Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/4511-81/15/RS
z 21 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2015 r. (data wpływu 21 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie prawa do rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko oraz skorzystania z odliczeń w ramach tzw. ulgi prorodzinnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 stycznia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie prawa do rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko oraz skorzystania z odliczeń w ramach tzw. ulgi prorodzinnej.

We wniosku tym zostało przedstawione następujące zdarzenia przyszłe.

Od początku roku podatkowego 2014 Wnioskodawczyni pozostawała w związku małżeńskim.

W dniu 17 października 2014 r. Sąd Okręgowy wydał wyrok, w którym rozwiązał Jej małżeństwo. Jednocześnie w wyroku tym Sąd orzekł, iż wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnim dzieckiem, urodzonym 10 marca 2006 r., powierza obojgu rodzicom ustalając miejsce pobytu dziecka przy matce.

Ponadto sąd ustalił kontakty ojca z dzieckiem w sposób następujący:

1. W pierwszy i trzeci weekend każdego miesiąca, od piątku do niedzieli, od zakończenia szkoły do godz. 19:00,
2. W święta Bożego Narodzenia w latach parzystych w pierwszy dzień świąt od godz. 12:00 do pierwszego dnia po świętach do godz. 19:00, a w latach nieparzystych w Wigilię od godz. 12:00 do godz. 18:00 pierwszego dnia świąt,
3. W święta Wielkanocne w latach parzystych od Wielkiego Piątku od godz. 18:00 do drugiego dnia świąt do godz. 19:00,
4. 1 tydzień ferii zimowych, po wcześniejszym uzgodnieniu terminu z matką,
5. 3 tygodnie wakacji, po wcześniejszym uzgodnieniu terminu z matką,
6. 1 lub 2 wybrane dni w tygodniu od poniedziałku do piątku od zakończenia szkoły od godz. 19:00 z tym, że każdorazowo ojciec obierze dziecko, a potem je odwiezie do miejsca zamieszkania matki,
7. Telefonicznie oraz za pośrednictwem sieci internet, swobodnie w każdym czasie.

Dodatkowo Sąd zobowiązał strony do ponoszenia kosztów wychowania i utrzymania dziecka oraz zasądził od ojca alimenty po 2.000 zł miesięcznie.

Wyrok jest prawomocny, Wnioskodawczyni natomiast pozostaje rozwódką od dnia jego uprawomocnienia się. Dziecko zamieszkuje z Wnioskodawczynią i stale znajduje się pod Jej codzienną opieką. Natomiast kontakty ojca z dzieckiem mają charakter incydentalny i okazjonalny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy na tle powyższego stanu faktycznego Wnioskodawczynię można będzie uznać za rodzica samotnie wychowującego dziecko - a co za tym idzie - będzie mogła skorzystać z ulgi podatkowej, o której mowa w przepisie art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze - jaki byłby próg dochodów osiągniętych w roku podatkowym przez Wnioskodawczynię, który pozwalałby Jej na skorzystanie z ulgi podatkowej, o której mowa w przepisie art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, przepis art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, iż od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów lub osobę pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci małoletnie, podatek może być określony na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci.

Według Wnioskodawczyni, spełnia więc wszystkie przesłanki, które pozwalają na skorzystanie z ulgi podatkowej przewidzianej tym przepisem. Ma Ona status rozwódki, dziecko jest małoletnie, natomiast wychowuje je w sposób samodzielny.

Kontakty ojca z synem wykonywane w sposób określony w wyroku rozwodowym nie mają wpływu na status Wnioskodawczyni jako osoby samotnie wychowującej dziecko. Osobą taką będzie bowiem rodzic lub opiekun, z którym dziecko faktycznie mieszka, który troszczy się o jego codzienny byt, stan zdrowia, towarzyszy dziecku w drodze do i ze szkoły, dba o jego rozwój fizyczny i umysłowy (wyrok WSA w Gdańsku z 20 maja 2014 r., sygn. akt I SA/Gd 1526/13), co niewątpliwie będzie przymiotem Wnioskodawczyni. To Wnioskodawczyni bowiem sama zajmuje się dzieckiem i je faktycznie wychowuje, natomiast jego kontakty z ojcem mają charakter okazjonalny i sporadyczny.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę na wyrok rozwodowy, który ustala miejsce pobytu dziecka przy matce. Jeżeli bowiem rodzice są rozwiedzeni i mają pełnię praw rodzicielskich, a dziecko ma ustalone miejsce pobytu przy matce, wyrok taki ma istotne znaczenie, jako dowód spełniania przesłanki samotnego wychowywania dziecka (wyrok NSA z dnia 9 grudnia 2008 r., sygn. akt II FSK 911/07 czy wyrok WSA w Łodzi z dnia 7 sierpnia 2009 r., sygn. akt I SA/Łd 467/09).

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawczyni, należy Ją uznać za osobę samotnie wychowującą dziecko, a więc w konsekwencji będzie ona mogła skorzystać z ulgi podatkowej, o której mowa w przepisie art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto Wnioskodawczyni uważa, że przepis art. 27f ust. 2 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że z ulgi podatkowej przewidzianej w art. 27f ust. 1 ustawy może skorzystać podatnik, który wykonywał władzę rodzicielską nad jednym małoletnim dzieckiem oraz nie pozostaje w związku małżeńskim, jak również nie przekroczył kwoty dochodu w danym roku podatkowym w wysokości 56.000 zł.

Wyjątkiem podmiotowym od tej zasady jest podatnik samodzielnie wychowujący dziecko, o którym mowa w przepisie art. 6 ust. 4 ustawy, a do którego ma zastosowanie kwota, o której mowa w art. 27f ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, to jest kwota 112.000 zł.

Zdaniem Wnioskodawczyni, z literalnego brzmienia przepisów wynika więc, że dla skorzystania z przedmiotowej ulgi podatkowej, próg dochodów osiągniętych w określonym roku podatkowym podatnika, który samotnie wychowuje dziecko, nie może przekroczyć kwoty 112.000 zł.

W związku z powyższym w przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze, Wnioskodawczyni będzie mogła skorzystać z ulgi, o której mowa w przepisie art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli jej dochody nie przekroczą kwoty 112.000 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.), od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

1. małoletnie,
2. bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
3. do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej

- podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

W myśl art. 6 ust. 8 ww. ustawy, sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Zgodnie z art. 6 ust. 9 powołanej ustawy, zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c albo w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, albo w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Ponadto art. 6 ust. 10 ww. ustawy określa, że sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w ust. 2 i 4, złożą po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1.

Z powyższego wynika, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego przewidzianych dla osób samotnie wychowujących małoletnie dzieci od spełnienia łącznie następujących warunków:

• posiadania statusu osoby samotnie wychowującej dziecko,
• wychowywania w roku podatkowym dzieci (dziecka),
• wyrażenia wniosku o rozliczenie na preferencyjnych warunkach w rocznym zeznaniu podatkowym, złożonym w ustawowym terminie przewidzianym do jego składania.

Jednak przepis art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie może być odczytywany w ten sposób, że każda osoba mająca dzieci i znajdująca się w stanie wolnym określonym w tym przepisie jest osobą samotnie wychowującą dziecko.

Z istoty pojęcia „osoby samotnie wychowującej dziecko” wynika, że jest to osoba, która w określonej sytuacji, w określonym czasie, tj. w roku podatkowym zupełnie sama (bez udziału drugiej osoby), zajmuje się wychowywaniem dziecka. Przepis ten wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci, jak również do tego, że osoba ta – w roku podatkowym - musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców.

Z uwagi zaś, iż ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawarł definicji pojęcia „wychowywać”, należy odwołać się do jego definicji słownikowych.

„Wychowywać” w słownikowym rozumieniu oznacza: zapewniając byt doprowadzić do osiągnięcia pełnego rozwoju psychicznego i fizycznego. Wychowywanie polega na stałym troszczeniu się o byt materialny dziecka oraz o jego rozwój emocjonalny.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że od początku roku podatkowego 2014 Wnioskodawczyni pozostawała w związku małżeńskim. W dniu 17 października 2014 r. Sąd Okręgowy wydał wyrok, w którym rozwiązał Jej małżeństwo. Jednocześnie w wyroku tym Sąd orzekł, iż wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnim dzieckiem, urodzonym 10 marca 2006 r., powierza obojgu rodzicom ustalając miejsce pobytu dziecka przy matce.

Ponadto sąd ustalił kontakty ojca z dzieckiem w sposób następujący:

1. W pierwszy i trzeci weekend każdego miesiąca, od piątku do niedzieli, od zakończenia szkoły do godz. 19:00,
2. W święta Bożego Narodzenia w latach parzystych w pierwszy dzień świąt od godz. 12:00 do pierwszego dnia po świętach do godz. 19:00, a w latach nieparzystych w Wigilię od godz. 12:00 do godz. 18:00 pierwszego dnia świąt,
3. W święta Wielkanocne w latach parzystych od Wielkiego Piątku od godz. 18:00 do drugiego dnia świąt do godz. 19:00,
4. 1 tydzień ferii zimowych, po wcześniejszym uzgodnieniu terminu z matką,
5. 3 tygodnie wakacji, po wcześniejszym uzgodnieniu terminu z matką,
6. 1 lub 2 wybrane dni w tygodniu od poniedziałku do piątku od zakończenia szkoły od godz. 19:00 z tym, że każdorazowo ojciec obierze dziecko, a potem je odwiezie do miejsca zamieszkania matki,
7. Telefonicznie oraz za pośrednictwem sieci internet, swobodnie w każdym czasie.

Dodatkowo Sąd zobowiązał strony do ponoszenia kosztów wychowania i utrzymania dziecka oraz zasądził od ojca alimenty po 2.000 zł miesięcznie.

Wyrok jest prawomocny, Wnioskodawczyni natomiast pozostaje rozwódką od dnia jego uprawomocnienia się. Dziecko zamieszkuje z Wnioskodawczynią i stale znajduje się pod Jej codzienną opieką. Natomiast kontakty ojca z dzieckiem mają charakter incydentalny i okazjonalny.

Podkreślić należy, iż – zgodnie ze stanowiskiem utrwalonym zarówno w orzecznictwie, jak i w doktrynie prawa – wszelkie preferencje podatkowe stanowią wyłom od zasady powszechności opodatkowania oraz mają charakter przywileju, z którego podatnik ma prawo, a nie obowiązek korzystania; muszą one być zatem interpretowane bez dokonywania wykładni rozszerzającej, a także zawężającej danego przepisu prawa podatkowego. Nadto przy wszelkiej interpretacji przepisów prawa podatkowego i próbach odkodowania zawartych w nich norm prawnych należy posługiwać się przede wszystkim wykładnią językową.

Ponadto podkreślenia wymaga fakt, iż korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Niezbędną przesłanką w przedmiotowej sprawie jest, jak już wcześniej zaznaczono, aby osoba w trakcie roku podatkowego faktycznie samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców wychowywała dziecko.

Z istoty pojęcia „osoba samotnie wychowująca dzieci” należy wyprowadzić taki stan, w którym nie wystąpi konkurencja wspomnianych w analizowanym przepisie art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osób. Używając określeń „rodzic albo opiekun prawny” ustawodawca przesądził bowiem, że możliwość preferencyjnego rozliczenia dochodów rodzica w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko przysługuje tylko temu z rodzicowi, który faktycznie wychowuje dziecko.

Podstawową kwestią jest zatem ustalenie, który z rodziców faktycznie wychowuje dziecko, gdy małżonkowie (rodzice) są rozwiedzeni i żadnemu z rodziców sąd nie ograniczył władzy rodzicielskiej, a jednocześnie ojciec dziecka wypełnia postanowienia wyroku sądowego w zakresie alimentacyjnym, czyli płacąc comiesięcznie alimenty oraz w zakresie realizacji kontaktów z małoletnim synem. Jednakże wychowywanie dziecka nie sprowadza się jedynie do łożenia na jego utrzymanie oraz do czasowego (doraźnego) z nim przebywania. Wychowywanie dziecka obejmuje bowiem ogół czynności zmierzających do należytego ukształtowania człowieka w sferze duchowej, emocjonalnej i psychicznej wraz z materialną podstawą rozwoju. Oznacza to, że wykonywanie władzy rodzicielskiej polega na tym, że rodzic osobiście zajmuje się sprawami małoletniego dziecka, czyli podejmuje trud wykonywania wszystkich obowiązków, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że – w przedstawionym zdarzeniu przyszłym - Wnioskodawczynię należy uznać za osobę samotnie wychowującą dziecko, ponieważ to ona w sposób stały wykonuje wszystkie obowiązki rodzicielskie a kontakty ojca z dzieckiem mają charakter incydentalny i okazjonalny. Wnioskodawczyni zamieszkuje z małoletnim dzieckiem, które znajduje się pod jej codzienną opieką, a w konsekwencji - przy spełnieniu pozostałych warunków wynikających z zacytowanych powyżej przepisów - może rozliczyć się w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko.

Stosownie natomiast do art. 27f ust. 1 ww. ustawy, od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską;
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

Zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy, w brzmieniu wprowadzonym ustawą z dnia 23 października 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 1644) i mającym zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2014 r., odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1. jednego małoletniego dziecka - kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:
   
   
   
   1. pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112.000 zł,
   2. niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56.000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;
      
   
   
2. dwojga małoletnich dzieci - kwota 92,67 zł na każde dziecko;
3. trojga i więcej małoletnich dzieci - kwota:
   
   
   
   1. 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,
   2. 166,67 zł na trzecie dziecko,
   3. 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.

Zgodnie z art. 27f ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.

Stosownie do art. 27 ust. 4 ww. ustawy, odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

W art. 27f ust. 2 pkt 1 lit. b) ww. ustawy – ustawodawca uzależnił możliwość skorzystania z ww. ulgi prorodzinnej w związku z wykonywaniem władzy rodzicielskiej w stosunku do jednego dziecka od wysokości dochodu uzyskanego przez rodzica (opiekuna prawnego) w danym roku podatkowym. W przypadku gdy dana osoba nie pozostaje w związku małżeńskim i wykonuje władzę rodzicielską w stosunku do jednego dziecka ma prawo do odliczeń w ramach ww. ulgi, tylko wówczas gdy jej dochód w roku podatkowym nie przekroczy 56.000 zł, zaś gdy jest osobą samotnie wychowującą jedno dziecko - gdy jej dochód nie przekroczy w roku podatkowym 112.000 zł.

Skoro Wnioskodawczyni – jak wyżej wykazano - jest osobą samotnie wychowującą dziecko, a jej dochody w roku podatkowym nie przekroczą 112.000 zł, będzie przysługiwało jej prawo dokonania odliczeń w ramach tzw. ulgi prorodzinnej.

Jednocześnie tutejszy organ zastrzega, że rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie, czy dziecko było faktycznie wychowywane przez rodzica, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.