Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
3063-ILPP2-3.4512.118.2016.2.AG
z 20 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 21 września 2016 r. (data wpływu 26 września 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 grudnia 2016 r. (data wpływu 6 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania (druga część pytania oznaczonego we wniosku nr 4) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 września 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania (druga część pytania oznaczonego we wniosku nr 4). Wniosek uzupełniono pismem z dnia 1 grudnia 2016 r. o informację, których zdarzeń przyszłych (zakresów) dotyczy wpłacona opłata i wskazanie sposobu doręczenia rozstrzygnięcia.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, będący osobą fizyczną, posiada status polskiego rezydenta podatkowego, podlegającego w Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od całości osiąganych przez siebie dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012, poz. 361), dalej zwaną „u.p.d.o.f.”. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą „A”, opodatkowaną podatkiem dochodowym od osób fizycznych z zastosowaniem stawki liniowej, stosownie do art. 9a ust. 2 w zw. z art. 30c u.p.d.o.f. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej wytworzył autorskie prawo majątkowe do utworu w postaci znaku towarowego „A” (dalej: „Znak”). Na Znak ten do tej pory nie zostało udzielone prawo ochronne, nie został on również zgłoszony do rejestracji ani w Urzędzie Patentowym RP, ani w Urzędzie ds. Harmonizacji Rynku Wewnętrznego. Z uwagi na wysoką wartość Znaku oraz ogromne znaczenie dla prowadzonej działalności (wykorzystywanie Znaku w działalności pozwala na jej odróżnienie od podmiotów konkurencyjnych jak również na zdobywanie klienteli dzięki rozpoznawalnej marce) jego ewentualna utrata w związku, np. z prowadzonym postępowaniem egzekucyjnym, mogłaby zagrozić całej działalności, a wręcz uniemożliwić jej rozpoczęcie na nowo, za pośrednictwem innego podmiotu. Dlatego też zamiarem Klienta jest podjęcie kroków, mających na celu zabezpieczenie tego aktywa. Wnioskodawca podjął zatem decyzję o przeniesieniu Znaku do innego podmiotu, który zajmować się będzie jego zarządzaniem i działaniami celem zwiększenia jego rozpoznawalności na rynku. Jednocześnie, Wnioskodawca nie wyklucza, że w przyszłości może zdywersyfikować prowadzoną działalność i prowadzić ją za pośrednictwem niejednego, ale kilku podmiotów, pod jednym Znakiem, który będzie tym podmiotom licencjonowany. Dzięki temu żadna z prowadzonych działalności nie będzie powodować ryzyka utraty tego aktywa majątku.

Wnioskodawca podjął decyzję, że Znak zostanie przeniesiony do spółki komandytowej (dalej: „Spółka”), w której posiadać on będzie status komandytariusza. Spółka ta na moment składania niniejszego wniosku nie została jeszcze zawiązana. Wnioskodawca postanowił, że Znak zostanie przeniesiony na Spółkę w formie umowy darowizny, już po zarejestrowaniu Spółki. Czynność ta pozostaje bowiem bez wpływu na udział kapitałowy każdego ze wspólników, dzięki czemu przyszłe wkłady do Spółki będą mogły być dowolnie kształtowane (co ma istotne znaczenie, np. w kwestii poszukiwania inwestora celem dokapitalizowania działalności).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowym jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w przypadku darowizny autorskiego prawa majątkowego do Znaku podstawą opodatkowania podatkiem VAT będzie wartość ustalona zgodnie z art. 29a ust. 5 u.p.t.u., tj. koszt świadczenia tych usług, poniesiony przez podatnika, przez który rozumieć należy wydatki poniesione na wytworzenie znaku towarowego?

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054), dalej zwana „u.p.t.u.”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 7 ust. 1 u.p.t.u. „przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
   
   

Definicja towarów została zawarta w art. 2 pkt 6 u.p.t.u. według którego, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. W świetle tej definicji należy stwierdzić, że autorskie prawo majątkowe do Znaku na gruncie u.p.t.u. nie może zostać zaklasyfikowane jako towar. Nie stanowi ono bowiem ani rzeczy, ani również żadnej postaci energii. Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, darowizna autorskiego prawa majątkowego do Znaku nie stanowi na gruncie u.p.t.u. dostawy towarów.

Uwzględniając powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, należy uznać, że jeżeli przeniesienia autorskiego prawa majątkowego do Znaku nie można zakwalifikować, jako dostawy towarów, to zgodnie z definicją negatywną zawartą w art. 8 ust. 1 u.p.t.u. przeniesienie autorskiego prawa majątkowego do Znaku powinno zostać uznane za świadczenie usług. Zgodnie z nią, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u., rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 u.p.t.u., w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodne z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Autorskie prawo majątkowe do Znaku mieści się w kategorii wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u. Zasadą jest jednak reguła ogólna wynikająca z art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u., zgodnie z którą opodatkowaniu tym podatkiem podlega jedynie odpłatne świadczenie usług. Pojęcie „odpłatnego świadczenia usług” rozszerzane jest jednak w przepisie art. 8 ust. 2 u.p.t.u., który za odpłatne świadczenie usług nakazuje uznawać na gruncie u.p.t.u. również pewne czynności o charakterze nieodpłatnym.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 u.p.t.u. „za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych,
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, aby dane nieodpłatne świadczenie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług czynność ta spełniać powinna następujące warunki:

1. w przypadku użycia towarów stanowiących część przedsiębiorstwa – użycie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika oraz istnienie prawa podatnika do odliczenia w całości lub w części podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów (warunki te muszą zostać spełnione łącznie),
2. w przypadku świadczenia usług – świadczenie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Jak wyżej wskazano, autorskie prawo majątkowe do Znaku nie jest towarem, stąd w ocenie Wnioskodawcy, kwalifikacja darowizny autorskiego prawa majątkowego do Znaku na rzecz Spółki, jako odpłatnego świadczenia usług, powinna nastąpić na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 2 u.p.t.u.

Za usługi świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Jeśli przesłanki, wskazane w art. 8 ust. 2 u.p.t.u. nie zostaną spełnione, należy uznać, że dane nieodpłatne świadczenie usług nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Potwierdzeniem tej tezy jest interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 6 maja 2011 r. (nr ITPP1/443-259/11/MS), w której organ stwierdził, że „za usługi niezwiązane z prowadzonym przedsiębiorstwem należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Opodatkowaniu podlegają bowiem tylko te usługi, których cel nie wiąże się z prowadzonym przedsiębiorstwem. Chodzi tu o świadczenie takich usług, które nie mają żadnego wpływu na przyszłe obroty przedsiębiorstwa, jego zyski, wizerunek, odbiór przez kontrahentów obecnych lub potencjalnych”.

Zdaniem Wnioskodawcy w opisanym zdarzeniu przyszłym nieodpłatne przekazanie w drodze darowizny autorskiego prawa majątkowego do Znaku na rzecz Spółki stanowić będzie nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż jego działalność gospodarcza i w konsekwencji, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatne świadczenie usług, na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 2 u.p.t.u.

Z uwagi na podleganie darowizny autorskiego prawa majątkowego do Znaku na rzecz Spółki opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, istotnym jest ustalenie podstawy opodatkowania tym podatkiem. Zgodnie z art. 29a ust. 5 u.p.t.u. „w przypadku świadczenia usług, o których mowa w art. 8 ust. 2 podstawą opodatkowania jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika”. Przepisy u.p.t.u. nie precyzują, co należy rozumieć pod pojęciem „kosztu świadczenia usługi”. Stosując wykładnię celowościową wskazanego przepisu należy uznać, że podstawa opodatkowania nieodpłatnego świadczenia omawianego przepisu powinna być jak najbliższa rzeczywistemu kosztowi jej wyświadczenia (por. Jerzy Martini, Przemysław Skorupa Marek Wojda, VAT 2010. Komentarz, wyd. Ch Beck, Warszawa 2010).

Biorąc powyższe stanowisko pod uwagę, zdaniem Wnioskodawcy należy przyjąć, że w przypadku świadczenia usług objętych normą art. 8 ust. 2 u.p.t.u. istotny jest faktycznie poniesiony koszt świadczenia usług, a nie cena rynkowa danej usługi. Ustalając podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności darowizny autorskiego prawa majątkowego do Znaku na rzecz Spółki należy wziąć zatem pod uwagę koszty faktycznie poniesione przez podatnika (w tym przypadku, Wnioskodawcę) w celu wytworzenia Znaku. W konsekwencji, podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług będzie kwota stanowiąca sumę kosztów poniesionych w związku z wytworzeniem Znaku (np. wynagrodzenie grafika).

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, podstawę opodatkowania powyższej czynności stanowić będą zgodnie z art. 29 ust. 5 u.p.t.u., koszty świadczenia tej usługi poniesione przez podatnika, przedstawione powyżej.

Stanowisko to potwierdzają również organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych, np.:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 10 maja 2016 r., nr ILPP1/4512-l-146/16-5/AS;
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 7 kwietnia 2016 r., nr IPPP3/4512-170/16-2/WH;
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 24 września 2015 r., nr IBPP1/4512-543/15/MS;
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 25 listopada 2014 r., nr ILPP5/443-219/14-2/PG.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 29a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a 30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 29a ust. 5 ustawy, w przypadku świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2, podstawą opodatkowania jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika.

Ustawodawca nie określił w sposób precyzyjny, jakiego rodzaju koszty mogą zostać uznane za poniesione przez podatnika w związku ze świadczeniem nieodpłatnie usług. Nie ulega jednak wątpliwości, że chodzi tu o koszty rzeczywiście poniesione w związku ze świadczoną usługą, tzn. takiego rodzaju koszty, bez poniesienia których wykonanie usługi byłoby niemożliwe.

Jak stanowi art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
   
   

Do podstawy opodatkowania nie wlicza się zatem samego podatku – należnego z tytułu danej transakcji.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca, będący osobą fizyczną, posiada status polskiego rezydenta podatkowego, podlegającego w Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od całości osiąganych przez siebie dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą „A”. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej wytworzył autorskie prawo majątkowe do utworu w postaci znaku towarowego. Na znak ten do tej pory nie zostało udzielone prawo ochronne, nie został on również zgłoszony do rejestracji ani w Urzędzie Patentowym RP, ani w Urzędzie ds. Harmonizacji Rynku Wewnętrznego. Z uwagi na wysoką wartość znaku oraz ogromne znaczenie dla prowadzonej działalności (wykorzystywanie znaku w działalności pozwala na jej odróżnienie od podmiotów konkurencyjnych jak również na zdobywanie klienteli dzięki rozpoznawalnej marce) jego ewentualna utrata w związku, np. z prowadzonym postępowaniem egzekucyjnym, mogłaby zagrozić całej działalności, a wręcz uniemożliwić jej rozpoczęcie na nowo, za pośrednictwem innego podmiotu. Dlatego też zamiarem Wnioskodawcy jest podjęcie kroków, mających na celu zabezpieczenie tego aktywa. Zainteresowany podjął zatem decyzję o przeniesieniu znaku do innego podmiotu, który zajmować się będzie jego zarządzaniem i działaniami celem zwiększenia jego rozpoznawalności na rynku. Jednocześnie, Wnioskodawca nie wyklucza, że w przyszłości może zdywersyfikować prowadzoną działalność i prowadzić ją za pośrednictwem niejednego, ale kilku podmiotów, pod jednym znakiem, który będzie tym podmiotom licencjonowany. Dzięki temu żadna z prowadzonych działalności nie będzie powodować ryzyka utraty tego aktywa majątku. Wnioskodawca podjął decyzję, że znak zostanie przeniesiony do spółki komandytowej, w której posiadać on będzie status komandytariusza. Spółka ta na moment składania niniejszego wniosku nie została jeszcze zawiązana. Wnioskodawca postanowił, że znak zostanie przeniesiony na Spółkę w formie umowy darowizny, już po zarejestrowaniu Spółki. Czynność ta pozostaje bowiem bez wpływu na udział kapitałowy każdego ze wspólników, dzięki czemu przyszłe wkłady do Spółki będą mogły być dowolnie kształtowane (co ma istotne znaczenie, np. w kwestii poszukiwania inwestora celem dokapitalizowania działalności). Ponadto jak wskazał Wnioskodawca, nieodpłatne przekazanie w drodze darowizny autorskiego prawa majątkowego do znaku na rzecz Spółki stanowić będzie nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż jego działalność gospodarcza i w konsekwencji, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatne świadczenie usług, na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy, Zainteresowany ma wątpliwości dotyczące stwierdzenia czy prawidłowym jest stanowisko Wnioskodawcy, że w przypadku darowizny autorskiego prawa majątkowego do znaku podstawą opodatkowania podatkiem VAT będzie wartość ustalona zgodnie z art. 29a ust. 5 ustawy, tj. koszt świadczenia tych usług, poniesiony przez podatnika, przez który rozumieć należy wydatki poniesione na wytworzenie znaku towarowego.

Mając zatem na uwadze powołane przepisy oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, że w przypadku przedmiotowego nieodpłatnego przekazania (darowizny) znaku towarowego, o ile czynność ta będzie – jak wskazał Wnioskodawca – podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, podstawą opodatkowania – zgodnie z art. 29a ust. 5 ustawy – będzie faktyczny koszt świadczenia tej usługi, który stanowić będzie kwota poniesionych wydatków w związku z wytworzeniem, zarejestrowaniem i utrzymaniem znaku towarowego, z wyłączeniem natomiast kosztów związanych z dokonaniem darowizny (tj. np. kosztów usług doradczych, notarialnych oraz wyceny znaku towarowego przez rzeczoznawcę).

Podsumowując, odpowiadając na zadane pytanie należy stwierdzić, że z tytułu dokonania darowizny znaku towarowego na rzecz Spółki – podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług będzie wartość ustalona zgodnie z art. 29a ust. 5 ustawy, tj. koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika, przez który rozumieć należy wydatki poniesione przez Wnioskodawcę z tytułu wytworzenia Znaku towarowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że w związku z nadesłanym w dniu 6 grudnia 2016 r. uzupełnieniem do wniosku, w którym Wnioskodawca wyjaśnił, że nie wnosi o wydanie interpretacji w zakresie uznania czynności darowizny znaku towarowego za usługę w rozumieniu art. 8 ust. 2, podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie kwestii ustalenia podstawy opodatkowania dla ww. czynności.

Ponadto nadmienia się, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że odpowiedzi na pytanie zawarte we wniosku udzielono w oparciu o informacje zawarte we wniosku, w tym przede wszystkim o wskazanie Wnioskodawcy, że nieodpłatne przekazanie w drodze darowizny autorskiego prawa majątkowego do znaku na rzecz Spółki stanowić będzie nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż jego działalność gospodarcza i w konsekwencji, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatne świadczenie usług, na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany okoliczności sprawy, udzielona odpowiedź straci swoją aktualność.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania. Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czynności darowizny znaku towarowego za usługę w rozumieniu art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT został załatwiony wydanym w dniu 20 grudnia 2016 r. postanowieniem nr 3060-ILPP2-3.4512.92.2016.AG. Z kolei wniosek w zakresie dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Ponadto zauważyć należy, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.