Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/4511-521/15-5/MW
z 2 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 30 marca 2015 r. (data wpływu: 1 kwietnia 2015 r.) uzupełnionym w dniu 1 lipca 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od opodatkowania uzyskanych przychodów z tytułu nieodpłatnego świadczenia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 kwietnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od opodatkowania uzyskanych przychodów z tytułu nieodpłatnego świadczenia.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni prowadzi wraz z mężem gospodarstwo rolne. Mąż Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawczyni prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą polegającą na odśnieżaniu dróg i placów wraz z posypywaniem piaskiem z solą oraz zamiatanie zamiatarką ciągnikową ulic zgodnie z PKD 81.29Z PKWiU 81.29.12.0. Praca ta wykonywana jest zakupionym w tym celu ciągnikiem rolniczym. Wnioskodawczyni chciałaby aby w wolnych chwilach mąż poza pracą w gospodarstwie rolnym nieodpłatnie i bezumownie wykonywał powyższe prace ww. ciągnikiem w firmie Wnioskodawczyni.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że:

1. w roku poprzedzającym rok podatkowy, którego dotyczy wniosek, nie uzyskała przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie bądź w formie spółki w wysokości przekraczającej 150 000 euro.
2. w roku podatkowym, którego dotyczy wniosek, Wnioskodawczyni nie korzystała i nie będzie korzystała z opodatkowania w formie karty podatkowej prowadzonej działalności gospodarczej.
3. Wnioskodawczyni nie korzysta, na podstawie odrębnych przepisów, z okresowego zwolnienia od podatku dochodowego.
4. Wnioskodawczyni wskazała również, że nie osiąga przychodów z tytułu:
1. prowadzenia aptek,
2. działalności w zakresie udzielania pożyczek pod zastaw (prowadzenie lombardów),
3. działalności w zakresie kupna i sprzedaży wartości dewizowych,
4. prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie wolnych zawodów,
5. działalności w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych.
5. W roku podatkowym, którego dotyczy wniosek, Wnioskodawczyni nie wytwarza wyrobów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, na podstawie odrębnych przepisów, z wyjątkiem wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii.
6. W roku podatkowym Wnioskodawczyni nie podejmie działalności po zmianie działalności wykonywanej:
1. samodzielnie na działalność prowadzoną w formie spółki z małżonkiem,
2. w formie spółki z małżonkiem na działalność prowadzoną samodzielnie przez jednego lub każdego z małżonków,
3. samodzielnie przez małżonka na działalność prowadzoną samodzielnie przez drugiego małżonka.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni powinna wycenić potencjalną wartość przysporzenia na rzecz swojej firmy z tytułu nieodpłatnego świadczenia pracy przez męża i odprowadzić z tego tytułu podatek dochodowy?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 125 ww. ustawy wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczona zgodnie z art. 11 ust 2-2b, otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, z zastrzeżeniem ust 20.

Stosownie do art. 21 ust. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 125, nie ma zastosowania do świadczeń otrzymywanych na podstawie stosunku pracy, pracy nakładczej lub na podstawie umów będących podstawą uzyskiwania przychodów zaliczonych do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2.

Natomiast w myśl art. 14 ust. 3 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tj. Dz. U. z 2004 r. Nr 142, poz. 514 ze zm.) do I i II grupy podatkowej zalicza się:

• małżonków, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową rodzeństwo, ojczyma, macochę, i teściów,
• zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych.

Mając na uwadze powyższe zdaniem Wnioskodawczyni, czynności polegające na nieodpłatnym świadczeniu usług przez męża w Jej firmie nie powinny być opodatkowane podatkiem dochodowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125 (art. 14 ust. 2 pkt 8 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Zgodnie z art. 11 ust. 2a ww. ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

• jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
• jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu,
• jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku.
• w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji pojęcia „nieodpłatnego świadczenia”. Dokonując zatem wykładni gramatycznej, za „nieodpłatne świadczenie” uznać należy świadczenia „nie wymagające opłaty, takie za które się nie płaci, bezpłatne” (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN 2003 r.).

Zatem należy przyjąć, że nieodpłatnym świadczeniem jest takie zdarzenie, którego skutkiem (następstwem) jest nieodpłatne przysporzenie majątku jednej osobie, kosztem majątku innej osoby, innego podmiotu. W świetle powyższego uznać należy, że dla celów podatkowych, przez nieodpłatne świadczenie rozumie się te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie w majątku podatnika mające konkretny wymiar finansowy. Wskazać przy tym należy, że zgodnie z art. 353 § 2 ww. Kodeksu cywilnego, świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczona zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, z zastrzeżeniem ust. 20.

Zgodnie z art. 21 ust. 20 ww. ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 125, nie ma zastosowania do świadczeń otrzymywanych na podstawie stosunku pracy, pracy nakładczej lub na podstawie umów będących podstawą uzyskiwania przychodów zaliczanych do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2.

Z kolei w myśl art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2015 r., poz. 86 z późn. zm.), do I grupy podatkowej zalicza się: małżonków, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę, i teściów.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi wraz z mężem gospodarstwo rolne. Mąż Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawczyni prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą polegającą na odśnieżaniu, dróg i placów wraz z posypywaniem piaskiem z solą oraz zamiatanie zamiatarką ciągnikową ulic zgodnie z PKD 81.29Z PKWiU 81.29.12.0. Praca ta wykonywana jest zakupionym w tym celu ciągnikiem rolniczym. Wnioskodawczyni chciałaby, aby w wolnych chwilach mąż poza pracą w gospodarstwie rolnym nieodpłatnie i bezumownie wykonywał powyższe prace ww. ciągnikiem w firmie Wnioskodawczyni.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że nieodpłatne i bezumowne świadczenie usług przez męża Wnioskodawczyni na rzecz prowadzonej przez Nią działalności gospodarczej generuje po stronie Wnioskodawczyni przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże ww. przychód jest zwolniony od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 tej ustawy.

Stanowisko Wnioskodawczyni należało zatem uznać za prawidłowe.

Podkreślenia przy tym wymaga, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.