Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB1/4511-393/15-2/SJ
z 30 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 28 czerwca 2015 r. (data wpływu 10 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lipca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług anestezjologicznych – świadczenia zdrowotne w miejscu wezwania.

Przychody opodatkowane są w formie zasad ogólnych – podatek od osób fizycznych. Wnioskodawca prowadzi księgę przychodów i rozchodów oraz ewidencję środków trwałych. Zawieszenie działalności gospodarczej Wnioskodawcy nastąpiło z dniem 28 listopada 2013 r. na podstawie art. 14a ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2013 r., poz. 672, z późn. zm.), na okres 11 miesięcy, tj. od dnia 28 listopada 2013 r. do dnia 31 października 2014 r. W trakcie zawieszenia prowadzenia działalności gospodarczej były opłacane raty leasingowe za samochód, opłaty za posiadanie telefonu komórkowego oraz opłata za ubezpieczenie OC za prowadzenie działalności gospodarczej.

Umowa leasingu samochodu osobowego marki Audi zawarta została z Funduszem Leasingowym, w dniu 23 lipca 2012 r. - na 60 miesięcy.

Umowa dotycząca użytkowania telefonu komórkowego zawarta została na okres od 2000 r. i kontynuowana jest aneksami (w tym okresie od 8 maja 2012 r. do 7 maja 2015 r.).

Umowa ubezpieczenia OC zawarta została na okres od 10 kwietnia 2013 r. do 19 kwietnia 2014 r. i następnie od 10 kwietnia 2014 r. do 9 kwietnia 2015 r., i jest nadal kontynuowana.

Ww. wydatki miały ważny wpływ na powstanie, a przede wszystkim na zabezpieczenie i zachowanie na przyszłość źródła przychodu prowadzonej działalności gospodarczej.

Dodano również, że zapytanie dotyczy roku podatkowego 2014.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy za okres zawieszenia działalności gospodarczej Wnioskodawca może odliczyć koszty związane z wcześniej zawartymi umowami:

• leasingu samochodu osobowego,
  

• korzystania z telefonu komórkowego,
  

• ubezpieczenia OC związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej,
  

• ubezpieczenia komunikacyjnego leasingowanego samochodu firmowego?
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z ustawą z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), do kosztów uzyskania przychodów zalicza się m.in.:

• na podstawie art. 22 ust. 1 – koszty abonamentu telefonicznego (usług mobilnych), obowiązkowego ubezpieczenia OC lekarzy prowadzących działalność leczniczą – co ujęte jest również w art. 18 ust. 1 pkt 5 i art. 25 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2015 r., poz. 618, z późn. zm.) oraz w rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie obowiązkowego ubezpieczenia OC podmiotu wykonującego działalność leczniczą (Dz. U. z 2011 r., Nr 293, poz. 1729);
  

• na podstawie art. 23b – koszty leasingu samochodu firmowego oraz składki ubezpieczenia komunikacyjnego leasingowanego samochodu firmowego.
  
  

Art. 14a ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2013 r., poz. 672, z późn. zm.), na podstawie której Wnioskodawca zawiesił działalność gospodarczą mówi, że w okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca:

• ma prawo wykonywać wszelkie czynności niezbędne do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów (art. 14a ust. 4 pkt 1),
  

• ma prawo przyjmować należności lub obowiązek regulować zobowiązania powstałe przed datą zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej (art. 14a ust. 4 pkt 2).
  
  

Ponoszone wydatki: raty leasingu samochodu, ubezpieczenia komunikacyjnego samochodu firmowego (leasingowego), abonament telefonu służbowego (usługi mobilne) oraz opłaty za obowiązkowe ubezpieczenie OC podmiotu wykonującego działalność leczniczą, służyły zabezpieczeniu i zachowaniu źródła przychodów.

Wnioskodawca nadmienił, że umowa leasingu samochodu firmowego spełnia wszystkie wymogi, o których mowa w art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie podkreślenia wymaga, że przy wydawaniu interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności w ramach przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego, gdyż w trybie przepisów ustawy Ordynacja podatkowa nie ma możliwości jego modyfikowania, czy też prowadzenia postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa nie jest ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania dowodowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Ponadto tutejszy Organ podatkowy wskazuje, że jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różnić się będzie od stanu faktycznego, który wystąpił w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.