum Aktywności R. (do 31 grudnia 2015 r. P.) przy ulicy H.;
• Pawilon Sportowy przy ulicy S.;
• Stadion Piłkarski przy ulicy G.;
• Stadion Zimowy przy ulicy Z.;
• Pływalnia Letnia przy ulicy M.;
• Pływalnia Letnia przy ulicy W.;
• Korty Tenisowe przy ulicy S.;
• Stadion Piłkarski przy ulicy D.;
• Lodowisko przy alei Z..
  
  

Natomiast nie dotyczy obiektów ogólnodostępnych, czyli: Kąpielisko S. przy ulicy K.; Skate Park przy ulicy B., Skate Park przy ulicy Z., Park D. przy ulicy Ż., Skate Park przy ulicy J..

Pytanie oznaczone we wniosku numerem 7 dotyczy również imprez organizowanych samodzielnie i współorganizowanych opisanych we wniosku z wyłączeniem imprez organizowanych i współorganizowanych na Skate Parkach.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy wykonywanie przez Wnioskodawcę nieodpłatnych świadczeń na rzecz uczestników imprez sportowych opisanych w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym w pkt 1, pkt 2 i w pkt 4.2 niniejszego wniosku, związanych z zadaniami statutowymi, tj. popularyzacją sportu i kultury fizycznej, aktywnym spędzaniem wolnego czasu oraz prowadzeniem działalności reklamowej i promocyjnej w zakresie działania MOSiR, należy uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT?
2. W przypadku pozytywnej odpowiedzi na pyt. 1, czy Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego z wydatków związanych z przekazanymi na rzecz zwycięzców prezentów będących nagrodami, tj. zastosowania art. 86 ust. 1 ustawy o VAT i związanego z nim art. 90 ust. 2 ustawy o VAT?
3. Czy wręczane nagrody w postaci medali, statuetek oraz pucharów i dyplomów należy traktować jako prezenty określone w art. 7 ust. 3 ustawy o VAT?
4. W przypadku pozytywnej odpowiedzi na pyt. 1 i pyt. 2, czy Wnioskodawca przekazując zwycięzcom imprez sportowych nagrody o wartości powyżej 10 zł netto, zobowiązany będzie do zastosowania art. 7 ust. 4 ustawy o VAT, tj. naliczenia podatku VAT należnego? W przypadku uznania, iż stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pyt. 1 jest nieprawidłowe, w części dotyczącej organizacji nieodpłatnych imprez sportowych, wskazanych w pkt 1 i pkt 2 stanu faktycznego i zdarzeń przyszłych, czy Wnioskodawca przekazując zwycięzcom nagrody zobowiązany będzie do naliczenia podatku VAT należnego?
5. Czy zrabatowanie wartości ceny biletów osoby towarzyszącej opisane w stanie faktycznym i ustalenie jednej ceny za wejście na obiekt Wnioskodawcy dziecka i jej opiekuna lub opiekuna i osoby niepełnosprawnej w czasie wakacji stanowi nieodpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu VAT na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o VAT?
6. Czy nieodpłatne wejścia na obiekty Wnioskodawcy grup zorganizowanych przez placówki oświatowe, jednostki pomocy społecznej, spółdzielnie mieszkaniowe, organizacje pozarządowe oraz kluby sportowe z terenu Gminy, stanowią czynność zrównaną z opodatkowaną na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, a tym samym podlegają obowiązkowi naliczenia podatku VAT należnego od wartości ceny biletu za wstęp na te obiekty?
7. Czy Wnioskodawca prawidłowo postępuje stosując proporcję, wskazaną w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, przy rozliczeniu podatku VAT, tj. obniżając kwoty podatku VAT należnego o wyliczoną na podstawie tej proporcji kwotę podatku VAT naliczonego, dokumentującą na fakturze VAT wydatki związane z utrzymaniem obiektów, w których odbywają się opisane w stanie faktycznym i zdarzeniach przyszłych wniosku imprezy sportowe współorganizowane przez Wnioskodawcę z tytułu których uzyskuje on jedynie wynagrodzenie za udostępnienie obiektu opodatkowane VAT, jak i imprezy sportowe z tytułu których Wnioskodawca w ogóle nie uzyskuje przychodu?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż wykonywanie przez MOSiR nieodpłatnych świadczeń na rzecz uczestników imprez sportowych opisanych w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym związanych z zadaniami statutowymi, tj. popularyzacją sportu i kultury fizycznej, aktywnym spędzaniem wolnego czasu oraz prowadzeniem działalności reklamowej i promocyjnej w zakresie działania MOSiR, należy uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 710 ze zm., dalej: ustawa o VAT).

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Definicja działalności gospodarczej wynikająca z ustawy o podatku od towarów i usług ma charakter autonomiczny winna być rozpatrywana niezależnie od innych przepisów regulujących działalność stowarzyszenia oraz organizacji pożytku publicznego. Ponadto wskazać należy, że definicja zawarta w art. 15 ust. 2 ustawy stanowi wprost jakiego rodzaju czynności należy uznać za działalność gospodarczą stąd też należy dokonać jej wykładni literalnej.

Działalność gospodarcza, w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, nie musi być – co do zasady – prowadzona w celu uzyskania zysku. W ramach działalności gospodarczej podatnik VAT może dążyć do osiągnięcia celów inne niż zarobkowe. Taki stan rzeczy występuje w zakresie nieodpłatnych zdarzeń, o których pisze Wnioskodawca, stanowiących metodę/sposób, który ma zachęcić mieszkańców do korzystania z obiektów Wnioskodawcy, przyzwyczaić ich i przekonać do atrakcyjności świadczeń wykonywanych na tych obiektach, w których prowadzona jest odpłatna działalność opodatkowana VAT Wnioskodawcy.

Nieodpłatne świadczenia Wnioskodawcy zatem są nieodzownym elementem prowadzonej działalności gospodarczej, przyczyniają się finalnie do zwiększania sprzedaży, a także są zbieżne z zadaniem statutowym Wnioskodawcy – udostępnianie bazy sportowej i rekreacyjnej dla potrzeb społeczności lokalnej oraz organizowaniem imprez sportowych i rekreacyjnych, a także propagowaniem i promowaniem edukacji sportowej.

Elementem prowadzonych działań reklamowych i promocyjnych jest właśnie organizowanie imprez sportowych i świadczenie na rzecz uczestników tych imprez nieodpłatnych świadczeń.

Zatem Wnioskodawca wykonując nieodpłatne świadczenia reklamuje swoją działalność gospodarczą. Wynika to wprost z zadań MOSiR, do których w szczególności należy prowadzenie działalności reklamowo-promocyjnej w zakresie działania MOSiR.

Wnioskodawca uważa, że świadczenie nieodpłatnych usług w celu reklamy i promocji działalności gospodarczej MOSiR stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Jak wynika bowiem z definicji określonej w art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel i rezultat tej działalności.

Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż wykonywanie przez MOSiR nieodpłatnych świadczeń na rzecz uczestników imprez sportowych opisanych w zdarzeniu przyszłym, stanowią działania reklamowe i promocyjne obiektów sportowych MOSiR ukierunkowanych na popularyzację sportu i kultury fizycznej, aktywne spędzanie wolnego czasu w tych obiektach, a tym samym zwiększających odpłatną sprzedaż opodatkowaną Wnioskodawcy, a zatem stanowiących element działalności gospodarczej Wnioskodawcy w rozumieniu art. 15 ust. 2 VAT.

Ad. 2

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w przypadku pozytywnej odpowiedzi na pyt. 1, MOSiR ma prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego z wydatków związanych z przekazanymi na rzecz zwycięzców nagród będących prezentami, tj. zastosowania art. 86 ust. 1 ustawy o VAT i związanego z nim art. 90 ust. 2 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

• nabycia towarów i usług,
• dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
  
  

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza jednak możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Wyrazem ścisłej zależności między uprawnionym odliczeniem podatku naliczonego, z wykonywaniem czynności opodatkowanych są regulacje zawarte w art. 90 ustawy o VAT, które w sposób techniczno-prawny uzupełniają generalną zasadę wyrażoną w wyżej cyt. art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy ma on prawo do odliczenia podatku VAT bowiem spełnia przesłanki do odliczenia podatku VAT w całości lub w części (w związku z wystąpieniem związku ze sprzedaż opodatkowaną i zwolnioną), bowiem:

• jest podatnikiem podatku od towarów i usług, a także,
• przekazywane na rzecz zwycięzców prezenty związane są z opodatkowaną VAT działalnością gospodarczą (uzasadnienie w ad. 1) Wnioskodawcy, co za tym idzie towary przekazane jako prezenty związane z opisanymi w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym imprezami sportowymi wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych lub mieszanych (opodatkowanych i zwolnionych).
  
  

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca na rok 2016 wyliczył wskaźnik proporcji sprzedaży VAT, o którym mowa w art. 90 ust. 2 ustawy o VAT na poziomie 100%, natomiast prewskaźnik VAT, określony w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT wynosi 80%.

W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, iż z tytułu wydatków ponoszonych na prezenty opisane w zdarzeniu przyszłym Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, wynikającego z faktur VAT dokumentujących te wydatki, w pełnej wysokości bowiem mają one związek z opodatkowaną działalnością gospodarczą Wnioskodawcy.

Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż MOSiR ma prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego z wydatków związanych z przekazanymi na rzecz zwycięzców prezentów (nagród), tj. zastosowania art. 86 ust. 1 ustawy o VAT i związanego z nim art. 90 ust. 2 ustawy o VAT.

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawcy nagrody w postaci medali, statuetek, pucharów i dyplomów należy uznać za prezenty, o których mowa w art. 7 ust. 4 ustawy o VAT.

W świetle ustawy o VAT, przez prezenty o małej wartości rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

• łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób,
• których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.
  
  

Zatem, stwierdzić należy, że pomimo, iż medale, statuetki, puchary i dyplomy mają jedynie charakter sentymentalny, pamiątkowy to z uwagi na wskazaną wyżej definicję wskazaną w art. 7 ust. 4 ustawy o VAT każdy towar wręczany przed podatnika jest prezentem, przy czym taki towar, który nie przekracza limitów określonych w tym artykule oraz warunku do towarów wskazanych w pkt 1) ust. 4 tego przepisu należy uznać za prezent. Skoro bowiem prezentem o małej wartości są wskazane w tym przepisie towary o określonej przez ustawodawcę wartości to w ogóle prezentami są wszelkie towary wręczane przez podatnika bez zobowiązania drugiej strony do określonego działania które wykraczają poza te limity.

Ad. 4

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż przekazując zwycięzcom imprez sportowych nagrody, o wartości powyżej 10 zł netto zobowiązany będzie do zastosowania art. 7 ust. 4 ustawy o VAT, tj. naliczenia podatku VAT należnego, w związku z prawem do odliczenia w całości lub części kwoty podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie nagród wydawanych przez Wnioskodawcę w ramach imprez sportowych zarówno organizowanych samodzielnie jak i współorganizowanych z osobom trzecią.

W przypadku uznania, iż stanowisko Wnioskodawcy zaprezentowane w odpowiedzi na pytanie 1 jest nieprawidłowe w zakresie, w jakim realizując imprezy sportowe, wskazane w pkt 1 i pkt 2 Wnioskodawca wykonuje te czynności w ramach działalności innej niż gospodarcza, nie będzie on zobowiązany do zastosowania art. 7 ust. 4 ustawy o VAT, tj. naliczenia podatku VAT należnego, w związku z brakiem prawa do odliczenia VAT kwoty podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie tych nagród wydawanych przez Wnioskodawcę w ramach imprez sportowych realizowanych z ramienia Gminy jako organu władzy publicznej, np. w ramach maratonu gminnego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z kolei art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności wszelkie inne darowizny jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

W myśl zaś art. 7 ust. 3 ustawy o VAT przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Wnioskodawca stoi na stanowisku (patrz uzasadnienie do ad. 1), iż przekazywane na rzecz zwycięzców nagrody związane są działalnością gospodarczą podatnika, co za tym idzie towary wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych lub czynności opodatkowanych i zwolnionych.

Zgodnie z art. 7 ust. 4 ustawy o VAT przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

• o łącznej wartości nie prze kra czającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
• których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.
  
  

Z analizy powyżej wskazanych przepisów wynika, że nie jest opodatkowane podatkiem VAT przekazanie towarów, których jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazania towaru, nie przekracza 10 zł netto. Nie jest również opodatkowane przekazanie prezentów, których wartość mieści się w przedziale od 10,01 zł do 100 zł, jednak pod warunkiem prowadzenia dodatkowej ewidencji osób obdarowanych. Jeżeli wartość przekazanego towaru przekracza 100 zł podatnik ma obowiązek opodatkować wartość nieodpłatnego świadczenia.

Ustawodawca zatem dopuścił nieopodatkowanie VAT takich wydań prezentów, które dokonywane jest na warunkach, określonych dyspozycją art. 7 ust. 4 ustawy o VAT.

Wnioskodawca nie prowadzi ewidencji pozwalającej na identyfikację osób, którym będą nieodpłatnie przekazywać nagrody oraz wartość przekazanych nagród poszczególnym osobom.

Jeśli więc jednostkowa wartość wydawanej przez MOSiR na rzecz zwycięzcy nagrody nie przekracza 10 zł, to stosownie do art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT, czynność ta nie będzie podlegać opodatkowaniu bez względu na to, któremu zwycięzcy nagrody zostały wydane i bez względu na prowadzenie ewidencji obdarowanych, o której mowa w art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT, bądź też brak prowadzenia takiej ewidencji. Stwierdzić należy, że jedynym warunkiem wyłączenia od opodatkowania podatkiem VAT wydawania nagród w sposób wskazywany powyżej jest jednostkowa cena nabycia lub jednostkowy koszt wytworzenia, który nie może przekraczać 10 zł netto.

Mając na względzie powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż przekazując zwycięzcom imprez sportowych nagrody, zobowiązany będzie do zastosowania art. 7 ust. 4 ustawy o VAT, tj. naliczenia podatku VAT należnego od prezentów (nagród) powyżej 10 zł netto, jeśli przysługuje podatnikowi prawo do odliczenia VAT.

W przypadku zaś, uznania przez organ podatkowy, iż Wnioskodawca organizując imprezy sportowe wskazane w pkt 1 i pkt 2 stanu faktycznego oraz zdarzeń przyszłych wniosku, działa nie jako podatnik VAT, a organ władzy publicznej, tj. w zakresie działalności innej niż gospodarcza, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT. Zatem niezależnie od wartości prezentu Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do naliczenia podatku VAT należnego od wydawanych prezentów.

Powyższe uzasadnione jest tym, iż zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT w takim wypadku Wnioskodawca działa jako organ władzy publicznej. W ramach tychże imprez nie są zawierane umowy cywilnoprawne z których wynika wynagrodzenie dla Wnioskodawcy.

Ad. 5

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż zrabatowanie wartości ceny biletów za korzystanie z obiektów MOSiR w czasie wakacji nie stanowi nieodpłatnego świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, a jest odpłatnym świadczeniem podlegającym opodatkowaniu w oparciu o art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają:

• odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
• eksport towarów;
• import towarów na terytorium kraju;
• wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
• wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
  
  

Według art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT.

W odniesieniu do opisanych w stanie faktycznym zrabatowanych świadczeń w ocenie Wnioskodawcy nie można uznać, iż świadczenie wykonywane jest nieodpłatnie. Ustalona przez Wnioskodawcę cena biletu na obiekt standardowo dla jednej osoby w konkretnym czasie i dla konkretnych osób, obejmować będzie wejście nie jednej a dwóch osób (dziecka + opiekuna / opiekuna + osoby niepełnosprawnej). Zatem, można uznać, iż dochodzi do sprzedaży wejścia na obiekt za cenę obniżoną do połowy dla każdej z wytypowanych do rabatu przez Wnioskodawcę osób.

Dokonując takiej obniżki cenowej Wnioskodawca promuje swoje obiekty, upowszechniania oraz propaguje kulturę fizyczną, sport i rekreację co wynika wprost z zadań statutowych Wnioskodawcy, stanowiących jednocześnie element prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy rabatowanie wartości ceny biletów poprzez ustalenie ceny za bilet za wejście na obiekt Wnioskodawcy, obejmującej wejście dwóch osób (dziecka + opiekuna / opiekuna + osoby niepełnosprawnej), opisane w stanie faktycznym nie stanowi nieodpłatnego świadczenia usług o którym mowa w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

Ad. 6

Zdaniem Wnioskodawcy nieodpłatne wejścia na jego obiekty grup zorganizowanych przez placówki oświatowe, jednostki pomocy społecznej, spółdzielnie mieszkaniowe, organizacje pozarządowe oraz kluby sportowe z terenu Gminy, nie stanowią czynności zrównanej z opodatkowaną na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, a tym samym nie podlegają obowiązkowi naliczenia podatku VAT należnego.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT: Za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika,
   
   

Z kolei przez towar na gruncie art. 2 pkt 6) ustawy o VAT rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Nieruchomości budynkowe w których Wnioskodawca świadczy swoje usługi objęte opodatkowaniem VAT stanowią zatem towar. Wobec powyższego w odniesieniu do opisanej w stanie faktycznym sytuacji analizie podlega art. 8 ust. 2 pkt 1) ustawy o VAT a nie pkt 2 tego artykułu.

Ustawodawca przyjął w analizowanym artykule pewną fikcję prawną, w której pewne zdarzenia pomimo, że nie wiążą się z wynagrodzeniem dla podatnika podlegają opodatkowaniu VAT, potocznie „są zrównane z czynnościami opodatkowanymi VAT.” Z art, 8 ust. 2 pkt 1 wynikają następujące kryteria, które winny zachodzić łącznie, decydujące o tym czy opisane w nim zdarzenie kształtuje obowiązek podatkowy u podatnika VAT, a są nimi:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika;
2. takie użycie ww. towarów do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika i osób wymienionych w analizowanym przepisie, w tym na cele osobiste;
3. wystąpienie u podatnika prawa, w całości lub w części, do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
   
   

W kontekście powyższego stwierdzić należy, iż użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, tj. obiektów sportowych, pod wykonanie świadczeń nieodpłatnych polegających na wejściu zorganizowanych grup opisanych w stanie fatycznym, nie jest prowadzone dla celów innych niż działalność gospodarcza. Zdaniem Wnioskodawcy jest to aktywacja sportu, rekreacji, promowanie zdrowego sposobu życia, promocja działalności Wnioskodawcy, której nieodłącznym elementem jest właściwie organizowanie w okresie letnim szczególnych upustów dla wybranych grup klientów. Użycie obiektów sportowych Wnioskodawcy nie służy celom osobistym osób wymienionych w art. 8 ust. 2 pkt 1), ponadto Wnioskodawca nie miał prawa do odliczenia kwot podatku VAT naliczonego od na byłych/wytworzonych obiektów przekazanych mu w trwały zarząd przez jednostkę samorządu terytorialnego.

Wobec powyższego żadne z powyżej wskazanych kryteriów nie zostanie spełnione, tym samym nieodpłatne wejścia zorganizowanych grup opisanych we wniosku leżą poza obowiązkiem ich opodatkowania podatkiem VAT należnym, nie stanowią one bowiem czynności zrównanych z opodatkowanymi,

Ad. 7

W ocenie Wnioskodawcy nie prawidłowe jest postępowanie, polegające na zastosowaniu proporcji, wskazanej w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, przy rozliczeniu podatku VAT, tj. obniżając kwoty podatku VAT należnego o wyliczoną na podstawie tej proporcji kwotę podatku VAT naliczonego, dokumentującą na fakturze VAT wydatki związane z utrzymaniem obiektów, w których odbywają się opisane w stanie faktycznym i zdarzeniach przyszłych wniosku imprezy sportowe współorganizowane przez Wnioskodawcę z tytułu których uzyskuje on jedynie wynagrodzenie za udostępnienie obiektu opodatkowane VAT, jak imprezy sportowe z tytułu których Wnioskodawca w ogóle nie uzyskuje przychodu.

Zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT:

„W przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.”

Kluczowym dla prawidłowego rozstrzygnięcia do postawionego przez Wnioskodawcę pytania jest ustalenie, które czynności wykonywane przez niego mieszczą się w zakresie tzw. innej działalności niżej gospodarcza.

Pojęcie działalności gospodarczej jak już to przytaczaliśmy do stanowiska dotyczącego pyt. 1 mieści się art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Dla przypomnienia jest to wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Bez wątpienia jak to wcześniej wykazaliśmy jednym z kluczowych zadań Wnioskodawcy jest popularyzacja sportu i kultury fizycznej. Nieodpłatne akcje dotyczące organizowanych imprez sportowych Wnioskodawcy mają wielorakie znaczenie dla niego, jednakże głównymi są:

1. realizacja celów statutowych;
2. umożliwienie udziału w imprezach sportowych wszystkich zainteresowanych mieszkańców Gminy;
3. reklamowanie i promocja działalności MOSiR.
   
   

W ocenie Wnioskodawcy wszelkie jego działania jednocześnie promują miasto. Jednakże Wnioskodawca będący jednocześnie jednostką organizacyjną Gminy nie ma kompetencji władczych z zakresu władzy publicznej. Nie działa w trybie postępowania administracyjnego, a wszelkie jego czynności pomimo, że nie są nastawione na osiągnięcie zysku, mają cel zarobkowy, przyczyniają się bowiem do zwiększenie sprzedaży opodatkowanej.

Wobec powyższego opisane w pkt 1-4 działania Wnioskodawcy nie należą do zakresu działalności innej niż gospodarcza. Dlatego też wydatki ponoszone na obiekty związane z imprezami sportowymi odpłatnymi i nieodpłatnymi dotyczą działalności gospodarczej i nie podlegają regulacji wskazanej w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT.

Wyjątkiem, będą obiekty w których Wnioskodawca wydziela pomieszczenia będące pod jego zarządem na działania stricte związane z wykonywaniem władzy publicznej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

• uznania nieodpłatnych świadczeń na rzecz uczestników imprez sportowych opisanych w pkt 1, pkt 2 i pkt 4.2 za działalność gospodarczą,
• uznania opisanych we wniosku nagród za prezenty małej wartości,
• opodatkowania nieodpłatnego przekazania nagród w związku z organizacją imprez opisanych w pkt 1 i 2,
• zastosowania proporcji wskazanej w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT w związku z utrzymaniem opisanych we wniosku obiektów,

-jest nieprawidłowe

• braku obowiązku opodatkowania zrabatowania wartości ceny biletów,
• braku obowiązku naliczenia podatku należnego z tytułu świadczenia czynności nieodpłatnego udostępnienia obiektów Wnioskodawcy na rzecz grup zorganizowanych przez placówki oświatowe, jednostki pomocy społecznej, spółdzielnie mieszkaniowe, organizacje pozarządowe oraz kluby sportowe z terenu Gminy

-jest prawidłowe.

Na wstępie zaznaczyć należy, że w dniu 29 września 2015 r. zapadł w sprawie C-276/14 Gmina Wrocław przeciwko Ministrowi Finansów wyrok TSUE, zgodnie z którym gminna jednostka organizacyjna, której działalność gospodarcza nie spełnia kryterium samodzielności

w rozumieniu art. 9 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE, nie może być uznana za podatnika podatku od wartości dodanej odrębnie od gminy, w której skład jednostka ta wchodzi. Mając powyższe na uwadze oraz wystosowane przez Ministerstwo Finansów komunikaty z dnia 29 września 2015 r. oraz 16 grudnia 2015 r. w sprawie objętej ww. wyrokiem TSUE, w których wskazano, że zakłada się obowiązkowe „scentralizowanie” w samorządach rozliczeń w zakresie podatku VAT i aby zapewnić samorządom czas na przygotowanie się do nowego modelu rozliczeń, do momentu obowiązkowego „scentralizowania” nie będą kwestionowane rozliczenia dokonywane z zastosowaniem obecnego modelu rozliczeń, Organ udziela odpowiedzi na złożony wniosek.

W myśl art. 3 ustawy z dnia 5 września 2016 r. (Dz.U. z 2016 r. poz. 1454) o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego, jednostka samorządu terytorialnego jest obowiązana do podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi najpóźniej od dnia 1 stycznia 2017 r.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1. zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
2. obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.
   
   

Ponadto w przypadku, gdy podatnik dokonuje zakupów przyporządkowanych do działalności gospodarczej, wykorzystywanych do czynności zarówno opodatkowanych, jak i zwolnionych z opodatkowania podatkiem VAT, zastosowanie znajdą również przepisy art. 90 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ww. ustawy – w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 (art. 90 ust. 2 ustawy o VAT).

Proporcję, o której mowa w ust. 2 – art. 90 ust. 3 ww. ustawy – ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Według art. 90 ust. 4 ww. ustawy – proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Stosownie natomiast do zapisu art. 90 ust. 10 ustawy o VAT, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

1. przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;
2. nie przekroczyła 2% - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.
   
   

Analiza powołanych wyżej przepisów wskazuje zatem, że na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy, występuje obowiązek wyodrębnienia podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

Powołany wyżej art. 86 ust. 2a ustawy wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych.

Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i 3 ustawy. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania podatkiem VAT. „Towarzyszą” one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą. Za czynności zrównane z czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej uznaje się także nieodpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste, w przypadkach o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2a ustawy. Uzasadnia to fakt, że chociaż czynności te z definicji nie mają związku z działalnością gospodarczą, w przypadkach określonych w tych przepisach następuje obowiązek naliczenia VAT. Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową).

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do ust. 2 tego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określenie działalności producenta, handlowca lub usługodawcy następuje każdorazowo w stosunku do odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnie świadczonych usług na terenie kraju, będących przedmiotem opodatkowania. Przez pojęcie producenta w takim razie będziemy rozumieli podmiot, który w zorganizowany sposób dokonuje produkcji towarów w celu ich dalszego zbycia. Handlowiec dokonuje w sposób zorganizowany zakupu towarów w celu ich odsprzedaży. Podobnie usługodawca, który świadczy usługi w celach zarobkowych. Płaszczyzna działalności podmiotów będących podatnikami podatku od towarów i usług, o czym świadczy zdanie drugie art. 15 ust. 2 ustawy, opierać się musi na działalności podejmowanej w szczególności w sposób ciągły w celach zarobkowych, w ramach prowadzonego przez nich profesjonalnego obrotu gospodarczego.

Samodzielność gospodarcza w prowadzeniu działalności gospodarczej oznacza możliwość podejmowania decyzji, a zarazem posiadanie odpowiedniego stopnia odpowiedzialności za podjęte decyzje, w tym za szkody poniesione wobec osób trzecich, jak również ponoszenie przez podmiot ryzyka gospodarczego.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Wobec tego należy stwierdzić, że za podatnika VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów opodatkowanej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 446 ze zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszelkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Gmina oraz inna gminna osoba prawna może prowadzić działalność gospodarczą wykraczającą poza zadania o charakterze użyteczności publicznej wyłącznie w przypadkach określonych w odrębnej ustawie (art. 9 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym).

Jak stanowi art. 9 ust. 3 ww. ustawy, formy prowadzenia gospodarki gminnej, w tym wykonywania przez gminę zadań o charakterze użyteczności publicznej, określa odrębna ustawa.

Należy zauważyć, że zarówno ustawa o podatku od towarów i usług, jak również przepisy wykonawcze do niej nie definiują terminu „jednostka budżetowa”, wobec czego należy posiłkować się definicją legalną zawartą w ustawie z dnia 27 sierpnia 2007 r. o finansach publicznych (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 885 ze zm.).

Jednostkami budżetowymi są jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych nieposiadające osobowości prawnej, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego (art. 11 ust. 1 tej ustawy).

Celem wprowadzanych od dnia 1 stycznia 2016 r. zmian w zakresie proporcji odliczania podatku przez podatników prowadzących działalność mieszaną (tj. działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz działalność niemającą charakteru gospodarczego), jest dostosowanie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług do orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) poprzez określenie proporcji w odniesieniu do towarów i usług wykorzystywanych dla celów mieszanych, tj. w szczególności do wyroku TSUE w sprawie C-511/10 w powiązaniu z wyrokiem w sprawie C-437/06 w zakresie zaproponowania przykładowych metod służących odliczaniu VAT w odniesieniu do towarów i usług wykorzystywanych do celów mieszanych (podlegających i niepodlegających systemowi VAT).

W sytuacji gdy podatnik dokonuje zakupu, który nie jest związany z jego działalnością gospodarczą, to traktowany jest jako konsument i tym samym pozbawiony prawa do odliczenia. Jeżeli jednak realizuje zakup na potrzeby swojej działalności, to ma prawo do odliczenia. W sytuacji pośredniej, gdy dany zakup jest związany zarówno z działalnością gospodarczą, jak i z aktywnością niepodlegającą ustawie o podatku od towarów i usług danego podmiotu, istnieje konieczność określenia sposobu proporcji, ponieważ dany wydatek powinien uprawniać do odliczenia, ale tylko w części, którą będzie można obliczyć przy wykorzystaniu mechanizmu wstępnej proporcji.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). W myśl natomiast art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Należy wskazać, że w przypadku gdy świadczenie usług ma charakter nieodpłatny to, co do zasady, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jednak w pewnych, ściśle określonych przypadkach wymienionych w treści art. 8 ust. 2 ustawy, nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu.

W myśl art. 8 ust. 2 ustawy – za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych,
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Z powołanego przepisu wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, muszą być spełnione określone warunki:

• w przypadku użycia towarów stanowiących część przedsiębiorstwa – użycie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika oraz istnienie prawa podatnika do odliczenia – w całości lub w części – podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów (warunki te muszą być spełnione łącznie),
• w przypadku świadczenia usług – świadczenie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
  
  

W konsekwencji dane nieodpłatne świadczenie usług będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od VAT, jeżeli nie będzie ono się wpisywało w cel prowadzonej działalności gospodarczej podatnika, a podatnik miał prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia lub wytworzenia towarów w całości lub w części.

Z treści wniosku wynika, że Ośrodek Sportu i Rekreacji jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, jest jednostką organizacyjną Gminy, prowadzoną w formie jednostki budżetowej. Zgodnie ze Statutem Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji, przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest realizowanie zadań własnych Gminy z zakresu kultury fizycznej, sportu i rekreacji. MOSiR prowadzi działalność gospodarczą, polegającą na sprzedaży usług na rzecz podmiotów gospodarczych, szkół, przedszkoli, a także na rzecz osób fizycznych, w szczególności MOSiR świadczy usługi wstępu do obiektów sportowo- rekreacyjnych (kryte pływalnie, letnie baseny, lodowiska, korty tenisowe, siłownie, sauny, zajęcia fitness), najmu pomieszczeń, a sporadycznie dokonuje sprzedaży zlikwidowanych składników majątkowych (w tym również sprzedaż złomu).

Ponadto, poza działalnością gospodarczą Wnioskodawca realizując zadania własne Gminy, wykonuje również działalność inną niż gospodarcza na takich obiektach jak:

• Skate Park przy ulicy B.,
• Skate Park przy ulicy Z.,
• Park D. przy ulicy Ż.,
• Skate Park przy ulicy J.,
• do których dostęp jest otwarty dla ogółu wspólnoty mieszkańców tworzących Gminę bez pobierania odpłatności.
  
  

MOSiR w związku z prowadzeniem działalności informacyjnej, reklamowej i promocyjnej, a także upowszechnianiem oraz propagowaniem kultury fizycznej, sportu i rekreacji organizuje i zamierza organizować lub współorganizować w bieżącym roku podatkowym wydarzenia sportowe.

Ponadto w opisie sprawy wskazano, że MOSiR jest lub będzie organizatorem lub współorganizatorem (z osobą trzecią) imprez sportowych.

Organizowana przez Wnioskodawcę impreza opisana w punkcie 1 opisu sprawy wniosku polega na cyklu spotkań o charakterze rekreacyjnym i sportowym organizowanych na terenie Skate Parku. Zainteresowani mogą skorzystać z prowadzonych przez instruktorów warsztatów jazdy na rolkach, deskorolkach, BMX-ach oraz hulajnogach, kończących się konkursami. Uczestnicy mają również możliwość wzięcia udziału w biegach terenowych na orientację lub w rywalizacji tradycyjnych dyscyplin sportu, jak bieganie czy jazda na rowerze. Uczestnikami są osoby w różnych grupach wiekowych. Przewiduje się nagrody za zajęcie miejsc od 1 do 3. Realizacja imprezy opisanej w punkcie 1 nie przekłada się na zwiększenie obrotów z działalności opodatkowanej Wnioskodawcy i nie można wskazać konkretnego zakresu działalności opodatkowanej. Wnioskodawca nie uzyskuje przychodów z tytułu organizacji samodzielnie imprezy opisanej w punkcie 1 wniosku. Zasadniczym celem wskazanej imprezy jest realizacja zadań statutowych w zakresie upowszechniania sportu, czyli wykonywanie zadań publicznoprawnych Gminy w zakresie sportu. Brak jest przesłanek, które uzasadniają twierdzenie, że organizacja imprezy opisanej w punkcie 1 opisu sprawy, jest związana wyłącznie z prowadzeniem przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Wskazane nieodpłatne świadczenia służą promowaniu nieodpłatnej działalności statutowej.

Jak wynika z treści wniosku, organizowana przez Wnioskodawcę impreza opisana w punkcie 2 opisu sprawy wniosku polega na rozegraniu zawodów organizowanych na kortach tenisowych, przeprowadzeniu rywalizacji w kilku kategoriach wiekowych, wyłonieniu zwycięzców oraz obdarowanie ich pucharami i nagrodami. Realizacja imprezy opisanej w punkcie 2 przekłada się na zwiększenie obrotów z działalności opodatkowanej Wnioskodawcy poprzez popularyzację sportu, jakim jest gra w tenisa ziemnego, a w perspektywie zwiększenie liczby użytkowników obiektów sportowych Wnioskodawcy i finalnie zwiększenie sprzedaży. Realizacja wskazanej imprezy przyczynia się do zwiększenia obrotów z działalności opodatkowanej Wnioskodawcy w zakresie odpłatnego udostępniania kortów tenisowych i odpłatnej nauki gry w tenisa. Uczniowie szkół gimnazjalnych oraz ponadgimnazjalnych z terenu miasta, do których skierowana jest wskazana impreza, biorą w niej udział nieodpłatnie. Wnioskodawca nie uzyskuje przychodów z tytułu organizacji samodzielnie imprezy opisanej w punkcie 2 wniosku. Celem wskazanej imprezy jest zarówno realizacja zadań statutowych w zakresie upowszechniania sportu, czyli wykonywanie zadań publicznoprawnych Gminy w zakresie sportu, jak i popularyzacja dyscypliny sportu (gry w tenisa), która stanowi element działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Brak jest przesłanek, które uzasadniają twierdzenie, że organizacja imprezy opisanej w punkcie opisu sprawy, jest związana wyłącznie z prowadzeniem przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Wskazane nieodpłatne świadczenia służą promowaniu działalności opodatkowanej Wnioskodawcy, jak również nieodpłatnej działalności statutowej.

Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że organizowana przez niego impreza opisana w punkcie 3 opisu sprawy wniosku polega na stworzeniu możliwości prowadzenia rywalizacji pomiędzy drużynami siatkarskimi, czyli propagowaniu siatkówki, jako aktywnej formy spędzania czasu i zachowań fair-play. Wydarzenie jest organizowane tylko przez MOSiR. Drużyny uczestniczące w imprezie ponoszą odpłatność z tytułu wpisowego w wysokości 100 zł od drużyny oraz kaucji zwrotnej w wysokości 400 zł. Odbiorcą opłat jest MOSiR. Wnioskodawca planuje ufundowanie nagród za zajęcie miejsc od 1 do 3.

Dodatkowo z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w celu umożliwienia aktywnego spędzenia czasu w trakcie wakacji, zachęcenia do uczestnictwa w sportowym życiu miasta, wzmocnienia więzi z regionem i lokalnym sportem realizuje program pod nazwą „A.”.

„A.” skierowana jest do dzieci, młodzieży i dorosłych, polega na:

• zrabatowaniu wartości ceny biletów za korzystanie z obiektów MOSiR w czasie wakacji, w tym w szczególności ustalenie ceny biletu za wejście: dzieci do lat 7 w ramach ceny biletu za wstęp opiekuna oraz opiekunów osób niepełnosprawnych w ramach ceny biletu za wstęp osoby niepełnosprawnej,
• nieodpłatnych wejściach grup zorganizowanych przez placówki oświatowe, jednostki pomocy społecznej, spółdzielnie mieszkaniowe, organizacje pozarządowe oraz kluby sportowe z terenu miasta (oznaczone we wniosku numerem 4.2).
  
  

Jak wskazuje sam Wnioskodawca, umożliwienie nieodpłatnego wejścia grup zorganizowanych przez placówki oświatowe, jednostki pomocy społecznej, spółdzielnie mieszkaniowe, organizacje pozarządowe oraz kluby sportowe z terenu S. ma na celu zwiększenie obrotów z działalności opodatkowanej. Nieodpłatne wejścia dla określonych grup mają na celu zwiększenie obrotów z działalności opodatkowanej Wnioskodawcy. Umożliwienie nieodpłatnych wejść grup zorganizowanych przez opisane podmiot) przekłada się na zwiększenia obrotów Wnioskodawcy z tytułu działalności odpłatnej poprzez wykształcenie w perspektywie potrzeby i chęci korzystania przez uczestników z propozycji obiektów MOSiR grupowa i indywidualnie, a także zachęcenia innych mieszkańców i nie tylko do korzystania z ofert wszystkich obiektów Wnioskodawcy. Jest to promocja działalności Wnioskodawcy, której elementem jest organizowanie w okresie letnim szczególnych upustów.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy, w pierwszej kolejności należy rozstrzygnąć, czy wykonywanie przez Wnioskodawcę nieodpłatnych świadczeń na rzecz uczestników imprez sportowych opisanych w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym w pkt 1, pkt 2 i w pkt 4.2 niniejszego wniosku, związanych z zadaniami statutowymi, tj. popularyzacją sportu i kultury fizycznej, aktywnym spędzaniem wolnego czasu oraz prowadzeniem działalności reklamowej i promocyjnej w zakresie działania MOSiR, należy uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Analiza okoliczności faktycznych sprawy oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że organizacja bezpłatnych imprez sportowych opisanych w punkcie 1 wniosku jest dla Wnioskodawcy prowadzeniem działalności innej niż działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy o VAT.

Jak wyraźnie wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy, realizacja ww. imprezy nie przekłada się na zwiększenie obrotów z działalności opodatkowanej Wnioskodawcy. Zasadniczym celem wskazanej imprezy jest realizacja zadań statutowych w zakresie upowszechniania sportu, czyli wykonywanie zadań publicznoprawnych Gminy w zakresie sportu. Wskazane nieodpłatne świadczenia służą promowaniu nieodpłatnej działalności statutowej.

Z nieco odmienną sytuacją będziemy mieli do czynienia w odniesieniu do organizowanej przez Ośrodek imprezy opisanej w punkcie 2 oraz w odniesieniu do podejmowanych przez Wnioskodawcę działań wskazanych w punkcie 4.2 wniosku.

Jak wskazał Wnioskodawca realizacja imprezy opisanej w punkcie 2 przekłada się na zwiększenie obrotów z działalności opodatkowanej Wnioskodawcy przez popularyzację sportu, jakim jest gra w tenisa ziemnego, a w perspektywie zwiększenie liczby użytkowników obiektów sportowych Wnioskodawcy i finalnie zwiększenie sprzedaży. Realizacja wskazanej imprezy przyczynia się do zwiększenia obrotów z działalności opodatkowanej Wnioskodawcy w zakresie odpłatnego udostępniania kortów tenisowych i odpłatnej nauki gry w tenisa.

Niemniej jednak celem wskazanej imprezy jest zarówno realizacja zadań statutowych w zakresie upowszechniania sportu, czyli wykonywanie zadań publicznoprawnych Gminy w zakresie sportu, jak i popularyzacja dyscypliny sportu (gry w tenisa), która stanowi element działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Brak jest przesłanek, które uzasadniają twierdzenie, że organizacja imprezy opisanej w punkcie opisu sprawy, jest związana wyłącznie z prowadzeniem przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej (Wnioskodawca wskazuje to wprost w opisie sprawy).

Zatem wskazane nieodpłatne świadczenia jednocześnie służą promowaniu działalności opodatkowanej Wnioskodawcy, jak również nieodpłatnej działalności statutowej, pozostającej poza zakresem podatku VAT.

Podobna sytuacja ma miejsce odnośnie podejmowanych przez Wnioskodawcę działań wskazanych w punkcie 4.2 wniosku – nieodpłatne wejścia na imprezy opisane w punkcie 4.2 dla niektórych podmiotów.

Odnośnie podejmowanych przez Wnioskodawcę działań polegających na umożliwieniu nieodpłatnego wejścia grup zorganizowanych przez placówki oświatowe, jednostki pomocy społecznej, spółdzielnie mieszkaniowe, organizacje pozarządowe oraz kluby sportowe z terenu miasta, należy zgodzić się z twierdzeniem Wnioskodawcy, że mogą się one przełożyć na zwiększenie obrotów Wnioskodawcy z tytułu działalności odpłatnej (przez wykształcenie w perspektywie potrzeby i chęci korzystania przez uczestników z propozycji obiektów MOSiR grupowo i indywidualnie, a także zachęcenia innych mieszkańców i nie tylko do korzystania z ofert wszystkich obiektów Wnioskodawcy). Jest to promocja działalności Wnioskodawcy, której elementem jest organizowanie w okresie letnim szczególnych upustów. Nie mniej jak wynika z opisu sprawy działania te mają na celu realizację celów statutowych Wnioskodawcy przez m.in. umożliwienie udziału w bezpłatnych imprezach sportowych wszystkich zainteresowanych mieszkańców Gminy – co przyczyni się również do reklamy i promocji działalności MOSiR-u. O powszechnym charakterze działań podejmowanych przez Ośrodek świadczy również, fakt, że ich celem jest zachęcenie do aktywnego uczestnictwa w sportowym życiu miasta oraz wzmacnianie więzi z regionem i lokalnym sportem.

W konsekwencji uwzględniając okoliczności sprawy, nie sposób uznać, że podejmowane działania opisane w punkcie 2 i 4.2 mają na celu wyłącznie zwiększenie obrotów z działalności opodatkowanej Wnioskodawcy tzn. są organizowane wyłącznie w celach marketingowych.

Należy zauważyć, że w opisie sprawy jednoznacznie wskazano, że celem organizacji i współorganizacji imprez jest zwiększenie obrotu z działalności opodatkowanej, jak również upowszechnianie oraz propagowanie kultury fizycznej, sportu i rekreacji, a więc realizacja nieodpłatnej działalności statutowej pozostającej poza zakresem VAT. Organizacja i współorganizacja imprez sportowych to między innymi realizacja zadań statutowych Wnioskodawcy, a zarazem realizacja publicznoprawnych zadań własnych Gminy. Wnioskodawca, będący jednostką organizacyjną Gminy, realizującą zadania własne gminy w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie kultury fizycznej i turystyki podejmowałaby opisane we wniosku działania nieodpłatne, gdyby nie prowadził działalności odpłatnej. Działania te podejmowane są nie tylko ze względu na promocję działalności gospodarczej prowadzonej na terenie obiektów zarządzanych przez Wnioskodawcę, a także ze względu na publiczny charakter działalności Wnioskodawcy.

Zatem w okolicznościach niniejszej sprawy uzasadnione jest stwierdzenie, że Wnioskodawca nie wykonuje wymienionych nieodpłatnych świadczeń (działań) – organizowanie przez Ośrodek imprezy opisanej w punkcie 2 oraz działania polegające na umożliwieniu nieodpłatnego wejścia wskazanych grup zorganizowanych opisane w pkt 4.2 wyłącznie w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, ale wykonuje te czynności w ramach działalności gospodarczej, jak i działalności innej niż działalność gospodarcza.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w myśl którego wykonywanie przez MOSiR wszystkich nieodpłatnych świadczeń na rzecz uczestników imprez sportowych opisanych w pkt 1, 2 i 4.2 stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym związanych z zadaniami statutowymi, tj. popularyzacją sportu i kultury fizycznej, aktywnym spędzaniem wolnego czasu oraz prowadzeniem działalności reklamowej i promocyjnej w zakresie działania MOSiR, należy uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, jest nieprawidłowe.

Kolejne wątpliwości dotyczą kwestii ustalenia czy Wnioskodawca prawidłowo postępuje stosując proporcję, wskazaną w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, przy rozliczeniu podatku VAT, od wydatków związanych z utrzymaniem obiektów, w których odbywają się opisane we wniosku imprezy sportowe współorganizowane przez Wnioskodawcę z tytułu których uzyskuje on jedynie wynagrodzenie za udostępnienie obiektu opodatkowane VAT, jak i imprezy sportowe z tytułu których Wnioskodawca w ogóle nie uzyskuje przychodu.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w cyt. na wstępie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w myśl którego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wyrażoną w ww. przepisie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT generalna zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT.

Regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a ustawy wprost określają, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych.

W rozpatrywanej sprawie w związku z współorganizacją imprez – jak wyraźnie wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy – osiąga on obroty opodatkowane z tytułu korzystania z obiektów przez Współorganizatora. Zatem, wynika z tego, że współorganizacja imprezy realizowana jest do działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

W konsekwencji, dokonując odliczenia podatku od towarów i usług od wydatków ponoszonych z tytułu utrzymania obiektów wykorzystywanych wyłącznie do współorganizacji imprez, Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku stosowania prewspółczynnika o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy,

Ponadto w opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że organizacja i współorganizacja imprez sportowych to między innymi realizacja zadań statutowych Wnioskodawcy, a zarazem realizacja publicznoprawnych zadań własnych Gminy. Celem organizacji i współorganizacji imprez jest zwiększenie obrotu z działalności opodatkowanej, jak również upowszechnianie oraz propagowanie kultury fizycznej, sportu i rekreacji, a więc realizacja nieodpłatnej działalności statutowej pozostającej poza zakresem VAT.

Zatem, ponieważ Wnioskodawca poza działalnością gospodarczą wykonuje również inną niż gospodarcza działalność, w sytuacji, gdy towary i usługi nabywane w związku z utrzymaniem obiektów, które są wykorzystywane do działalności gospodarczej i do celów innych niż działalność gospodarcza, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego jedynie w zakresie, w jakim te towary i usługi służą do wykonywania przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych VAT. Wówczas kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy, należy obliczać zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej wskazanym w przepisach art. 86 ust. 2a ustawy o VAT.

W konsekwencji Wnioskodawca prawidłowo postępuje stosując proporcję, wskazaną w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, przy rozliczeniu podatku VAT, tj. obniżając kwoty podatku VAT należnego o wyliczoną na podstawie tej proporcji kwotę podatku VAT naliczonego, dokumentującą na fakturze VAT wydatki związane z utrzymaniem obiektów, w których odbywają się opisane w stanie faktycznym i zdarzeniach przyszłych wniosku imprezy sportowe współorganizowane przez Wnioskodawcę z tytułu których uzyskuje on jedynie wynagrodzenie za udostępnienie obiektu opodatkowane VAT, jak i imprezy sportowe z tytułu których Wnioskodawca w ogóle nie uzyskuje przychodu.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy oznaczone we wniosku numerem 7, jest nieprawidłowe.

Następne wątpliwości dotyczą uznania czy wręczane nagrody w postaci medali, statuetek oraz pucharów i dyplomów należy traktować jak prezenty małej wartości w rozumieniu art. 7 ust. 3 i 4 ustawy o VAT oraz w konsekwencji uznania czy w ramach realizacji imprez sportowych (nieodpłatne świadczenia wskazane w punktach 1 i 2 opisu sprawy), przekazując zwycięzcom nagrody Wnioskodawca będzie zobowiązany do naliczenia podatku VAT należnego.

Jak wyżej wskazano opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów. Przez dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT).

Przy czym zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 7 ust. 2 ustawy, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne przekazanie towarów należy uznać za spełniające definicję odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie art. 5 ust. 1 podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

W myśl art. 7 ust. 3 ustawy – przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Stosownie do art. 7 ust. 4 ustawy – przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.
   
   

Jak wynika z przywołanych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług – co do zasady – podlega każde nieodpłatne przekazanie towarów należących do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Wyjątek stanowi przekazanie towarów stanowiących zdefiniowane w art. 7 ust. 4 prezenty o małej wartości lub próbki, o których mowa w art. 7 ust. 7 ustawy.

Zatem, opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych, z wyjątkiem przekazania towarów spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki.

Podkreślić w tym miejscu należy, że konstrukcja przewidziana w art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy zakłada, że jeżeli wartość jednostkowa wydawanego towaru nie przekracza 10 zł, jego wydanie nie będzie podlegać opodatkowaniu niezależnie od tego komu zostały wydane towary i czy podatnik prowadzi ewidencję obdarowanych, o której mowa w pkt 1 analizowanego przepisu.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Z treści wniosku wynika, że w związku z organizacją imprez sportowych opisanych w punktach 1 i 2, Wnioskodawca nabywa towary – nagrody dla zwycięzców (medale, puchary, dyplomy, nagrody rzeczowe).

Jak wykazano wcześniej organizacja bezpłatnych imprez sportowych opisanych w punkcie 1 wniosku jest dla Wnioskodawcy prowadzeniem działalności innej niż działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy o VAT – Wnioskodawca sam wskazał, że realizacja tej imprezy nie przekłada się na zwiększenie obrotów z jego działalności opodatkowanej.

Natomiast organizując imprezy opisane w punkcie 2 Wnioskodawca również nie wykonuje wymienionych nieodpłatnych świadczeń (działań) wyłącznie w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, ale wykonuje te czynności w ramach działalności gospodarczej, jak i działalności innej niż działalność gospodarcza.

Jakkolwiek nieodpłatne organizowanie imprez opisanych w punkcie 2 może mieć w pewnym zakresie również wpływ na promocje działalności gospodarczej (odnośnie imprez opisanych w punkcie 2 Wnioskodawca wskazał, że realizacja imprezy przekłada się na zwiększenie obrotów z jego działalności opodatkowanej), to nie można uznać że wręczenie nagród dla zwycięzców następuje na cele związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy. Bezsprzecznie wręczenie nagród dla zwycięzców ma bezpośredni związek z działalnością niepodlegającą opodatkowaniu – nagrody zostaną nieodpłatnie rozdane w ramach organizacji nieodpłatnych imprez, których organizowanie stanowi realizację zadań własnych gminy w zakresie kultury fizycznej i turystyki. W przedmiotowej sprawie wystąpi więc jedynie pośredni związek zakupu nagród z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy.

Należy zauważyć, że wprawdzie każdy wydatek ma wpływ na działalność gospodarczą danego podmiotu i każdy mógłby więc pośrednio podlegać odliczeniu. Jednak jeżeli określone wydatki mają bezpośredni związek z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu, to ewentualne doszukiwanie się pośredniego wpływu tych czynności na działalność opodatkowaną nie może prowadzić do zmiany ich kwalifikacji z punktu widzenia możliwości zastosowania odliczenia. Taki związek jest bowiem zbyt nieuchwytny i marginalny w porównaniu do wyraźnego związku tych wydatków z czynnościami niepodlegającymi VAT (realizacja celów statutowych Wnioskodawcy przez świadczenie nieodpłatnych usług opisanych we wniosku).

Zatem Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z przekazanymi na rzecz zwycięzców prezentów będących nagrodami w związku z realizacją tych nieodpłatnych świadczeń.

W konsekwencji w przedmiotowej sprawie nie będą miały zastosowania przepisy art. 7 ust. 2, 3 i 4 ustawy o VAT. Wnioskodawca przekazując zwycięzcom nagrody w związku z realizacją tych świadczeń nie będzie miał obowiązku naliczenia podatku należnego.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy w myśl którego nagrody w postaci medali, statuetek, pucharów i dyplomów należy uznać za prezenty o których mowa w art. 7 ust. 4 ustawy o VAT jest nieprawidłowe.

Natomiast stanowisko Wnioskodawcy w myśl którego niezależnie od wartości prezentu Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do naliczenia podatku VAT należnego od wydawanych prezentów, a uzasadnione jest to tym że w takim wypadku – zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT – Wnioskodawca działa jako organ władzy publicznej, jest nieprawidłowe ze względu na argumentację Wnioskodawcy.

Kolejne wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą uznania, czy zrabatowanie wartości ceny biletów osoby towarzyszącej opisane w stanie faktycznym i ustalenie jednej ceny za wejście na obiekt Wnioskodawcy dziecka i jej opiekuna lub opiekuna i osoby niepełnosprawnej w czasie wakacji stanowi nieodpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu VAT na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

Jak wskazano na wstępie zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Należy w tym miejscu podkreślić, że w rozumieniu przepisów ustawy czynność może być albo odpłatna albo nieodpłatna. Na gruncie ustawy nie występują czynności częściowo odpłatne. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane „po kosztach” ich świadczenia, bądź poniżej tych koszów, są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie. W istocie okoliczność, czy transakcja została dokonana po cenie niższej, czy też wyższej od kosztu świadczenia, nie ma znaczenia dla zakwalifikowania transakcji jako „transakcji odpłatnej” w rozumieniu art. 5 ustawy, bowiem to ostatnie pojęcie wymaga wyłącznie istnienia bezpośredniego związku między dostawą towarów lub świadczeniem usług a świadczeniem wzajemnym (wynagrodzeniem) rzeczywiście otrzymanym przez podatnika.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca będzie świadczył usługi wstępu dla zainteresowanych w zamian za wynagrodzenie. W ramach organizacji „A.” Wnioskodawca postanowił o zrabatowaniu wartości ceny biletów za korzystanie z obiektów MOSiR w czasie wakacji, przez niektóre podmioty.

Bezsprzecznie czynności polegające na świadczeniu usług wstępu po obniżonej cenie dla niektórych podmiotów na obiekty Wnioskodawcy w ramach realizowanego przez niego programu pod nazwą „A.” (opisane we wniosku „rabatowanie” wartości ceny biletów za wejście dzieci do lat 7 w ramach ceny biletu za wstęp opiekuna) – są to czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

W rozpatrywanym przypadku mamy do czynienia ze świadczeniem wzajemnym, w którym Wnioskodawca świadczy usługi wstępu w zamian za co otrzymuje określone wynagrodzenie.

Z powyższego wskazania jednoznacznie wynika, że stanowisko Wnioskodawcy w myśl którego rabatowanie wartości ceny biletów poprzez ustalenie ceny za bilet za wejście na obiekt Wnioskodawcy, obejmującej wejście dwóch osób (dziecka + opiekuna / opiekuna + osoby niepełnosprawnej), opisane w stanie faktycznym nie stanowi nieodpłatnego świadczenia usług o którym mowa w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, jest prawidłowe.

Końcowo należy się odnieść do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących uznania czy nieodpłatne udostępnienie obiektów Wnioskodawcy na rzecz grup zorganizowanych przez placówki oświatowe, jednostki pomocy społecznej, spółdzielnie mieszkaniowe, organizacje pozarządowe oraz kluby sportowe z terenu Gminy, stanowią czynność zrównaną z opodatkowaną na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, a tym samym podlegają obowiązkowi naliczenia podatku VAT należnego od wartości ceny biletu za wstęp na te obiekty.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca świadczy nieodpłatnie usługi wstępu na własne obiekty dla grup zorganizowanych przez placówki oświatowe, jednostki pomocy społecznej, spółdzielnie mieszkaniowe, organizacje pozarządowe oraz kluby sportowe z terenu Gminy.

Jak już wcześniej wskazano, w przypadku gdy świadczenie usług ma charakter nieodpłatny to, co do zasady, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jednak w pewnych, ściśle określonych przypadkach wymienionych w treści art. 8 ust. 2 ustawy, nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu.

Analizując art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy, stwierdzić należy, że opodatkowaniu podlegać powinno, jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza (w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników), jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia objęcie zakresem opodatkowania VAT usług świadczonych nieodpłatnie. Jeśli jeden z tych warunków nie jest spełniony, to wówczas takie świadczenie usług będzie nieopodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Analizując natomiast treść powołanego art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, należy zauważyć, że dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

Ponadto należy zwrócić uwagę na opinię Rzecznika Generalnego z dnia 23 października 2008 r. w sprawie C-371/07, który stwierdził, że: „(...) możliwość odliczenia podatku naliczonego stanowi wyraźną przesłankę jedynie dla zastosowania art. 5 ust. 6 lub art. 6 ust. 2 lit. a), jednakże sądzę, że w art. 6 ust. 2 lit. b ma charakter bezwzględnie dorozumiany. Nie ma w tym przypadku charakteru wyraźnego zasadniczo z uwagi na to, że przepis ten odnosi się głównie do usług świadczonych przez pracowników, a koszty pracowników, a koszty pracowników (w formie wynagrodzenia) nie są obciążone podatkiem VAT. Jednakże w przypadku gdy kompleksowa dostawa winna być sklasyfikowana jako dostawa usług, wykorzystane towary zazwyczaj będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, a podstawę opodatkowania w odniesieniu do wszystkich transakcji wymienionych w art. 6 ust. 2 stanowi: „suma wydatków poniesionych przez podatnika na wykonanie usług” [ art. 11 część A ust. 1 lit. c)]. Objęcie tą podstawą opodatkowania kosztu dostaw, od których podatek naliczony nie podlegał odliczeniu, byłoby sprzeczne nie tylko z systematyką art. 5 ust. 6 i art. 6 ust. 2 w całości, ale również z fundamentalną zasadą neutralności podatku VAT dla podatników” – vide pkt 40 opinii.

Mając na uwadze powyższe należy podkreślić, że brak prawa do odliczenia z uwagi na związek wydatków z czynnościami niezwiązanymi z działalnością gospodarczą podatnika powoduje, że nie występuje tym samym obowiązek opodatkowania podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego świadczenia usług.

Analiza przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa podatkowego pozwala stwierdzić, że udostępnienie przez Wnioskodawcę obiektów w celu umożliwienia aktywnego spędzenia czasu w trakcie wakacji, zachęcenia do uczestnictwa w sportowym życiu miasta, wzmocnienia więzi z regionem i lokalnym sportem na rzecz grup zorganizowanych przez placówki oświatowe, jednostki pomocy społecznej, spółdzielnie mieszkaniowe, organizacje pozarządowe oraz kluby sportowe z terenu Gminy, nie będzie miało związku wyłącznie z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą.

Powyższe wynika z faktu – jak stwierdzono w pierwszej części niniejszej interpretacji – że głównym celem wykonywania takich świadczeń pozostanie realizacja celów publicznych, statutowych Ośrodka, do realizowania których został powołany tj. zaspokajania potrzeb mieszkańców w zakresie kultury fizycznej i sportu, turystyki i rekreacji. Ośrodek jest jednostka budżetową Gminy powołaną do wykonywania zadań własnych Gminy w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb ludności, więc głównym celem jego działalności nie jest działalność komercyjna, lecz publicznoprawna. Zadania te w głównej mierze realizowane są w celach upowszechniania kultury fizycznej. Przez zadania publiczne należy rozumieć te, które mają na celu korzyść ogółu. W art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie terytorialnym korzyść ogółu określona jest, jako zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej, którą tworzą mieszkańcy gminy.

Jednakże zasadniczą przesłanką decydującą o braku obowiązku opodatkowania nieodpłatnego udostępniania obiektów sportowych Wnioskodawcy, jest brak prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wytworzenia tych obiektów (Wnioskodawca otrzymał te obiekty w zarząd). W konsekwencji Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do naliczania podatku należnego z tego tytułu – w przedmiotowej sprawie nie będą wypełnione przesłanki określone w art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT. Przepis art. 8 ust. 2 nie będzie miał zastosowania, Wnioskodawca z tytułu nieodpłatnego udostępniania swoich obiektów na rzecz grup zorganizowanych przez placówki oświatowe, jednostki pomocy społecznej, spółdzielnie mieszkaniowe, organizacje pozarządowe oraz kluby sportowe z terenu Gminy, nie będzie zobowiązany do naliczenia podatku należnego.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy oznaczone we wniosku numerem 6 jest prawidłowe.

Z uwagi na powyższe okoliczności, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

• uznania nieodpłatnych świadczeń na rzecz uczestników imprez sportowych opisanych w pkt 1, pkt 2 i pkt 4.2 za działalność gospodarczą,
• uznania opisanych we wniosku nagród za prezenty małej wartości,
• opodatkowania nieodpłatnego przekazania nagród w związku z organizacją imprez opisanych w pkt 1 i 2,
• zastosowania proporcji wskazanej w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT w związku z utrzymaniem opisanych we wniosku obiektów,

-jest nieprawidłowe

• braku obowiązku opodatkowania zrabatowania wartości ceny biletów,
• braku obowiązku naliczenia podatku należnego z tytułu świadczenia czynności nieodpłatnego udostępnienia obiektów Wnioskodawcy na rzecz grup zorganizowanych przez placówki oświatowe, jednostki pomocy społecznej, spółdzielnie mieszkaniowe, organizacje pozarządowe oraz kluby sportowe z terenu Gminy

-jest prawidłowe.

W związku z udzieleniem negatywnej odpowiedzi na pytanie pierwsze rozpatrywanie sprawy w kontekście kolejnych pytań tj. „W przypadku pozytywnej odpowiedzi na pyt. 1, czy Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego z wydatków związanych z przekazanymi na rzecz zwycięzców prezentów będących nagrodami, tj. zastosowania art. 86 ust. 1 ustawy o VAT i związanego z nim art. 90 ust. 2 ustawy o VAT?” (pytanie oznaczone we wniosku numerem 2) oraz „W przypadku pozytywnej odpowiedzi na pyt. 1 i pyt. 2, czy Wnioskodawca przekazując zwycięzcom imprez sportowych nagrody o wartości powyżej 10 zł netto, zobowiązany będzie do zastosowania art. 7 ust. 4 ustawy o VAT, tj. naliczenia podatku VAT należnego?” (pytanie oznaczone we wniosku numerem 4), stało się bezprzedmiotowe.

Zaznacza się, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, interpretacja traci ważność w przypadku zmiany stanu prawnego lub w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, w szczególności w przypadku scentralizowania rozliczeń przez Gminę ze swoimi jednostkami organizacyjnymi oraz utraty statusu podatnika przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki podatkowoprawne tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, interpretacja traci aktualność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego. W niniejszej interpretacji przyjęto jako element opisu zdarzenia przyszłego twierdzenie Wnioskodawcy, że nieodpłatne przedsięwzięcia służą odpłatnej działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.