Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/4510-437/15-5/KS
z 4 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa
(Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku złożonym dnia 11 maja 2015 r., uzupełnionym pismem z dnia 25 czerwca 2015 r. (data wpływu 29 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy w związku z umorzeniem części zaciągniętego kredytu wraz z odsetkami od tego kredytu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 maja 2015 r. do Urzędu Skarbowego wpłynął wniosek Stowarzyszenia. Naczelnik Urzędu Skarbowego - pismem z dnia 6 maja 2015 r. na podstawie art. 15 § 1 i art. 17 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) przekazał przedmiotowy wniosek do rozpatrzenia zgodnie z właściwością Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie - Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku.

Przedmiotowy wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy w związku z umorzeniem części zaciągniętego kredytu wraz z odsetkami od tego kredytu, wpłynął do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku w dniu 11 maja 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Stowarzyszenie (dalej: „Wnioskodawca”) zgodnie z postanowieniami swojego statutu jest podmiotem prowadzącym działalność oświatową i wychowawczą, a cele te realizowane są przede wszystkim poprzez prowadzenie szkół i przedszkoli. Działalność oświatowa i wychowawcza Wnioskodawcy prowadzona jest w ramach przepisów ustawy o systemie oświaty.

Wnioskodawca zaciągnął w banku kredyt, z którego sfinansował budowę budynku przedszkola. W ramach działalności statutowej budynek ten został następnie przyjęty przez Wnioskodawcę do używania na potrzeby prowadzenia w nim przedszkola. W ramach podjętych z bankiem i partnerami trzecimi rozmów na temat restrukturyzacji zadłużenia Wnioskodawcy, znaczna część w/w kredytu oraz naliczonych odsetek zostanie Wnioskodawcy umorzona. Planowane działania nie są związane z bankowym postępowaniem ugodowym, postępowaniem upadłościowym, ani też z realizacją programu restrukturyzacji w rozumieniu art. 12 ust. 4 pkt 8) Ustawy o CIT.

Cała kwota kredytu, który ma być umorzony wraz z odsetkami, została wydatkowana przez Wnioskodawcę na budowę budynku przedszkola.

Wnioskodawca nie prowadzi żadnej z działalności, o której mowa w art. 17 ust. 1a pkt 1)-1a).

W uzupełnieniu z dnia 25 czerwca 2015 r. Wnioskodawca podał, że „budynek przedszkola został wybudowany w celu prowadzenia w nim przez Wnioskodawcę przedszkola, czyli w celach statutowych Wnioskodawcy”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy umorzona część kredytu oraz umorzone odsetki będą stanowić przychód (dochód) Wnioskodawcy zwolniony z CIT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 17 ust. 1b Ustawy o CIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, umorzona część kredytu wraz z umarzanymi odsetkami będą stanowić przychód (dochód) Wnioskodawcy zwolniony z CIT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 17 ust. 1b Ustawy o CIT.

Umorzony kredyt będzie przychodem, gdyż zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) Ustawy o CIT, przychodami są w szczególności umorzone kredyty, a jednocześnie Wnioskodawca nie spełnia warunków wyłączających to umorzenie z przychodów (nie była to pożyczka z Funduszu Pracy, a żaden z podpunktów art. 12 ust. 4 pkt 8) Ustawy o CIT nie znajduje zastosowania).

Umorzone odsetki będą przychodem, gdyż zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2) przychodem jest w szczególności wartość nieodpłatnie otrzymanych praw lub innych świadczeń w naturze. Rezygnacja przez wierzyciela z odsetek jest równoznaczna z faktem, że kredyt - w części odpowiadającej umarzanym odsetkom - został przez Wnioskodawcę otrzymany bez wynagrodzenia - czyli nieodpłatnie. Zatem wartość umorzonych odsetek stanowi przychód Wnioskodawcy.

Ponieważ z przychodem uzyskiwanym z umorzenia kredytu i odsetek nie będą związane żadne istotne koszty uzyskania przychodu, więc dla jasności argumentacji, w pewnym przybliżeniu, przychód z tego tytułu traktujemy jako równoznaczny z dochodem. Uproszczenie to nie ma wpływu dla istoty niniejszego zapytania oraz prezentacji stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 17 ust. 1b Ustawy o CIT, zwolnienie z podatku ma zastosowanie jeśli dochód jest przeznaczony i - bez względu na termin - wydatkowany na działalność statutową, w tym także na nabycie środków trwałych służących bezpośrednio realizacji tych celów. Wnioskodawca nie nabył środka trwałego (budynku przedszkola), lecz go wybudował (wytworzył we własnym zakresie). Tej okoliczności nie można uznać za wyłączającą ze zwolnienia. Użyty przez ustawodawcę zwrot „w tym także” wskazuje bowiem na przykładowy charakter wymienionych wydatków. A skoro tak, to wytworzony środek trwały korzystać może z identycznych preferencji jak środek trwały nabyty, byleby tylko służył bezpośrednio realizacji celów statutowych podatnika. Stanowisko to podzielane jest w literaturze przedmiotu. W odpowiedzi na Interpelację Poselską Nr 9698 z dnia 15 marca 2005 r., Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów Jarosław Neneman napisał: „Przepis art. 17 ust. 1b updop nie zawiera enumeratywnego wyliczenia, na jakie cele mogą być wydatkowane środki zgromadzone przez podatników określonych w art. 17 ust. 1 pkt 4 updop. Przepis ten zawiera katalog otwarty wydatków, a sformułowanie „w tym także” oznacza jedynie, że ustawodawca przykładowo zaliczył do nich wydatki na nabycie środka trwałego. Wydatki na wytworzenie środka trwałego również mogą być objęte tym zwolnieniem, pod warunkiem że środek ten będzie wykorzystywany w działalności wymienionej w art. 17 ust. 1 pkt 4”. Do przedmiotowego problemu podobnie odniósł się Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, który w interpretacji indywidualnej z dnia 26.11.2013 r. znak: IPPB5/423-674/13-4/KS stwierdził: „Ponoszone przez Wnioskodawcę koszty ogólno-administracyjne, w tym wydatki na nabycie lub wytworzenie środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych należy uznać za wydatkowanie dochodu zwolnionego [...]”.

Jak wykazano w poprzednim akapicie, poniesienie wydatków na wytworzenie środka trwałego (budynku przedszkola) służącego bezpośrednio działalności statutowej jest równoznaczne z poniesieniem wydatków na cele statutowe Wnioskodawcy. Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 Ustawy o CIT, wolne od podatku są dochody podatników, których celem statutowym jest działalność oświatowa, w części przeznaczonej na te cele. Skoro więc środki z kredytu zostały w całości wydatkowane przez Wnioskodawcę na budowę budynku przedszkola, który to budynek bezpośrednio posłużył działalności statutowej (prowadzeniu przedszkola) Wnioskodawcy, to dochód uzyskany z umorzenia części tego kredytu oraz odsetek podlega zwolnieniu z podatku. Takie samo stanowisko w podobnych sprawach, zarówno w odniesieniu do dochodu z umarzanych pożyczek (kredytów) jak i związanych z nim odsetek było jak dotąd konsekwentnie zajmowane w literaturze przedmiotu, m. in. w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 8 marca 2011 r. znak: ILPB3/423-964/10-2/JG, Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 16 stycznia 2009 r. znak: IBPBI/2/423-967/08/ AM, Zachodniopomorskiego Urzędu Skarbowego z 11.05.2005 r. sygn. OP/423/98/39/TB/05, Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 9.12.2011 r. sygn. ILPB3/423-434/11-4/KS oraz ILPB3/423-434/11-2/KS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851 ze zm.) nie zawiera definicji przychodu. Przepis art. 12 tej ustawy, regulujący kwestię przychodów, nie wymienia źródeł przychodu, lecz określa zdarzenia, których wystąpienie powoduje powstanie obowiązku podatkowego. Poprzez przykładowe wyliczenie zawarte w kolejnych ustępach art. 12 ustawodawca precyzuje jedynie rodzaje przychodów. Ponadto wylicza jakiego rodzaju wpływy pieniężne podmiotu gospodarczego nie są zaliczane do przychodów (art. 12 ust. 4 ustawy podatkowej).

Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności:

1. otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe;
   
2. wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie;
   
3. wartość, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 8, umorzonych lub przedawnionych:
   1. zobowiązań, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy,
      
   2. środków na rachunkach bankowych - w bankach;

- art. 12 ust. 1 pkt 1-3 ww. ustawy.

Natomiast, jak wynika z zastrzeżenia zawartego w art. 12 ust. 4 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do przychodów nie zalicza się kwot stanowiących równowartość umorzonych zobowiązań, w tym także z tytułu pożyczek (kredytów), jeżeli umorzenie zobowiązań jest związane z:

1. bankowym postępowaniem ugodowym w rozumieniu przepisów o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków lub
2. postępowaniem upadłościowym z możliwością zawarcia układu w rozumieniu przepisów prawa upadłościowego i naprawczego, lub
   
3. realizacją programu restrukturyzacji na podstawie odrębnych ustaw.
   
   

Z przywołanego art. 12 ust. 4 pkt 8 ustawy wynika, że wyjątek uczyniono tylko dla zobowiązań, w tym kredytów i pożyczek, umorzonych w związku z bankowym postępowaniem ugodowym, z postępowaniem upadłościowym albo z realizacją programu restrukturyzacji na podstawie odrębnych ustaw.

Zatem, z treści art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy wynika, że przychodem z działalności gospodarczej jest m.in. wartość umorzonych zobowiązań, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 8, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy.

W tym miejscu należy wskazać, że chociaż w powyższych przepisach ustawodawca używa w odniesieniu do wymienionych w nich kategorii przychodów m.in. terminu „umorzone zobowiązania”, to pojęcie to w ww. ustawie podatkowej nie zostało zdefiniowane. Posługując się zatem wykładnią językową – „umorzenie” według Słownika Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998, t. III, str. 557), oznacza „zmniejszenie lub zlikwidowanie zobowiązania pieniężnego poprzez uzyskanie zrzeczenia się należności przez wierzyciela lub spłatę stopniową długu. Umorzyć dług. Umorzyć podatek, należność”.

Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121), wierzytelność jest prawem i nie ma przeszkód, aby zrzec się tego prawa w każdej chwili. Zrzeczenie się, polega na umorzeniu zobowiązania bez uzyskania świadczenia ze strony dłużnika. W oparciu o art. 508 Kodeksu cywilnego, zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik przyjmuje zwolnienie. Zatem skutkiem umorzenia jest zmniejszenie lub zlikwidowanie w całości lub części zobowiązania dłużnika w stosunku do wierzyciela, za jego zgodą, co prowadzi do wygaśnięcia zobowiązania.

Mając na uwadze powyższe uregulowania, należy uznać, że wartość umorzonego kredytu stanowi dla Wnioskodawcy przychód. Przychodem będzie również kwota umorzonych odsetek jako przychód z nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy. Jak wskazano powyżej, za przychody należy uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Dla celów podatkowych przez nieodpłatne świadczenie należy rozumieć wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie majątku, mające konkretny wymiar finansowy. Innymi słowy, pod pojęciem tym należy rozumieć każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Jakkolwiek stwierdzić należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji „nieodpłatnego świadczenia”, należy wskazać, że w odniesieniu do omawianego sformułowania doszło do ustalenia jednolitej linii orzeczniczej, w której sądy opowiedziały się za szerokim rozumieniem tego pojęcia. Przykładowo w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 grudnia 2008 r. sygn. akt II FSK 1361/07, wskazano, że „(…) obejmuje ono nie tylko świadczenie w znaczeniu cywilnym, gdyż w jego zakres wchodzą wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub też te wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar majątkowy czy finansowy.” Ponadto Sąd stwierdził, że „(…) pojęcie przysporzenia majątkowego musi być powiązane jako konstytuujące pojęcie nieodpłatnego świadczenia z uzyskaniem przez podatnika korzyści niezwiązanej z wydatkami, kosztami, zaoszczędzeniem wydatków, które mogą być powiązane także z obowiązkiem uiszczenia wynagrodzenia (odsetek, prowizji, opłat itp.).” Podobnie w wyroku Sądu Wojewódzkiego w Gliwicach z dnia 5 maja 2008 r. I SA/GI 201/08, w którym wskazano, że „(…) „pojęcie „nieodpłatne świadczenie” na gruncie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych obejmuje bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenie gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy (vide: uchwała składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 listopada 2001 r., sygn. akt FPS 9/02, ONSA 2003, z. 2, poz. 47).”

Nieodpłatność przedmiotowego świadczenia wyraża się w tym, że pożyczkobiorca przez określony czas korzysta z cudzego kapitału, nie ponosząc z tego tytułu jakichkolwiek ciężarów i dzięki temu znajduje się w sytuacji uprzywilejowanej w stosunku do tych podmiotów, które korzystają z pożyczek za wynagrodzeniem. Dla takiej kwalifikacji ww. okoliczności, tj. jako nieodpłatnego świadczenia, nie ma znaczenia, z jakich przyczyn następuje umorzenie odsetek od pożyczki, tj. czy następuje to z przyczyn ekonomicznych, czy też z jakichkolwiek innych.

W ujęciu podatkowym, zapłacone albo skapitalizowane odsetki stanowią przychód pożyczkodawcy (art. 12 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 12 ust. 4 pkt 1 i 2 ustawy) oraz - co do zasady - koszt uzyskania przychodów po stronie pożyczkobiorcy (art. 16 ust. 1 pkt 15 ust. 1 w zw. Z art. 16 ust. 1 pkt 10 i 11 ustawy). Zauważyć jednakże należy, że kasowa zasada rozpoznania przychodów i kosztów uzyskania przychodów w odniesieniu do odsetek od udzielonego kredytu nie przekreśla możliwości uznania za przychody z nieodpłatnych świadczeń odsetek umorzonych, tj. odsetek których Wnioskodawca nie poniósł.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, należy podkreślić, że zwolnienie przez bank z długu obejmującego kapitał kredytowy i odsetki, powinno skutkować rozpoznaniem przez Wnioskodawcę przychodu na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy (przychód z umorzonego zobowiązania w postaci kredytu) oraz na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy (wartość nieodpłatnego świadczenia w związku z umorzeniem odsetek), gdyż powyższa sytuacja odpowiada dyspozycji wskazanych przepisów.

Dokonując oceny skutków podatkowych umorzenia pożyczki na podstawie wskazanego przez Wnioskodawcę przepisu art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy wskazać, że zgodnie z tym przepisem wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 1c, których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowo-techniczna, oświatowa, w tym również polegająca na kształceniu studentów, kulturalna, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw społecznych na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzenia wsi w wodę, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu religijnego - w części przeznaczonej na te cele. Wyjaśnić należy, że ramy omawianego zwolnienia wyznaczone zostały przez art. 17 ust. 1a i art. 17 ust. 1b cytowanej ustawy podatkowej.

Stosownie do art. 17 ust. 1a ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, nie dotyczy:

1. dochodów uzyskanych z działalności polegającej na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali lub dochodów uzyskanych z handlu tymi wyrobami; zwolnieniem objęte są jednak dochody jednostek naukowych i instytutów badawczych, w rozumieniu odrębnych przepisów, uzyskane z działalności polegającej na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego;
   
   1a) dochodów uzyskanych z działalności polegającej na oddaniu środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych do odpłatnego używania na warunkach określonych w art. 17a-17k;
   
   
2. dochodów, bez względu na czas ich osiągnięcia, wydatkowanych na inne cele niż wymienione w tych przepisach.
   
   

W myśl art. 17 ust. 1b ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i - bez względu na termin - wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 5a.

Z kolei zgodnie z art. 17 ust. 1c ustawy, przedmiotowe zwolnienie wynikające z przepisu ust. 1 pkt 4 nie ma zastosowania w:

1. przedsiębiorstwach państwowych, spółdzielniach i spółkach;
2. przedsiębiorstwach komunalnych mających osobowość prawną, dla których funkcję organu założycielskiego pełnią jednostki samorządu terytorialnego lub ich jednostki pomocnicze utworzone na podstawie odrębnych przepisów;
3. samorządowych zakładach budżetowych oraz jednostkach organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, będących podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych - jeżeli przedmiotem ich działalności jest zaspokajanie potrzeb publicznych pośrednio związanych z ochroną środowiska w zakresie: wodociągów i kanalizacji, ścieków komunalnych, wysypisk i utylizacji odpadów komunalnych oraz transportu zbiorowego.
   
   

Z powyższych przepisów wynika zatem, że omawiane zwolnienie jest zwolnieniem warunkowym. Aby skorzystać z tego zwolnienia konieczne jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

1. podatnik korzystający ze zwolnienia musi prowadzić działalność statutową (niekoniecznie wyłącznie) określoną w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy,
2. dochody muszą być przeznaczone na cele działalności statutowej wymienione w tym przepisie,
   
3. dochody muszą być - bez względu na termin – wydatkowane na te cele, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodu,
4. podatnik nie został ujęty w katalogu zawartym w art. 17 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
   
5. dochód przeznaczony na cele statutowe nie pochodzi ze źródeł wskazanych w art. 17 ust. 1a ustawy o podatku od osób prawnych.
   
   

Przepis art. 17 ust. 1 pkt 4 nie wyklucza możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodów przeznaczonych na realizację celów statutowych zgodnych z tym przepisem, w przypadku prowadzenia przez podatnika także innych działań niepodlegających zwolnieniu. Pamiętać jednak należy, że dochody przeznaczone na inne cele niż wymienione w ustawie podatkowej będą podlegały opodatkowaniu.

Zwolnienie, o którym mowa w omawianym przepisie nie jest uzależnione od rodzaju uzyskiwanego dochodu, z zastrzeżeniem art. 17 ust. 1a. Ważny jest bowiem cel na jaki dochód ten jest przeznaczony, a nie źródło jego pochodzenia; źródłem dochodów mogą być np. dochody z działalności statutowej, jak i z działalności pozastatutowej.

Zastosowanie przedmiotowego zwolnienia zależy nie tylko od przeznaczenia, ale także wydatkowania osiągniętego dochodu na preferowane ustawą cele statutowe. Użyte przez ustawodawcę w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, sformułowanie „w części przeznaczonej na te cele” oznacza, że jeżeli podatnik przeznaczy i wydatkuje środki na realizację innych celów, niż wymienione w tym przepisie, to przeznaczenie dochodów podatnika na realizację tych „innych celów” nie będzie stanowiło podstawy do zwolnienia od opodatkowania.

Istotnym jest, że fakt ponoszenia wydatków na cele statutowe musi wynikać z prowadzonej przez Wnioskodawcę dokumentacji (art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). W tym miejscu zaznaczyć należy, że określenie celów statutowych pod kątem uprawnień podatkowych musi być precyzyjne, jasne i nie budzące wątpliwości, gdyż organy podatkowe nie są uprawnione do dokonywania wykładni zapisów statutu. Organ podatkowy wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej nie przeprowadza bowiem postępowania dowodowego; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawcę i stanowiskiem Wnioskodawcy.

Niezależnie od powyższego podkreślenia wymaga, że przepisy ustanawiające zwolnienia i ulgi podatkowe w systemie polskiego prawa podatkowego są istotnym wyjątkiem od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości podatkowej – dlatego też muszą być stosowane w sposób ścisły i jakakolwiek wykładnia rozszerzająca w odniesieniu do przepisów dotyczących ww. preferencji podatkowych jest niedopuszczalna. Z uwagi na powyższe, dla możliwości nabycia prawa do skorzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych niezbędne jest aby uprawniające do niego cele jasno wynikały ze statutu; aby stwierdzić, czy został spełniony warunek wyłączenia dochodu z opodatkowania porównuje się bowiem treść celów statutowych oraz treść przepisu warunkującego zwolnienie podatkowe.

Wobec powyższego, umorzenie kredytu wraz z odsetkami, z którego Wnioskodawca sfinansował budowę budynku przedszkola w ramach prowadzenia działalności statutowej, powoduje powstanie przychodu, z którego dochód może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko Fundacji należy uznać więc za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.