Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/4511-942/15-2/MM
z 5 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z 30 lipca 2015 r. (data wpływu 3 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych opisanej we wniosku konfuzji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 sierpnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych opisanej we wniosku konfuzji.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, będący osobą fizyczną mającą polską rezydencję podatkową, jest jednym ze wspólników (komandytariuszem) spółki komandytowej z siedzibą w Polsce (dalej: „Spółka"). Obecnie, do Spółki zamierza przystąpić osoba fizyczna (dalej: „Kontrahent"), która udzieliła Wnioskodawcy pożyczki (dalej: „Pożyczka") na prowadzoną przez niego działalność gospodarczą.

Kontrahent, wstępując do Spółki, planuje wnieść do niej wkład niepieniężny w postaci wierzytelności z tytułu udzielonej Pożyczki. W wyniku wniesienia wkładu do Spółki, Kontrahent uzyska status komandytariusza.

Wnioskodawca planuje wnieść do Spółki dodatkowy wkład niepieniężny w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w skład której wejdą m.in. know-how niezbędny do funkcjonowania działalności Wnioskodawcy, wyposażenie biurowe, środki pieniężne oraz zobowiązania z tytułu udzielonej Pożyczki. Wniesienie wkładu przez Wnioskodawcę do Spółki nastąpi przed, równocześnie albo po wstąpieniu do niej przez Kontrahenta.

W następstwie planowanych operacji dojdzie do zmiany podmiotowej po stronie dłużnika oraz wierzyciela z tytułu Pożyczki - Spółka stanie się jednocześnie własnym wierzycielem i dłużnikiem. W konsekwencji, dojdzie do wygaśnięcia zobowiązania z tytułu Pożyczki na skutek konfuzji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

1. Czy wniesienie przez Wnioskodawcę do Spółki wkładu niepieniężnego w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa, będzie stanowić dla Wnioskodawcy przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem PIT?
2. Czy w przypadku, gdy w konsekwencji wniesienia przez Wnioskodawcę do Spółki zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w skład której wejdzie m.in. zobowiązanie z tytułu Pożyczki i zobowiązanie to wygaśnie na skutek konfuzji, Wnioskodawca uzyska przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem PIT?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, odnośnie pytania 1, wniesienie przez Wnioskodawcę do Spółki wkładu niepieniężnego w postaci wierzytelności z tytułu Pożyczki, nie będzie stanowiło dla Wnioskodawcy przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem PIT.

W ocenie Wnioskodawcy, odnośnie pytania 2, w przypadku, gdy w konsekwencji wniesienia przez Wnioskodawcę do Spółki wierzytelności z tytułu Pożyczki, wierzytelność ta wygaśnie na skutek konfuzji, Wnioskodawca nie uzyska przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem PIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1

Zgodnie z przepisami ustawy o PIT, wolne od podatku dochodowego są przychody z tytułu przeniesienia własności składników majątku będących przedmiotem wkładu niepieniężnego (aportu) wnoszonych do spółki niebędącej osobą prawną, w tym wnoszonych do takiej spółki składników majątku otrzymanych przez podatnika w następstwie likwidacji spółki niebędącej osobą prawną bądź wystąpienia z takiej spółki (art. 21 ust. 1 pkt 50b ustawy o PIT).

Zgodnie z powyższym, wniesienie do spółki osobowej zorganizowanej części przedsiębiorstwa, będącego składnikiem majątku Wnioskodawcy w formie wkładu niepieniężnego, będzie zwolnione z opodatkowania podatkiem PIT.

Powyższe stanowisko znajduje odzwierciedlenie w interpretacjach organów podatkowych, wydawanych w imieniu Ministra Finansów m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 17 listopada 2014 r. nr ILPB1/415-988/14-2/AN czy w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 3 lipca 2014 r. nr IBPBI/1/415-445/14/JS.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w przypadku wniesienia przez Wnioskodawcę do Spółki wkładu niepieniężnego w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa, nie uzyska on przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem PIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2

1. Uwagi ogólne
   
   
   

Zgodnie z przepisami prawa cywilnego, zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić (art. 353 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. kodeks cywilny, j.t. Dz. U. z 2014 r., poz. 121 ze zm., dalej: „kodeks cywilny"). Tym samym, na treść stosunku zobowiązaniowego składa się z jednej strony uprawnienie po stronie wierzyciela, a z drugiej, skorelowany z nim obowiązek określonego działania lub zaniechania po stronie dłużnika.

Zasadniczo, wierzytelność nie może istnieć bez odpowiadającego jej długu, podobnie jak dług nie może istnieć bez wierzytelności. Jak wynika z istoty stosunku zobowiązaniowego, ta sama strona nie może być jednocześnie dłużnikiem i wierzycielem w tym samym stosunku zobowiązaniowym, bowiem nikt nie może sam od siebie żądać spełnienia świadczenia, jak również go egzekwować.

W przypadku, gdy dochodzi do połączenia w jednym podmiocie dwóch stron stosunku zobowiązaniowego, nie istnieją już dwa przeciwstawne podmioty, z których każdy reprezentuje odmienne interesy.

W konsekwencji, w wyniku konfuzji, to jest połączenia w rękach tej samej osoby wierzytelności oraz sprzężonego z nią zobowiązania, pomiędzy stronami przestaje istnieć więź o charakterze prawnym.

Jednocześnie, stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w licznych komentarzach przedstawicieli doktryny. Jak wskazuje Zbigniew Radwański: „Prawo podmiotowe sprzężone jest z korelatywnym obowiązkiem innej lub innych osób. Jeżeli więc wskutek jakichkolwiek zdarzeń nastąpi połączenie w rękach tej samej osoby prawa i korelatywnie sprzężonego z nim obowiązku (tzw. confusio), to prawo podmiotowe traci swój społeczny sens" (zob. Z. Radwański, A. Olejniczak, Zobowiązania - część ogólna, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa, 2012). Podobnie twierdzi M. Safjan; „Na treść każdego stosunku zobowiązaniowego składa się istnienie uprawnienia po stronie wierzyciela i skorelowanego z nim obowiązku oznaczonego działania lub zaniechania po stronie dłużnika. Nie może więc zasadniczo istnieć ani wierzytelność bez odpowiadającego jej długu, ani też dług bez wierzytelności" (zob. M. Safjan, [w:] K. Pietrzykowski, Komentarz do art. l-449[10] Tom I, Legalis, 2015).

2. Zasady opodatkowania konfuzji
   
   
   

Spółki osobowe, z wyłączeniem spółek komandytowo-akcyjnych, nie są traktowane jako podatnicy podatku dochodowego. Podatnikami PIT są natomiast wspólnicy tych spółek. Stąd, zasady przypisywania przychodów i kosztów ich uzyskania związane z funkcjonowaniem spółek osobowych należy rozpatrywać w odniesieniu do poszczególnych wspólników spółek osobowych.

W przypadku wniesienia przez Kontrahenta do Spółki wkładu niepieniężnego w postaci wierzytelności z tytułu Pożyczki oraz wniesienia do tej Spółki przez Wnioskodawcę zobowiązania do spłaty tej Pożyczki, dojdzie do wygaśnięcia zobowiązań na skutek konfuzji - Spółka stanie się bowiem jednocześnie własnym wierzycielem i dłużnikiem. W ocenie Wnioskodawcy, zdarzenie to nie będzie wiązało się jednakże z uzyskaniem przychodu podatkowego.

W szczególności, instytucji wygaśnięcia zobowiązania na skutek konfuzji, nie należy mylić z instytucją umorzenia zobowiązania, uregulowaną w przepisie art. 508 kodeksu cywilnego. Zgodnie z brzmieniem powołanego przepisu, zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje. Natomiast do wygaśnięcia długu na skutek konfuzji dochodzi z mocy samego prawa, a nie w wyniku złożenia zgodnych oświadczeń woli stron. W konsekwencji, wygaśnięcie zobowiązania w wyniku konfuzji nie stanowi umorzenia tego zobowiązania.

W związku z tym, w powyższym wypadku nie znajdzie zastosowania przepis art. 14 ust. 2 pkt 6 ustawy o PIT, zgodnie z którym opodatkowaniu podatkiem PIT podlega wartość umorzonych zobowiązań.

Podobnie, instytucji wygaśnięcia zobowiązania na skutek konfuzji nie można wiązać z instytucją nieodpłatnego świadczenia, o której mowa w art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT. W wyniku konfuzji dochodzi do połączenia w rękach tej samej osoby wierzytelności oraz sprzężonego z nią zobowiązania, a w konsekwencji do jego wygaśnięcia. Biorąc pod uwagę, że stosunek prawny pomiędzy stronami wygasa, nie można mówić o spełnieniu świadczenia, w szczególności o spełnieniu świadczenia nieodpłatnego.

Podsumowując powyższe, zdarzenie prawne polegające na wygaśnięciu zobowiązana na skutek konfuzji, nie będzie prowadziło do umorzenia tego zobowiązania, ani do otrzymania jakiegokolwiek świadczenia przez Wnioskodawcę, w tym świadczenia nieodpłatnego.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, w przypadku gdy w wyniku wniesienia przez Wnioskodawcę do Spółki zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w skład której wejdzie m.in. zobowiązanie z tytułu Pożyczki, a zobowiązanie to wygaśnie na skutek konfuzji, Wnioskodawca nie uzyska przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem PIT.

3. Stanowisko organów podatkowych

Słuszność stanowiska Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych w imieniu Ministra Finansów. Przykładowo, Dyrektor izby Skarbowej w Warszawie z 21 maja 2013 r. nr IPPB1/415-291/13-2/EC wskazał: „W przypadku, gdy dochodzi do połączenia wierzyciela i dłużnika, wzajemne prawa ulegają wygaśnięciu. Pożyczka; będąca wierzytelnością Spółki i długiem Wnioskodawczyni wygasa. (...) W świetle powyższego, wygaśnięcie zobowiązania Wnioskodawczyni z tytułu zaciągniętej pożyczki nastąpi z mocy prawa, wskutek skumulowania w rękach jednego podmiotu praw przysługujących wierzycielowi i obowiązków dłużnika (tzw. konfuzja), a nie w wyniku zwolnienia z długu. (...)Zatem, prawidłowym jest podejście Wnioskodawczyni, zgodnie z którym wygaśnięcie z mocy prawa wierzytelności na skutek konfuzji, nie będzie dla Niej skutkowało powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach prawa podatkowego, m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 11 czerwca 2015 r. nr IPTPB1/4511-128/15-5/AP, interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 2 czerwca 2015 r. nr 1PTPB1/4511-100/15-5/MR czy interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 22 maja 2015 r. nr IBPBI/1/4511-246/15/AP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.