Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1-2/4511-1-153/16-2/TR
z 28 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przez, przedstawione we wniosku z dnia 23 czerwca 2016 r. (data wpływu 29 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych podziału majątku – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych podziału majątku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca („małżonek”) jest w związku małżeńskim z Panią A.

Małżonkowie posiadają wspólność majątkową w zakresie określonych składników majątkowych. W związku z zaistniałą sytuacją w życiu rodzinnym, dojdzie wkrótce do postępowania rozwodowego, w konsekwencji którego ma nastąpić podział wskazanego powyżej majątku wspólnego.

W skład majątku objętego wspólnością majątkową wchodzą głównie udziały w spółkach. Biorąc pod uwagę obecną wartość posiadanych udziałów, szacowana wartość majątku wspólnego wynosi około 50-60 mln złotych. Małżonkowie chcą dokonać podziału posiadanego majątku po połowie w równych udziałach, proporcjonalnie do jego wartości.

Wnioskodawca ma zamiar zatrzymać posiadane udziały w spółkach będące w majątku wspólnym, w związku z czym zamierza umownie dokonać małżonce spłat odpowiadających wartości 1/2 udziałów posiadanych przez nią w majątku wspólnym.

Z uwagi na znaczną wartość majątku wspólnego kwota do spłaty jest istotna, w związku z czym małżonkowie rozważają dokonywanie spłat przez małżonka w rocznych ratach w stałych, ustalonych umownie kwotach, gdyż Wnioskodawca nie posiada obecnie środków pieniężnych w wysokości pozwalającej na dokonanie jednorazowej spłaty. Zakłada się, że spłaty będą dokonywane w okresie 20-30 lat.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku ze spłatami wynikającymi z podziału majątku wspólnego wypłacanymi przez Wnioskodawcę w stałych kwotach co roku (w kolejnych latach) powstanie obowiązek w podatku dochodowym od osób fizycznych (podatek PIT)?

Zdaniem Wnioskodawcy, odpowiedź na przedmiotowe pytanie jest zawarta w treści art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako ustawa o PIT) Zgodnie z jego brzmieniem, przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania lub ograniczenia małżeńskiej wspólności majątkowej oraz przychodów z tytułu wyrównania dorobków po ustaniu rozdzielności majątkowej małżonków lub śmierci jednego z nich.

Według Wnioskodawcy, oznacza to, iż przychód z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych; z tego powodu po stronie Wnioskodawcy, jako wypłacającego, nie powstaną żadne obowiązki na gruncie ustawy o PIT. Powyższe wynika wprost z ustawy o PIT, której nie stosuje się do tego typu zdarzeń.

Jak podał Zainteresowany, powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe np. Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 7 stycznia 2009 r., nr ILPB2/415- 645/08-4/AJ, w której stwierdzono, że stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Zgodnie z art. 31 § 1 tej ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. Jest to ich majątek wspólny.

Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną. Cechą charakterystyczną tego typu współwłasności jest to, iż niemożliwe jest ustalenie wielkości udziału małżonków we współwłasności (współwłasność bezudziałowa) oraz żaden z małżonków w czasie jej trwania nie może rozporządzać swymi prawami do majątku wspólnego.

Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 ww. Kodeksu cywilnego) albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 cyt. Kodeksu cywilnego).

Zarówno w wypadku umownego wyłączenia wspólności ustawowej w czasie trwania małżeństwa, jak i w przypadku zniesienia tej wspólności przez Sąd, między małżonkami (byłymi małżonkami) ustaje wspólność ustawowa, a do majątku, który był nią objęty stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych (art. 42 Kodeksu cywilnego). Stosownie do treści art. 43 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego istnieje domniemanie, iż oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Zniesienie współwłasności kształtuje nowy stan prawny, powoduje powstanie prawa własności każdego ze współwłaścicieli lub prawo współwłaściciela do przyznanej mu całej rzeczy.

Podobne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, w indywidualnej interpretacji nr IPPB2/415-302/11-2/AK z dnia 6 czerwca 2011 r., w której stwierdził: „Uwzględniając przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz przywołane uregulowania prawne stwierdzić należy, iż środki pieniężne jakie Wnioskodawczyni otrzyma z tytułu podziału majątku wspólnego nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, na mocy zacytowanego przepisu art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca uważa, iż można przyjąć, co też potwierdza w przedmiotowej interpretacji organ podatkowy, iż wartość majątku oraz wartość spłat uzyskanych z podziału majątku wspólnego przez małżonków nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Bez znaczenia w analizowanej sprawie pozostaje fakt, iż z uwagi na ograniczone możliwości dokonania jednorazowej spłaty, spłaty będą dokonywane we wskazanym w opisie zdarzenia przyszłego okresie.

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż odpowiedź na pytanie brzmi następująco: W związku ze spłatą podziału majątku wspólnego przez Wnioskodawcę w stałych kwotach co roku nie powstanie po jego stronie obowiązek w zakresie podatku dochodowym od osób fizycznych (podatek PIT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2 ww. ustawy).

Jednakże stosownie do przywołanego przez Wnioskodawcę art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania lub ograniczenia małżeńskiej wspólności majątkowej oraz przychodów z tytułu wyrównania dorobków po ustaniu rozdzielności majątkowej małżonków lub śmierci jednego z nich.

Z ww. przepisu wynika zatem, że wyłączeniu spod działania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegają przychody z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania małżeńskiej wspólności majątkowej, jak również przychody z tytułu wyrównania dorobków po ustaniu rozdzielności majątkowej małżonków lub śmierci jednego z nich.

Jak podał Zainteresowany w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym, wkrótce dojdzie do postępowania rozwodowego Wnioskodawcy i jego żony, w konsekwencji czego ma nastąpić podział majątku wspólnego, w skład którego wchodzą głównie udziały w spółkach. Wnioskodawca ma zamiar zatrzymać posiadane udziały w spółkach będące w majątku wspólnym, w związku z czym zamierza umownie dokonać małżonce spłat odpowiadających wartości 1/2 udziałów posiadanych przez nią w majątku wspólnym.

Wątpliwości Zainteresowanego dotyczą ustalenia, czy w związku z dokonanymi przez niego spłatami powstanie dla niego obowiązek w podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl natomiast art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że skoro na gruncie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego Zainteresowany będzie stroną dokonująca przedmiotowych spłat, a nie stroną je otrzymującą bądź mającą postawione do dyspozycji, to w związku z tymiż spłatami nie dojdzie po stronie Wnioskodawcy do powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując: z tytułu dokonanych spłat na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie, w związku z dokonanymi przez Zainteresowanego spłatami nie znajdzie zastosowania w niniejszej sprawie wyłączenie z opodatkowania, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ jego przedmiotem są przychody, a takich – jak już podano wyżej – Zainteresowany w związku z ww. spłatami nie osiągnie.

W konsekwencji, stanowisko Zainteresowanego oparte na zastosowaniu art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – pomimo korzystnego pod względem ekonomicznym rozstrzygnięcia skutkującego brakiem obowiązku podatkowego z tytułu dokonanych spłat – należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto, w odniesieniu do przywołanych przez Wnioskodawcę rozstrzygnięć organów podatkowych, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania, ani konsekwencji wiążących, w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.