Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/415-1262b/14/MW
z 26 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 27 grudnia 2014 r. (data wpływu 31 grudnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 marca 2015 r. (5 marca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca wraz z żoną (wspólność majątkowa), nabyli w dniu 26 marca 2014 r. własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego – mieszkanie usytuowane na pierwszym piętrze w budynku wielolokalowym (bloku), należącym do zasobów mieszkaniowych spółdzielni mieszkaniowej. Jak wynika z treści aktu notarialnego na mocy, którego nabyte zostało wspomniane mieszkanie, poprzedni właściciele nabyli je w 2006 r. na podstawie umowy sprzedaży. Mieszkanie było użytkowane przez poprzednich właścicieli przez okres przekraczający 60 miesięcy.

W dniu 25 kwietnia 2014 r., aktem notarialnym ustanowiono odrębną własność tego lokalu mieszkalnego – przeniesiono jego własność na Wnioskodawcę i małżonkę, na prawach wspólności ustawowej małżeńskiej. Mieszkanie kosztowało 167.000 zł, z czego 131.900 zł zostało sfinansowane zaciągniętym na ten cel kredytem bankowym, hipotecznym z oprocentowaniem zmiennym. Prowizja banku wraz z obowiązkowym ubezpieczeniem mieszkania (wymaganym przy kredycie) wyniosła razem: 2.084,02 zł. Koszty pierwszego aktu notarialnego (opłaty sądowe, wynagrodzenie notariusza, PCC) wyniosły: 4.359 zł. Koszty drugiego aktu notarialnego (opłaty sądowe, wynagrodzenie notariusza) wyniosły: 780 zł.

Na koniec marca 2014 r. Wnioskodawca wspólnie z żoną postanowił, że będzie wynajmować kupione mieszkanie przez okres dłuższy niż rok.

W dniu 31 marca 2014 r. Wnioskodawca złożył oświadczenie, o którym mowa w art. 8 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, iż dochody (przychody) z najmu lokalu mieszkalnego będą rozliczane przez obojga w stosunku 50/50 oraz opodatkowane na zasadach ogólnych wg. skali podatkowej. Wnioskodawca wraz z żoną postanowił, że od przychodu z najmu prywatnego będą odliczać amortyzację i odsetki od kredytu bankowego. W tym dniu założyli dla mieszkania ewidencję środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (mieszkanie wprowadzono do ewidencji). Małżonkowie ustalili wartość początkową (cena nabycia mieszkania + koszt pierwszego aktu notarialnego + koszty udzielenia kredytu = 173.443,02 zł) oraz stawkę amortyzacji na 2,5% dla wartości niematerialnej i prawnej (wartość początkowa * 2,5% = 361,34 zł miesięcznie).

Na początku kwietnia 2014 r., zawarta została umowa najmu, na mocy której mieszkanie zostało po raz pierwszy oddane w najem osobie trzeciej – tzw. najem prywatny (Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, lokal mieszkalny nie stanowi składnika majątku związanego z działalnością gospodarczą i nie jest wynajmowany w ramach działalności gospodarczej). Najemca uiszcza z tego tytułu czynsz najmu (po raz pierwszy czynsz ten został zapłacony już w kwietniu, przed ustanowieniem odrębnej własności tego lokalu – mieszkania).

Pierwsze rozliczenie najmu prywatnego (z najmu wartości niematerialnej i prawnej) nastąpiło za miesiąc kwiecień 2014 r. (czynsz najmu 500 zł, amortyzacja 36l,34 zł, odsetki od kredytu 0,00 zł).

W związku z tym, iż „w dniu 25 kwietnia 2014 r. ustanowiono odrębną własność tego lokalu mieszkalnego – mieszkania” (nastąpiło przekształcenie własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu w prawo własności tego lokalu) zaszła konieczność likwidacji w ewidencji wartości niematerialnej i prawnej oraz wprowadzenie pierwszy raz do ewidencji środka trwałego (odrębnej własności). Wprowadzenie mieszkania do ewidencji jako nowego środka trwałego wymagało ustalenia wartości początkowej tego środka (wartość początkowa wartości niematerialnej i prawnej + koszt drugiego aktu notarialnego – amortyzacja za kwiecień = 173.861,68zł). Stosownie do art. 22j ust 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustalona została indywidualna stawka amortyzacyjna w wysokości 2,5% (przed wprowadzeniem do ewidencji środka trwałego – mieszkanie było użytkowane przez okres przekraczający 60 miesięcy), a odpisy amortyzacyjne będą zaliczane do kosztów uzyskania przychodów ze źródła przychodów jakim jest najem (art. 10 ust 1 pkt 6 ustawy).

Amortyzacja od maja 2014 r. wynosi 362,21 zł miesięcznie, tj. 4.346,54 zł rocznie. Pierwsze rozliczenie najmu prywatnego – środka trwałego nastąpiło za miesiąc maj 2014 r. (Przychód: czynsz najmu 500 zł, koszty uzyskania przychodu = amortyzacja 362,21zł + odsetki od kredytu 568,49zł).

Wobec powyższego zadano następujące pytania:

Czy odsetki od spłacanego kredytu bankowego zaciągniętego na nabycie lokalu mieszkalnego, który jest obecnie wynajmowany, mogą stanowić koszt uzyskania przychodu ze źródła przychodu jakim jest najem prywatny?

Zdaniem Wnioskodawcy, odsetki od spłacanego kredytu bankowego zaciągniętego na nabycie lokalu mieszkalnego, który jest obecnie wynajmowany, stanowią koszt uzyskania przychodu ze źródła przychodu jakim jest najem prywatny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.), jednym ze źródeł przychodów jest najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

W przypadku opodatkowania dochodów z najmu według skali podatkowej, podatnik ma prawo do obniżania osiągniętego przychodu o koszty jego uzyskania.

W myśl ogólnej zasady wyrażonej w art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

W powołanym przepisie art. 22 ust. 1 ustawodawca nie wskazuje enumeratywnie jakie wydatki mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu. Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona została od istnienia związku przyczynowo-skutkowego, tzn. poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu, bądź funkcjonowanie tego źródła przychodu. Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami pod warunkiem, że podatnik wykaże, iż zostały one w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów oraz nie zostały wymienione w art. 23 ustawy zawierającym katalog wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 32 ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów), zaś w myśl art. 23 ust. 1 pkt 33 ustawy nie stanowią kosztów uzyskania przychodów odsetki, prowizje i różnice kursowe od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Z wyżej powołanych przepisów wynika, że odsetki od kredytu mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów pod warunkiem łącznego spełnienia następujących przesłanek:

• zaciągnięty kredyt pozostaje w związku z przychodami uzyskiwanymi przez podatnika z prowadzonej przez niego działalności,
• odsetki zostały zapłacone,
• odsetki nie zwiększają kosztów inwestycji.

Z treści cytowanych przepisów wynika więc, że odsetki od kredytu, jeżeli nie zostały zapłacone i nie zwiększają kosztów inwestycji, mogą – co do zasady – stanowić koszt uzyskania przychodu.

Podkreślić jednak należy, że aby odsetki mogły stanowić koszty uzyskania przychodów, podatnik musi wskazać związek przyczynowo – skutkowy między poniesionymi wydatkami, a przychodami, co wynika z ogólnego przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów – art. 22 ust. 1 ww. ustawy. Istotne znaczenie dla zaliczenia odsetek do kosztów uzyskania przychodów ma więc faktyczne przeznaczenie kredytu. Na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia faktu, że pobrane środki zostały przeznaczone na zakup mieszkania, z wynajmu którego uzyskuje dochody.

W celu prawidłowego zakwalifikowania do kosztów, wydatków związanych ze spłatą odsetek od kredytu należy wziąć pod uwagę kiedy te wydatki zostały poniesione przez Wnioskodawcę. Odsetki zapłacone do dnia przekazania mieszkania do używania na podstawie umowy najmu zwiększają bowiem – zgodnie z art. 22g ust. 4 ww. ustawy – wartość początkową tego środka trwałego i będą zaliczane do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne. Natomiast od momentu przekazania mieszkania do użytkowania na podstawie umowy najmu zapłacone odsetki od kredytu należy zaliczać bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca na początku kwietnia 2014 r. zawarł umowę najmu własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego (przekształconego 25 kwietnia w prawo własności) na mocy której mieszkanie zostało po raz pierwszy oddane w najem osobie trzeciej, natomiast pierwsze odsetki zostały naliczone w maju, zatem po przekazaniu mieszkania do używania na podstawie umowy najmu.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że zapłacone odsetki od kredytu będą odsetkami zapłaconymi po dniu przekazania lokalu na wynajem, tj. nie będą zwiększały kosztów inwestycji i wartości początkowej mieszkania, na zakup którego kredyt został zaciągnięty. Zatem, poniesione (faktycznie zapłacone) wydatki na spłatę ww. odsetek od kredytu Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu ze źródła najem prywatny.

Należy jednak podkreślić, że o tym co jest celowe i potrzebne w ramach wynajmu lokalu, decyduje podatnik, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa zatem obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów oraz okoliczności, iż ich poniesienie ma wpływ lub może mieć wpływ na wysokość osiągniętych przychodów lub służy zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.

Jeżeli organy podatkowe w ewentualnym, możliwym, przyszłym postępowaniu podatkowym (dotyczącym określenia wysokości zobowiązania podatkowego) ustalą i ocenią, że w okresie którego dotyczył wniosek nie istniało źródło przychodów, bądź że wydatki o których mowa nie mają związku z tym źródłem, to Wnioskodawca nie będzie mógł ze skutkiem prawnym powołać się na interpretację indywidualną którą uzyskała.

Jednocześnie informuje się, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Oznacza to, że niniejsza interpretacja została wydana wyłącznie w indywidualnej sprawie Wnioskodawcy i nie wywołuje skutków prawnych dla małżonki Wnioskodawcy. Małżonka Wnioskodawcy, chcąc uzyskać pisemną interpretację indywidualną, powinna wystąpić z odrębnym wnioskiem i uiścić stosowną opłatę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012, poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.