Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
3063-ILPP2-1.4512.150.2016.2.SS
z 22 grudnia 2016 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy prowadzącego działalność gospodarczą, reprezentowanego przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 18 października 2016 r. (data wpływu 21 października 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 listopada 2016 r. (data wpływu 2 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia, czy w wyniku dokonanego wniesienia Przedsiębiorstwa do Spółki, Wnioskodawca będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 21 października 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia, czy w wyniku dokonanego wniesienia Przedsiębiorstwa do Spółki, Wnioskodawca będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego (pytanie oznaczone we wniosku nr 2). Wniosek uzupełniono w dniu 2 grudnia 2016 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 30 listopada 2016 r.).
Wnioskodawca prowadzi od roku 1992 firmę (dalej: Wnioskodawca) na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji Informacji o Działalności Gospodarczej. Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym o nieograniczonym obowiązku podatkowym na terytorium Polski. Przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest świadczenie usług budowlanych w zakresie budownictwa kubaturowego, w tym polegających na budowie obiektów w technologii tradycyjnej, obiektów w konstrukcji żelbetowej, obiektów w konstrukcji stalowej oraz obiektów w technologii mieszanej. Oprócz wykonywania robót budowlanych, Wnioskodawca zajmuje się eksploatacją, serwisem i obsługą kotłowni olejowych i gazowych. Działalność Wnioskodawcy dotyczy głównie rynku lokalnego, w szczególności powiatu konińskiego. W skład prowadzonego przedsiębiorstwa (dalej: Przedsiębiorstwo) wchodzą następujące aktywa:
- Grunty.
- Budynki i budowle, w tym:
- budynek administracyjno-biurowy;
- garaże;
- pomieszczenie gospodarcze;
- budynek warsztatowy;
- plac asfaltowy;
- ogrodzenie;
- lokal użytkowy;
- budynek biurowy;
- oczyszczalnia;
- przepompownia;
- trafostacja;
- hydrofornia;
- studnia głębinowa;
- kontenery;
- zbiornik.
- Maszyny i urządzenia, w tym:
- kocioł pary;
- węzeł betoniarski oraz system ogrzewania węzła betoniarskiego (dalej: Węzeł Betoniarski);
- sprężarka;
- myjnia (…);
- piece grzewcze;
- półautomat spawalniczy;
- kocioł;
- kocioł stalowy;
- kocioł wodny;
- zestawy komputerowe;
- urządzenia biurowe;
- nagrzewnica olejowa;
- koparko-ładowarka;
- żuraw samojezdny;
- oczyszczalnia (…);
- betoniarka;
- ładowarka czołowa;
- koparki;
- ładowarka;
- agregat hydrauliczny;
- młot hydrauliczny;
- walec – BMP;
- żuraw kołowy;
- pompa wysokociśnieniowa;
- spycharka gąsienicowa (…);
- żuraw wieżowy;
- koparka gąsienicowa;
- ładowarka kołowa;
- zagęszczarka gruntu;
- wibrator płytowy;
- agregat tynkarski;
- ładowacze kołowe;
- młot udarowy;
- traktor;
- odśnieżarka;
- agregat prądotwórczy;
- ładowarka łyżkowa;
- minikoparka;
- zestaw igłofiltrów;
- betoniarka jezdna/mobilna;
- ubijak;
- glebogryzarka;
- walec okołkowany (…);
- młotowiertarka;
- laser kanałowy;
- monitoring;
- inne urządzenia i wyposażenie biurowe.
- Środki transportowe, w tym:
- naczepy;
- ciągnik ogrodniczy;
- przyczepy, wywrotki i samowyładowcze;
- samochody ciężarowe;
- betonomieszacz; IVECO;
- samochody osobowe;
- ciągnik;
- mieszarka do betonu (…);
- motorower;
- podest ruchomy;
- podnośnik;
- inne środki transportowe.
- Wierzytelności.
- Zobowiązania.
- Pracownicy, w tym kierownicy, średni personel techniczny, średni personel do spraw zdrowia, pracownicy biurowi, robotnicy budowlani, monterzy, kierowcy i operatorzy pojazdów.
- Know-how.
- Umowy z kontrahentami i klientami.
- Bazy klientów.
W przyszłości, Wnioskodawca planuje restrukturyzację prowadzonej działalności gospodarczej poprzez:
- przeniesienie do majątku prywatnego Węzła Betoniarskiego w drodze wycofania go ze składników majątkowych Przedsiębiorstwa i wykreślenia z ewidencji jego środków trwałych;
- przeniesienie do majątku prywatnego Lokalu Użytkowego w drodze wycofania go ze składników majątkowych Przedsiębiorstwa i wykreślenia z ewidencji jego środków trwałych;
- wniesienie pozostałych aktywów Przedsiębiorstwa w drodze wkładu niepieniężnego do nowo utworzonej spółki komandytowej (dalej: Spółka).
W rezultacie dokonanej restrukturyzacji Wnioskodawca zostanie wspólnikiem (komandytariuszem) w Spółce, która kontynuować będzie działalność gospodarczą, prowadzoną uprzednio przez Wnioskodawcę w formie jednoosobowej działalności gospodarczej. Ponadto, Wnioskodawca zostanie wykreślony z Centralnej Ewidencji Informacji o Działalności Gospodarczej.
Zasadniczym powodem restrukturyzacji jest zamiar poprawy wizerunku firmy na rynku, wynikający z prowadzenia jej w formie spółki prawa handlowego, a nie jak dotąd – w formie jednoosobowej działalności gospodarczej. Służy to przede wszystkim zbudowaniu renomy wśród klientów i kontrahentów, którzy o wiele częściej zawierają kontrakty ze spółkami prawa handlowego. Zatem, restrukturyzacja ma doprowadzić do wzmocnienia pozycji rynkowej oraz marketingowej Przedsiębiorstwa na rynku usług remontowo-budowlanych. Dodatkowo, restrukturyzacja ma na celu ograniczenie ewentualnej odpowiedzialności prawnej i ekonomicznej Wnioskodawcy za zobowiązania związane z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz zabezpieczenie posiadanych aktywów Przedsiębiorstwa przed potencjalnymi roszczeniami osób trzecich.
Opisany powyżej Węzeł Betoniarski został zakupiony przez Wnioskodawcę w roku 2010 oraz był częściowo dofinansowany ze środków UE. Przy jego zakupie Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia VAT. Obecnie Wnioskodawca wykorzystuje Węzeł Betoniarski w prowadzonej działalności gospodarczej, jednakże tylko w minimalnym stopniu. Niewątpliwie Węzeł Betoniarski nie stanowi kluczowego elementu Przedsiębiorstwa, służącego prowadzeniu działalności remontowo-budowlanej. Co więcej, Węzeł Betoniarski w dotychczasowej działalności Wnioskodawcy zużyty został jedynie w 10%, a sprzedaż betonu na potrzeby klientów zewnętrznych była niewielka i nigdy nie generowała istotnych przychodów dla Wnioskodawcy. Ponadto, z uwagi na fakt dużej konkurencji w zakresie usług betoniarskich, Wnioskodawca zamierza zaprzestać używania go do produkcji betonu na rzecz osób trzecich. Brak Węzła Betoniarskiego jako aktywa Przedsiębiorstwa nie spowoduje utraty jego funkcjonalności, gdyż nie był on nigdy elementem koniecznym świadczenia usług budowlano- remontowych.
Lokal Użytkowy znajduje się w (…), a jego łączna powierzchnia wynosi 99,40 m2 (wraz z boksami garażowymi). Lokal Użytkowy został nabyty przez Wnioskodawcę do majątku prywatnego, natomiast w dniu 2 stycznia 2007 r. doszło do jego przekazania do ewidencji środków trwałych, prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Z tytułu nabycia Lokalu Użytkowego Wnioskodawca nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego. W Lokalu Użytkowym nie były od daty jego nabycia dokonywane jakiekolwiek ulepszenia, w związku z którymi Wnioskodawcy przysługiwałoby prawo do odliczenia podatku naliczonego. Obecnie Lokal Użytkowy jest wynajmowany, a najemca prowadzi w nim aptekę. Po wycofaniu Lokalu Użytkowego z działalności gospodarczej, Wnioskodawca planuje przekazać Lokal Użytkowy żonie w drodze darowizny.
Niewykluczone, że jeżeli w przyszłości pojawi się taka potrzeba ze strony Spółki, to Wnioskodawca wydzierżawi Spółce Węzeł Betoniarski, posiadany w swoim majątku prywatnym, za co otrzymywać będzie co miesiąc, ustalony na warunkach rynkowych czynsz dzierżawny. Wnioskodawca w tym zakresie występować będzie jako podatnik VAT, stąd czynsz dzierżawny powiększony będzie o kwotę należnego podatku VAT.
W dniu 2 grudnia 2016 r. uzupełniono wniosek o następujące informacje:
- Wnioskodawca zlikwiduje prowadzoną działalność gospodarczą po wniesieniu Przedsiębiorstwa do nowo utworzonej spółki komandytowej.
- Przedmiotem aportu do nowo utworzonej spółki komandytowej będzie zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, stanowiący – w rozumieniu art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380, z późn. zm.) przedsiębiorstwo, obejmujące w szczególności:
- oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
- własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
- prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
- wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
- koncesje, licencje i zezwolenia;
- patenty i inne prawa własności przemysłowej;
- majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
- tajemnice przedsiębiorstwa;
- księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
- W odpowiedzi na pytanie tut. Organu o treści: „Jaki będzie sposób wykorzystania Węzła Betoniarskiego po wycofaniu go z działalności gospodarczej? Należy jednoznacznie wskazać, czy będzie on wykorzystywany na cele prywatne, czy będzie udostępniany w formie dzierżawy?”, Wnioskodawca wskazał, że „Węzeł Betoniarski po wycofaniu go z działalności gospodarczej będzie udostępniany nowo utworzonej spółce komandytowej w formie dzierżawy”.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku nr 2).
Czy w wyniku dokonanego wniesienia Przedsiębiorstwa do Spółki, Wnioskodawca będzie zobowiązany do dokonania korekty naliczonego podatku VAT?
Zdaniem Wnioskodawcy, w wyniku dokonanego wniesienia Przedsiębiorstwa do Spółki, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do dokonania korekty naliczonego podatku VAT.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.
Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do dokonania korekty zostały określone w art. 91 ustawy o VAT. Stosownie do treści art. 91 ust. 1 ustawy o VAT, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10, lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.
Przepis art. 91 ust. 2 ustawy o VAT stanowi, iż w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.
Ponadto, w świetle art. 91 ust. 4 ustawy o VAT, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty. Zgodnie z brzmieniem art. 91 ust. 7 ustawy o VAT, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi. Obowiązek skorygowania podatku naliczonego od wcześniej nabytych towarów lub środków trwałych wykorzystywanych przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych, które są następnie przedmiotem zbycia przedsiębiorstwa, reguluje art. 91 ust. 9 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że w związku ze zbyciem przedsiębiorstwa, ewentualna korekta podatku naliczonego będzie dokonywana przez nabywcą przedsiębiorstwa (tj. Spółkę), będącego następcą prawnym (beneficjentem praw i obowiązków Wnioskodawcy), który w tym zakresie przejmuje, wynikające z art. 91 ust. 1-8 ustawy o VAT, obowiązki swojego poprzednika
W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nie będzie zatem zobowiązany do dokonania korekty podatku w związku z dokonaniem aportu Przedsiębiorstwa. Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają m.in. następujące interpretacje indywidualne:
- interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 17 sierpnia 2015 r., o sygn. IBPP1/4512-422/15/AW, gdzie stwierdzono, że obowiązek skorygowania podatku naliczonego od wcześniej nabytych towarów lub środków trwałych wykorzystywanych przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych, które są następnie przedmiotem zbycia przedsiębiorstwa, reguluje art. 91 ust. 9 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że w związku ze zbyciem przedsiębiorstwa, ewentualna korekta podatku naliczonego będzie dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa, będącego następcą prawnym (beneficjentem praw i obowiązków zbywcy), który w tym zakresie przejmuje, wynikające z art. 91 ust. 1-8 ustawy, obowiązki swojego poprzednika;
- interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 8 lipca 2015 r., o sygn. ITPP2/4512-400/15/AW, gdzie stwierdzono, że transakcja zbycia nie podlega ustawie o VAT i zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy, korekta określona w ust. 1-8 tego artykułu dokonywana jest przez nabywcę, a Spółki, jako zbywcy, nie obowiązuje.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. Zgodnie z tym przepisem, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu, nabycia towarów i usług.
Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego zostały określone w art. 91 ustawy.
Stosownie do art. 91 ust. 1 ustawy – po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.
Przepis art. 91 ust. 2 ustawy stanowi, że w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.
Na mocy art. 91 ust. 3 ustawy – korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej – w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.
W świetle art. 91 ust. 4 ustawy – w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.
W myśl art. 91 ust. 5 ustawy – w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 – w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.
Zgodnie z art. 91 ust. 6 ustawy – w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:
- opodatkowane – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
- zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.
Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi (art. 91 ust. 7 ustawy).
Na mocy art. 91 ust. 7a ustawy – w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.
Stosownie do art. 91 ust. 7b ustawy – w przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.
Przepis art. 91 ust. 7c ustawy stanowi, że jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje – korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.
W świetle art. 91 ust. 7d ustawy – w przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.
Korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania (art. 91 ust. 8 ustawy).
Obowiązek skorygowania podatku naliczonego od wcześniej nabytych towarów lub środków trwałych wykorzystywanych przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych, które są następnie przedmiotem zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, reguluje art. 91 ust. 9 ustawy.
Na mocy tego przepisu – w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi od roku 1992 firmę (…). Przedmiotem działalności gospodarczej Zainteresowanego jest świadczenie usług budowlanych w zakresie budownictwa kubaturowego, w tym polegających na budowie obiektów w technologii tradycyjnej, obiektów w konstrukcji żelbetowej, obiektów w konstrukcji stalowej oraz obiektów w technologii mieszanej. Oprócz wykonywania robót budowlanych, Wnioskodawca zajmuje się eksploatacją, serwisem i obsługą kotłowni olejowych i gazowych. W skład prowadzonego przedsiębiorstwa wchodzą następujące aktywa:
- Grunty.
- Budynki i budowle, w tym: budynek administracyjno-biurowy, garaże, pomieszczenie gospodarcze, budynek warsztatowy, plac asfaltowy, ogrodzenie, lokal użytkowy (dalej: Lokal Użytkowy), budynek biurowy, oczyszczalnia, przepompownia, trafostacja, hydrofornia, studnia głębinowa, kontenery, zbiornik.
- Maszyny i urządzenia, w tym: kocioł pary, węzeł betoniarski oraz system ogrzewania węzła betoniarskiego (dalej: Węzeł Betoniarski), sprężarka, myjnia, piece grzewcze, półautomat spawalniczy, kocioł, kocioł stalowy, kocioł wodny, zestawy komputerowe, urządzenia biurowe, nagrzewnica olejowa, koparko-ładowarka, żuraw samojezdny, oczyszczalnia (…), betoniarka, ładowarka czołowa, koparki, ładowarka, agregat hydrauliczny, młot hydrauliczny, walec (…), żuraw kołowy, pompa wysokociśnieniowa, spycharka gąsienicowa (…), żuraw wieżowy, koparka gąsienicowa, ładowarka kołowa, zagęszczarka gruntu, wibrator płytowy, agregat tynkarski, ładowacze kołowe, młot udarowy, traktor, odśnieżarka, agregat prądotwórczy, ładowarka łyżkowa, minikoparka, zestaw igłofiltrów, betoniarka jezdna/mobilna, ubijak, glebogryzarka, walec okołkowany (…), młotowiertarka, laser kanałowy, monitoring, inne urządzenia i wyposażenie biurowe.
- Środki transportowe, w tym: naczepy, ciągnik ogrodniczy, przyczepy, wywrotki i samowyładowcze, samochody ciężarowe, betonomieszacz, samochody osobowe, ciągnik, mieszarka do betonu (…), motorower, podest ruchomy, podnośnik, inne środki transportowe.
- Wierzytelności.
- Zobowiązania.
- Pracownicy, w tym kierownicy, średni personel techniczny, średni personel do spraw zdrowia, pracownicy biurowi, robotnicy budowlani, monterzy, kierowcy i operatorzy pojazdów.
- Know-how.
- Umowy z kontrahentami i klientami.
- Bazy klientów.
W przyszłości, Wnioskodawca planuje restrukturyzację prowadzonej działalności gospodarczej poprzez:
- przeniesienie do majątku prywatnego Węzła Betoniarskiego w drodze wycofania go ze składników majątkowych Przedsiębiorstwa i wykreślenia z ewidencji jego środków trwałych;
- przeniesienie do majątku prywatnego Lokalu Użytkowego w drodze wycofania go ze składników majątkowych Przedsiębiorstwa i wykreślenia z ewidencji jego środków trwałych;
- wniesienie pozostałych aktywów Przedsiębiorstwa w drodze wkładu niepieniężnego do nowo utworzonej spółki komandytowej (dalej: Spółka).
W rezultacie dokonanej restrukturyzacji Wnioskodawca zostanie wspólnikiem w Spółce, która kontynuować będzie działalność gospodarczą prowadzoną uprzednio przez Wnioskodawcę w formie jednoosobowej działalności gospodarczej. Ponadto, Zainteresowany zlikwiduje prowadzoną działalność gospodarczą po wniesieniu Przedsiębiorstwa do nowo utworzonej spółki komandytowej. Przedmiotem aportu do nowo utworzonej spółki komandytowej będzie zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, stanowiący przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 KC.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy w wyniku dokonanego wniesienia Przedsiębiorstwa do Spółki, Zainteresowany będzie zobowiązany do dokonania korekty naliczonego podatku VAT.
W interpretacji indywidualnej z dnia 22 grudnia 2016 r. 3063-ILPP2-1.4512.133.2016.2.SS stwierdzono, że przedmiotem aportu będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów kodeksu cywilnego. Zatem, czynność zbycia w drodze aportu Przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, w świetle art. 6 pkt 1 ustawy, będzie korzystała z wyłączenia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.
Z uwagi na powyższe obowiązek dokonania ewentualnych korekt podatku naliczonego – zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy – będzie ciążył na nowo powstałej spółce komandytowej.
Podsumowując, mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w wyniku dokonanego wniesienia Przedsiębiorstwa do Spółki, w świetle art. 91 ust. 9 ustawy, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego, określonej w art. 91 ustawy. Obowiązek dokonania ewentualnych korekt podatku naliczonego – zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy będzie ciążył na nabywcy, czyli nowo utworzonej Spółce.
Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji rozpatrzono wniosek w zakresie stwierdzenia, czy w wyniku dokonanego wniesienia Przedsiębiorstwa do Spółki, Wnioskodawca będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego (pytanie oznaczone we wniosku nr 2). Natomiast w zakresie:
- wskazania, czy wniesienie do Spółki, w drodze wkładu niepieniężnego, Przedsiębiorstwa z wyłączeniem Węzła Betoniarskiego i Lokalu Użytkowego, będzie stanowiło, w myśl art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, czynność pozostającą poza zakresem tej ustawy, (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – znak 3063-ILPP2-1.4512.133.2.SS,
- stwierdzenia, czy w wyniku dokonanego wycofania z działalności gospodarczej Węzła Betoniarskiego i Lokalu Użytkowego, Zainteresowany będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego (pytania oznaczone we wniosku nr 3 i 5) – znak 3063-ILPP2-1.4512.151.2.SS,
- opodatkowania podatkiem VAT czynności wycofania Węzła Betoniarskiego i Lokalu Użytkowego z prowadzonej działalności gospodarczej i przekazania go na cele osobiste (pytania oznaczone we wniosku nr 4 i 6) – znak 3063-ILPP2-1.4512.152.2.SS,
w dniu 22 grudnia 2016 r. wydano odrębne rozstrzygnięcia.
Jednocześnie, tut. Organ informuje, że zgodnie z przepisem art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Zatem, interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile zaistniały stan faktyczny i projektowane zdarzenie przyszłe pokrywać się będą z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego zdarzenia przyszłego, wydana interpretacja straci swoją aktualność.
Ponadto, tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 cyt. ustawy, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.