Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/4510-133/15-3/AS
z 28 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 10 lutego 2015 r. (data wpływu 16 lutego 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 kwietnia 2015 r. (data wpływu 13 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia momentu powstania przychodów z tytułu udzielenia licencji na korzystanie z polskich wersji językowych do filmów – jest prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 16 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia momentu powstania przychodów z tytułu udzielenia licencji na korzystanie z polskich wersji językowych do filmów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Spółka udziela niewyłącznej licencji na korzystanie, z będących jej własnością, polskich wersji językowych filmów w zakresie:

• terytorium (Polska)
• okresu (10 lat).
  
  

Licencja nie uprawnia licencjobiorcy do udzielania sublicencji.

Opłata licencyjna płatna jest w terminie 7 dni od podpisania umowy i otrzymania faktury.

W ciągu 10 dni od otrzymania opłaty licencyjnej spółka zobowiązana jest dostarczyć materiały (w postaci .wav przy użyciu FTP).

Przekazanie powyższych materiałów potwierdza się protokołem podpisanym przez obie strony.

Licencjobiorca zobowiązuje się do uwzględnienia w formie fonicznej i pisemnej firmy, która zrealizowała polska wersję językową, jak również imiona i nazwiska autorów tłumaczenia i lektorów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest uznanie, że przychód w podatku dochodowym od osób prawnych powstanie w dacie zaistnienia najwcześniejszego z wymienionych zdarzeń:

• udzielenia licencji do polskich wersji językowych
• wystawienia faktury
• otrzymania wynagrodzenia od kontrahenta?
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy, udzielenie licencji na korzystanie z polskich wersji językowych do filmów jest formą zbycia prawa o charakterze majątkowym, czyli prawa do korzystania i czerpania korzyści majątkowych z określonych praw w określonym czasie i w określony sposób (w określonych polach eksploatacji).

Zatem zastosowanie do określenia momentu powstania przychodu w podatku dochodowym będzie miał art. l2 pkt 3a, czyli najwcześniejsze ze zdarzeń wymienionych w pytaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w zakresie określenia momentu powstania przychodów z tytułu udzielenia licencji na korzystanie z polskich wersji językowych do filmów, jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.) przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Stosownie do treści art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za przychody związane z działalnością gospodarczą i działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zgodnie z utartym poglądem doktryny i judykatury, wykładnia językowa pojęcia „przychód należny” wskazuje, że jest to przychód „przysługujący komuś”.

Podstawowa zasada określania daty powstania przychodu związanego z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej została uregulowana przez ustawodawcę w treści art. 12 ust. 3a omawianej ustawy.

Na mocy tego przepisu, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.
   
   

Z powołanego przepisu wynika, że jeżeli nawet nie nastąpiło jeszcze wydanie rzeczy, zbycie prawa majątkowego lub przynajmniej częściowe wykonanie usługi, ale miało miejsce wystawienie faktury, względnie uregulowanie należności – to z tym dniem podatnik obowiązany jest wykazać przychód.

Jednocześnie w art. 12 ust. 3c-3e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ustawodawca przewidział wyjątki od powyższej zasady ogólnej.

W szczególności, na podstawie art. 12 ust. 3c omawianej ustawy, jeżeli strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

Z uwagi na powyższe, w przypadku świadczenia usług, zasadą generalną jest, że przychód podatkowy powstaje w dniu wykonania usługi jednak nie później niż w dniu wystawienia faktury lub w dniu otrzymania zapłaty za wykonaną usługę (art. 12 ust. 3a ustawy podatkowej). Jeżeli jednak strony transakcji postanowią, że usługa zostanie rozliczana w okresach rozliczeniowych i będzie to postanowienie odzwierciedlone w umowie lub na fakturze, to za datę powstania przychodu – zgodnie z powołanym powyżej art. 12 ust. 3c tej ustawy – uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

Należy dodatkowo zauważyć, że w oparciu o art. 12 ust. 3e ustawy w przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c, 3d, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

Jednocześnie zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

W celu określenia momentu powstania przychodu u Wnioskodawcy w stanie faktycznym opisanym we wniosku, należy rozstrzygnąć, który z wymienionych powyżej przepisów znajdzie zastosowanie odnośnie przedstawionej w nim sytuacji.

Ustawodawca na mocy ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r., Nr 90, poz. 631 z późn. zm.) wśród autorskich oraz pokrewnych praw majątkowych (w odróżnieniu od praw osobistych nie mogących być przedmiotem obrotu) wyróżnia:

• prawo do korzystania z utworu (zwane także licencją) oraz
  

• prawo do rozporządzania utworem.
  
  
  

W tym miejscu wskazać należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych odmiennie traktuje licencje i usługi.

W ustawie nie zostało zdefiniowane, co należy rozumieć pod pojęciem „usługa”, czy też „umowa o świadczenie usług”. Zgodnie zatem z językowym znaczeniem, zwrot „usługa” oznacza „pomoc okazana komuś” (www.sjp.pwn.pl), natomiast „umowa o świadczenie usług” to „umowa, w której jedna strona podejmuje się wykonania pewnej czynności faktycznej lub prawnej – z reguły odpłatnie (np. umowa o dzieło, umowa zlecenia, komisu, spedycji)” (…).

W przypadku umowy licencyjnej trudno mówić o „wykonywaniu” jakichkolwiek usług na rzecz kontrahenta w trakcie realizacji umowy (Spółka nie wykonuje na rzecz kontrahenta żadnych prac, czy czynności w wyniku umowy licencyjnej). Kontrahent uzyskuje przede wszystkim jedynie prawo do czerpania korzyści ekonomicznych w określonym czasie z określonych praw.

Umowa licencyjna jest co do zasady umową o korzystanie z prawa do utworu lub znaku o charakterze zobowiązującym, bez skutku rozporządzającego w rozumieniu prawa autorskiego

„Udzielenie licencji” oznacza w rozumieniu ustawy zbycie prawa o charakterze majątkowym.

Przysporzenie z tytułu zbycia opisanych we wniosku ORD-IN praw do korzystania z polskich wersji językowych do filmów objętych umową licencyjną niewątpliwie powstaje w ramach obrotu gospodarczego. Nie ma zatem wątpliwości, że przychód ze sprzedaży ww. praw jest przychodem z działalności gospodarczej Wnioskodawcy, określonym w art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z powyższym, w analizowanym przypadku przychód Wnioskodawcy powstaje w dacie zaistnienia najwcześniejszego z wymienionych zdarzeń:

• zbycia przedmiotowych praw / wykonania usługi
  

• wystawienia faktury,
  
  
  

Co do zasady zatem przychód związany ze zbyciem prawa majątkowego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, powstaje w dniu zbycia prawa majątkowego nie później niż dzień wystawienia faktury lub uregulowania należności.

Zgodnie z opisanym we wniosku stanem faktycznym, Spółka udziela niewyłącznej licencji na korzystanie, z będących jej własnością, polskich wersji językowych filmów w zakresie:

• terytorium (Polska)
• okresu (10 lat).
  
  

Licencja nie uprawnia licencjobiorcy do udzielania sublicencji.

Opłata licencyjna płatna jest w terminie 7 dni od podpisania umowy i otrzymania faktury.

W ciągu 10 dni od otrzymania opłaty licencyjnej spółka zobowiązana jest dostarczyć materiały (w postaci .wav przy użyciu FTP).

Przekazanie powyższych materiałów potwierdza się protokołem podpisanym przez obie strony.

Licencjobiorca zobowiązuje się do uwzględnienia w formie fonicznej i pisemnej firmy, która zrealizowała polska wersję językową, jak również imiona i nazwiska autorów tłumaczenia i lektorów.

Biorąc pod uwagę przywołane przepisy prawa w rozpatrywanej sprawie należy stwierdzić, że w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym przychód z tytułu udzielenia licencji na korzystanie z polskich wersji językowych do filmów powstaje w dniu zbycia prawa majątkowego, tj. w dniu podpisania umowy licencyjnej. W tym momencie powstaje stosunek zobowiązaniowy, na podstawie którego Spółka nabywa uprawnienie do uzyskania wynagrodzenia. Od momentu powstania tego stosunku można również mówić o przychodzie należnym Spółki w rozumieniu art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Prawidłowe jest zatem uznanie, że przychód w podatku dochodowym od osób prawnych powstanie w dacie zaistnienia najwcześniejszego z wymienionych zdarzeń:

• udzielenia licencji do polskich wersji językowych
• wystawienia faktury
• otrzymania wynagrodzenia od kontrahenta.
  
  

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie określenia momentu powstania przychodów z tytułu udzielenia licencji na korzystanie z polskich wersji językowych do filmów, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.