INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Instytutu przedstawione we wniosku z dnia 9 lutego 2012 r. (data wpływu 13 lutego 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 maja 2012 r. (data wpływu 9 maja 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania wyrobów węglowych jest:

• nieprawidłowe - w zakresie pytania pierwszego,
• prawidłowe - w zakresie pytania drugiego.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 13 lutego 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie podatkowania wyrobów węglowych. Pismem z dnia 8 maja 2012 r. (data wpływu 9 maja 2012 r.) uzupełniono przedmiotowy wniosek w zakresie opisanego stanu faktycznego, pytania i stanowiska w sprawie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Zakład, jest oddziałem Instytutu, posiada kotłownię, w której wykorzystuje do palenia miał węglowy (kod CN 2701).

Kotłownia służy do zaspakajania potrzeb Zakładu, a także do usługowego ogrzewania mieszkań prywatnych właścicieli, którzy posiadają lokale mieszkalne w budynkach wielomieszkaniowych. Wnioskodawca nie posiada prawa dysponowania tymi budynkami wielomieszkaniowymi (lokalami mieszkalnymi). Dokonuje sprzedaży ciepła.

Zakład dysponuje wiedzą pozwalającą na ustalenie wielkości zużytego miału węglowego na potrzeby ww. gospodarstw domowych. Stosownie do przepisu art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008 r. (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.) przyjmuje on, że m.in. zwalnia się od akcyzy zużywanie wyrobów węglowych przez gospodarstwa domowe. Zdaniem Zainteresowanego w przepisie tym nie uściślono, czy zużycie wyrobów węglowych ma nastąpić bezpośrednio w gospodarstwach domowych, czy też dopuszcza się pośrednie zużycie tych wyrobów poprzez korzystanie z ogrzewania wyrobami węglowymi zużywanymi przez inny podmiot świadczący usługi na rzecz tych gospodarstw.

Przedmiotowa kotłownia wchodzi w skład Działu, wyodrębnionego w strukturze organizacyjnej Zakładu, który to Dział stanowi, zdaniem podatnika, zorganizowaną część przedsiębiorstwa, ponieważ jest przeznaczony do realizacji konkretnych zadań gospodarczych w postaci produkcji, przesyłu i dystrybucji energii cieplnej oraz zbiorowego zaopatrzenia w wodę, odprowadzania i oczyszczania ścieków.

Dział ten jest wyodrębniony nie tylko organizacyjnie ale i finansowo, ponieważ prowadzona ewidencja finansowo-księgowa pozwala na ustalenie zespołu jego składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań. Określone wyżej przymioty Działu pozwalają na przyjęcie stanowiska, że mógłby on stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące samodzielnie te zadania.

Udział zakupu wyrobów węglowych (kod CN 2701) w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w skali roku.

Za rok 2011 przedstawia się to następująco:

1. wartość zakupu miału węglowego = 1.097.157,68 zł
2. wartość sprzedaży Działu na zewnątrz = 942.629,85 zł
3. wartość usług Działu na rzecz innych jednostek Zakładu = 802.861,31 zł
4. Razem (2+3) = 1.745.491,16 zł
5. Współczynnik (poz. 1 : poz. 3) x 100 = 62,86%

Dział Zakładu, mógłby być zatem zaliczony do zakładów energochłonnych, zużywający wyroby węglowe (kod CN 2701) do celów opałowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy ilość zużytego wyrobu węglowego przez Wnioskodawcę, na potrzeby ogrzania gospodarstw domowych prywatnych właścicieli, posiadających lokale mieszkalne w budynkach wielomieszkaniowych (w stosunku do których wnioskodawca nie ma prawa dysponowania, a dokonuje im sprzedaży energii cieplnej) jest zwolniona od podatku akcyzowego...
2. Czy Wnioskodawca jest zwolniony z podatku akcyzowego, gdyż jego jednostka wewnętrzna, jako zakład energochłonny zużywa wyroby węglowe (kod CN 2701) na cele opałowe...

Zdaniem Wnioskodawcy, odpowiedzi na obydwa przedstawione pytania powinny być twierdzące, ponieważ:

ad. 1

W przeciwnym wypadku powstałaby ewidentna różnica w traktowaniu właścicieli gospodarstw domowych, którzy bezpośrednio zużywają wyroby węglowe w swoich mieszkaniach, w stosunku do tych właścicieli gospodarstw domowych, którzy korzystają z usługi ogrzewania. Ponadto należy zauważyć, że w istniejącym stanie rzeczy nie mogą oni zainstalować własnych pieców, w których mogliby bezpośrednio zużywać wyroby węglowe.

ad. 2

Zaliczając Dział do zakładów energochłonnych - ustawa o podatku akcyzowym w art. 31a ust. 1 pkt 8 zwalnia go od akcyzy.

Zatem, odpowiedź twierdząca na pytanie 2 byłaby właściwą odpowiedzią na zaistniały problem z zakresu podatku akcyzowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

• nieprawidłowe - w zakresie pytania pierwszego,
• prawidłowe - w zakresie pytania drugiego.
  
  

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), zwanej dalej ustawą, użyte w ustawie określenia oznaczają: wyroby węglowe - wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.

W treści złożonego wniosku wskazano, że Wnioskodawca, jest właścicielem kotłowni, w której wykorzystuje się do palenia miał węglowy o kodzie CN 2701.

Kotłownia służy do zaspakajania potrzeb Zainteresowanego, a także do usługowego ogrzewania mieszkań prywatnych właścicieli, którzy posiadają lokale mieszkalne w budynkach wielomieszkaniowych. Wnioskodawca nie posiada prawa dysponowania tymi budynkami wielomieszkaniowymi (lokalami mieszkalnymi). Dokonuje sprzedaży ciepła.

Kotłownia wchodzi w skład Działu, wyodrębnionego w strukturze organizacyjnej Wnioskodawcy, który stanowi jego zdaniem, zorganizowaną część przedsiębiorstwa, ponieważ jest przeznaczony do realizacji konkretnych zadań gospodarczych w postaci produkcji, przesyłu i dystrybucji energii cieplnej oraz zbiorowego zaopatrzenia w wodę, odprowadzania i oczyszczania ścieków.

Dział ten jest wyodrębniony organizacyjnie i finansowo, ponieważ prowadzona ewidencja finansowo-księgowa pozwala na ustalenie zespołu jego składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań. Określone przymioty Działu pozwalają na przyjęcie stanowiska, że mógłby on stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące samodzielnie te zadania.

Udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w skali roku. Dział Zainteresowanego, może być zaliczony do zakładów energochłonnych, zużywający wyroby węglowe do celów opałowych.

Wobec powyższego wyjaśnić należy, iż przeznaczenie wyrobów węglowych do celów opałowych pozwala zaliczyć je do wyrobów akcyzowych.

Zasadą jest, iż obrót wyrobami akcyzowymi objęty jest opodatkowaniem akcyzą (art. 9a ust. 1 ustawy). W szczególności z przepisu art. 9a ust. 1 pkt 6 ustawy wynika, iż w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych.

Zgodnie zatem z art. 9a ust. 1 pkt 6 ustawy, użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2 ustawy podlega opodatkowaniu akcyzą.

Z powyższego wynika, m.in., iż przepis art. 31a ust. 2 ustawy wymienia na jakie cele (w tym przypadku uprzywilejowane zwolnieniem) mogą zostać przeznaczone wyroby węglowe.

Natomiast podmiotem uprawnionym do zwolnienia jest zgodnie z art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy, podmiot korzystający ze zwolnień wskazanych w ust. 2 tego przepisu - zwalnia się bowiem od akcyzy sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy (…) podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2.

Podmiot zużywający, w myśl art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy, to podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

W świetle powyższego, podmiot zużywający wyroby węglowe korzysta ze zwolnienia jeśli zużyje wyroby węglowe do jednego z enumeratywnie wskazanych w ust. 2 celów (przeznaczeń).

Przepis art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy stanowi, iż zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane przez gospodarstwa domowe (…).

Ustawa nie zawiera jednak definicji legalnej pojęcia „gospodarstwo domowe”. Odwołać należy się zatem do jego znaczenia językowego. Z Małego słownika j. polskiego, wydawnictwo naukowe PWN Warszawa 1999, str. 231 wynika, iż gospodarstwo to m.in. posiadłość wiejska obejmująca grunty i zabudowania, natomiast domowy - str. 144 - to w szczególności odnoszący się do domu. Dom to pomieszczenia mieszkalne, miejsce stałego zamieszkania jak i ogół spraw, obowiązków rodzinnych domowych, gospodarstwo domowe.

Gospodarstwo domowe to przede wszystkim pomieszczenia mieszkalne (służy jako miejsce stałego zamieszkania, w którym koncentruje się ogół spraw, obowiązków rodzinnych domowych).

Podmiot korzystający ze zwolnienia w trybie art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy, zobligowany jest zatem nadać nabytym wyrobom węglowym określone przeznaczenie, tj. w rozpatrywanym przypadku muszą być one zużyte przez gospodarstwo domowe (generalnie przez pomieszczenia mieszkalne). Istotna jest zatem tożsamość podmiotu korzystającego ze zwolnienia oraz gospodarstwa domowego. Upraszczając rozpatrywane zagadnienie, podmiot korzystający ze zwolnienia musi posiadać tytuł prawny do pomieszczeń mieszkalnych żeby spełnić warunek wskazany w art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy.

Podmiot nabywający wyroby węglowe w celu zużycia ich w zwolnieniu deklaruje w dokumencie dostawy to przeznaczenie. Gdy ww. tożsamość nie będzie zachowana podmiot nabywający wyroby węglowe będzie wyłącznie dostarczał wyprodukowane ciepło do różnego rodzaju odbiorców, a nie zużywał je w określonym w dokumencie dostawy celu.

W opisie sprawy Zainteresowany wskazał, iż dokonuje sprzedaży ciepła do ogrzewania mieszkań prywatnych właścicieli, którzy posiadają lokale mieszkalne w budynkach wielomieszkaniowych. Wnioskodawca nie posiada prawa dysponowania tymi budynkami wielomieszkaniowymi (lokalami mieszkalnymi).

Biorąc pod uwagę opis zawarty we wniosku oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie może skorzystać ze zwolnienia od podatku akcyzowego, w trybie art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym, gdyż wyroby węglowe nie są zużywane przez gospodarstwa domowe, lecz służą do wytworzenia ciepła, które zostaje sprzedane gospodarstwom domowym.

Z kolei przepisy art. 31a ust. 2 ustawy przewidują szereg innych zwolnień od podatku akcyzowego, w tym w pkt 8 ustawy zwalniają od akcyzy wyroby węglowe zużywane przez zakłady energochłonne do celów opałowych.

Odnośnie zwolnienia uregulowanego w art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy, wyjaśnić należy, iż w myśl art. 31a ust. 10 ustawy, przez zakłady energochłonne rozumie się podmioty, u których udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Skoro udział zakupionych wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej w Dziale wynosi ponad 10% w skali roku poprzedzającego rok w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział, to spełniony zostaje podstawowy warunek pozwalający uznać go za zakład energochłonny.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że wyroby węglowe o kodzie CN 2701 zużywane do celów opałowych, przez Wnioskodawcę w Dziale będącym zakładem energochłonnym, mogą korzystać ze zwolnienia od podatku akcyzowego w trybie art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy.

Tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.