Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/4511-1215/15-4/PP
z 14 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 16 października 2015 r. (data wpływu 21 października 2015 r.), uzupełniony pismem z dnia 2 grudnia 2015 r. (data nadania 3 grudnia 2015 r., data wpływu 8 grudnia 2015 r.) na wezwanie z dnia 23 listopada 2015 r. (data nadania 24 listopada 2015 r., data doręczenia 26 listopada 2015 r.) Nr IPPB4/4511-1215/15-2/PP o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty należności byłemu pracownikowi - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 października 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty należności byłemu pracownikowi.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 23 listopada 2015 r. Nr IPPB4/4511-1215/15-2/PP wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku.

Pismem z dnia 2 grudnia 2015 r. (data nadania 23 września 2015 r., data wpływu 25 września 2015 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W wyniku postępowania sądowego toczącego się przed Sądem Rejonowym dla A., VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z powództwa byłego pracownika przeciwko Wnioskodawcy o wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych. Na rozprawie w dniu 28 kwietnia 2015 r. została zawarta ugoda o następującej treści:

1. Pozwany B. (Wnioskodawca) reprezentowana przez pełnomocnika radcę prawnego Sebastiana B. zapłaci powodowi Wojciechowi K. odszkodowania w wysokości 69.000 zł (sześćdziesiąt dziewięć tysięcy złotych) w terminie dwóch tygodni od dnia zawarcia niniejszej ugody, z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminu płatności. Zapłata nastąpi przelewem, na rachunek bankowy wskazany przez powoda w terminie 7 dni od dnia zawarcia ugody.
2. Kwota, o której mowa w punkcie 1 w całości wyczerpuje wszystkie wzajemne roszczenia stron, istniejące w dniu podpisania ugody w tym objęte pozwami w sprawach X. toczącymi się przed Sądem Rejonowym dla A.
3. Powód cofa pozew w zakresie roszczenia o wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, a pełnomocnik pozwanego wyraża na to zgodę.
4. Koszty zastępstwa procesowego strony wzajemnie znoszą.
   
   

Przedmiotem postępowania sądowego było wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych. Wartość przedmiotu sporu 97.453,00 zł. Ugodą sądową z dnia 28 kwietnia 2015 r. objęte były również inne roszczenia, nieobjęte pozwem i w których nie toczyły się postępowania sądowe, w tym:

1. Roszczenie o wynagrodzenie za wykorzystanie sprzętu komputerowego pracowni w związku z wykonywaniem przez niego pracy na rzecz Wnioskodawcy. Pracownik podnosił, że Wnioskodawca nie zapewnił mu odpowiednich warunków pracy, przez co musiał korzystać z prywatnego sprzętu własnej pracowni architektonicznej.
2. Roszczenie związane z publikacją „X”
3. Jakiekolwiek inne roszczenia stron, które mogły powstać do dnia podpisania ugody.
   
   

Protokół ugody został podpisany przed sądem przez obie strony. Wnioskodawca dokonał stosownych obliczeń i wypłaciła powodowi kwotę netto po potrąceniu składek ZUS, składki zdrowotnej oraz zaliczki na podatek dochodowy. Powód zakwestionował wszelkie potrącenia z zasądzonej kwoty.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy kwota odszkodowania wypłacona na podstawie powyższej ugody może skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy.

Odszkodowanie wypłacone zostało na podstawie ugody zawartej przed sądem i nie było otrzymane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Nie dotyczyło również korzyści, które pracownik mógłby osiągnąć, gdyby nie wyrządzono mu szkody. Pomimo, że strony w ugodzie zawartej przed sądem określiły wypłaconą kwotę jako odszkodowanie, to w rzeczywistości jest to wypłata zaległego wynagrodzenia, jakie należne było pracownikowi z tytułu pracy wykonywanej w godzinach nadliczbowych. Nie doszło zatem do poniesienia rzeczywistej straty przez pracownika, która byłaby wyrównana odszkodowaniem, lecz do otrzymania przez niego zaległego wynagrodzenia.

Ponieważ nie była to wypłata odszkodowania na rzecz pracownika lecz wypłata zaległego wynagrodzenia, w ocenie Wnioskodawcy, nie można zastosować zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zastosowania nie będzie mieć także żadne inne zwolnienie z opodatkowania zawarte w art. 21 ust. 1 ustawy.

W związku z tym, że omawiana kwota stanowi w rzeczywistości wypłatę zaległego wynagrodzenia ze stosunku pracy – kwota ta powinna podlegać, zdaniem Wnioskodawcy, opodatkowaniu na zasadach ogólnych, przewidzianych dla przychodów ze stosunku pracy, z uwzględnieniem obowiązków płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych z tego tytułu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, za wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Stosownie do art. 11 ust. 1 powołanej ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot „w szczególności” oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wskazane jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Stosownie do art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy (…).

Zgodnie z art. 38 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35 przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy wg siedziby płatnika.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zawarł w dniu 28 kwietnia 2015 r. ugodę sądową na mocy której zapłacił on powodowi odszkodowanie w wysokości 69.000 zł, które wyczerpuje wszystkie wzajemne roszczenia stron, istniejące w dniu podpisania ugody w tym objęte pozwami w innych sprawach toczącymi się przed Sądem Rejonowym dla A. Przedmiotem postępowania sądowego było wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych. Wartość przedmiotu sporu wynosiła 97.453,00 zł. Ugodą sądową były objęte również inne roszczenia, nieobjęte pozwem i w których nie toczyły się postępowania sądowe. Zdaniem Wnioskodawcy omawiana kwota stanowi w rzeczywistości wypłatę zaległego wynagrodzenia ze stosunku pracy i kwota ta powinna podlegać opodatkowaniu na zasadach ogólnych, przewidzianych dla przychodów ze stosunku pracy, z uwzględnieniem obowiązków płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych z tego tytułu.

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem:

1. określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
2. odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,
3. odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,
4. odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,
5. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
6. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,
7. odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.
   
   

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 3b ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są inne odszkodowania lub inne zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień:

1. otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,
2. dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.
   
   

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy uznać, że określone w ugodzie sądowej odszkodowanie przyznane byłemu pracownikowi (powodowi) na zaspokojenie roszczeń wynikających z łączącego go z pracodawcą (Wnioskodawcą) stosunku pracy nie jest odszkodowaniem wynikającym z przepisów odrębnych ustaw, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym odszkodowanie nie korzysta z tego zwolnienia.

Do ww. odszkodowania nie ma również zastosowania przepis art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż na podstawie tego przepisu – jako wyłączone ze zwolnienia – podlega opodatkowaniu odszkodowanie otrzymane (na podstawie wyroku lub ugody sądowej) z tytułu utraconych korzyści, które podatnik mógł otrzymać gdyby mu szkody nie wyrządzono. Opodatkowanie to wynika stąd, że gdyby podatnik osiągnął spodziewane korzyści, to korzyści te podlegałyby opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Zatem, wypłacona na rzecz byłego pracownika (powoda) kwota odszkodowania wynikająca z zawartej ugody sądowej nie korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że odszkodowanie to powinno podlegać opodatkowaniu, bowiem wypłata tegoż odszkodowania miała swe źródło w uprzednio łączącym powoda z pracodawcą (Wnioskodawcą) stosunkiem pracy. Wypłacone na podstawie ugody sądowej odszkodowanie dotyczyło utraconych korzyści (wypłaty wynagrodzenia za godziny nadliczbowe) i w normalnej sytuacji stanowiłoby dla pracownika przychód ze stosunku pracy. Zatem wypłata ustalonej kwoty powinna była nastąpić po potrąceniu zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Tym samym wypłacone odszkodowanie na podstawie ugody sądowej zawartej z powodem stanowi dla niego przychód ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji Wnioskodawca był zobowiązany obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Biorąc pod uwagę powyższe stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2015 r., poz. 658, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.