INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 7 lutego 2012 r. (data wpływu 16 lutego 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania przychodu z tytułu sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lutego 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania przychodu z tytułu sprzedaży nieruchomości

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Na mocy aktu notarialnego z dnia 6 grudnia 1990 r. Wnioskodawca nabył wraz z żoną do wspólności ustawowej małżeńskiej – udział wynoszący #189; działki, położonej we wsi. Drugą część działki nabyła matka Wnioskodawcy. Ponieważ Rada Gminy nie skorzystała z prawa pierwokupu, w dniu 21 stycznia 1991 r. został sporządzony notarialny akt przeniesienia własności.

W 2006 r. małżeństwo Wnioskodawcy zostało rozwiązane. W dniu 12 lutego 2008 r. Sąd Rejonowy dla Wydział Cywilny ustalił skład majątku wspólnego, w skład którego wchodziło:

• spółdzielcze prawo do lokalu własnościowego o wartości 312.000,00 zł,

• udział w wysokości #189; części nieruchomości o wartości 145.000,00 zł,

• samochód osobowy Opel Astra o wartości 7.500,00 zł
  
  

Połowa przypadająca na każdego z małżonków wyniosła 232.250,00 zł. Na mocy ww. postanowienia sądowego prawo do spółdzielczego mieszkania własnościowego przyznano żonie Wnioskodawcy wraz z obowiązkiem spłaty na rzecz Wnioskodawcy kwoty 70.000,00 zł. Wnioskodawca natomiast otrzymał udział w nieruchomości oraz samochód. Wartość części z majątku wspólnego, którą Wnioskodawca otrzymał wyniosła: 152.500,00 zł, co stanowiło 32,83 % majątku wspólnego. Doliczając spłatę w wysokości 70.000,00 zł uczyniło to razem kwotę 222.500,00 zł, a wielkość ta równa się 47,9% majątku wspólnego. Zatem udział Wnioskodawcy nie przekroczył połowy majątku dorobkowego.

Jako posiadacz domku letniskowego, Wnioskodawca od 2008 r. poczynił wiele nakładów na jego utrzymanie i ulepszenie, co skutkowało zmianą sposobu użytkowania z letniskowego na cele mieszkalne. W dniu 4 lipca 2011 r. Wnioskodawca fakt ten zgłosił do Starostwa Powiatowego i zgłoszenie to przyjęto bez uwag. Wnioskodawca na stałe pracuje i zamieszkanie w oraz wiążące się z tym codzienne dojazdy byłyby uciążliwością, w porozumieniu z matka (właścicielką drugiej części) postanowili sprzedać tę nieruchomość. W dniu 15 września 2011 r. został sporządzony akt notarialny sprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy kwota uzyskana przez Wnioskodawcę ze sprzedaży w 2011 r. udziału w nieruchomości, nabytej w 1990 r. do wspólności ustawowej małżeńskiej a następnie – w wyniku sądowego podziału majątku wspólnego przyznana wyłącznie Wnioskodawcy, korzysta w całości ze zwolnienia przewidzianego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. z późn. zm....

Zdaniem Wnioskodawcy, kwota uzyskana ze sprzedaży #189; części nieruchomości nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Bezspornym jest, iż nabywając wraz z żoną w 1990 r. udział wynoszący #189; przedmiotowej nieruchomości został właścicielem wraz z żoną tej części. Zgodnie z art. 32 § 1 i § 2 Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego dorobkiem małżeńskim są przedmioty majątkowe nabyte w czasie trwania wspólności ustawowej. Wnioskodawca nie zawierał żadnych umów wyłączających tę wspólność a zatem nabyty udział był wspólnym majątkiem. Ustrój wspólności ustawowej ukształtowany został przez Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy jako wspólność łączna bezudziałowa. Wspólność ta podlega na tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów, nie mogą nimi rozporządzać oraz nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ( art. 35 Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy). Wspólność bezudziałowa powoduje, że każdy z małżonków jest właścicielem nieruchomości (całością był udział wynoszący #189;). Rozwiązanie małżeństwa powoduje ustanie współwłasności małżeńskiej i powoduje przekształcenie współwłasności bezudziałowej we współwłasność w częściach ułamkowych. Na podstawie art. 42 i art. 43 (Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy), z chwilą ustania wspólności ustawowej majątek nią objęty staje się współwłasnością w częściach ułamkowych od tego momentu możliwe i dopuszczalne jest jej zniesienie.

Zniesienie współwłasności powoduje, że każdy ze współwłaścicieli (byłych małżonków) ma prawo do przyznania mu całości rzeczy. Mając takie uprawnienia Wnioskodawca wystąpił do Sądu z wnioskiem o podział majątku wspólnego.

Jak zaznaczył Wnioskodawca wcześniej, na mocy sądowego postanowienia, prawo do całego przysługującego Jemu wraz z małżonką udziału w nieruchomości usytuowanej w, zostało przyznane tylko Wnioskodawcy. Otrzymana część majątku dorobkowego, uwzględniając także spłatę otrzymaną od byłej Żony, nie przekroczyła 50% całości majątku wspólnego. Przez cały czas, od nabycia nieruchomości, które nastąpiło w czasie trwania małżeństwa aż do jej zbycia w 2011 r., Wnioskodawca był już właścicielem połowy nieruchomości ale poprzez zniesienie współwłasności, nabył udział Żony i stał się jedynym właścicielem nieruchomości (co w przypadku Wnioskodawcy i jego żony oznacza #189; udziału). Nie nastąpiło po Jego stronie żadne dodatkowe przysporzenie majątkowe ani też Wnioskodawca nie dokupił następnej części.

Pogląd Wnioskodawcy znajduje oparcie m.in. w sentencji wyroku NSA z dnia 9 kwietnia 1997 r., Sygn. akt. I SA Kr/35/97 (publ. LEX 33198), który w podobnej sprawie orzekł: „za datę nabycia nieruchomości, o której mowa w art. 10 ustawy z dnia 26 lipca1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 90 poz.416 ze zm.) w przypadku sprzedaży nieruchomości, która przypadła danej osobie w wyniku podziału majątku dorobkowego małżeńskiego, należy przyjąć datę jej nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim…. Jeżeli wartość otrzymanej przez byłego małżonka nieruchomości przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tej nieruchomości, która przekracza udział byłego małżonka w majątku dorobkowym małżeńskim należy przyjąć-dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego małżeńskiego”. Analogiczne poglądy reprezentowane są w indywidualnych interpretacjach podatkowych w podobnych stanach faktycznych: np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 8 lipca 2010 r. Nr IPPB4/415-438/10-4/JC.

Mając powyższe na względzie, Wnioskodawca uważa, że datą nabycia przez Niego nieruchomości w jest data 6 grudnia 1990 r., a od tej daty upłynął już 5-letni okres, co powoduje, że kwota uzyskana ze sprzedaży nie jest źródłem przychodów podlegającym opodatkowaniu w rozumieniu art. 10 ust 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Końcowo nadmienia, iż ww. nieruchomość nigdy nie stanowiła składnika majątku wykorzystywanego na potrzeby Jego działalności gospodarczej ani byłej żony.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle powyższego, każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit a)-c) ustawy stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Z powyższego wynika, iż w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma data nabycia tej nieruchomości i forma prawna jej nabycia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca wraz z żoną w dniu 6 grudnia 1990 r. nabył udział wynoszący #189; działki. W 2006 r. uzyskał rozwód, a w dniu 12 lutego 2008 r. na mocy postanowienia sądowego Wnioskodawca stał się wyłącznym właścicielem udziałów w przedmiotowej działce oraz samochodu marki Opel Astra. Żona Wnioskodawcy dokonała na Jego rzecz spłaty w kwocie 70.000,00 zł, wynikającej z różnicy wartości podziału majątku wspólnego. Na podstawie postanowienia sądowego udział który otrzymał Wnioskodawca o wartości 222.500,00 zł stanowił 47,9% majątku wspólnego, a zatem nie przekroczył połowy majątku dorobkowego. Wnioskodawca sprzedał udziały w przedmiotowej działce w dniu 15 września 2011 r.

Zgodnie z art. 31 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 1964 r. Nr 9, poz. 59 ze zm.) z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje pomiędzy małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa, obejmująca ich dorobek (wspólność ustawowa) i ma ona charakter współwłasności łącznej (bezudziałowej). Stosownie do treści art. 32 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, dorobkiem małżeńskim są przedmioty majątkowe nabyte w czasie trwania wspólności ustawowej przez oboje małżonków lub jednego z nich.

Oznacza to, w analizowanym stanie faktycznym, że każdemu z małżonków przysługuje niepodzielnie w całości majątku wspólnego. Dopiero ustanie współwłasności małżeńskiej powoduje przekształcenie współwłasności bezudziałowej we współwłasność w częściach ułamkowych i od tego momentu dopuszczalne jest zniesienie współwłasności.

Zgodnie z ogólną zasadą uregulowaną w art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest przyznanie wspólnej rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych.

Za datę nabycia nieruchomości, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, która przypadła danej osobie w wyniku podziału majątku dorobkowego małżeńskiego, należy przyjąć datę jej nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Jeżeli natomiast wartość otrzymanej przez małżonka nieruchomości przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tej części nieruchomości, która przekracza udział małżonka w majątku dorobkowym małżeńskim, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego małżeńskiego.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że wartość udziału w nieruchomości, otrzymanej przez Wnioskodawcę w wyniku podziału majątku wspólnego nie przekraczała udziału, jaki przysługiwał Wnioskodawcy w majątku dorobkowym małżeńskim. Konsekwencją tego było zobowiązanie żony Wnioskodawcy przez sąd do dokonania spłaty na rzecz byłego męża - Wnioskodawcy.

Należy zatem uznać, że nabycie przez Wnioskodawcę nieruchomości w postaci udziałów w działce, która mieści się w udziale, jaki przysługiwał Wnioskodawcy w majątku dorobkowym małżeńskim nastąpiło w 1990 r., czyli w dacie jej nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego.

W związku z powyższym bieg 5 letniego terminu należy liczyć od końca 1990 roku, a zatem pięcioletni termin, określony zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, upłynął z końcem 1995 r. Zatem, odpłatne zbycie działki w 2011 r. nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na to, że upłynął okres pięcioletni od momentu nabycia tej części w nieruchomości we współwłasności małżeńskiej.

Reasumując, mając na uwadze treść wniosku oraz powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, iż sprzedaż udziałów w działce, którą to Wnioskodawca nabył wspólnie z żoną w trakcie trwania wspólnoty majątkowej, a która przypadła Wnioskodawcy w wyniku podziału majątku dorobkowego nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym, gdyż od dnia nabycia minęło już ponad 5 lat.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie tut. Organ wskazuje, iż z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) – niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawcy, jako występującego z wnioskiem. Nie dotyczy pozostałych współwłaścicieli przedmiotowej nieruchomości.

Tut. Organ pragnie podkreślić, że zwolnienia podatkowe oraz ulgi są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, dlatego do interpretacji przepisów ustanawiających zwolnienia podatkowe, jak również ulgi, należy stosować wykładnię ścisłą, która nie wychodzi poza literalne brzmienie przepisów. Stąd też, korzystanie z każdego zwolnienia przysługuje podatnikowi tylko i wyłącznie w sytuacji spełnienia wszystkich przesłanek wskazanych w przepisie prawa.

Należy również zastrzec, że w przypadku korzystania z ulg i zwolnień podatkowych, wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązek udowodnienia, że przedmiotowe zwolnienie został zastosowane przy spełnieniu wszystkich warunków wynikających z przepisów podatkowych spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.