Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/415-1252/14-2/MW
z 11 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 8 grudnia 2014 r. (data wpływu: 23 grudnia 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 18 lutego 2015 r. (data wpływu: 20 lutego 2015 r.) oraz z dnia 3 marca 2015 r. (data wpływu: 6 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą. W celu utrzymania firmy na rynku Wnioskodawczyni zdecydowała się podnieść swoje kwalifikacje menedżerskie. W tym celu podjęła studia podyplomowe na wyższej uczelni. Studia te poszerzają wiedzę Wnioskodawczyni niezbędną do prowadzenia firmy (zagadnienia z zakresu ekonomii, marketingu, zarządzania, psychologii). Ww. studia MBA trwają 2 lata, a faktura została opłacona w całości. Wydatek poniesiony na studia MBA (na co została przedłożona faktura, zapłacona w jednej kwocie) ma bezpośredni związek przyczynowo – skutkowy z prowadzoną przez Wnioskodawczynię działalnością gospodarczą. Jest to wydatek uzasadniony ekonomicznie. Wnioskodawczyni podjęła przedmiotowe studia w celu zapewnienia racjonalnego i efektywniejszego zarządzania firmą i pracownikami firmy. Realizacja studiów będzie miała bezpośredni wpływ na wysokość uzyskanego przychodu w kolejnych latach. Zagadnienia poruszane na studiach MBA są typowo związane z zarządzaniem firmą. Najistotniejsze dla dalszego rozwoju firmy, a też dla jej utrzymania na rynku jest zapewnienie ciągłości realizacji usług, elastyczności działania pozwalającej na opanowanie dynamicznie zmieniających się warunków zewnętrznych, zwiększenie ilości prac związanych z utrzymaniem terenów zielonych.

Wnioskodawczyni wskazała również, że prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, a uzyskiwane dochody opodatkowuje podatkiem liniowym. Natomiast, w zakresie sposobu ewidencji kosztów stosowana jest metoda memoriałowa.

Studia podjęte przez Wnioskodawczynię obejmują lata nauki 2014/2015 oraz 2015/2016.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przedmiotowej sprawie koszt studiów może być kosztem uzyskania przychodów? W którym momencie zapłata ta będzie kosztem uzyskania przychodu ( w jakiej dacie), jak ująć koszt uzyskania przychodu?

Zdaniem Wnioskodawczyni, koszt studiów jest kosztem uzyskania przychodów. Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych art. 22 i art. 23, wydatki na studia wyższe mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów przedsiębiorcy, pod warunkiem, że kierunek studiów jest zgodny z rodzajem prowadzonej działalności. Wydatek na studia może stanowić koszt podatkowy, jeżeli służy on uzyskaniu, zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów, bądź ma wpływ na ich uzyskanie. W ocenie Wnioskodawczyni koszt jaki poniosła za opłacenie studiów stanowi koszt pośredni i obejmuje proporcjonalnie każdy rok podatkowy. Zdaniem Wnioskodawczyni, w związku z zapłaceniem faktury w listopadzie 2014 r. za cały 2-letni okres studiów (w jednej kwocie) powinna dokonać korekty w rozliczeniu za 2014 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodu” zawarte we wskazanym przepisie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z osiąganiem przychodów z tytułu działalności gospodarczej podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Zauważyć należy, iż przez sformułowanie „w celu” należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot „celowości”, jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo-skutkowych można zasadnie uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo (przychód).

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wykazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

1. pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
2. nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
3. być właściwie udokumentowany.

Wydatki na dokształcanie na studiach podyplomowych nie zostały wymienione w katalogu zawartym w art. 23 ww. ustawy, a zatem w przypadku spełnienia pozostałych przesłanek mogą być one zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Dla stwierdzenia, czy wydatki poniesione w związku z odbywaniem studiów mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej istotne jest ustalenie:

• czy taki wydatek związany jest ze zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i mają związek z tą działalnością,
• czy też wydatek ten służy tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia nie związanego z działalnością gospodarczą, a więc który co do zasady ma charakter osobisty.

Zatem, za uzasadnione racjonalnie i gospodarczo koszty, których poniesienie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów ze źródła jakim jest działalność gospodarcza, uznać należy takie wydatki na kształcenie, które pozwolą podatnikowi nabyć umiejętności i wiedzę niezbędną w prowadzeniu działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą. W celu utrzymania firmy na rynku Wnioskodawczyni zdecydowała się podnieść swoje kwalifikacje menedżerskie. W tym celu podjęła studia podyplomowe na wyższej uczelni. Studia te poszerzają wiedzę Wnioskodawczyni niezbędną do prowadzenia firmy (zagadnienia z zakresu ekonomii, marketingu, zarządzania, psychologii). Ww. studia MBA trwają 2 lata, a faktura została opłacona w całości. Studia podjęte przez Wnioskodawczynię obejmują lata nauki 2014/2015 oraz 2015/2016. Wnioskodawczyni podjęła przedmiotowe studia w celu zapewnienia racjonalnego i efektywniejszego zarządzania firmą i pracownikami firmy. Realizacja studiów będzie miała bezpośredni wpływ na wysokość uzyskanego przychodu w kolejnych latach. Zagadnienia poruszane na studiach MBA są typowo związane z zarządzaniem firmą. Najistotniejsze dla dalszego rozwoju firmy, a też dla jej utrzymania na rynku jest zapewnienie ciągłości realizacji usług, elastyczności działania pozwalającej na opanowanie dynamicznie zmieniających się warunków zewnętrznych, zwiększenie ilości prac.

Wnioskodawczyni wskazała również, że prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, a uzyskiwane dochody opodatkowuje podatkiem liniowym. Natomiast, w zakresie sposobu ewidencji kosztów stosowana jest metoda memoriałowa.

Na podstawie tak opisanego zdarzenia przyszłego przyjąć zatem należy, że Wnioskodawczyni podjęła studia podyplomowe w celu zwiększenia przychodu z prowadzonej przez nią działalności gospodarczej.

Wobec tego, wydatki poniesione w związku ze studiami podyplomowymi, choć trudno je przypisać konkretnym przychodom, to jako mające związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, faktycznie poniesione i właściwie udokumentowane mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Jednocześnie zauważyć należy, iż to na podatniku spoczywa ciężar wykazania istnienia związku przyczynowego pomiędzy ponoszonymi wydatkami, a osiąganymi przychodami oraz okoliczności, iż ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów bądź na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Wykazanie istnienia takiego związku jest warunkiem koniecznym dla uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu.

Ponadto, biorąc pod uwagę, iż zdarzenia gospodarcze dotyczące prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, a koszty uzyskania przychodów rozlicza tzw. metodą memoriałową, moment zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów tej działalności winien być ustalony zgodnie z regulacją zawartą w art. 22 ust. 5–5d omawianej ustawy podatkowej.

Stosownie do treści art. 22 ust. 5 ww. ustawy, u podatników prowadzących księgi rachunkowe koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b.

Stosownie do art. 22 ust. 5c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Zgodnie z art. 22 ust. 6 cytowanej ustawy zasady określone w ust. 5-5c, z zastrzeżeniem ust. 6b, mają zastosowanie również do podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, pod warunkiem, że stale w każdym roku podatkowym księgi te będą prowadzone w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania przychodów odnoszących się tylko do tego roku podatkowego.

Stosownie do art. 22 ust. 6b ww. ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, w przypadku podatników, którzy prowadzą podatkową księgę przychodów i rozchodów, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba i 6bb, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

W niniejszej sprawie wydatki ponoszone na studia podyplomowe nie są bezpośrednio związane z przychodami oraz dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy. Koszt ten należy zatem – zgodnie z art. 22 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – rozłożyć proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczy – tj. proporcjonalnie do czasu trwania kształcenia – i ująć w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w odpowiednich latach podatkowych.

Należy ponadto zauważyć, że zgodnie z art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) podatnikom, płatnikom i inkasentom przysługuje uprawnienie do skorygowania uprzednio złożonej deklaracji podatkowej, poza wyjątkowymi sytuacjami, określonymi w odrębnych przepisach. Zgodnie z § 2 tego artykułu, skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie deklaracji korygującej wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty. Podatnik może skutecznie skorygować wysokość zobowiązania podatkowego o ile zobowiązanie to nie uległo przedawnieniu. Okres przedawnienia wynosi pięć lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku, podatnik ma zatem prawo skorygować deklaracje za okres pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku (art. 70 § 1 ustawy). Okoliczności skutkujące przerwaniem lub zawieszeniem biegu przedawnienia wymienione zostały w art. 70 i art. 70a ww. ustawy.

W związku z powyższym, jeżeli Wnioskodawczyni nie zaliczyła części ww. wydatku do kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym, w którym ta część wydatku powinna zostać ujęta, to zobowiązana jest do złożenia korekty zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) zgodnie z cytowanym art. 81 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o treść wniosku. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.