Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
0461-ITPB1.4511.805.2016.1.PSZ
z 25 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 23 września 2016 r. (data wpływu 28 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej gruntu nabytego w drodze darowizny– jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 września 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej gruntu nabytego w drodze darowizny.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Jest Pan osobą fizyczną i od 2003 r. prowadzi działalność gospodarczą jednoosobowo, w ramach której prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Głównym profilem prowadzonej działalności jest sprzedaż artykułów elektronicznych i usług związanych z telekomunikacją oraz prowadzenie klubu fitness. Działalność gospodarczą prowadzi Pan w wynajmowanych pomieszczeniach. W 2010 r. w drodze darowizny od matki i ojca otrzymał Pan prawo własności zabudowanej nieruchomości tj. działki z rozpoczętą budową budynku usługowego (fundament i piwnica). Pozwolenie na budowę obejmowało budowę budynku usługowego – sali bankietowej. Wartość darowizny w akcie notarialnym została określona łącznie na 280.000 zł (bez odrębnego wykazania wartości gruntu i budynku usługowego). Ponieważ nieruchomość nie była przydatna w prowadzonej działalności, uznał ją Pan za majątek prywatny niewykorzystywany w działalności. W okresie od otrzymania darowizny w 2010 r. do czerwca 2016 r. przeprowadzał Pan prace budowlane systemem gospodarczym. W efekcie tych prac budynek został wzniesiony pod dach. Na zużyte materiały nie posiada Pan żadnych faktur ani innych dowodów dokumentujących wydatki związane z ponoszonymi nakładami. Według wyceny rzeczoznawcy na czerwiec 2016 r. zakres wykonanych prac to 65%. W czerwcu 2016 r. postanowił Pan przeznaczyć nieruchomość do celów prowadzonej działalności gospodarczej i w związku z tym w czerwcu 2016 r. wystąpił Pan z wnioskiem o aktualizację pozwolenia na budowę polegającej na zmianie funkcji budynku z usługowego – sala bankietowa na usługowo-magazynowy z funkcją mieszkaniową na poddaszu. Z dniem 30 czerwca 2016 r. wprowadził Pan nieruchomość do działalności gospodarczej, aby zakończyć budowę budynku usługowego w celu wynajmu oraz przeniesienia prowadzonej działalności gospodarczej do własnego budynku. Z dniem 30 czerwca 2016 r. wprowadził Pan grunt do ewidencji środków trwałych. Od lipca 2016 r. posiada Pan faktury dokumentujące poniesione wydatki związane z budową budynku usługowego. W lipcu 2016 r. podpisał Pan też umowę o kredyt inwestycyjny na budowę budynku usługowego. Po zakończeniu budowy zamierza Pan wprowadzić budynek do ewidencji środków trwałych i amortyzować go, a dokonane odpisy amortyzacyjne uznać za koszt uzyskania przychodów. Jest Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Dla potrzeb działalności prowadzona jest ewidencja środków trwałych i ewidencja wyposażenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku nr 1).

Jak prawidłowo ustalić wartość początkową gruntu otrzymanego w formie darowizny i wprowadzonego do ewidencji środków trwałych, jeżeli w akcie notarialnym nie została określona jego wartość, ani nie sporządzono wyceny rzeczoznawcy na dzień otrzymania darowizny?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za wartość początkową środków trwałych nabytych w drodze darowizny uważa się wartość rynkową z dnia nabycia, chyba, że umowa darowizny określa tę wartość w niższej wysokości. Ponieważ nie posiada Pan wyceny nieruchomości sporządzonej przez rzeczoznawcę na dzień otrzymania darowizny i umowa darowizny nie wskazuje bezpośrednio wartości gruntu, do określenia wartości początkowej gruntu, zgodnie z art. 22g ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy przyjąć wartość wynikającą z wyceny z uwzględnieniem cen rynkowych gruntu z grudnia 2015 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Zatem aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

• musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,
• musi być należycie udokumentowany.

W myśl art. 22a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Natomiast zgodnie z art. 22c pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntu. Niemniej jednak z treści art. 22d ust. 2 cytowanej ustawy wynika, że składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4.

Stosownie do treści art. 22f ust. 1 ww. ustawy, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

W myśl art. 22n ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zapisów dotyczących środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonuje się w ewidencji najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego, o którym mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4.

Zasady ustalania wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych, która stanowi podstawę obliczenia odpisów amortyzacyjnych określa art. 22g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Prawidłowe ustalenie wartości początkowej środków trwałych jest bardzo istotne, ponieważ jej wysokość kształtować będzie wartość odpisów amortyzacyjnych.

Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 1 i 3 tej ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, w razie odpłatnego nabycia uważa się cenę ich nabycia, natomiast w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób uważa się wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w szczególnych sytuacjach zezwalają również na odstąpienie od ogólnych zasad ustalania wartości początkowej zakupionego albo wytworzonego środka trwałego.

Stosownie do art. 22g ust. 8 ww. ustawy jeżeli nie można ustalić ceny nabycia środków trwałych lub ich części nabytych przez podatników przed dniem założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu, o których mowa w art. 22n, wartość początkową tych środków przyjmuje się w wysokości wynikającej z wyceny dokonanej przez podatnika, z uwzględnieniem cen rynkowych środków trwałych tego samego rodzaju z grudnia roku poprzedzającego rok założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu oraz stanu i stopnia ich zużycia.

W myśl art. 22g ust. 9 ww. ustawy jeżeli podatnik nie może ustalić kosztu wytworzenia, o którym mowa w ust. 4, wartość początkową środków trwałych ustala się w wysokości określonej z uwzględnieniem cen rynkowych, o których mowa w ust. 8, przez biegłego, powołanego przez podatnika.

Z zacytowanych powyżej przepisów wynika, że zasadnicze znaczenie dla sposobu ustalenia wartości początkowej środka trwałego ma sposób jego nabycia. Przy czym, możliwość ustalenia wartości początkowej środka trwałego poprzez wycenę dokonaną przez podatnika lub przez biegłego dotyczy jedynie przypadków, w których środek trwały odpowiednio został nabyty przed dniem założenia ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i brak jest możliwości ustalenia tej wartości (w przypadku nabycia) lub w przypadku gdy został wytworzony przez podatnika we własnym zakresie. Te sposoby ustalenia wartości początkowej – jak już wskazano – stanowią wyjątek od obowiązujących zasad ustalania tejże wartości wg zasad określonych w art. 22g ust. 1 pkt 3 ww. ustawy. Niemożność ustalenia wartości początkowej środka trwałego zgodnie z generalną zasadą winna mieć przy tym charakter obiektywny, a więc dotyczyć np. tych sytuacji, w których podatnik nie posiada – bo nie musiał posiadać – stosownych dokumentów stwierdzających wysokość poniesionych przez niego wydatków na nabycie lub wytworzenie określonego składnika majątku (dotyczących np. wytworzenia określonego składnika majątku przed rozpoczęciem prowadzenia działalności gospodarczej, czy też przeznaczenia do działalności gospodarczej prywatnego składnika majątku).

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że w 2010 r. drodze darowizny od matki i ojca otrzymał Pan prawo własności zabudowanej nieruchomości tj. działki z rozpoczętą budową budynku usługowego (fundament i piwnica). Pozwolenie na budowę obejmowało budowę budynku usługowego – sali bankietowej. Wartość darowizny w akcie notarialnym została określona łącznie na 280.000 zł (bez odrębnego wykazania wartości gruntu i budynku usługowego). Ponieważ nieruchomość nie była przydatna w prowadzonej działalności, uznał ją Pan za majątek prywatny niewykorzystywany w działalności. Z dniem 30 czerwca 2016 r. wprowadził Pan nieruchomość do działalności gospodarczej, aby zakończyć budowę budynku usługowego w celu wynajmu oraz przeniesienia prowadzonej działalności gospodarczej do własnego budynku. Z dniem 30 czerwca 2016 r. wprowadził Pan grunt do ewidencji środków trwałych.

W świetle przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego stwierdzić należy, że wartość początkową wskazanego we wniosku gruntu nabytego w drodze darowizny, ustalić należy zgodnie z generalną zasadą określoną w art. 22g ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, tj. w wartości rynkowej z dnia jego nabycia. Przy czym, z uwagi na określenie łącznej wartości nabytego w drodze darowizny budynku usługowego oraz gruntu, wartość początkową gruntu winien Pan określić we własnym zakresie mając na uwadze wartość rynkową z dnia darowizny.

Nie jest możliwe ustalenie wartości początkowej wskazanego we wniosku gruntu w drodze wyceny dokonanej przez podatnika tj. zgodnie z art. 22g ust. 8 ww. ustawy. Ustalenie wartości początkowej środka trwałego w sposób określony w art. 22g ust. 8 ww. ustawy, może dotyczyć wyłącznie środków trwałych nabytych odpłatnie (art. 22g ust. 1 pkt 1 ww. ustawy), bądź częściowo odpłatnie (art. 22g ust. 1 pkt 1a ww. ustawy). Przepis ten nie ma zatem zastosowania do nabycia w drodze darowizny, o którym mowa w art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując stwierdzić należy, iż wartość początkową wskazanego we wniosku gruntu nabytego w drodze darowizny, powinien Pan ustalić zgodnie z generalną zasadą określoną w art. 22g ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, tj. w wartości rynkowej z dnia jego nabycia, chyba że umowa darowizny określa tę wartość w niższej wysokości.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.