Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/4510-515/15-4/PS
z 27 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 13 maja 2015 r. (data wpływu 3 czerwca 2015 r.) uzupełnionego pismem z dnia 30 lipca 2015 r. (data wpływu 5 sierpnia 2015 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 21 lipca 2015 r. Nr IPPB5/4510-515/15-2/PS (data nadania 22 lipca 2015 r., data doręczenia 29 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie art. 5 i 7 umowy z dnia 21 czerwca 1985 r. zawartej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Włoskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania (Dz. U. z 1989 roku, Nr 62. poz. 374, dalej UPO) –jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie art. 5 i 7 UPO.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

A. S.p.A. ( dalej Spółka, Wnioskodawca, A.IT) z siedzibą w S. (W. i A. K. S.A. (dalej: „ A. K.") z siedzibą w Ch. (dalej łącznie jako: „Spółki", „Członkowie konsorcjum")są spółkami powiązanymi należącymi do Grupy A. funkcjonującej w sektorze energetycznym i kolejowym (Podstawowym przedmiotem działalności A. IT jest produkcja lokomotyw kolejowych i taboru szynowego).

Spółki, działając w ramach konsorcjum, zawarły z P. I. S.A. (dalej: „P.") umowę (dalej: „Umowa"). Umowa dotyczyła w szczególności wyprodukowania i dostawy elektrycznych zespołów trakcyjnych (dalej: „EZT") oraz dodatkowych usług powiązanych z ta dostawą.

Zakres prac do wykonania przez Spółki oparty na umowie z P. został podzielony na 3 specyficzne i odrębne etapy (dalej „Etap"):

• Etap I - wytworzenie i dostawa 20 EZT;
  
• Etap II - budowa warsztatów utrzymania wraz z infrastrukturą;
  
• Etap III - świadczenie usług utrzymania EZT podczas ich eksploatacji.
  
  

Uszczegóławiając, prace wykonane przez Spółkę w ramach Etapu I obejmowały m. in.:

• wyprodukowanie EZT;
  
• dostawę EZT do stacji docelowej w Warszawie;
  
• uzyskanie certyfikatów, homologacji i pozwoleń niezbędnych dla dokonywania przewozów dostarczonymi EZT;
  
• zapewnienie oprogramowania niezbędnego do użytkowania EZT;
  
• przygotowanie instrukcji obsługi i utrzymania oraz dokumentacji dotyczącej konstrukcji i rozruchu technicznego EZT;
  
• przeszkolenie pracowników wybranych przez P. (drużyny trakcyjne i konduktorskie)
  
• zapewnienie gwarancji posprzedażowej i, w razie potrzeby, napraw.
  
  
  

Umowa przewiduje, że cena będzie obejmować całościowo Etap I projektu, nie będąc podzielona na części pokrywające np. dostawę pociągów, szkolenia czy usługi posprzedażowe. Generalnie, wszystkie prace związane z wyprodukowaniem pociągów zostały wykonane we Włoszech. A. IT dostarczyła w pełni sprawne pociągi do Polski.

Przed dostawą pociągów, P. jest uprawnione do przeprowadzenia testów fabrycznych w celu sprawdzenia, czy EZT są zgodne z założonymi specyfikacjami technicznymi. Tak więc, miejsce ostatecznego odbioru technicznego wyznaczono w Polsce. Na potrzeby ostatecznego odbioru technicznego, P. może udostępnić A.IT personel i infrastrukturę.

W ramach Etapu I, A. IT zapewni także przeszkolenie 40 osób (20 maszynistów i 20 innych członków załóg pociągów - np. hostess itp.) wybranych przez P. Zgodnie z umową, szkolenia będą miały miejsce w Polsce - na pokładach dostarczonych EZT lub w miejscu zapewnionym przez P. Przeszkolenie wymaga obecności w Polsce instruktorów (pracowników A. IT) w wymiarze 64 godzin szkoleniowych. W praktyce, oznacza to, że pracownicy A. zostaną oddelegowani do pracy w Polsce na czas nie przekraczający trzech tygodni.

Dodatkowo, po dostarczeniu EZT, A. IT wykona Usługi Gwarancyjne dotyczące EZT. Usługi Gwarancyjne mają kompleksową naturę i składają się na nie:

1. Nadzór nad wykonaniem Usług Gwarancyjnych przez menadżera ds. gwarancji A. IT, wykonującego czynności we Włoszech, w zakładach w S;
2. Wsparcie techniczne w zakresie gwarancji przez zespół techniczny, odbywające się we Włoszech, w zakładach w S.;
3. Wsparcie materiałowe i zakup części zamiennych - czynności będą wykonywane we Włoszech, w zakładach w S.;
4. Analizy statystyczna usterek i niezawodności dokonywana przez odpowiedni dział umiejscowiony we Włoszech, w zakładach S.;
5. Koordynacja i kontakt z dostawcami na potrzeby gwarancji wykonywane przez managera ds. jakości dostaw we Włoszech, w zakładach w S.;
6. Doskonalenie niezawodności - wykonywane przez menadżera ds. gwarancji i odpowiedni dział we Włoszech, w zakładach w S.;
7. Definiowanie wymaganych zmian i modyfikacji w celu uniknięcia usterek objętych gwarancją wykonywane we Włoszech, w zakładach w S. (zespół techniczny ulokowany we Włoszech wskazuje czynności, które mają być podjęte i określa sposób oraz czas ich wykonania).
   
   

Jedynie część typowych napraw usterek EZT, wprowadzania technicznych modyfikacji EZT oraz zbierania danych związanych z usterkami i stopniem niezawodności jest dokonywana przez miejscowy zespół zlokalizowany na terenie Warszawy. Generalnie, tą część umowy wykonuje A. K., który angażuje także pracowników A. IT (chociaż świadczenia związane z gwarancją przynależą do Etapu I Umowy, A. IT i A. K. zawarły porozumienia, zgodnie z którymi A. K. będzie wykonywał część tych świadczeń na podstawie oddzielnej umowy). Pracownicy delegowani do A. K. będą pracować pod kierownictwem tej spółki. A. IT nie będzie miała prawa wydawać tym pracownikom wiążących poleceń ani kontrolować sposobu, w jaki świadczą pracę. Dla tej kwestii bez znaczenia pozostaje fakt, że pracownicy A. IT pracujący we Włoszech wykonują nadzór nad Usługami Gwarancyjnymi. Nadzór ten nie obejmuje ścisłej i bezpośredniej kontroli nad czynnościami faktycznie wykonywanymi przez personel ulokowany w Polsce, lecz raczej typowe zarządzanie wykonywanymi usługami. Zespół ulokowany w Polsce wprowadza w życie rozwiązania techniczne powstałe we Włoszech, ale to A. K. jest podmiotem uprawnionym do nadzoru nad jego pracą, wydawania wiążących poleceń i ponoszącym ewentualną odpowiedzialność za ich działania.

Co więcej:

• A. K. wykonuje usługi związane z utrzymaniem EZT w Polsce (w każdym przypadku) a A. IT ściśle wykonuje swoje zobowiązania związane z gwarancją, jeżeli są konieczne i wymagane przez P.;
  
• Chociaż A. IT jest odpowiedzialna za wykonanie Etapu I, jest możliwe, że po zakończeniu tego etapu A. IT będzie świadczyć na rzecz A. K. poszczególne usługi obejmujące szkolenia przeprowadzane w Polsce i zaopatrzenie w części zamienne związane z wykonaniem Etapu III. W związku ze szkoleniem załogi A. K., pracownicy A. IT zostaną oddelegowani do Polski na okres nie przekraczający 3 tygodni;
  
• Rzeczywiście poniesione koszty związane z wykonaniem Etapu I ponoszone są przez A. IT. Jednakże, cześć z tych kosztów (np. część personelu wykonującego pracę w Polsce, rozwiązywanie problemów technicznych, koszty zawierania umów, tłumaczenia itp.) jest ponoszona przez A. K., a następnie fakturowana na A. IT;
  
• Zgodnie z Umową Konsorcjum, każda ze stron jest wyłącznie odpowiedzialna za wykonanie przypisanych jej Etapów, tj. przyjmuje na siebie ryzyko i zaangażuje swoje własne środki finansowe i siłę roboczą. Jednakże, z perspektywy P., A. K. i A. IT występują jako Konsorcjum, i są wspólnie zobowiązane do wykonania Umowy.
  
  
  

A. K. występuje jako lider Konsorcjum, uprawniony do reprezentowania Konsorcjum (włączając w to A. IT) w kontaktach z P. oraz wszelkimi podmiotami trzecimi, w zakresie kwestii związanych z wykonaniem Umowy. Na potrzeby reprezentacji, A. IT udzieli pełnomocnictwo Panu N. H. (który został wyznaczony do reprezentowania Konsorcjum po podpisania Umowy z P. - dalej: "Przedstawiciel"). Umocowanie Przedstawiciela jest ograniczone do aspektów technicznych związanych z wykonaniem Umowy. Przedstawiciel jest uprawniony do wykonywania typowych, codziennych czynności związanych z realizacją Umowy. W szczególności, przedstawiciel jest uprawniony do brania udziału w spotkaniach z pracownikami P., których przedmiotem są techniczne aspekty związane z wykonaniem Umowy. Jego obowiązki mają charakter pomocniczy i wspierający (wszystkie kluczowe decyzje związane z wytworzeniem i dostawą EZT są podejmowane we Włoszech). Dodatkowo, Przedstawiciel nie jest uprawniony do negocjowania i zawierania umów, ani ustalania istotnych warunków umów z P. lub jakimkolwiek podmiotem w imieniu A. IT (w szczególności, zakres pełnomocnictwa nie obejmuje wyżej wymienionych czynności).

W oparciu o Umowę Konsorcjum, odpowiedzialność za wykonanie wszystkich Etapów została podzielona pomiędzy A. IT i A. K.w następujący sposób:

• A. IT jest odpowiedzialna za wytworzenie i dostawę EZT (Etap I);
  
• A. K. jest odpowiedzialna za wykonanie prac Etapów II i III.
  
  
  

Wynagrodzenie za każdy z Etapów zostało określone w Umowie oddzielnie. Początkowo, zaoferowane przez Spółki wynagrodzenie wynosiło odpowiednio:

• 440 mln EUR za Etap I;
  
• 30 mln EUR za Etap II;
  
• 235 mln EUR za Etap III.
  
  
  

W trakcie negocjacji Umowy, jako warunek jej zawarcia wymagany przez P. w celu uzyskania dostępnego finansowania projektu z Europejskiego Banku Inwestycyjnego, Spółki działając jako konsorcjum musiały obniżyć pierwotnie zaoferowaną cenę za Etap I o 40 mln EUR („Umowne Zmniejszenie Wynagrodzenia"). Wynagrodzenie za etapy II i III nie mogło natomiast zostać zmienione, tj. na moment negocjowania i podpisania Umowy konsorcjum nie mogło proporcjonalne zmniejszyć wynagrodzenia za każdy z etapów w celu odzwierciedlenia ekonomicznego efektu Umownego Zmniejszenia Wynagrodzenia na wszystkie 3 Etapy. Pomimo że całkowity oczekiwany zysk z tytułu realizacji Kontraktu pozostał satysfakcjonujący, Umowne Zmniejszenie Wynagrodzenia dotyczyło tylko Etapu I projektu, więc wpłynęło jedynie na przychody oraz zysk A. IT. Poskutkowało to redukcją marży brutto Spółki prawie do 0%, podczas gdy A. K. utrzymała dodatnią marżę brutto z tytułu realizacji Etapu II i Etapu III.

Mając na uwadze, że: (i) Spółka i A. K. działają jako konsorcjum i (ii) bez zmniejszenia ceny za Etap I zawarcie Umowy z P. mogłoby zostać zagrożone, Spółki uznały, że Umowne Zmniejszenie Wynagrodzenia powinno zostać rozłożone pomiędzy Spółkę i A. K. tak, aby każdy z tych podmiotów mógł osiągnąć standardową marżę w ramach przypisanego mu zakresu prac.

W ramach analizy różnych scenariuszy wzięto pod uwagę okoliczność, że alokacja Umownego Zmniejszenia Wynagrodzenia pomiędzy Spółkę i A. K. realizuje zasady rynkowe, tj. rozwiązanie jest takie, jakie przyjęłyby podmioty niezależne.

W rezultacie, w celu zapewnienia rynkowego poziomu marż Członków konsorcjum i uczestnictwa przez każdą ze Spółek w korzyściach i ryzykach wynikających z Umowy w odpowiednim zakresie, następujące kwoty zostaną alokowane do Spółki i A. K. w ramach Umownego Zmniejszenia Wynagrodzenia:

• 23,47 mln EUR do pokrycia przez A. K;
  
• 16,53 mln EUR do pokrycia przez Spółkę.
  
  
  

W związku z powyższym, Spółki uzgodniły, że A. K. przekaże na rzecz A. IT 23,47 mln EUR („Umowne Zmniejszenie Wynagrodzenia"). Ze względu na fakt, że kwota zostanie wypłacona jednorazowo z góry, Spółki uzgodniły, że zostanie ona zredukowana do 20,15 min EUR (aby odzwierciedlić wartość pieniądza w czasie).

Spółki postanowiły zawrzeć w umowę konsorcjum (dalej: „Umowa konsorcjum"), która potwierdzi działania dokonane przez Spółki jako członków konsorcjum. W myśl projektowanych warunków Umowy konsorcjum, A.K. zostanie wyznaczona liderem konsorcjum, a Spółki wyrażą zgodę na ich reprezentowanie przed P. i stronami trzecimi przez A. K. w zakresie wszelkich kwestii technicznych związanych z wykonaniem Umowy.

Dodatkowo:

• A. K. występuje jako lider Konsorcjum, uprawniony do reprezentowania Konsorcjum (włączając w to A.IT) kontaktach z P. oraz wszelkimi podmiotami trzecimi, o ile są związane z wykonaniem Umowy. Na potrzeby reprezentacji, A. IT wystawi pełnomocnictwo Panu N. H.(który został wyznaczony do reprezentowania Konsorcjum po podpisania Umowy z P. - dalej: "Przedstawiciel").
  
• Jako lider Konsorcjum, A. K. będzie uprawniony do podejmowania w imieniu Konsorcjum wiążących dla obu stron decyzji związanych z aspektami technicznymi wykonania Umowy. Jednakże, A. IT może uczestniczyć w spotkaniach z P. w Polsce bez obecności A. K.. W takich sytuacjach; porozumienia zawarte na takim spotkaniu są także uznawane za ostateczne i wiążące strony. Dodatkowo, A. IT może samodzielnie, bez konsultacji z A. K., dokonywać technicznych decyzji odnoszących się do Etapu I (i powiązanych z EZT).
  
  
  

W toku prac, nie jest wykluczona sytuacja, w której A. IT skorzysta polskich dostawców i nabędzie usługi od innych podmiotów. Usługi nabyte przez A. IT mogą objąć:

• przygotowanie tłumaczeń przez biuro tłumacza;
  
• przeprowadzenie testów i procesu certyfikacji EZT przez Instytut Kolejnictwa.
  
  

Każda ze Spółek wystawia dla P. faktury za prace wykonane w ramach Etapów za których wykonanie odpowiada. Obecnie, A. K. wystawił faktury na obejmujące część wynagrodzenia należnego od P. Pozostała część zostanie zafakturowana w przyszłości.

Na podstawie Umowy konsorcjum, jakiekolwiek uzyskane korzyści bądź poniesione koszty związane z przypisanym Członkowi konsorcjum zakresem prac będą uzyskiwane lub ponoszone przez tego Członka konsorcjum z wyjątkiem sytuacji, w której Członek konsorcjum będzie otrzymywał korzyści lub ponosił koszty niezgodnie z warunkami rynkowymi. W takiej sytuacji, Spółki dokonają niezbędnych działań, w celu zapewnienia, że korzyści każdej ze stron będą odpowiadały warunkom rynkowym. W szczególności, ze względu na konieczność zmniejszenia wynagrodzenia za prace w ramach Etapu I i w celu umożliwienia efektywnej alokacji konsekwencji wspólnej decyzji Członków konsorcjum o zaakceptowaniu redukcji wynagrodzenia od P., Spółki doszły do porozumienia w zakresie rozłożenia ciężaru Umownego Zmniejszenia Wynagrodzenia między A. K.i A.IT.

Na dzień złożenia wniosku, A. IT nie jest zaangażowana w jakikolwiek inny projekt na terenie Rzeczypospolitej Polskiej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w związku z opisanymi zdarzeniami, Spółka powinna rozpoznać zakład (w rozumieniu art. 5 UPO) na terenie Polski w oparciu o koncepcję stałej placówki w związku z przeprowadzaniem szkoleń, Usługami Gwarancyjnymi i wizytami pracowników związanymi z wykonaniem Etapu I?
2. Czy w związku z opisanymi zdarzeniami, Spółka powinna rozpoznać zakład (w rozumieniu art. 5 UPO) na terenie Polski w oparciu o koncepcję zależnego agenta w związku z czynnościami wykonywanymi przez Przedstawiciela?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy

W zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem 1:

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka nie powinna rozpoznać zakładu (w rozumieniu art. 5 UPO) na terenie Polski w oparciu o koncepcję stałej placówki w związku z przeprowadzaniem szkoleń, Usługami Gwarancyjnymi i sporadycznymi wizytami pracowników związanymi z wykonaniem Etapu I.

W zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem 2:

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka nie powinna rozpoznać zakładu (w rozumieniu art. 5 U PO) na terenie Polski w oparciu o koncepcję zależnego agenta w związku z czynnościami wykonywanymi przez Przedstawiciela.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Szczegółowe uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania 1.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, z późn zm.) (dalej:u.p.d.o.p.), podatnicy, którzy nie mają siedziby na terytorium RP podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium RP. Przepisy u.p.d.o.p. mają zastosowanie, o ile umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi inaczej. UPO zawiera definicję zakładu opartą o Konwencję Modelową OECD w sprawie podatków od dochodu i majątku. Zgodnie z rekomendacjami Rady OECD z 23 października 1997 r., przepisy umów o unikaniu podwójnego opodatkowania powinny być interpretowane z uwzględnieniem Komentarza do Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatków od dochodu i majątku (dalej: „Komentarz"). Takie stanowisko zostało potwierdzone przez liczne rozstrzygnięcia organów podatkowych i sądów administracyjnych.

Zgodnie z art. 7 UPO, zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie działalność gospodarczą poprzez położony tam zakład.

Zgodnie z art. 5 UPO, zakład oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność gospodarcza przedsiębiorstwa. Tak więc, aby móc uznać, że podatnik prowadzi działalność przez zakład, muszą być spełnione następujące warunki:

1. Podatnik ma placówkę na terenie Polski;
2. Placówka ma stały charakter, tj. spełnia kryteria stałości;
3. Działalność gospodarcza przedsiębiorstwa jest prowadzona całkowicie lub częściowo za pomocą tej stałej placówki.
   
   

Wnioskodawca prezentuje poniżej swoje stanowisko, czy te przesłanki są spełnione w przypadku wykonywania:

1. Szkoleń dla pracowników P. i sporadycznych wizyt pracowników Spółki dotyczących wykonania Etapu I Umowy;
2. Usług Gwarancyjnych.
   
   

Ad. a) Szkolenia pracowników P.

Zdaniem Wnioskodawcy, przeprowadzanie szkoleń dla pracowników P. nie będzie skutkowało powstaniem stałej placówki

Placówka na terenie Polski

Zgodnie z Komentarzem, stała placówka istnieje wtedy, gdy podatnik dysponuje określoną przestrzenią na terenie innego państwa (z tej perspektywy nie jest istotne, czy podatnik jest właścicielem tego miejsca, czy używa go na podstawie porozumień z innymi podmiotami).

W prezentowanych stanach faktycznych i zdarzeniach przyszłych, Spółka używa przestrzeni biurowej w lokalach A. K. lub P. na potrzeby szkoleń dla pracowników P.. W konsekwencji, można uznać, że Wnioskodawca posiada określoną przestrzeń do dyspozycji, na której będzie prowadzona jej działalność gospodarcza. Tak więc, Spółka posiada placówkę w Polsce.

Stały charakter placówki

Zgodnie z Komentarzem, o istnieniu zakładu można mówić jedynie wtedy, gdy placówka posiada przynajmniej pewien stopień stałości. W szczególności akceptowany jest pogląd, że można uznać ten warunek za spełniony w sytuacjach, w których działalność gospodarcza była wykonywana za pomocą placówki przez okres co najmniej sześciu miesięcy.

Jak wynika z opisanych zdarzeń, pracownicy Spółki zostali oddelegowani do Polski w celu przeprowadzenia szkoleń dla personelu P. Szkolenia pokrywają 64 godziny szkoleniowe i nie powinny trwać dłużej niż 3 tygodnie (oznacza to, że pracownicy Spółki zostaną oddelegowani w celu przeprowadzenia szkoleń na czas nie dłuższy niż 3 tygodnie).

Mając na uwadze powyższe, w świetle Komentarza nie można przypisać placówce Wnioskodawcy stałego charakteru. Używanie przez Spółkę pomieszczeń w Polsce ma w większym stopniu charakter sporadyczny i nie będzie trwało dłużej niż 3 tygodnie. Tak więc, placówka Wnioskodawcy nie może zostać uznana za stałą w świetle UPO.

Dodatkowo, potencjalne wizyty pracowników A. IT nie będą skutkować stałością placówki, ponieważ nie występują one w sposób powtarzalny, zorganizowany, tylko w miarę potrzeby. Tak więc, wizyty pracowników A. IT mają charakter sporadyczny (nie mogą być scharakteryzowane jako powtarzalne). Takie stanowisko znajduje potwierdzenie w Komentarzu, zgodnie z którym: „Aby placówka stanowiła zakład, przedsiębiorstwo które jej używa musi prowadzić za jej pomocą całkowicie lub częściowo działalność gospodarczą. Jak stanowi ustęp 3 powyżej, działalność ta nie musi mieć produkcyjnego charakteru. Co więcej, działalność ta nie musi być stała, w znaczeniu braku jakiejkolwiek przerwy w funkcjonowaniu, ale operacje muszą być przeprowadzane w sposób regularny.

W konsekwencji, przeprowadzenie szkoleń dla personelu P. i wizyty pracowników A. IT nie spowodują powstania zakładu Spółki w Polsce.

Ad. b) Usługi Gwarancyjne

Zdaniem Wnioskodawcy, wykonywanie Usług Gwarancyjnych nie doprowadzi do powstania zakładu Spółki w Polsce, ponieważ kluczowe czynności w zakresie Usług Gwarancyjnych nie są wykonywane w tym kraju.

Co ważne, wykonywanie podstawowej działalności w zakresie Usług Gwarancyjnych ma miejsce we Włoszech (m. in. nadzór nad wykonywaniem gwarancji, wsparcie techniczne i projektowe, zakupy części zamiennych i analiza usterek oraz poszukiwanie możliwych usprawnień do implementacji). Te czynności stanowią główny przedmiot Usług Gwarancyjnych i są wykonywane przez pracowników Wnioskodawcy ulokowanych we Włoszech.

Tym samym, Wnioskodawca nie dokonuje samodzielnie w Polsce żadnych czynności związanych z Usługami Gwarancyjnymi. Czynności na terenie Polski (dotyczące w szczególności pozyskiwania danych na temat usterek i implementacji udoskonaleń rekomendowanych przez A.IT) są podejmowane przez A. K.. Wnioskodawca jedynie deleguje własnych pracowników do pracy na rzecz A. K. (delegacje oparte są na umowach o oddelegowanie). Mając na uwadze powyższe, nie można uznać, że Wnioskodawca wykonuje w Polsce jakąkolwiek działalność gospodarczą za pomocą tych pracowników, ponieważ:

• ci pracownicy pracują pod nadzorem i kierownictwem A. K. (A. K. jest uprawniona do wydawania im poleceń i odpowiedzialna za ich działania),
  
• Wnioskodawca nie jest uprawniony do wydawania im wiążących poleceń.
  
  
  

Takie wnioski potwierdza brzmienie Komentarza, zgodnie z którym: „Działalność gospodarcza jest wykonywana głównie przez przedsiębiorcę lub osoby zatrudnione przez niego (personel). Ten personel obejmuje pracowników oraz inne osoby, które otrzymują instrukcje od przedsiębiorstwa (np. zależni agenci)". Dodatkowo, w komentarzu wyszczególniono, że „(...) usługi świadczone przez osobę zatrudnioną w imieniu przedsiębiorstwa nie mogą być rozumiane jako świadczone przez inne przedsiębiorstwo, jeżeli to inne przedsiębiorstwo nie nadzoruje, kieruje ani kontroluje sposobu, w jaki te usługi są świadczone przez konkretną osobę”.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca:

• nie posiada w Polsce stałej placówki w związku z wykonywaniem Usług Gwarancyjnych (ponieważ Spółka nie posiada w Polsce przestrzeni odpowiedniej do wykonywania Usług Gwarancyjnych do swojej dyspozycji),
  
• nie prowadzi działalności gospodarczej w Polsce (wszystkie czynności wykonywane pod kierownictwem Spółki są wykonywane we Włoszech).
  
  
  

Bez względu na powyższe, czynności związane z Usługami Gwarancyjnymi wykonywane w Polsce mają pomocniczy lub przygotowawczy charakter (czyli nawet, jeżeli te czynności zostałyby dokonane przez pracowników A. IT, nie spowodowałyby powstania zakładu Spółki w Polsce). Zgodnie z Komentarzem, przy ustalaniu, czy czynności mają charakter przygotowawczy lub pomocniczy „Decydującym kryterium jest to, czy czynność podejmowana za pomocą stałej placówki stanowi sama w sobie kluczową i istotną część działalności przedsiębiorstwa jako całości. "W szczególności, zgodnie z Komentarzem: "Zakład wystąpi także w sytuacji, w której przedsiębiorstwo utrzymuje stałą placówkę w celu dostawy części zamiennych na potrzeby klienta, któremu uprzednio dostarczyło maszyny, i co więcej, wykonuje usługi związane z utrzymaniem i naprawami tych maszyn, jeżeli jest to skutkiem samej dostawy wspomnianej w akapicie a) ustępu 4 (...) Akapit a) ma zastosowanie tylko wtedy, gdy działalność wykonywana za pomocą stałej placówki ogranicza się do czynności o charakterze pomocniczym lub przygotowawczym. Takie czynności nie wystąpią w przypadku, w którym np. stała placówka nie tylko zapewnia informację, ale także dostarcza planów itp. stworzonych specjalnie na potrzeby klienta”.

Z wyżej cytowanych fragmentów wynika, że posiadanie placówki może skutkować powstaniem zakładu w sytuacji, w której ta placówka służy dostawie części zamiennych i dokonywaniu napraw. Jednakże, jeżeli placówka jest wykorzystywana do pozyskiwania informacji potrzebnych do przeprowadzania napraw, ale rozwiązania techniczne są tworzone gdzie indziej, czynności wykonywane za pomocą tej placówki powinny być klasyfikowane jako mające jedynie pomocniczy lub przygotowawczy charakter (w konsekwencji, nie powodują powstania zakładu).

Zgodnie z opisanymi zdarzeniami, czynności związane z Usługami Gwarancyjnymi wykonywane w Polsce obejmują pozyskiwanie danych o usterkach i implementacji rozwiązań stworzonych przez zespół pracujący we Włoszech. Te czynności maja pomocniczy charakter w odniesieniu do podstawowej części Usług Gwarancyjnych. W odniesieniu do Usług Gwarancyjnych, podstawowe zadania obejmują:

• nabycie części zamiennych;
  
• analizę problemów technicznych powstałych przy eksploatacji EZT;
  
• projektowanie i przygotowywanie rozwiązań do zaimplementowania.
  
  
  

Te zadania są kluczowe dla osiągnięcia głównego celu Usług Gwarancyjnych, jakim jest m.in. usuwanie problemów technicznych powstałych przy eksploatacji EZT. Jednocześnie, zadania wykonywane w Polsce mają pomocniczy charakter w odniesieniu do podstawowych zadań, ponieważ obejmują:

• pozyskiwanie informacji (które są następnie analizowane przez zespół ulokowany we Włoszech w celu opracowania rozwiązań problemów);
  
• implementację rozwiązań (przygotowanych przez zespół we Włoszech).
  
  
  

W szczególności, zadania wykonywane w Polsce nie obejmują przygotowania rozwiązań technicznych i planów. Dlatego, w świetle Komentarza (cytat powyżej), zadania wykonywane w Polsce mają pomocniczy charakter w znaczeniu nadanym przez UPO i, w konsekwencji, nie prowadzą do powstania zakładu.

Szczegółowe uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania 2.

Zgodnie z art. 5 ust. 5 UPO, zakład może powstać, jeżeli istnieje osoba w Polsce, która jest zależna od zagranicznego przedsiębiorcy oraz posiada i zwyczajowo wykonuje pełnomocnictwo do zawierania umów w Umawiającym się Państwie w imieniu przedsiębiorstwa (tzw. „koncepcja zależnego agenta"). W świetle Komentarza „pełnomocnictwo do zawierania umów w imieniu przedsiębiorstwa nie ogranicza zastosowania ustępu do agenta, który wprost zawiera umowy w imieniu przedsiębiorstwa; (...) Np. agent może zostać uznany za mającego pełnomocnictwo do zawierania umów gdy składa zamówienia (ale nie zawiera formalnej umowy) do składu, z którego towary są dostarczane, a zagraniczna spółka zwyczajowo akceptuje transakcje." Tak więc zależny agent występuje, gdy osoba jest uprawniona do ustalania istotnych elementów umów zawieranych w imieniu zagranicznej spółki.

Zgodnie z zaprezentowanym stanem faktycznym, Przedstawicie) nie może być zaklasyfikowany jako zależny agent A. IT ponieważ:

• nie jest on uprawniony do negocjowania, zawierania, ani ustalania w imieniu A.IT żadnych istotnych przedmiotowo postanowień Umowy z P., ani żadnych innych umów.
  W szczególności, zakres pełnomocnictwa Przedstawiciela nie zawiera upoważnienia
  do wykonania wspomnianych czynności, ani czynności wykonywane przez niego faktycznie nie obejmują negocjacji umów w imieniu A.IT. Zakres upoważnienia Przedstawiciela jest ograniczony do czynności ściśle powiązanych z technicznymi aspektami wykonania Umowy z P. (obejmuje m. in. uczestniczenie w spotkaniach i kontaktach z pracownikami P.).
  
• Istnieje rozróżnienie pomiędzy negocjacjami Umowy, a ustalaniem technicznych aspektów wykonania umowy. Pierwsza grupa czynności jest poza zakresem upoważnienia Przedstawiciela. W rzeczywistości, czynności z pierwszej grupy zostały już dokonane, zanim Członkowie Konsorcjum dokonali wszystkich kluczowych ustaleń dotyczących ich wzajemnego porozumienia (miało to odzwierciedlenie w podpisaniu Umowy). Kolejna grupa czynności jest objęta zakresem umocowania Przedstawiciela. Jednakże, te zadania nie dotyczą ustalania lub zmiany istotnych elementów Umowy, lecz pokrywają jedynie rozwiązywanie technicznych problemów związanych z jej wykonaniem.
  
  
  

Mając na uwadze powyższe, Przedstawiciel nie powinien być traktowany jako osoba upoważniona do zawierania umów na terytorium Polski w imieniu A. IT. W konsekwencji, Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej poprzez zakład położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z koncepcją zależnego agenta.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono w tym zakresie od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi –Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.