Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/4512-538/15/AB
z 17 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) i § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 1 czerwca 2015 r. (data wpływu 8 czerwca 2015 r.) uzupełnionym pismem z 14 sierpnia 2015 r. (data wpływu 17 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wycofania z ewidencji środków trwałych lokalu użytkowego oraz braku obowiązku dokonania korekty – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wycofania z ewidencji środków trwałych lokalu użytkowego oraz braku obowiązku dokonania korekty.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 14 sierpnia 2015 r. (data wpływu 17 sierpnia 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 7 sierpnia 2015 r. znak: IBPP2/4512-538/15/AB.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Od 14.06.1993r. do chwili obecnej Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, głównie w zakresie sprzedaży - PKD: 46.69.2; 46.74.2; 47.28.2; 47.52.2; 47.91.2. Działalność gospodarcza obejmuje również wynajem lokali użytkowych - PKD: 68.20.2. Od początku działalności do teraz Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W okresie od 12.1998r. do 10.2005r. wybudował lokal użytkowy do prowadzenia wyżej wymienionej działalności. W tym okresie systematycznie, na podstawie faktur na kwotę: 478817,09zł odliczył w całości podatek od towarów i usług w kwocie 104242,26zł.

31.10.2005r. lokal został wpisany do ewidencji środków trwałych oraz został zasiedlony, tzn. została uruchomiona w nim działalność gospodarcza, udokumentowana wystawionymi fakturami VAT oraz paragonami fiskalnymi. Następnie po zasiedleniu dwukrotnie dokonano ulepszeń zwiększając wartość początkową lokalu: Dn. 31.01.2006r. o kwotę 58908,20 oraz dn. 31.10.2006r. o kwotę 4650zł. Łączna kwota ulepszeń wyniosła 63558,20zł, co stanowiło 13,27% wartości początkowej. Ulepszenia dotyczyły: wykonanie co., brukowanie placu, wykonanie ogrodzenia oraz docieplenie sufitu. Od faktur dotyczących ulepszeń również w całości odliczony został podatek VAT. Na kwotę wpisu z dn. 31.01.2006r. składały się faktury wystawione w okresie: listopad - grudzień 2005r. na kwotę 54753,94zł, od których odliczono 12045,87zł podatku VAT w roku 2005 + faktury z 01.2006r. na kwotę 4154,26zł od których odliczono 913,94zł podatku VAT w miesiącu 01.2006r. Na kwotę wpisu z dnia 31.10.2006r. składały się faktury wystawione w miesiącu 10.2006r., od których odliczono 1023zł podatku VAT w miesiącu 10.2006r.

Lokal był i jest wykorzystywany wyłącznie do działalności objętej opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług.

Z powodu pogarszającego się stanu zdrowia Wnioskodawcy, spowodowanego przewlekłymi chorobami, działalność gospodarcza dotycząca sprzedaży towarów została stopniowo przejęta przez Spółkę Jawną Narzędzia C, należącą do żony i dzieci Wnioskodawcy.

Od 01.01.2011r. wynajmuje Spółce lokal wystawiając faktury VAT. Jeśli chodzi o wynajem to w okresie: 10.06.2010r. - 30.11.2010r. Wnioskodawca wynajmował lokal o powierzchni 44 m² firmie I, również wystawiając faktury VAT za wynajem.

Systematycznie pogarszający się stan zdrowia Wnioskodawcy ogranicza zdolność do pracy (w lipcu 2014r. ZUS przyznał rentę z powodu częściowej niezdolności do pracy). W związku z tym Wnioskodawca ma zamiar zaprzestać działalności gospodarczej, wycofując wcześniej lokal z rejestru środków trwałych z zamiarem wynajmowania go jako najem prywatny.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

Określenie użyte we wniosku "mam zamiar zaprzestać działalności gospodarczej" oznacza, że zamierzam zlikwidować prowadzoną jednoosobową działalność gospodarczą, z powodu złego stanu zdrowia (zaawansowana choroba Parkinsona).

Po zlikwidowaniu działalności gospodarczej Wnioskodawca będzie nadal wynajmował przedmiotowy lokal użytkowy jako najem prywatny.

Z tytułu wytworzenia lokalu opisanego we wniosku przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia w całości należnego podatku o kwotę podatku naliczonego.

Powierzchnia całkowita opisanego we wniosku lokalu użytkowego wynosi 375,6m². W okresie od 01.01.2011r. do dnia dzisiejszego wynajmuję spółce Narzędzia C Sp.J. wydzieloną część o powierzchni 306m². W okresie od 10.06.2010 do 30.11.2010 Wnioskodawca wynajmował wydzieloną część lokalu o powierzchni 44m² firmie I.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

1. Czy zdarzenie przyszłe polegające na wycofaniu z rejestru środków trwałych firmy Wnioskodawcy wybudowanego lokalu i przeznaczenie go na potrzeby własne (prywatne) może być objęte stawką podatku VAT zwolnioną?
2. Czy korekta odliczonego podatku VAT od faktur wystawionych do momentu zasiedlenia tj. do 31.10.2005r., będzie wynosiła w 2015r. 0 zł?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o podatku VAT przekazanie środka trwałego na cele prywatne, traktowane jest jako dostawa towarów - należy z tego tytułu naliczyć podatek VAT. Jednocześnie zgodnie z art. 43, ustęp 1, pkt 10 lokal ten spełnia warunki do zastosowania przy sprzedaży stawki zwolnionej z VAT, tj. uwzględniając art. 2, pkt 14 pierwsze zasiedlenie nastąpiło dn. 31.10.2005r., a kwota późniejszych ulepszeń była niższa niż 30% wartości początkowej lokalu w związku z tym zasiedlenie trwa do dnia dzisiejszego.

Jednocześnie skorzystanie z możliwości zwolnienia od podatku VAT zobowiązuje do korekty odliczonego podatku VAT w ciągu 10 lat od daty zasiedlenia (zgodnie z art. 91, ustęp 2). W przypadku lokalu Wnioskodawcy korekta podatku VAT w roku 2015 wyniesie 0zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Ponadto w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednocześnie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy te czynności są wykonywane odpłatnie.

Z opisanej we wniosku sytuacji wynika, że Wnioskodawca od 14 czerwca 1993 r. do chwili obecnej prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, głównie w zakresie sprzedaży. Działalność gospodarcza obejmuje również wynajem lokali użytkowych. Od początku działalności do teraz Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W okresie od 12.1998r. do 10.2005r. wybudował lokal użytkowy do prowadzenia wyżej wymienionej działalności. W tym okresie systematycznie, na podstawie faktur na kwotę: 478817,09zł odliczył w całości podatek od towarów i usług w kwocie 104242,26zł. 31.10.2005r. lokal został wpisany do ewidencji środków trwałych oraz został zasiedlony, tzn. została uruchomiona w nim działalność gospodarcza, udokumentowana wystawionymi fakturami VAT oraz paragonami fiskalnymi. Z tytułu wytworzenia lokalu opisanego we wniosku przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia w całości należnego podatku o kwotę podatku naliczonego. Z powodu pogarszającego się stanu zdrowia Wnioskodawcy, spowodowanego przewlekłymi chorobami, działalność gospodarcza dotycząca sprzedaży towarów została stopniowo przejęta przez Spółkę Jawną Narzędzia C, należącą do żony i dzieci Wnioskodawcy.

Od 01.01.2011r. Wnioskodawca wynajmuje Spółce lokal wystawiając faktury VAT. Jeśli chodzi o wynajem to w okresie: 10.06.2010r. - 30.11.2010r. Wnioskodawca wynajmował lokal o powierzchni 44 m² firmie I, również wystawiając faktury VAT za wynajem.

W związku z tym Wnioskodawca ma zamiar zaprzestać działalności gospodarczej, wycofując wcześniej lokal z rejestru środków trwałych z zamiarem wynajmowania go jako najem prywatny. Po zlikwidowaniu działalności gospodarczej Wnioskodawca będzie nadal wynajmował przedmiotowy lokal użytkowy jako najem prywatny.

Należy zauważyć, że umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony – zarówno wynajmującego, jak i najemcę – określone przepisami obowiązki.

Według art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2014 r. poz. 121 ze zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz, przy czym – jak wynika z § 2 tego samego artykułu – czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju.

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Stosownie natomiast do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z art. 15 ust. 2, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i ust. 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r,. z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania i wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Wobec powyższego, zwolnione od podatku od towarów i usług są usługi w zakresie wynajmowania i dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, natomiast usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze niemieszkalnym opodatkowane są stawką podatku w wysokości 23%.

Zatem biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem będzie prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu.

Należy mieć na uwadze, że w podatku VAT nie występuje pojęcie „najmu prywatnego” i „najmu w ramach działalności gospodarczej”. W świetle przepisów ustawy o VAT działalnością gospodarczą jest każda czynność najmu czy dzierżawy niezależnie od tego, czy wynajmujący działalność tę zarejestrował czy nie i niezależnie od tego czy przedmiot najmu (dzierżawy) stanowi środek trwały w jego zarejestrowanej działalności czy nie.

Zatem w sprawie będącej przedmiotem niniejszej interpretacji lokal użytkowy niewątpliwie jest i będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę cały czas do działalności gospodarczej w postaci najmu, nie będzie natomiast w żaden sposób wykorzystywany do celów prywatnych.

W konsekwencji „prywatny” najem lokali stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, że w rozpoznawanej sprawie w odniesieniu do składnika majątku – lokalu użytkowego, który Wnioskodawca ma zamiar wynajmować, nie będzie miał zastosowania art. 7 ust. 2 ustawy. Przedmiotowy lokal bowiem – jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego nie będzie przekazany do majątku osobistego Wnioskodawcy i nie będzie wykorzystywany na cele prywatne, lecz w związku z jego przeznaczeniem do wynajmu, będzie nadal przez Wnioskodawcę wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Zatem Wnioskodawca będzie nadal prowadził działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. W konsekwencji czynność polegająca na przekazaniu nieruchomości „na potrzeby własne (prywatne)” jak to określił Wnioskodawca – w sytuacji gdy lokal ten będzie w dalszym ciągu wykorzystywany do działalności gospodarczej - nie będzie skutkowała opodatkowaniem podatkiem VAT przedmiotowej transakcji, gdyż w istocie nie będzie to przekazanie na cele prywatne w rozumieniu ustawy o VAT.

Wskazać należy, że Wnioskodawca oddając w najem lokal po jego wykreśleniu z rejestru środków trwałych nie utraci statusu podatnika podatku VAT w tym zakresie. Wynika to z faktu, że oddanie przedmiotowego lokalu w najem poza dotychczasową działalność gospodarczą – na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług – skutkować będzie wykonywaniem działalności gospodarczej (polegającej na wynajmie nieruchomości), zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy, oraz dokonywaniem czynności opodatkowanych (czynsz z tytułu najmu), określonych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Reasumując, wycofanie z ewidencji środków trwałych lokalu użytkowego w okolicznościach opisanych we wniosku (lokal będzie nadal przedmiotem najmu), nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, ponieważ nie jest to czynność przewidziana w art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Odnosząc się natomiast do kwestii korekty podatku naliczonego, wskazać należy, że art. 86 ust. 1 ustawy stanowi, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług;
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi;
   
   

Art. 88 ust. 4 ustawy stanowi, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego zostały określone w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy VAT, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2−10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2−6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1 podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

W przypadku, gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty (art. 91 ust. 4). Natomiast, jak mowa w art. 91 ust. 5 ustawy VAT, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

W świetle art. 91 ust. 6 ustawy VAT, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1. opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi,
2. zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.
   
   

Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi (art. 91 ust. 7).

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3.

Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty (art. 91 ust. 7a).

Zatem mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawione zdarzenie przyszłe należy zauważyć, że Wnioskodawca nie ma obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego albowiem:

• wycofanie lokalu użytkowego z działalności gospodarczej do majątku prywatnego celem jego wynajmu nie stanowi odpłatnej dostawy;
• lokal użytkowy nadal będzie przez niego wykorzystywany do czynności opodatkowanych tj. wynajmu.
  
  

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczyć trzeba, że interpretacja rozstrzyga ściśle w zakresie przedstawionego zdarzenia, pytania oraz stanowiska.

Zatem każda zmiana opisu zdarzenia przyszłego, a w szczególności gdyby lokal użytkowy nie był w przyszłości wynajmowany w całości, lub zmiana stanu prawnego, powodują, że interpretacja traci ważność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.