Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462-IPPP2.4512.778.2016.1.MAO
z 16 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Strony - przedstawione we wniosku z dnia 4 października 2016 r. (data wpływu 17 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkiem biurowym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 października 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkiem biurowym.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej Oddział) zamierza sprzedać nieruchomość zabudowaną budynkiem biurowym murowanym. W budynku wyodrębnione są lokale użytkowe. Nr ewidencyjny działek: 45, 46; 47, łączna powierzchnia działek 1258 m². Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu zapisów art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług. Oddział nabył przedmiotową nieruchomość (działki) w dniu 26 czerwca 1995 r. Działki 45, 46 i 47 są zabudowane budynkiem biurowym wybudowanym przez oddział, oddanym do użytkowania w dniu 26 lutego 1998 r. (Decyzja o pozwoleniu na użytkowanie), wprowadzonym na stan ewidencji środków trwałych w grudniu 1998 r. z wartością początkową 1.654.965,01 zł. Oddziałowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu nieruchomości będącej przedmiotem sprzedaży. Budynek stanowi budynek/budowle w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r., poz. 1409, z późn. zm.). Budynek jest trwale związany z gruntem. Część nieruchomość będąca przedmiotem sprzedaży (budynek) była wykorzystywana przez Oddział do wykonywania czynności opodatkowanych (najem). Pierwsze zasiedlenie budynku w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług miało miejsce 22 czerwca 1998 r. (umowa najmu 42 m² powierzchni dla X). Część budynku, na której nie jest prowadzona działalność statutowa Wnioskodawcy była i jest wynajmowana na podstawie umów najmu w okresach i zakresie jak niżej:

• 22 czerwca 1998 r. - 31 grudnia 2004 r. 42,00 m² - parter
  

• 1 stycznia 2007 r. - 30 września 2008 r. 42,00 m² - parter
  

• 1 stycznia 2007 r. - 31 październik 2007 r. 12,20 m² - I piętro
  

• 1 maja 2007 r. - 31 sierpnia 2009 r. 11,90 m² - I piętro
  

• 1 stycznia 2009 r. - 31 maja 2011 r. 42,00 m² - parter
  

• 10 sierpnia 2009 r. - 31 stycznia 2010 r. 12,20 m² - parter
  

• 1 grudnia 2010 r. - 31 października 2010 r. 15,10 m² - I piętro
  

• 6 kwietnia 2010 r. - 31 sierpnia 2010 r. 24,10 m² - I piętro
  

• 1 lutego 2011 r. - 31 lipca 2012 r. 15,10 m² - I piętro
  

• 20 kwietnia 2011 r. - nadal 15,10 m² -I piętro
  

• 1 czerwca 2011 r. - 30 listopada 2011 r. 11,90 m² - I piętro
  

• 1 lutego 2012 r. - 31 marca 2014 r. 22,70 m² - II piętro
  

• 16 października 2013 r.- nadal 15,10m² - I piętro
  

• 12 marca 2015 r. - nadal 38,80 m² - parter
  

• 1 lutego 2016 r. - nadal 16,20 m² - I piętro
  

• 1 lutego 2016 r. - nadal 16,20 m² - I piętro
  

• 1 lutego 2016 r. - nadal 8,30 m² - I piętro
  

• 1 lutego 2016 r. - nadal 8,30 m² - I piętro
  

• 1 kwietnia 2016 r. - nadal 16,20 m² - I piętro
  

• 1 kwietnia 2016 r. - nadal 16,60 m² - I piętro
  

• 16 maja 2016 r. - 31 sierpnia 2016 r. 43,50 m² - parter.
  
  
  

Pomiędzy pierwszym zasiedleniem a planowaną sprzedażą (dostawą) budynku upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Oddział poniósł wydatki na ulepszenie budynku w kwocie 166.130,84 zł, w stosunku do którego miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ale były one niższe niż 30% wartości początkowej budynku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Oddział dokonując sprzedaży opisanej powyżej nieruchomości powinien do ceny netto nieruchomości określonej przez rzeczoznawcę majątkowego w operacie szacunkowym doliczyć podatek VAT w wysokości 23%?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Zgodnie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Z powyższych przepisów wynika, że dostawa (sprzedaż) budynków, budowli lub ich części, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do sprzedaży upłynął okres krótszy niż dwa lata.

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Oddanie do użytkowania następuje w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekraczają 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) lub jego część zostanie sprzedany lub np. oddany w najem lub dzierżawę - bowiem zarówno sprzedaż, najem, jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku, budowli lub ich części do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy) czy nabywcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, zbycie nieruchomości Biura Terenowego zabudowanej budynkiem murowanym jest zwolnione z podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 10. Tym samym podatek od towarów i usług nie wystąpi.

W efekcie tego, że w ocenie Wnioskodawcy przedmiotowa nieruchomości spełnia przesłanki do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy bezzasadnym jest korzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak wynika z art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy - przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii.

W świetle powołanych powyżej przepisów, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż, stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy - stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast, na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki obniżone, jak również zwolnienie od VAT. I tak, zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwolnieniu od podatku podlega dostawa budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem, gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

W świetle przytoczonego przepisu kluczowe dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części jest ustalenie, czy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki okres upłynął od tego momentu.

Stosownie do art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

W kwestii rozumienia pojęcia „pierwsze zasiedlenie” wypowiedział się NSA w wyroku o sygn. I FSK 382/14 z dnia 14 maja 2015 r. W opinii Sądu, definicja „pierwszego zasiedlenia (zajęcia)” zawarta w Dyrektywie 112 ma charakter autonomiczny. Zatem nie było konieczne jej definiowanie w ustawie o VAT, poza przypadkami wskazanymi w treści art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 112, czyli przebudowy budynku. Zdaniem Sądu polski ustawodawca nie miał uprawnienia do precyzowania warunków zastosowania kryterium pierwszego zasiedlenia w odniesieniu do sytuacji zaistniałych po wybudowaniu budynku. Stwierdzono też, że polski ustawodawca przekroczył granice swobodnego uznania pozbawiając podatników - takich jak w okolicznościach przedmiotowej sprawy - zwolnienia z VAT.

W konsekwencji, w kontekście analizowanej sprawy, a więc wybudowania i przyjęcia do użytkowania budynku Sąd w wyroku tym stwierdził, że „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT”. Naczelny Sąd Administracyjny uznał więc, że skoro spółka użytkowała w części budynek na potrzeby działalności gospodarczej i czyniła to przez kilka lat, to spełniła warunki przewidziane dla zwolnienia od VAT na zasadach wskazanych w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT.

W odniesieniu natomiast do przebudowanych budynków w wyroku tym zauważono, że artykuł 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 112 przewiduje możliwość określenia przez państwo członkowskie szczegółowych zasad stosowania kryterium pierwszego zasiedlenia jedynie w odniesieniu do sprecyzowanej kategorii czynności, a mianowicie przebudowy budynków (co potwierdził w swoim wyroku TS J.J. Komen en Zonen Beheer Heerhugowaard BV, C-326/11, EU:C:2012:461, pkt 36). Polski ustawodawca zdecydował się na doprecyzowanie ww. pojęcia celem wyjaśnienia zakresu zwolnienia z VAT. Zatem w przypadku budynków/budowli, na które poniesiono nakłady na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej należy stosować definicję określoną w art. 2 ust. 14 lit. b) ustawy o VAT. W konsekwencji, w odniesieniu do budynków/budowli ulepszonych w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, gdzie ulepszenia stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej konieczne jest oddanie budynku (budowli lub ich części) do użytkowania w „wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu”. Budynek/budowla powinien być wydany nabywcy lub użytkownikowi do użytkowania. Przy czym, wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy powinno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedawcę czynności podlegającej opodatkowaniu. Użyte w art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług sformułowanie „w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu” wskazuje na katalog czynności wymienionych w art. 5 ww. ustawy, czyli dana czynność musi podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, choć nie jest konieczne, aby faktycznie został naliczony podatek od tej czynności - może to być również czynność zwolniona od podatku.

W konsekwencji, pierwsze zasiedlenie w rozumieniu art. 2 pkt 14 lit. b ustawy o VAT będzie miało miejsce wówczas, kiedy zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem, dzierżawę, gdyż zarówno sprzedaż, jak i najem, dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT. Jeżeli natomiast po ulepszeniu podatnik przyjmie do używania budynek/budowlę w swojej działalności, pomimo że dojdzie do korzystania z budynku/budowli to nie dochodzi do ww. pierwszego zasiedlenia.

Tym samym należy stwierdzić, że zwolnienie od podatku od towarów i usług przewidziane w ww. art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT znajdzie zastosowanie w odniesieniu do sprzedaży budynków, budowli lub ich części, jeżeli w momencie dostawy są one zasiedlone i okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a ich dostawą jest dłuższy niż 2 lata.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwił podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Z powyższych przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a jest bezzasadne.

Stosownie do art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

W tym miejscu należy nadmienić, że dla dostawy nieruchomości, które nie spełniają przesłanek do objęcia ich zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy ustawodawca przewidział możliwość zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Przepisu ust. 8 nie stosuje się do czynności oddania w użytkowanie wieczyste gruntu, dokonywanego z równoczesną dostawą budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków lub budowli w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Powyższy przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Strona zamierza sprzedać nieruchomość gruntową zabudowaną budynkiem biurowym murowanym stanowiącą działki gruntu nr 45, 46 i 47 o łącznej powierzchni 1258 m². Strona nabyła przedmiotowe działki w dniu 26 czerwca 1995 r. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy ich nabyciu. Ww. działki są zabudowane wybudowanym przez Oddział budynkiem biurowym, oddanym do użytkowania w dniu 26 lutego 1998 r. i wprowadzonym na stan ewidencji środków trwałych w grudniu 1998 r. W przedmiotowym budynku wyodrębnione są lokale użytkowe. Wnioskodawca poniósł wydatki na ulepszenie budynku biurowego (w kwocie 166.130,84 zł), które nie przekroczyły 30% wartości początkowej tego budynku (tj. 1.654.965,01 zł).

Od dnia 22 czerwca 1998 r. część przedmiotowego budynku (42m² powierzchni parteru) jest przedmiotem umowy najmu. Ponadto inne części budynku były i są wynajmowane, tj. na parterze: od 1 stycznia 2007 r. - 42,00 m², od 1 stycznia 2009 r. - 42,00 m², od 10 sierpnia 2009 r. - 12,20 m², od 12 marca 2015 r. 38,80 m² oraz od 16 maja 2016 r. - 43,50 m²; na I piętrze: od 1 stycznia 2007 r. - 12,20 m², od 1 maja 2007 r. - 11,90 m², od 1 grudnia 2010 r. - 15,10 m², od 6 kwietnia 2010 r. - 24,10 m², od 1 lutego 2011 r. - 15,10 m², od 20 kwietnia 2011 r. - 15,10 m², od 1 czerwca 2011 r. - 11,90 m², od 16 października 2013 r. - 15,10 m², od 1 lutego 2016 r. - 16,20 m², 16,20 m², 8,30 m² i 8,30 m² od 1 kwietnia 2016 r. - 16,20 m² i 16,60 m² oraz na II piętrze: od 1 lutego 2012 r. - 22,70 m².

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego czy Oddział dokonując planowanej sprzedaży opisanej we wniosku nieruchomości powinien do ceny netto nieruchomości (określonej przez rzeczoznawcę majątkowego w operacie szacunkowym) doliczyć podatek VAT w wysokości 23%.

Mając na uwadze zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku oraz treść powołanych przepisów prawa stwierdzić należy, że z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że do pierwszego zasiedlenia części budynku stanowiącej 42 m² powierzchni parteru ww. budynku w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy doszło w dniu 22 czerwca 1998 r., tj. w dniu oddania przez Stronę ww. części budynku biurowego w najem na rzecz X. Podobnie do pierwszego zasiedlenia następujących powierzchni parteru ww. budynku: 42,00 m², 42,00 m² i 12,20 m² doszło odpowiednio - 1 stycznia 2007 r., 1 stycznia 2009 r. i 10 sierpnia 2009 r. Zaś pierwsze zasiedlenie wynajmowanych powierzchni na I piętrze miało miejsce: 1 stycznia 2007 r. (dla 12,20 m²), 1 maja 2007 r. (dla 11,90 m²), 1 grudnia 2010 r. (dla 15,10 m²), 6 kwietnia 2010 r. (dla 24,10 m²), 1 lutego 2011 r. (15,10 m²), 20 kwietnia 2011 r. (15,10 m²), 1 czerwca 2011 r. (11,90 m²) oraz 16 października 2013 r. (15,10 m²) oraz na II piętrze - 1 lutego 2012 r. (dla 22,70 m²). Zatem pomiędzy pierwszym zasiedleniem ww. części budynku (znajdujących się na parterze: 42,00 m², 42,00 m² i 12,20 m², na I piętrze: 12,20 m², 11,90 m², 15,10 m², 24,10 m², 15,10 m², 15,10 m², 11,90 m² i 15,10 m² oraz na II piętrze - 22,70 m²), a planowaną dostawą przedmiotowej nieruchomości upłynie okres dłuższy niż 2 lata. W konsekwencji, sprzedaż części budynku biurowego dotyczącego ww. powierzchni, w stosunku do których nie były ponoszone nakłady w wysokości przekraczającej 30% jego wartości początkowej, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Ponadto w analizowanej sytuacji pierwsze zasiedlenie w rozumieniu przepisów ustawy o podatku VAT w odniesieniu do pozostałej (niewynajmowanej) części przedmiotowego budynku biurowego nastąpiło w momencie oddania tego budynku do użytkowania w ramach działalności gospodarczej, tj. wprowadzenia w grudniu 1998 r. do ewidencji środków trwałych. W konsekwencji w kontekście analizowanej sprawy, a więc wybudowania i przyjęcia do użytkowania budynku biurowego znajdzie zastosowanie wykładnia wskazana w cytowanym wyroku NSA z 14 maja 2015 r., stanowiącym, że „wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT”. Skoro Wnioskodawca użytkował budynek biurowy na potrzeby działalności gospodarczej (tj. działalności statutowej Wnioskodawcy) i czyni to od grudnia 1998 r., to spełnia warunki przewidziane dla zwolnienia od VAT na zasadach wskazanych w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT. Zatem względem niewynajmowanej części budynku biurowego, w stosunku do której nie były ponoszone nakłady w wysokości przekraczającej 30% jego wartości początkowej, obydwie przesłanki niezbędne do zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy zostaną również spełnione. Budynek jest użytkowany od 1998 r., a zatem między pierwszym zasiedleniem budynku biurowego posadowionego na nieruchomości a planowaną dostawą upłynie okres, o którym stanowi ww. przepis, tj. okres dłuższy niż 2 lata. Tym samym zbycie przez Wnioskodawcę niewynajmowanej części przedmiotowego budynku po upływie 2 lat od dnia, w którym ww. budynek został po raz pierwszy oddany do użytkowania przez Stronę, będzie również korzystało ze zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Natomiast w odniesieniu do pozostałych powierzchni wynajmowanych (w sytuacji gdy powierzchnie te nie pokrywają się z powierzchniami wcześniej wynajętymi w latach 2007‑2013), tj. znajdujących się na parterze ww. budynku - 38,80 m² oraz 43,50 m² do pierwszego zasiedlenia doszło odpowiednio 12 marca 2015 r. i 16 maja 2016 r., zaś dla pozostałych powierzchni znajdujących się na I piętrze: 16,20 m², 16,20 m², 8,30 m² i 8,30 m² - 1 lutego 2016 r. i dla 16,20 m² i 16,60 m² - 1 kwietnia 2016 r. W tym miejscu należy wskazać, że w przypadku, gdy dostawa poszczególnych ww. powierzchni zostanie dokonana po upływie 2 lat od pierwszego zasiedlenia, Strona będzie mogła skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10. Natomiast, gdy do dostawy poszczególnych powierzchni (znajdujących się na parterze: 38,80 m² i 43,50 m² oraz na I piętrze: 16,20 m², 16,20 m², 8,30 m², 8,30 m², 16,20 m² i 16,20 m²) dojdzie przed upływem 2 lat od pierwszego zasiedlenia, Wnioskodawca nie będzie mógł zastosować zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, dlatego należy zbadać przesłanki do zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Jak Strona wskazała, Wnioskodawcy przy nabyciu nieruchomości będącej przedmiotem sprzedaży nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony. Pierwsza z przesłanek, o której mowa w ww. przepisie jest zatem spełniona.

Z opisu sprawy wynika również, że Wnioskodawca poniósł wydatki na ulepszenie budynku (w kwocie 166.130,84 zł), w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ale były one niższe niż 30% wartości początkowej budynku. Tym samym warunek, o którym mowa w lit. b ww. przepisu jest również spełniony.

Zatem dostawa ww. wynajmowanych powierzchni w tym przypadku będzie korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a.

Jak wskazano wyżej w świetle art. 29a ust. 8 ustawy przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny tych obiektów w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Zatem w analogiczny sposób jak dostawa budynku biurowego będącego przedmiotem zapytania opodatkowana będzie sprzedaż gruntu, na którym posadowiony jest ww. budynek.

Zatem Wnioskodawca dokonując planowanej sprzedaży opisanej we wniosku nieruchomości nie powinien do ceny netto nieruchomości (określonej przez rzeczoznawcę majątkowego w operacie szacunkowym) doliczyć podatku VAT w wysokości 23%.

Tym samym, choć Strona błędnie określiła moment pierwszego zasiedlenia dla części budynku biurowego znajdującego się na nieruchomości, to stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym zbycie nieruchomości Biura Terenowego zabudowanej budynkiem murowanym jest zwolnione z podatku od towarów i usług i tym samym podatek od towarów i usług nie wystąpi, uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydana w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.