Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-1086/13/15-5/S/RR
z 24 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 3 października 2013 r. (data wpływu 7 października 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od dnia 1 stycznia 2013 r. – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 października 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od dnia 1 stycznia 2013 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu artykułami przemysłowymi od dnia 6 grudnia 2011 r. W grudniu 2011 r. Strona przekroczyła limit do zwolnienia w VAT. Fakt ten Wnioskodawca zauważył dopiero we wrześniu 2013 r. W związku z tym w dniu 3 września 2013 r. Wnioskodawca sporządził i złożył w Urzędzie Skarbowym zgłoszenie rejestracyjne VAT-R z datą przekroczenia limitu. Strona sporządziła również i złożyła deklaracje podatkowe VAT-7 za miesiące od XII 2011 r. do XII 2012 r.

Wnioskodawca złożył także zgłoszenie aktualizujące VAT-R z wyborem zwolnienia w podatku VAT na rok 2013.

W 2011 r. przychód Wnioskodawcy ze sprzedaży przekroczył limit do VAT, co obligowało to Stronę do stania się płatnikiem VAT już w grudniu 2011 r. oraz w roku 2012.

W 2012 r. Zainteresowany uzyskał przychód poniżej limitu, tj. 95.327,21 zł. Nie prowadził też i nie prowadzi działalności wymienionej w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług. Od momentu przekroczenia limitu minął rok.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy złożenie przez Wnioskodawcę zgłoszenia aktualizującego VAT-R z wyborem zwolnienia od podatku od towarów usług po ustawowym terminie, tj. po 7 stycznia 2013 r. uniemożliwi Stronie wybór tego zwolnienia od 1 stycznia 2013 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy, W roku 2012 Wnioskodawca nie przekroczył limitu do VAT. Przychód Strony za cały 2012 r. wynosił 95.327,21 zł. Wnioskodawca nie wykonuje ani nie wykonywał czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług. Od początku 2013 r. Zainteresowany zachowuje się jak podatnik zwolniony z VAT. Wnioskodawca nie wystawia faktur tylko rachunki, nie nalicza i nie pobiera podatku VAT od kwoty sprzedaży, nie składa deklaracji VAT-7.

Zdaniem Wnioskodawcy Strona spełnia warunki do ponownego skorzystania ze zwolnienia podmiotowego w VAT od dnia 1 stycznia 2013 r. Złożenie przez Wnioskodawcę zgłoszenia aktualizującego VAT-R z wyborem zwolnienia w VAT po terminie stanowi jedynie spóźnione potwierdzenie wybrania zwolnienia od początku 2013 roku. Zdaniem Strony termin określony w art. 96 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług jest jedynie terminem na poinformowania właściwego organu podatkowego o skorzystaniu ze zwolnienia podmiotowego i jego niedotrzymanie nie decyduje o niemożności skorzystania z tego zwolnienia.

Podobne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 11 czerwca 2010 r. sygn. IPPP2/443-173/10-2/IG w podobnej sprawie.

Ponadto Wnioskodawca zauważa, że niezłożenie przez Stronę zgłoszenia aktualizującego VAT-R z wyborem zwolnienia w ustawowym terminie, wynikało jedynie z faktu, że w styczniu 2013 r. nie był świadomy takiej konieczności. Zgodnie z ówczesną wiedzą Zainteresowanego był on podatnikiem zwolnionym podmiotowo.

W interpretacji indywidualnej z dnia 20 grudnia 2013 r. znak IPPP2/443-1086/13-2/RR Organ stwierdził, że w analizowanej sprawie nie bez znaczenia pozostaje fakt, że Wnioskodawca złożył zgłoszenie rejestracyjne VAT-R w dniu 3 września 2013 r. Formularz VAT-R jest składany w celu zarejestrowania w podatku od towarów i usług. Art. 113 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje, że podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1. Zatem od 1 stycznia 2013 r. Wnioskodawca nie mógł ponownie skorzystać ze zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ust. 1 ustawy, ponieważ Strona nie spełniła warunku wynikającego z treści art. 113 ust. 11 ustawy, gdyż od końca roku w którym zrezygnowała z tego zwolnienia od podatku tj. od dnia 3 września 2013 roku, nie upłyną jeszcze okres wskazany w ustawie umożliwiający ponowne skorzystanie z tego zwolnienia. W związku z powyższym złożenie zgłoszenia aktualizacyjnego VAT-R z wyborem zwolnienia od podatku od towarów i usług w 2013 r., po złożeniu w tym samym roku VAT-R, w którym zrezygnowano ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, uniemożliwia wybór zwolnienia od podatku VAT od początku 2013 roku.

Wydana interpretacja była przedmiotem skargi złożonej przez Wnioskodawcę.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w dniu 9 stycznia 2015 r. wydał wyrok sygn. akt III SA/Wa 1278/14, w którym uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną. Sąd stwierdził, że przepis art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług przewiduje możliwości zwolnienia tzw. drobnych przedsiębiorców, dokonujących sprzedaży, której wartość w poprzednim roku podatkowym nie przekroczyła łącznie kwoty 150.000 zł. Zwolnienie to jednak ma charakter ograniczony i fakultatywny.

Ograniczenie tego zwolnienia wynika z faktu, że w przypadku przekroczenia kwoty uprawniającej do zwolnienia, zwolnienie traci moc. Utrata tego prawa następuje od czynności, która spowodowała przekroczenie kwoty, o czym wprost stanowi przepis art. 113 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem utrata zwolnienia następuje z mocy prawa.

Fakultatywność zwolnienia oznacza natomiast, że podatnik, któremu prawo do zwolnienia przysługuje może z tego prawa korzystać, bądź może z niego zrezygnować. Możliwość tą przewiduje bowiem przepis art. 113 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, nakazując jedynie poinformować we wskazanym w tym przepisie terminie naczelnika właściwego urzędu skarbowego.

Podatnicy VAT, u których sprzedaż jest zwolniona w oparciu o art. 113 ust. 1, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne (art. 96 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług). Wówczas - stosownie do przepisu art. 96 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług - rejestrowani są jako „podatnik VAT zwolniony”.

Jednakże według Sądu nawet wówczas, gdy podatnik podlegający zwolnieniu z VAT na mocy art. 113 ust. 1, nie zgłaszał zwolnienia rejestracyjnego, a następnie utracił prawo do tego zwolnienia wobec dokonania sprzedaży o wartości przekraczającej łącznie kwotę 150.000 zł w roku podatkowym, to fakt złożenia zgłoszenia rejestracyjnego przez tego podatnika nie może być rozumiane jako zawiadomienie o rezygnacji ze zwolnienia dokonane w trybie art. 113 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Dokonanie zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R jest obowiązkiem podatnika w razie utraty przez niego prawa do zwolnienia z VAT. Wprost stanowi o tym treść art. 96 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług. W razie natomiast rezygnacji ze zwolnienia, podatnik również zobowiązany jest do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, a dodatkowo do zawiadomienia o rezygnacji organu podatkowego. Skoro w razie rezygnacji ze zwolnienia w podatku, przepis prawa nakłada obowiązek złożenia VAT-R oraz zawiadomienia o rezygnacji, to z całą pewnością obie te czynności nie mogą być utożsamiane. Zdaniem Sądu racjonalny ustawodawca, gdyby chciał aby dokonanie zgłoszenia rejestracyjnego miało być poczytywane jednocześnie (i automatycznie) za rezygnację ze zwolnienia, nie nakładałby na podatnika dodatkowo obowiązku dokonania zawiadomienia o rezygnacji ze zwolnienia. Wykonanie jednej czynności czyniłoby bowiem zbędnym dokonywanie drugiej z nich. Wówczas jednak ustalenie kiedy zgłoszenie aktualizacyjne związane jest z utratą prawa, a kiedy z rezygnacją z tego prawa, wymagałoby prowadzenia postępowania wyjaśniającego.

W ocenie Sądu, gdyby uznać za zasadne stanowisko organu wydającego interpretację, że dokonanie tego zgłoszenia rejestracyjnego należy utożsamiać ze złożeniem rezygnacji ze zwolnienia, wówczas każdy przypadek utraty prawa do zwolnienia z mocy prawa, z chwilą dokonania złożenia zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R, przekształcałby się w rezygnację z prawa do zwolnienia. Przy tym kierując się logiką, należy mieć świadomość, że nie można zrezygnować z czegoś co się już wcześniej utraciło.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 stycznia 2015 r. sygn. akt III SA/Wa 1278/14 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast według art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W myśl art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1 (art. 113 ust. 11 ustawy).

Stosownie zaś do art. 113 ust. 13 ustawy o VAT zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz podatników:

1. dokonujących dostaw:
   1. wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali,
   2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, z wyjątkiem energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0) i wyrobów tytoniowych w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym,
   3. nowych środków transportu,
   4. terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę;
2. świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie;
3. niemających siedziby lub miejsca zamieszkania na terytorium kraju.
   
   

Przepis § 27 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), określa listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, stanowiącą załącznik do rozporządzenia.

Zgodnie z art. 96 ust. 3 ustawy, podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Według art. 96 ust. 5 pkt 2 ustawy, jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni - do aktualizacji tego zgłoszenia przed dniem, w którym podatnik traci prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku utraty tego prawa.

Stosownie do art. 96 ust. 12 ustawy, jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym ulegną zmianie, podatnik jest obowiązany zgłosić zmianę do naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana. Obowiązek ten nie dotyczy przypadków, gdy następuje wyłącznie zmiana danych objętych obowiązkiem aktualizacji na podstawie ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2004 r. nr 269, poz. 2681, z późn. zm.). Zdanie drugie nie ma zastosowania w przypadku, gdy zgłaszana zmiana powoduje zmianę właściwości organu podatkowego.

Ze stanu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu artykułami przemysłowymi od dnia 6 grudnia 2011 r. W grudniu 2011 r. Strona przekroczyła limit do zwolnienia w VAT. Fakt ten Wnioskodawca zauważył dopiero we wrześniu 2013 r. W związku z tym w dniu 3 września 2013 Wnioskodawca sporządził i złożył zgłoszenie rejestracyjne VAT-R z datą przekroczenia limitu. Strona sporządziła również i złożyła deklaracje podatkowe VAT-7 za miesiące od XII 2011 r. do XII 2012 r. Wnioskodawca złożył także zgłoszenie aktualizujące VAT-R z wyborem zwolnienia w podatku VAT na rok 2013. W 2012 r. Zainteresowany uzyskał przychód poniżej limitu, tj. 95.327,21 zł. Nie prowadził też i nie prowadzi działalności wymienionej w art. 113 ust 13 ustawy o podatku od towarów i usług. Od momentu przekroczenia limitu minął rok.

Wątpliwości Wnioskodawcy odnoszą się do wskazania czy złożenie przez Wnioskodawcę zgłoszenia aktualizującego VAT-R z wyborem zwolnienia od podatku od towarów usług po ustawowym terminie, tj. po 7 stycznia 2013 r. uniemożliwi Stronie wybór tego zwolnienia od 1 stycznia 2013 r.

Po uwzględnieniu treści przytoczonych przepisów do przedstawionego opisu sprawy należy stwierdzić, że skoro wartość sprzedaży opodatkowanej u Wnioskodawcy w roku 2012 nie przekroczyła kwoty 150.000 zł., to Wnioskodawca może – od dnia 1 stycznia 2013 r. – skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, na podstawie art. 113 ust. 11 ustawy.

O ponownym wyborze zwolnienia Wnioskodawca powinien poinformować właściwego naczelnika urzędu skarbowego deklarując zmianę w zgłoszeniu rejestracyjnym VAT-R, zgodnie z przepisem art. 96 ust. 12 ustawy, w myśl którego, jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym ulegną zmianie, podatnik jest obowiązany zgłosić zmianę do naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana (…). Zatem w zaistniałej sytuacji Wnioskodawca chcąc ponownie wybrać zwolnienie powinien złożyć takie zgłoszenie aktualizacyjne do 7 stycznia 2013 r. Pomimo tego, że powyższe zgłoszenie o ponownym skorzystaniu ze zwolnienia powinno być złożone do 7 stycznia 2013 r. zwolnienie, w przypadku dokonania przez podatnika takiego wyboru, ma zastosowanie od dnia 1 stycznia tego roku. Przewidziany bowiem termin w przepisie art. 96 ust. 12 jest jedynie terminem na poinformowanie właściwego organu podatkowego o skorzystaniu ze zwolnienia podmiotowego.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Strona przekroczyła limit do zwolnienia w VAT w grudniu 2011 r., zatem od końca roku, w którym limit uprawniający do zwolnienia został przekroczony (2012 r.) do momentu ponownego wyboru zwolnienia minął 1 rok. Wymóg pisemnego zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o zamiarze skorzystania ze zwolnienia został przez Wnioskodawcę dopełniony we wrześniu 2013r., a więc Strona złożyła zgłoszenie na druku VAT-R do Urzędu Skarbowego po ustawowym terminie tj. po 7 stycznia 2013 r. Jednakże Wnioskodawca od początku 2013 r. zachowywał się jak podatnik zwolniony z VAT tzn. nie wystawiał faktur VAT, lecz rachunki, nie pobierał VAT od kwoty sprzedaży i nie składał deklaracji VAT-7.

W konsekwencji w analizowanym stanie faktycznym złożone przez Wnioskodawcę zgłoszenie aktualizujące VAT-R z wyborem zwolnienia od podatku od towarów i usług upoważnia Stronę do korzystania ze zwolnienia podmiotowego z podatku od towarów i usług, określonego w art. 113 ust. 1 ustawy w związku z art. 113 ust. 11 od dnia 1 stycznia 2013 r., pomimo złożenia VAT-R po terminie określonym w art. 96 ust. 12 ustawy tj. po 7 stycznia 2013 r.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.