Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462-IPPB1.4511.992.2016.3.KS
z 29 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. 2015, poz. 643 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 12 września 2016 r. (data wpływu 15 września 2016 r.) uzupełnionego pismem z dnia 17 listopada 2016 r. (data wpływu 23 listopada 2016 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 9 listopada 2016 r. nr 1462-IPPB1.4511.992.2016.1.KS i pismem z dnia 22 grudnia 2016 r. (data wpływu 28 grudnia 2016 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 12 grudnia 2016 r. nr 1462-IPPB1.4511.992.2016.2.KS o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży kurcząt;

• w części dotyczącej opodatkowania uzyskiwanych przychodów (dochodów) na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych – jest prawidłowe,
• w pozostałej części - jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 15 września 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży kurcząt.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność rolniczą w zakresie chowu i hodowli drobiu. Dodatkowo Wnioskodawczyni prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, której głównym przedmiotem jest sprzedaż hurtowa mleka, wyrobów mleczarskich, jaj, olejów i tłuszczów jadalnych. W ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni posiada również wybijalnię jaj. Wskazać należy, iż podatek dochodowy z prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni rozlicza w formie liniowej z zastosowaniem 19% stawki podatku. Dla potrzeb ustalenia podatku dochodowego od osób fizycznych Wnioskodawczyni prowadzi księgi rachunkowe.

W 2016 r. Wnioskodawczyni zamierza rozszerzyć działalność rolniczą o odchów kur nieśnych. Zakupione, jednodniowe kurczęta będą odchowywane przez okres od 17 do 18 tygodni i następnie będą sprzedawane przed osiągnięciem dojrzałości reprodukcyjnej.

Pismem z dnia 17 listopada 2016 r. (data wpływu 23 listopada 2016 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 9 listopada 2016 r. nr 1462-IPPB1.4511.992.2016.1.KS, Wnioskodawca poinformował, że:

• w przypadku odchowu kur nieśnych, wielkość jednego stada będzie wynosiła ok. 46,000 szt. zatem znacznie przekroczy 80 szt.,
• w 2015 r. Wnioskodawczyni osiągnęła przychód w wysokości 2844005,89 zł, w związku z czym w 2016 r. nie spoczywał na niej obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych wynikający z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j.Dz.U. z 2016 r., poz. 1047 z późn. zm.), bowiem przychody netto ze sprzedaży za 2015 r. nie przekroczyły równowartości 1.200.000 euro. Jednakże w 2016 r. rozpoczęto prowadzenie ksiąg rachunkowych na wniosek podatnika.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy przychody uzyskiwane z tytułu sprzedaży kurcząt w opisanym przez Wnioskodawczynię stanie faktycznym, będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
2. W przypadku, gdy zostanie uznane, że działalność, o której mowa w pytaniu pierwszym stanowi dział specjalny produkcji rolnej, w jaki sposób należy rozliczać podatek dochodowy - na podstawie faktycznego dochodu czy zgodnie z normami szacunkowymi?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, odchów jednodniowych lub kilkudniowych kurek do wieku ok. 17-18 tygodni, a następnie ich odsprzedaż na wolnym rynku, przed osiągnięciem przez kurki dojrzałości reprodukcyjnej, stanowi działalność rolniczą, niebędącą działem specjalnym produkcji rolnej. Zatem, na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.f. jest działalnością wyłączoną z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wskazać należy, że zgodnie z u.p.d.o.f. klasyfikowanie prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności do pozarolniczej działalności gospodarczej, lub działalności rolniczej uzależnione jest od okresu przetrzymywania zakupionych kurek w odchowalni. Stosownie do art. 2 ust. 2 u.p.d.o.f,, działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza, gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo - fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje Ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej;

1. miesiąc- w przypadku roślin,
   
2. 16 dni- w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi i kaczek,
   
3. 6 tygodni-w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
   
4. 2 miesiące- w przypadku pozostałych zwierząt - licząc od dnia nabycia.
   
   

W tym miejscu zauważyć należy, że okres przechowywania zakupionych kurek, ma znaczenie dla odróżnienia działalności rolniczej od działalności handlowej. W przypadku Wnioskodawczyni okres przetrzymywania zakupionych kurek wynosi od 17 do 18 tygodni, zatem jest to okres dłuższy niż ten, o którym mowa w art. 2 ust. 2 u.p.d.o.f.

Stwierdzić więc należy, że odchów drobiu w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym stanowi działalność rolniczą, a nie pozarolniczą działalność gospodarczą i wyłączony jest z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Planowana działalność byłaby działalnością handlową, gdyby okres pomiędzy zakupem drobiu a jego sprzedażą był krótszy, niż wskazany w art. 2 ust. 2 u.p.d.o.f. Jeżeli Wnioskodawczyni planuje odchowywać zakupione kurki przez okres ok. 17-18 tygodni i sprzedawać je dopiero po upływie tego okresu, to niewątpliwie będzie to działalność rolnicza, a nie pozarolnicza działalność gospodarcza.

Omawiane wyłączenie nie obejmuje jednak działów specjalnych produkcji rolnej. Wskazać należy, że odchów jednodniowych lub kilkudniowych kurek do wieku ok. 17-18 tygodnia nie zawiera się jednak w definicji działów specjalnych produkcji rolnej, jak również w tabeli rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego, stanowiącej załącznik nr 2 do u.p.d.o.f.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawczyni, jeżeli odchowywane i następnie sprzedawane kurki nie osiągnęły jeszcze dojrzałości reprodukcyjnej, do działalności tej nie będą miały zastosowania zasady ustalania dochodu przy zastosowaniu norm szacunkowych. Zasady te miałyby zastosowanie tylko do hodowli kur niosek produkujących jaja lub do drobiu rzeźnego, w zakresie kur, które osiągnęły już dojrzałość reprodukcyjną. Stanowisko takie potwierdził m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w Interpretacji Indywidualnej z dnia 20 czerwca 2014 r., nr 1PPB1.415-340/14-2/KS, stwierdzając, iż „działalność polegająca na nabywaniu jednodniowych kurcząt oraz ich odchowanie, a następnie ich sprzedaż przed osiągnięciem dojrzałości reprodukcyjnej, stanowi zgodnie z przepisem art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, działalność rolniczą, z której dochody nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych."

Zgodnie natomiast z art. 2 ust. 3 u.p.d.o.f. działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin .in vitro, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnymi, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym. W art. 2 ust. 3a wskazano, iż nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy.

Wskazać należy, że załącznik nr 2 do u.p.d.o.f. pozwala na określenie, czy danego rodzaju działalność zaliczana jest do działów specjalnych produkcji rolnej. Jeżeli bowiem danego rodzaju uprawa, czy też chów lub hodowla zwierząt nie są wymienione w treści załącznika, to uznać należy, że tego rodzaju działalność jest działalnością rolniczą, niebędącą działem specjalnym produkcji rolnej. W zakresie drobiu załącznik wymienia wyłącznie kategorie dotyczące drobiu rzeźnego i nieśnego. Odchów kurek nie mieści się natomiast w żadnej z wymienionych kategorii. W odniesieniu do drobiu określono, iż działem specjalnym produkcji rolnej jest drób nieśny powyżej 80 szt. i są to: kury nieśne (w stadzie reprodukcyjnym), kury mięsne (w stadzie reprodukcyjnym), gęsi (w stadzie reprodukcyjnym), kaczki (w stadzie reprodukcyjnym), indyki (w stadzie reprodukcyjnym), kury (produkcja jaj konsumpcyjnych) oraz wylęgarnie drobiu: kurczęta, gęsi, kaczki, indyki. W żadnej z tych pozycji nie wymieniono natomiast jednodniowych kurek odchowywanych od 17-18 tygodnia, które nie osiągnęły jeszcze dojrzałości reprodukcyjnej, zatem nie spełniają jeszcze definicji stada reprodukcyjnego, bowiem nie osiągnęły dojrzałości reprodukcyjnej. Ponadto zauważyć należy, że skoro w załączniku jako dział specjalny produkcji rolnej wymieniono oddzielnie wylęgarnie drobiu, to gdyby celem ustawodawcy było zaklasyfikowanie odchowalni drobiu jako działu specjalnego produkcji rolnej, to również zostałoby to wymienione w tym załączniku wraz ze szczegółowym określeniem sposobu ustalania norm szacunkowych.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, iż przychód osiągnięty z tytułu sprzedaży kurcząt w stanie faktycznym opisanym we wniosku będzie podlegał wyłączeniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.f. jako działalność rolnicza niestanowiąca działów specjalnych produkcji rolnej.

Ad 2.

Zdaniem Wnioskodawczyni, planowana działalność będzie działalnością rolniczą niebędącą działem specjalnym produkcji rolnej. Jednakże w przypadku gdyby uznano, iż działalność omówiona w punkcie 1 wniosku stanowi dział specjalny produkcji rolnej, zdaniem Wnioskodawczyni dochód powinien być obliczany na podstawie faktycznie osiągniętego dochodu wynikającego z ksiąg rachunkowych z zastosowaniem 19% stawki podatku, a nie na podstawie norm szacunkowych określonych w art. 24 ust. 4 u.p.d.o.f.

Zgodnie z art. 24 ust. 4 zdanie drugie u.p.d.o.f. dochód z działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli podatnik nie prowadzi ksiąg, o których mowa w art. 15, ustala się przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.f. przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się według zasad określonych w art. 14, jeżeli podatnik prowadzi księgi wykazujące przychody. O zamiarze założenia ksiąg podatnik jest obowiązany zawiadomić właściwego naczelnika urzędu skarbowego przed rozpoczęciem roku podatkowego albo przed rozpoczęciem prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli nastąpiło ono w ciągu roku, z zastrzeżeniem ust. 2. Zgodnie natomiast z ust. 2 omawianego przepisu w przypadku gdy obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych wynika z przepisów o rachunkowości, przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych według zasad określonych w art. 14. W takim przypadku nie ma obowiązku zawiadamiania właściwego naczelnika urzędu skarbowego o założeniu ksiąg rachunkowych.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawczyni prowadzi księgi rachunkowe, to w przypadku uznania, iż planowana działalność stanowi dział specjalny produkcji rolnej, dochód z tej działalności powinien być ustalany na podstawie faktycznie osiągniętego dochodu wynikającego z ksiąg rachunkowych z zastosowaniem 19% stawki podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie skutków podatkowych sprzedaży kurcząt:

• w części dotyczącej opodatkowania uzyskiwanych przychodów (dochodów) na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych – jest prawidłowe,
• w pozostałej części - jest nieprawidłowe.
  
  

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą” przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Stosownie do art. 2 ust. 2 ustawy, działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1. miesiąc - w przypadku roślin,
   
2. 16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,
   
3. 6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
   
4. 2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt

- licząc od dnia nabycia.

Działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin “in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym (art. 2 ust. 3 ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 2 ust. 3a ustawy nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy.

Załącznik nr 2 pozwala także na określenie czy danego rodzaju działalność zaliczana jest do działów specjalnych produkcji rolnej. Jeżeli bowiem danego rodzaju uprawa czy też chów lub hodowla zwierząt nie są wymienione w treści załącznika, to należy uznać, że tego rodzaju działalność jest działalnością rolniczą, niebędącą działem specjalnej produkcji rolnej. W konsekwencji - do przychodów z tej działalności nie znajdą zastosowania przepisy ustawy.

W Tabeli rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego, której treść została podana na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 9 października 2015 r. w sprawie norm szacunkowych dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej (Dz. U. z 2015 r., poz. 1717),która określa jakie uprawy, hodowla i chów zwierząt z uwagi na ich rozmiary stanowią działy specjalne produkcji rolnej, w pkt 5 i 6 wymienia się:

• drób rzeźny - powyżej 100 szt.:
  
  • kurczęta
    
  • gęsi
    
  • kaczki
    
  • indyki.
• drób nieśny - powyżej 80 szt.:
  
  • kury nieśne (w stadzie reprodukcyjnym)
    
  • kury mięsne (w stadzie reprodukcyjnym)
    
  • gęsi (w stadzie reprodukcyjnym)
    
  • kaczki (w stadzie reprodukcyjnym)
    
  • indyki (w stadzie reprodukcyjnym)
    
  • kury (produkcja jaj konsumpcyjnych).
  
  

W świetle powyższego, stwierdzić należy, że hodowla i chów drobiu stanowią działalność rolniczą. Wyłączona z tej działalności jest działalność handlowa, w przypadku, gdy okres pomiędzy zakupem drobiu a jego sprzedażą, jest krótszy, niż wskazany w art. 2 ust. 2 ustawy. Nie ma przy tym znaczenia na jakim etapie rozwoju znajduje się drób będący towarem handlowym (pisklęta, młodzież, dorosłe osobniki). Istotny jest wyłącznie okres przetrzymywania zakupionego drobiu.

Podkreślić należy, że okres przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, ma znaczenie dla odróżnienia działalności rolniczej od działalności handlowej. W sytuacji bowiem, gdy okres przetrzymywania pomiędzy zakupem i sprzedażą jest krótszy, niż wskazany w art. 2 ust. 2 ustawy, będziemy mieć do czynienia z działalnością handlową.

Odnosząc zatem powołane wyżej uregulowania prawne do przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdza się, że odchów zakupionych jednodniowych kurcząt przez okres 17 -18 tygodni, a następnie ich sprzedaż nie stanowi działalności handlowej, ponieważ okres pomiędzy zakupem drobiu a jego sprzedażą jest dłuższy niż wskazany w art. 2 ust. 2 ustawy. Zauważyć należy, że nie ma w tym przypadku znaczenia na jakim etapie rozwoju znajduje się sprzedawany drób (pisklęta, młodzież, czy dorosłe osobniki). Istotny jest tylko okres przetrzymywania zakupionego drobiu. Jest to zatem działalność rolnicza, z tym że zgodnie z przepisami ustawy – zaliczana do działów specjalnych produkcji rolnej, do których zalicza się m.in. chów i hodowlę drobiu rzeźnego i nieśnego.

W odniesieniu do drobiu rzeźnego nie stanowi działu specjalnego produkcji rolnej stado nieprzekraczające 100 sztuk drobiu rzeźnego natomiast w przypadku drobiu nieśnego nie stanowi działu specjalnego produkcji rolnej stado nieprzekraczające 80 sztuk drobiu nieśnego (poz. 5 i 6 załącznika nr 2 do ustawy).

Zauważyć przy tym należy, że określając liczebność stada ustawodawca określił je ogólnie, poprzez odwołanie się do pojęcia drobiu rzeźnego lub nieśnego, bez rozróżnienia na gatunek drobiu, jego etap rozwoju czy przeznaczenie. Nie wyłącza z tej wielkości kurcząt. Za decydujący dla ustalenia, czy działalność rolnicza stanowi dział specjalny produkcji rolnej, należy uznać rozmiar działalności, do niego bowiem odesłano w definicji działalności w ramach działów specjalnych produkcji rolnej. Pomimo, że wielkość norm szacunkowych została ustalona dla kur, jednakże należy stwierdzić, że wobec niewyłączenia kurcząt z wielkości stada, normy te należy stosować zarówno do kur, jak i kurczaków (będących pisklętami kur), w zależności od ich docelowego przeznaczenia. Stanowisko to znajduje odzwierciedlenie w orzecznictwie sądowoadministracyjnym np. wyroki NSA z dnia 25 kwietnia 2012 r., sygn. akt II FSK 2106/10; z dnia 05 sierpnia 2015 r., sygn. akt II FSK 1632/15.

W związku z powyższym, nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawczyni, że odchów jednodniowych lub kilkudniowych kurek do wieku ok. 17-18 tygodni, a następnie ich odsprzedaż na wolnym rynku, przed osiągnięciem przez kurki dojrzałości reprodukcyjnej, stanowi działalność rolniczą, niebędącą działem specjalnym produkcji rolnej.

A zatem należy stwierdzić, że prowadzona przez Wnioskodawczynię działalność polegająca na nabywaniu jednodniowych kurcząt oraz ich odchowie przez okres 17-18 tygodnia życia a następnie ich sprzedaż stanowi, zgodnie z przepisami ustawy działalność rolniczą zaliczoną ze względu na jej rozmiary do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy, tj. działy specjalne produkcji rolnej. Działalność ta podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w ustawie.

Na mocy art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się według zasad określonych w art. 14, jeżeli podatnik prowadzi księgi wykazujące te przychody. O zamiarze założenia ksiąg podatnik jest obowiązany zawiadomić właściwego naczelnika urzędu skarbowego przed rozpoczęciem roku podatkowego albo przed rozpoczęciem prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli nastąpiło ono w ciągu roku, z zastrzeżeniem ust. 2.

Natomiast w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, w przypadku gdy obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych wynika z przepisów o rachunkowości, przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych według zasad określonych w art. 14. W takim przypadku nie ma obowiązku zawiadamiania właściwego naczelnika urzędu skarbowego o założeniu ksiąg rachunkowych.

Podkreślić należy, że przepis powyższy nakazuje ustalanie przychodu z działów specjalnych produkcji rolnej na podstawie ksiąg rachunkowych, gdy obowiązek ich prowadzenia wynika wprost z przepisów ustawy o rachunkowości.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r. poz. 330, z późn. zm.) przepisy tej ustawy stosuje się do osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 1 200 000 euro. Ponadto, na podstawie art. 2 ust. 2 ustawy o rachunkowości, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie mogą stosować zasady rachunkowości określone tą ustawą również od początku następnego roku obrotowego, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy są niższe niż równowartość w walucie polskiej 1.200.000 euro. W tym przypadku osoby te lub wspólnicy przed rozpoczęciem roku obrotowego są obowiązani do zawiadomienia o tym urzędu skarbowego, właściwego w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym.

Jak wynika z powyższego, konsekwencją uzyskania przez osobę fizyczną określonych w przepisach ustawy o rachunkowości łącznych przychodów z prowadzonej działalności w kwocie określonej w art. 2 ust. 1 pkt 2 tej ustawy tj. w wysokości 1200.000 euro w poprzednim roku obrotowym, jest obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych. Natomiast w przypadku, gdy osoba fizyczna nie uzyska łącznych przychodów netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych w kwocie określonej w art. 2 ust. 1 pkt 2 tej ustawy – wówczas może ona prowadzić księgi rachunkowe. W tym przypadku osoba ta przed rozpoczęciem roku obrotowego jest zobowiązana zawiadomić urząd skarbowy, właściwy w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym.

Zgodnie z art. 24 ust. 4 ww. ustawy, który stanowi, że dochodem (stratą) z działów specjalnych produkcji rolnej jest różnica pomiędzy przychodem z tytułu prowadzenia tych działów a poniesionymi kosztami uzyskania, powiększona o wartość przyrostu stada zwierząt na koniec roku podatkowego w porównaniu ze stanem na początek roku i pomniejszona o wartość ubytków w tym stadzie w ciągu roku podatkowego. Dochód z działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli podatnik nie prowadzi ksiąg, o których mowa art. 15, ustala się przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2.

Wobec powyższego, jeśli podatnik nie prowadzi podatkowej księgi przychodów i rozchodów, bądź ksiąg rachunkowych, dochód ustala się przy zastosowaniu norm szacunkowych, tj. na zasadach ryczałtowo-szacunkowych, zapisanych w art. 24 ust. 4-4e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z powyższego wynika, że co do zasady, wyboru sposobu ustalania dochodu ze źródła, którym są prowadzone działy specjalne produkcji rolnej, tj. na podstawie ksiąg (podatkowej księgi przychodów i rozchodów lub ksiąg rachunkowych) bądź norm szacunkowych dokonuje sam podatnik, jeżeli nie jest on jednak na mocy odrębnych przepisów zobowiązany do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Jednocześnie nadmienić należy, że jeżeli podatnik opodatkowuje dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej na podstawie art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli tzw. „podatkiem liniowym”, by w ten sam sposób opodatkować dochody z działów specjalnych produkcji rolnej powinien złożyć odrębnie oświadczenie zgodnie art. 9a ust. 7 tej ustawy. Jeżeli podatnik takiego oświadczenia nie złoży, dochody z działów specjalnych produkcji rolnej opodatkowuje przy zastosowaniu skali podatkowej określonej w art. 27 ustawy.

Zgodnie z art. 9a ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy, którzy dochody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 4 (działów specjalnych produkcji rolnej), ustalają na podstawie prowadzonych ksiąg, mogą wybrać sposób opodatkowania tych dochodów na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie, o którym mowa w art. 43 ust. 1, pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania, a jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej w trakcie roku podatkowego – w terminie, o którym mowa w art. 43 ust. 3. Przepis ust. 5 stosuje się odpowiednio.

Stosownie do przepisu art. 30c ust. 1 ww. ustawy, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30 i 30d, wynosi 19 % podstawy obliczenia podatku.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi działalność rolniczą w zakresie chowu i hodowli drobiu. Dodatkowo Wnioskodawczyni prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, a podatek dochodowy z prowadzonej działalności gospodarczej rozlicza w formie liniowej z zastosowaniem 19% stawki podatku. Dla potrzeb ustalenia podatku dochodowego od osób fizycznych Wnioskodawczyni prowadzi księgi rachunkowe. W 2016 r. Wnioskodawczyni zamierza rozszerzyć działalność rolniczą o odchów kur nieśnych. Zakupione, jednodniowe kurczęta będą odchowywane przez okres od 17 do 18 tygodni i następnie będą sprzedawane przed osiągnięciem dojrzałości reprodukcyjnej. W przypadku odchowu kur nieśnych, wielkość jednego stada będzie wynosiła ok. 46,000 szt. W 2015 r. Wnioskodawczyni osiągnęła przychód w wysokości 2.844.005,89 zł, w związku z czym w 2016 r. nie spoczywał na niej obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych wynikający z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, bowiem przychody netto ze sprzedaży za 2015 r. nie przekroczyły równowartości 1.200.000 euro. Jednakże w 2016 r. rozpoczęto prowadzenie ksiąg rachunkowych na wniosek podatnika.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że prowadzona przez Wnioskodawczynię działalność polegająca na nabywaniu jednodniowych kurcząt oraz ich odchowie przez okres 17-18 tygodnia życia, a następnie ich sprzedaż stanowi, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych działalność rolniczą zaliczoną ze względu na jej rozmiary do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy, tj. przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej. Działalność ta podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w ustawie. Oznacza to, że skoro Wnioskodawczyni prowadzi księgi rachunkowe, to dokonuje rozliczenia przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu z tytułu prowadzonych działów specjalnych produkcji rolnej na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych, a nie zasadach ryczałtowo-szacunkowych, zapisanych w art. 24 ust. 4-4e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Opodatkowanie dochodu z tego tytułu następuje według skali podatkowej określonej w art. 27 ustawy lub tzw. podatkiem liniowym, jeżeli Wnioskodawczyni dokonała wyboru sposobu opodatkowania dochodu 19% stawką podatku w trybie i na zasadach określonych w art. 9a ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zastrzec jednak należy, że tut. Organ podatkowy dokonał oceny prawnej stanowiska Wnioskodawczyni tylko w zakresie objętym treścią zadanych pytań.

Końcowo – wskazać należy, że Minister Finansów działając na podstawie art. 14e § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 20 czerwca 2014 r., nr IPPB1/415-340/14-2/KS (na które powołuje się Strona na potwierdzenie zaprezentowanego stanowiska w sprawie) wydał w dniu 23 marca 2016 r. zmienioną interpretację indywidualną: DD9.8222.2.13.2016.BRT.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 10 maja 2016 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ,ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.