INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 25 stycznia 2012 r. (data wpływu 30 stycznia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 kwietnia 2012 r. (data wpływu 30 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku dokonania korekt informacji PIT-11 obecnym i byłym pracownikom – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku dokonania korekt informacji PIT-11 obecnym i byłym pracownikom.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 i art. 14f ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), w związku z czym na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h ww. ustawy, pismem z dnia 20 kwietnia 2012 r., Nr IPTPB1/415-70/12-2/ASZ, wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 24 kwietnia 2012 r., natomiast w dniu 30 kwietnia 2012 r. (data nadania w polskiej placówce operatora publicznego 27 kwietnia 2012 r.) uzupełniono ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W związku z przeprowadzoną u Wnioskodawcy kontrolą Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (w terminie 9 listopada 2011 r. – 12 grudnia 2011 r.), m. in. pod kątem dysponowania środkami z ZFŚS w latach 2008 – 2010, zakwestionowane zostały wypłaty dla wszystkich pracowników w jednakowej wysokości. Wnioskodawca nie uwzględnił bowiem kryterium socjalnego, tj. sytuacji rodzinnej, materialnej i życiowej uprawnionych. Ponadto od wszystkich świadczeń (w formie pieniężnej i rzeczowej) winny być odprowadzane składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne. Wnioskodawca tych składek nie naliczył i nie odprowadzał.

W oparciu o protokół ZUS, sporządzony dnia 12 grudnia 2011 r. dokonano w wyznaczonym terminie (11 stycznia 2012 r.) korekty raportów imiennych RCA i miesięcznych deklaracji rozliczeniowych DRA za miesiące, w których stwierdzone zostały nieprawidłowości. Składki (należne od pracownika) osób nadal pracujących pokryją dobrowolnie sami pracownicy w terminie do dnia 31 lipca 2012 r., składki (należne od pracownika) byłych pracowników, już niezatrudnionych pokryte zostaną ze środków zakładu pracy, również w terminie do końca lipca 2012 r.

Jeżeli chodzi o podatek dochodowy od tych świadczeń z ZFŚS, po dokonaniu korekt ZUS, w skali całej jednostki za lata 2008 – 2010 występuje nadpłata podatku dochodowego od osób fizycznych. Indywidualnie u niektórych pracowników jest to niewielka dopłata, w większości nadpłata podatku.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy należy dokonać korekty PIT-11, każdemu pracownikowi oddzielnie za poszczególne lata: 2008, 2009, 2010, czy w związku z tym, że składki za te lata wpłacone zostaną dopiero w roku 2012 wszystko ująć w rozliczeniu rocznym PIT-11 za 2012 r....

Wnioskodawca w złożonym w dniu 30 kwietnia 2012 r. uzupełnieniu wniosku przeformułował ww. pytanie i zadał dwa następujące pytania, tj.:

1. Czy należy dokonać korekty PIT-11 każdemu pracownikowi aktualnie zatrudnionemu oddzielnie za poszczególne lata: 2008, 2009, 2010... Czy w związku z tym, że składki za te lata wpłacone zostaną dopiero w roku 2012 wszystko ująć w jednym rozliczeniu rocznym PIT-11 za 2012 r....
2. Czy należy dokonać korekty PIT-11 byłych pracowników (w tym nieżyjących), skoro Wnioskodawca zamierza odstąpić od egzekwowania od tych osób należności z tytułu zaległych składek w części, w której winny być sfinansowane ze środków pracownika...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro składki na ubezpieczenia społeczne (należne od pracownika) i zdrowotne od wypłat za lata 2008 – 2010 zostaną wpłacone w roku 2012 (do końca lipca 2012 – zgodnie z deklaracjami pracowników), podatek od tych wypłat skorygować należy każdemu zatrudnionemu aktualnie pracownikowi w jednym rozliczeniu rocznym PIT-11 za rok 2012, czyli w terminie do końca lutego 2013 r., a nie oddzielnie za poszczególne lata.

W ocenie Wnioskodawcy, jeżeli chodzi o podatek od wypłat byłych pracowników (osób nieżyjących, bądź zatrudnionych w innych jednostkach), których składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne (należne od pracownika) pokryte zostaną z budżetu Wnioskodawcy, z uwagi na brak kontaktu z tymi osobami, nie podlegałaby korekcie w ogóle.

Wnioskodawca nadmienia, że nie zamierza egzekwować od byłych pracowników należności z tytułu zaległych składek w części, w której winny być sfinansowane ze środków pracownika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14 – 15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 12 ust. 1 powołanej ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż w związku z przeprowadzoną u Wnioskodawcy kontrolą Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, m. in. pod kątem dysponowania środkami z ZFŚS w latach 2008 – 2010, zakwestionowane zostały wypłaty dla wszystkich pracowników w jednakowej wysokości. Wnioskodawca nie uwzględnił bowiem kryterium socjalnego, tj. sytuacji rodzinnej, materialnej i życiowej uprawnionych. Ponadto od wszystkich świadczeń (w formie pieniężnej i rzeczowej) winny być odprowadzane składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne. Wnioskodawca tych składek nie naliczył i nie odprowadzał. W oparciu o protokół ZUS dokonano w wyznaczonym terminie korekty raportów imiennych RCA i miesięcznych deklaracji rozliczeniowych DRA za miesiące, w których stwierdzone zostały nieprawidłowości. Składki (należne od pracownika) osób nadal pracujących pokryją dobrowolnie sami pracownicy w terminie do dnia 31 lipca 2012 r., natomiast składki (należne od pracownika) byłych pracowników, już niezatrudnionych pokryte zostaną ze środków zakładu pracy, również w terminie do końca lipca 2012 r. Dodano, iż po dokonaniu korekt ZUS, w skali całej jednostki za lata 2008 – 2010 występuje nadpłata podatku dochodowego od osób fizycznych. Indywidualnie u niektórych pracowników jest to niewielka dopłata, w większości nadpłata podatku. Wnioskodawca podaje również, iż nie zamierza egzekwować od byłych pracowników należności z tytułu zaległych składek w części, w której winny być sfinansowane ze środków pracownika.

Zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

W myśl art. 39 ust. 1 ww. ustawy, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, z zastrzeżeniem ust. 5. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

Biorąc pod uwagę wyżej wymienione przepisy prawa stwierdzić należy, iż ustawodawca nałożył na płatnika obowiązek prawidłowego obliczenia, pobrania i odprowadzenia w ciągu roku podatkowego zaliczek na podatek dochodowy od wynagrodzeń i innych świadczeń wypłaconych lub postawionych do dyspozycji pracownika, a także sporządzenia i przekazania podatnikowi i urzędowi skarbowemu w ustawowym terminie informacji według ustalonego wzoru. Zatem, sytuacja opisana we wniosku nie upoważnia Wnioskodawcę do dokonania korekt informacji PIT-11 wystawionych za lata 2008 – 2010, bowiem deklaracje te sporządzone były prawidłowo, odzwierciedlały one zaistniały w tamtych latach stan faktyczny, a więc wysokość pobranych przez płatnika składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne, a nie wysokość składek należnych. Zatem brak jest podstaw prawnych do ich korygowania. Ponadto, należy zauważyć, iż Wnioskodawca nie powinien również ujmować w informacjach podatkowych PIT-11 za 2012 r. zapłaconych przez pracowników ww. składek.

W sytuacji, gdy pracodawca otrzyma od pracownika zwrot części wynagrodzenia, które powinno być w latach 2008 – 2010 przekazane do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych jako składka na ubezpieczenie społeczne, wówczas Wnioskodawca winien traktować ten zwrot, jako zwrot nienależnie pobranych świadczeń.

Należy wskazać, iż ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadził procedurę określającą sposób zachowania się płatnika, w przypadku dokonania przez pracownika zwrotu nienależnie pobranego świadczenia.

Stosownie do art. 41b ww. ustawy, jeżeli podatnik dokonał zwrotu nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, przy ustalaniu wysokości podatku (zaliczki) płatnicy, o których mowa w art. 31, 33, 35 i 41, odejmują od dochodu kwotę dokonanych zwrotów, łącznie z pobranym podatkiem (zaliczką).

Należy podkreślić, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie regulują wprost, czy zwrot nienależnie pobranych świadczeń powinien być dokonany w kwocie brutto, czy też w kwocie netto, jednakże precyzują w jaki sposób można odzyskać podatek w przypadku dokonania zwrotu nienależnie pobranego świadczenia w kwocie brutto.

W sytuacji dokonania w roku podatkowym zwrotu nienależnie pobieranych świadczeń w kwotach brutto, które uprzednio zwiększały dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, rozliczenie tego zwrotu następuje poprzez zastosowanie jednego z dwóch rozwiązań.

W przypadku, gdy zwrot nienależnie pobranego świadczenia dokona pracownik na rzecz pracodawcy w roku podatkowym, w którym nienależne świadczenie zostało pracownikowi wypłacone, płatnik, rozliczy dokonany zwrot stosownie do art. 41b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem płatnik, któremu pracownik zwrócił na skutek różnych okoliczności kwotę przez niego wcześniej wypłaconą, obowiązany jest pomniejszać miesięczny dochód ustalany dla celów obliczenia zaliczki o dokonany przez podatnika zwrot począwszy od miesiąca, w którym on nastąpił. Jeżeli kwota dokonanego w tym miesiącu zwrotu przekracza dochód tego miesiąca, płatnik może o powstałą różnicę pomniejszyć dochód z miesiąca następnego, aż do pełnego pomniejszenia. Przy czym powyższe pomniejszenia mogą być stosowane przez płatnika wyłącznie w tym roku podatkowym, w którym podatnik dokonał zwrotu.

Brak możliwości rozliczania przez płatnika kwoty zwrotów w latach następnych nie oznacza, iż powyższa kwota podatnikowi przepada. Oprócz procedury polegającej na odejmowaniu przez płatnika od dochodu kwoty zwróconej przez podatnika ustawodawca wprowadził procedury dokonywania takich odliczeń przez podatnika.

W sytuacji, gdy zwrotu nienależnie pobranego świadczenia dokona pracownik po upływie roku podatkowego, w którym nienależne świadczenie otrzymał, płatnik nie rozliczy podatnikowi ww. zwrotu. W tym wypadku uprawnienie do rozliczenia świadczenia przysługuje samemu podatnikowi (na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), który dokona tego poprzez odliczenie świadczenia od dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok podatkowy, w którym dokonał zwrotu nienależnie pobranego wynagrodzenia, na podstawie dowodu potwierdzającego wpłatę (przelew, przekaz), ewentualnie na podstawie wystawionego przez pracodawcę zaświadczenia.

Jak wynika z art. 26 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy, podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29 - 30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25, po odliczeniu kwot dokonanych w roku podatkowym zwrotów nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, w kwotach uwzględniających pobrany podatek dochodowy, jeżeli zwroty te nie zostały potrącone przez płatnika.

Zatem w sytuacji, gdy płatnik nie dokonał, na podstawie art. 41b powołanej ustawy, potrącenia kwoty nienależnie pobranego świadczenia, a podatnik dokonał takiego zwrotu poprzez wpłatę dla płatnika z własnych środków, wówczas podatnikowi będzie przysługiwało, wynikające z art. 26 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy prawo do pomniejszenia dochodu przed opodatkowaniem o kwotę dokonanego na rzecz płatnika zwrotu nienależnie pobranego świadczenia na podstawie wystawionego przez płatnika potwierdzenia dokonania owego zwrotu.

Należy podkreślić, że zarówno art. 41b, jak i art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczą sytuacji, w której zwracane przez podatnika nienależnie pobrane świadczenia uprzednio zwiększały dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, dlatego też zwrot ten dokonywany w kwocie brutto, tj. łącznie z pobranymi zaliczkami na podatek dochodowy gwarantuje odzyskanie przez podatnika kwoty tych zaliczek.

Na podstawie art. 27b ust. 1 pkt 1) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek dochodowy, obliczony zgodnie z art. 27 lub art. 30c, w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 ze zm.):

1. opłaconej w roku podatkowym bezpośrednio przez podatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych,
2. pobranej w roku podatkowym przez płatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych

- obniżenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepisy ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych składkami na ubezpieczenie zdrowotne obciążają przychód ze stosunku pracy. Zatem, składki na ubezpieczenie zdrowotne podlegać będą odliczeniu od podatku obliczonego za miesiąc, w którym dokonano wpłaty tych składek przy założeniu, że stanowią one 7,75% podstawy wymiaru składek oraz są pokryte ze środków pracownika.

W związku z faktem, iż w 2012 r. nastąpi potrącenie zaległych składek na ubezpieczenie – to wysokość tych składek będzie miała wpływ na kwotę zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych należnego za tenże rok.

Natomiast w sytuacji, gdy Wnioskodawca pokryje ze środków zakładu pracy kwoty zaległych składek za byłych pracowników, jednocześnie odstępując od egzekwowania od nich należności z tytułu tych składek w części, w której winny być sfinansowane ze środków pracownika wówczas należy stwierdzić, iż te osoby otrzymały nieodpłatne świadczenie od byłego pracodawcy. Pracodawca zapłacił za nich składki, które powinny być finansowane z ich wynagrodzenia, zatem zapłacone składki stanowią dla tych osób przysporzenie majątkowe mające swoje źródło w przychodach ze stosunku pracy, o których mowa w art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na fakt ten nie ma wpływu to, że osoby te nie są już zatrudnione przez Wnioskodawcę, gdyż tytułem do dokonania tego świadczenia jest łączący strony stosunek pracy, a moment dokonania tego świadczenia, po ustaniu stosunku pracy nie wpływa na zmianę kwalifikacji tego przychodu.

W odniesieniu do zmarłych pracowników stwierdzić należy, że jeżeli Wnioskodawca ureguluje za nich zaległe składki na ubezpieczenie, to w świetle uregulowań art. 12 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych - kwoty zapłaconych składek stanowią również dla tych osób przychód ze stosunku pracy. Przy czym w tej sytuacji zastosowanie będą miały postanowienia art. 631 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.).

Zgodnie bowiem z art. 631 § 2 Kodeksu pracy, prawa majątkowe ze stosunku pracy przechodzą po śmierci pracownika, w równych częściach, na małżonka oraz inne osoby spełniające warunki wymagane do uzyskania renty rodzinnej w myśl przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. W razie braku takich osób prawa te wchodzą do spadku.

Zatem uregulowanie powyższych składek na ubezpieczenie w części, która winna być pobrana z dochodu pracownika będzie skutkowało powstaniem przychodu w świetle art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z praw majątkowych dla osób wymienionych w art. 631 § 2 Kodeksu pracy, a w razie ich braku – kwota ta będzie wchodziła do spadku.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, iż Wnioskodawca, jako płatnik kwotę niepobranych w 2008-2010 składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne w części, w której powinny być one pokryte z dochodu byłych pracowników (w tym nieżyjących), a które zostały uregulowane ze środków Wnioskodawcy w 2012 r., zobowiązany jest do wykazania w informacji PIT-11 wystawionej byłemu pracownikowi za 2012 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M. C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.