2016.12.22 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPP2.4512.704.2016.2.WN
z 22 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 2 września 2016r. (data wpływu 12 września 2016r.), uzupełnionym pismem z 28 listopada 2016r. (data wpływu 6 grudnia 2016r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na dostawę i montaż markiz tarasowych w obiektach budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 września 2016r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na dostawę i montaż markiz tarasowych w obiektach budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 28 listopada 2016r. (data wpływu 6 grudnia 2016r.), przesłanym w związku z wezwaniem tut. organu z 14 listopada 2016r. znak: 2461-IBPP2.4512.704.2016.1.WN.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej spółka zajmuje się profesjonalnym montażem markiz tarasowych. Do przedmiotowej usługi Spółka stosuje dotychczas 23% stawkę VAT.

Markiza aby mogła być używana wymaga trwałego montażu do ściany budynku, w którym jest montowana. Montaż markizy polega na wywierceniu w ścianie budynku otworów po dwa lub cztery na jeden uchwyt w zależności od rodzaju markizy. Markiza jest mocowana do ściany budynku na uchwytach, które są mocowane do ściany śrubami, każdy wywiercony otwór wypełniany jest kotwą chemiczną, a następnie wkręcana w niego jest śruba mocująca uchwyt. Montaż ten jest trwały, raz zamontowanej w ten sposób śruby mocującej uchwyt markizy nie ma możliwości zdemontowania. Dodatkowo w przypadku budynków ocieplonych i posiadających elewację zewnętrzną lub budynków posiadających samą elewację zewnętrzną, przed przystąpieniem do montażu markizy elewacja wraz z ociepleniem lub w drugim przypadku sama elewacja musi zostać wycięta w miejscu montażu uchwytów markizy. Markiza tarasowa jest trwale związana z budynkiem, nie ma możliwości jej demontażu bez uszkodzenia elewacji zewnętrznej budynku, śrub osadzonych w ścianie budynku nie ma możliwości wykręcenia, jedynym sposobem ich usunięcia jest ich wykucie ze ściany budynku, co powoduje zniszczenie elewacji budynku oraz powoduje dziury w ścianie budynku. Ściana budynku po demontażu markizy tarasowej wymaga remontu, gdyż markiza tarasowa jest montowana do ściany budynku w sposób trwały.

Montaż markizy tarasowej powoduje zmianę parametrów użytkowych oraz technicznych budynku poprzez zabezpieczenie go przed nadmiernym oddziaływaniem czynników pogodowych np. słońca, wiatru, deszczu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy spółka może stosować stawkę VAT 8% dla dostawy i montażu markiz tarasowych w obiektach budownictwa mieszkaniowego (zaliczonych do PKOB dział 11) z wyłączeniem lokali użytkowych oraz w lokalach mieszkalnych (zaliczonych do PKOB dział 12) na podstawie art. 41 ust. 12-12c, art. 146a pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wspólników montaż markiz tarasowych w obiektach budownictwa mieszkaniowego (zaliczanych do PKOB dział 11) z wyłączeniem lokali użytkowych oraz w lokalach mieszkalnych (zaliczanych do PKOB dział 12) może być opodatkowany 8% stawką VAT na podstawie art. 41 ust. 12-12c, art. 146a pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Montaż markiz mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, ponieważ jest wykonywany w ramach remontu, modernizacji obiektów budowlanych. Identyczne stanowisko wyraził Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 16 lipca 2010 r. o sygnaturze: IBPP2/443-381/10/WN, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach przyznał wnioskodawczyni rację i uznał, że dostawa i montaż rolet zewnętrznych oraz markiz w obiektach budownictwa mieszkaniowego (zaliczanych do PKOB dział 11), z wyłączeniem lokali użytkowych oraz w lokalach mieszkalnych (zaliczanych do PKOB dział 12) może być opodatkowana 7% stawką VAT na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2016r. poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów – jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary - stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast, przez świadczenie usług – w myśl art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stawka podatku – stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

I tak, art. 41 ust. 2 ustawy określa, że dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W świetle art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy – w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się – w myśl art. 41 ust. 12 ustawy – do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym – art. 41 ust. 12a ustawy – rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym – zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy – nie zalicza się:

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Mając na uwadze ww. przepisy należy stwierdzić, że zastosowanie stawki preferencyjnej (8%) możliwe jest jedynie dla dostawy, jak również budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji, przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz.U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), stanowiącej usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z tym rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 – mieszkalnych jednorodzinnych, 112 – o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 – zbiorowego zamieszkania.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do rozumienia tych terminów przyjętego w języku potocznym.

Ponadto należy wskazać, że również w uchwale z dnia 24 czerwca 2013 r. sygn. akt I FPS 2/13 Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że „czynności wymienione w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, w tym pojęcie modernizacji, zostały wprowadzone do tej ustawy w rozumieniu przyjętym w języku powszechnym.

Według Słownika języka polskiego (Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2005, str. 70, kol. 2), przez budowę należy rozumieć m.in. wznoszenie budowli, budowanie (…). Natomiast „budować” to znaczy wznosić budowle, pomieszczenia, ich części lub zespoły.

Natomiast „przebudowa” – zgodnie z ww. Słownikiem języka polskiego (str. 770, kol. 1) – to zmiana istniejącego stanu czegoś na inny; ulepszenie, poprawienie czegoś.

W znaczeniu słownikowym („Współczesny słownik języka polskiego”, red. Bogusław Dunaj, wyd. Langenscheidt Polska Sp. z o.o.), „remont” oznacza zespół czynności, w których wyniku przywraca się sprawność, wartość użytkową jakiegoś obiektu, urządzenia, natomiast „montaż” to składanie, łączenie, ustawianie z poszczególnych części maszyn, urządzeń, budowli; zakładanie instalacji. Z kolei „instalować” oznacza zakładać, montować jakieś urządzenia techniczne.

Zdaniem Organu, modernizacja powinna dotyczyć elementów konstrukcyjnych obiektów lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Twierdzenie to potwierdza NSA w ww. uchwale z 24 czerwca 2013 r. sygn. akt I FPS 2/13 wskazując, że „Obniżona stawka podatku od towarów i usług znajduje zatem zastosowanie wtedy, gdy montaż komponentów meblowych następuje z wykorzystaniem elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego (lokalu). W omawianym wypadku nie chodzi o jakiekolwiek wykorzystanie elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego (lokalu) przy wykonywaniu zabudowy meblowej, lecz jedynie takie, które przez konstrukcyjne połączenie komponentów meblowych i elementów obiektu budowlanego (lokalu) stworzy trwałą zabudowę spełniającą jako całość określoną funkcję użytkową. Tylko bowiem w takim zakresie można mówić o modernizacji obiektu budowlanego w rozumieniu art. 41 ust. 12 ustawy o VAT. Innymi słowy montaż komponentów meblowych niezależnie od stopnia ich przetworzenia, do którego nie zostaną wykorzystane w sposób istotny elementy konstrukcyjne obiektu budowlanego (lokalu) nie korzysta z obniżonej stawki przewidzianej w tym przepisie”.

Wskazać należy, że z uwagi na to, że obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy, winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych do tej ustawy. Preferencyjna stawka podatku miała i ma zastosowanie do wskazanych w przepisach czynności związanych z budownictwem mieszkaniowym, jednakże nie do wszystkich czynności dotyczących samego instalowania, czy montażu różnych towarów.

W przedmiotowej sprawie decydujące znaczenie ma to, co jest przedmiotem sprzedaży, czy Wnioskodawca dokonuje dostawy towarów, której towarzyszy ich montaż, czy świadczy usługę oraz czy czynność wykonywana przez niego mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej spółka zajmuje się profesjonalnym montażem markiz tarasowych. Spółka stosuje dotychczas 23% stawkę VAT.

Przedmiotem pytania Wnioskodawcy jest kwestia, czy Wnioskodawca może stosować stawkę VAT 8% dla dostawy i montażu markiz tarasowych w obiektach budownictwa mieszkaniowego (zaliczonych do PKOB dział 11) z wyłączeniem lokali użytkowych oraz w lokalach mieszkalnych (zaliczonych do PKOB dział 12) na podstawie art. 41 ust. 12-12c, art. 146a pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Odnosząc przedstawiony we wniosku opis sprawy do obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa podatkowego, należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy jak wynika to z wniosku, Wnioskodawca dokonuje dostawy markiz tarasowych wraz z ich montażem wykonywanym w obiektach objętych społecznym programem mieszkaniowym, zastosowanie będzie miała stawka podatku od towarów i usług 23%. Wykonywane przez Wnioskodawcę czynności nie mieszczą się bowiem w zakresie remontu czy modernizacji takiego obiektu, a zatem czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, gdyż w istocie czynności te są jedynie zaopatrywaniem budynku (lokalu mieszkalnego) w elementy wyposażenia, niestanowiące jego elementów konstrukcyjnych. W wyniku montażu wskazanych markiz nie nastąpi zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego budynku.

Należy podkreślić, że z uwagi na to, że obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy i nie podlegają ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, zaś możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna, uznać trzeba, że stawki te winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych do tej ustawy.

Preferencyjna, 8% stawka podatku od towarów i usług, na podstawie wskazanego wcześniej art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, ma zastosowanie jedynie do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, a nie do wszystkich czynności dotyczących samego instalowania, montażu różnych towarów.

Wskazać także trzeba, że sama usługa montażu czy też instalacji poszczególnych towarów nie może być traktowana jako remont czy modernizacja. Dopiero w połączeniu z zespołem innych czynności, w wyniku których powstaje bądź podnosi się czy też przywraca poprzedni stan techniczny czy wartość użytkową budynku lub lokalu, można usługę tę traktować jako usługę budowy, remontu, modernizacji lub termomodernizacji, o których mowa w ustawie.

Niewątpliwie współczesne wymagania rodzą potrzebę modernizacji budynków zarówno mieszkalnych, jak i niemieszkalnych. Prace modernizacyjne wiążą się często ze zmianami konstrukcyjnymi w budynku. Przyczyną modernizacji jest konieczność unowocześnienia istniejących budynków, zmiana rozwiązań przestrzenno-funkcjonalnych oraz poprawienie standardu wyposażenia – założenia nowych instalacji np. termicznych, czy nowych urządzeń technicznych.

Czynności polegające na montażu markiz tarasowych nie dotyczą jednak substancji samego budynku lecz są zaopatrywaniem budynku w elementy wyposażenia – na indywidualne zamówienie klienta. Wyposażenie – w postaci markiz tarasowych – z pewnością nie stanowi elementów konstrukcyjnych budynku.

Byłoby niedopuszczalne stosowanie wykładni rozszerzającej, która jest wyłączona w odniesieniu do przepisów mających charakter wyjątkowy, a takimi są właśnie normy statuujące możliwość skorzystania z preferencyjnej stawki podatkowej.

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie przewidują obniżonych stawek podatku VAT dla czynności dostawy markiz tarasowych, zatem będąca przedmiotem zapytania dostawa markiz tarasowych wraz z ich montażem, która nie mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, gdyż w istocie czynności te są jedynie zaopatrywaniem budynku (lokalu mieszkalnego) w elementy wyposażenia, niestanowiące jego elementów konstrukcyjnych, będzie podlegała opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 23%.

Podsumowując, dla montażu markiz tarasowych Wnioskodawca powinien zastosować stawkę podatku w wysokości 23% zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy w tym miejscu podkreślić, że bez wpływu na podjęte w niniejszej sprawie rozstrzygnięcie pozostaje powołana we własnym stanowisku Wnioskodawcy interpretacja indywidualna z 16 lipca 2010r. znak: IBPP2/443-381/10/WN, gdyż została ona wydana w innym stanie prawnym niż ten mający zastosowanie w przedmiotowej sprawie.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2016r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin