Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/4511-588/15-9/AM
z 15 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2015 r. (data wpływu 11 maja 2015 r.) oraz piśmie uzupełniającym z dnia 24 sierpnia 2015 r. (data nadania 25 sierpnia 2015 r., data wpływu 27 sierpnia 2015 r.) na wezwanie organu z dnia 29 lipca 2015 r. Nr IPPB1/4511-588/15-2/AM i piśmie uzupełniającym z dnia 10 września 2015 r. (data nadania 10 września 2015 r., data wpływu 11 września 2015 r.) na wezwanie organu z dnia 2 września 2015 r. Nr IPPB1/4511-588/15-7/AM o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowani przychodu z tytułu sprzedaży udziału w nieruchomości - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowani przychodu z tytułu sprzedaży udziału w nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Dnia 26.07.2010 r. Wnioskodawczyni sprzedała swój udział w nieruchomości przy ul. A. ówczesnemu współwłaścicielowi mieszkania, byłemu partnerowi Wnioskodawczyni. Wartość udziału Wnioskodawczyni (23/100 części lokalu mieszkalnego oraz 15/20220 części lokalu niemieszkalnego) została określona w akcie notarialnym na kwotę 196.000 PLN.

Transakcja sprzedaży polegała na tym, iż część wartości swojego udziału Wnioskodawczyni otrzymała w gotówce przed zawarciem aktu notarialnego (22.923,66 PLN), natomiast na zasadzie porozumienia stron współwłaściciel przejął spłatę reszty kredytu bankowego zaciągniętego przez Wnioskodawczynię w 2006 r. w V. Bank na zakup ww. nieruchomości.

Kwota 22.923,66 PLN, określona w akcie notarialnym jako "cena", odpowiadała kwocie spłaconej przez Wnioskodawczynię części kapitałowej kredytu. Kwota 196.000 PLN została określona jako "wartość rynkowa" na potrzeby zawarcia aktu notarialnego dla celów pobrania stosownych opłat. Powyższa transakcja nastąpiła przed upływem 5 lat od zakupu przez Wnioskodawczynię oraz jej byłego partnera ww. lokalu mieszkalnego przy ul. A. dnia 18.12.2006 r.

Dnia 30.12.2014 r. Urząd Skarbowy wezwał Wnioskodawczynię do wykazania, że przychód uzyskany zbycia ww. nieruchomości został przez Nią wydatkowany na cele mieszkaniowe określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub e) ustawy z 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w terminie dwóch lat od dnia sprzedaży.

Urząd Skarbowy wskazał, że zgodnie z art. 19 pkt 1 ustawy faktyczną kwotą przychodu Wnioskodawczyni ze zbycia ww. nieruchomości była wartość rynkowa tej nieruchomości, czyli 196.000 PLN, a nie, jak była Ona przekonana, kwota 22.923,66 PLN stanowiąca część pieniężną przychodu.

W odpowiedzi na wezwanie Urzędu Wnioskodawczyni przedstawiła Akt notarialny podpisany przez Nią dnia 25.07.2012 r. dot. nabycia nowej nieruchomości przy ul. B. i wykazała, że kwota zakupu nieruchomości znacznie przekroczyła kwotę przychodu 196.000 PLN, wynosiła bowiem 382.571,79 PLN.

Urząd Skarbowy nie uznał jednak wyjaśnień Wnioskodawczyni tłumacząc, że za wydatek na cele mieszkaniowe może uznać jedynie jej wkład pieniężny, który na dzień podpisania Aktu notarialnego 25.07.2012 r. wyniósł 99.096,70 PLN, reszta bowiem pochodziła z nowego kredytu hipotecznego, który uzyskała w 24.12.2010 r. Kwota wkładu pieniężnego obejmowała wkład własny oraz wydatki związane ze spłatą kredytu oraz kosztami remontu i wyposażenia nowego mieszkania.

Według Urzędu Skarbowego Wnioskodawczyni powinna była na nowe mieszkanie wydatkować całą kwotę przychodu ze sprzedaży nieruchomości przy ul. C., tzn. 196.000 PLN, niezależnie od tego czy był to przychód pieniężny czy niepieniężny. Od różnicy natomiast powinna była zapłacić zaległy podatek od dochodu ze zbycia nieruchomości przed upływem 5 lat od jej zakupu. Ze względu na miejsce zamieszkania dokumentacja sprawy Wnioskodawczyni została przeniesiona do Urzędu Skarbowego, który 10.03.2015 r. wezwał ją do złożenia zaległej deklaracji PIT-23 za 2010 r. (którego rzeczywiście przez niedopatrzenie nie złożyła w terminie) i co za tym idzie do wykazania należnego podatku.

Jeżeli Urząd Skarbowy uzna kwotę poniesionych przez Wnioskodawczynię wydatków na cele mieszkaniowe w terminie 2 lat od dnia sprzedaży nieruchomości w wysokości 99.096,70 PLN, to wówczas będzie oznaczało, że do zapłacenia Wnioskodawczyni zostanie podatek od dochodu ze zbycia nieruchomości przed upływem 5 lat od jej zakupu od kwoty 96.903,30 PLN wraz z odsetkami. Pismem z dnia 24 sierpnia 2015 r. (data wpływu 27 sierpnia 2015 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie organu z dnia 29 lipca 2015 r. Nr IPPB1/4511-588/15-3/AM Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w zakresie wskazanym ww. wezwaniu.

Ponadto pismem z dnia 10 września 2015 r. (data wpływu 11 września 2015 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie organu z dnia 2 września 2015 r. Nr IPPB1/4511-588/15-7/AM Wnioskodawczyni wskazała, że:

• Udział w nieruchomości przy ul. C. 42 zbytej przez Wnioskodawczynię na rzecz współwłaściciela Mikołaja R. w dniu 26.07.2010 roku nabyła dnia 18.12.2006 r. aktem notarialnym Rep. A (nabyła wówczas 23/100 udziału, natomiast Mikołaj R. 77/100).
  
• Kwota 196.000 PLN stanowiła niefinansową część przychodu ze sprzedaży nieruchomości; była to kwota stanowiąca wartość Jej kredytu w V. Bank, którego spłatę przejął współwłaściciel nieruchomości przy ul. C., Mikołaj R.; dla Wnioskodawczyni kwota 196.000 PLN stanowiła przychód niepieniężny w postaci odzyskanej zdolności kredytowej (nie otrzymała tej kwoty w formie pieniężnej) i jako taka została przez Nią spożytkowana w całości na uzyskanie nowego kredytu hipotecznego o wartości 382.571,79 PLN na zakup nowej nieruchomości przy ul. B..
  
• Nieruchomość przy ul. B. zakupiona w dniu 25.07.2012 r. została sfinansowana środkami pieniężnymi pochodzącymi ze sprzedaży nieruchomości przy ul. C., tzn. kwotą 22.923,66 PLN; pozostała część (tzn. 382.571,79 PLN) pochodziła z kredytu hipotecznego zaciągniętego w Banku Q.
  
• Cała pieniężna część przychodu ze sprzedaży nieruchomości przy ul. C., tzn. 22.923,66 PLN została przeznaczona na zakup nowego lokalu mieszkalnego, natomiast część niepieniężna przychodu ze sprzedaży (tzn. 196.000 PLN, czyli wartość odzyskanej zdolności kredytowej) została przeznaczona na uzyskanie nowego kredytu hipotecznego na zakup nowego lokalu. Kwota kredytu to 382.571,79 PLN.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy Wnioskodawczyni spełniła warunki skorzystania z ulgi mieszkaniowej zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit a) lub e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2006 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy, cały przychód uzyskany przez Nią ze sprzedaży części nieruchomości przy ul. A. przed upływem 5 lat od jej nabycia został wykorzystany na cele mieszkaniowe - przychód finansowy (pieniężny) w wysokości 22.923,66 zł. został przeznaczony na wkład własny na zakup nowego mieszkania, a przychód niefinansowy (niepieniężny), czyli odzyskana zdolność kredytowa o wartości 196.000 PLN, została przeznaczona na uzyskanie nowego kredytu hipotecznego.

Wnioskodawczyni uważa, że w pełni spełniła warunki uzyskania ulgi mieszkaniowej zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit a) lub e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2006 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcę w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Z uwagi na fakt, iż w przedmiotowej sprawie nabycie przez Wnioskodawczynię nieruchomości, nastąpiło w 2006 r., natomiast sprzedaży tejże nieruchomości dokonano w 2010 r., tj. przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, dokonując oceny skutków podatkowych przedstawionego stanu faktycznego należy stosować przepisy ustawy podatkowej w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2006 r.

Ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw, z 29 listopada 2006 r. (Dz. U. z 2006 r., Nr 217, poz. 1588) w art. 7 ust. 1 określa, że do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy wymienionej w art. 1, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r., stosuje się zasady określone w ustawie wymienionej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

Artykuł 19 ust. 1 ustawy stanowi, że przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości jest jej wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej, którą zgodnie z ust. 3 tegoż artykułu określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Należy zauważyć, iż w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy ustawodawca posłużył się niedookreślonym terminem „odpłatne zbycie”. Zarówno ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych jak również inne akty prawne nie zawierają legalnej definicji „odpłatnego zbycia” rzeczy lub praw. Tym samym, w celu ustalenia znaczenia tego terminu, należy posłużyć się wynikami wykładni językowej.

Odpłatne zbycie, zgodnie z językowym (potocznym) rozumieniem tego terminu, to zbycie rzeczy lub prawa za wynagrodzeniem. Terminem przeciwstawnym do zbycia odpłatnego jest zbycie nieodpłatne to jest takie, gdy za zbytą rzecz lub prawo zbywca nie otrzymuje świadczenia wzajemnego, przenosząc ich własność pod tytułem darnym.

Należy zauważyć, że „płatność” nie musi mieć charakteru pieniężnego w postaci konkretnego przepływu gotówkowego. Płatność może oznaczać również uzyskanie świadczenia wzajemnego w postaci zapłaty w naturze (otrzymanie w zamian innych rzeczy lub praw), działania, zaniechania lub znoszenia. Innymi słowy, pod pojęciem płatności nie należy rozumieć wyłącznie zapłaty ceny w pieniądzu (zwiększenie aktywów zbywcy) - płatnością może być również zwolnienie z długu czy potrącenie wzajemnych, wymagalnych wierzytelności (zmniejszenie pasywów zbywcy).

Opisane w art. 453 § 1 Kodeksu cywilnego spełnienie przez dłużnika za zgodą wierzyciela innego niż dług pierwotny świadczenia w celu zwolnienia się z tego długu (datio in solutum) jest świadczeniem odpłatnym. Dłużnik za swoje świadczenie zostaje zwolniony z długu. A zatem, przeniesienie na wierzyciela własności rzeczy lub prawa w zamian za zwolnienie z długu, jest odpłatnym zbyciem tej rzeczy lub prawa, nie następuje bowiem pod tytułem darmym.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt przedmiotowej sprawy stwierdzić należy, iż Wnioskodawczyni w zamian za przeniesienie na swojego wierzyciela (byłego partnera) udziałów w nieruchomości tj. lokalu mieszkalnym oraz lokalu niemieszkalnym otrzymała świadczenie wzajemne polegające na zwolnieniu Jej z ciążącego na Niej długu. Innymi słowy, zbyła Ona przedmiotowe udziały w nieruchomościach za zwolnienie z długu. Zwolnienie z długu miało więc w niniejszej sytuacji dla Wnioskodawczyni określoną wartość majątkową, gdyż w jego wyniku przestała być zobowiązana wobec swojego wierzyciela do zapłaty określonej kwoty pieniężnej. Wartość długu, z którego Wnioskodawczyni została zwolniona w zamian za przeniesienie udziałów w prawach własności nieruchomości jest wobec tego dla Niej wynagrodzeniem za przeniesienie ww. udziałów, a więc i przychodem podatkowym.

Skoro, jak ustalono powyżej, przeniesienie udziałów w prawie własności nieruchomości w zamian za zwolnienie z długu mieści się w zakresie przedmiotowym pojęcia odpłatnego zbycia, a od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie przedmiotowych udziałów do daty ich zbycia nie upłynęło pięć lat, to dokonane zbycie stanowiło źródło przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

Zatem sprzedaż w 2010 roku udziału w nieruchomości będzie dla Wnioskodawczyni stanowiło źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem została dokonana przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tego prawa.

Stosownie do art. 28 ust. 1 - 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 179 z późn. zm. – w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r.), zwanej dalej „ustawą”, przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) -c) nie łączy się z przychodami (dochodami) z innych źródeł. Podatek ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10% uzyskanego przychodu. Podatek ten jest płatny bez wezwania w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, chyba, że podatnik w tym samym terminie złoży oświadczenie, że przychód uzyskany ze sprzedaży przeznaczy na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub lit. e) ustawy.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 32 ustawy, wolne od podatku są przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) -c) z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a:

1. w części wydatkowanej nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży:
   • na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
     
   • na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
     
   • na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie przeznaczonych pod budowę budynku mieszkalnego, w tym również gruntu lub udziału w gruncie albo prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego,
     
   • na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, remont lub modernizację własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
     
   • na rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację - na cele mieszkalne - własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
2. w całości - jeżeli sprzedaż nastąpiła w celu uzyskania, w zamian za te nieruchomości lub prawa, spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu albo budynku mieszkalnego lub jego części,
   
3. w całości - jeżeli sprzedaż nastąpiła w wykonaniu lub w związku z wielostronną umową o zamianie tych budynków lub praw do lokali,
   
4. w całości - jeżeli ich nabycie nastąpiło w drodze spadku lub darowizny,
   
5. w części wydatkowanej, nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży, na spłatę kredytu lub pożyczki, a także odsetek od kredytu lub pożyczki zaciągniętych na cele, o których mowa w lit. a), w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym również na spłatę kredytu lub pożyczki oraz odsetek od tego kredytu lub pożyczki zaciągniętych przed dniem uzyskania tych przychodów,
   
   

W tym miejscu należy jednoznacznie podkreślić, że wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe nie stanowią standardu prawnego, lecz są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, wynikającej z art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.), stanowiącego, że każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Co więcej, zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Stąd też, korzystanie z każdej preferencji podatkowej, wymaga spełnienia warunków określonych w przepisach je konstytuujących. Tak więc, przepisy regulujące prawo do przedmiotowego zwolnienia winny być interpretowane ściśle; niedopuszczalna jest ich interpretacja rozszerzająca.

Odnosząc przedstawione powyżej uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, iż powołany powyżej przepis art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a lub e) ustawy o podatku dochodowym – w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2006 r. – wiąże skutki prawne w postaci zwolnienia od opodatkowania z faktem przeznaczenia – w warunkach określonych w ustawie – uzyskanych przychodów na cele, w tym przepisie wymienione.

Podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 32 tejże ustawy jest zatem aby środki uzyskane ze sprzedaży nieruchomości w pierwszej kolejności zostały przeznaczone na cele określone w powyższym przepisie. Podkreślić należny że nie mogą to być inne środki ale tylko te pochodzące ze sprzedaży.

Podsumowując, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny sprawy oraz powołane przepisy podatkowe, stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni ze sprzedaży swojego udziału w lokalu mieszkalnym uzyskała przychód w wysokości określonej w akcie notarialnym tj. w wysokości 196 000 zł. A zatem wydatkowanie całej uzyskanej kwoty ze sprzedażny swojego udziału w lokalu na cele mieszkalne określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 ww. ustawy uprawniałby Wnioskodawczynie do skorzystanie z ulgi w pełnej wysokości.

Jednakże w okolicznościach niniejszej sprawy Wnioskodawczyni będzie mogła skorzystać z ulgi mieszkaniowej o której z art. 21 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tylko w takiej części w jakiej środki uzyskane ze sprzedaży swojego udziału w lokalu mieszkalnym zostały przeznaczone w terminie i zakresie określonym w powyższy przepisie.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, ze Wnioskodawczyni na zakup nowego mieszkania wydatkowała z uzyskanego przychodu ze sprzedaży tylko kwotę 22 923, 66 zł., reszta środków pochodziła z zaciągniętego kredytu.

W związku z powyższym tylko ta kwota podlega zwolnieniu z opodatkowania pozostała kwota podlega natomiast opodatkowaniu.

Należy zauważyć, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Analiza i ocena dowodu może być dokonana w toku czynności sprawdzających, postępowania podatkowego lub kontrolnego, prowadzonych przez właściwy organ podatkowy.

Przedmiotem interpretacji indywidualnej wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.