Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPB-1-2.4510.919.2016.3.ANK
z 15 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 19 października 2016 r. (data wpływu do tut. BKIP 24 października 2016 r.), uzupełnionym 7 grudnia 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości powstania przychodu w związku z zawarciem umowy depozytu nieprawidłowego (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 października 2016 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości powstania przychodu w związku z zawarciem umowy depozytu nieprawidłowego. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego pismem z 1 grudnia 2016 r., Znak: 2461-IBPB-1-2.4510.919.2016.1.ANK, wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 7 grudnia 2016 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność w ramach spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, zajmując się przetwórstwem kukurydzy. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zamierza zawierać ze swoimi kontrahentami - rolnikami produkującymi kukurydzę - umowy depozytu nieprawidłowego kukurydzy, w ramach której Wnioskodawca będzie przechowawcą, a rolnik składającym. Przedmiotem depozytu nieprawidłowego będzie kukurydza produkowana przez rolnika. Jednocześnie w trakcie trwania okresu depozytu nieprawidłowego, rolnik będzie miał możliwość złożenia Wnioskodawcy oświadczenia o zamiarze sprzedaży kukurydzy objętej depozytem nieprawidłowym na rzecz Wnioskodawcy. Sprzedaż będzie realizowana w momencie złożenia przez rolnika oświadczenia, nie wcześniej niż po upływie 45 dni od dnia zawarcia umowy depozytu nieprawidłowego. Cena sprzedaży będzie ustalana w oparciu o uzgodniony w umowie mechanizm jej obliczenia.

Dla skuteczności dokonania sprzedaży nie będzie potrzebne złożenie żadnego dodatkowego oświadczenia przez Wnioskodawcę - sprzedaż zależeć będzie wyłącznie od faktu złożenia oświadczenia przez rolnika. W razie złożenia przez rolnika oświadczenia o sprzedaży depozyt nieprawidłowy wygaśnie. W razie niezłożenia takiego oświadczenia do końca okresu depozytu nieprawidłowego, towar z chwilą nadejścia terminu końcowego będzie rolnikowi zwracany. Jednocześnie sprzedaż będzie mieć ten skutek, że Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zwrotu zdeponowanego przez rolnika towaru.

Depozyt nieprawidłowy będzie wykonywany w ten sposób, że rolnik przeniesie czasowo na własność Wnioskodawcy określoną w umowie ilość kukurydzy. Wnioskodawca będzie uprawniony w trakcie trwania depozytu nieprawidłowego do rozporządzania kukurydzą i korzystania z niej na własny użytek, a po zakończeniu okresu depozytu nieprawidłowego będzie zobowiązany zwrócić rolnikowi taką samą ilość kukurydzy o takiej samej jakości. Nie musi to być jednak ta sama kukurydza, która zostanie oddana przez danego rolnika do depozytu nieprawidłowego. Jednocześnie zwrot towaru może nastąpić również przed końcem okresu depozytu nieprawidłowego na każde żądanie rolnika.

Za świadczenie opisanej powyżej usługi depozytu nieprawidłowego rolnik zobowiązany będzie zapłacić Wnioskodawcy wynagrodzenie za przechowanie w wysokości 10 PLN netto za tonę. Niezależnie od tego, w przypadku zwrotu przez Wnioskodawcę kukurydzy przed końcem okresu depozytu, rolnik będzie zobowiązany do zapłaty na rzecz Wnioskodawcy zwrotu poniesionych przez Wnioskodawcę kosztów przechowywania w określonej według standardów rynkowych wysokości.

W przypadku jednak skorzystania przez rolnika z opcji sprzedaży opisanej powyżej, rolnik będzie zobowiązany wyłącznie do zapłaty na rzecz Wnioskodawcy ustalonego wynagrodzenia za przechowanie w wysokości 10 PLN netto za tonę. Nie będzie on natomiast w takim wypadku zobowiązany do zapłaty ustalonych rynkowych kosztów przechowania. Kwota 10 PLN za tonę w takim wypadku nie będzie odpowiadać standardom rynkowym co do wysokości wynagrodzenia za depozyt nieprawidłowy, a będzie ona na takim poziomie wyłącznie z uwagi na fakt realizowanej na rzecz Wnioskodawcy sprzedaży kukurydzy objętej depozytem nieprawidłowym (cel: przedłużenie terminu płatności). Wszelkie wskazane kwoty będą płatne z dołu, po zakończeniu depozytu nieprawidłowego.

W ramach opisanej transakcji pomiędzy Wnioskodawcą i rolnikiem - składającym, nie będą istniały żadne powiązania o jakich mowa w art. 32 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

 

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy otrzymanie rzeczy oznaczonych co do gatunku w ramach opisanej umowy depozytu nieprawidłowego nie powoduje rozpoznania przychodu dla Wnioskodawcy w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymanie przez Wnioskodawcę rzeczy oznaczonych co do gatunku w ramach opisanej umowy depozytu nieprawidłowego nie powoduje rozpoznania przychodu dla Wnioskodawcy w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W myśl art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm., dalej: „updop”), podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22 i art. 24a, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 7 albo w art. 7a ust. 1, (...).

Dochodem z zastrzeżeniem art. 10, art. 11 i art. 24a jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 updop).

Opisana przez Wnioskodawcę transakcja stanowi usługę depozytu nieprawidłowego realizowanego przez Wnioskodawcę na rzecz rolnika. Zgodnie z art. 845 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 380 ze zm.), jeżeli z przepisów szczególnych albo z umowy lub okoliczności wynika, że przechowawca może rozporządzać oddanymi na przechowanie pieniędzmi lub innymi rzeczami oznaczonymi tylko co do gatunku, stosuje się odpowiednio przepisy o pożyczce (depozyt nieprawidłowy). Czas i miejsce zwrotu określają przepisy o przechowaniu.

Chociaż depozyt nieprawidłowy upodabnia się do umowy pożyczki, na gruncie prawa cywilnego różni się celem gospodarczym, właściwym umowie przechowania, a także uprawnieniem składającego do żądania zwrotu rzeczy w każdym czasie, nawet jeśli depozyt nieprawidłowy złożono na czas oznaczony.

W myśl art. 12 ust. 4 pkt 1 updop, do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), w tym również uregulowanych w naturze, z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

Z kolei na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a) updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów) (...).

W świetle powyższego należy stwierdzić, że przyjęcie od klienta towaru w depozyt nieprawidłowy, podobnie jak to ma miejsce w przypadku pożyczki, jest zdarzeniem podatkowo neutralnym w tym sensie, że z jednej strony otrzymany przez Wnioskodawcę towar nie stanowi przychodu podatkowego, z drugiej zaś strony zwrot tego towaru nie może być uznany za koszt uzyskania przychodów.

Powyższe wynika z cytowanych norm ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a uzasadnione jest tym, że dokładnie tak jak przy umowie pożyczki przekazujący przedmiot depozytu nieprawidłowego oddaje go drugiej stronie tylko na określony czas. Przekazanie to nie ma więc charakteru trwałego. Ma charakter tymczasowy, chwilowy, przemijający. Dlatego też zastosowanie do otrzymania przedmiotu depozytu nieprawidłowego znajdą przepisy art. 12 ust. 4 pkt 1 oraz art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a) updop.

Mając powyższe na uwadze, otrzymanie rzeczy oznaczonych co do gatunku w ramach opisanej umowy depozytu nieprawidłowego nie stanowi dla Wnioskodawcy przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Powyższe stanowisko potwierdza interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 18 grudnia 2014 r., Znak: ILPB3/423-474/14-6/EK oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 8 lipca 2015 r., I SA/Wr 906/15.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Na marginesie powyższego należy podkreślić, że w niniejszej interpretacji dokonano wyłącznie oceny stanowiska Wnioskodawcy – zgodnie z zadanym pytaniem – w zakresie oceny skutków podatkowych zawartej umowy depozytu nieprawidłowego. Poza zakresem interpretacji pozostaje kwestia otrzymanej zapłaty za świadczenie przez Wnioskodawcę usługi depozytu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78-79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.