Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/4511-383/15-6/JK
z 7 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późń zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 22 marca 2015 r. (data wpływu 24 marca 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 20 kwietnia 2015 r. (data nadania 20 maja 2015 r., data wpływu 25 maja 2015 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 27 kwietnia 2015 r. Nr IPPB4/4511-383/15-2/JK (data nadania 28 kwietnia 2015 r., data doręczenia 13 maja 2015 r.) oraz uzupełnionym pismem z dnia 11 lipca 2015 r. (data nadania 13 lipca 2015 r., data wpływu 15 lipca 2015 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 22 czerwca 2015 r. Nr IPPB4/4511-383/15-4/JK (data nadania 22 czerwca 2015 r., data doręczenia 8 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia obowiązku podatkowego oraz opodatkowania dochodów zagranicznych na terytorium Polski – jest:

• prawidłowe – w części dotyczącej braku opodatkowania w Polsce dochodów uzyskanych z tytułu emerytury wypłacanej jednorazowo oraz w zakresie przedawnienia,
  
• nieprawidłowe – w pozostałym zakresie.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 24 marca 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia obowiązku podatkowego oraz opodatkowania dochodów zagranicznych na terytorium Polski.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 27 kwietnia 2015 r. Nr IPPB4/4511-383/15-2/JK (data nadania 28 kwietnia 2015 r., data doręczenia 13 maja 2015 r.) poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego, przeformułowanie pytania Nr 1 oraz przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego w odniesieniu do przeformułowanego pytania.

Pismem dnia 20 kwietnia 2015 r. (data nadania 20 maja 2015 r., data wpływu 25 maja 2015 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

W związku z dalszymi wątpliwościami, pismem z dnia 22 czerwca 2015 r. Nr IPPB4/4511-383/15-4/JK (data nadania 22 czerwca 2015 r., data doręczenia 8 lipca 2015 r.) tut, organ ponownie wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez doprecyzowania stanu faktycznego, przeformułowanie pytania, które winno być związane z przepisami prawa podatkowego, będącymi przedmiotem interpretacji indywidualnej oraz przyporządkowane do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, a także dotyczyć indywidualnej sprawy Wnioskodawcy a także przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego w odniesieniu do przeformułowanego pytania oraz przedstawienie jednoznacznego własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego w odniesieniu do zadanych pytań Nr 2, 3, 5, 10.

Pismem dnia 11 lipca 2015 r. (data nadania 13 lipca 2015 r., data wpływu 15 lipca 2015 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

We wniosku i uzupełnieniach przedstawiono następujący stan faktyczny.

Niniejszy wniosek dotyczy okresu rozpoczynającego się od 1 stycznia 2006 r., zatem Wnioskodawca przedstawił elementy stanu faktycznego począwszy od tego dnia. Wnioskodawca mieszka w Polsce przynajmniej od 2006 r. Żyje w związku ze swoją partnerką (obywatelką Polski i polską rezydentką podatkową). Posiada w Polsce dom od 2006 r., który stanowi współwłasność z partnerką życiową Wnioskodawcy. Wnioskodawca i jego partnerka życiowa mają dziecko, które żyje wspólnie z nimi w ich domu w Polsce. Wnioskodawca jest obywatelem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii. Nie jest obywatelem Polski. Nie dysponuje majątkiem nieruchomym w Wielkiej Brytanii. Wnioskodawca przeszedł na emeryturę w roku 2005. Oprócz córki cała rodzina Wnioskodawcy mieszka w Wielkiej Brytanii. Wnioskodawca czuje się rezydentem Wielkiej Brytanii i zamierza wrócić na stałe do Wielkiej Brytanii i tam spędzić resztę życia. W latach 2006 – 2013, Wnioskodawca osiągał wymienione poniżej przychody/dochody ze źródeł położonych poza terytorium Polski, których uzyskania nie zadeklarował i od których nie zapłacił podatku w Polsce.

1. Odsetki od środków zgromadzonych w funtach brytyjskich (GBP) na rachunkach bankowych na Wyspie Jersey (H), w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (N UK), na Wyspie Man (pozostałe banki wymienione poniżej):
   • w roku 2013 w bankach: H, N UK; w roku 2012 w bankach: H, N UK;
     
   • w roku 2011 w bankach: H, N International (rachunek zamknięty w czerwcu 2011), A Int, (rachunek zamknięty w czerwcu 2011), N UK;
     
   • w roku 2010 w bankach: H, N International, A Int., N UK;
     
   • w roku 2009 w bankach: H, A Int, N UK;
     
   • w roku 2008 w bankach: H, N International, A Int, Bank , N UK;
     
   • w roku 2007 w bankach: H, N UK;
     
   • w roku 2006 w bankach: H, N UK.
2. Dochody z tytułu emerytury (ubezpieczenia na życie) wypłacane przez brytyjskich ubezpieczycieli w funtach brytyjskich:
   • w roku 2013: emerytura wypłacona (po potrąceniu podatku) przez T oraz emerytura wypłacona przez C;
     
   • w roku 2012: emerytura wypłacona (po potrąceniu podatku) przez T oraz emerytura wypłacona przez C;
     
   • w roku 2011: emerytura wypłacona przez T, emerytura wypłacona przez C oraz emerytura wypłacona przez P;
     
   • w roku 2010: emerytura wypłacona przez T oraz emerytura wypłacona przez C;
     
   • w roku 2009: emerytura wypłacona przez T oraz emerytura wypłacona przez C;
     
   • w roku 2008: emerytura wypłacona przez T, emerytura wypłacona przez C oraz emerytura wypłacona przez P.
   Część emerytur była wypłacana jako kwota ryczałtowa, cześć periodycznie.
   
3. Dochody w postaci tzw. zysków kapitałowych w postaci dywidendy:
   • w roku 2013: dochody kapitałowe z inwestycji w brytyjskiej osobie prawnej FOREIGN & COLONIAL INVESTMENT TRUST PLC w formie dywidendy – xx GBP (w tym dywidenda yy GBP + zz GBP jako kredyt podatkowy);
     
   • w roku 2012: dochody kapitałowe z inwestycji w brytyjskiej osobie prawnej FOREIGN & COLONIAL INVESTMENT TRUST PLC w formie dywidendy – xx GBP (w tym dywidenda yy GBP + zz GBP jako kredyt podatkowy) osiągnięte w dniu 7 września 2012 r.;
     
   • w roku 2008: dochody kapitałowe z inwestycji w brytyjskiej osobie prawnej SVM GLOBAL FUND PLC w formie dywidendy – xx GBP (w tym dywidenda yy GBP + zz GBP jako kredyt podatkowy) osiągnięte w dniu 10 stycznia 2008 r.; dochody kapitałowe z inwestycji w brytyjskiej osobie prawnej New Star w formie dywidendy – xx GBP (w tym dywidenda yy GBP + zz GBP jako kredyt podatkowy) osiągnięte w dniu 31 stycznia 2008 r.; dochody kapitałowe z inwestycji w brytyjskiej osobie prawnej FOREIGN & COLONIAL INVESTMENT TRUST PLC w formie dywidendy – xx GBP (w tym dywidenda yy GBP – zz GBP jako kredyt podatkowy) osiągnięte w dniu 8 maja 2008;
     
   • w roku 2007: dochody kapitałowe z inwestycji w brytyjskiej osobie prawnej FOREIGN & COLONIAL INVESTMENT TRUST PLC w formie dywidendy – xx GBP (w tym dywidenda yy GBP + zz GBP jako kredyt podatkowy) osiągnięte w dniu 9 maja 2007 r.; dochody kapitałowe z inwestycji w brytyjskiej osobie prawnej FOREIGN & COLONIAL INVESTMENT TRUST PLC w formie dywidendy – xx GBP (w tym dywidenda yy GBP + zz GBP jako kredyt podatkowy) osiągnięte w dniu 8 sierpnia 2007 r.; dochody kapitałowe z inwestycji w brytyjskiej osobie prawnej NEW STAR UK PROPERTY UNIT TRUST w formie dywidendy – xx GBP (w tym dywidenda yy GBP + zz GBP jako kredyt podatkowy) osiągnięte w dniu 31 lipca 2007 r.; dochody kapitałowe z inwestycji w brytyjskiej osobie prawnej NEW STAR UK PROPERTY UNIT TRUST w formie dywidendy – xx GBP (w tym dywidenda yy GBP + zz GBP jako kredyt podatkowy) osiągnięte w dniu 31 stycznia 2007 r.; dochody kapitałowe z inwestycji w brytyjskiej osobie prawnej SVM GLOBAL FUND PLC w formie dywidendy – xx GBP (w tym dywidenda yy GBP – zz GBP jako kredyt podatkowy) osiągnięte w dniu 10 stycznia 2007 r.;
     
   • w roku 2006: dochody kapitałowe 2 inwestycji w brytyjskiej osobie prawnej FOREIGN & COLONIAL INVESTMENT TRUST PLC w formie dywidendy – xx GBP (w tym dywidenda yy GBP + zz GBP jako kredyt podatkowy) osiągnięte w dniu 24 maja 2006 r. oraz xx GBP (w tym dywidenda yy + zz jako kredyt podatkowy) osiągnięty w 11 września 2006 r.; dochody kapitałowe z inwestycji w brytyjskiej osobie prawnej SVM GLOBAL FUND PLC w formie dywidendy – xx GBP (w tym dywidenda yy GBP + zz GBP jako kredyt podatkowy) osiągnięte w dniu 6 stycznia 2006 r.; dochody kapitałowe z inwestycji w brytyjskiej osobie prawnej NEW STAR UK PROPERTY UNIT TRUST w formie dywidendy – xx GBP (w tym dywidenda yy GBP + zz GBP jako kredyt podatkowy) osiągnięte w dniu 31 stycznia 2006 r. oraz xx GBP (w tym dywidenda yy GBP + zz GBP jako kredyt podatkowy) osiągnięte w dniu 31 lipca 2006 r.
4. Dochody w postaci tzw. zysków kapitałowych pochodzące ze zbycia akcji:
   1. w roku 2008: dochody kapitałowe z inwestycji w brytyjskiej osobie prawnej SVM GLOBAL FUND PLC pochodzące ze zbycia akcji – zysk w wysokości xx GBP osiągnięty w dniu 9 czerwca 2008 r. (data transakcji to 29 maj 2008 r.); dochody kapitałowe z inwestycji w brytyjskiej osobie prawnej FOREIGN & COLONIAL INVESTMENT TRUST PLC pochodzące ze zbycia akcji – niestety Wnioskodawca nie jest w stanie ustalić, czy na sprzedaży akcji w tym przypadku został osiągnięty dochód czy strata – transakcja odbyła się w dniu 9 czerwca 2008 r. a cena transakcyjna (zbycia) wyniosła xx GBP; dochody kapitałowe z inwestycji w brytyjskiej osobie prawnej NEW STAR UK PROPERTY UNIT TRUST pochodzące ze zbycia akcji – strata w wysokości xx GBP zrealizowana w dniu 28 stycznia 2008 r.;
      
   2. w roku 2006: dochody kapitałowe z inwestycji w brytyjskiej osobie prawnej FOREIGN & COLONIAL INVESTMENT TRUST PLC pochodzące ze zbycia akcji – niestety Wnioskodawca nie jest w stanie ustalić, czy na sprzedaży akcji w tym przypadku został osiągnięty dochód czy strata – transakcja odbyła się w dniu 31 października 2006 r., a cena transakcyjna (zbycia) wyniosła xx GBP. Zagraniczne instytucje finansowe, które wypłacały Wnioskodawcy ww. należności (należności rozumiane jako dochód/przychód Wnioskodawcy z podatkowego punktu widzenia) przy rozliczaniu podatków nie traktowały Wnioskodawcy jak rezydenta Polski, lecz Wielkiej Brytanii. Również sam Wnioskodawca uznawał siebie za rezydenta Wielkiej Brytanii i rozliczał podatki poza Polską jak rezydent podatkowy Wielkiej Brytanii. W związku z tym Wnioskodawca zapłacił podatki od ww. dochodów poza Polską.
5. Wynagrodzenie otrzymane w 2013 r., wypłacone przez E utworzony przez Rząd Zjednoczonego Królestwa: płatność w kwocie 141,18 GBP jako wynagrodzenie z tytułu złego administrowania wypłacana osobom, które poniosły z tego tytułu straty finansowe wypłacone przez specjalny fundusz utworzony przez Rząd Zjednoczonego Królestwa w celu zrekompensowania strat poniesionych przez osoby ubezpieczone na życie, a które poniosły je z powodu złego administrowania.
   
   
   

W uzupełnieniu z dnia 20 kwietnia 2015 r. (data nadania 20 maja 2015 r., data wpływu 25 maja 2015 r.) Wnioskodawca wskazał, że przebywał w Polsce od pierwszej połowy 2005 r. Wnioskodawca nie posiada mienia w Wielkiej Brytanii. Rodzina w Wielkiej Brytanii to siostra i jej dzieci oraz żona zmarłego brata i jej dzieci. Wnioskodawca nie jest żonaty. Wnioskodawca nie jest jednocześnie rezydentem podatkowym Polski i Wielkiej Brytanii. Wnioskodawca nie posiada polskiego certyfikatu rezydencji podatkowej. Wnioskodawca przebywał zwykle w Polsce. Wnioskodawca w każdym roku przebywał w Polsce dłużej niż 183 dni. Wnioskodawca nie prowadzi działalności. Wnioskodawca jest emerytem. Podmioty od których Wnioskodawca otrzymuje emeryturę są podmiotami prowadzącymi działalność ubezpieczeniową. Świadczenia od brytyjskich ubezpieczycieli zostały przez Wnioskodawcę otrzymane z tytułu inwestowania składki ubezpieczeniowej w związku z umową ubezpieczenia zawartą na podstawie przepisów o działalności ubezpieczeniowej. Wynagrodzenie nie zostało wypłacone przez Equitable Life Paymet Scheme jako fundusz kapitałowy, jednakże z tytułu strat finansowych związanych z inwestowaniem składki ubezpieczeniowej.

Ponadto, w uzupełnieniu z dnia 11 lipca 2015 r. (data nadania 13 lipca 2015 r., data wpływu 15 lipca 2015 r.) Wnioskodawca poinformował, że wartość majątku spółek, których akcje były sprzedawane nie stanowił ponad 50% nieruchomości. Akcje zbywane nie były przedmiotem obrotu na giełdzie. Natomiast akcje instytucji finansowej (ang. trust), która obracała ww. zbytymi akcjami były notowane na giełdzie. Ubezpieczyciele (firmy ubezpieczeniowe) nie były funduszami kapitałowymi.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w zaistniałym stanie faktycznym w okresie objętym wnioskiem Wnioskodawca powinien był zostać uznany za rezydenta podatkowego Polski, czy też za osobę mającą ograniczony (bądź nie) obowiązek podatkowy w Polsce?
   
2. Odsetki. Czy podatek od odsetek uzyskanych przez Stronę powinien zostać odprowadzony w Polsce czy w Wielkiej Brytanii, czy też w innych krajach/terytoriach?
   
3. Dywidendy. Czy dochód/przychód otrzymany przez Stronę z tytułu otrzymanych dywidend powinien zostać opodatkowany w Polsce czy w Wielkiej Brytanii?
   
4. Emerytury. Czy dochód/przychód otrzymany przez Stronę z tytułu emerytur powinien zostać opodatkowany w Polsce, czy w Wielkiej Brytanii?
   
5. Zbycie akcji. Czy dochód ze zbycia akcji przez Stronę powinien zostać opodatkowany w Polsce czy w Wielkiej Brytanii?
   
6. Przedawnienie. Czy zobowiązania podatkowe za rok 2008 i lata wcześniejsze (o ile zdaniem organu powstały) uległy przedawnieniu z punktu widzenia polskiego prawa?
   
7. Nadpłata. Czy należy uznać, że podatki zapłacone przez Stronę na rzecz innych krajów/terytoriów niż Polska tytułów opisanych powyżej stanowią nadpłatę i zostały zapłacone nienależnie, ponieważ powinny zostać opodatkowane w Polsce? Jeśli tak, to w jakim zakresie?
   
8. Odliczenie. Czy podatek zapłacony przez Stronę w Wielkiej Brytanii lub innym kraju/terytorium może zostać odliczony od polskiego podatku jeśli organ uzna, że Strona w okresie objętym wnioskiem była rezydentem podatkowym Polski i uzyskany przez nią dochód powinien zostać opodatkowany w Polsce?
   
9. Zwrot nadpłaty. Jeśli odpowiedź na pytanie Nr 8 będzie negatywna, co powinna zrobić Strona (na gruncie polskiego prawa), aby odzyskać podatek zapłacony poza Polską? Co powinny i mogą zrobić polskie władze i organy podatkowe w takiej sytuacji, aby pomóc Stronie odzyskać podatki nadpłacone poza Polską?
   
10. Rozliczenie podatku. Jeżeli dochody/przychody wymienione powyżej powinny zostać opodatkowane w Polsce, w jaki i sposób Strona powinna tego dokonać?
    
11. Czy wynagrodzenie wypłacone przez E utworzony przez rząd Zjednoczonego Królestwa podlega opodatkowaniu w Polsce, jeśli tak, to jak należy je rozliczyć?
    
    
    

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Odpowiedź na pytanie Nr 1: w okresie, którego dotyczy wniosek, Wnioskodawca miał nieograniczony obowiązek podatkowy (był on rezydentem podatkowym) w Wielkiej Brytanii. Wnioskodawca nie posiada polskiego certyfikatu rezydencji podatkowej.
   
2. Odpowiedź na pytanie Nr 2: Strona uważa, że otrzymane przez nią odsetki nie podlegają opodatkowaniu w Polsce.
   
3. Odpowiedź na pytanie Nr 3: uzyskane przez Wnioskodawcę dywidendy nie podlegają opodatkowaniu w Polsce.
   
4. Odpowiedź na pytanie Nr 4: Zgodnie z art. 17 ust. 2 „jednorazowe wypłaty w ramach systemu emerytalnego utworzonego w jednym Umawiającym się Państwie i wypłacane na rzecz osoby mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie podlegają opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie”. Dlatego też, wypłacone Stronie kwoty nie powinny podlegać opodatkowaniu w Polsce.
   
5. Z drugiej strony, część wypłaconych Stronie kwot (tj. tych które nie zostały wypłacone jednorazowo) została opodatkowana w Wielkiej Brytanii, w związku z czym Strona otrzymała część z nich w kwocie netto (tj. po potrąceniu podatku brytyjskiego). Gdyby uznać, że kwoty te powinny zostać opodatkowane w Polsce (tj. zgodnie z art. 17 ust. 1 Konwencji) wówczas doszłoby do podwójnego opodatkowania tego samego dochodu co stanowiłoby naruszenie prawa, o którym mowa w art. 25 Konwencji. Oznacza to, że dochody uzyskane z tych tytułów nie powinny podlegać opodatkowaniu w Polsce.
   
6. Odpowiedź na pytanie Nr 5: uzyskane przez Wnioskodawcę zyski ze zbycia akcji nie podlegają opodatkowaniu w Polsce.
   
7. Odpowiedź na pytanie Nr 6. Zgodnie z art. 70 § 1 O.p. zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Dlatego ewentualne zobowiązania podatkowe Strony za lata wcześniejsze niż rok 2009 uległy już przedawnieniu.
   
8. Odpowiedź na pytanie Nr 7 (nadpłata). Jeżeli Minister Finansów uzna, że Strona była polskim rezydentem podatkowym w okresie objętym niniejszym wnioskiem to odpowiedź na pytanie Nr 7 powinna być twierdząca. Jeżeli przyjąć za prawidłowe stanowisko Strony co do tego, że nie była ona polskim rezydentem podatkowym to odpowiedź na pytanie Nr 7 powinna być negatywna,
   
9. Odpowiedź na pytanie Nr 8. Jeżeli należy uznać, że Strona była polskim rezydentem podatkowym w okresie objętym niniejszym wnioskiem to powinna móc potrącić z polskim podatkiem podatek zapłacony poza Polską co wynika z art. 25 Konwencji oraz art. 27 ust. 9 u.p.d.o.f.
   
10. Odpowiedź na pytanie Nr 9. Jeśli Minister Finansów uzna, że Strona (uznana przez Niego za polskiego rezydenta podatkowego) nie ma prawa do odliczenia od podatku polskiego podatku zapłaconego przez nią za granicą, wówczas Strona powinna wystąpić do odpowiedniego organu polskiego (tj. Ministra Finansów) na podstawie art. 24 ust. 1 Konwencji w celu spowodowania zadowalającego rozwiązania. Z kolei Minister Finansów powinien wystąpić do swojego odpowiednika w Wielkiej Brytanii na podstawie art. 24 ust. 2 Konwencji w celu spowodowania zadowalającego rozwiązania.
    
11. Odpowiedź na pytanie Nr 10. Zdaniem Strony nie musi ona dochodów/przychodów wymienionych we wniosku (pytania 1-9) rozliczać w Polsce gdyż dochody/przychody te nie podlegają w Polsce opodatkowaniu.
    
12. Odpowiedź na pytanie nr 11. Zdaniem Strony wynagrodzenie, o którym mowa w pytaniu Nr 11 nie podlega opodatkowaniu w Polsce na podstawie art. 21 Konwencji.
    
    

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176, z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r., osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W przepisach polskiego prawa podatkowego obowiązujących do dnia 31 grudnia 2006 r. pojęcie „miejsca zamieszkania” nie było zdefiniowane, a zatem wykładnia tego pojęcia oparta była na definicji miejsca zamieszkania zawartej w art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem, miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. Warunek przebywania w danym miejscu ma charakter obiektywny i nie ma problemów dowodowych w wykazaniu, że dana osoba przebywa lub nie w danej miejscowości. Zamiar stałego pobytu w danej miejscowości ma natomiast charakter subiektywny, ponieważ odnosi się do woli osoby. Należy jednak zauważyć, że istnieją kryteria obiektywizujące zamiar stałego pobytu. Uznaje się na przykład, że podatnik wykazuje zamiar stałego pobytu w danej miejscowości, jeżeli miejscowość ta stanowi dla niego centrum jego życiowej działalności, ocenianej w aspekcie jego powiązań osobistych i gospodarczych.

Od 1 stycznia 2007 r. definicja miejsca zamieszkania podatnika na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wprowadzona została do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r., osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Stosownie do art. 3 ust. 2b ww. ustawy za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
2. działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
3. działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
4. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.
   
   

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem „lub”, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie – podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika „lub” w sformułowaniu „centrum interesów osobistych lub gospodarczych” dla doprecyzowania, kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP.

Przez „centrum interesów osobistych” należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczna, polityczna, kulturalna, obywatelska, przynależność do organizacji/klubów, uprawiane hobby itp. Z kolei „centrum interesów gospodarczych” to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, warunek ten stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium RP centrum interesów życiowych.

Jednocześnie, zgodnie z art. 4 ustawy, powyższe przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska.

Stosownie do art. 4 ust. 1 umowy z dnia 16 grudnia 1976 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodów i zysków majątkowych (Dz. U. z 1978 r. Nr 7, poz. 20) w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r., określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się państwie” oznacza – z uwzględnieniem postanowień ustępów 2 i 3 niniejszego artykułu – każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam obowiązkowi podatkowemu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne podobne znamiona; określenie to nie obejmuje osoby fizycznej, która podlega opodatkowaniu w tym Umawiającym się Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód ze źródeł w nim położonych. Określenia „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce” oraz „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Zjednoczonym Królestwie” będą rozumiane w sposób analogiczny.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 ww. umowy, jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1, osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas stosuje się następujące zasady:

1. osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania. Jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych);
2. jeżeli nie można ustalić, w którym Umawiającym się Państwie osoba ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Umawiających się Państw, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym zwykle przebywa;
3. jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obydwu Umawiających się Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, wówczas będzie ona uważana za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, którego jest obywatelem;
4. jeżeli miejsca zamieszkania nie można określić zgodnie z postanowieniami litery a), b) oraz c) niniejszego ustępu, właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygną zagadnienie w drodze wzajemnego porozumienia.
   
   

W myśl art. 4 ust. 1 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych podpisanej w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840) w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r., określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się państwie” oznacza każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu, miejsce utworzenia albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również to Państwo oraz jakąkolwiek jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód lub zyski majątkowe ze źródeł w nim położonych.

Stosownie do art. 4 ust. 2 ww. Konwencji, jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 niniejszego artykułu, osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas jej status określa się zgodnie z następującymi zasadami:

1. osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Państwach, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych);
2. jeżeli nie można ustalić, w którym Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Państw, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym zwykle przebywa;
3. jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obydwu Umawiających się Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, którego jest obywatelem;
4. jeżeli osoba jest obywatelem obydwu Umawiających się Państw lub jeżeli nie jest obywatelem żadnego z nich, to właściwe organy Umawiających się Państw rozstrzygną sprawę w drodze wzajemnego porozumienia.
   
   

Dla potrzeb dokonania interpretacji ww. przepisu, należy sięgnąć do Komentarza do Modelowej Konwencji OECD. Przedtem, jednak wyjaśnienia wymaga, że głównym celem Modelowej Konwencji OECD jest umożliwienie rozwiązywania w sposób jednolity najczęściej występujących problemów w zakresie międzynarodowego prawnego podwójnego opodatkowania. Zgodnie z zaleceniami Rady OECD, państwa członkowskie przy zawieraniu lub rewizji dwustronnych konwencji powinny stosować się do Modelowej Konwencji i do interpretacji zawartej w Komentarzu do tej Konwencji. Postanowienia Konwencji zyskały powszechne (światowe) uznanie wyrażające się włączaniem ich do większości dwustronnych umów. Wiele umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, które zawarła Polska z innymi krajami została sporządzona w zgodzie z postanowieniami Modelowej Konwencji OECD, w tym umowa i Konwencja zawarta między Polską i Wielką Brytanią.

Według Komentarza do Modelowej Konwencji OECD posiadanie stałego ogniska domowego oznacza, że osoba fizyczna urządziła je i zastrzegła dla swojego trwałego użytkowania, w przeciwieństwie do przebywania w konkretnym miejscu, ale w takich warunkach, z których wynika, że dany pobyt jest zamierzony na krótki czas. Zgodnie z Komentarzem, istotnym czynnikiem jest trwałość zamieszkania, dbałość o ognisko domowe, co należy rozumieć, że osoba zainteresowana czyni wszystko, co jest niezbędne, aby mieć to mieszkanie do własnej dyspozycji w każdym czasie, w sposób ciągły, a nie od czasu do czasu, na pobyt, który z różnych względów może mieć charakter krótkotrwały. Jeżeli osoba fizyczna posiada ognisko domowe w obu Umawiających się państwach, wówczas pierwszeństwo ma państwo, z którym osobiste i ekonomiczne powiązania danej osoby są ściślejsze. Przez takie powiązania, Komentarz nakazuje rozumieć ośrodek interesów życiowych, przy ustalaniu którego należy wziąć pod uwagę stosunki rodzinne i towarzyskie, zatrudnienie, działalność polityczną, kulturalną i wszelką inną, miejsce działalności gospodarczej i miejsce, z którego zarządza swoim mieniem. Wszystkie te okoliczności należy rozważyć w całości, uwzględniając indywidualne postępowanie danej osoby. Jeśli miejsca zamieszkania nie można ustalić na podstawie tego kryterium, należy ustalić je biorąc pod uwagę przede wszystkim miejsce, w którym osoba fizyczna zwykle przebywa, a następnie obywatelstwo danej osoby.

Tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak i brzmienie Komentarza do niej zostały wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień. Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy, czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast, jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest obywatelem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii, nie jest obywatelem Polski. Wnioskodawca przebywa w Polsce od pierwszej połowy 2005 r. Wnioskodawca nie jest żonaty, żyje w związku ze swoją partnerką (obywatelką Polski i polską rezydentką podatkową). Wnioskodawca posiada w Polsce dom od 2006 r. Dom stanowi współwłasność z partnerką życiową. Wnioskodawca i jego partnerka życiowa mają dziecko, które żyje wspólnie z nimi w ich domu w Polsce. Wnioskodawca nie posiada mienia w Wielkiej Brytanii. Rodzina w Wielkiej Brytanii to siostra i jej dzieci oraz żona zmarłego brata i jej dzieci. Wnioskodawca nie posiada polskiego certyfikatu rezydencji podatkowej. Wnioskodawca przebywał zwykle w Polsce. Wnioskodawca w każdym roku przebywał w Polsce dłużej niż 183 dni. Wnioskodawca nie prowadzi działalności, jest emerytem. Wnioskodawca czuje się rezydentem Wielkiej Brytanii. Zamierza wrócić na stałe do Wielkiej Brytanii i tam spędzić resztę życia. Wnioskodawca w latach 2006 – 2013 uzyskiwał dochody poza terytorium Polski.

Analizując więc stopień powiązań osobistych i gospodarczych należy stwierdzić, że ściślejsze powiązania osobiste Wnioskodawcę łączą z Polską. W Polsce bowiem Wnioskodawca żyje oraz mieszka ze swoją partnerką życiową (obywatelką Polski) i dzieckiem. Wnioskodawca jest współwłaścicielem domu w Polsce. W Wielkiej Brytanii mieszka siostra Wnioskodawcy wraz z dziećmi oraz żona i dzieci nieżyjącego brata. W tym kraju Wnioskodawca nie posiada nieruchomości. Ponadto, Wnioskodawca w każdym roku przebywał w Polsce dłużej niż 183 dni. Wnioskodawca uzyskuje dochody poza granicami nie tylko Wielkiej Brytanii, lecz także innych krajów.

W związku z powyższym, Wnioskodawca spełnia warunki, określone w art. 3 ust. 1a ustawy, pozwalające uznać, że w okresie, którym dotyczy wniosek Wnioskodawca posiada w Polsce miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w związku z posiadaniem ośrodka interesów życiowych w tym kraju i pobytem dłużej niż 183 dni w danym roku podatkowym, a zatem podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Odnosząc się natomiast do sprawy dotyczącej ustalenia rezydencji podatkowej wyjaśnić należy, że definicja rezydencji w międzynarodowym prawie podatkowym wynika z umów o unikaniu podwójnego opodatkowania od dochodów i majątku.

Zgodnie z art. 5a pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych certyfikat rezydencji – oznacza zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika.

Certyfikat rezydencji jest zatem zaświadczeniem wydawanym przez organ administracji podatkowej, z treści którego musi jednoznacznie wynikać miejsce zamieszkania podatnika oraz musi być oznaczony organ podatkowy, przez który certyfikat został wydany. Certyfikat rezydencji musi, zatem pochodzić wyłącznie od właściwego organu administracji podatkowej.

Certyfikat ma dla celów podatkowych potwierdzić miejsce zamieszkania lub siedzibę podatnika, jest więc formą dokumentowania stanu faktycznego. Dokument ten ma potwierdzać, w którym państwie podatnik, posiada rezydencję podatkową, tj. w którym państwie podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (jest opodatkowany z każdego źródła dochodu wskazanego przez to państwo, niezależnie od miejsca położenia źródła tego dochodu).

W celu ustalenia tej kwestii należy zwrócić się do właściwego organu administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania. Tutejszy organ przyjmuje bowiem za Wnioskodawcą ściśle przedstawiony stan faktyczny oraz stwierdza, że Wnioskodawca posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w latach będących przedmiotem zapytania, a w związku z tym, że uzyskane przez Niego dochody podlegają opodatkowaniu w Polsce. Przy tym zaznaczyć należy, że zdaniem tut. organu posiadanie statusu polskiego rezydenta podatkowego jest tożsame z posiadaniem na terytorium Polski nieograniczonego obowiązku podatkowego i podleganiem opodatkowaniu w Polsce od całości uzyskanych dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów.

Ponadto z przedstawionego stanu faktycznego, w latach 2006 – 2013 Wnioskodawca uzyskiwał następujące dochody: odsetki od środków zgromadzonych w funtach brytyjskich (GBP) na rachunkach bankowych na Wyspie Jersey (H), w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (N UK), na Wyspie Man, emeryturę (ubezpieczenie na życie) wypłacane przez brytyjskich ubezpieczycieli w funtach brytyjskich (część emerytur była wypłacana jako kwota ryczałtowa, cześć periodycznie), zyski kapitałowe w postaci dywidendy, zyski kapitałowe pochodzące ze zbycia akcji, oraz wynagrodzenie otrzymane w 2013 r., wypłacone przez E utworzony przez Rząd Zjednoczonego Królestwa jako wynagrodzenie z tytułu złego administrowania wypłacana osobom, które poniosły z tego tytułu straty finansowe wypłacone przez specjalny fundusz utworzony przez Rząd Zjednoczonego Królestwa w celu zrekompensowania strat poniesionych przez osoby ubezpieczone na życie, a które poniosły je z powodu złego administrowania.

W odniesieniu do odsetek od środków zgromadzonych na rachunkach bankowych w funtach brytyjskich (GBP), należy wskazać, że w myśl art. 30a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od uzyskanych dochodów (przychodów) z odsetek lub innych przychodów od środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku podatnika lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, prowadzonych przez podmiot uprawniony na podstawie odrębnych przepisów, z wyjątkiem środków pieniężnych związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a.

Stosownie natomiast do art. 30a ust. 2 ww. ustawy, przepisy ust. 1 pkt 1-5 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Na podstawie art. 30a ust. 9 ww. ustawy, podatnicy podlegający nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, uzyskujący poza granicami Polski przychody (dochody) określone w ust. 1 pkt 1-5, od zryczałtowanego podatku obliczonego zgodnie z ust. 1, od tych przychodów (dochodów), odliczają kwotę równą podatkowi zapłaconemu za granicą, jednakże odliczenie to nie może przekroczyć kwoty podatku obliczonego przy zastosowaniu stawki 19%.

Na mocy art. 30a ust. 11 ww. ustawy kwoty zryczałtowanego podatku obliczonego od przychodów (dochodów), o których mowa w ust. 1 pkt 1-5, uzyskanych poza granicami Polski oraz kwoty podatku zapłaconego za granicą, o których mowa w ust. 9 i 10, podatnicy są obowiązani wykazać w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lub ust. 1a. (PIT-36 lub PIT-38).

Zgodnie z art. 22 polsko – angielskiej umowy z dnia 16 grudnia 1976 r. w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodów i zysków majątkowych obowiązującej do końca 2006 r., części dochodu osoby posiadającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, skąd one pochodzą, a należące do kategorii lub pochodzące ze źródeł, o których nie było mowy w poprzednich artykułach niniejszej Umowy, mogą być opodatkowane tylko w tym Państwie.

Mając na uwadze wyżej przywołane uregulowania prawne oraz przedstawiony stan faktyczny, stwierdzić należy, że dochód z odsetek uzyskany na rachunku bankowym w Wielkiej Brytanii w 2006 r. podlega opodatkowaniu tylko w Polsce 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych zgodnie z postanowieniami art. 22 polsko – angielskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz art. 30a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Do odsetek na rachunkach bankowych uzyskanych przez Wnioskodawcę po 1 stycznia 2007 r. zastosowanie ma art. 11 Konwencji polsko – angielskiej.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 Konwencji polsko – angielskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych podpisanej w Londynie dnia 20 lipca 2006 r., obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Na podstawie art. 11 ust. 2 ww. Konwencji, takie odsetki mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5% kwoty brutto tych odsetek. Właściwe organy Umawiających się Państw ustalą, w drodze wzajemnego porozumienia, sposób stosowania tego ograniczenia.

Zgodnie z art. 11 ust. 3 ww. Konwencji, bez względu na postanowienia ustępu 2 niniejszego artykułu, jakiekolwiek odsetki, o których mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym osoba uzyskująca odsetki ma miejsce zamieszkania lub siedzibę, jeżeli taka osoba jest osobą uprawnioną do odsetek i odsetki są wypłacane:

1. na rzecz Rządu Umawiającego się Państwa, jego jednostki terytorialnej lub organu lokalnego, lub banku centralnego Umawiającego się Państwa lub jakiejkolwiek instytucji będącej w całości własnością Rządu Umawiającego się Państwa;
2. z tytułu pożyczki wszelkiego rodzaju przyznanej, zabezpieczonej lub gwarantowanej przez instytucję rządową w celu promocji eksportu;
3. w związku ze sprzedażą na kredyt jakiegokolwiek urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego;
4. z tytułu jakiejkolwiek pożyczki udzielonej przez bank.
   
   

W art. 11 ust. 4 ww. Konwencji wyjaśniono, że użyte w tym artykule określenie „odsetki” oznacza dochód z wszelkiego rodzaju wierzytelności, zarówno zabezpieczonych, jak i niezabezpieczonych hipoteką lub prawem do uczestniczenia w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z pożyczek rządowych oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych. Określenie to nie obejmuje żadnego dochodu, który jest traktowany jak dywidenda zgodnie z postanowieniami artykułu 10 niniejszej Konwencji.

Ponadto na podstawie art. 11 ust. 5 ww. Konwencji postanowienia ustępów 1, 2 i 3 niniejszego artykułu nie mają zastosowania, jeżeli osoba uprawniona do odsetek, mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie prowadzi w drugim Państwie, w którym powstają odsetki, działalność poprzez zakład tam położony i jeżeli wierzytelność, z tytułu której płacone są odsetki, jest faktycznie związana z takim zakładem. W takim przypadku stosuje się postanowienia artykułu 7 niniejszej Konwencji.

W związku z powyższym, dochód z odsetek uzyskanych na rachunku bankowym w Wielkiej Brytanii w latach 2007-2013 podlega opodatkowaniu w Polsce, z uwzględnieniem postanowień art. 11 ust. 1 i 2 Konwencji polsko – brytyjskiej.

Z powyższego wynika, że państwo, w którym powstały odsetki (w tym przypadku w Wielkiej Brytanii), z zastrzeżeniem warunków określonych w art. 11 ww. Konwencji, przysługuje prawo do ich opodatkowania, zgodnie z prawem tego państwa. Jednocześnie przepis art. 11 ust. 2 ww. Konwencji przewiduje ograniczenie tego opodatkowania w państwie źródła, a mianowicie podatek w ten sposób pobierany nie może przekroczyć 5% kwoty brutto tych odsetek, jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie (w tym przypadku w Polsce).

Zgodnie z art. 22 ust. 2 pkt b) Konwencji polsko – brytyjskiej w przypadku Polski, podwójnego opodatkowania unika się w następujący sposób: jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód lub zyski majątkowe, które zgodnie z postanowieniami artykułów 10, 11, 12 lub 13 niniejszej Konwencji, mogą być opodatkowane w Zjednoczonym Królestwie, Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu lub zysków majątkowych tej osoby kwoty równej podatkowi zapłaconemu w Zjednoczonym Królestwie. Jednakże, takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku, obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która przypada na dochód lub zyski majątkowe uzyskane w Zjednoczonym Królestwie.

Z powyższych przepisów wynika, że dochód z tytułu odsetek powstających w Wielkiej Brytanii wypłacanych przez bank brytyjski na rzecz Wnioskodawcy w latach 2007-2013 mającego miejsce zamieszkania w Polsce podlega opodatkowaniu w Polsce w wysokości 19% kwoty brutto odsetek. Dochód ten podlega również opodatkowaniu w państwie ich powstania, tj. w Wielkiej Brytanii, przy czym w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w Polsce należy zastosować metodę unikania podwójnego opodatkowania określoną w wyżej powołanym art. 22 ust. 2 pkt b) Konwencji (tzw. metodę proporcjonalnego odliczenia).

W odniesieniu do dochodów z odsetek powstających na wyspie Jersey oraz na wyspie Man, należy wskazać, że stosownie do postanowień z art. 3 ust. 1 lit. a) ww. Konwencji polsko – brytyjskiej (poprzednia umowa z dnia 16 grudnia 1976 r. – opublikowana Dz. U. z 1978 r. Nr 7, poz. 20) – określenie „Zjednoczone Królestwo” oznacza Wielką Brytanię i Irlandię Północną, włącznie z jakimkolwiek obszarem poza wodami terytorialnymi Zjednoczonego Królestwa, na których na mocy jego prawa dotyczącego Szelfu Kontynentalnego i zgodnie z prawem międzynarodowym, Zjednoczone Królestwo może sprawować suwerenne prawa w odniesieniu do dna morskiego i podgłębia oraz ich zasobów naturalnych.

Wyspa Jersey i Wyspa Man mają odrębne statusy i są jedynie Terytoriami Zależnymi Korony Brytyjskiej. Jako wyodrębnione terytoria Jersey i Man posiadają odrębne prawa podatkowe. W gestii władz brytyjskich są jedynie jej sprawy zewnętrzne – zagraniczne i obrony, natomiast sprawy: administracji, sądownictwa, gospodarki, finansów, zdrowia są w kompetencji lokalnych organów władzy.

Mając powyższe na uwadze umowa/Konwencja o unikaniu podwójnego opodatkowania podpisana ze Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii nie będzie miała zastosowania do dochodów, które Wnioskodawca osiągał na Wyspie Jersey i Wyspie Man.

Jako, że ww. Konwencja (a wcześniej umowa) polsko – brytyjska nie ma zastosowania do dochodów osiąganych na Jersey i Man, jak również z uwagi na fakt, że Polska nie zawarła z Jersey i Man umów o unikaniu podwójnego opodatkowania do dochodów, które Wnioskodawca uzyskał będą miały zastosowanie przepisy art. 27 ust. 9 i ust. 9a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tzw. metoda odliczenia proporcjonalnego).

Zatem, dochód z tytułu odsetek powstających w tych krajach podlega opodatkowaniu w Polsce w wysokości 19% kwoty brutto odsetek. Przy czym, Wnioskodawca od tak obliczonego podatku ma możliwość odliczyć kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w innym kraju. Odliczenie to nie może przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym (art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Odnośnie uzyskiwanych dochodów z tytułu dywidendy wypłacanych z tytułu inwestycji w brytyjskich osobach prawnych, należy wskazać, że przychody z tytułu otrzymanej dywidendy zakwalifikowane zostały do źródła przychodów jakim są kapitały pieniężne, wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 4 w związku z art. 30a ust. 1 pkt 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od uzyskanych dochodów (przychodów) z dywidend i innych przychów z udziału w zyskach osób prawnych pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a.

Stosownie do treści art. 30a ust. 2 omawianej ustawy, ust. 1 pkt 1-5 tego artykułu stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Zgodnie z treścią art. 30a ust. 7 dochodów (przychodów) o których mowa w ust. 1 ww. artykułu nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika z art. 10 ust. 1 polsko – brytyjskiej umowy z dnia 16 grudnia 1976 r. – opublikowana Dz. U. z 1978 r. Nr 7, poz. 20) o zapobieżeniu podwójnemu opodatkowaniu obowiązującej do końca 2006 r., dywidendy, które płaci spółka mająca siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Stosownie do art. 10 ust. 2 ww. umowy, dywidendy te mogą być jednak opodatkowane także w tym Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę; podatek ten nie może jednak przekroczyć:

1. 5% kwoty dywidendy brutto, jeżeli jej właściciel jest spółką rozporządzającą bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 10% akcji z prawem głosu w spółce wypłacającej dywidendy,
2. 15% kwoty dywidendy brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.
   
   

W myśl art. 10 ust. 3 ww. umowy, jednakże tak długo jak osoba fizyczna mająca miejsce zamieszkania w Polsce jest upoważniona do zaliczenia na poczet swego podatku przypadającego od dywidend wypłacanych przez spółkę mającą siedzibę w Zjednoczonym Królestwie, niżej podane postanowienia niniejszego ustępu będą stosowane w miejsce postanowień ustępu 2 niniejszego artykułu:

1. dywidendy uzyskane od spółki mającej siedzibę w Zjednoczonym Królestwie przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce mogą być opodatkowane w Polsce.
2. jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce jest upoważniona do zaliczenia na poczet swego podatku podatku przypadającego od takiej dywidendy na podstawie postanowień litery d) niniejszego ustępu, podatek może być także pobierany w Zjednoczonym Królestwie i zgodnie z ustawodawstwem Zjednoczonego Królestwa od łącznej kwoty lub wartości takiej dywidendy i kwoty tego zaliczenia według stawki nie przekraczającej 15%.
3. z wyjątkiem postanowień litery b) niniejszego ustępu dywidendy uzyskane od spółki mającej siedzibę w Zjednoczonym Królestwie i które są własnością osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce będą zwolnione od każdego podatku w Zjednoczonym Królestwie, który jest pobierany od dywidend.
4. osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce, która otrzymuje dywidendy od spółki mającej siedzibę w Zjednoczonym Królestwie, będzie – przy uwzględnieniu postanowień litery e) niniejszego ustępu i pod warunkiem, że jest ona właścicielem tych dywidend – upoważniona do zaliczenia na poczet swego podatku podatku przypadającego od tych dywidend, do którego osoba fizyczna zamieszkała w Zjednoczonym Królestwie byłaby upoważniona, jeśliby otrzymała ona te dywidendy, a także upoważniona do otrzymania wypłaty nadwyżki tego zaliczenia ponad jej zobowiązanie podatkowe w Zjednoczonym Królestwie.
5. postanowienia litery d) niniejszego ustępu nie będą stosowane, jeżeli właściciel dywidend jest spółką, która albo sama, albo z jedną lub większą ilością spółek stowarzyszonych rozporządza bezpośrednio lub pośrednio 10% akcji z prawem głosu w spółce wypłacającej dywidendy. Dla celów stosowania niniejszego ustępu dwie spółki uważa się za stowarzyszone, jeżeli jedna spółka rozporządza bezpośrednio lub pośrednio ponad 50% akcji z prawem głosu w tej drugiej spółce lub jeżeli trzecia spółka rozporządza ponad 50% akcji z prawem głosu w obydwu tych spółkach.
   
   

Użyte w tym artykule określenie „dywidendy” oznacza dochody z akcji lub innych praw nie będących wierzytelnościami, związanych z udziałem w zyskach, jak również dochody pochodzące z innych udziałów w spółce, które na podstawie ustawodawstwa podatkowego tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma siedzibę, są pod względem podatkowym traktowane jako dochody z akcji, oraz obejmuje jakikolwiek inny element (nie będący odsetkami zwolnionymi od podatku na podstawie postanowień artykułu 11 niniejszej Umowy), który – na podstawie ustawodawstwa tego Umawiającego się Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma siedzibę - traktowany jest jako dywidenda spółki lub wydzielany przez nią środek finansowy (art. 10 ust. 4 ww. umowy).

Zgodnie zaś z art. 10 ust. 1 Konwencji polsko – brytyjskiej z dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840) w brzmieniu obowiązującej od 1 stycznia 2007 r., dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Jednakże w świetle art. 10 ust. 2 lit. b) ww. Konwencji, takie dywidendy z zastrzeżeniem punktu a) niniejszego ustępu, mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do dywidend ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10 procent kwoty dywidend brutto.

Warto również wyjaśnić, że określenie „dywidendy” użyte w art. 10 Konwencji oznacza dochód z udziałów (akcji) lub innych praw do udziału w zyskach, z wyjątkiem wierzytelności, jak również dochód z innych praw w spółce, który według prawa Umawiającego się Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma siedzibę, jest pod względem podatkowym traktowany jak dochód z udziałów (akcji) i obejmuje również każdy dochód, który według prawa Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma siedzibę, jest traktowany jak dywidenda lub dystrybucja dokonywana przez spółkę (art. 10 ust. 3 Konwencji).

Użyty w powyższych przepisach zwrot „mogą być opodatkowane” nie oznacza dowolności w wyborze miejsca opodatkowania dywidend. Przepis ten należy interpretować w ten sposób, że Konwencja przyznaje prawo do opodatkowania dywidendy nie tylko Państwu, w którym miejsce zamieszkania lub siedzibę ma osoba otrzymująca dywidendę, ale również Państwu, w którym siedzibę ma spółka wypłacająca dywidendę.

Podwójnego opodatkowania powinno się wówczas unikać poprzez zastosowanie metody wymienionej w art. 23 ust. 2 umowy z dnia 16 grudnia 1976 r. w odniesieniu do dochodów uzyskanych w 2006 r. oraz w art. 22 ust. 2 lit. b) Konwencji z dnia 20 lipca 2006 r. w odniesieniu do dochodów uzyskanych w latach 2007 – 2013.

Zgodnie z art. 23 ust. 2 ww. umowy z dnia 16 grudnia 1976 r., zgodnie z którym jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód lub zyski majątkowe, które – zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy – mogą być opodatkowane w Zjednoczonym Królestwie, wtedy Polska pozwoli na potrącenie od polskiego podatku od dochodu lub zysków majątkowych (w zależności od konkretnego przypadku), należnego od tej osoby, kwoty równej podatkowi zapłaconemu w Zjednoczonym Królestwie odpowiednio do tego dochodu lub zysków majątkowych. Jednakże takie potrącenie nie może przekroczyć tej części podatku polskiego, która przypada proporcjonalnie na dochód lub zyski majątkowe, które mogą być opodatkowane w Zjednoczonym Królestwie.

Stosownie do art. 22 ust. 2 lit. b) Konwencji z dnia 20 lipca 2006 r. obowiązującej od 2007 r., jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód lub zyski majątkowe, które zgodnie z postanowieniami artykułów 10, 11, 12 lub 13 niniejszej Konwencji, mogą być opodatkowane w Zjednoczonym Królestwie, Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu lub zysków majątkowych tej osoby kwoty równej podatkowi zapłaconemu Zjednoczonym Królestwie. Jednakże, takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku, obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która przypada na dochód lub zyski majątkowe uzyskane w Zjednoczonym Królestwie.

Jak wynika z powyższych przepisów, co do zasady dochody z dywidendy wypłaconej przez spółkę z siedzibą w Wielkiej Brytanii osobie mającej miejsce zamieszkania w Polsce podlegać będą opodatkowaniu w Polsce z uwzględnieniem metody proporcjonalnego odliczenia.

Tym samym, dochody z tytułu dywidendy uzyskane w latach 2006 – 2013 podlegały opodatkowaniu w Polsce 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym z możliwości odliczenia podatku zapłaconego za granicą, przy czym odliczenie to nie może przekroczyć tej części podatku, która przypada na dochód lub zyski majątkowe uzyskane w Zjednoczonym Królestwie.

W zakresie dochodów z emerytury uzyskiwanych od 2008 r. od podmiotów prowadzących działalność ubezpieczeniową należy wskazać, co następuje.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 polsko – brytyjskiej Konwencji z dnia 20 lipca 2006 r., z zastrzeżeniem postanowień artykułu 18 ustęp 2 niniejszej Konwencji, emerytury, renty i inne podobne wynagrodzenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Stosownie do art. 17 ust. 2 ww. Konwencji, bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu, jednorazowe wypłaty w ramach systemu emerytalnego utworzonego w jednym Umawiającym się Państwie i wypłacane na rzecz osoby mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie podlegają opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że emerytury, renty i inne podobne wynagrodzenia otrzymywane z Wielkiej Brytanii – z wyjątkiem wskazanym w ust. 2 tego przepisu – wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Polsce, podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce. Jedynie jednorazowe wypłaty w ramach systemu emerytalnego utworzonego w danym Państwie podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, w tym przypadku w Wielkiej Brytanii.

Dochody z tytułu emerytury były wypłacane Wnioskodawcy w części jako kwota ryczałtowa, w części periodycznie. Ryczałt to należna kwota pieniężna w wysokości ustalonej z góry, zaś periodyczny to powtarzający się w określonych odstępach czasu, występujący regularnie co pewien czas; okresowy.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że świadczenie z tytułu emerytury wypłacane jednorazowo jako wypłata w ramach systemu emerytalnego Wielkiej Brytanii podlega opodatkowaniu tylko w Wielkiej Brytanii oraz nie podlega opodatkowaniu w Polsce. Emerytury wypłacane w sposób ciągły, powtarzający się podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce na podstawie polskich przepisów prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłami przychodów są m.in. emerytura lub renta.

W myśl art. 12 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych, w tym kwoty emerytur kapitałowych wypłacanych na podstawie ustawy o emeryturach kapitałowych wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych.

W świetle art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy są obowiązane osoby prawne i ich jednostki organizacyjne, które dokonują wypłaty emerytur i rent z zagranicy – od wypłacanych przez nie emerytur i rent, pomniejszonych o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b).

W myśl art. 35 ust. 3 tej ustawy, zaliczki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 7, za miesiące od stycznia do grudnia ustala się w sposób określony w art. 32 ust. 1-1c, z tym że w przypadku poboru zaliczek od emerytur i rent z zagranicy stosuje się postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zawartej z państwem, z którego pochodzą te emerytury i renty.

Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w ust. 3-8, zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej w tym miesiącu przez płatnika ze środków podatnika (art. 35 ust. 9 ww. ustawy).

Wobec powyższego, w sytuacji, gdy osoba mająca miejsce zamieszkania w Polsce otrzymuje emeryturę z Wielkiej Brytanii, a prawo do jej opodatkowania ma wyłącznie strona polska – co zostało wyżej wykazane na podstawie postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania – to na polskim banku jako płatniku ciąży obowiązek poboru zaliczek na podatek, wynikający z art. 35 ust. 1 ustawy.

Natomiast podatnicy osiągający dochody bez pośrednictwa płatników, z emerytur i rent z zagranicy, są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy, według zasad określonych w ust. 3a (art. 44 ust. 1a pkt 2 ww. ustawy).

W myśl art. 44 ust. 3a ustawy, podatnicy uzyskujący dochody, o których mowa w ust. 1a, są obowiązani w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dochód był uzyskany, a za grudzień – w terminie złożenia zeznania podatkowego, wpłacać zaliczki miesięczne, stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Za dochód, o którym mowa w zdaniu pierwszym, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody po odliczeniu miesięcznych kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 lub 9 oraz zapłaconych w danym miesiącu składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lub 2a. Przy obliczaniu zaliczki podatnik może stosować wyższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że uzyskiwanie dochodów z tytułu emerytury z Wielkiej Brytanii, z wyjątkiem wypłat jednorazowych, rodził obowiązek zapłaty w ciągu roku miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy, w sytuacji gdy wypłata tego świadczenia nie następowała za pośrednictwem płatnika.

Ponadto, w myśl art. 45 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8 (PIT-36).

Reasumując, należy stwierdzić, że w związku z tym, że skoro Wnioskodawca posiada miejsce zamieszkania w Polsce, to dochody z emerytury pochodzącej z Wielkiej Brytanii w formie jednorazowej nie podlegała opodatkowaniu w Polsce. Emerytury wypłacane w sposób periodyczny (ciągły, powtarzający się) podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce, czyli nie podlegają opodatkowaniu w Wielkiej Brytanii. W sytuacji, gdy emerytura była otrzymywana za pośrednictwem płatnika (banku) w Polsce, to płatnik powinien od tych należności pieniężnych pobierać miesięczne zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. Natomiast w przypadku, gdy emerytura była otrzymywana bez pośrednictwa płatnika, wówczas to Wnioskodawca był zobowiązany samodzielnie wpłacać w ciągu roku miesięczne zaliczki na podatek dochodowy. W związku z powyższym Wnioskodawca zobowiązany był złożyć zeznanie podatkowe PIT-36 oraz odprowadzać podatek z tytułu otrzymywanego świadczenia według wskazanych zasad określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W zakresie dochodu uzyskanych ze zbycia akcji, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów są m. in. kapitały pieniężne. Jak wynika z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz papierów wartościowych.

Przy ustalaniu wartości przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt 4 lit. c), pkt 6, 7 i 9 – 10, stosuje się odpowiednio przepisy art. 19 (art. 17 ust. 2 ww. ustawy).

Art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Stosownie do art. 30b ust. 1 ww. ustawy, od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, i z realizacji praw z nich wynikających oraz z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Na podstawie ust. 2 pkt 1 tego artykułu, dochodem, o którym mowa w ust. 1, jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych a kosztami uzyskania przychodów, okreslonymi na podstawie art. 22 ust. 1f lub ust. 1g, lub art. 23 ust. 1 pkt 38, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 13 i 14.

Z kolei w myśl przepisu art. 30b ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodów uzyskanych ze sprzedaży papierów wartościowych nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. według skali podatkowej) oraz art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. 19% podatkiem liniowym).

Natomiast stosownie do dyspozycji przepisu art. 30b ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (PIT-38) składanym do dnia 30 kwietnia następnego roku, wykazać dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia papierów wartościowych, w tym również dochody, o których mowa w art. 24 ust. 14, i dochody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych, a także dochody z realizacji praw z nich wynikających oraz z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, i obliczyć należny podatek dochodowy.

Zgodnie z przepisem art. 45 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, również w terminie do dnia 30 kwietnia następnego roku, podatnik jest zobowiązany do wpłaty należnego podatku wynikającego z zeznania PIT-38. W tym wypadku, nie ma obowiązku wpłacania zaliczek na podatek w trakcie roku podatkowego.

Stosownie do art. 30b ust. 3 ww. ustawy, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niezapłacenie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ww. polsko – angielskiej umowy z dnia 16 grudnia 1978 r. w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r., zyski majątkowe pochodzące z przeniesienia tytułu własności majątku nieruchomego, określonego w artykule 6 ustęp 2 mogą być opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym majątek ten się znajduje.

Jednakże w myśl art. 13 ust. 2 ww. umowy, zyski majątkowe pochodzące z przeniesienia tytułu własności majątku ruchomego stanowiącego majątek zakładu, który przedsiębiorstwo jednego z Umawiających się Państw posiada w drugim Umawiającym się Państwie, albo majątku ruchomego przynależnego do stałej placówki, którą osoba zamieszkała w jednym Umawiającym się Państwie dysponuje w drugim Umawiającym się Państwie, dla wykonywania wolnego zawodu, łącznie z zyskami, które zostaną uzyskane przy przeniesieniu własności takiego zakładu (odrębnie albo razem z całym przedsiębiorstwem) lub takiej stałej placówki, mogą być opodatkowane w drugim Państwie.

Natomiast art. 13 ust. 4 ww. umowy, zyski z przeniesienia tytułu własności majątku nie wymienionego w ustępach 1, 2 lub 3 niniejszego artykułu mogą być opodatkowane tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym przenoszący tytuł własności ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 polsko – angielskiej Konwencji z dnia 20 lipca 2006 r. w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r., zyski osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, z przeniesienia własności majątku nieruchomego, o którym mowa w artykule 6 niniejszej Konwencji i położonego w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Jednakże w myśl art. 13 ust. 2 ww. Konwencji, zyski osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z przeniesienia własności:

1. udziałów (akcji), innych niż akcje, które są przedmiotem znaczącego i regularnego obrotu na giełdzie, których wartość w całości lub w większej części związana jest bezpośrednio lub pośrednio z majątkiem nieruchomym położonym w drugim Umawiającym się Państwie, lub
2. udziału w spółce osobowej lub truście, których aktywa składają się głównie z majątku nieruchomego położonego w drugim Umawiającym się Państwie, lub z udziałów (akcji), o których mowa w punkcie a) niniejszego ustępu,

- mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Użycie słów „może być opodatkowany” nie oznacza możliwości opodatkowania. Sformułowanie to oznacza, że sprzedaż akcji innych niż akcje, które są przedmiotem znaczącego i regularnego obrotu na giełdzie podlega opodatkowaniu w państwie źródła, tj. w Polsce oraz w państwie rezydencji, tj. Wielkiej Brytanii.

W przypadku, gdy należy uniknąć podwójnego opodatkowania dochodu osiągniętego w jednym Umawiającym się Państwie przez osobę mającą miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie zastosowanie znajdzie przepis art. 22 Konwencji. Zgodnie z zapisem ust. 4 lit. b) tegoż artykułu bez względu na postanowienia poprzednich ustępów niniejszego artykułu, jeżeli zyski mogą być opodatkowane w Umawiającym się Państwie na podstawie artykułu 13 ustęp 1, 2 lub 3 niniejszej Konwencji, to drugie Umawiające się Państwo (Polska) a nie pierwsze wymienione Umawiające się Państwo będzie unikać podwójnego opodatkowania zgodnie z metodami określonymi w art. 23 ust. 2 umowy z dnia 16 grudnia 1976 r. oraz w art. 22 ust. 2 lit. b) Konwencji z dnia 20 lipca 2006 r.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy stwierdzić, że Wnioskodawca mający miejsce zamieszkania w Polsce osiągał od 2006 r. do 2008 r. dochody w postaci zysków kapitałowych pochodzących ze zbycia akcji. Wartość majątku spółek, których akcje były sprzedawane nie stanowił ponad 50% nieruchomości. Zbywane akcje nie były przedmiotem obrotu na giełdzie. Natomiast akcje instytucji finansowej (ang. trust), która obracała ww. zbytymi akcjami były notowane na giełdzie.

W związku z powyższym, dochody uzyskane w 2006 r. ze sprzedaży akcji w Wielkiej Brytanii przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce, zgodnie z art. 13 ust. 4 polsko – angielskiej umowy z dnia 16 grudnia 1978 r. podlega opodatkowaniu tylko w Polsce, zaś dochody uzyskane od 2007 r. do 2008 r. ze sprzedaży akcji w Wielkiej Brytanii, zgodnie z art. 13 ust. 2 polsko – angielskiej Konwencji z dnia 20 lipca 2006 r. podlega opodatkowaniu w Polsce oraz w Wielkiej Brytanii.

Niezależnie od powyższego, stosownie do art. 70 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

W stanie faktycznym przedstawionym we wniosku, zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2006, 2007 i 2008 uległo już przedawnieniu – o ile nie wystąpiły przesłanki do zawieszenia lub przerwania biegu przedawnienia, o których mowa w art. 70 § 2-6 oraz art. 70a Ordynacji podatkowej – odpowiednio z dniem 31 grudnia 2012 r., z dniem 31 grudnia 2013 r. oraz z dniem 31 grudnia 2014 r., tj. z upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego odpowiednio 2007, 2008 i 2009 czyli roku, w którym upłynął termin płatności podatku. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie ma już obowiązku opodatkowywania i rozliczania w Polsce dochodów uzyskanych za granicą w 2006 r., 2007 r. i 2008 r.

Ponadto, Wnioskodawca uważa, że podatki zapłacone w Wielkiej Brytanii od uzyskanych przez siebie dochodów zostały zapłacone nienależnie i tym samym powinny zostać uznane w Polsce za nadpłatę podlegającą zwrotowi.

W odniesieniu do kwestii dotyczącej nadpłaty należy wyjaśnić, że zgodnie z art. 72 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) za nadpłatę uważa się kwotę:

1. nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku;
2. podatku pobraną przez płatnika nienależnie lub w wysokości większej od należnej;
3. zobowiązania zapłaconego przez płatnika lub inkasenta, jeżeli w decyzji, o której mowa w art. 30 § 4, określono je nienależnie lub w wysokości większej od należnej;
4. zobowiązania zapłaconego przez osobę trzecią lub spadkobiercę, jeżeli w decyzji o ich odpowiedzialności podatkowej lub decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego spadkodawcy określono je nienależnie lub w wysokości większej od należnej.
   
   

W myśl art. 75 § 1 ww. ustawy, jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku. Ponadto z § 2 pkt 1 lit. a) powyższego przepisu wynika, że uprawnienie to przysługuje również podatnikom, których zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania, jeżeli w zeznaniach (deklaracjach) rocznych, wykazali zobowiązanie podatkowe nienależne lub w wysokości większej od należnej i wpłacili zadeklarowany podatek albo wykazali nadpłatę w wysokości mniejszej od należnej.

Z powołanych powyżej uregulowań prawnych, z uwzględnieniem okresu przedawnienia, wynika, że dochody z tytułu odsetek uzyskane od 2009 r. do 2013 r., dochody kapitałowe w postaci dywidendy za lata 2012 – 2013 podlegają opodatkowaniu zarówno na terytorium Wielkiej Brytanii jak i Polski. Rozliczając podatek dochodowy w Polsce Wnioskodawca w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania winien zastosować metodę określoną w umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania, tzw. metodę odliczenia proporcjonalnego.

Metoda proporcjonalnego odliczenia podlega zastosowaniu na zasadach określonych w art. 27 ust. 9 i 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 8, lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym (ust. 9 art. 27 ww. ustawy).

W myśl natomiast uregulowań art. 27 ust. 9a powołanej ustawy w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1, uzyskującego wyłącznie dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które nie są zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zasady określone w ust. 9 stosuje się odpowiednio

Zauważyć jednak należy, że odliczenie, na które pozwalają zapisy polsko – angielskiej umowy/Konwencji odnoszą się jedynie do podatku faktycznie potrąconego (zapłaconego) na terenie Wielkiej Brytanii. Przepis ten jednoznacznie stanowi bowiem, że Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu lub zysków majątkowych kwoty równej podatkowi zapłaconemu w Zjednoczonym Królestwie. Tym samym powyższe przepisy dotyczą potrącenia w Polsce od podatku dochodowego osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce kwoty równej podatkowi dochodowemu zapłaconemu w Wielkiej Brytanii.

Tym samym, Wnioskodawca ma prawo do odliczenia od podatku należnego w Polsce tylko kwoty podatku faktycznie zapłaconego w Wielkiej Brytanii bez możliwości odliczenia kwot podatku objętych ulgą podatkową.

Takiej możliwości Wnioskodawca nie ma w odniesieniu do dochodów z tytułu emerytury wypłacanej w sposób ciągły, powtarzający się, bowiem dochody te podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce. Nie zachodzi tutaj podwójne opodatkowanie.

Jednakże w sytuacji wystąpienia kolizji w zakresie opodatkowania tego samego przychodu, a w konsekwencji ewentualny brak wyeliminowania podwójnego opodatkowania, istnieje możliwość wszczęcia na wniosek podatnika, procedury wzajemnego porozumiewania się. Tryb postępowania w tej sprawie został uregulowany w art. 25 Konwencji. Stosownie do ust. 1 tego artykułu, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie jest zdania, że działania jednego lub obu Umawiających się Państw powodują lub spowodują jej opodatkowanie, które jest niezgodne z postanowieniami niniejszej Konwencji, wówczas może ona, niezależnie od środków odwoławczych przewidzianych w prawie wewnętrznym tych Państw, przedstawić swoją sprawę właściwemu organowi tego Umawiającego się Państwa, w którym ma ona miejsce zamieszkania lub siedzibę, lub jeżeli w danej sprawie mają zastosowanie postanowienia artykułu 24 ustęp 1 niniejszej Konwencji, właściwemu organowi tego Państwa, którego jest obywatelem. Sprawa winna być przedłożona w ciągu trzech lat, licząc od dnia pierwszego urzędowego zawiadomienia o działaniu powodującym opodatkowanie niezgodne z postanowieniami niniejszej Konwencji, lub później, w ciągu sześciu lat liczonych od zakończenia roku podatkowego lub okresu podlegającego opodatkowaniu, którego dotyczy zaproponowany lub zastosowany sposób opodatkowania.

Właściwy organ, jeżeli uzna zarzut za uzasadniony i jeżeli nie może spowodować zadowalającego rozwiązania, podejmie starania, aby przypadek ten uregulować w drodze wzajemnego porozumienia z właściwym organem drugiego Umawiającego się Państwa, tak aby zapobiec opodatkowaniu niezgodnemu z niniejszą Konwencją. Osiągnięte w ten sposób porozumienie zostanie wprowadzone w życie bez względu na terminy lub inne proceduralne ograniczenia przewidziane przez ustawodawstwo wewnętrzne Umawiających się Państw, z wyjątkiem takich ograniczeń, które mają zastosowanie w celu wprowadzenia w życie takiego porozumienia (art. 25 ust. 2 Konwencji).

Na podstawie art. 25 ust. 3 Konwencji, właściwe organy Umawiających się Państw będą czynić starania, aby w drodze wzajemnego porozumienia usuwać trudności lub wątpliwości, które mogą powstać przy interpretacji lub stosowaniu niniejszej Konwencji. Mogą one również wspólnie uzgodnić podjęcie środków w celu zwalczania niewłaściwego stosowania postanowień niniejszej Konwencji.

Stosownie do art. 25 ust. 4 Konwencji, właściwe organy Umawiających się Państw mogą komunikować się bezpośrednio w celu osiągnięcia porozumienia w sprawach objętych postanowieniami poprzednich ustępów.

W zakresie dochodów uzyskanych w związku z wypłatą w 2013 r. dochodów przez Ejako wynagrodzenia wypłaconego przez specjalny fundusz utworzony przez Rząd Zjednoczonego Królestwa z tytułu złego administrowania składką ubezpieczeniową należy wskazać, że w myśl art. 21 ust. 1 polsko – angielskiej Konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania z dnia 20 lipca 2006 r. części dochodu, inne niż dochód wypłacany przez trust lub z majątku spadkowego w wyniku zarządzania tym majątkiem, bez względu na to gdzie powstają, osiągane przez osobę mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, które nie zostały objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej Konwencji, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że świadczeniem które zostało wypłacone Wnioskodawcy z brytyjskiej instytucji ubezpieczeniowej jest opodatkowane tylko w Polsce, gdyż Wnioskodawca ma miejsce zamieszkania w Polsce. Do opodatkowania ww. świadczenia w Polsce stosuje się przepisy polskiego prawa podatkowego.

Jednakże w myśl art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych, z wyjątkiem:

1. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub prowadzeniem działaów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane zgodnie z art. 27 ust. 1 lub art. 30c,
2. dochodu, o którym mowa w art. 24 ust. 15.
   
   

Zgodnie z treścią art. 24 ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem z tytułu inwestowania składki ubezpieczeniowej w związku z umową ubezpieczenia zawartą na podstawie przepisów o działalności ubezpieczeniowej, w przypadku ubezpieczeń związanych z funduszami kapitałowymi, jest różnica między wypłaconą kwotą świadczenia a sumą składek wpłaconych do zakładu ubezpieczeń, które zostały przekazane na fundusz kapitałowy.

Zatem, treść art. 21 ust. 1 pkt 4 lit. b) wyklucza ze zwolnienia od podatku kwoty otrzymane z tytułu inwestowania składki ubezpieczeniowej w związku z umową ubezpieczenia zawartą na podstawie przepisów o działalności ubezpieczeniowej, w przypadku ubezpieczeń związanych z funduszami kapitałowymi.

Przepis art. 24 ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma jednak zastosowania w niniejszej sprawie. Wynagrodzenie nie zostało wypłacone przez Equitable Life Paymet Scheme jako fundusz kapitałowy, jednakże z tytułu strat finansowych związanych z inwestowaniem składki ubezpieczeniowej, ubezpieczyciele – firmy nie były funduszami kapitałowymi.

W świetle powyższego, otrzymana przez Wnioskodawcę kwota zwolniona jest od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu otrzymania środków pieniężnych z ww. świadczenia.

Reasumując:

Wnioskodawca posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce, w związku posiadaniem na terytorium kraju centrum interesów życiowych i gospodarczych. Podlega zatem opodatkowaniu w Polsce od wszystkich uzyskanych dochodów z uwzględnieniem polsko – angielskiej umowy/Konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania. Przy czym, z uwagi na przedawnienie, Wnioskodawca nie ma już obowiązku opodatkowywania i rozliczania w Polsce dochodów uzyskanych za granicą w 2006 r., 2007 r. i 2008 r. W Polsce Wnioskodawca ma obowiązek rozliczenia się z dochodów uzyskanych po 1 stycznia 2009 r.

Dochody z tytułu: odsetek, dywidend podlegają opodatkowaniu w Polsce 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym z uwzględnieniem metody proporcjonalnego odliczenia, z których Wnioskodawca winien się rozliczyć składając zeznanie PIT-36 lub PIT-38 oraz załącznik PIT-ZG.

Dochody z emerytury wypłacane w formie jednorazowej nie podlegają opodatkowaniu w Polsce, natomiast emerytury wypłacane w sposób ciągły podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce. W związku z powyższym, Wnioskodawca zobowiązany był złożyć zeznanie podatkowe PIT-36 oraz odprowadzać podatek z tytułu otrzymywanego świadczenia według wskazanych zasad określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Otrzymana w 2013 r. kwota z E zwolniona jest od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu otrzymania środków pieniężnych z ww. świadczenia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., Nr 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.